Full text of "Bibliotheca historica. Ex recensione Ludovici Dindorfii"

See other formats

iffi* 




WdH 




;*^ 

> 



*i*^ 



^^J 




^ 



*■* 




.fefe. 




b^f 








D I O D O R I 



BIBLIOTHECA HISTORIGA 



EX RECENSIONE 



LVDOVICI DINDORFII. 



VOL. V. 

ANNOTATIONES INTERPRETVM 

AD 

L. XV — XX. Ei FRAGMENTA L. VI — X. 
KT XXI - XL. 



L I P S I A E 

SVIMPTIBVS C. II. F. HAUTMAINIM. 



MDCCCXXVIH. 



D3 



vj5 






ANNOTATIONES INTERPRETVM 



AT) 



D I O D O R I 



BIBLIOTIIECAM HISTORICAM. 



VOL. U. 



L I P S I A E 

SVMPTIBVS C. n. F. HAKTMANNf. 



MDCCCXXYIII. 



ANNOTATIONES 

IN 

LIBRUM DECIMUM QUINTUM. 



1 ag. ed. Wess. 1. V. 9. JleQi rov raco &avaTov] Vide L. XV. 
3. et c. 18-, et viri morteni suo loco non esse positam cognosces. 
Mox TiQog ^OXvvdiovg praestaret. Wess. 

1. 21. Kad/iietuv dney.Trjaavro'] Lege uvey.rriOavTO. Vul- 
gatum arcis CaJmeae possessione Tliehanos se abdicasse indicat. 
Basilius M. Homil. in Divit. p. 56. D. T. II. y.ai n(7)q /iiioaof.ieda 
TiuvTa u7ioy.T)jGui.ievoi' ; (f)]ai.f ri ()fTo G/rj/iu rov f^iov earut, ndv- 
rcov TicokovvTiov y.ui ttuvtojv dnoy.T(o/:ievo)v. Id vero falsissimura. 
Recuperaverunt Thebani, Spartanis eiectis , Cadmeam. Vid. L. 
XV. 27. Wess. 

2. 23. 'i2g KaQ/j]d6vioi etc. ] Poni ante articulum de Cad- 
inea occupata debuerat. Vid. L. XV. 24. Wess. 

2- 33. IJe(/i Tijg ^l^fiy.Q^/iTovg etc.'] Haec, et Spartanorum 
in Corcyram expeditio, terraeque motus atque inundatio, qua He- 
lice et Bura submersae, praelio ad Leuctra sunt priora. Conf. L. 
XV. 41. J 7. 48. Wess. 

3. 8. T(o ' Tr]g do'^.^, ud^avuTiai.i(7)~\ Conf. not. in L. \. 
1. Wess. 

3. 21. IIaQaXu/3()VTeg r^ye/noviav y.uXXtaTu Ted-e/ie7u(0f.il~ 
y7/v] Non dissimile est auctoris Epist. ad Hebr. c. XI. 10. de 
Al>rahamo e'S,ede/eTO t)]V rovg d^e[.ieliovg e/ovauv noXiv , i. e. 
stabilem et optime fundatam coclestem urbem. Geminum vero ma- 
xime supr. L. XI. C8- QQuavljovXog de yu)uog S^e/ie)u(od-tiauv 
(iaatXeiuv nuQuXufJd')}'. Hinc Tede/.te)u(o/iievoi xul edQuioi in S. 
PaulIiEp. ad Coloss. c. I. 23., et animus Ijene fundatus apud Se- 
nec. Const. Sapient. c. 6., magnitudo stabilis et fundata L. I, de 
Clement. 3., et d^e/teXiovv T)]V d).i]d-eiuv in Protrept. p, 66. Cle- 
mentis Alexandr., similiaque alia. Wess. 

4. 23. ^'Et)] n).euo rtov nevTuy.oouov'] Conveniunt numeri. ' 
Ad Leuctra pugnatum est Olymp. cil. , quo praelio fracti Spartani 

Vi.r.. 11. 1 



2 ANNOTATIONES 

Graeciae imperio exciderunt. Fundavit suis legibus rcmpublioam 
Lycurgus annls ante primam Olympiadem ferme centum. Recte 
ergo Lacedaemoniis quingentorum et paulio amplius annorum im- 
perium contribuitur etiam infra c. 50. 65. et a Nic. Damasceno 
Excerpt. p. 450. et Plutarcho Lacon. Instit. p. 239. F., at prave 
in Vales. ex Nostro Excerpt. p. 225. ri)v di rjyffioviuv difffv- 
)uf.'^uv (^oi ^ay.idaifxovioi) tni 1'ti] nltuo Tcov v. Scripserat nXiio) 
TU)V (f , sive Tievruxooicov. Id loca, quae produxi, adtirmant, et 
nios Diodori , supputationem Apollodori qui Lycurgum multis an- 
nis ante primam Olympiadem vixisse tradidit, secuti. H. Valesius, 
cui haec non latebant, rem alio expedire modo, sed frustra, labo- 
rat. Curatius veterum scriptorum dissensum, cum de Lacedaemo- 
iiiorum imperio loquuntur, exsequitur Is. Casaubonus ad Polyb. p. 
97.; iiabet etiam lo. Meursius Miscell. Lacon. L. III. 9. 10.,quae 
huc referas. Ceterum ol JoTi yluy.tduifiovtoi^ qui continuo se- 
quuntur, orationem turbant, videnturque ex scholio in hanc sedem 
inmigrasse: tolle eos, nec quidquam ad sententiam desiderabis. 
Wess. Nescio, annon e neglectu, qui Diodori dictionem obsidet, 
et eius luxurie defendi queat ol yiay.eduii,i6vioiy quamvis o^iTivfg 
praecesserit. t. p. 10. 24. et 30. Reisk. 

Ibid. JJXeico tcov ntvTo.yoGicov ^ ol roTt ylaxfSatf.iovioi'\ 
Mirura ni inter utvTuxooicov et ol Tort desint verba pluscula. 
Steph. 

4. .36. Kut ToTg ty. nQoyovcav uvixtjToig ytyovooi^ Infr. 
c. 56. uriy.rjToi riyt/iiovfg rrjg '^ED.ddog. Victi quidem levibus 
subinde praeiiis Spartani sunt, nunquam tamen ante Leuctricam 
cladem ita infracti, ut Graeciae ducatu prorsus carerent. lHovoi 
de oiy.ovvTtg unoQd-rjXoi ^ y.ui UTti/tOTOt , xai uoTuaiuOTOi., y.ui 
ur^rTriToi^ xcu ronoig uti Totg uvToTg /(jcojiiivoi, chv tvtxa t}.n}g 
cx^uvuTov TijV iXtvOtQiav cxvTOvg xty.Tr^o&cit., de iisdem Lysias 
in Orat. Panegyr. apud Dionysium Halicarnasseum T. II. p. 92. 
Wess. 

4. 46. l\ltT(f.(jrjo6ut^ct nr)og rj] yQncpfj /Qovovg^^ Remove 
Trpo^. Rhod. Dclenda utique erit praepositio, nisi quid desit. 
Movent certe defectus suspicionem tum Codd, vetusti, in voce nQ()g 
retinenda constantes, partim etiam haec auctoris ex principio L. 
XII. Nvvi di tni Tug nQoxtifitrug nQ(ji.S,tig TQiipofitd^a , nQodto- 
QiouvTtg rovg oixtiovg tT] yQ(f.(f T] /Qovovg. iv fiiv ovv rf] nQo ruv- 
r7]g [ji^).(o etc. Hinc poterit levi opera retingi tnt to ovvt/ig rr^g 
lOTOQiug fitTuftriOofiid^u.) nQodioQioavTtg Tovg oixtiovg rfj yQu-' 
cffj /Qfjvovg. Quod si cui tamen hoc audacius videbitur, fruatur 
arbitrio suo. Wess. Comparanda etiam librorum XIII. XIV. XVI. 
XVII. XIX. XX. initia, quorum unius ad exemplum huius exor- 
dium est exigendum. 

4. 59. DIcf.Qxov OoiQtov] Duplex post BT. 0oi)Qiov de- 
fectus, unu« post /«ior, alter ante Aemiliam. Rhod. Defectus 



IN LIB. XV. CAP. 1.-3. 3 

cst manifestus, nec apparet, qui suppleri possit: longe enim lon- 
geque Diodorus a ceteris Fastorum conditoribus se segregat, tri- 
1>unos niilitum consulari potestate memorans, nusquam obvios. 
Unde vero eos, et qui aliquot annis sequuntur, descripserit, finire 
non possum: neque enim divinus suni. Id quidem certe constat, 
Fastos, quibus usus est, a Livianis plurimum discrepasse. Wess. 

5. 67. 'Oqovttjv y.i]dfaTrjv'] Hoc malo. Auctor ^OQovTtjv 
adpellare solet, Xenophon ^OQovTar^ qucm regis Persarum gene- 
rum fuisse, alias ostendimus. Vid. L. XIV. 26. et Cel. Barbeyra- 
cium Histor. Foed. P. I. p. 267. Quod additur, Teribazo classis 
reique navalis traditum fuisse imperium: id vetabit Gaos, sive Glos 
potius, Ttjg vuvTiyS]g dvvuf.iiiog t]yov/nevog^ sicuti c. 3. vocatur, 
nisi vicariam huic potestatem concesseris. Wess. 

5- 68- TijQi^ul^ov] T/()t/?a^ov Coisl. haud male : sic enim 
et alii. Wess. 

5. 73. IJQog (iifv rov ^yiyoQiv rbv Aly. /SaaiXea] Theo- 
pompus apud Photium L. XII. habet HdxcofJiv. Palm. Male apud 
Photium Cod. CLXXVI. IJdy.coQig. nam postea ibidem recte^Ay.co- 
gig dicitur; Eusebio et Hieronjmo est Achoris^ ^ldywQig Africano 
et Syncello. Vid, III. Scaliger. ad Chron. Euseb. MDCXVL Wess. 

5. 76. nuQ " ExuT6f.ivov d( Tov KuQiag dvvdarov] Belli 
principio Hecatomno Artaxerxes classis imperium, reliqui exerci- 
tus Autophradatae, Lydiae Satrapae, mandaverat. ^TQUTr^ybv 
imaTi^aag AvrocfQuduTtjv rbv udvdiug 'E'§utqu/ii]v (aaTQdni]v^ 
vavuQ/ov de '^Ey.aro/iivov Photius ait ex Theopompo suo. Rex ab 
eo consilio, sicuti superiora auctoris nostri indicant, deinceps 
discessit. Vid. L. XIV. 98. Wess. 

5. 78. '^Of.ioitog di xal nQog rovg uXXovg etc.] Difficulter 
praepositio nQog locum, quem insedit, tuebitur, nisi ad orationem 
explendam ex praecedentibus intcllexeris av/it/uu/Jav noit]ad/xe- 
vog. Wess. 

5. 83. KuTu Se rr^v Ooiviy.i]^ , Tvqov y.ui riviov tTtQcov^ 
Praeclare Isocrates Panegyr. p. 108. 0otvix7] de xal ^vqIu Siu 
rbv noXe/iov uvdaTUTOt yeyovuai. TvQog de ^ erp' ij /.liya icpQo- 
vr^aev (rex Persarum Artaxerxes) vnb rajv i/d^Qcov riov ixtivov 
xareiXrjnTut. Et in Evagor. p. 293. ineiSrj de i]vayxdo9-t] no- 
Xe/ieTv (Evagoras) roiovrog 'i]v — — loare /uxqov /liv idti]ae 
KvnQov unuauv xuTua/eTv., 0otvixi]v di inoQd-r^oe , Tvqov di 
xuTu y.Qdrog eiXe^ Kilixiuv di (]uaiXl(og unearrjae. Quae quidem 
oninia Diodori opinionem egregie adtirmant et illustrant. Wess. 

5. 90. Kul 6 riJov (iuQftdQcov ^uatXevg] Depravatum ex 
*AQdftcov. Rhod. et Palm. Adsentior viris clarissimis. Vitium 
Rcripturae quaedam similitudo peperit, ut saepe. Conf. L. I. 53. 
Wess. 

5. 6. ^Ovo/iaCo/ievog Si raco] Ita perpetuo ducis id nomen 
Diodori Codd. exprimunt. Vid. supr. L. XIV. 36. Xenophontis in 

1 * 



4 ANNOTATIONES 

libris Tl^ovg^ apuJ Polyaemim L. VII. 20. ridjg. Hinc eligcndi 
optio aiiceps. Is. Casaubonus ad euni, quem indicavi, Polyaeni lo- 
cuni ex Nosti'0 /V<w unice verum fuerat arbitratus. Sed re in ac- 
curatius examen missa riovg aut FXiog in not. ad Aeneae Po- 
liorcet. p. 1790- ed. Gron. alteri practulit: cui libens accedo. 
Vicinia literarum ex r^iil^ fecit rAil2. Certe Duhg occunit 
apud Etymologum in ^icoTijQia p. 791. FXovg \n Xenoplionte, 
Aenea et Atbenaeo L. VI. IG., et seriore aetate rXtoi]g , dux co- 
piarum regis Persarmn Cavadis, apud Tbeophanem Clironograph. 
p. 125-, fjui rii)Vi)g., sed vitiose, Procopio L. L Bell. Pers. c. 7. 
Quod ultimum opportune observavit Ci. BarbcyraciusHist.Foeder. 
P. I. p. 191. ad Persicum illud nomen adtirmandum. AddeFreins- 
hcm. in Curtii L. VII. 2. Wess. 

G. 32. M^Tu TQv (S^QOvg inavs/9-iVTog] Intellige to ^aqog 
Tov TTfol u.vTov GVOT i'i/iiaTog ^ ut infra c. 8G. Wess. 

G- 49. IIvd-ayoQv.v fiiv Tov vlov antKmev^ Isocrates Eva- 
gor. p, 293. patri hoc bello avraycovKrT^jV adiungit lilium JIqco- 
ruyoQav^ <|uo nomine Salaminis regem auctor L. XVI. 46. habet: 
qui quideni idem si fuerit ac PnytagorasCy^viowim rex apudCur- 
tium L. I\^ 3., Arrian. Exp. Alex. IL 20- et Athen, L. IV. 19. 
corrigendus eo locoDiodorus erit, ut probe viditCeleb. lac. Perizo- 
niusin Aeliani L. VII. H. Var. c. 2. Diversus aliusque videtur hic 
Pi/ihuguras^ et fortassc etiam male scriptus. TIvvTuyoQav suo in 
Tbeopompo hoc tempore Photius Cod. CLXXVI. invenit, qui tur- 
pibus deinccps amorilms una cum patre inplicitus perierit. Wess. 
Protagoras apud IsocratemMs. Vrbinatis auctoritate concessitPny- 
tagorae: quem hic quoque Diodoro restituendum tsse suadet JJ»/?;- 
TuyoQug in Athenaei loco p. 1G7. c. in cod. Florentino Ilvd-a- 
'^'OQug eodem vitio scriptus. 

7. 62. Tag /iiiv cfQovQug uTtiTQiipavro'] Mera nuQuSioQ- 
^b)ntg est Reg. 1. uncQonijuyTo. Frequentissimum cj^noTQtipuoK^ui 
iisum ha-bet in omnibus, quae repellimus et a nobi^ amolimur. 
'AnoTQixpuod^ui Tovg nolf/iiovg Noster dixit hoc libro c. 67. et 
69. unfjTQivjuod-ai noXioQyJar L. XVIII. 51. unoTQt\pcf.ad-ui dtu- 
fioXug L. XVII. 5. noXe/^ov cinoTQt(hodui Polyb. L. IIL 8. et L- 
XI. 6., pro quo minus emcndate L. III. 102. /wXig untTQtxpuTO 
zov iveoTtvTa y.ivdvvov , et L. IV. 45. unoTQtxpuo^-ai zov noXt- 
/i()v oioi T£ eloL Quin ipsum illud, quod prae uianibus est, recur- 
rit L. XVTII. 74., ubi 'At^rjvuicov de (.u) dvvuf.ievo)v ctnozQiipa- 

o3-tXl Tj)v CfQOVQUV CtC. WeSS. 

7. 65. 'QontQ ftuQv cfOQTiov ov/ vne'f.icvov^ Vid. L. XIII. 
30. adscripta. AVess, 

7. 7:2. yLoyov anifrovv nuQv. rc7)v eneoTarfjHoroiV enl ttj? 
etc.] Copiosius haec Diodorus exsequitur inferius c. 14. Wess. 

7. 80. Ovde dvo eTt) cpvXcx^-uvTeg rug y.oivug onovdug] 
Pacem Antalcidae, anno 2, Olymp. xcviii. initam ex Nostri cal- 



IN LIB. XV. CAP. 3.-0. 5 

culis. Tricatur ergo doctissinuis H. Dodwellus, non caperc se 
professus, quid Diodorus velit , cuiu ovdt dvo iTJ] observatam a 
Lace<iaemoniis Antaicidae pacem dicit , Annal. Xenoph. p. 264. 
Wess. 

7. 87. JjQoaiTaTTov ru /ith' T€i'/t] y.udsXeh'] Quaesitasbelli 
caussas, neque enim deesse solent, etsi sacpc futiles, belli cupi- 
dis, exponit Xenophon diligentius Hellen. L, V. p. 43 1 . Wess. 

7. 88. Eig rag aQ/aiug nivTS y.coj-iug'] Xenophon in qua- 
tuor pagos Rer. Graec. L. V. p. 432. diur/.iGdi] da y MavTivtia 
TfTQu/T], y.u&uneo to uq/uXov ur/.ovv. Sed Nostro adsentiuntur 
Strabo L. VIII. p. 519. IMuvTivHu f-itv ., inquiens, ly. ntvTe d/]- 
l.io)V vn L4Qyti(t)V Gvvor/.iod-r]. EtEphorus ia Harpocrat. v. 71/ai'- 
Tiviiu. Dissensus origo esse potest, quod nullam Mantineae Xe- 
nophon rationem habuerit, quae a victoribus ad deditionem adacta 
paucos incolas retinuit, ceteris in quatuor pagos sese habitatum 
conferre iussis. Vid. Pausaniam L. V^III. 8. p. 615. Wess. 

7. 3. Ku\ Tovg iv rovToig do6,uv i/ovTag f.itrentfAnirol 
Fuit eorum e numero Antiplion. .AtytTUi yuQ rQuyuidlag avv- 
d^ttrui y.ui Idiu xal ovr z/iovvauo riZ rvQurro) , scribit Plutarch. 
in X Rhetor. Vit. p. 833. C. Cum tamen deinceps tjranni fabulas, 
quibus magis ille sese efferebat, quam tyrannide, carperet et con- 
temneret, eiusdem odium sibi conciliavit. z/itrfuvXiLt yuQ rag 
rov Jiovvoiov TQuyiodiug., i(p uig ty.tirog t(fQi'>vii /.itTQov y -)] tnl 
r(~) TVQuvrtTv de Antiphonte Philostratus Vit. Sophistar. I^, I. 1 5. 
p. 491). Fallitur tamen ipse cum Plutarcho, Antiphontem rheto- 
rem quum eum ipsum esse opinatur. Is enimSophili filius iam olirn 
Athenis capite poenas ob proditionis crimen dederat, uti populi 
decreto, quod Plutarclms servavit, docemur. Vid. lonsium liist. 
Phil. L. IV. p. 247. Wess. 

7. 7. ^Ey.av/uro noXv /iiukXov inl roTg non']fiuoiv] Ferri 
fortasse potuisset i/uvvovrn , quod Stephanus e libro vetere eruit, 
si Codd. alii addicerent. Convenit illis quorum cor superbia tur-« 
gescit atque inflatur. Dio Chrysostomus Or. XXiX. p. 296- y.dX^ 
Xo^ yuQ uvd^Qfonovg f.iuXioru di) /uvvoT. losephus Ant. lud. L. 
IX. 10. 4. xal /uvviod^ttg d-ri]rT] ntQiovoiu. Sed proba vulgata 
est, e qua scrihendi errore et hic i/uvvovro^ et niox /uvvtofitvov 
originem accepit. Wess. 

7. 12. l4vuyvwo&irT(ov rcov — /io/&)]Q(7)V orrcov] Erant 
pleraque u/itrQU y.ul xuy.oovvd^tTu, sicuti apud Lucian. de Non 
cred. Calumn. c. 14. legitur. Dictio plane turgida erat, et mon- 
stvis verborum, quibus tanquam gemmis Tragoedias ornarc voliiit, 
distincta. Habet eorum aliqua Helladius in PhotiiCod.CCSjXXiX. 
p. 1587. et Lucian. Adv. Indoct. c. 15. Itaque haud inmerito 
Dionysii versus ahsurdos et inconcinnos censuit Ammianus Mar- 
cellinus L. XV. 5., auctorem vero poeta/n tragicum., fjtium bo~ 



6 ANNOTATIONES 

num nihil ad rem , L, V. Disput. Tuscul. c. 22. Cicero cum cla- 
rissiiui Davisii nota. Wess. 

8. 17. ^ Anaynv lig rug XaTO/iiiag] Vid. lac. Perizonium ad 
Aeliani Var. H. L. X. 9. Respicit huc Lucianus De Merc. Cond. 
c. 35. ov d^ ovv ^ iuv firj fnuivfjg.^ tg jug Xi&OTOi^iiug jug /Jio- 
vvoiov evdvg ucfi§ri. Respiciunt et aiii, sed supplicii et carceris 
caussas ionge diversas afFerentes. Athenaeus inlautumiasdepressum 
ait L. I. 6., quoniam amicam Dionysii Galateam corruperat: Plu- 
tarchus Or. II. de Alexand. Fort. p. 334. C. quia Dionysii tragoe- 
diam corrigere iussus eamdem a capite ad calcem una litura de- 
leverat: oTt TQuyiodiuv uvtov dioQd-(ooui y.iXevod^iig evd-vg uno 
Ti]g UQ/Tjg oA/;v f^it/,Qi Trjg y.OQwvidog uvti^v neQiiyQuxpev. Quae 
tamen, sicuti etiam quae de Cyclope fahula, in lautumiis illis con- 
posita, narrantur, vera essepossunt, si Philoxenus no)J.uy,ig eg 
Tug XaTOf.iiug, quod Lucianus Adv. Indoct. c. 15. memoriae man- 
davit , abductus fuerit. Wess. 

8.18. TTj d^ voTiQuia etc.'] NonconcorJat Aelianus lib. XII. 
Var. Hist. c. 44.; nam secundum illum non adeo brcvis fuit Phi- 
loxeni in latomiis mora : ait enim ibi eum coniposuisse suum Cy- 
elopa, pulcherrinium omnium, quae composuit, poema: nec Theo- 
critus in Idyllio VII., qui (meo quidem iudicio) eam Philoxeni ca- 
lamitatem deflet aenigmatice sub Comatae nomine; ait enim (vers. 
85.) fuissc ev evQeia Xuqvuxi (id est in latomiis) exog mqiov 
quod SchoIIastae interpretantur euQog wquv ., trimestre tempus in 
vere. Eam litem doctioribus iudicandam rclinquo. Paim. 

8. 42. 'Od-tv ihg tni]vey.oTa uviov uneiie/eTo~\ Diony- 
sio evenit, quod ineptis omnibus de hoc genere. Sua laudari in- 
pense amant, raroque animadvertunt, nudum se latus urlianis ho- 
minibus dare. Habes aliud in Dionysio isto ,exemplum apud Po- 
lyaen. Strateg. V. IG. Wess. 

8. 47. MtTunefnlJUfievog yuQ Tuv ovSqu tovtov^ Id vero 
alii negant, Platonem primumhoc in Siciliam iter ingressum fuisse 
prodentes y.uTu i^tuv TT^g vijoov y.al TO)i> yQUTijQojv, veluti Dioge- 
nes III. 18. et Athenaeus L. XI. p. 507. B. ; quo tempore cum 
Dioni innotuisset, ab eodem ad Dionysii colloquia perductus ni- 
mia dicendi libertate tyrannum ofFendit, Plutarcho in Dion. p. 
959. E. teste. Altero itinere xX?;to$^ et crebris Dionysii iunioris 
literis invitatus eamdem in insulam properavit, auctorc Aelian. V. 
H. Lib. IV. 18. Vide tamenSyncellumChronogr. p. 259. etTzetz. 
Chiliad. X. 8G5. AVess. 

8- 51. Eig To nQuTTjQiov etcl Dedit eum PoIIidi Spartano, 
qui conmodum Syracusis erat in Graeciam tramissurus, clam aut 
interficiendum, aut certe tanquam vile mancipium vendendum, 
loontQ uvdQunodov Tiov en' eiuycoyrj , Aristides ait Tom. III. 
p. 382. Redemit philosophum in Aeginam deportatum minis XX 
AnnicerisCyreuaeus, de quo Menag. ad Laert. Diogen. L. II. 86., 



IN LIB. XV. CAP. 6.-8. 7 

remtsltque Athenas ad amicos. Quod vero de pliilosophh Noster 
addit, yui congressi eum libcrarint, id altero itinere accidisse 
signilicat Diogenes L. III. 21. Wess. 

8. 55. /Jtl Tov qiloaoffov — ?/ w? ijxiotu , i] toq t^diaza 
o/LitXtiv] Non multum intererit ffiXoao(fov scribas an aocfov. 
Venit egregium et rerum usu saepissinie prohatum illud dictum ah 
Aesopo Phryge, qui Soloni Sardibus post iustitutum cum Croeso 
sermonem, Xi ^ohov ^ ToTg fiuotXivat dti (og ijxiaTu, 7] (og ijdi- 
OTu ()jLiiXtTv f in Plut. Solon. p. 94. C. Aristotcles Callisthenem 
auditorem suum ad Alexandrum dimittens eodem prudenter usus 
monuit, ut cum eo aut rarissime ^ aut (jicam iucundissime loque- 
retur, apud Valerium Max. L. VII. 2. Ext. 1 1. AVess. 

8. 58. Eig /.liv ttjV ^Olvun. nuv/iyv^iv^ Vide L. XIV. 109. 
Wess. 

9. 59. ^tud-rjaofitvovg — — tu notTjfiaTa^ Conf. lac. 
Gronov. ad Harpocrat. in /fidd^tatg. Diodoro diad^tad^ui de ora- 
tionis et carminum recitatione haud infrequens. Supr. L. XII. 17. 
Tov tTiQO(f)i)^uX/.iov (AnoToX/iirjaui Xoyov iv iy.y.XrjOUf. diuO^ta&ut. 
et hoc libro c. 38. KuXXtoTQarov Toi; d/j/iuytoyov tov Xoyov 
dtuOijiifvov^ vntQ Si Tiov &rj[jui(ov ^Enufiiv(ov()ov diudtfiirov 
X('}yor d-uvfi(WT(7)g iv t(~> y.oiv(o avvtiiQuo. Diversiore forma Plato 
in Charmide p. 162. D. (oantQ noiiiTi]g (oQyiutTc.i) vnoy.Qnfi y.u- 
xdjg diuTtdivTi Tu iavTov noi)]f(UTu. Et Antiphon tV/«^irr«< X(>- 
yov in\ toiS it,uyyit).ai in Ulpiani Schol. ad Oljnth. 11. p. 1-1., 
ubi dc hoc verho plura. Wess. 

9. 78. Kul y.urtXd^/jVTtg tig tuc ^vQuyovavg^ De Philisto 
oh ea, quae Plutarchus in Dion. p. 962. refert, dubitare lice- 
bit. Wess. 

9. 84. ^tQoviov ^ovXnfxiov^ Sulpicio suum praenomen 
reddidi, quod fieri oportere, Rhodomannus pulcre A'iderat. Cete- 
rum Consulum hoc par aliorum Fasti ignorant, a Diodoro alicunde 
erutum ; neque enim ex se tinxisse videtur. Wess. 

9. 92. ^E(ffjat avyy/oQi'iOai'\ Rei^ono avy/iOQrjOtiv. Steph. 
Ego non moveo. Saepe ostendimus, hoc in genere optimos scripto- 
rum variare. Noster L. XII. 60. ov/. tffaauv uy.oXovd^tTv. et L. 
XIV. 98. TrjV di vrjGQv iofioXoyrfOav avito ovyy.aTay.Tr/Ouod^ui. 
Lysias Or. in Agorat. c. 11. ovx tffuouv iniTQixput r-^v tiQririjV 
noti]ouad^ut. et c. 3. ovy. ttfuoav iniTQiyjut tuvtu ytviod^ut. 
ubi Stephanus quoque intTQiiptiv^ sine caussa tamen. Wess. 

9. 94. AvTog di /lovrjg Trjg ^(i.Xuf.iTvog\ Movrjg recepi. 
Voluit Teribazus, ut uni duntaxat Salaniini Evagoras, abdicato 
reliquarum urbium imperio, deinceps praeesset: solusne regnaret, 
an cum filio , controversia non erat. W ess. 

9. 2. '0()0J'r7;? tTtQog otqut. — yQUfifiuTu etc.] Venissc 
in partes huius consilii Evagoram ipsum, ex Theopompo innuit 
Photius Cod. CLXXVI. Wess. 



8 ANNOTATIONES 

10. 7. Kcil avXlalit ne^} y.oivonQuytag] Nolo prorsus tla- 
innare nf^l y.airoTiQuyiaq. potest sententiam dare satis congruam. 
Praefero tamen Regg. librorum scripturam, auctoris adsuetudini 
respondentem, qua diaTTOeG/jevouo&ui neQi y.oivonQuyiuc,^ ovX~ 
XaXeTv negi y.oivonQuyiug , y.oivonQuyiuv ovvd^eoQui frequenter 
usurpat. Vid. L. XI. 1. et XV. 90. XVI. 37. XVIII. 14. Wess. 

10. 10. "^^g y.ul IIvd-i7)de rivage'nei-iiliev~\ Longe praestabat 
fhg xul, quod suam in sedem restitui. TIv3(~)de nefineiv inferius 
c. 49. recurrit, explicatumque alias est. AYf.ss. 

10. 22. K'ui T7]v y.Qioiv uvaftulXoi^ievov'] Vero adfine non 
jit riris doctissimis, iudicium hoc post bellum Cadusianum fuisse 
dilatum: putant ex strategemate , quo Teribazus regem eo bello 
servasse traditur apud Plut. Artaxerx. p. 1023., clare patere, re- 
diisse iam tum in regis gratiam. Id speciem praefert. Scd si Ar- 
taxerxes Teriltazum, postquam proditionis crimine absoliitus erat, 
summis honoribus cumulaverit, ut c. I 1. a Diodoro docetur, reus 
fuit bello Cadusiano: tum enim humillima erat conditione et con- 
temtus. ToT£ Tuneivu nQajTon' y.a\ neQioQivjievog Plutarchus ait. 
Vide tamen CI. Barbejracium Hist. Foed. P. I. p. 191. Wess. 

10. 34. IIuQud()t,cog e^ooiovTui ttjv u).(i)oiv] Pro e'S.ooiov- 
rut substitue adiectum in margine e^iod^enui. Rhod. Praeferrem 
et ego e^ioif-eTTui^ si vel unus meorum Codd. id probaret: in tanto 
vero consensu non audeo. Nec placet tamen e^ooiovTui admodum, 
nusquam simili potestate instructum, quod quidem recordor, a me 
repertum. l-lifooiovTui fortasse tolcrari posset, si in vetustis mem- 
branis essct. Itaque ampliandum censeo. Wess. 

10. 38. ^Jey.aeTi]g o/edov yeyevi]fievog\ Consentlt hac qui- 
dem parte Isocrat. Evag. p. 295. Evay/jQcf. de noleiirjoag h-}] 
dey.u^ Tcuv uvrcov y.vniov yuTeXinev^ covneQ '))V y.ul nQiv elg tov 
TioXefiov eioeX^eTv. In ceteris non item. Nostcr ait, duobus po- 
tissimum annis, reliquis in apparatu consumtis, bellum arsisse, 
eoque temporis intervallo navali praelio victum Evagoram intra 
Salamincm fuisse conclusum. At Isocrates Pancgyr. p. 101. sex- 
tum eius belli annum, cum orationem cam scriberet, verti , iam- 
que Evagoram maritimo certamine superatum rebus angustis esse, 
significat: cui eadem tempestate viventi cur tandem non acces- 
sero ? Wess. 

10. 4.6. ^'Eyvco y.aivf] nQuyixurcxyv etc.] Hoc quoque loco vi- 
detur desiderari ovv post eyvco. quae omissio nescio an librariis, an 
Diodori idiomati tribuenda sit. Sic et p. 475. evlufJijO-T] /nri TioTf, 
pro e'0.aiJi'jd7j ovv fu'j noTe. vel evlufti]0')] yuQ firj nore. Steph. 

lO. 48. ^Enel Tovg t QirfQij.Q/()vg etc.] Pro enel rcpono 
ineiTu. Nam cum enel servari non possit nenoi7]/iievog. Steph. 
Forte eneiTK de Toi;^. Rhod. Non rcfragarer, si Jibri manu exarati 
edicerent. Puto ellipsi verbi ),v Diodoro possc succurri. 'Enei ne- 
7toi>]fuvog i,v jJOitciuam eos sioi conciliaral: quae quidem haud in- 



IN LIB. XV. CAP. 8. — 11. 9 

sollta est. Arrian. Exp. Alex. L. VII. 19. ImeQ orm' fih' Vxaaroi 
TTQea/jevot^uvoi, or/. uraytyQunTui, ubi nisi?)f7«vexpleas, hiabititi- 
demoratio. AddeHomer. II. 0,307., quaeque ibiEustathius. Wkss. 

11. (33. BhreiiitXovTO roTg nenQuyf.uvoig'] Sic L. XV^lIl. 2. 
fiiTa^(elea9^ai re erfi] roTg nQu/deTot. Plenius L. XV^II. 42. 
fierefieXiTO f.iev enl rfj Tijc noXiogy.iuc enifjolT]. Wess. 

11. 71. Zcovreg eSeduQijGuv y.u) vneQ tcov diy.uoriy.iTiv etv.] 
Recte hoc exemplum, et alterum in Sisamnem a Cambyse statu- 
tum apud llcrodot. V. 25. H. Valesius obmovit Ammiano Marcel- 
lino, scribenti L. XXIII. 6. na?n quod siipersidere (iipud Persas) 
corio damnati oh iniquitatem iudicis iude.v alius cogehatur aut 
finxit vetustas., aut olim recepta consuetudo cessavit: neque 
enim finxit vetustas. Addere potuissct ex Basilio Seleuciensi L. II. 
de Miracul. S. Theclae yuru de tov tiTjv TleQaiTn' voi.iov deloug 
avrov y.uL doQug yv/iivov enoirjoe. ubi P. Pantinus plura, sed ex 
B. Brissonio L. 1. Reg. Pers. Sect. CXXXIII. Wess. 

11. 79. T;}j/ vn 'Oqovtov yeyevrjiie'vr^v vnuy.ovatv etc.'] 
Hic locus depravatus est, idquie ex omissione verborum aliquot, 
ut opinor. Steph. Vulneri medicinam, quam Stephan. negavit 
opportune fecit Rhodomannus in not. Addendis: Mendosus, inquit, 
est locus^ quem sic utcumque restituo. Post yeyevfjuevT^v haec 
insere: ovvdrjy.rjv , rov Evuyonuv vnuy.ovaeiv (og ('iuaiXeu fjuai- 
XeT' nQoi^veyy.e de euvrov rtjv e?Qi]vrjV etc. Legebat transactio- 
nem ab Oronte factam., Euagoran ut i'egem regi pariturum. 
In inedium etiam proferebat sese pacem etc. Haec enim aut his 
similia deesse, ex cap. 9. et 10. facile conficias. Wess. In an- 
notationibus ipsis nQoar^veyy.ev deleri iusscrat Rhodomannus. 

11. 83. JMi] /QrifiuriCeiv — neQl S-uvurov^ Videntur Teri- 
bazum accusasse et eo nomine, quod Delphis Apollinem de regis 
morte consuluisset. Quid sciscitatus fuerit, vide c. 8. W^ESS. 

1 1. 92. Qv Tov f:}aai)Ja — ■jyv et>eQyeT7]yfog] Fuit ergo ex 
eorum numero^ quos orosangas adpellabant. Oi d^ eveovtvut rov 
fjuai}.eo)g 'OQoauyyui y.uXeovrui neQaiarr apud Hcrodot. L. VTII. 
85. Quorum e genere qui erant, cum publicas in tabulas refere- 
bantur, tum eximiis honoribus ornabantur. Habet de Orosangis 
his conpluscula Des. Heraldus Advers. L. I. 9., sed magnam par- 
tem occupata a B. Brissonio de Reg. Pers. I. 138- Wess. 

12. 2. ^Ev re ToTg noXefiioig uvdQeiuetc.] ijQgatur noXe'ftoig. 
Rhod. Id quidem necesse non est. Idem est ac (^ieveyyr-Tv ru no- 
leftia in Luciani D. Mort. XII. 1., ubi egregie Cl. T. Hemsterhus. 
Conf. et not. in L. I. 54. Wess. 

12. 17. ^iu To rug neQ) uvriTjv /uQtrug — unet).7]rpe'iut1 

Non sum oblitus moris Diodori, quo neQi multimodis usurpat. 

'if neQi Tug l-4fio.t^6vug uQeri] earum virtus est L. II. 16., i] neQi 

To uQOXQov evQeaig illius inventioL. III. 63., ut alia silentio prae- 

teream. Hic tamen rug neQi avrojv /uQiru.g ex Reg. 1. praeoptavi, 



10 ANNOTATIONES 

«t gratlac ct conmoda sint, quae ob merita in regem abstulerat 
Teriltazus. Wess. 

12. 36. Tov naqa ttjv MavTiviiav noTa/nov} Ophis dice- 
batur, teste Pausania, qui regis Agesipolidos lioc strategenia co- 
piosius exsequitur L. Vlll. 8. p. 614., sicuti et Xenophon Hellen. 
L. V. p. 432. Wess. 

12. 45. Elg Tag uQ/uiug y.(o/iiug iiitToixia&T]vai] Vid. supra 
o. 5. et Polyb. IV. 27. et Aristidem T. III. p. 476. Manserunt 
autem Mantinenses in pagos descripti, donec ab Epaniinonda iu 
integrum patriamque urbem restituerentur, Pausan. IX. 14. Wess. 

13. 51. Tov ^Jovtov y.ulovf-itvov Tropov] Sic bene. Male 
iv Tf(5 'Iwvio) ntXuyn Aelian. Hist. Animal. L. XIII. 19. et dno 
rov 'I(oviov f(t'/Qi ttJ? 2vQiug Appian. Bell. Civi!. L. IV. p. 1030. 
Nota res ex Stephano Byzantino est. Wess. 

13. 55. Kai cfvXrjotiv] Non video cur tantvSt avlrjGtiv 
dicturus fuerit Diodorus pro tantvSt ovXyjaaiy praesertim quum 
praecessisset ininXtvaut. repono ergo avXijaut. Steph. Mutandi 
iustam Stephanus Ct.i;ssam non habuit. Multa in hoc genere sibi in- 
dulgent veteres. Lysias pro Calliaapud Harpocration. in Ti/tfjiiia' 
ovToi df (fuay.ovTtq nXtiovu fiiadtoaua&ut, xui Tifn^ittu xutuottj- 
ctad^ui. quod optime tuetur T. Hemsterhusius , phira de hoc ge- 
ner« conmentatus ad Xenophontem Ephesium Miscellan. Obser- 
Tat. Vo!. IV. p. 286. Aliud est, quod nos inoratur. Dicit auctor, 
Dionysium magnis copiis Epirum invadere voluisse, ut ditissimum 
Delphis teniplum spoliaret. Atqui id in Epiro non erat, sed Pho- 
cide. Quod cum non lateret Amyoto, Gallico interpreti, pro Del- 
phico Apuliinis templo Dodonaeum lovis versione sua expressit, 
coniecturam credo secutus: nam seriptiCodd. nostri quidem certe, 
in Delphico retinendo consentiun*. Hos i»aque sequar, tantoque 
magis, quod Ttfitvoq ytfiov noXX(~)V /()7jfiUT(j)V verius dicatur de 
Delphica, quam lovis Dodonaei aede. Vide modo L. XVI. 57. 
Fuisset sane expeditius ad id sacrilegium iter tyranno, siCrisaeum 
in sinum invectus exscensioneque facta Delphos properasset: sed 
potuit ille animo alia, cur hoc negligeret, agitare. Confer tamen 
Cl. Barbeyracium, pro Dodonaeo lovis teniplo non sine quadam 
veri spccie pugnantem, Histor. Foed. P. I. p. 192. Wess. 

13. 58 Ji 'yiXxtiov Tov MoXoTTOV etc.l Principis huius 
genus et familiam declarat Pausan. L. I. 1 1 . In exsilium quare 
abierit, incertum est ; certissimum vero, restitutum in priorem 
dignitatem Atheniensium caussae saepius enixe studuissc. Vid. Xe- 
nophont. Hellen. L. VI. p. 457. et infra hoc libro c. 36. No- 
Btrum. Wess. 

13- 78. ^'ExTtaav iv uvtiu vi]aov — 0(a()ov] Dicendi genus 
illustravimus ad L. V. 80. Rem ipsam, dubia siforet, firmarent 
haec Strabonis L. VII. p. 484. 0(i()og ., i] ngoTtQov riaQog., Tla- 
Qi(ov xTiafiu. Et Stephanus in CP«()og, optime ab Is. Casaubono 



IN LIB. XV. CAP. 12. — 14. 11 

correctus. Urbem hnbuit cognoniinem , quam Romani ob insigni- 
tam Demetrii Pharii perHdiam, solo aequarunt apud Appianum 
liiyr. p, 5. ed. Hoeschel. Wess. 

13. 81. Ti]V 6vo[.iaL^of.itvt]V ytiaaov^ Vid. not. ad Hieroclis 
Synecdem. p. 656. Dionysius sub idem tempus in opposita conti- 
nente urbem Adriam sive Hadriam condidit. Etymologus: lAdQiug 
TO TitXuYog. ^iovvoiog 2i-/:t)uug jvQuvvog , oV nQoxtQov tnl rrj 
*OXvf.imudt noXiv txTioev L^dQtuv iv roj ^lovixio xoXum^ ucf fjg 
xul ro ntkuyog\4i)Qiag yuXtirui. Annusincertus est: excidit enim 
ex Etymologi verbis. Satis tamea ex rerum apud Nostrum succes- 
sione adparet, ab Olymp. xcviil. non muitum afuisse. Wess. 

13. 83. Kurtoy.tvaoi vtioQiu etc^ Omnia haec omnino per- 
tinent referrique ad urbem Syracusanam debent. Id praeter flumen 
Anapum, quod prope Syracusas labebatur, ambitus urbis, ceteris 
Graeci nominis oppidis ionge amplior , suadet : nam Lisso minime 
convenit. Aliud tamen censuit doctissimus CellariuK Geogr. Ant. 
L. IL 8. p. 618. Wess. 

13. 93. yttvy.iog OvuXtQiog xul AvXog ]\luX\iog'] Fasti 
Liviani dant huic anno tribunos militum consuiari potestate, et 
longe quidem aiios. Paene suspicor in Fastis, quos Diodorus ha- 
buit, errore quodam hos consuies esse repetitos. Habet eosdem 
L. XIV. 103. et succedentes itidem L. Lucretio et Servio Sulpicio 
c. 99. Sequuntur eosdem c. 107. tribuni militum , quos huius 
libri c. 1 5. reperies. Quae quidem certo videntur esse indicio, in 
Diodori Fastis perturbatissima omnia fuisse. Wess. 

13. 95. /iixiov 2vQuxovaiog^ Domo fuit Cauioniates, sed 
praemiis expugnatus Syracusanum se deinceps adpellari passus est. 
Victorias reportavit sacris in certaminibus plures, descriptas a 
Pausania L. VI. 3. p. 459. et hoc epigrammate, necduni, quod 
sciam , edito : 

Eifd ^ixcov vtog KuXXii.t^Qorov" avruQ tvixcov 
TitQuxig iv Nif.itct^ d)g 'OXv/iiniu, ntvruxi JTvd-oT, 
TQig d lad^faof axtcfiuvco J' uarv ^vQuxoaicov. 
Hoc tamen Pausaniam inter et epigrammatis auctorem interest, 
q\iod illi zlixcov sit KuXXil^Qorov ^ victoriasque abstulisse dicatur 
'OXvfintxcig fiiuv ftiv iv natai ^ Svo J* uXXag uvciQwv. Itaque 
in Pausania /jixiov KuXXifiPQorov ^ et in epigrammatis versu se- 
cundo rQ\g 'OXvfinia fortasse satius erit scribere, ut iste dissen- 
sus toilatur. Wess. 

14. 12. ^'Excov TQiriQiig f^T/xovTa] Centum triremibus hanc 
Dionysium expeditionem ingressum fuisse, Aristotelis Oeconom. 
L. 11. p. 689. ed. Du Vail, et Polyaen. Strat. V. 2.21. memoriae 
mandaverunt. Caussa erat speciosa. Piraticae studebant Tusci eo 
tempore , arcemque, unde erumperent, Pyrgos iegerant. Servius 
opportune in Aen. X. 184. hoc castellum (Pyrgi) nobilissiinum 
fuit eo tempore^ quo Tusci piraticam exercuerunt: nam illic 



12 ANNOTATIONES 

meh^opolis fuit : quod postea exjyugnatum a Dioni/sio, tyranno 
Siciliae^ dicitur. Wess, 

14. 13. ^vX)]Gon' Uqov aytov^ Deae Leucofheae, si Ari- 
sfotelem sef|uaris et Polyaenum, si Straljonem L. V, p. 345., 
Ei).r,&iiag sive Lucinae. Audi Geograpluim: t/ei de (Pjrgi ca- 
stellum) ]u).ri,9viug Uqov , IltXuaycdv ^i^QVfin., ttXovoiov non 
yivofitvov invXriOf d^ avro /liovvoioc, o t(~)v ^ty.i/.uordJv rvQuv- 
yog. Tollit discordiam" hanc Ph. Ciuverius Ital. Ant. L. I[. p. 496., 
Aristoteli Ellrid^viuq nonien inculcans, verum medicina niniis pe- 
riculosa. Quid si enim Deam illam Etruscam Graecorum alii Leu- 
cotheae suae, alii Lucinae respondere fuerint arhitrati? Leuco- 
theam praefert quoque Aelianus Var. Hist. L. L 20., in gentis ta- 
men, ubi colebatur, nomine A'itiosus, quud doctissimos interpre- 
tes non fugit. Wf.ss. 

14. 33. ^trriov 2^ov7.7itxtov^ Emcnda ^eQOi:'iov ., et pro 
ylfvy.tov Alf^iD.iov, JMuQy.ov. Ita enim Livius, qui ctiam Agrip- 
pam Furium et C. Aemilium prioribus adiungit. Rhod. Scribea- 
dum citra omne dubium est ^tQoiTov ., etsi tribunos longe alios 
huic anno det Livius L. A I. 11. Fasti Diodori, ut supra diximus, 
vitiosissimi fuerunt, iteraveruntque eosdem tribunos, quos L. 
XIV. 107, rebus administrandis praefecerant. Wess. 

14. 45. TlQog Torg nuQorrag ovfiiii. non-aufievot'] Aut 
ego vehementer fallor, aut Iiic Litct ulcus. Quinnm enim ot na- 
novrtg.) quos foedere sibi iunxerunt Poeni? Vide an reperiri 
possint ex his, quac atictor addit: Dionysium ait copias esse par- 
titum, ro) fttv tin fitQei nQog Toig^IraXiinruc, tm i)t trtQO) nQog 
roig Ooiriy.ug pugnaturum. Fuerunt ergo Carthaginiensium hoc 
hello socii Italiae Gracci nominis incolae, iam olim multis decaus- 
sis Dionysio infesti. Scripseris nQog Tovg n(/.QOvr(/.g ^lrulttorug^ 
fortasse bene res habebit. Omissio nata videtur cx utriusque vo- 
cabuli oLiOi()Tt).tvrio. AVess. 

15, 51. Muycovu tov jSuoiltul Vid. not. in L. XIII. 43. 
Wess. 

15. 53. /Ji(mo).tfi'cTv ufKfortQug] Lege afKfortQutg. Rhod. 
Ita praestaret, si utrique regioni bellum inferre decrcvissent. Vid. 
L. XIV. 95. Sed copias in Siciliam atque Italium cun» transpor- 
tarint, ut utraque ex provincia Dionysium adgredi posseut, prae- 
fero ei ufi(f oreQug. Wess. 

' 15. 02. rieol Tu y.ulovfitva Ku/3u).u.] Nemo alius, quod 
sciam, memoravit. K(j.jja).a rTjg Ki).iyiug habet Appian. Mithri- 
dat. p. 403. quae rectius KuotuIjuIu apud alios, Conf. ad Itiner. 
Anton. p. 14C. Wess. 

15. 65. ^ Eni Tiva 7jjff0v tQVfivov y.ul uvvdQov'\ Vide Po- 
lyaen. L. VI. 16-, qui insuper docet, Leptiiiem Dionj^sio auctorem 
fuisse, ne ullo elabi modo pateretur Carthaginienses. Sed ille su- 



IN LIB. XV. CAP. 14.- 19. 13 

perstitlone quadam ad pacis conditiones descendit. Conf. infr. 
c, 74. Wess. 

15. 95. IleQl ro y.aXovf.avov Kqoviov'] Menunit etiam Cro^ 
nii^ sed in Imilconis adversus Dionj^^sium gestis rebus, Polvaenus 
L. V. 10. 5. Adde Nostrum L. III. (jl. Wess. 

16. 4. \E7ii(fu}'(og y.uTHJTQtipe tov filov^ Potuerat eum ser- 
vare frater Dionysius, si voluisset. .Atn%ivi]v de t()v udelw()v 
0(~>auc dvvufievog , ev tJ] vav^iuyiu neQieidev u/Toklvfierov, sic 
Aelian. Hist. Var. L. XIII. 45. sed non sine errore, a viris do- 
ctissimis recte castigato. Melius Plutarchus de Alex. Fort. Or. II. 
p. 738. B. We.ss. 

10. 12. TQOTiTjg d'i nuvrelovg yevof.iev7]g] Retineri TravTf- 
Tiiog potuerat, si scripti libri adprohassent. Tqotzjjv navTe)S] ha- 
bes hoc lihro c. 56. et L. XVlil. 45. prorsus uti hic Tpouijg di 
navreXovg yei'oi.ievr]g. Wess. 

16. 22. ^Avd-Qojnlviog Se ti]v tvr^i^ieQiav eveyxovrig] Vid. 
ad L. 1. 60. Paullo ante praestitisset Tovg uvuiQeihevTag evQed^T]^ 
vui T(~)v etc. Wess. 

16. 29. IVIe/Qi Tov yiXvy.ov y.alov/iievov norufiov] Verum 
id fluvii nomen est, a salso sapore natum. Scrihitur in Eclog. L. 
XXIII. 9. et L. XXIV. 1. ^'AKvy.og., corruptius adhuc ^ivxog L, 
XVI, 83., uhi terminus ditionis Carthaginiensium in Sicilia ad- 
pellatur. Radehat moenia urhis Heracleae, nunc Ptatani accolis, 
Fazello Decad. 1. Liu. VL c. 11. et Ph. Cluverio L. L p. 219. 
Sicil. Ant. testihus. Wess. 

16. 41. TrjV di'Of.iu^o/.ievi]V yievKrjv'\ .Aevy.ag Straho col- 
locat inter Smyrnam et Phocaeam L. XIV^. p. 957., Plinius L. 
V. 29. oppidum Leuce in promontorio ^ quod insula fuit^ cui 
Mela consentit L. I. 17. Wess. 

16. 49. Qvoij ev ri/] Qvaetev vf] Coisl. Clar. Voluisse 
d-voeitv tv tT] videntur^ quod honum. Wess. 

17. 53. '^YntXufijjuvov euvvovg nooleyeiv] Mirum est scri- 
ptos lihros in 7z()o?vi;'£<j/ consentire, quod, me quidem iudice, ni- 
hili hoc est loco. Relinge nQoe/tiv , et hene se hahehit oratio. 
Interpres non aliud censuisse videtur. Wess. 

17. 62. ^Ovofiuauvxtg IlQorfd-uoluv] Non neglexit festum 
hunc diem in Feriata sua Graecia lo. Meursius, alihi, quod me- 
minerim, non lectum. Wess. IlQorpd^a.oiu. nomina dierum festo- 
rum Graecis sunt pluralia neutra. Reisk. Ita docet Herodotus 
I. 148. Cuius praecepto quae hic illic reperiuntur contraria, ut 
toQTr]V uyovoL orpiai lid^of^ioXiuv oj'o/<c/.Co)'rfC Pausaniaell. 32. 3., 
an corrigenda sint necne non potest ad liquidum perduci. Neque 
enim ratione carent nQorp&aoia et similia, quae non sunt ah no- 
niinihus propriis ducta. 

17. 67. Tu di y.uTu Tr]v EXXudu oyevaortfievoi] Malleni 
conpositum avoy.tvaou[.uvoi^ uti post pauca, uvt)]v di ovoxevu- 



14 ANNOTATIONES 

Cof.itvr]v xag xura r^v ^EV.uda noXtig^ de Sparta Graeciae urbes 
sibi variis artibus conciliante. Wess. 

17. 74. Kal xa xuxu t/}v «P/^v unoyvovTog'] Vid. L. 
XIV. 92. Isocrates auctor est, Amyntam a vicinis barbaris prae- 
lio victuni, omnique Macedonia exutum, regionem deserere con- 
stituisse , sed, audito nobili dicto (og y.ul6v toxiv fVTU(fiov rj 
xvQuvvig , niutasse sententiam, occupatoque parvo castello atque 
arcessitis auxiliaribus copiis trium mensium spatio regnum recu- 
perasse, in Archidamo p. 184. Wess. 

17. 82. Or/ oJoi r,ouv unodi(iovui'\ Secundum receptum 
jnorem scribendum est ov/ oToi x* rjouv. Steph. Non repugno. 
Sic auctor L. XX. 40. Vide tamen Bergler. ad Alciphron. Lib. I. 
Ep. 22. Wess. 

17. 86. 01 S( ytuxidui(.i()Vioi yQtvuvxtg uvxi/eGd-ut etc. ] 
Nimis haec parce Diodorus: negligit legationcm Acanthiorum et 
ApoUoniatarum, quiOlynthiis viciniSpartanos in hoc bellum prae- 
cipue accenderunt. Docet Xenophon Hellen. L. V. p. 4.33. W^ESS. 

17. 92. * Eni Ouiovvxiovg etc. ] In proclivi erat emendare 
et reponere 0Xiovvxiovg. Ortelius tamen ex hoc loco somniavit 
Wutovv urbem, quani posuit in suo Lexico. Palm. ^Eni 0Xiovv- 
tiovg^ Sic rescripsi. Literarum similitudo in (i)ylI0YNTI02 
et AIOYNTIO 2 vitio originem dedit. Solet quidem , quod 
diftiteri non possum, Diodorus eos plerumque <Z>A^«fT/oi;g cetero- 
rum more adpellare: patitur tamen analogia et alterum gentile, 
0hovg^ Ohovvxog^ 0Xtovvxiog^ ut Trapezuntius , Opuntius^ 
Hydruntius ., Selinuntius^ agnosciturque a Stephano. Res ipsa 
pauUo serius contigit, quippe posterior Agesipolidis in Olynthios 
expeditione, sicuti ex Xenophonte Hellen. L. V. p. 441. pulchre 
docuit H. Dodwellus, itidem 0Xtovvxiovg corrigens, Ann. Xe- 
noph. p. 266. lungere potuisset Isocrat. Paneg. p. 96. Wess. 
Phliuntios Cicero quoque adhibuerat, sed ab Attico suo nionitus 
Phliasios praetulit. Audi quae scribit adAtticum L. VL 2. 
Phliasios autem dici scieham: et ita fac ut habeas: nos quidem 
sic habemus. sed primo me uvvXoyia deceperat. 0Xiovg.,'OnoiJg., 
2tnovg. (/uod^Onovvxtot, 2inovvxioi. sed hoc continuo correxi- 
mu8. Vulgatius itaque 0}.tovg dat 01iuoiovg,' nec alterum tamen 
spernendum, analogiae respondens et Stephano probatum. Idem 
in Add. 

18. 2. ^AvxTjV di ovoy.ivui^OfitvriV^ Huc refer sequens xu- 
%uSovXovai)-ui absque negativa., et post noXttg subiice ug iv xuig 
icoivuTg etc. Sic Rhodomannus in notis : at in Addend. ug iv xutg 
X. o. iLiTj xaxudov)iOva&ut (it^oouv ., uXXu xtjQiiv quas in com- 
muni foederj^ se non servitute oppressuros , sed liberam iuris- 
dictionem conservaturos^ iurassent. Ego vero vehenienter fal- 
lor, aut inprudenter rcpetita sunt bina vocabula fxrj xuxaSov- 
Xovad^ui ex superioribus: quae quidem eo si ablegaveris, unde 



IN LIB. XV. CAP. 19.-21. 15 

malum pedem intulerunt, serlpserisque Sg h raig xoivuTg avvd: 
uti-ioouv Tr^Qiiativ avzovofiovg ^ ad orationem et sententiam nihil 
desiderabis admodum. Hoc itaque sequar, uncinis relativum id et 
suspectas voces circumscribens. Wess. III. Scaliger orae sui libri 
adscripserat o^ioaaauv Ti^Qrianv^ quod quum scabiem orationi de- 
tergere non possit, sententiam non muto. Idem in Add. 

18. 8. ^En ^yiQ/ovTog d^ l4d^liv. MtvavdQov] Demosthenes 
contra Timocratem p. 468. loquitur de Euandro Archonte, qui 
proculdubio idem est cum isto Menandro. Quid melius aliunde 
expiscandum. Palm. Palmerii observationem occupaverat lo. ]\Ieur- 
sius L. III. de Archont. c. 19., eidem robur ex Ptolemaeo ilifv. 
^vvTu'^. L. IV. c. ult. p. 106., ubi Archon hic Evo.vdQog ^ egrc- 
gium addens. Wess. 

18. 10. KoQvriltov ^iQovtkiov'] VvQ KoQVt]XlOV ^iQovliliov 
scribe 2tQomov Koqv. Publ. Hugo supposititius est. Nescio an 
pro illo K6iYy.Tog ^iQoviXiog sit collocandus. Pto^'Avivov quidem 
^yivviov ^ et pro BluQy.ov^ WluQxiov vel IVIuqtiov scribendum vi- 
detur. Sed quis auctoritate hic omni destitutus certi aliquid sta- 
tuat? quia Diodorus a Fastis hic, ut etiam alibi, digreditur limi- 
tesque transilit. Rhod. Favent quodammodo scripti libri Rhodo- 
manno. Cetera niire sunt depravata, nec auxilii spes ulla, nisi 
meliores proferantur Codd. Possunt sane tribunorum nomina, ut 
factum a viro docto, instaurari. Sed eadem ex scriptoris venisse 
calanio, unde edocebor? KXuvdtov Ovycovuy adaeque vitiosum, 
L. XIV. 82. tribunis militum consulari potcstate adiunxit. Wess. 

18- 20. 01 ^TiuQTtuTut nuQTjyyiXXov iv unoQQi/Totg etc^ 
Hoc unde acceperit nescio. Xenophon aliter Rer. Graec. L. V. 
p. 436., uberius praeterea exsecutus ordinem occupatae arcis Cad- 
meae, sicuti et Plutarch. de Socrat. Daemon. p. 576. Wess. 

18.27. TQiuxoaiovg f.ttv Tovg tntffavtOTUTovg etc.] Xe- 
nophon TtTQUxooiovg sive quadringentOB soium vertisse atque 
Athenas se prodit contulisse. Wess. 

18- 32. Tov fffv Ootftiduv itri(.iioiauv yQrjftuoiv'] Centuni 
millibus drachmarum ; Stxa Squ/jkT^v {.ivQiuotv («vrov) iCrjfiiot- 
auv , Plut. ait in Pelop. p. 280. Remoto vero Phoebidae Lysano- 
ridam tq^tov uvtov i. e. cum duobus collegis substituerunt, 
idem de Socrat. Gen. p. 576. A. et Pelop. p. 284. D., ubi Lysa- 
noridae verum nomen optime reddidit Augustin. Bryanus. Wess. 

18. 39. Evdu/iiiduv — xuTtaTi]Ouv OTQUTrjyov] Dissentit 
a Xenophonte , qui Eudamidam ante Cadmeam occupatam contra 
Olynthios missum refert, Phoebidam vero subsecutum, ut milites, 
qui tam cito cogi non potuerant, ad fratrem duceret, Rer. Graec. 
L. V. p. 434. Wess. 

18- 46. 2xQUTiix)Tag nXiiovg Vyovxig rwv noXi/niMv] Verum 
id fortasse fuit prima hac Eudamidae expeditione: alioqui equites 
quadringentos tantum habebant, ipsi ia universum quinque milli- 



IG ANNOTATIONES 

bus non auctiores. TaTQaxoaiovg mntug ixey.Tt]VTO ^wvov, y.ul 
ov/iiTiavTeg ovdiv rjoav nXiiovg tujv TievTay.io/tXaov tciv aQid'[A.ov 
in Demosthen. Or. ne^l JJaQanQ. p. 257. Wess. 

19. 60. AvTog Te o Televriag tneae'\ Demosthenes dicto 
loco Olyntliios TQeTg twv noAe^uuQ/cov , a Spartanis missoruni, in- 
terfecisse ait: credo oracorie nuigis quam vere. Teleutias pugnan- 
do periit, morbo Agesipolis: tertius Polybiades bcUum conposuit, 
neque adeo in eoruni numerum, etsi Ulpianus ita velit, addi po- 
test. Forte Tlemonidam Orator, cetratorum ducem, qui eodem 
quo Teleutias praelio cecidit, intellexit. Vide Xenophontem Uel- 
len. L. V. p. 438. Wess. 

19. 68. Tov n6Xef.iov eaeai}ui noXvv /qovov'] Etsi hoc di- 
stricte inprobarc nolim, nolv/ooviov tamen et alias praefert ipse 
idque pariii modo in duo vocabuia dissectum fuisse vidimus supra. 
Wess. 

19. 74. udevy.iov JJunvQtov] Hoc nominc deleto, ut et al- 
tero M. Furii, adde proxime sequens gentile OvuXeQtov. Tum 
y4v).ov I]h''.i'Xtov , .Aei/.iov HooTovfiiov y.ul ylevy.tov Alf^iiltov 
cx Livio. Fasti autem quorundam recensione discrepant. Rhod. 
yl. JIuniQiov etc. ] Si legeretur yievy.iov OvuXeQiov ., AvXov 
J\'lu).).tov sive 31uv).iov, u4evyiov Uoarovfiiov y.ai .Aevy.tov Ai~ 
f.ii).iov, quos versione sua Rhodom. exprcssit, consentiret Dio- 
dorus optime Livio L. VI. 1. At is eos tribunos Romae mox post 
Gallos depulsos inponit, a qua calamitate longius absunt Diodori 
rationes. Eadem tamen , quae Rhodomanno, probata Pighio sen- 
tentia fuit ad ann. cc'< Lxv. ct Onuplirio Fanvinio. Mihi densae 
liic obversantur tenebrae ; quamquaiu hoc satis perspicio , propius 
a Fastis Diodorum post hacc deflectere. Wess. 

19. 91. .Aevy.iog^TovXiog] Post hunc scribe ^fvx/o? '^xv- 
A/og, yievyiog ylovyQijTiog., ^eooviog ^ovlniy.iog. Hos enim Fa- 
sti proponunt. Rhod. Sigonius hoc cx loco lulii praenomen , quod 
in Livio L. VI. 4- vitiosum erat, correxit. Cetera ad eum modum, 
quem Rhoclom. secutus cst, emendanda quoque censuit Pighius in 
Fastis ad ann. ccclxvi. qucm vide. Wess. 

20. 98. ^Ej]uoi).evaev eri] evveu] Vid. inferius c. 55. Wess. 
20. 99. IJoXv(ituduv OTQaTTjyov y.uTuoTi^auvTeg] Ex Coisl. 

vestigiis ducis nomen, prorsus uti apud Xenophontem Hellen. L. 
V. p. 142. etUlpianum ad Orat. de Legat. male Administr. p.257. 
Icgitur, una litera integrius esse iussi. We.ss. 

20. 6. riQoaeTuiev vnoTayrjVui yiuy.edat(.ioviotg~\ Conposi- 
tum id bellum fuit ex Oljnthiorum arbitrio, si verum secutus De- 
luosthenes est. Kai to Te).evTUiov, oncog 'i]i'j'ov).ovTo , ovrco tuv 
n6).e/iiov xured^evTo Orat. neol nuQunQ, p. 257. Sed vide Xeno- 
phontem citato loco. Wr;ss. 

20. 12. KuTu yi]v uitu y.ai y.uTu &u)..uttuv'\ Amiserant 
Spartani accepta ad Cnidum clade Graeciae terra marique im- 



IN LiB. XV. CAP. 21. —24. 17 

perium: nec l(a tamcn eorum vires fuerant attritae , ut collifjen-. 
(larum spes omnls (Iccolasset. Pacc Antalcidac rcdiit paullatim pri- 
stina civitati auctoritas et !potentia , quae lioc tcmpore ad dy.urjv 
pervenerat. Testis etiam Demosthenes co, quem si"-navi, loco: 
iare yuQ drnov rovd^ , oti yTjg y.ai O-aXuvTijg )jO/oi>, (og l'nog 
iiTiHv ^ yta/.csSaiiiovioi y.ax v/.dvovg xovg yoovovg. et Plut. Pe- 
lop. p. 281. E. Adde Casaubon. ad Poljb. p. 99. ed. Gron. Wess. 
!20. 15. /iia T(«? tCov nolii-iovf.itvrov y.XijQov/iag^ Sic mal- 
lem. Male tota (jrraecia Athenienses audiehant oh colonos, ;<A?y- 
Qov/ovg vocant, <juos in urhes agrosque suae ditionis deducehant, 
sortihusque agrorum descriptis donahant. Lihanius Arium. Orat. 
thqI tCov h XeQQOV. rem declarat: ei}-og de fjv tovto naXaiov 
roigl.4&ipuioig.) oaoc nev)]Teg /jaav uvtmv y.ul d.y.Trif.ioveg oi/.oi^ 
rovTovg nefineiv enoly.ovg etg rug e''§u) noXeig Tug iavTOjv. y.al 
{Xufi/3avov nef.in6/iievoi onXa re e/. rov Sijfioaiov y.ui erjodiov, 
Qui quidem cum vetercs migrare colonos aliorsum saepe iuhercnt 
patriae maculam adspersere , quam Isocrates, etsi frustra, elucrc 
conatur. Diclt dehere potius gratias suis Atheniensihus Graecos 
referre, quod eorum sub imperio vitam seditionihus inmunem 
transcgerint, i] rug KAHF0YXIA2 ijfiTv oveidiL,etv^ ag T^iitTg 
eig rug eQ)]f.iovfievug rcov noXeiov, (fvXuy.Tjg evexu rujv /joouovy 
d.}X ov diu nleoveS,iuv., eS,enefinof.iev Pancgjr. p. 89., callide pro- 
fecto. Tu confer huius lih. c. 29. Wess. 

20. 21. udeyoi 8e rov HeQaCov fiuaiXea etc. ] Audi itenim 
Isocratem Paneg. p. 96. y.a\ vvv "OXvvOToig y.al Oliuaioig {Aa" 
y.eduifwvioi) noXefiovaiv. lAfmvTU de ru) Bluyedovcov jjuaiXeT, 
y.al zJiovvaUo ^iy.eXtag tvquvvco ., y.ul rcT) BuQiiunco rTig ^ laiuc 
XQarovvTi avfinQUTTovaiv., oncog fieyianw UQ/Jiv c^ovaiv. (^uac 
principes cos Spartanorum civitatem coluisse hoc tempore et ah 
ea vicissim cultos praeclare indicant. Wess. 

20. 25. ^En uQ/ovTogyid-, Nixcovog] Verum id Archontis 
nomen, sub cuius magistratu de vita decessit ex quorundam opi- 
nione orator Lysias, ut eius in vita signilicat Dionjsius Halicar-? 
nassensis T. II. p. 85. Wess. 

20. 27. ylevy.iov MuXXiov^^ Forte AtfdXiov vel mev{riov. 
Pro utrovis Q. Fahium ponit, qui in fastis non exstat. Rhod. 
Aevy.iov McxXXiov etc. ] Car. Sigonius profert ex hoc loco ad 
Livii L. VI. 5' .Aev/.iov MevrjViov, FaTov ^eQovtXiov, OvuXe' 
Qiov AvXov^ KoTvTov (Du[jiov. Quos si e scripto suo Cod., ut 
credihile lit, excitavit, usus haud duhie est longe optimo, Eum 
in re certa sequamur. Wess. 

20. 30. ToTg fiev'^Inncoviv.raig — anoy.ar, rrjv noXiv'] IJr- 

Lem Hlpponium seu Vihonem Valentiam Dionj^sius cvertcrat, 

civihusque Syracusas traductis agrum Locrensihus contribuerat, 

supra L. XIV. 107. Videntur Carthaglnienses eos opportune pa- 

V<Ji.. IL 2 



18 ANNOTATIONES 

trlam in sedem restltuissc, ut in Italia amicos, fil qua recrudcsce- 
ret cum tyranno bellum, haberent. Wess. 

20. 38. 0" T£ rijv ^uQdova xaroixovvTeg] Vid. not. in L. 
IV. 29. Wess. 

21. 48. Ovg Se Y.areTQavf.iaTiCov] Salva esse potuerat, 
nisi scripti libri contra ivissent, recepta dudum scriptura. Amat 
auctor conpositum id verbum. Vid. L. XIL 61. et hoc lib. c. 25- 
saepeque alias. Wess. 

21. 54. ^iQoviXiov KoivTiov^ Inverte KoYvtov ^eQoviXiov. 
In fine scribe KotvTiov. Fasti addunt Ser. Cornelium et L. Hora- 
tium. Rhod. Citra dubium hic Koivrov, et mox ^tvyuov Ko'iv~ 
Tiov scribendum. Sex tribunos Livius huic anno inponit L. VI. 6. 
Serv. Cornelium ^ cui hic praenomen Marco, tum tres illos, quos 
auctor edit, praetereaque L. Horatiurii et P. Valerium: ut adeo 
peccatum sit in parte extrema notae Rhodomannianae. Pighius ad 
ann, ccti.xviii. hinc adfcrt Ser. Cornelium., Q. Serviliumy M. Fu~ 
rium et L. Quinctium, forsan ex coniectura. Wess. 

21. 63. ^Eri y.oi[.aoj.iivovg xaraXafSovTeg] Videndi sunt Xe- 
tiophon Hellen. L. V. p. 443., Corn. Nepos Pelop. c. 3., Plut. Pe- 
lop. p. 281. et Socrat. Daemon. p. 596., ^ui diligentius et copio- 
sius haec exsequuntur omnia. Wess. 

21. 64. ^Eneira rovg nolirag etc. ] Post tiqmtov f.uv nemO 
non expectet eneira 6e. complures tamen sunt apud hunc authorem 
loci in quibus eneira sine de positum est. StepH. 

21. 78. 'Ori y.at avrol Gvyy.arrjyayov rbv 8. TtZv L^d-ij- 
valtov] Vide superius L. XIV^ 32. Wess. 

21. 84. ^Expi](fiauro naQu/Qrj/na dvvufuv — u7ioGTeTXai]i 
Haec frustra alibi quaeres. Constat ex Xenophonte duos praeto- 
rum, qui praesidii caussa in finibus agebant, suppetias Thebanis 
venisse, sed nullo Athcniensium decreto. Quare utrique postea 
diem dixerunt, et alterum quidem morte mulctarunt, alterum vero, 
quia iudicium fuga evitaverat, in exilium egerunt. Uter autem 
horum Demophon fuerit, et an Chabriam collegam habuerit, non 
audeo decernere. Wess. 

22. 95. ^QO/iiaTog ojneiyero] Nihil mutandum. Sic L. XIV. 
104. dQO/iiutoi nuQrinav enl ttjv ^orjQ^eiuv. Wess. 

22. 27. JjQoaidvreg eni rug Qrj/jag] Cleombrotus anxilia- 
res copias adduxit, obviosque in Megaride eos habuit, qui fide 
publica ex arce Cadmea descenderant, Plutarchus in Pelop. p. 
284. Wess. 

22. 29. Tovg Se rjyefiovag — TQeTg ovrag etc.] Lysanori- 
dam^ qui perperam z/vaaoQLdug in Plutarchi superius citato loco, 
Hermippidam et Arcissum: hos capitis damnarunt, Lysanoridae 
vero multam ingentem irrogarunt. Dubites tamen sanane sint in- 
terfectorum nomina. Llem enlm Plutarch. de Socrat. Gen. p. 586. 
E. KQiniduv y.ui ^ldQxeoov adpellare videtur. Potcris 'HQinnidav 



IN LIB. XV. CAP. 24.-28. 19 

cum Bryano rescribcre, si tibi clare patuerit, eundem essc , de 
quo L. XIV. 38. Mihi non liquet, malimque adeo Hej-mipjndam 
praeferrc. Wess. 

22. 34. Qrj^aioi Sa OeoTitug nolioQy.riaavrtg] Tacent alli: 
nec negandi propterea iusta ratio. Praeerat Thespiarum urbi Splio- 
drias, a Cleombroto illi inpositus ad Thebanos laccssendos, Xe- 
noph. Rer. Gr. L. V. p. 445. Wf.ss. 

22. 37. Hlg ^agdcoviav anlaTiiKav'^ In Sardiniam Intcr- 
pres, haud sane prudenter, sicuti monuit Ph. Cluverius Sard. 
Antiq. p. 486. Romani in eam insulam nihii tcntarunt ante Puni- 
cum bcllum primum, vicinis ante id tempus domandis unicc occu- 
pati. Intelligitur eorum oppidorum aliquod, quae in urbis erant 
conspectu , sed cuius titulo turpis inhaeret macula. Herdonia ita- 
que esse non potest, quippe longius dissita. Tempus, quo Dio- 
dorus deductam coloniam asseverat, non male congruit Satrico, 
quorsum Velleius L. I. 14. post septem annos^ quam Galli ur- 
bem ceperunt^ missos fuisse colonos docet. At differt scriptura 
vehementer, vetatque asscnsum. Extundant proinde certius et 
probari quod possit, feliciora ingcnia. Wess. 

22. 39. KulXiov^ In Pario Marmore /r«n/ot;. Chabriam 
Sigonius vocavit, notatus a lo. Meursio de Archont. L. IV. 1. Wess. 

23. 41. ]\IuQy.ov nonXiov^ Deleto priore, alteri subiunge 
ex fastis Kogv/f/uov. Deinde TTrov y.al ylivy.tov KoYvTiovg. Fasti 
practer hos edunt A. Manlimn et C. Sergiujn. Rhod. Turbata 
corruptaque triI)unorum haec sunt nomina. Refingi poterunt ^, 
JlaniQiov , Avlov MuXXiov, HonXtov Kogv)]Xiov , TTtov Kotv- 
Tiov yal udevy.tov. Sic certc propius recedctur a vetustiore scri- 
ptura. Onuph. Panvinius in Fast. ad annum CCCLXIX mancum hic 
ait Diodorum et quatuor tantum prodere tribunos L. Papiriumj 
Q.... T. et L.Quinctios, nescio quam editionem secutus. C. vero 
Sergius.) quem Rhodom. ceteris adiungit, Livio L. VI. 11. ex vi- 
rorum doctorum coniectura est insertus. Wess. 

23. 47. ^Ad-rjVULOi Se nqlaftnq — e^tne/iiipav'] Haec illis 
non admodum conveniunt, quae Xenophon de Atheniensibus L, 
VI. Hellen. p. 445. conmemorat. Vereor equidem, ne hic quae- 
dam vOTiQOV nQOTeoov sint posita. Certe post inprudentcm Spho- 
driae expeditionem Athenienses a Spartanis sesc praecipue disso- 
ciarunt, antea vehementer illis offensi, qui Thebanis auxilio oc- 
currerant. Wess. 

23. 59. 'O Srjuog (.uTtoiQiad-Hg — avyy.aTiaTijauvro etc.] 
Vid. ad L. V. 4. Synthcsis haec optimo cuique probatur. S. Mar- 
cus c. VIII. 1. nu[A.n6Xlov oyjkov ovrog, xal ^t^ i/ovTcov ri q>u- 
ywoi. Wess. 

23. 67. Trjv oQf.irjv Tiov nolXcov oQcovreg} Mallem twj/ 
noXecov , quod ob praecedentia videtur conraodius. Si cui tamea 
vulgatum potius censcatur, fruatur eo sensu. Wess. 



20 ANNOTATiONES 

23. 71. Kul TTfoJ tTji; — enoiovvTo noXlijV q^QovrtSa} 
Pracpositione si oftendai'is, cam cum Reg. 2. toUc. Ipse auctor 
L. 1. 81. y.ul roiv awovaiwv — (fQovTidu ttoiovvtui ryv f.teyi- 
OTi]v. Et L. XV^II.CO. cfQovTiSu Tiot^auGd^uc jTjg In olxov uvu- 
xouidTji;. Saepeque alias. Wess. 

23. 82. Ovy. lyovxo)v Si arQUTTjyov — /Lifrent/iipnro'] 
Fuisse puto ovy. e/jor. Spectant cnim rcgcm Acorin, qui circa 
hoc tcmpus Pisidas a Persarum rege alicnasse et sibi iunxisse vi- 
detur, quemadmodum ex Tlicopompo suo Photius Cod. CLXXVL 
p. 391. cxcerpsit. Chabriam in Aegypto exercitum ductasse, signi- 
ticat ctiamPolyaen. L. I[I. 11.7., incertum tamcn hoccine tempus 
indicct, an iliud, de quo auctor infra c. 92. Wess. 

24. 89. (DuQval^utog J* vno rov fjuaiXlcog etc.] Bellum 
hoc Aegyptium diu fuit tractum: necdum cnim orto Cypriaco, in 
Evagoram susccpto et pcr decem annos continuato , per triennium 
a Pharnaba/o ct aliis, de quibus Isocrates Panegyr. p. 100., fue- 
rat non satis prospere uihuinistratum. Conf. infra c. 41. De Iphi 
crate eius in vita haec Corn. Nep. c. 1 1 . Qiium Artaxerxes Ae 
gyptio regt bellum inferre voluit, IFHICRATEM ab Athenien- 
sibus jietivit diicem , quem praeficeret exercitui conductitio. 
Adde sis Polyacn. L. 111. 9. 38. Wess. 

24. 4. MtTu St Tuvru .^cfo^QiuSov ctc.] Ccteris scripto- 
ribus ^ffodQu/.g dicitur. Putcs itaque instaurandum eius nomen et 
2ff odQwv scTihendum. Ego tamen manum abstineo : convertun- 
tur cnim intcr sese 2^rfodQiag ct ^<fodQi<i,drjg. Namque insolens 
non est, ut primitivum et patronyniicum in eodem homine locuni 
obtineat» Exempla dcdimus alias , plenaque manu vir clarissimus 
mihique vcteri amicitia coniunctus Tib. Hemsterhusius ad Lucianl 
Timon. c. 44. Vide quoque huius lib. c. 39. Wess, 

24. 7. ^'Eneiaev uvrov IiX-e6f.il^Qorog] Imo vero Thcbani, 
ut Athenienses a Lacedaemoniorum amicitia segregarent. Sic Xc- 
nophon Hellen. L. VI. p. 445. ct Plutarchus Pelop. p. 285. Fieri 
tamen potest, ut clandestina a Cleombroto mandata habuerit. Favit 
certe cum amicis Sphodriac, ob hanc expcditionem caussam dicere 
iusso. Wess. 

24. 24^ Tag yevofitvug y.Xi]Qov/Jug unoxuTuari]aai]i Pru- 
dentcr profecto: aptissimum erat ad socios , nimis ruig y.?^i]QOVr 
yjuig gravatos, allicicndos. Vid. huius Ilb. c. 23. Wess. 

24. 34. XioQig^^EaTiulug] Bene sit librario Reg. 1., qui ve- 
tustioribus ex libris sanitatem huic loco reddidit. ^ Axriu niilla 
hoc fuit tractu, ut pulchre patefecit lac. Palmerius. Contra Hesti- 
aea satis nobilis, atque ab Athenicnsibus, ut auctor indicat, duris- 
sime habita. Vid. L. XII. 7. et Theopompum apud Strabon. L. X. 
p. 683. Qui vcro ex^^Eanuiug nasci potucvit'Ay.riug, variantcs 
vctcrum Codd. conmonstrant scripturae. Wess. 



I N L 1 C. X V. C A P. 28- 30. 2 i 

25. 51. T)'iv re ay.Qimokiv tu)v ^ Ay.r.mi<i)v\ Hacc diic loca 
diii uie torserunt: iion enim videbam, qiioniodo intelligere pos- 
seni de ea Actiorum urbe et acropoli , quae vicina fuisset Oro- 
po. Sed tandem cx iis tenebris emersi, et mendosa haec duo loca 
in vocibus ^ Ay.Tiaz et ^ Ay.TiaUov et '£}ij(onuov deprehendi. Et dc 
Actia Cjuidcm in Euboca nihilinvenitur alihi, omnes tam liistovici 
quam Geographi de ea silucrunt, nec de Oropo in Euboea, si Ste- 
phani abbreviatorem excipias, qui ex hoc loco px'ocuIdubio id 
habet. Sed iudice Salmasio in Solinum p. 148. exulare debent a 
Stephani textu haec verba, iGTi y.ul aXX)] Boicoriug, et cum multa 
ratione id eenset : eum vide , et ita certe iudicabis. Ergo pro 
*Ay.ri'ag et 'Ay.TiuUov lege meo pcriculo ''EaTiaiag et EGTiaitoVy 
et pro 'jH^Qconicov lege ^^qutcov , et omnia bellissime quadrabunt. 
Hestiacorum urbs a Pericle desolata fuit, pulsis omnibus civibus, 
ut nos docuit supra Diodorus L. XIL p. 293. et idem ait etiam 
Plutarchus in Pericle p. 1G4. Inimici igitur Athenicnsium Hesti- 
aei, quod hic de Actiaeis dicitur: contra recenti beneficio devincti 
fuerant a Lacedaemoniis , quod etiam nos docet DioJorus verbis 
jmmediate sequentibus, ubi Theripidam missum paulo ante a La- 
cedaemoniis ait, qui Neogenem illum tyrannum profligaverat, et 
eo pulso iibertatem restituerat Oropiis (ubi legendum Oreilis). 
At 'Qneog et ''EoTiaia eadem urbs fuit binominis: testis locuples 
Strabo L. X. in initio, ubi ait eam urbem prius Histiaeam, deinde 
Oreum dictam : et idem asscrit Thucydidis Scholiastes ad L. I. p. 75. 
(cap. 114.) Facessant igitur eae vocos corruptae, et Icgatur au- 
dacter */iffri«/«c xcVlGTtuiag (utStrabo) et^EGTiaicov pvoAyTiug 
etAy.Tiaicov., ct pro 'Qoconicov, '£}(}tiT(~)V^ et nullae tenebrae insi- 
debunt huic Diodori loco , qui , ut nuuc legitur, inquinatus est et 
obscurus. Sod nouopus erat tanto conatu. Namecce Diodorus ipse 
statim ait (quod non advertebam) ()i rjv ahioLV ol Tcvv '^EaTiuicov 
xuXov/iitvcov /w^JKV oly.ovvTeg ol/.dcog dieTt&rjGav nQog rovg 
^nuQTicxTag^ quod omnino cvincit, quod probare aliunde conatus 
sum. Palm. T)]V re a/.QonoXiv t(~)v ''Egtiuihov'] Sic scripsi ex 
vestigiisRcg. 1., atque ita solet auctor. Alio([m'EGTiaicov cx.^^Egti- 
aiog^ quo Ephorum fuissc usum Stephan, in^^lGTiaici docet, reti- 
neri potuerat. Recte vcro Palmerius Hcstiaeos et Hcstiaeam in 
hanc sedem revocavit. De Oreilis dubito. Nam caussam non vi- 
deo, cur Hcstiacam memorans ctHcstiaeos auctor, Orcitas eosdeni 
adpellare voluerit. DistingHitpraeterca abHestiaciscIarissimeOro- 
pios, qui tamen, si 'QoeiTcTjv refinxeris, iidem erunt. Fac autem, 
Oroplos, in A^icina continente et in finibus quidem Atticae ct lioe- 
otiac positos, ciusdcmNcogenis tyrannidc fuissc oppressos, quid 
tandem difficultatis supcrerit? Oropum in l'2uboea iiullam fuisse, 
certum est: prope eam ad mare sedem habcbat. Itaque a tyranno 
una cum Hestiaca iniusto imperio occupari ct premi potuit. Hacc 
faciunt, ut de Oreilia asscnsum cohibcam. WKtjS. Composuit 



22 ANNOTATIONES 

Wesselingii dubitationes Schneiderus ad Xen. Hist. Graec. V. 
4. 56. 

25. 54. Oi^QtTiniSav u7itaT£dav]M!xgn\inCasmh,adVo\yaen. 
Strateg. L. II. 21. QrjQmnldav perperam hic legi pro 'HQinniduv 
adlirmat : quod facile agnoscerem, modo iiqueret eundem esse, de 
.quo L. XIV, 38. Habet alioqui QrjQinniSag nihil insolens, est- 
que hoc nomine civis Atticus iu Aiciphronis L. lU. Ep. 8. Mox 
Rhodomannus in not. Correction. scribi iubet nQiorov int/HQti 
loyotg ntldHv rov rvQavvov, non male. Wess. Vid. annot. ad 
Exc. Vatic. p. ed. Rom. 122. 

25. 64. ^EnoQd-T^ae t?}v ^Eoriattoriv /ioQav'} Sic passini 
aHi: in Plutarchi tamen Amator. Narrat. p. 773. E. nQ£a/^vTi]g 
To yivog i'^ '^oeov noXecog Tijg^EaTiatuTidog. Metropolim in Eu-, 
l)oea non praeteriit Stephanus in M/jTQonohg, sed situm obiter 
signans. Wess. 

26. 85. 01 rtjV^l^y.TijV xa}i0v/iitv7]v oixovvTegl Hi fuerunt 
Epidaurii, Methonaei, Troezenii. Totus enim ille litoris tractus 
Orientalis';^/;^^?/ dicebatur, ut Scymnus Chius v. 522. et Thucj- 
dides, si bene citatur a Stephano in'l4xTi]. Pai.m. Conf. not. in 
L. XII. 43. Quid vero obstat, quo minus alium eiusdem Scy- 
mni locum his adstruamus et illustremus? Describit tractus eius 
duces et conditores v. 532. 

AQyovg re Ketaov xaJ f^ier uvrov Ti^f.ievov, 
Tcov da niQi rtjV ^'Ay.n^v 'AQyaTov, log Xoyog, 
Kai zfi]'i(p6vT7]v , vlbv ovTU T7]/iievov. 
Sic lego et distinguo. Interpunctioni favet res ipsa. Deiphontes 
Temeni fuit gener, non lilius, Epidauro praepositus. Filii praetcr 
alios Keiaog., Argivis post Temeni fata imperans, et AQyaTog, 
Deiphontae quam fratri addictior. Docet Pausanias L. II. 26. et 
28. Viris doctis, ne verum providerent, perversum Argaei iii 
Ayuvov aut'Ayav6g, Cisique in Kiaoov aut KQi'aa7]v nomen in- 
pedimento fuisse videtur. Wess. 

20. 87. Trjv ()' eni naaiv'OXvv9-iot~\ Restitui suam Diodoro 
dictionem, idem cxprimentem quod in edd. 'if enl nuoi est postre- 
ma. LucianusPseudoIog. c. 10. oTa ru ev Jlaluiartv)] — ehu i'§^g 
%a Iv ''EllaSi y.al 'IraXut , y,ai eni nuai ru ev 'Ecjlaco vvv. Wess. 
^26. 92. IleQi/jOT^Tog d' rjv ev uvdQttci'] Opportunius erit 
en avdQtlcf., monente in not. Addend. doctissinioRhodomanno.^jETrt 
rQvfffj y.ul fiulay.tcf, neQtftovjTov ad eum modum Plutarchus Caton. 
Uticens. p. 761. C. Wess. 

20. 96. Suspicor deesse verhum aliquod praeteriti imper- 
fecti pluralis numeri, ante nolei-iovvTeg. alioqui dicerem legen- 
dum inoXtfiovv. Steph. 

26. 98. KQarcZv rcHv vnaid-Qcov] Sic L. XVI. 42. XIX. 
104. et Polyb. III. 91. De illis vero dici, qui exercitum meliorem 
habent, ac praesertim qui equitatu sunt validiores, libereque per 



IN LIB. XV. CAP. 30—32 23 

a<n-os possunt vagart , copiose declaravit Isaac. Casauboims ad Po- 
lyl). L. L p. 1 50. ed. Gron. Porro Agcsiiai in Asia gestas res L. 
XIV. 80. exsecutus est. Wess. 

26. 10. '^v ijGav ylay.edai/iovtcov nivte i.iotQai'^ Nullum 
discrimen est inter [.loTQa et [.lOQa , nisi quod haec forma Laconi- 
cae sit dialecti. Promiscue utrumquc adhibetur, De numero, qui 
moram absolvebat,Diodoro adstipulatur Ephorus in Pelop. p.286. 
Plutarchi, dissentientibus tamen aliis, ut ibidera perscriptum est. 
Cetera peti possunt ex lo.Meursio Lect. Attic. L. I. 16., prave ta- 
men /iwQag et Xoyovg, quos Cragius recte distinxerat, confunden- 
te. Conf. H. Vales. in not. Maussaci ad Harpocration. p. 123. 
Paullo ante nQoayaycov ti]v Svva/uv raecum si raalueris, succurret 
auctor hoc lib. c. 52. ivb-vg yu.Q nQoayuyiov ti]V dvvafuv etc. 
Nec aliter Rhodomannus. Wess. 

26. 12. 'O de 2y.tQiT7]g ov uvvTUTTiTui /leTu Tiov 

uDuov] Vide N. Cragium de Lacedaem. Republ. L. IV. 4. et lo. 
Meursiura 1. c. Sciritas suum sibi locum in sinistro aciei cornu 
nec aliis perraixtos, seraper obtinuisse, testis Thucjdides L. V. 
67. et Etyraologus, a Meursio bene correctus, in ^xiQtTi]g. Nu- 
mero sexcenti erant, et ad victoriam haud leve raomentum adfere- 
bant. Auctor Lexici Platonici Coisliu. Biblioth. p. 480. ^xko- 
QiTui{^y.iQLTai)l6xog uvSqQv t^^uy.oauov "AQxad iy.bg, o uQxoj.ie-' 
j/o^ T£ Iv ToTg nolt/ioig y.al TeXavTuTog uvayMQCov. ubi , \4Qy.a- 
diy.og ne quidturbet, conferriHesychius in^y.etQiTrig debet.WESS. 

27. 30. Kal nQOj^Xiiiiia notr^au/iievoi Tug dva/WQiagl Vid. 
Xenophont. Hellen. L. VI. p. 449. Videtur autem Agesilai haec 
in Boeotiam expeditio citius contigisse. Vix certe omnia, quae hic 
succedunt, in unum conpingi annum poterunt. Monuit etiam do- 
ctissimus H. Dodwellus Annal. Xenoph. p. 268., quem adi sis. Wess. 

27. 43. Kul Tug uanidug nQog to yovv y.J.ivavTug] De 
Chabria et Ccorgida, nam eum in consilii huius partem vocat, 
Polyaenus II, 1. 2. nuQu.yytllovGi /in) nQodQU/ieTv, ullu /leveiv 
r^av/J], Tu /lev doQUTU oqSu nQOTeivu/itvovg , rag J' uanidag 
elg yovv nQoeQeiau/ttvovg. Nepos Corn., ex Theopompo aut Cal- 
listhene fortasse, in Chabr. c. 1. Reliquam phalangem loco 
(Chabrias) veluit cedei-e, odnixofpie genu scuto , ^^/-ojcc^rtyj/e 
hasta impetum excipere hostitim docuit. Id novum Agesilaus 
contuens, progredi tion est ausus, suosque iam incurrentes tuba 
revocavit. Ubi Lambinum consule. AVess. 

27. 49. "Avi)Qag uyud-ovg yiveaDai'] Frcquens de viris 
fortibus. loseph. Bell. lud. L. VI. 1. 5. Tt'g yuQ ovy. otde tCov 
ayadC)v avdQC)V ori Tu.g — ijw/ag — o.i&ijQ '^evodo/wv uaTQOig 
eyy.u&idQvei. Xenophon Exp. Cyr. L. IL p. 226. (o v/ielg, ovd\ 
el nuvv uyadol en]Te, /lu/eaOu.i uv Svvr,ade. Polyacn. lU. 9. 
M. /11] uvayxuaw/iev uyaD-ovg yevtaOui Tovg nole/tiovg.^ Alitcr 
Hcrodotus U. 120. de Hectore, y.a\ iiQeapvTeQog, xat avi]Q Ixei- 



24 ANNOTATIONES 

vov itaXlov "/ hov. et L. V51, 210. Sed viJe Th, Gataker. in 
Aiitoii. L. iV. p. 97. Wess. 

27, C&. /IvvaivTo y.ul ffi3uaai x. j. v.. oi ^ar.edai/iwvtoi^ 
JEgregi^, ea sunt, quae de vevbo (fd-aoat M. Meibomius ad Cebe.t. 
Tab. p, 29. et ex Budaeo Thes. T. IV. p. 134. H. Stephanus con- 
dux^vunt, Hoc vero rarum, et, sanum si sit, satis singulare, (pO-d- 
cai, Y-C-Tot' tby y.iySvvov in j)ericulum citius incuriere, Addidis- 
sent fortasse alii (fd-daat y.axov ji nad-eiv ^ \\t alibi Herodianus, 
^qn diititcbor, mihi in mentem venisse mendi susplcionem: puta- 
tam ad Thebauos , Spartanorum hostes, rcferenda essc; dedisse 
€iigo (f&doai y.aTU. Tov xivdvvov Tovg ^uyidaif^ioviovg.y posse eosi 
Jn certamine Spartanos antevertere ac superiores abire, ut c. 26. 
(fd-doai oncvStov Toiig uday.tSaif.ioviovg. Sed urgeye id nolim< 
\Vess. 

28.^ 8.3. Ka\ SiSu^(u fniSiv ayav y.aTtXnil^Hv'] Non dissi- 
milia poctae Anthol. L. I. 80. In his vero respectum esse ad vetus 
dictum, cuius auctor in Schof, Hippolyt. Euripid. v, 265. desi- 
gnatur, BIHJEN AVAN., neminem fugit. Wess. 

28. 92, Kal rug tr/.ovag To.g vno tov drjf.iov Sod-eioag 
(tvT(7) ] Honores Chabriae ob res praeclare gestas ab Atheniensibus 
deoretos tangit Demosth. Or. in Leptin. p. 295. De statua sic Nep, 
Cornel. Chabr. c. 1, Hoc usfjue eo tota Graecifi fama celebrti- 
(um est^ ut illo statu Chahrifis sihi stfitufim fieri voluerit, quao 
vultliee ei ah Atheniensihus in foro constituta est. Wess. 

28, 95- ^TQUTivouvTeg tnl Qi07ci().g'\ Xenophontem si 
fiudis, geata pauilo aliter res est, Eum consule Heilen. V. p. 448. 
Wess, 

28, 21. TQonaiov re loTtifyavl Iterum Xenophont. vide L. 
V. p. 450, Wess, 

28. 22. KuTed-UQQr^oav rrjg ridv 2naQT. Svvd/.ieMg^l Ob- 
iirmato cojitra Spartanorum potentiam erant animo, contraque 
eam audentiores ibant, Infra c. 43. de Aegyptiis y.al xuTe- 
^UQQovv T(MJ/ noXiiiHov, Et L. XVII. 45, ot Tvqioi — y.axe- 
^UQQriouv Tcov noXe/iuov. Clregor. Nyssenus Epistolarum, quas 
^accagnius Monum, Veter, inseruit, XIL p, 383. y.aTad-uQorjouc 
rijg VQog evavTiavg f,(ii/J]g^ Non admodum dissimite naQa.(jdX- 




alius fuit locHs. Wess 



38, 26. HoXXig TMv uduy.^ vuvaQ/;og'\ Eadem (5"/rTO/()ot- 
^/b in praefccti nomine apud Polyaen, L. IIL II, 11, HoXXiv ta- 
men matunt praeter eos, quos vir doctus ibidem adscripsit, Ari- 
stides T, m. p. 383, et Suidas, Wess. 

29. 47. ^lv qyeiTo Kr^Siov ete.] Frustra haec alibi quaeres. 
Xencphon piaelii meminit, seJ obitcr ct brevi sermone HcIIen. 



IN LiU. XV. CAP. 33. — 30. 25 

L. V. p. 451. Habet, quae huc rcfercnda sunt, Polyacnus Stra- 
teg. L. m. 11. 11. Wess. 

29. Gl. ^ AvunviiGO-Hg rrig Iv ^ AQyivovaaig vavfiu/tcgl 
Vide de navali eo praeiio, et iniquissima ducuni condeninatione 
L. XIII. 99. 101. etc. Wess. 

29. 65. EvXa/i)']S-i] /ia] norel Vidc annotatiunculam secun- 
dam in paginam 402- (huius edit. p. 11. num. 46.) Steph. 

29. 72. Tcov fitv ^ Ad^jjvaiMv ctc. TQti]Qeig oy.Tcoy.aidiy.a'^ 
Nogat Demosthen. Or. in Lept. p. 294. duce Chabria ullam un- 
quam Athenienses aut navim aut militcm amisisse. Er\ dt y.erpa- 
7.aui) , inquit, ftovog T(~)v navrcov OTQif.Ti^ycov ov noXiv, ov cfQov- 
Qiov, OY NAYN, OY 2TPATimHN dncoXfcjev OYJE- 
NA , 'iiyovf.ierog vficZv. Longe utique disccdens a Diodoro: neque 
hac tantuni in re, sed et in numero captarum de Spartanis navium, 
quas XLIX fuisse asseverat. ^Eviy.rjOe., paullo anfce dixit, Aayeiiai- 
Liovlovg (Chahrias) vu.vfia.yJcK., y.cu nevTijy.ovra fciug deovorjg 
elafjtv af//iia).(orovg TQirjQetg. Vide quae succedunt, ad Chabriae 
laudcs satis oratorie digesta. Wess. 

29. 81. Tco de ^a(jiXf/;co otoXco /Qi]aa/iiavot] Conf. L. 
XIV. 83. Wess. 

29- 83. BIcxQxog Blavihog] Imo BlcxvXiog. Gliscehat hoc 
anno in dies Romac scditio , quam magis metuendam auctor facic- 
bat M. Manlius. Oppressus is est insequente apud Livium L. VL 
20. Wess. 

30. 85. XuqiuvSqov^ In XuQiacivdQov consentiunt in- 
scriptiones Odericiana, Fourmonti apud Boeckhium L p. 124., 
et quae sacpius repetit Sandvicia. 

30. 88. Tirov y.UA lMaQ-AOv'\ Prioriadiunge7iro'/VT<OJ', posteriori 
0OVQIOV. Ante KoQV),Xiov pone ^eQoviov. Fasti addunt JlonXtov 
OvcOJqiov. Rhod. Rhodomanni cmendatio si valeat, non qua- 
tuor, quofc ereatos hoc anuo auctor ait, sed quinque erunt tribuni 
iure consulari. Malleni ex pracscripto Coislin. ^fQoviov KoQVi]- 
Xiov., ^ovXniy.iov., .^"1. H. TXrov lioivriov. Livius M. Furium et 
P. Valerium illis collegas adiungit,Papirio quoque Caii praenomen 
inponens L. VL 1 8. Wess. 

30. 90. Juficov QovQiog'] Et quidem to nQcZrov, quod 
opportune addit Pausan. Aehaic. c. 25. 5 vicit enimDamon iste et 
sequente Oljmpiade. Wess. 

30. 4. 01 de nQoveviy.7]x6reg^ enaQ&e'vTeg etcl De Thra- 
cibus, qui ad Triballos in ipso certamine transierint, nihii Acneas, 
rem hanc ceteroqui diligenter exponens, Poliorc. c. 1 5. Ijiberemus 
eum, ferente ita occasione, glossemate, quo oratio inquinata cst. 
Ot d^ A^di]Qirai vneQCfQovi]oavreg avTCJov oia to nQoeiQyao[.ie.- 
vov eQyov ene(^07']!h]ouv naocrvdir]. o\ iHe (JTQiliuXXoi) vvrrjyov 
avTovg cig rug ivi-jQug. Sic oportet. Nam n('/.ar] qco/lij] y.ul nQo- 
&V/HW., quae nuaovoii] arctissimc connectuntur, explicandi gratia 



26 ANNOTATIONES 

adposita sunt. AJfirmant Grammatici, quibuR IlaaavSlrj non aliud 
est ac fitTU TTuarig o()/'^?' nuvGrQurw.' o{.iodv/iiuduv. Videmodo 
Hesychium, Suidam, Eustathium in II. B. p. 166. Wess. 

30. 12. Xuf^Qiag o ^AdrjVuiog etc.] De eo nihil Aeneas. 
Vereor etiam, ut satis sanum eius sit nomen. Dicit Chabriam 
dolo quorumdam peremtum Abderis fuisse. Atqui Chabrias, nobi- 
lissimus Atheniensium dux, sexto decimo abhinc anno in Chio 
periit, Demosthene, Corn. Nepote, ipsoque Diodoro L. XVI. 7. 
testibus. Errasse dices auctorem. Fateor id iieri potuisse, quam- 
quam in viro adeo illustri erroris ansa videtur difficilior. Culpa 
/ ' certe in amanuenses, qui plura hoc in scriptore admiserunt, reci- 

dere poterit. Nec quidquam tamen definio, suspicionera iniecisse 
contentus. Wess. 

30. 18. Tug T£ vuvg tJj noXti ■nQoariyuyiTo'^ Interpres, 
naves urhi infestas admovet. Ego vero id non iaudo. Vetat usus 
verbi nQoauyeoSui^ vetant sequentia. llQoouyea&ui sedem habet 
in gentibus et civitatibus, quas aut armis aut oratione victores 
suae patriaeque ditioni adiiciunt. Noster L. I. 68. Tug S^ uXXug 
%rjg 0oiviKrig nokeig y.uTunl-i]i,unevog nQoai]yuyeTO. Et L. XVIII. 
52. eni^ei Tug e§T]g noXeig — ug de neid-ol nQoauyof-ievog. Pro 
quibus qitXuvd^Qtoniuig nQoauyea&ai rovg^^EXXrjVug eiusdem lib. c. 
7. et nQuoTrjTi nQoauyead-ui in Xenoph. Agesil. p. 13. ed. Oxon. 
Quae sequuntur, idem confirmant. '^O/J.ouog enim eneiaev uno- 
yXivui nQog ^A&^rjVuiovg postulant apertissime, ut et haec ad 
Atheniensium amicitiam et ditionem accesserint. Sana itaque si 
fuerint verba, indicabunt, Timotheum naves Atheniensium civi^ 
tati adiunxisse, quod probe anlraadvertit Lambinus ad Nepot. 
Timoth. c. 2. Tura vero omnia, quae succedunt, naves itidera 
spectabunt , haud sane conmode. Insulas, gentesque per Acarna- 
niam Timotheus ad Atheniensium societatem allexit^ non solas na- 
ves. Vide ergo, an fuerit TT^g Te v/]aov rug noXeig nQoar^yuyeTo. 
Sic addentur prorsus congrue y.ul Tci,g y.uTu Trjv ^ AxuQvuviuv 
Ofioifog etc. videlicet noXeig. Si tamen hoc nimiura videatur, scri- 
In poterit ti']V Te vJjaov Tfj noXet nQoar^yuyeTO , >cut ru xutu rrjv 
* Ay.uQVUviuv et reliq. Ego prius praeopto. Timotheus hac expe- 
ditione Corcyram sub imperium At/ienie?isium redegit, sociosque 
ide7n adiun.xit Epirotas, Atha?nanas, C/iaonas, o??inesque eas 
gentes., fjuae mare illud udiacent^ sicut eius in Vita c. 2. Nepos 
scripsit. Wess. 

30. 20. 'AXy.eruv WfoXoTTwv (juaiXeu etc. ] Sibi eum ct 
patriae conciliavit: undc Timothei araicis accensetur et hospiti- 
l)us in Or. Demosthenis in Timoth. p. 658. Wess. 

30. 24. IleQl ylev/.ui)</. ] Meminit Xenophon extr. L. V. 
Hellen. et Polyaenus L. III. 10. 3. huius puguae. Laccdaemonio- 
rura taraen classi praefectuni liic Nico??iac/iu?H , ille Nicoloc/tu?n 
adpellat, non sinc crrore. Wess. 



IN^L IB. XV. CAP. 30. — 38- 27 

30. 26. ^Ji avSQih.v y.ai arQarriylai'] H. Stephamis videri 
legenduin ait dt avdQiiag y.ui aTQarTjyiag^ ut dixit diu rijg Svvu-' 
(.iHog. Cuinunc quidem refragari nolo. Sichuius lib. c. 56. deEpa- 
miuonda diu rijg idiug uvdQeiug y.ul orQurijyixrjg avvtoewg rovg 
etc. y.uri]y(oviOfiti'og. Confer tamen c. 39. Wess. 

31. 38. OvdtTTort rovro ovvt/ji] ytvio&uc etc.] Memora- 
bile hoc ad Tegyras Pelopidae ductu pugnatum certamen describit 
Plut. in Pelop. p. 287., itidem subiiciens nQortQov ovdinort yiu- 
y.tiiaii.LOvioi nXtiovtg ovrtg vn ilarrovwv iy.Qarrj&i]Guv , «XX* 
ovde iGoi nQog Voovg ix nuQaruE^ewg GVf.i/SuXovreg', quod gloriam 
profecto Thebanorum haud parum auget. Wess. 

31. 40. ^JinifxnXuvro] ^ Efininlavro Reg. 2. sicuti L. II. 
45. Wess. 

31. 44. Ti]V riov ^iy.eXixaiv Gvvra'§tv^ Laudat Hermiae 
Metliymnaei rQin^v ISiy.elty.wv Athenaeus Deipnosoph. L. X. p. 438. 
C. neque id G. lo. Vossium fugit, sed difiiculter obtenturum , ut 
cetera, quae Hermiae nomiue citantur, huius siut opuscula. 
Wess. 

31. 49. .Aevyiov Ovu.Hqiov etc. ] Tribunos militum sic 
corrige : yl. OvuX. KQionov, y^vXov DddvXtoVf 2eQoviov ^ovX" 
nixtov , yltvy.tov ylovy.Qi^rtov. Fasti annumerant L. Aemilium, 
M. Trebonium. Rhod. Correctioni Rhodomanni obest Livius 
L. VI. 21., L. Valerium Publicolam designans. Itaque Crispus 
aliorsum pertinet. Onuphrius Panvinius Fast. ad. ann. cccLXXi. 
Crispum Trebonii esse cognomen, Pighius vero eundem in an- 
nuni, Crispi cognomen cui tribuendum, se non videre ait. Fa- 
bium nullum hoc anno apud Livium haberi, sed Flavum videri 
Diodorum voluisse, quod id cognomen M. Trebonio tribuatur. At- 
que hoc fortasse verum est. In Crispo haereo, neque sat scio, undo 
venerit. Wess. 

31. A7 . '^lnnoSui.iov'] In YTrTroJ^otitmjTog consentiunt inscri- 
ptiones Odericiana et quae saepius repetit Sandvicia. 

31. 57. Tovg nuQuy.uXiaovrag etc. y.oivi]v eiQr]V7]v avvd-i- 

cd^ui] De legatis his nihil Xenophon, tantum memorans Athe- 

nicnses missis Spartam legatis pacem sociasse L. VI. p. 456. 

. Rer. Graec, cetera negligens, quod pax ea in breve tempus va- 

luerit. Wess. 

31. 02. KuriGrr]Gav oV'EXXi]veg e'§uyo)ytTg] Id verum esso 

potcst. Sed nihil admodum tum quidem effecerunt, bello intcr 

Athenienses et Spartanos reerudescente. Altera pace, quae post 

tres annos coaluit, i§ay(.oytig isti praesidia et Harmostas Lacedae- 

. luonios ex Graeciae urhibus eduxerunt^ auctore Xenophonte L. VI. 

p. 404. Hellen. Wess. 
.-\ 31. 65. Kuru, noXtv yivead-at rag anovS(ig'\ Oppidatim 
bcne Interpres. Ita hoc lib. c. 50. dK/, ro naaiv uQiGy.tiv ytura 
niiXiv yivead-at ror^ oQy.ovg. Polybius Excerpt. Leg. XLVI. p. 



28 ANNOTATiONES 

1193. 01 (.dv xu.T idiav^ ol Se ynra noXn- — ^yy.uXoTivTeg tio 
fl)i)a'nn<o. losepluis lielll I. L. IV. I (>. G. ro nQoifv/iiov T(7)V dti- 
fx(i)v '/M.l TovQ y.uTu noXiv oQyovg unayy^XX(i)v. i. e. smguUs in 
urbibus praestita. SimiU iisu Appianus L. V. B. Civil. p. 1077. 
iv de ^vQiu Tovg Kura noliv i'^i'iQ£i TVQuvvovg. Et Aristidcs de 
Conone T. i. p. 296. ytuy.edui/noviovg xuru vrjOov xui noXiv vi- 
v.(i)v. Quorsum vero haec omriia? Ut S. Lucani nuUo iure tentavi 
ostendant, cum Evang. c. VliL ]. xa/ f/cVcro, inquit, Iv r^o y.u- 
^6§;~c, x«J avTog dididtv^ KArjnOAmy.u\KATA^K£l~ 
B^lHNf y.rjQvaG(ov. Potuerat, si A'isum ita fuissct, KATA TIO- 
AET^ y.ul KATA KQMA^, sicuti loscph. Ant. I. L. XIV. 9. 
2. v(ivovv yovv uvTov inl tovto) y.utu y.ioiKf.g y.ui n(jleig. Scil 
ut id recipiatur et praeferatur, caussa utique milia est. Recte ergo 
Tli. beza vertit, et factum est deinceps , ut ij)se iter faceret op- 
pidatim et vicatim^ praedicans. Wess. 

32. 08. KuXXioTQ('/.T()v de TOi) ()i]ftuy(oyov rov Xoyov etc. ] 
ViJ- Corn. Nep. in Epamin. c. 6. et Plut. Apoplitheg. p. 193. D. 
1(1 vero duhites haud inmerito, legationemnc hoc tempore ohierit, 
ct pro concione ea dixerit Callistratus orator. Xenophon (juidem 
certe altera paciflcatione Callistvafcum Spartae egisse et in The- 
hanos invectum esse, testis est. Quiru si rcrum seriem, quam ideni 
illc Xenopliou pcrtexit, consideres, verior potiorque eJus caussa 
videhitur. Inspiee L. VI. 459. Hellen., quaeque disputavit H. Dod- 

• wellus Ann. Xenoph. p. 275. Wess. 

32. 77. r[uQi/(i)Qovv uXX/jXoig, ol (liv xutu yrjv etc.] Hoc 

- rectissime hunc in annum refertur. Timothei enim ad Lcucada 
viotoriae is fructus fait. Nepos iu Timoth. c. 2. Quo facto Lace- 
daemonii de diutina contentione destiterunt.^ et sua sponte Athe- 
niettsibus iniperii vmritimi pvincipatam concesserunt, pacemque 
his lef^ibus eonstitucru7it ., ut Athenienses MAnis DUCES essent. 

■ Adduntur ihidem dc ara l'ACI publice tum facta, quae in antcrius 
tenipus ah aliis conferuntur, ut D. Lambisius docuit. Wess. 

32. 90. Kui roQyiiAc'} Sic et c. 50. huius libri. Plut. in 

-Peiop. p. 284. FoQyidug et Polyaeno L, II. 1.2. at c. 5. eius- 
dem libri prorsus , uti hic, ToQyiag. Mutat Casaubonus , haud 
equidem soio, an inconsulte. Solent cex"te, ut saepe diximus, pri- 
niitiva et patronymica eodera in homine sedeni habere conmodam. 
Wess. 

32.94. Ku) (luXiaTu rTjg TIvd-uyoQiy.Tig (pOiOGO^piugl Ha- 
huit eius scctac praeceptorciu Lysim, dc quo ad Exccrpt. Valcs. 
p. 240. fortasse plura profercntur. V/ess. 

32. 4. ^AQdrjV axidor ituTuy.(')'(fJui~\ Muito hoc congruentius, 
Auctor ipse L. II. 44. ro Tt aTQ^XTdntdov T(ov flfQaMV zuTt- 
y.oilJi. Et L. IIL 55. ivyiviog /iiu/0f.i£vug untj.aug y.avuy.onf]VUt. 
Et sacpissime alias. Wess. 

32. 14. 'AnHQ(xydO wg XQ(o/.avui^ Compositum cst uti 



IN IJB. XV. CAr. 38.-11. 21> 

uTTiiQOxuhog^ qnod frcqucntiorc tcritur «su, Nostrum Lexicorum 
coiulitores praetereunt pleri(jue, qucia a(I moduni ct mniguyudiuv., 
qua Poljbium ad honesti virtutisque ignorantiam dcscribendam 
usuni fuissc, optime rccordor. Wes.s. 

33. 22. II^)c~)TOV di Tcov 0i(iXt.cov oi qvyudig ctc,] Urbfj 
0iyuXea et 0iuktm dicebatur promiscue: unde incolac modo (lJi~ 
y«Afrc, moi\o QiuliTg. Vid.Pausan. L. Vni.3. et c. 39.ubi ct tem- 
pli in ea urbe Bacchi, in cuius honorem t« /Jiovvoiu, mcntio, et 
Poljbium L. IV. 3. etc. 79. denique Stephanum in OiyoXta. Nou 
longc ab urbe distabat Y:f^«/« proptcr Alpheum flnmen in.Arcadia 
posita, de qua idem Pausanias \a. Vlil. 26., Aristoteles Polit. L. 
V. 3., et Dio Clirysostomus Or. I. p. 11. A. Wess. 

33. 39. 3IeTU(yz~jGai t>)v violiTeiuv] PopuLiris status Me- 
garis valebat: liinc turbae, quarum occasione potentiores ct oA/- 
yuQ/Jug studiosi urbe eiecti sunt, nec sine damno tamcn factionis 
adversae. Vide Philosophum Politic. L. IV. 15. ct V. 5. Wess. 

33. 43. Kai yvcoaOtvTeg uvj-Qtdricyuv'^ In his obscuri nihil 
est, Sed Codd, discordia facit, ut de scripturae veritate dubitem 
vehementer. Quid enim int&v yvcoGdtvng , GTuamGavTeg et ar«- 
XevTeg conmune? Fieri potcst, ut GTuXtVTeg gcnuinum sit. Certe 
xal GXuXiVTtg uvfiQe&)]Gav si vcrteris et{r€pressi viorte poends 
declerunt, sive, contruciclati su7it ^ non erit huic loco incon- 
gruum. Wess, 

33. 50. KQaTijGuvTtg ol OXiuGiotrMV cfvyudcov] Non in-» 
tercedam, si bina ultima tollantur cx Rcg. 2. praescripto. Arbi- 
tror autem ad hanc Phliasiorum seditiouem respicere Demosthen. 
0. ntQl ^vvTu'^. p. 101. Wkss. 

33. 57. KoivTov Kquggov'^ Post Kcnvrov dele Kquggov. 
et distingue, tum ante Koqv/jXwv scribe ^eQoviov. At 0(/./]iov 
^'yiXfjov muta in yLtv/,iov ^'^if.uXwv. Fasti edunt insuper L. Papi- 
rium et C Suljiicium. Rhod. Suas emendationes Rhodomannus 
vertendo secutus est, quae si valcant, auctori cuni Livio L.. VI. 22. 
nulla erit discordia. Sed niedicina et audacior et violeutior. videtur. 
Mallem ego cognomen KQckiWov Papirio adiungcre, qui eo utcba- 
tur, et ante KoQv/jXiov scribere ^tQOviov ^ quod pracnonien prac- 
cedens vocabulum absorberc facile potuit. In Faiio Aibo nihil 
cxpedio, ut nec Pighius et Panvinius in Fast. ad ann. cccLxxil. 
Wess. 

33. Cl. Icfiy.QuTtjg etc. ovrcov di(jf.ivQuov] Vid. superius 
c. 2,0. Nep. Cornelius conductitium cxcrcitum , cuius numei-us 
duodecim millium fuit., Iphicratem duxisse in Aegyptios prodit 
eius in Vit. c. 2. Wess. 

34. 73. Elg noXiv^' Ay.t]v\ Serior aetas Ptolcmaida vocavlt. 
Hoc natum est nomen ex Hcbraeorum or*. nam quae Stephanus 
et Etymologus in ^'Ay.Ti de Hcrcule, ibidem sanitati restituto, et 
urbe ab uxetoi^ut dicta, in medium pioduxcrunt, Graecorum fabu- 



30 ANNOTATIONES 

las sapiunt. Opportune Strabo L. XVI. p. 1099. rj Ilrolefxufg 
laxi f.uyaXr] noXig , TjV ^!Ay,rjv (ovofia^ov ttqotsqov' jj i/QcovTO 
oQf^r}T7]Qi(i> TiQog T))v A]!yvnTov ol HtQoai. Hinc enim liquet, cur 
copiae Persicae in hanc urbem fuerint conductae. Prave ergo a 
nupero Polyaeni editore L. IIL 9. 56. verba ^Lfi-KQaTrjg iv ^Ay.j] 
nvd^of-isvog mutantur fv QQa.y.j]., et eo quidem colore, quod nulla 
*J^y.r] apud Geographos occurrat. Vidit deinde inprudentius id fu- 
isse dictum, nec !^x?;v tamen retinere voluit, quippe Iphicratis 
rebus, ut putavit, minime convenientem. Tu potius Bosium confer 
in Corn. Nepotis Datam. c. 5. et Hadriani Relandi Palaest. L. III. 
p. 530. Ceterum, quin l-^^Tcc/^a^og corruptum sit ex 0aQvu^al^og^ 
dubitandum non videtur. Wess. 

34. 87. '12? eTimuv yuQ ol riov etc.] Satis ad senten- 
tiam loci fuerit, si pleruraque Persarum duces id factitasse censeas. 
Vid. ad L. IL 2. Wess. 

34. 91. Ney.Tuvf/jig] Sic quoque ex Manethone in Chron. 
Eusebius. Alius est Ney.Tave^(og sive Nectanehus apud Corn. 
Ncp. Chabr. c. 2. De eo infra c. 92. Wess. 

34. 99. HvQyovg fieyuXovg tyovoa^ Conf. L. I. 33. Wess. 

34. 2. To ilTjXovoiuy.ov OTOfiu y.uTeoy.evuGuv~\ Ferri hoc 
posset, nisi omnia , quae succedunt , ad unum regem referrentur. 
Malo y.uTeay.evaaev. Wess. 

34. 9. Ovre roTg Innevai nQoane^MOUL^ Nasci posset suspi- 
cio, quae et iniecta a viro est docto Miscellan. Observ. Vol. III. 
p. 307., de nQoaeXuaui., trito admodum, cum de equitatu sermo 
est, vocabulo, nisi auctor de adpropinquantibus equitibus adhibe- 
ret ipse L. III. 37. uj-lu de tiTj nQoaneXufyiv rb (xev d-f]Qiov f.ie~ 
XioJOOTeQov T(7jv Innecov eifiQe rbv av/tvu. AVess. 

35. 18. ^'E/ov ■}iiovanuQ7]y.ovauve(p ty.uvbv to/t:oi/] Pindarus 
WlevSr^ra nuQu y.Qrjfivbv d^uXuaarjg to/UTOv. 
dixerat, urbe praecipiti litori inposita. Sed erravit, docente Ari- 
stideT. IIL p. 610. Wess. 

35. 35. ^EntxaiQOTUTT^v ovaav nohv'] Describitur L. I. 50. 
Wess. 

35.43. To, re d-Q(xaog uvTovli Vraestnt &uQaog, quod in 
laude poni solet, cum alterum temeritatem quandam exprimat, ut 
alias est ostensum. Wess. 

35. 48. ^ Effd^ovovv avT(p etc.] Hiulca oratio est. Rhodo- 
mannus in not. Addend. succurrit, defectus, inquiens, sed non 
enormis , qui ita suppleri potest: ol de neQi rbv 0uqvu^uC(jv 
(j.uXXov {(fd-ovovv. Cui non repugno : deiit certe simile quiddam. 
Wess. 

35. 57. Kal rcov hrjalcov TjSr] yevofitvcjov'\ Vide quaeauctor 
disputat L. I. 39- de Etesiis et Nili incremento. AVess. 

35. 66. Kud-uneQ Kovcov enuO-ev b ^A&r^vuTog] Mortem 
suppliciumque Cononis, ut supra signiticavimus^ dissimulavit auctor, 



IN LIB. XV. CAP. 41.-45. 31 

certc praeterilt sllentio. Conf. viros doctos ad Corn. Ncpot. Co- 
non. c. 5. Wess. 

36. 78- OvTog yuQ naQaS. gtqut. rs ay/Jvotuv laxt^xivai^ 
De genere eius, et quibus artibus inclarescere coeperit, non pau- 
ca Ulpian. ad Demosth. Midian. p. 335., quae exscribere non va- 
cat. Wess. 

36. 93. *^7ib Tcov uOTiidcov onliToi xuXovimvot'} Ut TrfX- 
TuaTul dicuntur and Tijg ntXTrjg, sic uaniGTul iuxta quosdam 
«710 TTJg uantdog, non autem on)uTat. Nec imaginari possum unde 
vox haec onXTTUi irrepserit; nisi forte ita Diodorum scripsisse 
suspicandum est, ot /iiiv uQoTiQOV ano riov onXcov onXiTut^ y.ul 
cmo Twv uGnidcov uGntarui y.uXovfisvoi etc. Homero autem uno 
tijg uanidog sunt uantdtcoTui : et certe uoniaTul tanquam ab 
a,GniQco formare malim. Steph. Quae vir doctus annotavit , spe- 
ciem quandam praeferunt, sed quac facile dispelli potest. Pocta- 
rum vocabula sunt uontdicJoTui^ uontaTi]Qsg et uaniOTui, historia» 
rum scriptoribus vix usu trita. Contra frequentissimi onXiTui. 
Hos dictos olim ait uno rcov (\nnidcov., non utique ea sententia, ac 
si Granmiatice unb tcov aanidwv formarentur onXiTUt. Id foret 
perridiculum atque absurdum. At on7M saepe sunt uonideg sive 
clypei. Si dubites, vide hoc Euripidis Hecub. v. 14. ubi Poly- 
dorus , 

— — OvTi yuQ (MQHV onXa 
UvT tyyog otog t i]v vtco pQu/jovi. 
Et ne longius abeam in re satis obvia, hoc Nostrl ex c. 43. 
xul TioXXu nXtovexTovvreg (Aegyptii) dtu Trjv rcov onXcov o/vqo- 
TTjra, i. e. clypeorum firmitate. Persae instructi erant gerriSj 
quae erant ix Xvycov y.ai olovivoi^ ex vimine et saltgnae, uti 
Grammatici docent. Contra ea Aegyptiorum clypei ferro erant 
muniti, praestabantque adeo hac parte liaud parum Persis. Vult 
crgo id solum Diodorus, eos, quos Graeci unb tcov uoniScov^ quae 
eadem atque onXu^ prius nuncupaverant onXiTug^ a peltis deindo 
ntXTUOTug fuisse dictos. Rem eamdem exsequitur Corn.Nepos, scd 
in paucis dissentiens,inlphicrat. c. 1. Quum ante illum imperatO' 
rem maximis clypeis^ brevibus hastis ., mi?iutis gladiis uterentur. 
Ille e contrario peltam pro parma fecit, a (lua postea pelta- 
STAE pedites appellantur — Hastae modum duplicavit, gladios 
longiores fecit. Porro, si f^, cui sedes ante «^f^OTf^WV, super: 
vacaneum opineris, non pugnabo. Wess. 

36. 3. ^{(fiy.QUTixiug un ty.eivov y.aXovi.itvug\ Vid. Paull. 
Leopardum Emendat. L. X. 1. Auctor 2vvay(joyrjg XtS,ecov /Qi]- 
cif.icx)v ex Luciano in Coislin. Biblioth. p. 490. ^Icfty.QUTidtg, y.Qr]- 
niiitg. unb ^I(fjty.Q(j.Tovg noXXijV (fiXoy.aXiuv ntQi t;)v vnodtaiv 
inibtdiiyf.itiov. Adde, quae doctissimus lungerman. ad PoIIuc. L. 
VIL 89. adscripsit. Wess. 

36. 17. ToTg hu xrig Aay.tSu(i.tovio)v intazuoiug etc. ] 



32 ANNOTATIONES 

Quomodo sit intelllgcndus hic locus, si Eanus cst^ non vldco. Su- 
pia dixcrat Laccdaemonios faverc oligarchiis ubiquc, Athenienscs 
vero statui popuhiri, et ita nunc in Zacyntho ait iis, qui a partl- 
hus Lacedaemoniorum erant, populuui iratum eos omnes exulare 
iussissc: postca vero ait eos exules ad Timotheum Athcniensium 
ducem confugisse, et eo iuvante bellum gessissc contra eos, qui 
erant in urbe. Haec mihi videntur aGvoxuTa. Proculdubio rioil 
est integcr hic locus: desunt quaedam, quae (ut videtur) exulum 
Lacedacmoniis faventium reditum et contrariae factiouis Atlicnien- 
sibus faventis expulsionem continebant. In hoc nodo soIv6ndo iii- 
hil est opis in Xenophonte, qui de eo negotio nihil dixit ; expe- 
ctanda lux aliunde. Palm. 

30. 20. OvroL St 7iQog Tif.i6d-iov rov i4&7]vauov etc.] Ante 
haec vcrbaquaedam deesse, quae expulsorum Lacedacmoniis faven- 
tium reditura, deiectorumque ex insula Atheniensibus amlcbrum 
casum complectebantur, iustissima est doctissimi Palmerii suspicio. 
Quid enim Timotheo conmune cum exsulibus, partes Spartanorum 
ampiexis? Xenophon, etsi paucis tetigerit, rem adiirmat: de Ti- 
niotheo enim, pace inter Athcnienscs ct Lacedacmonios sociata do- 
nium versus vela faciente, Tovg Zayvvduov q^vyddag unE/jifJaotv 
(ig ^'/^ /coQav avTUJv inquit, insuper adiiciens, reliquos Zacyn- 
thios Spartam legatos iuisisse, quid ipsis a Timotheo illatum fue- 
rit iniuriae conmemoraturos L. VL Hellen. p. 456. Zacynthi 
er^-o superiores erant Lacedaemonlorum studiosi, exsulabant Athc- 
niensium partibus addicti, quoa Timotheus irt patriam reduxit. 
Ceterum anno superiore haec administrata videntur, et mox qui- 
dem a pace inter Athcnienses et Spartanos conciliata. Docet cliird 
Xenophon. Vertente anno Timcthcum Athenis fuisse , et alii rel 
praepositum, suo loco dicetur. Wess. 

37. 33. zlovTig rrjv i]yffioviav ^AQiotoxQaTei'} Nihil dd 
Aristociate , de Alcida, de Ctesicle ab Atheniensibus in Z.acyn- 
thum missoXenophon, quo in his describendis longe uberior Dio- 
dorus, hoc quidem loco. Wess. 

37. 64.. "Enl TTig /jjoQug y.aTu%i](f)3-tvT£g'\ Dubltcs hoccine 
an xaTuXeKf&^tvTeg eligas. Potest litrumquc non inconmodam da- 
re sentcntiam, et rei gestae congruam. Plataeenses nihil tum qni- 
dem mali exspectabant, mero meridie per agros sparsi. 'Eg rovg 
ayoovg uuoy.ey.T^eio/iitvoi r(Zv nvXcov ijoav apud Pausan. L. IX. 
1. p. 713. adeoque tni rTjg /joQug itaruXtKfidtvttg, relicti de^ 
stitiitujiie iti agfis eraiit. Sed habet etiam xuTuXi^cpd-tvTeg dvv- 
iwnuo&nouv quo se conmendet, quod propterea non hioveo. 

Wess. 

37. 68. Tu VninXa Xuftovtug unt7.9-eTv~\ Distlnctins Paii- 
sanias convenisse tradit, ut viri cum singulis, feminae cum binis 
vestibus ante solis occasum abirent. JjQog dt rovg iyy.aruXi^cpdtv 
rug tiiou]oav ol dJi^l^uToi anovdug^ dneXdtTv acfug ngd ^X/oi; 



IN LIB. XV. CAP. 45. - 47. 33 

dvvTog, m>SQag (.uv gvv ivl, yvvaiy.ag Se Svo t/nuTia txaaTrjv 
iXovauv. Mox recte rescribendum Rhodomannus vidit ol /Liiv 
Qi][3aioi , ut in Reg. 2. legitur, Neque enim Lacedaemoniis haec 
conveniunt. Vide Isocratem Plataic. p. 448. et Pausan. L. IX. 1. 
p. 713., ubi eversae urbis eiectorumque civium casum in annum 
sequentem, quo Athenis Astcius praetura functus fuit, confert. 
Wess. 

38. 70. 01 f.uv ylay.edaif.ioviot'} Vitiose pro ol Qtj^aiot, 
Rhod. 

38. 71. Tug UluTaiug'] Ttjv JDMTUiav Reg, 2. margo 
Steph. non male. Vid. Casaub. in Athen. L. IV. 13. Wess, 

Il)ii. liui Qeantug etc. i'^e7i6Q9^i]aav] Si non fallit Pausa- 
nias, Thespias post partam ad Leuctra victoriam Thebani ever- 
terunt: refert enim Thespienses, quod Thebanis non admodum 
studerent, ante praeliutn Leuctricum ex eorum castris discessisse 
domum : metu dein eorumdem relicta urbe Ceressum confugisse, 
quod Thespiensis agri munitum erat castellum: inde depulsos fuisse 
ab Epaminonda L, IX. 14. Sed falsus est profecto. Nam cuiu 
sequente anno de pace instauranda Spartanos inter et Athenienses 
ageretur, unohdeg erant Tliespienses, aegerrimeque utraque civi- 
tas ferebat rrjv TTkuTaiHnv Te xai Qeaniewv uvuiQeoiv, Xeno- 
phonte auctore L. VI. Hellen. p. 461. Adde inter caussas belli, 
a Cleomhroto Thebanis illati , fuisse ut Plataeensium ct Thespien- 
sium urbes in integrum restituerentur. Sic Noster huiusLib. c. 51. 
Wess, 

38. 79. '^E'§i]xovTa yui nevTe'\ Xenophon eig eS.r]}<ovTa, n£« 
hil admodum dissentiens. Eum L. VI. p. 456. adi. Wess. 

38. 88. ^y4d^t]vaioi Se xal nukui (.lev uneaT. Ti/iod-eov'] Id 
quidem verum est. Hoc tamen tempore classi imperator inpositus 
fuit, ut Corcyraeis subveniret, Annum mensemque Demosthenes 
ita signat Or. in Timoth, p. 658. eni ^coy.QUTidov yuQ uq/^ov- 
jog , Movvv/iiuvog /iirjvog, /iitXkcov ey.nXtiv rov voTeQov ey.nlovv 
Tif.i69-eog ovToai. Wess. 

38. 1. MeTev6}]aev dfj/iog, y.ui nuXiv avToi etc.'] Negat 
Demosthenes , imperium illi abrogatum gravemque dicam inpactani 
ab Iphicrate et Callistrato tradens. Addit , deprecantibus amicis, 
regulisque Alcetae et lasoni condonatum quidem Tiraotheum, clas- 
sis tamen praefectura plane fuisse amotum, jlvTov de tovtov e^ai" 
jov/ievwv /lev Tf(j> eniTi]dei(OV xul olxeicov uvtov anuvTcov, eri ot 
'Ahy.eTov y.ulTcAacovog.) av/i/iu/jov ovtcov -v/iTv , /whg /lev enei^ 
od-TiTe ucpeTvui, otqutiiYovvtu de uvtov enuvouTe Orat. in Ti- 
inoth. p. 658. Hoc amplius, Athenis Timotliei caussam iusequente 
anno, cui Asteius Archon nomen dcdit, fuisse disceptatam , ven- 
titasseque Alcetam et lasoncm in urbem ad Timotheum, ut prae- 
gentcm periculo eripcrent.; His conscntanea scrihit Xenophon, 
■ovyyvco/iriV ovx Xa/ov uvTco {JTii.iod^tco) aKXa navaavng uvzov 
VoL. IL ' 3 



34 ANNOTATIONES 

rijg ffTQaTT^yidg, IrfixQUT^tjv uvd-aiQovvTat Hellen. L. VI. p. 457. 
Dices pii.atum, quod tamen auctor haud feret, in classe Iphi- 
cratis Timotheum egisse: sed nec id patitur Xenophon, Iphicrateni 
laudans, quod prudenti usus consilio sihi ad hanc expeditionem 
Callistratum et Chahriam socios adsciverit, ne absenti nocerent, 
de Timotheo tacens, dicti lib. p. 461. Quera itaque auctor sequa- 
tur, dicere non liabeo. Wess. 

38. 5. ^TQurrjyov iXo^ievoi IiTrjaiy,Xfu^ Paullo ante c. 46. 
Ctesiclem in Zacynthum ad res gerendas amandavit, unde eum 
tam cito rediisse, equidem haud opinor. Xenophon sub idem tem- 
pus, quo Timotheus classi praeficiebatur, ^zi^aiyXlu Stesiclem 
cum I3C peltastis missum ait, ut per Molossorum ditionem Alcetae 
regis auxilio, ad mare atque in Corcyram tenderet: verius fortasse. 
Vide eius Hellen. L. VI. p. 457. Wess. 

39. 16. Tov Te MvuaiTiTcov uveTke'^ Bellum ille segniter et 
inprudenti ratione administrabat, nota, neque inmerita, inustus 
ab eodem Xenophonte L. VI. p. 456. et 458. Wess. 

39. 26. Kul KQivinnog'] In Xenoph. lib. dicto p. 460. 
^'Avinnog et ad oram Kvinoq. Sed male. KQivinnov eundem vo- 
cat Polyaenus Strateg. L. III. 9. 55. Wess. 

39. 30. NiyoyXijg o cvvov^^jo^^Nonmeminitde ea caede Iso-. 
crates, licet de Euagora et eiusfilioNicocIe multa dixerit. Nicocleg 
fuit Euagorae filius legitimus, iit ex eodem Isocrate patet. Sed ex eius 
silentio non est damnandus, ut falsus, hoc loco Diodorus. Nam is 
Rhetor Nicocli adulatur, et ideo potuit praetermittere tam dirura 
facinus, Theopompus certe L. XII. historiarum apudPhotium, eu- 
nuchum quendam ait eam caedem patrasse, sed eum Thrasydaeura 
nomine, patria Eleum fuisse ait. Occidit autem non solum Eua- 
goram , sed et eius filium Pythagoram maiorem , ut puto , natu, 
et forte ut regnaret Nicocles, ut coniicere licet ex illo Theopompi 
loco cuni hoc Diodori collato, et ex rhetoris silentio, qui de morte 
Euagorae nec in Euagora nec in duabus ad Nicoclem exhorta- 
tionibus ne verbum quidem fecit. Ideo non dubito ex his praemis- 
sis concludere hoc loco Diodori debere legi No^oxXJjg xul o fu- 
yovxog. Palm. In his aliquid deesse, suspicio haud est iniusta. 
Evagoram ab eunucho fuisse interemtum consentiunt Aristoteles 
PoIit.L. V. 10. et exTheopompo suo Photius Cod. CLXXVI. Patri 
succcF.sissc Nicoclem, quem nemo , quod quidem rescire potui, 
eunuchum perhibuit, Isocrates testis est. Laudandum ergo Pal- 
rnerii, etsi fortasse non bene cecidit, institutum. L ege enim iVi- 
xoxXrjg xal 6 evvov/ogi ut ille correxit, necessario in regni etiara 
societatem, sicuti in parricidii partes venerat, admittendus erit 
eunuchus: de quo tamen Cypri rege quis memoravit? Potius ac- 
cessero Simsonio, qui in Chron. ad ann. 3631. deficientem ora- 
tioneni supplevit et emendavit, Nixoy.Xijg^ inel o tvvovyog — 
(SaoiXea , rijg tcov etc. Sic constat oratio , et sceleris societate 



IN LIB. XV. CAP. 47. 48. 35 

cximltur Nicocles. Tractavit hiinc quoque locum Hier. Wolfius ad 
Evagorae Isocratei principium, visusque sibi est animadvertisse, 
Diodorum secum pugnare: namque hic doceri, eunuchi fraude 
Evagoram periisse : eumdem vero Evagoram rebus gerendis in Cv- 
pro prarponi L, XVI. 42., atquc iterum intcrfici eiusdem lib. c. 46. 
Sed aberravit a recto tramite vir doctissimus. Evagoras iste alius 
est, etprioris, uti videtur, filius: plures enim reliquit, non om- 
nes quidem reges, neminem tamen privata conditione. OvSeva 
idioniy.oTc; orofiuoi nQoauyo^ev6f.uvov ■, Isocrates ait in Evagor. 
p. 297. Wess. 

39. 36. '£"71* o.QyovroQ — liGTitov] Verum hoc hominls no- 
men, quod praeter Diodorum edunt Demosthenes O. in Timoth. 
p. 659., Pausanias L. IX. 1. p. 713., Pariumque marmor. Solus 
Aristoteles L. I. Meteor. c. 6. fn IAqigtuIov aqyovxoq^ ubi ex 
margine ^AoTdov esse adsciscendum bene monuerunt viri docti. 
Wess. 

39. 37. Mu.Qy.ov OovQiov ^tc?^ Insignis hlc tandem Livium 
inter et Diodorum concordia. Vide iilum de his tribunis consulari 
potestate et bello Praenestino^ quo de paullo ante Noster, L. VI. 
22. Wess. 

39.43. ^EylvovTO nud-rj roiavTa'^ De hoc genere dictum 
alias. Vid. not. in L. I. 93. III. 21. V. 8. Wess. 

39. 49. L-^XXa vvxTog rov nud-ovg avf.iftuvTog'] Noctu hanc 
calamitatem duabus illis urbibus exitium attulisse, Heraciiries te- 
statur etiam in Strabon. L. VIII. p. 590. et Aelianus de Animal. 
L. XI. 19. Susplcor autem Diodorum haec descripsisse ex Cal- 
listhenis '^ EXhp'iy.(ov opere, cuius extrenio Lib. XIV. meminit. 
Eum enim in his libris disputasse diligenter, quemadmodum He- 
lice et Bura sint mersae, et quis illas casus in mare, vel in Ulas 
mare inmiscrit, novimus exSeneca Q. Nat. L. VI. 23. Nam singu- 
lari Callisthenem libro, quod vir egregius ad Strabonem opinaba- 
tur, de miserabili urbium earum clade egisse, non liquet. Wess. 

40. 62. ''EUy.i^v Ta y.ul Eovquv] Strabo L. I. p. 102. Bov- 
QU de y.ul'EXiy.i] ^ vy fiev vno yua/juTog.^ tj di vno y.i^fiuTog ijcfu- 
viad^i]. Cuius opinio si valeat, earum altera hiatu terrae hausta 
subsidit. Alii pluresque numero, ut bene ibi vir magnus, utram- 
que fluctibus absorptam prodiderunt, in quorum ordine Ovidius 
etiam Metamorph. XV^ 293. cum nota N, Heinsii. Quae quidem 
discordia cessabit, si eodem illo tempore et yua/LiuTU d-uXuaarjQ 
et y.vfiuT(ov inidQOfir/.i fuerint, sicuti auctor ait de Mundo c. 4., 
sive Clinsmatiae ^ qui grandiori motu, palefactis sul/ito vora- 
trinis, terrarum partes al/sorienty ai>mi Ammian. L. XVII. 7- 
Tum eniia et altera fluctibus hauriri, alteraque voragine quadam 
pessum ire potuit. iVlaior est difiicultas in dissensu Polybii, pulcre 
animadversa ab III. Ezech. Spanliemio ad Callim. H. Del. v. 10 l. 
Adfirmat enim prudentissimus scriptor, in suam usquc uetatem 

3 * 



3G ' ^ A.^NOTATIONES 

durasse in Achala urbem Burani, deletls Oleno ctHclice L. If. 41. 
Sed ct ea evanescet penitus, niotlo obscrvetur, Buracoruni haud 
paucos, cum patria ea clade urbs exstingueretur, peregre afuisse: 
illos dein eodem nomine urhem in vicino colle condidisse. Id di- 
sertissime docet Pausanias L. VIF. 25. p. 590., mirorque obser- 
vatum non esse ab lUustri A'iro. Hoc vero singulare, quod Aciia- 
nus in Uteras retulit de muribus, mustelis, serpentibus et scolo- 
pendris, quae die Helices cladem antecedentc quasi agmine facto 
ea ex urbe excesserint. 'Ad^Qoa^ inquit Hist. Anim. XI. J9., 
VTttifjet rTj odiZ., rfj ug KoQiav iyjjeQovnr^. quo in loco, nisi vehe- 
menter fallor, mcnda tenaciter haeret. Scripseris T?y ilg KeQvreiav 
iy.CfeQovorp et macula deerit. Nam prope Helicen in colle ad viam 
niilitarem Cerynea sedcm habebat. IHezu de '^Eli'y.7]V — rfiitg eg 
7i6).i(>f.ia KeQvveiav (oy.iGTai de vneQ t)]v "keoKpoQOV ev oQei di- 
cit Pausanias L. VII. 25. p. 589. Adde Poljb. II. 41. et Strabon. 
L. VIII. p. 593., qui KeQavvlav adpellant, male, arbitror, et li- 
brariorum peccato. Polybii certe scriptus liber , qui Boecleri fue- 
rat, KcQavveiav et c. 43. 3JaQy.og 6 FeQvvevg pracferebat, a 
vero, quod fluvius KeQvviTi]g aliaque apud Pausaniam adiirmant, 
non longe deflectens. Sed haec nunc non agimus. Wess. 

40. 74. KaTa TijV^Iioviav evvta TroXf/c] Imo vcro duode- 
cim^ quas praeter Herodotum L. I. 145. et 148. annumerat Strabo 
L. XIV^. p. 939. Admissa dein Smyrna est in sacrorum et foede- 
ris societatem, unde KOINON FI TIO-AEQN in Antonini Pii 
numo de conmuni xiii loniae urbium viri docti interpretantur. 
Vid. Ezech. Spanhem. dc Num. Usu etPraest. Diss. IX. p. 643. et 
Gottf. Olearium ad Philostrat. Vit. Apoll. L. IV. 5., ubi in urbium 
numero alius error. Wess. 

40. 70. IleQl TTjv dvofia.Koiitev7]v MvxdXrjv} Vide Strabon. 
L. XIV. p. 947., ct quae ibi vir magnus. Wess. 

40. 81- IIe'uxpavTig de decoQovg IlvO-wde'} Saepe ^6W()oJ, 
ut Grammatici nionent, ol nefino/iievoi eig d-eovg, atque inprimis, 
qui Delphicum ApoIIinem sciscitatum mittuntur. Quare u.vdQeg 
S-etoQol zJeX(f'ty.r]g ixff eoTiug in Sophoclis Ocdip. Col. v. 409- et 
idoy.ei de y.(Ai VecoQov ne/inpai aqtoiv eg /Jehfovg Pausan.L. IV. 9. 
Archiasque ^e(OQog^ Corintho, ut Apollinem consuleret, Delphos 
missus apud Plutarch. T. II. p. 773. B. Plura non addo. Fecit 
abunde Celeb. Dukerus ad Thucydid. L. V. 16. Wess, 

40. 82. ^yJfftdQvituTU Xu/jiTif^l Opportunum hoc et signifi- 
cantissimum. Missi erant legati, ut lonibus ])eteTent /idXioTu /lev 
To (jQtTug Tov IIooetd(~)vog' el de f.n) , rov ye leQOV T7]v ucpidQv- 
otv.) teste Strabone L. VIII. p. 590. Inpetrare ergo voluerunt aut 
ipsam Neptuni Heliconii imagincm, aut si illa negarctur, aliam 
ad eius habitum et formam eftictam. Id ucfidQVftu proprie; etsi 
vulgo pro quovis simulacro usurpetur. Idem ille Strabo vocis usum 
illustraLitL. V. p. 366., cum dcDianae Nemorensis fiacris, liyovoi 



IN LIB. XV. CAP. 49. 37 

d^ iivai^ inqiiit, u(pidQi'/naTa zTjg TavQonoXov. et L. IV. p. 271. 
A. Dianam aiimt y.^Xtvoai avvu7iai.Qeiv — uff idQVfia ri t<7)V hocov 
7^u/Sovori' et L. IX. p. 6IS. A. ^itu ^ijXtoi' to hoov tov ^-JnoA- 
Xcovog ex /Hikov a(fiiiQvi.itvov. Atque ita ilie saepe. Capc ad euiu 
etiam modum u(fidQi'f,iuTU ^ffov , uneQ t(7) ('/.vdQl y.al uvtTj na.- 
%Q(1)U /;y, iu losephi Ant. I. L. XVil!. 1). 5. Wes.s. 

40. 83. Tiig Iv T(7> totc f.iiv '/(oriag ctc^ Eo temporc, 
cum lonum maiores ante Heracli<Jarum reditum illam rcgionem 
ararent et Iiaherent. Aliter si intellexeris, error erit. Vid. Pausan. 
L. VII. 6. Wess. 

41. 97. Tu /Qi]/iiuTu diaQQiTpuvTeg T(7tv ^RukovI N»n sa- 
cras tantum res disiecerunt, sed et legatos ad aram iiigiilarunt. 
Aelianus de Animal. L. XI. 19. eneidi) yuQ i]ai[^i]r;uv tg Tovg 
^Jcovag Tovg uffr/.ofitrovg ol EXiy.ijOioi, y.ul eni fjooiiov uneofpu- 

$av avTovg. Cui fere consentit Pausan. L, VII. 24. Wbss. 

41. 2. T(jv d' ez JIooeiihTirog etc. Tt])' fitjvtv etc.] Ita et 
Pausanias dicto loco f>ii^vtfiu e-^ Uooiii^covog y et L. 1V\. 24. de 
terrae motu (}.ni]VTi]oev iy. TIoottd'(7)vog ftijvtftu. Persuasei-at sibi 
credulii vetustas, Ne|>i;unum /mwtewf/s essc su/jstantiae poteHiatem., 
quem propterca essosigaeon et sisivhthosa poetae veteros et 
t/ieologi nuncupdverunt, docente Amniiano L. XVII. 8. Hinc quo- 
que cultus illi omnibus in locis, quae terrae trcmori obnoxia: qud 
quidem motu cumfrequentissime concuteretur Asiae ad Maeandrum 
rcgio, diijntQ ir/.og eoTi, Strabo inquit L. XII. p. GGS. C. y.ut 
Toi/ n.ooH(i(x)va Ttfiaod-ui nu^ uvToig, y.uineQ f.uooyuioLg ovot. 
Wess. 

41. 5. Oiyr]TrjQiov yeyovivui ITooeid(7)vog'\ Vid. llomer. 
Hym. XXI. 3. et quae Bern. Martinus notavit Var. Lcct. L. IV. ^i. 
Neptuno nusquam terrarum amplior cultus et reverentia, quaia 
quidem apud Peloponnesios: templa, festi dies, tituliquc sine nu- 
miropaene per Pcloponnesum eius in lionoreni dccreti atque a 
P.iusania collecti, id adtirmant clarissime.. Vide eum, si tanti est. 
Wess. 

41. 13. 'O, re y().Q ntQl 0eveov noTUfiog^ Ladon intelli^ 
gitar, ut ex Strabonc L. VIII. p. 59G. et Pausania L. ViSI. 20- 
cdgnor.ces, Plveneo non ionge distabat Stymphaliorum , in qno al- 
tcrius fluvii miraculum, ditio. Polybius situm L. IV. 68. claris- 
sinie signiticat, quum de Euripida inouiTO ti]V noQtiav (5y« Tv^g 
Wim/.T]g y.cu ^TVfiff uliug inquit. N;un ita scripsisse virum opti- 
nnim, ausim dcierare, non, ut in editis, (J>oiviy.i]g., quae niilla 
hce tractu. (Bevebg foTmat xTrjTtyov ., ut Stcphanus ostendit, Oe- 
Tixbv •) idyue, quod dixi, cojistabilit lirinissiuic. Wess. 

41. 16. UtQi rb ^TVficpiov^ Crclo ilchevc lcgi ^Ti'fi(puXov, 
nisi forte fuerit mons JSTVfKpiov circa Stynjp^iahim, de quo silue- 
rint otnnes alii auctorcs. Palm. Palmerii cuniccturani occupavit 
Is. Casaubonus ad Strabon. L. Vlil. p. 590. Ad Stynvphaluin Ar- 



38 ANNOTATIONES 

cadiae fluvlus Stymphalus luatu quodam absorbetur, emersus deiii 
in Argolide Erasinus audit. Pausanias L. VIII. 22. ovrog ig 
/ua/iia yijg y.aveiotv o noTUf.iogy uvuffuii^o/iiivog di uvd^ig ev rfj 
" AQyo^Jdi^ /LiiTu^u7J.ei to ovof.iu<, xal uvtov u.vtI rov ^TVjnrpu- 
7.QV y.uXovoiv ^EquoIvov. lunge alium Strabonis locum L. VIII. 
p. 570. Wess. 

41. 20. nXTjv rw uoel37]ouvTO)v ovSelg] Dubito, an iniu- 
ria illis accenseantur decem Spartanorum naves , quae casu ante 
Helicen ad anchoras stabant, iisdem fluctibus haustae apud Aelia- 
num de Animal. L. XI. 49. V/ess. 

41.26. IJoTiliovZ^yy.ov] Pro ^'yiy/ov restitue Ova7.eQiov. 

In fine scribe BluQy.ov 0u/'jiov. Rhod. Ferre id possem, nisi mo- 

dum excederet medicina, atque auctori perpetua maneret cum Li- 

vio ceterisque Fastorum conditoribus discordia: unde necPighium 

probo, TTtov IIutiiqiov \\\ Spicrium couvertentem ad ann. U. 

C, CCCLXXIV, Edit Livius L. VU. 27. tribunos militum consulari 

potestate sex, duos Valerios, L. et P., L. Menenium, C. Sergium, 

P., sive, ut corriguut, Sp. Papirium, Ser, Cornelium, Noster vui, 

et plerosque alios, haud dubie suis ex Fastis. Fuisse vero Romae 

octo aliquando tribunos consulari iure, testis cst imperator Ciau- 

dius iu Thes. Gruter. p. ijii., ipseque Livius, sicuti egregie docuit 

Cel. lac. Perizon. Aniniad. Hist, c. 2. p. 46. Wess. 

42. 37. ^Ovoiiuod^HOu nvQtvrj doy.ig^ Id meteorum ab Ari- 
stotele videtur appeliatum fuisse odog. Sic enim ille Meteorolog. 
L. I. 6. de quodam mcteoro , to de fpeyyog untTeive /leXQi rov 
tQiTOv /ntQOvg rov ovquvov , tHio yul ey.XijD^i] odog. Palm. Ser- 
monem philosophus eo Meteorolog. loco hac ipsa de lampade, seu 
trabc potius, instituit: undc suspicio nasci posset, fuisse olim eo 
loco doy.og' namque et dOxol etdng uoTeQcov eniorj/iuoiuv rtvu 
n«()f;fovTWv apud Hesychium. Frequentius ()o;</()f? dicuntur, uti 
auctori de Mundo c. 2., Latinis trabes. Visa autem haec trabs est 
anno supcriore, quo Athenis praetura ^s^eiMS fungcbatur, sicuti 
praeter Aristotelem docet Marmor Parium, inque primis Callisthe- 
nes, queniNester auctorem sequi alias solet. Senecam audi L. VII. 
Q. N. c, 5, Talem effigiem igfiis longi fiiisse., CalUsthenes tradit, 
antequam Burin et Helicen viare absconderet. Aristoleles ait^ 
non trubem eam., sed cometam fuisse. Et post pauca: In quo 
igne viulta quidetn ftierunt digna quae notarentur : nihil tamen 
magiSy quam quod., ut ille fulsit in coelo y statim supra Burin 
et Heiicen mare fuit. Wess. 

42.47. KaruTug i^ilag /xacrTwr' 7r6()«f5tTot;^] Praestantissimus 
Rhodoraannus iu not. y.ara rug idiug uoTQtov neQtodovg emen- 
davit: haud equidem scio, an male. Docet Diodorus , Chaldaeos 
ea fuisse opinione, cometas suos sibi orbes habere, definitisque an- 
xiorum periodis revolvi, sive neQtodiy.iog uvureXXeiv ., quae Pytha- 
goreorum etAegyptiorum quoque sententiaerat. Vid. supraL. 1. 82. 



IN LIB. XV. CAP. 49. — 51. 39 

et Arlstotclem Meteorolog. L. I. 6- Idem principibus nostrae aeta- 
tis philosophis placere, nemini ia hac literarum luce latere potest. 
Quid nuperrime vero in hoc genere tentaritClarissim.Freretus,eius 
Dissertatio patefacietinConment. Acad. Inscript. T. XV. p. 6. Bene, 
ut ad institutum redeam, de Chaldaeis, qui apud eos se studuisse 
gloriabatur, Apollonius Myndius aiebat, cometas in numero stel- 
larum errantium poni a Chaldaeis , tenerique cursus eorum^ 
apud Senecam Quaest. Nat. L. VII. 3. Itaque txuoxiov non mo- 
yendum. Mox rectius idem vir doctissimus unuvcwv avvTekov/.it~ 
viov. Sic enim auctor L. II. 30. Wess. 

42. 57. ^vvlOtvTo y.oivfjv e^QtjVT^vl Vid. Xenophontem Hel- 
len. L. VI. p. 4C4. Sociatam autem eam esse hoc anno pacem, 
contirmatur his Dionysii in Lysia T. II. p. 85. /leTu yuQ ^ A)^- 
, xia&tvi]v uQXOVTu^ trp ov Ttjv elQijvrjV ^u4&t]vuioI Tt y.ul ytuy.e- 
duiiioviot yui (iuaiXtvg lo^oauv etc. Demosthenes, si tamen is auctor 
Orat. in Neaeram, in scquentem annum refert p. 7 3 I . rog ovv yiyvtTui 
■jj eiQTjvi] 1] 0Quoix7.eidov uQ/ovTog x. x. X., quod fecisse videtur, 
quoniam co potissimum anno Spartanos inter et Athenienses con- 
lirmata valuit. Wkss. 

42. 70. EvQO)aToi roTg awjiiuaiv vTiTJQ/ov^ Conf. superius 
c. 39. Thebani omnesque Boeotii magis lirmitati corporis, quam 
ingenii acomini ioserviebant , docente Nep. Cornelio Alcib. c. II. 
Wess. 

43.. 83. 0QuaixX£iSov'] Sic et Demosthenes, ut diximus. 
In Pausania L. VI. 5. uvTt] 2y.oTovaauioig rj avf.icf:OQu OPA^I- 
KAIJOY jievldS^rivrjaiv iytveTo uQ/ovrog , devrtQu dt 'Olv/ii- 
niudi inl Tutg txuxov ., ip' Au[.iu)v QovQiog iviy.u ro dtvrtQov. 
egregie, modo OPA^IKAEI^OY Tetingan cum doctissimo Syl- 
burgio , et errorem, qui re ipsa dcprehenditur, negligas. Wess. 

43. 85. Muviov^ Vitiatum ex MuvXiov. .^i^rov verte in 
^e^TiXiov, ut Fasti habent. Ti/3tQiov in yttvxiov., Atvxiov ' AX^iviov 
m MuQxov AX/jiviov, MulXiov in MuvXiov. Videtur tamen, mol- 
liorem Graecorum enunciationem secutus, semper MuXXiov pro 
MurXiov scriptitasse. Rhod. Correctiones Rhodomanni in concor- 
diam Diodorum redigunt et Livium L. VI.. 30., estque haud alie- 
num vero, BluXXiovi ^e'^TiXiov, ^AXf^iviov auctorem reliquisse: 
cetera uimia sunt. Fasti sex tribunos huic anno inponunt: Tre- 
bonium et Erenucium ignorant prorsus, suntque haud dubie vi- 
tiosi ; posterior certissime. Vid. Pighium Fast. ad ann, CCCLXXIV. 
Wess. 

43. 99. 2vvi']Xycvv uvToTg eni ruTg nQoaSoxtOfitvuig av/i- 
(fOQuTg] Metus atque exspectatio erat, certe apud ALLenienses, 
ue deciniarentur. Xenophon Hellen. VI. p. 464. ol /niv Ad^rjvuTot 
ovTiog ti/ov jijV yrtt)fii]v.y wg vvv Qi](juiovg ., to ).tyo/ievov /liv^ 
6exuTerOT]vui iXnig eiT]. Sic enim recte niihi verba constituissc 
videtur Palmerius Exercitat. p. 75. Rcspiciebant, quod ille mo- 



40 ANNOTATIONES 

nere neglexlt, Athenienses ad vetus illud in conmunl totius Grae- 
ciae decretum, quo iTprjcpiGuvro dexaTivaetv Toig ^eoTg (Tovg 
Qrjftaiovg) y.QUT)](TavTfg tw noXe\u(o Tiov [^aQl^aQiov , cum The- 
bani, Xerxe Graeciam invadente, quiescendum sibi esse necessi- 
tate adaeti statuissent, apud Poiybium L. IX. 33. De eo Noster 
L. XI. 3. Adde Xenophontis L. VI. p. 476., ubi firmatur viri j 
docti correctio egregie. Wess. 

43. 7. ]T)MTHi(\g\ Ita oportebat. Hanc et Thespias Thebani 
everterant nuper admodum. Vide not. ad c. 46. Wess. 

43. 10. OvT avToi 7ioXv7i()uyfiovovGc — ovT fy.eivoig etc.'] 
Delevi ad explendam orationem additas a librariis voces: sine illis 
omnia optime decurrunt. Simillimum Magni Antiochi responsum 
est, rivi '^PfVf.iutoi Siy.ui(i} Tt]V u.4aiuv noXvTrQayfiovovtJiv^ Ifiov 
Ttjv ^lTuXiuv ov noXvnQuyj.iovovvTog\ in Appiani Syriac. p. 144. 
Wf.ss. De noXvnQuy/iiOViTv cum genitivo coniuncto vid. annot. 
ad Exc. Vatic. p. 76. 26. 

43. 12. rtvofitviov di roiovTcov unoyQiaeiov'] V ost Bouo- 
%iag relinquitur sententia pendens , atque ideo prima fronte suspi- | 
cetur aliquis dcesse liic quidpiam: sed post unoxQivuf.iiv(ov de tiZv 
Qi][^aicov (id est, quum autem respondissent Tiieh(im) quod sub- 
iungit, yivof.iiV(i)v di roiovTO)v rcov unoy.Qianov ^ perinde valet 
nc si dixisset, quum, inquam, ita respo?idissent. Et ita excusatur 
illa sententiae veiuti suspensio. Steph. 

43. 18. ^H/.ov tig Xuiqcovhuv] Postulat itineris ordo Ko~ 
Q(')vitav ^ quac prope Heiiconem erat, transitumque in Boeotiam 
dabat. Epaminondas hac Spartanos irrupturos arbitratus ra niQ\ 
rr]V KoQ(!)Vciav OTtru occupavit, progressu eos prohibiturus, sic- 
uti extremo hoc capite docetur. XuiQcovtiu longius aberat, in ul- 
tima Boeotia versus Phocidem collocata. Vitium pepcrit vocum 
quaedam similitudo, sicuti et in Isocrate de Big. p. 521. Vid. not. 
ad Hieroclis^Synecdemum p. 644. Wess. 

44. 31. UtQi yuQ r().g nvXug un/jVTriOt etc.] Notandus est 
optlmus hic Graecorum vel Thebanorum mos, pius et mansuetu- 
dinis plenus. Scilicet servi fugitivi, sed sponte, ut puto , ad do- 
niinum redeuntes , in manus praeconis publici se tradebant, qui 
eos ad dominum reducentes hanc formulam alta voce , per vicos 
et compita , ut ab omnibus audiretur, inclamabant, /1 T/iebis non 
aiducito ^ neque j)erimito ^ sed rursus reducito et servato. Ro- 
niani non ita pii, quibus licebat servos suos pro arbitrio suo ne- 
care. De eo more nihil alibi legi. PALivr. 

44. 34. M/;t u(favil^tiv] Intelligunt viri docti de nece; 
sine caussa. Praeco edicit, ne servum occultent, quod ucfuviCtiv 
rov nuTdu Isocratis in Trapezit. p. 532. frequenter. Praeconis 
opera in fugitivis quacrendis ctiam Romani utebantur, vcluti in 
Petronii Satir. c. 97., nec dissimilis admodum cst formula, quae 
eoUari inscripta ex fugitivorum collo pendebat, tene me Quia 



IN LIB. XV. CAP. 51. — 53. 41 

Fuoi ET REBOCA AIE , dc qua Laur. Pignorius Conment. de Serv. 
p. 32. ed, Amstel. Wess. 

44. 38. "Iva /iirj — araTQtrceiv zov ^E7iaf.i. rrjg oTQaTitug'] 
Fnisse puto unoTQtTieiv. Id quidem certe in hoc genere usitatissii- 
mum. ^AnoTQeneiv TrjQ nQa^etog , dnoTQtneiv rtjg oQ/nrjg, «TiOi- 
TQtneiv anb rfjg o/ioiug y.uy.iug , et eiusmodi plura, Noster saepe. 
Vid. L. XVI. 32. Wess. 

44. 48. IIvevfiuTog dt yevo/.itvov , avvt^i] TtjV raiviuv etc] 
Meminit prodigii Frontinus Strat. L. I. 12. 5., sed ex hastaEpa- 
minondae ornainentum, infulae more dependcns, ablatum in se- 
pulcrum Lacedaemonii cuiusdara depulisse ventum, prodens, levi 
dissensu. Wess. 

44. 71. 'Ev nuQoScp $e riva rcov nohcr/itaTiiov etc.'] Scili- 
cet liQevGiv , ut ex Xenophonte disco Helienicorum lib. VI. Palm. 
^Ev nuQodio etc. x«t rQi)]Qiov eyy.QUTyjg tytvero^ Hoc placuit. 
Vulgatum tv nuQodco nuQyjXd-e ad aures plane ingratum accidebat. 
Suspicor etiam numerum triremium excidisse : nimis enim vagum 
est yui rQirjQcov iyy.Qurrjg eytvtro. Xenophon auctor est Hellen. 
VI. p. 465. Thebanorum triremes xii interceptas esse a Cleom- 
broto. Wess. 

45. 79. ^lSovreg rb /ityed^og rijg Svvu/iecog] Neque hoc sper- 
nendum censui; significantius enim. Videbant ingcntem Sparta- 
norum exercitum: hinc metus, neque is iniustus. Habebant Spar- 
tani tum temporis sub signis ad XL millia , teste Poljaeno L. III. 
3. 8. 12., quibus ipsi sex millibus non multo ampliores sese obie- 
cturi erant. Wess. 

45. 85. "-E^ yuo ovrcav BoicoraQXfov'] Collegium Boeotar- 
charum XI. viris absolvebatur, si fides Thucjdidis Scholiastae in 
L.il. 2., ipsique Thucydidi L. IV. 91., quamquam is paullo obscu- 
rius loquitur, et favere illis videtur, qui ex Livio L. XLII. 43. 
duodecim Boeotarchas genti inponunt. Quinam autem illi fuerint, 
qui aut contra Epaminondam, aut cum eo steterunt, docetur a 
Pausania L. IX. 13. Wess. 

45. ^^.''O/.iQxpvxov tavToj yeveoO-at] Lege b/ioiprjffov.IiHOD. 
Foret utique opportunius b/Li6i(Ji](fov yevtod-ui., tritum quippe in 
assensu atque adprobatione. Lysias O. in Agor. c. 24. ti ovtol 
b/ifjipijcpoi y.ar exeivcov rcov civdQcliv rotg TQicuiovra yevrjOQvrai. 
Sed nihil audeo contra scriptos libros. Wess. 

45. 96- Kara rbv vecbv rov^HQuy.Xtovg onXa etc.] Sumpta 
ex Callisthene vrdentur, quem haec prodigia descripsisse ex Cicc- 
rone L. I. Divinat. c. 34- novimus. Nec praeteriit Xenophon Hel- 
lcn. VI. p. 465. Wess. 

45. 1. ^g cnc TQOcpcoviov nQoocfurcjog uva/jejSf^y.oTa] Vide 
Polyticn. L. II. 3. 8. et de Trophonii prope Lebadiam antro, de- 
que descensuris In illud viros doctos lac. Perizon. ad Aelian. V. H. 



42 ANNOTATIONES 

lib. III. 45. ) T. Hemsterhus. in Luciani Mort. D. III. 2. et lo. 
Davisiuni ad Maxirai Tyr, Diss. XIV. p. 548. Wess. 

45. 3. Ju ftaoiXti] Teniplum illi amplissimum erat in mon- 
tis clivo, qua ad antrum via duccbat, sed non absolutum. For- 
tasse id post partam ad Leuctra victoriam magnificentissime ex- 
Rtrui coeptum, et deinceps ob continuata bella et inminutam The- 
banorum potentiam destitutum est. Describitur a Pausania L. IX. 
39. Wess. 

45. 9- *^7Ticpi]vs To ] Scripsit, credo, Diodorus dnecprjvaTO 
■na\uwv eivat Xoyiov. Sic quidem certe adsolet. *u4do'iiTi> yaQ 
u7it(fi]vaT0 TTjv ^naQTTjV liabes, ut alia praeteream, L. XV. 19. 
p. 17. extrema. Wess. in Add. 

45. 11. 'Otuv iv yicvxTQOK; — i]TTrjd^(7)Gi~\ Videndus est 
Plutarchus in Pelop. p. 288., qui monitos saepe Spartanos ait, 
vitarent to yicvy.TQr/.ov jiirjvi^ia^ nihil nominatim de Thcbanis. 
Favet ergo quodammodo Reg. 2., Thebanorum mentionem negli- 
genti. Wess. 

45. 17. TovTOV d^vyaT^Qag y.al ^y.iSuGov rivoq^ Scedasi 
flliabus, non Leuctri, a Spartanorum legatis per vim vitium obla- 
tum fuissc, tradunt alii, parum tamen concordes, utrum ipsae 
sibi manus intulcrint violcntas, an scelere legatorum perierint. 
Vid. Plutarchum T. II. p. 773., quem Apostolius sequitur Cent. 
XVIL 4G. etPausan. IX. 13. Wkss. 

4G. 31. OvTOi; T innoi] Subiunge (5^ pro t. Ruod. Ego 
delevi, motus Coislin. iudicio: neque enim necessarium. Wess. 

4G. 33. rivof.iivcav Si tcov onovSthv APito^t/ipoTO? etc. ] 
Allter multo rem narrat Xenophon L. VI. Hellen. Eum vide, ct 
quac ad cum locura supra notavi (Exercitat.) p. 75. Palm. De his 
induciis, ante Leuctricura certanien initis, nihil Xenophon, nihil 
quoque de Archidamo, qui auxilia Cleombroto adduxerit, et pars 
nobilissimi eiuspraolii. fuerit. Contra ea refcrt,Archidamura cognita 
Lcuctrica clade publiceraissum esse, ut res fractas quomodocunque 
instauraret, L. VLHellen. p.467. Haec suggillat doctissimus Pal- 
nierius, Atticuraque scriptorem ubi(iue se Lacedaemonioruvi etprae- 
cipue Jgesilai (iinicum prodere : voluisse propterea a suis ami~ 
cis Joedi/ragii dedecus a?noliri ^ tacuisseque de Archidatno amici 
sui Jilio tam infelicis negotii participe : siluisse vero de Archi- 
danio amico eo quod victus fuerat ., de Kpaminonda tacuisse 
eo quod gloriose vicerat, aemulo nempe et hoste. Bene quidem 
pro Diodoro, sed in Xenophontem criminose. Non laudo Xeno- 
phontis de Epaminonda silentium. De induciis taraen ante prae- 
lium factis et Archidami adventu dubito veheraenter. Tacent 
enim oranes alii. Deindc in Archidanii rebus optime sibi constat 
Xenophon, neque eredibile est, in re adeo manifesta mentiri vo- 
luisse: praeterea lason Pheraeus Thebanis auxilio occurrit post 
id praelium, cum metu adventantis Archidami opem rogassent, 



IN LIB. XV. CAP. 53. — 56. 43 

quo tempore induclae eo suasore sunt factae, abeuntihusque ex 
Boeotia Spartanis occurrlt recente cum exercitu Archldanius ad 
Aegosthena Megarlcae ditionis urbem. Diodorus, ut alia, con- 
fundere haec potuit, potuit etiam , quem in his sibi duccm legit, 
Calllsthenes. Nam de Theopompo, quod suspicatur Palmerius, noa 
est simile vero : Leuctrica euim et illis cohaerentia neglexit , Po- 
lybio teste Excerpt, p. 1379. Ceterum pro Xenophonte stat quo- 
que H. Dodwellus Ann. Xenoph. p. 277. Wess. 

46. 53. '/Jm Ttvl xul TieQiTTJi Tu^ei /Qi^au/itevog^ Acien^ 
paullo allter disponit Xenophon Hellen. L. VLp. 466., quem vide 
et Plutarchum in Pelop. p. 289. Quia vero sinistro cornu Epami- 
nondas lectissimae et spectatisKimae virtutis Thebanos collocarat, 
eaque res ad victoriam haxid leve momentum attulcrat, valuit dein- 
ceps inter Thebanos, ut omnibus in praeliis sinistrae aciei prin- 
ceps locus esset, docente eodem Plut. Quaest. Rom, p. 282. D. 
Wess. 

47. 80. Kul TiQoS-vficog ttqo uvtov u7tod'vi](TxovTug'] Caus- 
sam exponit Pausanias L. IX. 13. p. 737. Wess. 

47.88. BuQeTg eYy.iifiivoi\ lustum adaeque hoc ac Iniy.d^ 
f.ievoi. utor solo Diodoro teste: sic neQiyvS-evTeg y.ul ftiuioTeQOV 
eyy.ei/iievoi L. IV. 48«, et ol ()' eQezui — ey.d-v/n6TiQov evexetvTO 
L. XX, 52. imo ^uQeig eyxei/ievoi eiusdem lib. c. 39- scripti 
codices. Wess. 

47. 97- Trjv Tu^iv SteXvov] Rhodomannus inseri iubet or, 
haud scio an inconsulte. Wess. 

47. 98. Tov Se nuQuyyeXlovTog riyei-iovog c^tc.'] Perierat 
Cleombrotus. Quid factum ergo Archidamo , cui exercitus partem 
auctor tradidit? Ille utique superabat. Wess, V. Schneider. ad 
Xenoph. H, Gr. VL4. 13. 

47. 10. Ovy eXuTTovg twv TeTQuy.ia/jXia)v\ Pausanias La- 
cedaemoniorum nXelovg ij /tXiovg occubuisse ait, Thebanorum 
vero XL duntaxat et septera L. IX. 13., ubi Plutarchi et Dionysii 
Halicarnassei dissensum non neglexit praestantissimus Kuhnius. 
Tetigit etiam Hutchinsonius ad Xenophontis Agesil. p. 44-, sed ex 
Meursio^ qui de Regn. Lacedaem. c. 18« pulcre ostendit, verio- 
rem esse Diodori opinionem, quod Xenophon eo loci^ ^jiuQTtU' 
Tiov ov /leioviov unnX(oX<)T(ov ev Tfj ev ylev/.TQoig /lu/ij., i] Xeino- 
f.iev(ov. Fuisse enim Spartanorum ad octo ferme millia, adtirmante 
apud Herodotum L, VII. 234. Demarato. Wess. 

47. 17. zIv(Sy.iV'}iTog~\ Dedi melioribus libris, ut hoc prac- 
ferretur. Scribit Arcliontis nomen Pausanias L. IV^ 27- p. 346. 
eodem modo: Demosthcni tamen Or. II. in Stephan. p. 635. 
/Jvoviy.riXog est. lu tribunis consulari iure non longe abit a Li- 
vio, sed sex annumerante. Car. Sigonium vide ad L. VI. 31., Li- 
vium hinc adiuvantem. AVess. 



44 ANNOTATIONES 

47. 20. KolXiog^l Romanis est KXoiXiog. Fasti praeter hos 
ediint M. Horatium , L, Geganium. Post ^ Enu/iuvaivdov scriba- 
tur ()f , et post dtucfvXuTveiv, XQV- Rhod. 

48- 23. 'Enuf^uviovdov dh av/.(fj. Clar. et Reg. 2. unde ab- 
crrans de revocavi. Idem censuit 111. Scaliger, mox ctiam dil post 
SiuavXuTTHV adiungendum opinatus. Wess. 

Ilrtd. 'Oti t« diu Tijg — cftucfvXuTTeiv^ Vacat oti, ut sae- 
pe. Conf. not. in L. IV. 2G. et XIII. 91. Id si observatum fuisset, 
supptementum viri docti non addidissent. Favebat Orchomeniis 
Epaminondas, quare alibi eo occupato urbem Thebani exsciderunt 
deineeps, si fides Pausaniae IX. 15. Sed infra Nostrum e. 79. 
vide. Wess. 

48. 31. '^HQuy.Xeiav t?;v ev TQUXivtt/.'} Vide not. in L. XII. 
59. et Xcnophontem Hellen. L. VI. p, 469. , ubi y.uTefjuXe rd 
'^HQ.uy.Xetonatv Ter/og optimum esse, hic locus patefacit. Wess. 

48. 41. OvdejicoTTOTe yeyovevui fivrjf.ioveveTui^ OvdenoTe 
f.tv^f.iov.. y.eyovevui Coist. Vulgatum non movea. Vid. Phrynichi 
Eclog. p. 88. ed. Hoesch. Wess. 

48'. 42. "Ey.Xtidi] (ie — oyvTultGfiog] 2y.vTuluig sive ba- 
culis perpetrata caedes est. ^y.vTuXiOfiov exuXeouv, dioTi nc.tev- 
Tf? uXXijXovg uviV^ov Helladius ait apud Photium Bibliotlu p. 
1593. Wess. 

48. 64. HXetoviov ?/ yiXuov y.u\ 8iuy.ooUov'\ Praestare vi- 
detur ei,uy.oolo)V. Plutarchus certe in Praecept. Reip. Geren. p. 
814. B., quique eum sequitur Helladius, mille et quingentos con- 
trucidatos prodit. Fuit autem Argivorum reipublicae miserrimum 
id fatum, ut inter sese cives vehementer dissidereut, mutuaniquc 
in cacdem rucrent. Aliud dirae seditionis exemplum descriptum 
fuit L. XIL 80. Wess. 

49. 74. yivy.ofiijdrig o TeyeuTijg'] Habet Xenophon Herien. 
L. Vll. p. 483. Lycomedem Mantinensem, opibus pollentem et 
ambitiosum, magnaque in Arcadmn gente auctoritate et gratia. 
Meminit eiusdem Pausan. L. VIII. 27. In illum optime haec con- 
gruerent, nisi patria obstaret. Vide mox c. 62. Wess. Eundem 
omnibus his locis, quibus addendus ille c. 67., indicari iure censet 
Schneiderus ad Xeuoph. VI. 5. 3. Vltcrius progresso Clintono 
Fastis p. 418. ed. sec. TeyeuTTjg hic per errorem pro MuvTtvevg 
seriptum videtur. 

49. 76. "Ei uvdQojv fivQioyv'] Xenophon Tovg fivQtovg Tovg 
'yiQy.udo)v nQOOTUTug adpellat Hellen. L. V^ll. p. 501., Tovg ftv- 
Qiovg ev ^ AQy.ubiu Aeschines Or. neQl Tijg nuQunQ. p. .38., Tovg 
LivQiovg ev JVleyuXi-j noXet Demosthen. in eiusdem argumenti Or. 
p. 199. Ea in urbe curia erat, in qua de summa republica delibe- 
rabant, apud Pausaniam L. VIIL 32., culus interpretem bene no- 
tavit Cl. Kuhnius. Qui vero PlutarchumLatina veste donavit, satis 
etiam vage T. IS. p. 840. F. W^ess. 



IN LIB. XV. CAP. 57-00. 45 

49. 82. Eig t^v TlaXuvTiov'] Tb Tlakavxiov Xenopli. Ilel- 
len. VI. p. 472. To UaXluvTiov Pausan. VIII. 43., atquc itarefin- 
gunt in Stepliano viri docti. Sed Xenopliontis et Nostri scriptu- 
rani asserit JJaXuvTiov L^gyMdiy.)) noXig in Dionysii A. R. Lib. I. 
p. 24. Cives Xenoph. ct Pausan. JJuXuvTitTg sivc IluXXuvTieig, 
JlaXdvTioi Diodoro et Stephano. Ceterum de turbis his Arcadicis 
Xcnophon plura. Wess. 

49. 4. Tiov oXtov JiYe/iiovu ^luoova^ Hinc OeoouXwv [.lo- 
vuQ/og in Plut. Apophthcg. p. 193.B.; sed vide Cel. lac.Perizon. 
in Aeliani V. H. Lib. XI. 9. Wess. 

49. II. lAf-ivvTug f.iev QuQQuXeov] Pater eius Menelaus 
cst in lustini L. VII. 4. et Aeliani Hist. Var. L. XII. 43., ubi 
Diodori dissensum non neglexit idem ille Perizonius. Eumdem 
Dexippus Aridaeum xocdit: qua forte scriptorum discordia motus 
III. Ez. Spanhem. Dissert. VII. de Num. Praest. p. 379. U/hvvtuv 
T()v OuQQuXeov vertit Audacis filium^ quem equidem non sequor. 
Wess. lustinus VII. 4. Amyntae huius ex Gjgaea hlium menio- 
rat qui et ipse Arrhidaeus vocal)atur : is nonnuUis in librisArchi- 
deus scribitur simili errore quo hic avus eius QuQQuXtog. 

49. 13. 'AXeS,av6Qov y.ui IleQiily.y.av y.ul (DiXi7inQv~\ Sed 
infra eodem lib. c. 71. quartum addit, Ptolemaeum, Aloritem 
dictum, fratris Alexandri occisorem ct regni usurpatorem. Sed 
forte non fuit legitimus. Ideo eum hoc loco inter legitimos non 
numerat. Si credendum est Trogo apud lustinum L. VII. 4. fuit 
non filius Amyntae, sed gener ex filia Euryone. P.\L>i. 

49. 14. SiedeS,uTO de ttjv puaiXeluv uvtov ^AXeiuvSQog] 
Quantum sibi sumpserint correctores in Diodoro refingendo non 
postrenuim hic locus spccimen dat. Nam quum vera scriptura o 
v\()g \4Xt4uvdQog leviter in id quod meliores libri praeferunt (jv- 
Toc: L-^XfgctrJpo? depravata esset, corruptae voci nihilo saniorem 
sutfccit quicunque illius uvTov auctor fuit. Ego quod rcstitui o 
libg ut Diodori constanti in huiusmodi locis consuetudine firma- 
tur, ita ne post praemissum quidem viovg — ldXeS,uvdQov ab 
cius more alienum esse ostendit illud p. 50. 42. vnb lAXe'^(/.v- 
i)qov tov udeXcfov uvriQed-rj (puQ/Liuy.(o nQoy.Xrjd-eig eig /ne^&rjV 
TtjV de dvvuoTeiuv diadtidf.ievog ]AXeiavdQog o (jideXcfog etc. 

49. 18. ^ E/juoiXevoev txri TQiuy.ovTu y.ulTtTTUQu] Cleome- 
ni , cui successor fuerit Aretas, sive Areus potius, L. XX. 29. 
rcgni annos lx et menses decem tribuit. Scinduntur inde in par- 
tes Chronologiae periti, partim in hos , partim illos in annos 
proniorcs. 111. quidem Scaliger xxxiv annos Cleomeni Cleombroti 
lilio dat , alterumque illum Clcomcnem diversum esse, et o/ko- 
rv/.iiu Diodorum fuisse dcceptum Canon. Isagog. L. III. p. 332. 
pertendit, id tameu non ostcndens, quis alter illc Cleomenes? 
At Dion. Petavius D. Teinp. L. X. 53. et Simson. Chron. ann. 



46 ANNOTATIONES 

3635. posteriores annos pracferunt, Cleomenique annos ad- 
signant lx et nienses decem: quibus ego adstipulor, annos xxxiv 
ex L. XX. 29- corrigendos arbitratus. Cleomenes puer admo- 
dum regno admotus est, idque haud infeliciter administratum 
reiiquit Areo, ut Pausan. L. IIL 6. docet. Wess. 

50. 22. Yno Tirm' inxa veaviay.iov'] Eadem Xenophon 
Hellen. L. VL p. 4G9. et Libanius T. IL p. 706. C, ubi Morel- 
lius antiquum obtinet, et de Lisone Argonautarum duce incon- 
sulte aliqua adspergit. Wess. 

50. 26. Trjg TiZv EXXr]viy.(7)v — ij^Q/j]v enoii^auTo'] Scri- 
psit Duris toTOQiug et 3Iay.edovtxu , cuius utriusque operis fre- 
quens apud veteres est mentio. Ll dubium et controversum est, 
idemne opus an diversum fuerit. G. lo. Vossius Histor. Graec. L. 
L p. 97.nomine tenus discrepare censet. Quid enim magnoperey 
inquit, is, qui Macedonica condidei-at, liafjuit^ quod diceret de 
temporibiis illis, quibus Macedonia conflictabatur cum reliqua 
Graecia, usque dum principatum tandem obtineret? Speciose 
profecto. Nam pleraque, quae ab Athenaeo ex Historiis eius ci- 
tantur, Macedonum res luoresque respiciunt. Nescio tamen an 
iniuria confundantur 'iiAA?yJ7x« et Muyedoriy.u. Primo tituli apud 
Athenaeum discrepant; deinde ulterius Duris conmentatione sua 
historica, quam tempora et facta ferunt Macedoniea, progressus 
videtur, cuius L. XVII. et XXII. citat Athen L. IV. p. 155. et 
L. Vl. p. 253. Porro Vossius haud obscure distinguenda indicat. 
Diversum tamen opus , inquit , /uerit ]]Tay.tdoviy.(7)V y.ul EKXi]- 
viy.div ■, si IMuytdoriyu altius Duris, quam a Fhilippo M. orsus 
fuit. Namque altius eum fuisse exorsum '^ EXXipiy.aiv ovvTu^iVy 
haec Diodori clarissime docent. Wess. 

50. 35. ruYog Ovi:Qyiviog~\ In Fastis est OvtTovQiog. Et 
^eQOviXiog mendose exaratum est pro ^eQovfog. KoQV)]liog in 
Fastis Kdiyy.Tiog est. Rhud. Praestat omnino OvtTOVQiog et 
niox ^eQovtog , tum KolvTiog. Sic ccrte Livius L. VL 32., cui 
adiunge Pighium Fast. ad ann. cccLxxvii. Wess. 

50. 39. 'YTro i4Xe'<i(j:rdQov Tov adeXcpov uvi]Qtd-rj'] Praestat 
aSeXrfi(i()V et mox udeX(fidovg. Neque enim Alexander hic Poly- 
dori fuit frater, sed fratris Hlius : praeterea Polydorus non est in • 
terfectus ab Alexaudro, sed fratre Poljphrone, quem deinceps 
Alexander, ut patruum ulcisceretur, ipsum etiam patruum lancea 
occidit , tcste Xenophonte Hellcn. L. Vl. p. 470. et Plut. Pelop. 
p. 293. E. Vitium animadverterunt et dissensum viri egrcgii 
Simson. Chron. ann. 3636. et lac. Perizon. in Aelian. Hist. Var. 
L. XIV. 40. Wess. 

50. 49. 01 Si^ evyevtiuv l.4Xevudui nQoaayoQevoiievot~\ 
Adscripserat Dion. Camusatus ex schedis Isni. BuUialdi ,,de his 
;,Herodotum meutioncm fecisse L. VIL 6> et 130. Inde coniicere 



IN LIB. XV. CAP. 60. — 63. 47 

liccrc, gentilitium id esse nonien, et solos nobiles eo adpellatos 
fuisse. Noii inale. Nolnlissimi erant Larissae in Thessalia Aleua- 
dae, genus ab antiquissimo Aleua derivantes. Vid. L. XVL 14. 
et quae cum cura notavit diligentissimus Hen. Valesius ad Harpo- 
crationem in l^Xiva tov JJvq^ov. Wess. 

50. 57. '0 df TMV 31uy.iddvwv ^acnXevg"] Oportet, si haec 
ita gesta fuerint, iam tum cessarint turbae per Maccdoniam , quae 
mox a morte Amyntae fucrant exortae, exsule Pausania regnum 
invadentt: neque enim tutum alioqui fuisset Alexandro ad aliena 
occupanda pergere. Quantum vero Athenienses atque Iphicrates 
conmodi attulerint Amyntac liberis eo tempore docet Aeschineg 
Or. TieQi ri/g IlaQano. p. 3 I . et Corn. Nepos Iphicr. c. 3. Wess. 

50. 66. jivxug auTeT/e Tug noXeig^ Vide mox c. 67. 
Wess. 

51. 74. Elc ^O Qyo i-ievov rov 'AQy.adiy.ov'] Dlstinctius Xe- 
nophon Hellen. L. VI. p. 472- Wess, 

51. 77. Tovg yuXovjiuvovg eniXey.Tovg] Memlnit eorumdem 
quinque millium ex Arcadibus selectorum c. 67. Wess. 

51. 85. Kul xud-' uvTovg ov/ vneXu/iov'] Supervacaneum 
hic y.ul esse, Rhodomannus notat, nuUi facile persuasurus. Ego 
certe omnia alia existimo. Wess. 

51. 96. BoionaQ/ai'] Bokotuq/oi Coisl. non male. Vid. 
Schol. in Thucydid. L. IV. 91. Wess. ' 

51. 2. Illeiovrov ij nevTuy.iof^iVQum'] Enru fiVQiuSo)V, 
sive Lxx milHum, Plut. in Pelop. p. 290. B., quem numerum di- 
stinctius explicat in Agesil. p. 613. A., fuisse ad XL millia gravis. 
armaturae, reliquos leves et inermes , qui praedae caussa advene- 
rant. Noster conseatit c. 81. Wess. 

51. 16. Ty)v ^^TTiy.tjV non^cSai fif]Xo^OTov'\ Vide not. in 
Lib. 1. 36. Quae vero Lacedacmoniis hic vitio vertuntur, eorum 
crimen ab iisdem amoliuntur scriptorum plerique, atque in The- 
banos et Corinthios derivant. Xenophon certe, proposita delibera- 
tione quid Athenis faciendum esset, censuisse Thebanos et Corin- 
thios ait, /.it^ anevdead^ui^ Ad-rjvaioig.) uX)^ e^aiQeTv L. II. Hel- 
lcn. p. 359. Clarius Isocrates Orat. Plataic. p. 414. ov SvoTvyri-' 
ourxdjv lytwv, fidvoi twv ov/iifid/o)v (Qt]/iuioi) eO^evTo TrjV 
ipij(fov^ (xjg /Qi) Trjv Te ndXiv e^avdQunodioS-rivui ^ aul ttjV X£2~ 
PAN ANEINAI mHylOBOTON. EtUlpianus inDemosthen. 
Ot. neQi HuQunQ. p. 212. Lacedaemonii nQoed-evro xjjij(fov ToTg 
idioig ovfifKj/./oig^ (doxe dnoy.Qivuod^ai ey.aoTov, tI ftovXeTo.i nu- 
d-eTv Tor^ 'Adrivulovg. ehu EYANQ02 Tig Gij/iuTog e^r^rpi- 
auTo , TtjV ftfv ndiXiv uvt(ov y.UTuoxurpTjvui, Trjv Si JCi2PAN 
MHAOBOTON yeveod-ui^ <V ey.eT vefKDvrui rd t(ov Bokotwv 
nQo/iaTU. Mitto Lycurgum Or. in Leocrat. p. 168. et Poiyaen. 
L. I. 45. 5. Satis ea, quae exscripsi, Spartanos absolvunt. Quare 
dictum hoc Nostri paullo crirainosius lidetur. Wess. 



48 ANNOTATIONES 

51. 17. ^ jivayy.Tjg xcu Tv/iig] ^ jivuy/.aiag rv/i^g Sophocles 
Aiac. V. 81 5. Conf. Dounaeuni Praelect. inDemosthen. Or. de Pac. 
p. 162. Wess. 

52. 20. ldd-i]vaiijt)v $T](.iog etc. ov xaTenXdyi^oav'] Vid. ad 
L. V. 4. Wess. 

52-25. Tov ^[(piy.QaTi^v e'^eTief.iipav] De Atheniensiuni 
promto studio in Spartanis adiuvandis et Iphicratis hoc impcrio 
prudenter Xenophou extr. L. VI, Hellen. Wess. 

52- 34. l'i]v Tiov ylay.eS. yu)Qav dvGeia^o7.ov ovaav\ 
Aspera erat et moutibus incincta. Euripides in Strab. L. Vlll. p. 
5(33. A. y.oiXtj yuQ, OQeot 7ieQidQOf.iog, TQayuu Tf, (ivGeio[jo'k6g 
re no}.ef.iloig. Sic enim recte correxit vir magnus. Xenophon 
Jblellen. VI. p. 474. Thebani uvTeXoyii^ovTO , OTi dvoe/Lif^oXioiUTi] 
/.lev ij u^iay.ioviy.}] eXeyeTO eivui. Wess. 

52. 41. ^Enl TijV 2eXXuoiuv'\ 'EPJ.aa/a veterum libroruni 
suspicionem movet, dictam olim urbem utroque modo, Mti'^ EXXol 
■et ^eXXoi. Idem opineris ob rovg y.uT "EXXug Tonovg, pro y.uT 
'EXXuoiuv, sive, ut H. Valesius, ^eXXuoiuv in Excerpt. Polybii 
p. 1410., ubi situs eius egregie expingitur. Hesychio dicitur ^e- 
\uoia.) et subinde apud Pausaniam, sed variante scriptura. Ego 
JSeXXuoiuv malo ob — i/JvOtg, antiquissiaios Graeciae incolas, a 
quibus nomen habere videtur. Vid. Sylburg. ad L. II. 9. Pausa- 
niae. Wess. 

52. 50. Elg ttjv ^y.iQiTiv xuXovfi. X(oQUi'~\ Sic quoque Xe- 
nophon. Vid. Holstenium ad Stephan. in ^y.iQog. Nomen regioni, 
propter Arcadiam positae, venisse videtur ab aspretis. ^y.eiQov 
enim et oxiQov veteri sermone to oxXrjQov dicebant, ut notum ex 
Hesychio. Wess. 

52. 52. OvTog de T(ov etc."] Pro de l(gendu?n est diu, aut 
certe fieTu post de addendum est. Sed mallem ex de facere Sia. 
Sic H. Stephanus. Forte sine caussa. Quod si wv intelligas cum 
Interprete, quid amplius desiderabitur? Wess. 

52. 60. l.4vdQeiuv tov ftuo. .Aeojvidov — efafit]GuTo] Eara 
vide L. XI. II. De Ischolao tamen diversa arbitratur Xenophoa 
Hellen. L. VI. p. 475. Videtur non alius esse atque is , cuius ar- 
tes bellique fraudes tetigit Polyaen. L. II. 22. AVess. 

53. 72. rievTuy.ooiu Iti] Tr]V yluy.(ovixt]V TeTi]Q. unoQd')]- 
T()V~\ Consentiunt omnes, si lustinum excipias, quem errantera 
castigavit Clarissim. lac. Perizonius ad Aelian. Var. H. Lib. XIII. 
42., Laconicam ante hancThebanorumincursionem hostilem exer- 
citum non vidisse. Audi haec Dinarchi Or. in Demosth. p. 99. 
To'rf elg Tt]V ATIOPQHTON vofiiL,ofitv)]v eivai yiuy.edaifco- 
viiov (Thebani) eioeiiuXov. Et Demadis Or. p. 1 80. o de nQove- 
Qov uneiQUTog (xiv noXefiiug 0(/.Xniyyog EvQioTug BoiWTovg ev tjj 
Aay(oviy.r] oTQUTonedevovTug eidev. Quibus gemina reperies in 
Plut. Agesil. p. 613. B., qui et gloriari solitum addit Agesilaimi, 



IN LIB. XV. CAP. 63.-66. 49 

ori yvvT] ^ayaiva xanvov ovx lcoQay.s TToli/iiiov. In annorum ta- 
nieii spafio aliquod (liscriiiien est. Plutarchus ijv drj /Qorog ovx 
ihxTTiov Itwv ^'^uy.oouov^ urf ov y.aTioy.ovv ttjv yLay.tSal^iovtA 
JcoQiiiq. Sed is et gcneraliore dictione defungitur, et ab alio 
principio annos eos orditur. Vid. Perizonium dicto loco, et supr, 
c. I. Wkss. 

53. 74. ^AHu Toig d-vf.ioTg nQOGninTovreg'] Nihil mutant; 
manu exarati libri, nerjue etiam c. S7. ubi Lacedaemonii d^HO- 
Qovvreg "" Enaf^iiviovSav nQod^vf.i6teQOv nQoanimovTu tm &v/iico. 
Vereor tamen vehementer, ut proba ea sint: mallem quidem certe 
nQoninTovTig et nQoninTovra. cui suspicioni favet auctor L. XVII. 
79. ubi Dimnus fi{fixpif.(oiQ)](Tag Tio ^aaiket neQi Tivcov xal tm 
d^vf-iu) nQoneacov. Favet praeterea usus verbi, quod temeritatem ia 
agendi inpetu atque adsensu conplectitur. Stoici propterea rovg 
TiQoninTovTag nuncupabant, qui obscuris imaginibus concedebant 
temere, sive ToTg ud)]Xoig elxovTug. contra ea unQonTcorovg va^ 
cuos a temoilate^ quod docentem vide Th. Gataker. ad Antouin. 
L. III. 9. Wess. 

53. 81. ^cpodQov ovra Tco Qevf.iari'] Adeundi sunt Plutar- 
chus Ages. p. 613. et Poljaen. II, 1. 27. 29., ubi de his paullo 
plenius. Wess. 

53. 13. Ovdev nQa^avreg f.ivi^f.o^g u^iov] Id vero consen- 
tire, cognosces ex Xenophontis Hellen. extremo L. VI. Wess. 

53. 16. IlQoad-ivTeg Tovg E^^iXioTag ij).ev9-eQMfitrovgJi Pln' 
res sex millibus, cum ab Ephoris ad arma vocarentur, nomina 
fuerant professi libertatis spe, Xenophonte L. VI. p. 475. auctore, 
8ed haud pauci dein sese ad Thebanos Spartanorum odio aggre- 
gaverant apud Plut. Agesil. p. 614. Wess. 

54. 24. MeyuXenrjljolog cov"] Hoccine an fieyuXeniftoXog 
amplectaris, parum intcrerit. Utrumque Epaminondae ingenio et 
rebus gestis bene congruit. Vide ad L. I. 19. II. 7. et XVIII. 7. 
Wess. 

54. 27. IJolXu fiev Ittj yeyevi-jfitvijV uvuararov'] Urbs 

Messcne cum maxime condita est: ante hoc tempus nulla fuit iu 

Peloponneso, sed regio tantum Messene. Strabo L. VIII. p. 550. 

A. ey.aXeiTO d^ 7] /joQa 3Ieao)jvrj' tIjv di vvv ovofia^Ofitvtjv no- 

Xiv IMeaaijvrjV — ovnco avvt/iuivev ey.Tiod^ai' quibus gemina Pau- 

sauLas habet L. IV. 1. De opportuno novae urbis situ non dissen- 

tit idem ille Strabo dicto lib. p, 556. Mugna vero discordia est in 

annorum numero, quibus Messenii patria caruerunt. Dinaixhus 

TeTQayooiooTiZ tTei Messenem conditam ait Or. in Dcmosth. p. 

99., Isocrates diu TQio.y.oaicov trcJov post ccc annos , quam Mes- 

senii pulsi fuerant, in Archid. p. 175., Lycurgus in Leocrat. p. 

155. nevTay.ooioig tTtaiv vartQov. Quae quidem vera esse non 

poterunt, nisi diversa calamitatis Messeniorum principia statuan- 

VoL. H. 1 



■f 



50 ANNOTATIONES 

tur: quam in rcra vldenda sunt, quae ac^ AelianiVar.Hist. L.XIII. 
42- lac. Perizon. disputavit. Wess. 

54. 30. ^ Avtt^riTrjGe rovg vnolsleifiiitrovg tmv Meaffr)- 
ruov] Sequor Claroni., cui auctor ipse L. XI. 64. adstipulatur. 
De collectis undique MesseniisPausan. IV.2(>., cui Poljl). adiunge, 
prudenter in originem calamitatis, quafc Messenios diversis tempo- 
ribus oppressit, inquirentem L. IV. 32. W^ESS. 

54. 39. 01 una Ni]licog xal NtOTOQog] Confer L. IV. 68. 
Wess. 

54. 46. ^ay.edat/iiovioi yvQtoi y.aTiarrjaav avrrjg^l Parum 
haec cohaerere et rei gestae convenire videntur. Dicit, posteris 
Cresphontis regno deicctis, Lacedaemonios Messeniis imperasse: 
post id vero tempus Teleclo in certaminis acie peremto, Messenios 
a Spartanis esse subactos. Atqui certissimum est ex Pausania L. 
IV. cap. 3. et4., Aepytidas, siveCresphontisnepotes, Messeniis prae- 
fuisse, donec Teleclo interfecto Spartani arma induerent, Messe- 
niosque fatali bello lacesserent ac pessum darent. Non itaque stri- 
Qte admodum f.uja de Tuvra sumi debent, sed quasi scriptum foret 
f.iezu yuQ Tov TrjXty.lov — d-avuTOV. Ceterum quod in edd. erat 
'jTip^eyXvTov, id veterum librorum auctorltate mutavi. Regemhunc 
Teleclum omnes adpeilant, Pausanias, Eusebius, Hieronymus, 
Syncellus et quotquot eius meminerunt. Vitium non fugit diligen- 
tiam lo. Meursii de Lacedaem. Regn. c. 9. Wess. 

54. 50. EixooufTT] (fuai yevtadatl Testem huic rei ferunt 
poetam Tyrtaeum et Strabo L. VI. p. 428. B. ct Pausanias L. IV^, 
1 3. De Partlieniis ibidem Strabo, conditaque urbe Tarento. Adde 
Davisium ad Max. Tyr. Dissert. XXXV. p. 623. Wess. 

54. 58. "Ore y.al TvQruTog etc. ] Sic Lycurgus Or. in Leo- 
crat. p. 162. Pausan. L. IV. 15., Strabo L. VIII. p. 557., in urbe 
tamen, unde venerit, dissentiens. Inter eos vero, qui Aristomenera 
priore Messeniaco l)elIo multa dextre gessisse tradiderunt, etsi 
perperam, Myron Prienensis fuit, de quo Pausanias eodem lib. cap. 
6. Wess. 

54. 61. 'P rf' voTUTog n6Xe/.iog etc. ] Id hellura descri- 
psit auctor L. XI, 63. Wess. 

54. 64. ^'S2txtouv ti)v ^ld-cofirjv] Hoc postulat res ipsa et ser- 
isionis indoles. Instaurarunt enim munieruntque eo tempore Mes- 
senii et Hilotes Ithomen. Vitium frequens est, recurritque post 
pauca. Namquc (oy.Tjoav ttjv BleoorjvrjV citra dubium ex loy.touv 
natales accepit. Monuit etiam Ciarissim. lac. Perizonius in Aeliani 
H. Var. L. XIII. 42., quem vide etSylburg. adPausan. L. VII. 18. 
Wess. 

65. 80. 'Ev 7jf.iiQaig dySoijy.ovra y.al nivre] Non longe 
abeunt, qui TQiig oXovg f.iT]vag in Laconica moratos tradunt The- 
banos apud Plut. Agesil. p. 614. C. Wess. 

55. 86. 'S2aTe rijg fitv duXdrTijg uQxeiv^yid-i]vaiovg] His 



IN LIB. XV. CAP. 66. -69. 51 

legibus lam ante de princlpatu intcr utrosque transactum fucrat. 
Vid. superius c. 38. et Xenophont. Hellen. VII. p. 482. AVess. 

55. 92. 'Eni r[(xlh]vriv TTjg u^uxcovixTjg} Lege II{XXi'jvi]v 
in comniuni dialccto. AtDorica, qua utebantur Lacones , UiXXd- 
vav vocabant. Palm. Veruni esse IIiXX/]Vi]v, animadversum quo- 
que ab Holstenio est ad Stcpbanum in lIfXk/]vr]. Mox iyxuTul'?]- 
gd^tvTug praefero. Intclliguntur Spartani, qui pariter cum Pellene 
capti sunt, ut apud Aeschinem nf()i IlaQunQ. p. 30- ^OXvvd^og 
ijX(i)^ y.ul noXXoi T(7iv i]/i(iTt()cov iyy.(/.TeXi](f9-j](juv noXntov. Si- 
niilis error in his inest Pausaniae L: IV. 5. y.ui tcuv 3Ii(Tn7]Vuov 
Tovg iyy.UTuXii(fd-ivTug (fovtvovai. Scripsit enim iyy.uTuXri^rdiv 
Tug. Alia ratio valet in Nostri L, XII. 56. et L. XIIL 57., ubi 
iyyuT((XeirpS-irTig sese tueri possunt. Wess. 

55. 8. "Of(i]Qov iXujSi — 0iXinnov] Non aliter Plut. in 
Pelop. p. 291. F. At lustinus L. VII. 5. a fro4;re Alexandro Illy- 
riis primum, interiectd dein tempore Thcbanis obsidem datum si- 
gniticat. Noster vero, quasi nihil horum scripsisset, L. XVI. 2. a ' 
patre Amynta, fracto Illyriorum armis, obsidis loco victoribus tra- 
ditum, atque ab his Thebanorum fidei permissum perhibet: sui 
profecto parummemor. Wess. 

56- 23. liul UiXXi^vicov^l Optlmum hoc. Pellene Achaiae 
ex se format, Stephano auctore, gentile UtXXijVivg. Unde probe 
Pausanias l^/(a(ov JIiXXi]Viug in his Epaminondae gestis rebus 
mcmorat L. IX. 15., sicuti et Xenophon. Wess. 

56. 30. L4n6 Kiy/QiOJv /.li/Qt u^i/uiov'] Vide L. XI. 16. 
Wess. 

56. 43. KuTu nuvTU /.liv ovv t6v Tonov etc.] Xenophon in 
his recensendis diligentior est, inque liaud paucis a Nostro disscn- 
tit L. VII. Hellen. p. 482. Pertinent ad hoc certamen, quae apud 
Polyacn. L. II. 2. 3. 9. leguntur. Wess. „ 

56. 56. Kui 0utovvTu'\ Lege et hoc \oco OXtovvTU. Pai.m. 
Kui (W.iovvTu] Parui viro docto. Errori ansam praebuit scriptiq<f> 
nis inter (PAIOYNTA et (DytlOYNTA non magna dissimlli- 
tudo, quae 0AIOYNTIOY2 et 0y/ 1 OYNTI OY^ ^ari peccato 
confudit c. 19. huius libri. Porro Pliliuntis occupatae et paullo 
post amissae casum describit Xcnoplion Hellen. Vil. p. 489. co- 
piosius. Wess. 

57. 80. Kai aTQUTriyty.f] dvvu/.iii d-av/iucrd-ilg] Haec cum 
exscripsisset Semestr. L. II. 25. p. 342. P. Faber, subiungit: 
Scio ^ leviter ferri posse istnd azQUTi^ytyfj dvvufiit, non quidem 
ut robur significet^ sed ut facult^tem et quasi virtutem impera-' 
toriam demonstret : guam et ab eodem Diodoro paullo nnte., ubi 
de Iphicrule loquitur^ ti]V iv tco (TTQUT)]ytiv «p£T/)v, ei ubi de 
Charidemo Athenienai L. XVII. 30. dtivoTriTu rrTQUTf]yiug vo- 
catam video. Sumptum tamen dvv((//ti ex illo ivvu/icvoi.) et vel 
pro dtivoxriXi^ quod affiHe es/, »c/, quodmagis arridet^pro avv 

4» 



52 ANNOTATIONES 

iati positum incogitanter ah ipso Diodoro^ aut ah antiquo li- 
brorum eius exaratore ^ non negahit ^ qui Diodori lifji-os^ quod 
710S aliquando fecimus ^ diligeuter legerit atque contrirerit. In 
istis etenim fquod certe meminisse possumj aTQurri'/iy.fi dvvu/Liet 
nutiquam., frequenter autem ac innutneris etiam locis GZQUTrj- 
yr/.fj Gvvtan scinptmn, et vel tTj uvd^jeu/.., ut hoc loco, vel etiam 
T6X/.iri,quihus vocabulis eadem (militaris scilicet) virtus desigtia^ 
tur, adiunctum reperiet. Hactenus Ful»er, annumerans deinde 
loca oTQurrjyiy.rjV ovveGiv repraesentantia, sed quae ibi relinquo: 
satis enim obvia sunt. Id profecto verum est, nusquam dvvu/.uv 
CTQUTrjyry.TjV in Diodori libris rcperirl. Occurrit mihi semel apud 
Poljbium L. I. 84. et his quidem iu verbis: Tore yuQ i)V — 
ovvidHV — 7i7])iiy.rjV l/et diacfoouv e{.ineiQia f.ie&odry.tj y.al 
2TFATHriKH JYNAMT^ uTieioluq y.ul TQi/3fg dloyov 
GTQUTicoTiy.rig. Neque dubito tamcn, quin et Ibi prava sit. Moveor 
Nostri iudicio: namque ea prudentlssimi scriptoris, ut saepe, ae- 
mulatus scribit et illa ipsa inre, Tore Gviidetv eoTiv en o.vtTjQ 
Ti;? neloug^, i)lry.7jv ineQo/Jjv e/H^^TPATHnKH 2YNE^T2 
iduorryrjg uneiQtug y.ui TQif-Jijg uXcjyov GTQuricoTry.T^g Ecl. 1. Lib. 
XXV^, manifesto, ut opinor, indicio^ fuisse tum in Poljbio gtqu~ 
T7]yiy.tjv Gvveaiv^ non, quae nunc aegre sedem tuebltur, dvvu/.uv. 
Proinde Fabri coniectura rccto stat talo, et rcclpi merel»atur , nisi 
en urdQeiu y.cu GTQuzriyiu &uvf.w.G&elg ex Reg. 1. adaeque pro- 
Lum esset. Solet auctor orQari^yiug voce virtutem artemque im- 
peratoriam sacpenumero describere. zJeivorrjTU GTQurriyiug Faber 
paullo ante produxit ipse. De Timotheo vixcov di dvdQeiuv y.ul 
GTQUTriyiuv supr. c. 36., et Epaminondas ecfi/.0Tif.ieiT0 dici Trjg 
idiug enivoiug y.ui GTQur7]yiag fierudeTvui rug rov nXijd-ovg ev- 
lu^eiug c. 53. Mitto plura: haec cur scripti libri auctoritatem 
potiorem probabili coniectura censuerlm, abunde conmonstrant. 
Wess. Ji.vuf.iig et apud Poljblum ct apud Dlodorum recte tuetur 
SchAvelghaeuserus vol. V. p. 339. Slc dePelopidaPlutarchus c.26. 
fitJTe Trjv idiav iniaTi]fii]v xul dvvufuv uQyovoav neQioQuv vno- 
{.levcov. 

57. 84. Eig KooivS^ov'] Confer Xenophontem L. Vlf. Hel- 
len. p. 483., ubi hanc nQcori]V nuQU ztiovvaiov fiorjdeiav vocat: 
venit enim et altc»a Insequente anno. Wess. 

57. 99. Kuru Trjv idiav vnoaruGivl Rectius vertisset In- 
terprcs ex instituto suo: ^YnoaruGig hoc loco est suscepta semel 
ratio consilii ct proposltum universum, ad quod slngulas actlones 
refercbant, ut bene monuit Is. Casaubonus ad Poljb. p. 111. ed. 
Cron. Ninilrum Thebani Boeotiae civitates liberas esse nolebant, 
neque pati poterant, ut Messene in Lacedaemoniorum rediret po- 
testatem: hinc salubrla illa pacis con .ilia ad nihilum recidcrant, 
docenteXenophonte Hellen.VII. p. 484. PJiliscus vero istc regis 
Persarum legatiis domo Abydenus erat. We»s. In libris Diodori 



IN LIB. XV. CAP. 70. 71. 63 

malc scrll)itur Olliaaog contra analogiam et grammatlcorum prae- 
cepta, (le quibus Arcadius p. 52- 13. 

57. 5. Ev<fQMv o ^ixvtoyiog^l Ex Xcnophonte, qui lioml- 
nis artcs et scelera exsequitur, conlicias pauUo eum serius tyran- 
niJcm occupasse, Hellen. L. VII. p. 18 8- Fuit autcm in Sicyo- 
niorum fatis, ut sacpc tyrannidc oppriincrentur, nec semper cie- 
mentc, ctsi ita vclit Strabo L.VIII. p. 587.B. Alia tlocet Euphron 
hic, et in Plutarchi Arat. princ. ciusdem instituti ac cupiditatis 
populares. Wess. 

58. 14. ytivy.toQ ny.nvQioc] Pro ylix-y.iog ITuTr. et y/. I\Ie~ 
vi]vtoc Livius edit L. Furiuni et A. ManHum, additque P. et C. 
Valerios. Rhod. Abit auctor a Fastis Livianis non tantum quod 
alios annumcret tribunos miJitum consulari potestate, sed quod 
nullani fere ratioueni habeat Bolitudinis curnlium magistratuum, 
quae in aliquot annos furoribus tribunitiis continuata fuit. Livium 
vide L. Vl. 35. Et tamcn Fastorum conditorcs tribunos Diodori 
cum Livianis contcnderc solent» Wess. 

58. 17. TLvi^onjQajog l.'id-i^vaToq~\ JTvSoaxQazog^EtftGiog 
apud Euscbium, incertum quo fideiussore. Wess. 

58. 18. IlToJte^uaiog o l4).(0QiTijg o l-^/nvvxov rtof]ErrorhIs 
inest manifestus. Amyntas filios exscgcnuit Alexandrum, Perdiccani 
et Philippum, ut ipsc prodidit auctor c. 60. Ptolemacus fucrat tni- 
TQonog r(~>v 7iQayi^tux(ov per Macedoniani, teste Aeschine Or. TTiQl 
JfuQunQ. p, 32., sed alienigena atquc uV.ozQtog rov ytvovg.) uti 
diserte Uexippus profitetur apud Syncellum Chronograph. p. 240. 
Idem haud obscuve Plutarchus indicat in Pclop. p. 292. C., polli- 
ccutcm Pclopidac Ptolemacum cxhibcns, sesc ti]v (iQyj]v ToTg rov 
T£5 J';;x(;ro? ddO.rpoTg i)ic'.(f7!}.(x'ietv. Itaque frater iuvcnura ipse 
non erat, ctsi itcrum id adfirmctur c. 77.; quemquidem locum non 
neglcxit III. SpanlicmiusDissert. VII. dcNum.Praest. p. 380.,hunc 
vcro si contendissct, cmcndatione succurri Diodoro non posse, ut 
crroris absolvatur, sine dubio pronuntiasset. Ceterum Instin. L. 
^IL 5. Alexandrum insidiis matris Eurydiccs appetitum occu- 
huisse adrirmat: undc ipsa in eiusdem cum Ptolemaeo scckris so- 
cictatem vcnissc videtur. AVess. 

58. 20. ^Eri] TQtuxovru] Male pro tqiu. Rhod. Lcge 
ro/rr. , ut docet infra p. 41)7. PAl.m. ''Eri] TQia'] Ausus sum in- 
vitis Codd. TQLU rcstituerc. Auctor ipsc Ptolemacum Aloriten fju- 
otlivoc.t l'ni TQiu scripsit c. 77., neque plurcs annos successionum 
scries illi potcst concedere. Quarc ccrtatim viri doctissimi hanc 
eniendationis viamingrcssisunt, III. Scaligcr in libri sui marginc et 
0\yin])'iin\{iin Hyuynuif T., Bongarsius ad lustin. L. VII. 5. ct tSim- 
sonius Chron. ann. 30-37. atque alii. ^Vk.ss. 

58. 29. l-i/.oy(og ovvi}.i]() d rj /nnuIoiirjViftv'] Multohaecac- 
curatius et distinctius traduntur a Plut. Peiop. p. 292. D. AVe.ss. 

58. 35. '0 dT]f.iog titutiixpf vuig fitv tqiu/.ovtu^ Dcmosthr- 



54 ANNOTATIONES 

nes Or. in Aristocrat p. 422. i4lt^avd^ov Ixhvov rbv Btrxa- 
Xoy, i]vl>c iiyt f.tev ai/fA.dXcozov drjoag HeXonidav, exd-Qog d\ 
(og ovch)g, QTj^aioig tjv^ vfiTv ()' oixiuog ditxtiro ovrcog f aiare 
TcaQ' vfiwv OToari^ybv ahitv^ f/3oi]9^tirt dt avroi , y.al ndvra ijv 
lAXtiavdQog, studium populi Atheniensis et auxiliares has copias 
egregie designans. Wess. 

58. 56. 'Ytto rMv GrQaruorwv y.artardd-rj arQarriybg'] 
Thebanorum exercicui praeerat Cleomenes, privatus militabat Epa- 
xninondas. Ttyovviag di iy.rbg IJvXcov ol t/J^ dvvdf.it(og -, iniri- 
^trai Gffiaiv iv dva/wQiaig Xo/Jiaag b 'A).tS,ardQog, sic Pausan. 
L. IX. 15. ubi sane nihil necessefuerat, ntfxro?/Zi,'AfZij/ sollicitaret 
diligentissimus Sylburgius. Gesta res iu Thessalia est, quae iy.rbg 
JlvXiov , sicuti reliqua Graecia ?/ tvvbg Ilohov ''EXXug sive irrbg 
QtQfiorrvAcov .) ut eiusdeminPausaniaeL. X. 21 . p. 848.adpeIIatur. 
Ea vero occasione et Cleomenes et Boeotarchae summa voluntate 
Epaminondae imperitim deferunt, quo ille dextre usus Thebanos 
ex angustiis expedivit, exercitumque servavit. Rcm narrat quoque 
Plutarchus in Praecept. Reip. gereud. p. 797. B. Wess. 

59. 67. HoXXoTg /Qi]uaoiv iCi]l-ii(oaav] Singulis mulcta 
decem millium drachmarum fuit irrogata, Plut. Pelop. p. 293. C. 
Wess. 

59. 75. Tfjg ijrl nXeTov fid/i^g] IlXeiova Coisl. et Reg. am- 
bo. Yid. Sjlburg. ad Dionjs. H.Uicar. Excerpt. Legat. p. 743. 
Wess. 

59. 91. /Jiori noXefiog ovrog ylay.eSaifiovioig aday.Qvg 
tarai'] Vide Xcnophontem Hellen. L, VII. p. 485. Saepe veteres 
uSuxQvv hunc TToXe/iiov celebrant, quorum loca a lo. Meursio cum 
sint cuuducta de Regn. Lacedaem. c. 1 9., addam duntaxat ex per- 
sonati Plutarchi proverbiis, ab Eruditissimolac. Gronovio Praefat. 
T. X. Thes.Graec. Antiq. vulgatis, in".4day.Qvg n(')Xtfiog pauca, admo- 
dum huic loco opportuna : o yaQ z/codcovaTog nQoeTnt roTg ylay.tdai- 
/.loviotg noXtfiovai n^bg 'ylQyudug f-id/]]v A^AKP^N tata&ai. 
GVfi(^aXXovrtg di fierd ruvra ivixrjaav firjiHivbg dno!Ia.vovTog. 
Ceteri Paroemiarum collectores, Zenobius, Diogenianus, de love 
Dodonaeo tacent, Mallem vero /Jcodcoviui aut 2/oodcovidtg leQtiai 
scriptum fuisset. Wess. 

59. 92. Mtrd di rrjv fid/r]v etc.] Videtur pugnare Pausa- 
nias in Arcadicis c. 27. his vcrbis: t//? ndXtcog ()' oixiarr^g 
^Enufifivcovdug o Or]/juTog avv rco diyuico y.aXoTr uv rovg ra 
yuQ 'AQ/.udug ovrog TjV o inuytiQCf.g elg rbv avvoiy.iafiov. Urhis 
autevi conditor Epdviinondas. Tfiebanus iure vocari potest: Ar- 
cadas enim ille cons;regavit., ut siinul hahitarent. Non pugnat 
tamen, si attente legatur : nou enim dicit Epaminondam affuisse, 
aut fundassc, sed eo quod Arcadas in unum corpus collcctos simul 
habitare persuaserat, ideo posse etiam iure vocari Megalopoleos 
fundatorem. Palm. Imo vero puguat Pausanias. Legisset vir do- 



IN LIB. XV. CAP. 72. — 74. 55 

ctus, quac eodeni cap. scquuntur, et in alia omnia ivisset. Verba 
sunt, avv(oy.ia9-i] df i) BhyuXij noXig iriuvrai re ra» avroj ^ y.ai 
l.ii]ai re oXlyotg voxeQor^ ij to nratafiu eyevero ytuyedut/iwvitovy 
To ev yliVi(.rQotg-, (DQuaty.Xeidov fiev Al)-rjvrjOiv uQ/ovrog , dev- 
reQO) de erei rJjg ii<urooTT^g ^OXvfiTiiudog y.ul devreQug. Coniiita 
crgo cst ante iios tres annos ex Pausaniae sententia. Marmor Pa- 
rium in scyuentem annuni , modo cius hiatum recte expleverint 
viri docti, quo Athenis Archon Djscinetus fuit, urbis initia refert, 
Ficri tamcn potuit, ut Megalopolis condi quidem statim post Leu- 
ctricam pugnam cocpta, absoluta vero hoc demum anno sit, eaque 
res occasionem scriptoribus, ut urlis origincm alii atque alii tem- 
pori adstringercnt, dederit. AVess. Conf. Schneid. ad Xen. Hist. 
Gr. VL 5. G. 

59. 9G. ^vi^Qn/Juvreg elg uvrtjv xcofiug] Suspicetur forsan 
aliquis legendum avQQuipuvregif nec iniuria. Quamquam neutrum 
verhum satis mihi placet. Steph. Ego vero non inprobo. Sienini 
edeoQififitvoi recte illi dicantur, queniadmodum ostcndi L* I. 60., 
qui seponuntur in ultimos regni tines , cur spernamus admodum 
ovQQlniitv y.ioftug dc pagis, qui unam in urbem coguntur ct quasi 
couiiciuntur ? Aliud est, quod morari nos debet. Praeferuut ple- 
rique omnes libri, uno excepto, xioftutg f?xoa/. Atqui longe plures 
fuerunt. Inspice Pausaniam h. VIIL 27. p. G54., et urbes pa- 
gosquc ad XL, unde Mcgalopolin civcs commigraverint, rcperies. 
(Jptime ergo Reg. 1» xwfiug rerruQuxovrUf qucm sequi placuit. 
Mess. 

GO. 5. Karu T?;j' entxQureiav rovg 0o(viy.ug] Obscurius 
lioc. Praestitisset rovg y.uTu il^jV rujv liuQ/rjdoviwv eytty.Qureiav 
Qioiviy.ag, ut L. XIV. 54. Wess. ' 

60. 12. Ka) rT^g noXeiog rtZv ^liQvxivojv eyyQur.] Sic opor- 
tcbat. Steplianus "EQvi, nohg ^txeXiug — to eS-viy.ov ., 'EqvxT- 
rog' y.u.1 ^ EQvy.ivrj \4if Qodiri]. ^cc aiiud amplecti auctcfr solet. 
A id. L. XIV. 48. et Eclog. xjv. L. XXU. Wess. 

60. 18. Eig Tor r(~)v ^EQvy.iviov lifitval In Eclogis L. 
XXIV. ^ EQvy.iviov ffiTKjQtov vocat. Labcntibus annis co traducti 
sunt Erycini, tumque Drepani nomen inpctravit, docentc Piu Clu- 
verio Sicil. Antiq. L. II. I. p. 2.37. Wess. 

60. 29. " ErvQuvvevoev trr] dcodiy.a'] Atqui anno dcmum 
Olymp. cix. sccundo cx Sicilia a Timoleontc coactus Corinthum 
secessit L. XVI. 71. Scd auctor annos cius t\Tannidis terminat 
bello civili, quod pro patriae libcrtate illi conflavit Dio, et quo 
nnno Oiynip. tvi. primo fractus in Itallam se rcciperc debuit, eo- 
dem lib. c. 17. Patrcm eius duodequadraginta aiinos tyrannum 
fuisse opulentissiiaae ac bcatissimae civitatis, tcstis ctiam Ciccro 
L. III. N. D. cap. 33. AVess. 

60. 31. ^edidu/orog '^4d-tjvriOt yfr^vaiotg TQuyiodiuv'] Dc 
'^«enaeis, sive Ltljcralibus, ct conmissionibuK tragoedorum ct ro- 



66 ANNOTATIONES 

nioedorum festo illo die fieri solitls, copiosissimcviridoctlssImiSel- 
dcnus ad Marm. Oxoniens. p. 30. et Spanhemius ad Aristophan. 
Ranar. vno&eaiv. Dionysius tuni docuit fabulam ^vtqu" ExTOQog, 
eaque adversarios superavit. Tzetzes Chiliad. V. 180. 
OvTog /Jiovvoiog noXXug /.tev TQayojdiug 
Ev Tuig A9-i]vuig uvuyvovg, dtvTcOog^ TQiTog rjXdev. 
Etg AYTPA de tov EKT0P02 y.uXov^uvov ti dqu^iu, 
Avuyvioa&iv iviy.rjae nuvTug ev TuTg ^ Ad^r^vuig. 
Scripserat eodem titulo tragoediam Aeschylus, et eius exemplo 
Hectoris Lytra poeta Ennius, forsan etiam Diunysius, ne ([uid 
^'eteri Tragico concederet. Wess. 

60. 35. TiTjv ev tio /^oq(o Tig (idcov} Pro (J.Smv videri pos- 
sit legendum (odrTjv. Mallem tamen alium genitivum, sed nullum. 
magis vicinum participio udcov reperio. Steph. 

60. 46. Eig uQQCoaTiuv acfodQOTeQuv eveneae^ Vid. Corn. 
Nepotem Dion. c. 2. et Regib. c. 2., ubi 7ninime lil/idinostwi, non 
luxuriosum, non avarum, nullius rei denique cupidum^ Dionysium 
perhibet. Sed vinosum fuisse, ex Athenaeo L. X. ]0. et Aeliano 
V. Hist. L. IL 41. constat. SiPIinium audis, DionysiusSiciliaety- 
rannus accepto victoriae tragicae nuntio gaudio obiit, L. VIL 53. 
Quod vera consentaneum tum demum crit, ubi ea, quae a Nostro 
narrantur, addideris. Wess. 

61. 56. AXlu non^Tfjg iov y.ay.og~\ Vide supcrius c.6.Wess. 
61. 61. KuTu Ti)v uy.QonoXiv etc. ] Potior Insulae pars 

erat, tyrannorum domus. De ea Ph. Cluverius Sicil. Ant. Ij. I. 
p. 156. Dionysii magniticentissimam sepulturam descripserat Phi- 
listus, sicuti a Plut. in Pelop. p. 296. F. docemur. Wess. 

61- 70. ^ Eyy.aXeaug r^ n/jXei tcov ^y.oTovaaaaov] Meminit 
perfidae crudelitatis , qua Alexander Scotussaeos oppressit, Plut. 
Pelop. p. 293. E., neque intactam praeteriit Pausanias L. Vl. 5., 
in tempore tamen, quo edita est, multum a Diodoro deflectens. 
Asseverat Olymp. cil., et eo quidem anno, qui Archontem Athenis 
Phrasiclidem A^idit, contigisse : quod vereor, ut verum esse queat. 
Alexander namque eo temporis articulo nondum tyrannidis potitus 
erat, lason? res per Thessaliam summo cum imperio administran- 
tc. OccupaA'it doniinationem homo inpurus anno Olymp. cii. quar- 
tO) sicuti ex Xenophonte et Diodoro ostensum supra fuit. Wess. 

61. 77. Kai Tivug uXXug noXeig nQoai^yuye^l Solet alias 
7iQoai]y(lyeTo hoc usu terere. De rebus his Xenophon Hellen. VII. 
p. 487. Wess. 

61. 80. Kul ITeXoniSav ey.ofxlauvTo'\ Socium quoque capti- 
ritatis Ismeniam. Vid. Piut. Pelop. p. 294. A. Wess. 

61. 82. XiJ.Qrjg vn ^ y49-i]vuicov etc.] Copiosius de Charete 
et Phliasiis Xenoph. Hellen. L. VII. p. 490. Wess. 

61. 91. Uavlov Malliov] Avlov BUvXiov. Rhod. Ve- 
rum est AvXov, Uabet hos tribunos Livius L. VI. 36-5 Nostro ta- 



IN LIB. XV. CAP. 74. — 70. 57 

men non conscntaneus. Nanique urbeiu tenebat adliuc illud quin- 
quenniuin., quo curuliuni uiagistratuuui fuit solitudo, uti ipsc ait. 
Addit praeterea iliis collcgas P. et C Valcrios. AVkss. 

61. 93. Oe,ueaicoi' o ^EQiTQiac; TvQavvoc;'] lUe honio a De- 
njosthene orationc dc Corona p. 153., et ab Aescliine dc falsa le- 
gatione p. 50. et itcrum contra Ctesiphontem p. 05. Otftiofov 
constanter vocatur: mclius; nam fuit nomcn proprium Craecis 
usurpatum. luvcnalis Satir. X. 221. Quot Themison aegros au- 
tumno occiderit uno. At Themision alibi non occurrit. Palm. 

62. 97. Ka\ 7iaQa).alj6vTag tv riaQay.uTud)]-/.)]'^ Thebanis 
Oropum Atlienienscs tanquam depositum tradiderunt, donec lis 
omnis terminata foret: Xenophon Hellen. VII. p. 495. et Ulpia- 
nus ad Demosth. Or. pro Coron. p. 153. ct Or. in Mcdiam p. 335. 
Grammatici verba suiit: Otfiiowv y.al OtoiUoQog Ev/jotTg , iui- 
d-tfuroi'i2Q(on(o^ /joQi(ol.4d^)pauov, y.tifitv(x> fitTu^v rijg !Atti- 
xijg y.ul T)jg BoKOTiug^ lla(:^ov uvto. log dt^ Ad^vivuioi tfitXXov 
TioXtfitTv^ tdo'^e diy.Ti fiuXlov y.Qivtad-ui^ zov de fit/Qi Tijg y.Qi- 
cecog /Qovov O^JiaToi t(fuaav uvtoI XujiovTtg ffv}.ui,tiv xy /w- 
Qiov. cog di f7«/:?oj', ovdtTtQoig unidoauv. Quae quidem rem ipsam 
illustrant et coniecturam Palmcrii adfirmaut egregie, sicuti et 
Harpocration in Otfiiacov. Wess. 

62. 8. ^'Entiae Tovg "EXhivag rovg fiiv no/.ifwvg y.uTulv- 
CuaOui'\ Graeci ipsi Icgatos ad Artaxerxem miserunt, quorum e 
numero cum Thebanus Pelopidas regem suae civitati addictiorem 
habuisset, allatae ab eo pacis quidem sunt conditiones , sed nou 
receptae a ceteris, rcferente Xenophonte Hellen. L. VII. p. 487. 
Tamen quia belli plcrosque pertacsum erat, tacito quodam consen- 
su inter civitates quasdam pax valuit cessatumque ab armis est, 
eodem auctore p. 496. AVess. 

62. 16. 'Avu'^tfiiv)]g u^afixpuy.rp'og] Rhetor Anaximenes, 
qui Graecorum res antiquissimas usque ad Mantinense praelium 
et Philippi atque Alexandri facta descripsit infra c. 89. Nam phi- 
losophus Ijiige prior actate fuit. Vide viros doctos ad Laertii L. 
II. 3. et Vossium Histor, Graec. L. I. 10. Wess. 

02. 17. ^' Eti di T(~jvTIvl}^uyoQiy(7)V(ft).oa6rfcovotTe).evTuioi] 
Archytas, Timaeus, Xenophilus, Phanton, Echecrates, Diocles 
et Polymastus. Egregie Diogencs Laertius L. VIII. 46. yal uvtov 
(Pythagorae) to ovar^fia dtifieve fti/Qt yevecov ivviu i] y.ui de- 




(TTog. Generationes novem aut etiam decem, eas enim scripsissc 
Diogcnem manu exarati iibri ostendunt, si ab Olymp. LX. rcpctas, 
et annis XX singulas absolvas, ad hanc ipsam aetatera devenies. 
Quod ipsum conmonstraverunt lust. Lipsius L. 1. Manudurt. ad 
Stoic. Philosoph. Diss. 6. ct R. Bentleius Dissert. de Epist. Phula- 



58 ANNOTATIONES 

rid. p. 81. Cicero qui<letn Disp. Tuscul. L, I. 16. multa saecula 
sic viguisse Pythagoreorum nomen adiinnat, ut nulli alii «locti vi- 
derentur, sed laxiore dictione usus, eosque Pythagoreorum nume- 
ro includens, qui ex secta Italica suam in scholara pleraque tra- 
duxerant. Wess. 

62. 19. 3Itii.v7]Tai yuQ r7]g ^ETia/iuvojvSov Tty^ivrijg} Me- 
minit praeterea necis Alexandri Pherarum tyranni Hellen. L. VI. 
p. 480. Cuius caedes cum contigerit anno Olymp. cv. quarto, ve- 
rum esse non potest, quod ex Stesiclide Atheniensi prodidit Dioge- 
nesLaertius L. II. 56., Xenophontem anno Olymp. cv. primo mor- 
tem cam vita conmutasse. Et vulgo tamen plerique omnes Stesi- 
clidietDiogeniadstipulantur. Ceterum praelioad Mantineam filium 
Grj^llum amisit, cuius mortem provectae aetatis senex quanta ani- 
mi constantia intellexerit, docet Aelian. Var. Hist. L. III. 3. et 
lo. Stobaeus Tit. VH. p. 89., ubi prave iv ^xtuXovvri nunc legi- 
tur. Dederat ipse h' 2y.i)>,7<.ovvTi^ sicuti ex Diogene II. 52. nemo 
ignorare potest. Wess. 

62. 24. KoLVTog ^fooviog'] Restituc 2cQov'iXiog , et pro 
0uviog, 0u/3iog. Omittitur autem BIuQxog KoQinjXiog a Livio et 
Fastis simul editis. Rhod. ^fQOLiXtog sine dubio verum est. Er- 
ror debetur librariis^ ^eQovlov et ^eQovlXtov utroque in sermone 
confundere adsuetis. In ceteris , modo Ouvtog in 0u/jiog abcat, 
Livio nulla cum Nostro discordia est: nam M. Cornelium, quem 
omitti notat Rhodomannus, reliquis annumcrat, praetcreaque Q. 
Quinctium. Hoc tamen inter utrumque interest, quod Livianum 
quinquennium, quo nulli magistratus fuerunt curules, necdum 
exierat. Vid. librum eius sextum c. 36. Wess. 

62- 33. ylucTicov] Urbi iustum nomen reddidit Reg. 2., quod 
ceteri, de quibus L. XIV. 17., ratum habent. Regio, cuius oppi- 
dum Lasion., TQtcfvXtu Diodoro, Straboni L. VIII. p. 519. C. et 
Stephano dicitur dno rov TQia qvXa GvveXrjXvd-tvai, apud Polyb. 
L. IV. 77. TQvq uXiu,, uno TQvqdXov rov l^Qxudog nuidog. Kuh- 
nium confer ad Pausaniae L. V. 5. Wess. 

62. 38. lArfijQovvTo TuvT7]v rwv ^ AQY.U.do)V ol HXeiot] 
Xenophon est videndus L. Vil. Hellen. p, 497. et Polyb. IV. 74. 
Wess. 

63. 52. MuQyuvu y.ai Kqoviov ctc. ] Saepe veteres Cronii 
sive collis Saturno sacri, prope Alpheum in Pisatide meminerunt. 
Pindarus Kqoviov o/O^ov,) Kqovov nuyov et evdevdQOV o/&ov 
Knovov variis locis adpellat. Vid. Maussac. ad Plut. de Fluniin. 
in Alpheo. Neque obscura nomina sunt Coryphasii ct Cyparissiae^ 
quae Stephano, ut bene animadvertit Berkelius, perperam Kvnu- 
QtGGuia. Strabo utrumque oppidum coniungit L. VIII. p. 550. B., 
quamquam et KvnuQirjoiva prave eodem lib. p. 535. C. scribi- 
tur. In Marganis dubium est, rectene exarata sint. Idera enim 
ille Strabo L. VIII. p. 537. 8. ul vvv MuQyuXai rrjC ^Aucftno- 



IN LIB. XV. CAP. 76. -78. 59 

7^f(0C ait. Ubi vir magnus scribendum videri docet WlaQyaiat ex 
Stcphano in 7KZa()j'ara/ , noXtg ^Hliiug , oig '^HquTu •) a cuius opi- 
nionc non recedit Berkelius. Nanique ea bona si fuerint, pravum 
erit 3luQyuvu' indicatur cnim idem oppidum. Ego vero dubito. 
Fieri poterit, ut iam Stephani aetate MaQyuXai, sivc, ita si velis, 
MuQyuTui in Strabone lectitatac sint. Veriores tamen arbitror 
MuQyuvug , tum ob hunc Diodori locum, tum maxime ob Xeno- 
phontem, qui MuQyuvtag in huius bclli historia L, VIL Hellen. 
p. 497. memorat Cronioquc adiungit, praetereaque bis i-^^<f/<Jo- 
h)vg y.ul MuQyureTg in Eiidc ponit L. III. p. 384. Quin et hoc 
ex Xenophonte conficere posse videor, pravum in Strabone esse 
*^ft(fi7i6Xecog vocabuluiu atque in '^/LKfidoltug conmutandum: 
et partim quidem, quoniam \^ft(ft7i(jXt(t>g in Peloponnesi hac ora 
nusquam mcntio est: partim vero quod ^ y^i.KfidoXoi et a Xeno- 
phontc et Stephano hic collocantur. Adde scriptosStrabonis iiI)ros 
'yifttftTioXiug pracferre, atque id, quod coniectando adsecutus sum, 
paene expostulare. Wess. 

63. 55. '^710 Tov udtX(fov IleQdixxa'] Errat: neque enim 
fratres fuerunt. Vid. ad c. 71. Wess. 

63. 62. ^tQdviog 2ov7.nixioc,] His tribus adiungunt Fasti 
Sp. Servilium, L, Papirium et L. Veturium, Rhod. Confer Livium 
L, VI. 38. et Fastos Pighii ad ann. cccLXXXiv. Wess. 

63. 64. Oaixtdiig ^ Ad-r^vuTog^ Non OTtxSiov^ sed n(flriV, 
Phocidem hunc vicisse, notat FiUsebius. Stadii victoriam attribu- 
unt Eubotae Cyrenaeo, de quo Pausan, L. VI. 8. Hanc vero Olym- 
piadcm praesidibus Pisatis et Arcadibus fuisse celcbratam , idem 
c. 4- his signiticat verbis: Tt^v TeTUQTr^v de ^OXvftntudu enl TuTg 
exuTctv ovx (lvuyQ(x(fov(ytv ol ^HXeToi-^ dioTi fii] uvTol tov uywvu^ 
uXXu HtauToi xui Aoxudeg td^touv uvt uvtiov. Adiunge Xeno- 
phontem L, VII. Hellen. p. 500. Wess. 

63. 66. Kui Tioi fiv&txuTg — unoSeC^eot /Qcofievoil Fabu- 
las has Strabo declarat L. VIII. p. 545. quem vide. Wess. 

63. 75. T(ov nuQ(')VTtov tni Tr^v nuvtiy. EXXr^vcov eoTe(fa^ 
v(Ofitv(oi'] Quod hic de coronatis Graecis traditur, non ad quos- 
cunque , sed ad ludorum moderatores, curatores ac iudices, ath- 
lothetas et agonothetas pertinerc statuit Pet. Faber Agonist. L. I. 
19. p. 70., nimis, ut res docct, anguste. Wess. 

63. 78. Kui Tr^v 'Olvfini(/.du — ovx uvtyQuipuv 'HXeTotli 
Hanc cum x. et xxxiv. Elei AvoXvfiniudug vocabant. Pausanias 
L. VI. 22. TuvTug Tug 'OXvftniddctg xui en uvTuTg Tijv TcTuqtijv 
re xui ix(/.T0OTt]v ., Ted-eTouv de vno ^AQxud(ov., ANO^\Bl' 
HIAAA^-) ot 'HleToi xulovvTeg.i ov o(fug iv xaruXoy^o ruiv 
^OXvftnt(ji()(ov yQUffovotv. Wess. 

64. 90. Jtuxoot(i.tg vuvol dtunXrjQOvvTug etc, ] Hic locus 
morbosusest, Kam et dtuxooiutg vavo] diunXriQovvTug soloecisAt^ ct 
di xul vuvg Tia^Je/w/ifVo/^absurdumsonat etfalsumest. Etsoloecis- 



CO ANNOTATIONES 

muni quidem sanare facUe foret legendo Stuxoaiug vavg. Non tamen 
putosicscripsisseDio(lorum,sed potius diay.oaiaig vuvol diun7Jov- 
xug. nam diunXriQoa) non invenitur, quod sciam. Sic igitur totum 
hunc locumlegendum censeo : y.ul yuQ \4d i]vuiovg Iv roj nQog BtQ- 
'^TjV noXtfKo dtay.ooiuig vavoi diunXtovTug., ./iuy.cbuif.tovioig ()£- 
xa vavg nuQiXoi-ttvoig vnoxiTU/d^ui. Haec emcndatio tirmatur ex 
Herodoto, qui ipsissimis verbis eum numerum navium ab una- 
quaque civitate praebitarum recenset, haec ait (L. VIII. 1.) ytuyt- 
daiftovioi di dixa. Hoc fideiussore credo Hdem mihi habebis, le- 
ctor erudite. Palm. 

61. 91. ylay.eSatfiovioig Se y.al vavg naQe/ofjevoig] ^exa 
pro de y.al scribatur. Rhod. yluy.ed. de/.u vavg etc. ] V^eram loci 
scripturum, a viris doctis coniectando inventam atque extusam, 
praestat liber Reg. \. /Jiunli]QovvTug, siscribatur diuxooiag vuvg^ 
non movcbo: opportunius certe eTit,(iuamdtan}.eovTug. Namquod 
in Lexicis dciiciat, id parvi est momenti. Habet alia Diodorus, 
quae frustra alibi quaeras: neque quidquam hoc in conposito in- 
cst, cur proscribatur. Wess. 

64. 11. Tji Tovxov TelevTTj ovvane'3-avev] Pari elegantia 
Demades Or. fragm. p. 180. tiaj fuQ ^Enuuiviovdov oo\iiuTt 
cweO-uipe xvv dvvuutv xm' Qrj[3uio)v o y.utQog. et Polybius L. 
VI. 41. y.u.l yuQ ovvriV^Tjd)] y.ut Ovvrix{.iuoe , xui ovyyuTeXvd^r] 
Tu &ijjjuiojv eQyu Toi Tc ^Enufiiiiovdov y.ul zid UcXonidov ^io) 
Tiporiuvwg. Similia lustin. L. VI. 8. Wess. 

64. 19. IJQog Ti]v egonXioiuv^ Nihil hinc demuto. Sic et 
L. XVI. 3. ovvexeig e'§onXtoiug enotetxo. et L. XIX. 3. At minus 
placet ex &rJjuio)v , pro quo Interpres e.v Thebanorum edicio, 
non malc ad scntentiam. Ego tamen praeferrem ey. Oij/^itoy , ut 
Thebis ad armorum lustrationem conveuisse ad constitutum pu- 
tentur. Wess. 

64. 30. T-TjV noliv y.axaoy.aipai'] Vide Pausan. L. IV. 27. 
cnm Kuhnii nota, sed cave ne id, quod de Diodoro ibi scriptum 
est, verum credas. Capta urbs et eversa est, si eidem Fausaniae 
fides, ante hos tres annos, quo tempore Epaminondas aberat, bel- 
lo Thessalico, ut Pelopidam liberaret, occupatus. Id docent verba 
quae L. IX. 15. leguntur. Wess. 

65. 32. zluoi.io(jOQovvxcg fiev xoTg IMivvuig etc,] Id veris- 
simum. Hinc Plataeenses in Isocratis Plataic, p. 437. el f.iev yuQ 
ru nuxQiu oxonovotv (Thebani) ov XfTiv uXXcov uvxoTg unyxeov., 
a7.lu nolv fiuV.ov PXOMENJOJ:^ OOPONotoxeov. ovxo) yuQ 
iiye T(j nu'kuiov. Quo modo Hercules tributo et Orchomeniorum 
imperio Thebanos exemerit, explanatum est L. IV. 10. Wess. 

65. 55, ^vvefji] xov ^jXiov ey.XtneTv] Ita etiam Plut. Pelop. 
p. 295. B., insuper addens, ostenti metu plerosque Boeotos doini 
mansisse. De tempore defcctus huius solaris disputatll. Dodweilus 
Ann. Xenoph. p. 286- Wess. 



JN LIB. XV. CAP. 78. — 81. 61 

65. 61. ^Yno Tov /Qffov uyof.tivog'] Aliter paullo Pansa ad 
Cacsarem Octaviamim, y.al^I(irtov nd-vacoToc , y.afie tov /neutv 
anayovTOQ apud Appiaii. L, IH. B. Civil. p. 931. Nempe urfvy.Tov 
t6 XQewv, fatum inevitabile est^ uti Plutarchus in Pyrrh. p. 403. B. 
scribit,siveut T, II. p, 1 17-^.ti]v /hoTquv ovy.loTiv iy.(fvyeTvJ\MESS, 

65. 70. ^En uvTov foQjiiijat tov ^ AleS,uvdQov'\ Haec copio- 
sius et distinctius Plut, Pelop, p, 296. Wess. 

65. 75. Tlv di avrov (jlov uneXine] Veterum librorum 
conscnsus hoc verum praestat, sermonisque indoles, Quid enim 
trrtius quam unoleineiv t/;V ipv/J^v et unoXeineiv toj' (jiov inter 
Graccos ? Wess. 

65. 78. JevTiQU /nu/j] Xr/fde^gl Non dubium est quia 
l^vo lrj(fd-t}g roponcndum sit ).ei(fd-i-tg ., id est, ijTTrjSe^g, victus. 
Adnotavi autem supra idem inlioc ipso verbo commissum a librariis 
mendum, Steph, JevTkQff. iiu/]] ).ei(fde\g\ Sic praetcrStephanum 
corrigendum esse, monuit Rhodomannus in not. Addendis. Utrique 
ohtempcro.Delicta sunt abcrrantiumlibrariorum, etiam Codd. invi- 
tis extcrminanda. Vide superius adL. XI. 68. et L. XIV. 65. Wess. 
/tevTeQ(f. l^tu/]] Xet(f 9-e\g scribendum esse III, Scaliger et Is. Vossius 
admoncre haud neglexcrunt. Idem in Add. 

65. 81. Kal Tovg 0'd Kxnug^ A/(f.iovg nuQuSovvui] 0di(L^ 
'T:ag de y.(u ^ Jl/uiovg Plut, scmcl atque itcrum in Pclop. p. 295» 
A. et p. 297. I), Sed Noster hoc quidem loco melius. Nou item 
L. XI, 3., ubi adscripta considcra, AVess. 

66. 95. ^Ev yuQ rf] twv (fvy(ji.dcov y.uTuhppei'] Obscurc 
tlictum. Potuissct h> yuQ tTj yuTuX/iipei TT]g Kud/neiug, y.ut)' r^v 
uvty.xijauvTo uvxr^v ot (fvy(ji.6tg. Verum suus cuique mos et iudi- 
dicium est, Wess. 

66. 1. 'iiV Jf rfj ntQl Teyeuv /t(/./j] /novog etc.] Quae tan- 
dcni illa ad Tegcam pugna, unlus Pelopidae virtuti et prudentiae 
tribucnda? Nuila, si mihi credis. Vicit Pelopidas suo ductu atque 
auspiciis Spartanos ad Tegyram , haud multum ab Orchomeno. 
Audi Plut, in Pelop. p. 285. F. o Se ntQl TeyvQug., TQonov Tivu. 
ToT; yttvy.TQty.ov nQn(j.y(ov ytr(')/.ievqg.) /ityuv ]]Qtv ev dot.r] Tov 
HtXoniduv, ovTt nQog y.uT('tQd^(oi.LU Toig GvaTQUTiiyotg u/.i(fia^7].- 
rriaiv , ovrt Tr^g ijTTr^g nQo(fuaiv roTg noXtfiiotg unoliniov. Ea- 
dem rcpctit p, 316. F,, nullumque dubium relinquit, quin scribi 
hic dcbuerit ntQl TtyvQuv, ut Steplianus, aut certe 2\yvQug, uti 
passim ipsc, Wess. 

66. 5. ''Hyl^auro rov ItQov lij/ov] Lectissimorum erat ca- 
tcrva ccc virorum, a Gorgida prinium conflata et conducta, teste 
Plut. Pclop. p, 287, B, et Polvaeno Strat. L, 11, 5. 1. Alii tamcn 
Epaminondac, fortassc quod in consilii societatem vcnerit, adscri- 
hunt, dcquibusDavisius ad Maximum Tyr, Dissert. XXIV^. p. 587. 
Constabat cclcbris hic itQog Ao;^og ex touaToJv xal iQO)f.ityiov apud 
Athen. L. XIII. p. 561.'f. Adde Corn' Ncpot. Pelop. c. 4. Wess. 



62 ANNOTATIONES 

66- 8- 'EnTu — jiiVQtaScov} Confer supra c. 62. Wess. 

66. 12. TrjV MtaGi]vrjv xar tdiuv nu^JtXafSevl Operam 
Pelopidas dedit, ut nominatim in pacis conditionilms adderetur 
]Mi:oa)]vriv avTovo/.iov ttvut utio ytuy.tduti.iovio)V^ docente Xeno- 
phonte Rer. Graec. L. VII. p. 486. De tempore, quo Messene de- 
solata fuit, dictum fuit supra c. 65. VVess. 

66. 18. IlQog de Tovg nol. ovtco y.ukajg uyiovtaui-itvog etc.] 
Haud scio an non hic aliquid mendae subsit: et sententia et con- 
structio certe praepostera est. Cives enim ita erga Pelopidam 
affecti erant., ut etc. Quid si yuXoJg noXiT£vau/.iivog. Rhod, De 
niendo adstipulor Rhodomanno : medicina non admodum placet. 
Puto scriptum fuisse ad hunc modum, nQog df , Tovg noXiTag ou- 
TW y.uX(~jg (xytovtau/itevog die9^7]y.e^ cuOTe etc. praeterea cives in- 
ter piignandmn tam conmode tractavit ^ ut, et reliqua. Sic coa- 
stat sententia et oratio, neque sermonis usus repugnat. Kai oipO' 
[.tut Ti fie dtuS-rjoet hahes in Alciphrone L. II. Ep. 1. p. 200. cuin 
Bergleri nota. Lysias Or. contra Agorat. c. ,3. vojiiiCwv, ei dtu- 
d^tiTi vf-iug unoQcog, loaneQ die&tjy.ev. Prius lirmahunt haec Pau- 
saniae ,L. iV^. 8. p. 298. xul /leXeTrj noXv ol yiuy.edat/.iovioi 
TXQoeoyov., TIP02 /JE y.ul rw nXtjd^et, et exercitatione superio- 
res erant Spartani^ praeterea numero etiam. Qua tamen signi- 
ficatione paullo frequentius occurrit y.ul nQog. Euripid. Helen. v. 
962. ^AnodogTe., y.alnQog., aoJoov. Vid. Is. Casauh. in Stra- 
bon. L. III. p. 218. Atque haec mea sententia. Si cuius animo 
alluhescat alia, eam sequatur. Porro quod statim succedit, Boico- 
TUQXwv ndvTU Tov /Qovov dieTeXeoe, id distinctius explicatur a 
Plut. Pelop. p. 285. D. urp^.Tjg yuQ etXovTo uqwtov 7]yef.i6va 
tCov onXcdv (Pelopidam) ovx uvenuvauvTO y.uQ^ exuoTOV eviav" 
Tov uQ/ovTa /eiQOTovovVTeg , a}X i] tov. leQov Xoyov uycov^ tj 
T« nXeToTU BotcoTUQycov u/Qi Trjg TeXevTijg enQUTTev. Partim 
ergo Pelopidas toto. eo, tempore sacrae. cohortis sive delectae 
maniis, utNepos Cornelius vertit, fuit praefectus, partini Boeotar- 
dia. Wess. 

66. 26. KXeuQ/og To yevog S)v l'S,^HQuyXeiag\ Discipulus 
fuerat Isocratis, uti ex Rhetoris Epist. ad Timoth. p. 626. con- 
stat, sicuti et Platonis: sed praeceptorum utriusque oblitus tyran- 
X)idem occupavit Heracleae, et crudelissime in xn annos exercuit, 
docente Memnone in Biblioth. Photii Cod. ccxxiv. p. 704- Adde 
Aeneam Poliorcet. c. 12. cum Casauhoni nota. Wess. 

67. 32. ToQcm')]V /.lev ycul IIoTiduiuv noXtoQy.^aag'] Con- 
liienunit Toronae a Timotheo oppugnatae Poljaen. Strateg. L. III. 
iO. 15. et Potidaeae Dinarch. in Demosth. p. 91. Wess. 

'* ' 67. 37. ytevmog Al/iiXiog McA/ieQxog etc.] Ante horum 
maglstratum proxime Diodorus Vl tribunos militum praeterit, 
A. ct M. Cornelium, M. Geganium, P. Manlium, L. Veturium, P. 
Valcrium, quos Livius edit. Hos ergo sequenti anno excipiunt hi 



iiN LIB. XV. CAP. 81. — 83. 63 

(luo Coss.,quoriun alter L. Sextius PRIMUS E plebe fult: alter vc- 
ro L. Aemilius Mamercus equitum magister fuit ante biennium 
cuni M. Furio dictatore. Rnon. Bene Rhodomannus, qui addere 
potuissct, ncgligi et eum a Diodoro annum, quem ante Vl illos 
tribunos dictaturae tenuerunt. Aemilius cognomine fuit 3Ia.f.tt(j- 
y.Tvog , quod et hic praestat. ylaxtQiug^ si auctor id rcliquerit, 
positum est pro Laterano^ quod Sextii cognomen. Conf. Liviuni 
L. VII. 1. et Pigh. iix Fast. ad ann. CCCLXXXVJI. Weiss. 

67. 41. T(7)V iie DlavxiviMV uvalafiovxiov tig rovg Idiovg 
f?i'ovg] Si Xenophontem audias, de Mantinensibus alia omnia pro- 
fitcbcris. Vide Hellen. eius L. VH. p. 501. Wess. 

67. 69, '^O ftuoilivg tcTjv yluy.edui/novuov 'y^yig"} Im- 
mcnsum quantum discedat a Xenophonte Diodorus in huius ex- 
peditionis narratione. Xenophon omnia ad Agesilai gloriam ara- 
plificandam narrat, et iUi tribuit^ quae hoc loco Diodorus de Agi- 
de narrat: etPIutarchus quidem inAgesilai vita p. 615. sequutuii 
est Xcnophontis auctoritatem. Diodorus vero, ut puto, Theopom- 
pum et Anaximenem habuit auctores suae narrationis, cui potius 
dabitur iides. Xenophontis certe auctoritas apud me praevaleret, 
nisi Agesilai amicitia eum suspectum faceret: itaque pendeo et 
nihil in eo cst certi. Palm, 'O ftaniXevg txov yluy.tSan.iovliOV 
^'^ytg] In liis manifestus error haeret: tolli posset,nisi ex sequen-rf 
tibus liqueret, Agesilaum domi fuisse relictum ad urbis praesi-» 
dium, atque ad eum cursores illos Cretenses adventantis Epami-' 
nondae nuntium pertulisse. Si itaquc coneris o ftaaiXtvg rwv ylui 
y.tduif^iovaov ^yiyijniluog^ sccum ipsemet auctor pugnabit. Salva 
vero si maneat Agidis mentio, non tantpm contra Xenophontem 
et Plutarchum veniet Dipdorus, ut pulcre admonuit vir doctissi-» 
nHiS, sed et in regum Spartanorum succcss^onem incurret. Prae- 
erant namquc hoc temporc Spartae ex Eurysthenidarum familia 
C/eo»ie«es CleomI)roti F. , ex gente Proclidarum Agesilaus. Ipse, 
auctor id supra docuit c. 60. et clarissime omnium Pausanias L. 
L 14- et L. III. 7. 8- Errgt ergo, et Agim nobis regem obtrudit, 
quem Sparta hoc tempore nullum habebat eo nomine. Vide taraen; 
niox dicenda. Wess. r,-.<j j--- 

67. 71. KuTiaroyuaaro (.liv : — rjE,iiv'\ Cum Tiff/v paullo 
apcrtior sensus esset huius pcriodi, quam cum ?;^'fO'. Veruntameu 
nc ille quidem inlinitivus mihi omnino satisfacit. Steph. Ego ve- 
ro non vidco, cur vitii suspectum esse debeat to (.it/J^ov tf^tiv.^ 
lunge in ordinandis verbis i/urf Qovwget y.artGToyaauro <, et bella, 
erunt omnia. Mox 7r//<t//ag Ht rivag ex vetustis libris restitui. De. 
Cretensibus hemerodromis ex Xenophonte memojrat Plut. Ages. p,- 
615. C. Wess. : _,\ 

68. 73. ^ji wv y.ataTuyi]oag rov^Enaf.iiv(xiv5av\ Confer 
not. adL. XIV. 72. Wess. 

68. 84. *'E)M&tv av o *Enufuviiiv5ug tiantouv ttc.'] Imo 



64 ANNOTATIONES 

tirbls partem occupavlt, et in forum usque penctravlt. PolyLlus 
L. IX. 8. yM.l y.aTulufjiov ri]V 2:'n:uoTrjv tor^uov twv fjoriUrjfJuv- 
riov ^ l-i('/,Qi fitv uyoQug e/huouTO (Epaininondas) xul y.uTt(>/a 
TT]g 7i6l£0)g Tovg Inl tov noTu/nov fOTQUfif.itvovg zonovg. Wess. 

68. 87. Trjv Tov .Auy.cdul(.iovog'\ liic .Auy.idui/.iovog pro 
ytuy.edui/ioviov perperam est positum. Potest tamen retineri ^«- 
xedui\uovog, sed alicjuid addendo, ut tov rrjg .^iiay.eduifiovog , vel 
Tov ex Tijg yLu.y.td. vel tov uno riy? yluy.ed. Steph. Rhodoman- 
nus in not. Correct. yiay.eduii.ioviov vel uduxiovog relingit : quo- 
rum alterutrum et ego malim. Wess. 

68- 91. "^ u4yi]OLXuog\ Omnes alil Agesilaum Mantinensibus 
auxilio properasse , cum Spartam pcrgeret Epaminondas, magno 
consensu asseverant. Xenoplionti ct Plutarcho, quos antea excita- 
yimus, adiunge Folybium Jj. IX. 8. et Polyacn. L. II. 2. 10. Ces- 
saret discordia, hic si Archidamus^ et pro Agide supia Agesiluus 
legeretur. Archidami enim in patria defendenda partes fuerunt 
liaud sane postremae. Vide modo Xcnophontem Rer. Graec. \j.\]X- 
p. 504. Wess. 

.i 68. 95. ^Enl T« OTeyr] tojv or/.iaJv uve^i/juoe] Digitumnon 
vetterim, sive tu OTeyi] an rey)] legas. In Appiano L. II. B. Ci-^ 
vii. p. 818. reperies y.ul uno twv Teya)V etg uf.ivvuv )]Toi[.iuC,eTo. 
At infra L. XIX. 7- dirjycoviCovTo nQog rovg uno tcov areycZv 
uf.ivvof.ievovg. Tecta veterum hanc ad rem crant acconmoda, quip- 
pe magnam partem plana, docente ad Athen. L. IV. 12. Is. Ca- 
saubono. Wess. 

68- 21. noXXr]V Stuvvoag odov urpvco rovToig eniQQa§ev 
omisso Dlodori nomine hinc citavit Suidas v. eneQQu'S,ev. 

69. 26. ^EQi]fico rT] noXei'] Id est eQijtico reXecog vnuQXov- 
Ci] rcov fjorid-tjOuvTCov ., ut de Mantinea Polybius loquitur. Sed 
6aepe haec intelliguntur, Exempla vide conducta ad Itiner. Anton. 
P; 151. Wess. 

-'' 69. 30. ^'AvSqu rbv TtuQa roTg noXiTutg enaivovfievov'} 
iTmsse olim videtur rcZv — '■ enuivovfievcop. Sic enim adsolent. 
Atbeniensium in ipso tempore Mantinensibus praestitum auxilium 
illustrant Xenoph. Hellen. L. Vll. p. 504- et Plutarch. T. II. p. 
346. D. Wess. 

'69. 33. 'i?? fiu/j] Siay.Qid-TiOOfievovg'] Exs]^ ectasses Siay.Qi- 
&l\tj6fievog. Sed generis numerique quadam enallage dvvufuv — 
Sc6,ii{nd-i]OOfievovg extulit , prorsus utroque in sermone frequenta- 




cial.'Leg. p. 796. t] Se 7.e/d-eiOu cfvl^ nuvv /alenwg Ivey/.a- 
oa — vnonheoi navTeg oQyr^g, evdovoalovreg. Virgilius Aen. XL' 
834. Incnirrunt densi siviid omnis coj^ia Texicnim. Plura de hoc 



IN LIB. XV. CAP. 83.-86. 65 

gencrc lo. Frid.Gronov. Pec. Vet. L. IL4. T. Wopkens Lcct. Tul- 
iian. L. II. 7. et qui ab eo excitati sunt niagno numero. We.ss. 

G9. 41. Kul ^A/uio\'] Inteliigi possent ex Thessaliae vi- 
cinia \4/aini (D&Kozai Thehanorum amici. Quia tamen post pau- 
ca Achaei illorum sunt in catalogo, qui Mantinensihus coniuncti 
Thchunorum arniis pro Pcloponnesi lihcrtate sese ohiecerunt, su- 
spicor iniustc eos hanc sedem occupasse, scriptumque in superio- 
rihus fuisseMarrnfvfT/r i^orjd-ovv 'Hltioi y.ui 'u4/uiol y.ul .y/ax., 
idque mihi tanto videtur prohahilius, quod eumdem locum optime 
post pauca tueantur, atque ex Xenophonte liquidissimo constet, 
Achaeos Pelopoiinesi incolas hoc praelio contra Thehanos cum 
Mantinensihus stetisse. Eum adi L. VTI. p. 502. Wkss. 

69.48. Oi f.itv BluvTivtTg G(fU)'iuau[.itvoi] Redeat /<avrf/5'. 
Rhod. 01 Litv /iiuvrtig oqjayiaaufitvoi'] Ut turpissima menda 
continuaretur, non sustinui. Dluvrtig correxerat quoque lil. Scali- 
ger in lihri sui ora. Supra L. XIII. 97. y.uiTiiQ ufKfOTtQOig unu- 
YOQtvovrcov rcov f.iuvrtcoi. Wess. 

G9. GO. Kal BluXitig^ Supra L. XIL 77. M>]lttTg, et 
XV. 57. At BlaXitig recurrunt L. XVI. 15. et L. XVII. 75. AI- 
tcrum lonum est, Dorum alterum, sed tritius. Vide diligentissimum 
Sylhurgium in Pausan. L. X. 8. Wess. 

J/jid. Aiviuvfc] yiivfiavtc Clar. prave. Vid. ad L. XII. 77. 
et Davis. in Maxim! Tjr. Diss. XXVTII. p. G04. Wess. 

69. 74. T(o di nl^d^ti y.ul rfj nuQuay.tvf, tcov cpi^^Cjov] Vera 
lectio est rcTn' onXcvv. Rhod. Coniecturam suam vertendo Rhodo- 
mannus expressit: mihi ea non hlanditur. Scriptum iuit rcZv ipi- 
htv. Firmant quae sequuntur: uvroi fttv oliyovg tl/ov aaov- 
T/(TT«?, ot di GrjlSuTot rQtnkaaiovg acftvdovijrug y.ai txy.ovrtarug. 
Superahantur ergo et multitudine et adparatu militum levis arma- 
turae. Simile peccatum foedavit haec Lysiae Or. in Alcihiad. c. 3. 
01 df ffiXoi iarQurtvovro ^ oi d' iv roTg innivaiv iy.ivdvvtvov. 
lustum enim est yjtloi. Vide ihi doctissimum Marklandum. Wess. 

70. 83. Kurunovovfifvoid' vno rcvv cxv9-farriy.6rcov'\ Hoc 
equidem non movero, tametsi scripti Codd. aliud paene expostu- 
lent. Auctor tuetur suum , quum post pauca yai rcov l.4i)-i]vuicx)V 
ycixunovovfiivcjov y.ai nqog cfjvyi)v OQfir^aclvrcov. In more praeterea 
lihrariis est y.urunovovfiivovg et y.urunoltfiovfiivovg permisce- 
re: cuius confusionis exemplum habuimus insigne L. XIV. 103. 
Wess. 

70. 97. Kal noXXovg rcZv Boicorcov y.uruXa^cijv] Per incu- 
riam vltiatum est ex y.uraiSuKcl)v. Rhod. Kuruf^uXcov] Vcrus vates 
Rhodomai.iius fuit. Eiusdem socordiae specimen exstat L. XVI. 
49. De verho Mf; dicam, nccesse non est. Conduxit aliquaUehhar- 
dus ad Cornelium Nepot. Thrasyh. c. 3. VV^ESS. 

70. II. Oidinort yuQ 'EXXtjvo)v nQc)g ^EXX. uycovtLofii' 
vcov etc. ] Videndus est Xenophon L. VII. Hellcn. p. 506., 
Voi,. II. 5 



66 ANNOTATIONES 

aciem exercltus utrlusque et pugnac ordinem paullo aliter expli- 
cans. Wess. 

70. 14. Ovre uvSQsg Svvar. ruTg ev roTg y.ivSvvoig uvSqa- 
yad^iuig] Quod hisadstruebaturet nectebatur artissimc tnidet^uvvo^ 
id iussu schedarum manu exaratarum delevi. Salvum tamen esse 
potuisset, modo zug tv roTg xivdvvoig .uvdQuyudiug ijiedei^uvTO 
prae se libri tulissent: neque enim aliter oportuit. Auctor supra 
c. 65. (fuveQwg evdedeiyfievoi rug idiug uvdQuyudiug. Et L. XVL 
87. ^AXcEuvdQov (fiXoTtfwv/iievov ro) uutqI rrjv idiuv uvdQuya- 
^iuv evdeii^ao&ui. Et L. IL 6. Semiramis y.aiQov eXujSev rijv 
Idiav uQerijV eTiidel'S,uod-ui. Wess. 

7L 48. JlQod-v/iioreQov nQooninrovra no d-v/uo^ Malim 
TiQoninrovra , cuius opinionis caussas dare memini ad huius lib. 
c. 65. Wess. 

71. 53. KaiQiav eXajSa nXriyrjv eig tov d-wQuy.al Quod 
proavorum nostrorum memoria usu venit, ut certatim sibi, ignavi 
etiam, gloriam deiecti Gustavi Adolphi, Herois illustrissimi^ vin- 
dicarent, eius exemplum in Epaminonda dederunt Graeci. Nam 
prostrati laudem Mantinenses Machaerioni civi suo , Spartani suo 
Machaerioni, aut Anticrati etiam, Athenienses Gryilo, Xeno- 
phontis F. , magna cupiditate asseruerunt. Vid. Plut. Agesil. 
p. 616. A. et Pausan. L. VIII. 11. IX. 15. Nimirum gloriosum 
censebatur et Aeneae magni dextra cadere, et victo ex Hectore 
triumphare. Wess. 

71. 74. 'u4/iiq>6reQoi rovg iSiovg ed-ayjuv'] Xenophon cla- 
rius: u/i(poreQ0t rQonuiov eorrjouvro , rovg de loru/iievovg ovde- 
reQoi ey.c6Xvov. vexQovg de (\f.irf'6reQoi /lev cog vevixi]y.6reg vno- 
on6vdovg unedoauv -^ (i/i(f)6reQoi de (jjg 7]jrr]f.ievoi vnoonovdovg 
ane)M[.i^(tvov ^ extremo L. VII. Hellen. Victi ergo utrique, quani- 
quam si Thebani victoria, Epaminonda letali vulnere percusso, 
recte uti scivissent, potior ipsorum caussa fuerat. Wess. 

71. 78- Ev\lJvyoruri]v rov ftiov y.uruorQO(fyr]v enon]Guro'] 
Belle Cicero L. V. Fam. Ep. 12. Quem enim nostrum ille morienA 
apud Mantineam Epaminondas non cum quadam miseratione de- 
lectat? qui tum demum sibi avelli iudet spiculum , posteaquam ei 
percontanti dictum est^ clypeum esse salvum., ut^ etiam in 
vulneris dolore^ aequo animo cum laude moreretur. et de linib. 
L. IL 30. Adde Pausan. L. IX. 15. et lustinum L. VI. 8., a"i 
Nostrum aemulatur. Wess. 

72. 88. Wlu Jiu fiev^ (f)t]Giv^ ulXu etc.] Hic fiev locam 
obtinet rov fiev ovv, vel potius /nevovv coniunctim: si tamen eum 
obtinere potest. Steph. Solent nev hac quidem in fo"UuIa ple- 
rumque negligere, ut Aristophan. Plut. v. 101. ^'J-^ ^' ^ akku 
nolhr, fiuXXov e'^()/ito&(x oov et v. 111. MO, Ji\ uXX" unu^u- 
navceg , et v. 22. cum Kusteri nota. Ncc deleo tamen libris in- 
vitis: me quidem certe iudice Stephani explemento praestat. Rem 



IN LIB. XV. CAP. 86. - 89. 67 

ipsam, sed disscntiens, tetigit Cornelius Nep. Epamin. c. 10. Wess. 
VtStephanus, sic Diodorus Exc. Vatic. p. ed. nostrae 28. 33. fiu 
^iu f.iiv ovv^ etmiv , uXXu tu ou. 

72. 96- '^YntQ^altTv Iv rfj aTQUT-i^yty.jj avvfaei] Praeposi- 
tionem alias ipsemet auctor negligere adsolet, ut L. l. 66. Con- 
sueverunt et alii: Lycurgus Or. in Leocrat. p. 166. uXXu ^eco- 
yQaTijg TooovTov v7ie()fit'fiXi]xe Tt] deiXia. Herodot, L61. &)]/3uioi 
d' vneQeftu.XovTo tT] doaei Tiov ^Qi]/iiUTO)v. Servari tamen potest 
Luciani exeniplo D. Mort. IX. 3. y.al uXXi^Xovg vneQel^uXovTO ev 
tfj neQi efie (fiXoTi/iiia. ubi peritissimum Hemsterhusium consule. 
Wess. 

72. 3. BQa/v ToTg XQovoig nQoTeQov^l Nisi erro, nimiae 
grammatici sedulitati haec accepta referre debemus. Quid enim? 
Scripsisse Diodorum putabimus l^Qayv ToTg /Qovoig nQoTeQov iv 
de ToTg nQo tovtov /Qovoig^ Apage ineptias. Agesilaus provectior 
quidem aetate, sed Epaminondae tamen aequalis fuit, ut ceteri, 
quos annumeravit. Wess. 

72. 10. IIoXv uv nQoe/ovaav evQoi rrjv neQi rov 'Ena/Lii- 
vcuvSav etc.] Eadem sententia Pausan. L. VIIL 11. rov de^Enu- 
fiivojvSuv riov nuQ "EXXrjai aTQUTr,yiag evexu evdoyt/ur^auvTtov /n «- 
XtoTu enaiveaut rig «v, i] voreQov ye ovdevog not/^ouiTO. Aelia- 
nus primas illi inter omnes, qua Graecos, qua Romanos, tribuit 
Var. Hist. L. VII. 14., sed paullo ambitiosius. Wess. 

72. 20. ^Jtu rtjv urfQoavvi]V rujv — y.UTuaxarfT^g eXa/Ss 
neTQav] Dinarchus, postquam res Epaminondae et Pelopidac, cer- 
tamen Leuctricum , vastatam Spartanorum regionem , Messenen- 
que instauratam exsecutus esset, Thebani inquit evSo'^ot nuQu 
nuaiv rjoav. nore d' uu rovvuvriov runeivu xai rov (pQov?]/iaTog 
uvu'§ta dtenQu^uvTo ', or edioQodoxei /lev Xa/i/Juvcov /Qi'i/iuTa 
nuQu Tov (DiXinnov Ti/ioXaog 6 tovtcov (fiXog., enl de roTg ^evotg 
roTg etg ^!A/i(piaauv avXXeyeTat , TlQo^evog o nQodoTi]g eyevero, 
-^ye/Kuv rTjg (fuXuyyog xuTearud^r] Qeuyevrjg , uvS^QConog uTvyjjg 
xui dcoQod()xog , coaneQ ovrog Or. in Demosth. p. 99., egregie 
Thebanorum ducum, qui Epaminondam et Pelopidam exceperunt, 
artcs et scelera declarans. Mox xaTaoxa^fljg non moveo. Novi 
^uvovTcov xuTuaxuqpug et r^f (fiXiug xuTuaxu(fug pro sepulcris 
ab Aeschylo in Vll C. Theb. v. 1016. 1015. et Sophoclc Antig. 
■*■. 911. positas^ sed et retycov xuTuay.u(fugj tinoXiwv xuruaxu- 
(pu% ex Aeschine atque aliis. Wess. 

73. 34. Ti]v Tcov '^EXXi]V(ov avvru^tv] Verum est '^EXXi]vi- 
X(wv, et mox xuieaTQO(fev. Viderunt librariorum delictum in not. 
Adden. viri dotUssimi H. Steph. et L. Rhodom. Wess. 

73. 37. Ti]v nQ(0Ti]V r(ov '^EXXr]vix(7)v'\ Inscripserat huic 
ojteri nQcoTug laTOQiug, quomodo Athen. L. VI. 4., sive nQ(HTi]V 
EXXrivtxuJv t uti Harpocrat. Nostro consentien» in ' A/i(fixvvoveg. 



5* 



68 ANNOTATIONES 

Habet haec Vossius de Histor. Gr. L. I. 10., et plura de Anaxi- 
mene. Euui adi et Aeg. Menagium ad Laertii L. II. 3. Wess. 

73. 42. (liiliaxog dt xix netjl ^iorvoiov etc. ] Vid. ad L. 
XIH. 91. et 103. Postremum autcm hoc Philisti historicum opus 
negligitur a pleristjue, qui hominis vitam et scripta recensue- 
runt. Wess. 

73. 51. Ta/uig /SamXavg ro)V Ar/vnri(ov] T//eo inChron. 
Euscbii, Tuog Aristoteli Oeconom. L. II. p. 507. Qu/ii(og Polyaeno 
L. IIL 11.5. Sed vide III. Scaiig. ad Euseb. MDCXLVIII., viros 
doctos in Aelian. L. V, I. et Hutchinson. ad Agesil. Xenophontis 
p. 47. Wess. 

73. 5G. ^iu To Tovg Mta(ri]viovg etc.] Eandem odii in 
Persam caussam dant Xenophon et Plut. Agesii. p. 016. Wess. 

73. 66. ^A(jtoftu.Qi^(lvi]g — oV y-(u BiiD^Qiddrov etc.^l Non 
mediocris ex lioc loco emergit difficultas, ut quadret gestis a Dio- 
doro narratis temporum ratio. Ait Diodorus, Molone Archonte iam 
Mithridatem mortuum esse, et Ariobarzanem eius iilium douiinum 
factum eius dynastiae : pagina vero sequenti ponit eodem anno 
Datamis rebellioiiem et pugnam cum Artabazo, et ait post eam Da- 
tamis victoriam Artaxerxem timentem eius virtutem curasse, ut 
per dolum interticeretur. At Aemiiius Probus et cum eo Poijae- 
nus, ille inDatamis vita c. 10. hic L. VII. inMithridate (cap. 29.) 
aiunt Datamem interfectum fuisse per insidias et dolum Mithrida- 
tis: at non potuit esse alius Mithridates, quam iiie Ariobarzanis 
pater, Satrapiae Datamis vicinus, et qui cum eo rebeilare simu- 
laverat. Aut igitur Diodorus narrat vareQov jiQoreQov, quae pri- 
dem acciderant, aut falsi sunt Aemilius Probus et Poiyaenus : 
aiiunde expectanda iux. Palm. Nuila hic diiiicuitas. Mithri<lates, 
cuius regnum accepit Ariobarzanes, aiius est atque is, cuius fraude 
Datames occubuit. Audi Cornei. Nepot. in Datame c. 10. Hic tam 
callidus vir extremo tempoi-e captus est Mithridatis., Ariobarza- 
nis/ilii^ dolo. Patrem itaque Ariobarzanem liabuit, hunc fortasse 
ipsum, qui regno Mitliridatis dicitur potitus, quemque idem Cor- 
neiius praefectum Lydiae et loniae totiusque Phrygiae c. 6. vocat. 
Neque obesse muitum poterit, quod pater regi hostis, liiius amicus 
fuerit. Potuerunt enim contrarias uterque partes ampiecti. De 
Ariobarzane videndus etiam Demostlienes est Or. de Rhod. Libert. 
p. 112. Wess. 

73. 72. ^'E/ovGuv uy.Qonoliv ut.ioloyovl Confer L. XVII. 
23. et de Mausoii potentia et opibus Lucian. Dial. Mort. XXiV^. 
Wess. 

74. 74. Tmv J' l(l,v(i)v Av/.ioire y.u\ Tliaidui] Id vcro novum. 
Ubi proditum quaeso usquam est, Lycios, Pisidas, Pamphylios et 
Cilices de lonumfuissegente? X(OQig ru. Q)qv)'(~)V y.ui IMvatov oqi- 
Cf^iuru, ut nostri ilii proverbio dicunt. Deest haud dubie vocabu- 
lum, sive id fuerit /(£Ta Je tCjv, sive xwv J' 'Icvviov ovft/.iu/oiy 



IN LIB. XV. CAP. 89. —91. C9 

sivc allud: quls enim adfirranrit temere? Wess. lonum nomlne non 
loiiicos iiio«lo.sc(l omiies sacpe liuius orae Graecos comprehcndi satis 
notumest: qiii liiceis accensentur hoc nominenemo sanus complecti 
potuit. Operae pretium est videre qubmodo Gemistus hunc locum con- 
ceperit: fifra dt ruvra nl ri)r naQaXiov or/.nvmQ rriqAniaq ant- 
GTr^aav anh Jhno(7)v ■/.aiAQrathQS.ov rnv (Saoiltox; , xui rtvig (J^ 
cvv avroTg r(7)v aarQumov inaranTurreg rcoXeftov ici^riyxav nQog 
(jaaiKta.' lov rjaavinirfavtararoiy^QtoiiuQ^urTjg (.tiv o rijg 0Qvyiug 
GUTQ(mi]g^ ()g xui 3Jid^QiduT0v riXfvrtjauvrog rT^g rovrov fjaai- 
7^it'ug y.iy.vQiivy.tog tjVy BfavaojXng di KuQiag dvvuonvtjiiv y.al noX- 
1(7 V iQVft(h(ov y.ui noXttov d'§toX(')y(ov y.vQtevtov , wv toriuv y.ul 
[.irirQtmnhv avvi/jaiviv eivai ri]v AXiy.anvuaGov^ nQog di rovroig 
^OQ(')VTi,g /iiir IMvoiug ourQ(in ijg ^ AvrotfQudarr^g ()'i y/vdiug. 
d).X' ohroi ftiv nl }.(')yov ftdXtara uS,toi r(7)v unoorurrtov ourQun(7)v' 
td-vri di uniarrj^Jo>rig, yivytoif JJitaiddi, JJufirfvXioi , Kiltxigy 
^VQni^ (Doiviy.ig etc. Halxiit is igitur haud duliie lones in codice 
suo: fjuorum mciitio apud Diodorum supervacanea est port comme- 
nioratasp. 73. 62. (Jraecorum in Asia urhes: eae sunt enimlonum; 
non est apud Gemistum, qui eas urhes nondum dixerat. Contra non 
inepte apud Diodorumscrihetur r(7iv d^ ix}^v(7)v .Avxtoi etc. structura 
noii optinia quidem, sed laboratura illa quomodocunque liic locus 
constituatur, nisi supplemento utaris quali Cemistus. 

74. 82. J7ih)VT0 OTQarrjov ^OQovrrjv'] Idem videtur atquc 
is, de quo l'oIyacn. Strateg. L. VII. 14. Pugnat ihidem, fateor, 
cum Autophradate, neque id officit suspicioni: quamquam et Au- 
tophradates fluxa Hde fuit; iussu enim regis hello eos persecutus, 
qui defecerant, regcm ipsum dcstituit, quod Xenophon Agesil. 
p. 46. ed. Oxon. et Corn. Nepos Datam. c. 2., cum Nostro conpo-> 
siti, doccnt: atque id conmune illi fuit cum aliis Persarum regis 
ducihus. Artaha/us nanujuc, Datamem oppugnans, in eiindem la- 
bcntihus annis perfide iusurrexit, bello conflato. Testis ipsemet 
auctor L. XVI. 22. Wess. 

74. 98. ^(.'.TQuni]g Aar(/.fir;g'] Nimls tenuiter Datamis re- 
lius gestis Diodorus defungitur. Copiosius Aristoteles Oeconom. 
L. II. p. 503., quem recte correxit Is. Casauhonus ad Poljaen. 
L. VII. 21., et Corn. Nepos in fortissimi ducis vita. Wess. 

74. 3. X(xQiv ^ovX('fitvog y.arad^iadui'] Vid. ad L. IV. 1. 
p. 247. AVess. 

74. 17. T(7)v Si (og n(/.?.tv nnndtWriV rtfffOQovfttvcovJ Ordi- 
ncm, qiicm scripti lihri servant, quippe cultiorem, aniplector. 
Perfidiam Mithroharzanis, Datamis pnulentia haiid sane inultam, 
dcscrihiint Corn. Ncpos Datam. c. 6., Polyacn. L. VII. 21- 7. et 
Frontinus L, II, 7, 9., sed inter sese, iit Lamhinus admonuit, dis- 
cordes, Wess, 

75. 26. Ti]v ijov/iav Viyovl Non muto. Manu exarati libri 
in hoc genere variant saepe, lectoremquc in dubio relinquunt, 



70 ANNOTATIONES 

utrum scrlptoris esse opinetur. Vid. L. XI. 3. 45. XII. 56- 
Wess. 

75. 34. z/i* iTzt/SovXijg avrov iSoXoqovr^aiv] Conf. Corn. 
Nepotem Datam. c. 9. et Polyaen. L. VII. 29. AVess. 

75.40. Etg rag 6vo!itu'^o/u'vag ylevxug} Superius ^£t;x77V 
adpellavit c. 18. ubi plura. Wess. 

7o.^ 50. Kul T(Zv /ifv /iiad-offoQcov ttjv rjye/ioviav etc. 
AyrioiKuto] Haec principia simultatis , quae in Tachi pernicieni 
verterunt. Agesilao promissuni fuerat totius exercitus imperium: 
quod cum adventanti negaretur, accederentque alia , de quibus 
Atnen. L. XIV^. p, G16. D., alieniore ab rege coepit esse animo, ut 
Xenophon Vit. Ages. p. 48. ed. Oxon. et Plut. Ages. p. CI7. A. 
docent. W^ESS. 

^•^' ^^' ^^'^'°^'\' f^^^ ^^'^ ''^V? ^"''^Q''^og ovx uTzearuX/ttvto] 
Chabrias non libenter erat ante oculos civium suorum, quod et vi- 
vebat laute, et indulgebat sibi liberalius, quam ut invidiam vulgi 
po.sset effugere: hinc sua sponte Aegyptios adiutum profectus classi 
prfj^fuit. Docet Corn. Nepos in Chabria c. 3. ex Theopompo, cuius 
verba servavit Athen. L. XII. p. 532. B. Artem vero eius, qua 
clucentas Tachi naves intra breve tempus exercitato remige con- 
plevit, pete ex Polvaeno L. III. 1 I. 7. et verba corrupta ac hian- 
»'a refinge dXiYutg i]/iiQutg iXuvvHv tdlduGy.a , (y.ui Tug vavg) 
iQtTtov ovyyey.QOTrj/iiviov inXrjQcoatv. Neque enim aliter senten- 
tia constabit. Wess. 

75. C7. IlQog Tov v\ov Ney.Tuvt/ico] Eadem scriptionis dis- 
cordia in Polyaeni libris Strateg. II. 1. 22., Nectanabis in Ages. 
Nepot. c. 8., Euseb. Chron. Nectanebus^ apud Plut. Ages. p. C17. 
B. Nty.Tuvujiig' nam Ney.TcxjStog , quod in Apophtheg. Lacon. p. 
214. F., corruptum esse bene monuit Lambinus. Tacho sanguine 
coniunctus erat , quippe frater eius patruelis, teste Plutarcho. Ita- 
queprave interpres ad Nectanebum regis filium. Pater Nectanebi, 
absente Tacho, desciverat, filioque in consilii societatem peliecto 
persuaserat, ut regnum ipse capesseret. We.ss. 

75. 72. 2vyy.uruivog — TuTg tov narQog ent/3oXaTg] Rho- 
domannus entfJovXuTg legendum opinatus, Latine dederat, in in- 
etructas patri insidias consentiens. Idem sibi placere, ad Xeno- 
phontis Agesil. p. 49. testatus est Hutchinsonius. Utrique scripti 
quidam libri patrocinantur. Praefero tamen vulgatum, cui et in 
not. Addend. primas Rhodomannus dedit, vertens, cum alias 
patris incepta probaret. Ego versionem, ut paullo ante, correxi; 
ufe enim doceam, ini/^oXug et entftovXug a librariorum natione per- 
misceri, nihil necesse est. Factum id abunde alias. Wess. 

7G. 77. 'EToX/iTjae dic'. Tr^g^AQul^mg c/.ru/Jr^vui] Ex his pcr- 
peram intellectis inEuscbiireperitur Chron. Theo rex Aeg/jpti fugit 
in Arabiam. Errorem castigavit III. Scaliger ad ann. MbCXLVlII. 
Tachus, ab exercitu destitutus, fugit Sidonem. une/wQriG£ cfvyfi 



IN LIB. XV. CAP. 91. tr 93. 71 

ilg IiSwva tT^g OoivUrig, Xenophon inqult. Inde vero per Ara- 
biam ad regem. Wess. ^ -, ,t. i i t 

76. 84. "Erri xQia TiQog roTg TerraQuxovra] Vule ad L. 
XIII 108. De Ocho ct sceleribus, quibus ad Persicum regnum 
fuit grassatus, Plutarch. ia extrema vita Artoxerx. et lustinus 

L X. 3. Wess. 

76.91. Tou /?aff<Xtft)? T«x^-">ctc.] Hacc Diodorinarratio 

confusavidetur, forteethiulcaest. Sane multum diversa ab iis, quae 
de hoc negotio multo accuratius narrat Plutarchus in Agesilao: 

eum vide. Palm. . ^ j ^ *, 

3id. 'EnaveXd-ovrog TtQog rovg niQi tov ^4y7]<raaov etc. J 
Turpiter hic se Diodorus dedit. Fugissc Tachum ad Persas, atque 
in gratiam fuisse reeeptum , vero consentaneum est ob ea quae 
Athen. L. XIV. p. 616. D. et Aelian. Hist. Var. L. V. 1. Sed re- 
diisse ad Agesilaum, iUoque adiutore regnum reciperassc, non 
item. Re?c Agesilaus, Tacho deserto, sese ad Nectanebum adiun- 
xit, cumque eodem tcmpore Mcndesius quidam Aegypti regnum 
sihi vindicaret, et in Nectanebum inferret arma, illum, cui ope- 
ramaddixerat, dcfendit, victoque Mendesio, regem confirnwvit, 
doHis propterea a Nectanebo egregiis auctus. Haec Plut. Ages. p. 
618., consentientibusXenophonte et Nepote in Agesil. c. 8. et Po- 
lyaeno L. II. 1. 22. Posuit ergo pro Nectanebo Tachum et in 
Mendesii eius locumNectanebum.Conf.Cel. lac. Perisjon. ad Aetian. 
L. V, 1., errorem nostri scriptoris bene perstringentem. Wkss, ^ 

76. 2. E\'g rtva noliv ev^nyi&i]'\ Phit. Ages. p. 617. E. 
dg noXiv tveQxr] y.ul fieyav \'xovaav neQt^oXov. Polyaen. L. IL 
1. 22. eig /joQiov, urbis nomen praetereuntes. Tamen mire blaii- 
ditur elegantissima T. Hcmsterhusii coniectura, corrigentis iig 
Titva noliv tvfuyt^i]. Res gesta in nomo est Memlesio, nec lon- 
ge disfab.it Tava urbs, ut in eam sese opportune recipere potue- 
rint. Id doleo, patrooinium urbi schedas vetustas negare , vulga- 
twm mordicHS rctinentes. Vide quae scripta sunt Miscell. Observ. 
Vol. VI. p. 296. Wess. 

■ •77. 12. TfT) nlrid-ei y.iy.vyl(7)ad-ai'] Legendum puto y.vy.Uf)- 
m-aDat. Sed y.ty.vy.hoaia^ai ioxtVi%^ nYn malint, quod videatur 
facilior fuisse lapsus ex y.6y.vy.lu)oeff^ai in y.iy.vy.Xo)ai}ai. Steph. 

77. 13. 'O de "Ayi]aiXaog etc] Confer Plut. Ages. p. 618- 
D., aliter haec scriptione persecutum. W^ESS. 

• 77. 26. 'Er /neXni xofuad^evrog elg rtjv InuQrr^v] lo. 
Kirchmannus dc Fun. Rom. L. I. 8. n»ulta hoc de more. Spar- 
tani reges peregre defunctos- melle, ne corrumperentur et focte- 
rent, muniel)ant. Hinc auctor Agesilao mel circumfundit, quo 
tamcn litus non est. Nepos Cornclius Ages. c. 8. Hi eum amiei, 
quo Spartam facilius pei-ferre j}ossent ,jiuod MEL non haherent, 
cera circumfadcrunt, atque ita domum retulerunt. Paria Plut. 
in extrema Agesilai vita. W«ss. 



22 ANNOTATIONES 

77. 33. nuXiv yMT^aTrjauv tov noXefiov] Addenda prae- 
positio est, quae in hisPausaniae thg d^ Ig ro»' nolmov, tov ho^v 
ovofiuodivTu^ 01 Qri(JuToi xuTtOTr^ouv L. VIII. p. 656. Wr.ss. 

77.37. Kul dvo/iQojg cfi^ovaui Tryvetc] Videndus hac 
tte re idem est Pausanias L. VIII. 27. Wkss. 

77.48. OvTog de nuQeld^o,v eic MiyuXijV nohv'] Demiror 
Demosthenem Or. de Megalopolit. nihil horum attingere: occasio 
certe quidem accommoda erat. Wess. 

. rr^^' ^^" '^"^^^^? ^ ^^'Q(^-^'OvGiog} Auctor ille a Plutarcho 
in Timoleonte p. 217. 'A&urtg vocatur, non '^^«r'«?. Sic etiam 
Athenaeo L. III. 20. citatur 'Ad^dvtg h nQWTio 2iy.ehy.fDr. Palm. 
Plutarchi vetus interpres Athanes Icgit, quod Codd. quidam ratum 
habent, ut Xylander et Brianus admonuerunt. llle ergo cum Dio- 
doro nihil admodum pugnat. Ex Athenaeo adparet, Athanam res 
maioris Dionysii primore Sicularum Rerum libro obiter perstrin- 
xisse, et depoetico eius studio ineptisque verborum conpositioni- 
feus quaedam admiscuisse. Wess. 

77. Ql.^Niy.o^^fij^iov] Sic etAeschin. Or. in Timarch. p. 15., 
Ubi Schol. fjvTog J;o'^e nQo Qe^uoToy.Xiovg errore manifesto, et 
Dionysius llalicarnasseus in Dinarcho p. 115. At Demostheni Or. 
iaSteph. II. p.^635. inl Niyod/i/nov uQ/ovTog. Wess. 

77. 63. En). de tovtwv tkle^uvdQogetc.'] Superiore anno 
haec ab Alexandro fuisse inchoata, cum Molon Athenis Archon 
esset, ex Demosthene Or. in Polycl. p. 667. constat. Wess. 

77. 69. ^TQUTijyov Aeo)od^evriv unoUnovTiov] Haec ultima 
vox mendum redolet: forte legendum unone/inovTon'. Forte ali- 
quid deest, et forte integra linea. Palm. Ego vero in alia omnia 
transeo, locum nec defectum neqiie morbosum arbitratus. Alexan- 
der Thessalus Cycladas insulas , Tenura , Peparethum et alias in- 
festabat: eodem tempore in Chersoneso res liebant novae : Procon- 
nesii auxilium rogabant. Praeterea Byzantini , Cyziceni et Chalce- 
^onii naves frumentarias , ex Ponto venientes, suos in portus de- 
ducebant. Ad omnia ea triremibus Atticis erat opus, opus (etiam 
ducibus: horum ergo e numero Leosthenem ad Peparethum reli- 
querunt, aliis ad alia loca dimissis. Haec sunt planissima ex De- 
mostheneOr. inPoIycl. p. 667. et seqq., cui adiungendus Polyaen. 
L. VI. 2. 1 . , e quo praeterea cognosces Fanormum aut ipsa in 
Peparetho fuisse, aut certe non longe inde disiunctura. Wess. 
o^uTr,yuv .^uoGd-evTj uniaTulm fxixi/. veiuv ex hoc loco Ge- 
mistus, 

78. 87. O i.iiv ovv Xuqrig etc.] Charetis mores perstrinxit 
Theopompus notaque perpetua inussit apud Athen. L. XII. p. 532., 
sed vide infra L. XVI. 86. et quae ad Nepot. Chabr. c. 3. con- 
duxit D. Lambinus. Wess. 

78. 91.. Triv Tiov ^EXXi^viy.Mv laToglttv elg tovtov] Non 
dubito quin post loTOQiav desit participium avyyQuiffui.uvoi aut 



IN LIB. XV. CAP. 94.95. 73 

TiQayiiiuTfVfrufieroi. Fortassc axitcm ct initio p. 4.57. ante uno 
(ieest itidcm ovyyQa\paf.itvog aut nQuyftaTevou/nerog., ut sit ti^v 
iotoqIuv TiQy.Tui yQUAfiiv uno T/;?ctc. Stkph. in Add, Supple uvu- 
yQuipuvTig. Rhod. Alterutra amplectcnda expletio erit, nisi si 
niinore molimine malueris t^c T(~)V '^EXXi]viy.(7iv loTOQiug — xuTe- 
OTQ()(fuoi Tug ovvT(x'it{g. Diojujsiodorus idem esse censetur, de 
quo apud Diogen. Laert. L. II. 42. Anaxim qui praetcr Nostrum 
niemoraverit , ncmo nunc quidcm succufrit. Wess. 

78. 94. AvTov nuQuyQ('/.qof.i£v'\ Codd. consensui Iioc ne- 
gandum non erat. Ipsemet auctor suum agnoscit extremo L. 11. 
uvTov niQiyQaipofiev T/jvde t/)j' [ji'(iXov. et L. I. 41. ti)v nQ(uTi]V 
fifQida uvTOv neQiyQ(/.\fJOfiev. Atque hoc Lene. Scribend»im prae- 
terea ntQiyQWfOfuv ob ea, quae dicta sunt ad L. I. 41. Wess. 



74 ANNOTATIONES 



ANNOTATIONES 

IN 

LIBRUM DECIMUM SEXTUM. 



81. 8. Kal aacpTj ytvtad-ai roTg uvayivMay.ovaiv^ Videtur 
aut yivaaS-ui av, aut yevrjaead-ai sine av legi debere. Steph. 

81. 36. 31iaola(h]9-t\g vno Trjg 7ienQco[.uvi]g\ Sic L. I. 
3. Sed vide not. ad L. XI. 2. Wess. 

82. 47. KaXh^ii'idovc\ Non aliter Archontem adpellat Dio- 
nysius Halicarnasseus in Dinarcho. Diogenes Laert. 11. 56. enl 
ug/ovrog KulXidijiiiidov , aut KaXXidiyiov, unde lo. Meursius de 
Archont. Ath. L. IV. 6. refingit KulXi/n/^dovg, Menagio proban- 
te. Stadii hac Olynip. victor IlQco^og Pausaniae L. X. 2. p. 802., 
sed una litera auctior, ut bene nionuit Sylburg., ia Eusebio Chron. 
Yocatur UavQog Kv()ip'aiog. Wess. Poi-us Eusebius Maii p. 151. 

82. 50. FvcxTov revvxtov^ Hic /Tej/^x/oj' habent exenipla- 
ria, quum in locis praecedentibus haheant rerovy.iov. quae scriptu- 
ra hic quoque servanda potius fuit. Steph. Livio Caius praeno- 
men est. Sed Nostro Tabulae Capitolinae suifragantur. Rhod. 
rvuTov Tevovyiov ] Hoc praetuli, quod auctor ita soleat. De prae-« 
nomine Genucii ad Livii L. VII. 3. Sigon. et Drakenborch. recte 
deeernunt. Wess. 

82. 58. IIaQe'd^evro roTg Oi]l3utoig] Superioris libri c. 67. 
a fratre Alexandro Thebanis obses Pliilippus datur, opinionem, 
uti diximus, probantibus lustino ct Piutarcho. Utramque senten- 
tiam Gemist. Pletho coniungit, et primo ab Amynta, Illyriorum 
armis fracto, obsidem praebitum Thebasque amandatum, deinde 
a fratre Alexandro fidei pignus Pelopidae Thebanisque permissum 
et cum Epaminonda eductum pariter atque institutum adfirmat. 
Mihi rem penitius introspicienti utraque narratio difficultatibus 
premi videtur gravissimis. A patre enim obsidem si acceperint II- 
lyrii et Thebis deposuerint, uti hic auctor fatetur et cum eo Li- 
banius T. I. p. 106. A., admoduni infans Thebas deductus est, nec 
dum liabilis pracccptis philosophiae Pythagoricae. Aetas Philippi 
rem planissimam rcddet. Dccessit anno primo Olymp. cxi., annum 



IN LIB. XVI. CAP. 1. 2. 75 

agcns XLVn., lustino atictore L. IX. 8. Itaque cum pater Amyn- 
tas anno tertio Olymp. cil. moreretur, annum aetatis xiii. attige- 
rat. Fac iam ante duos tresve annos, neque enim tempus certo 
constat, ob adversam bello Illyrico fortunam a patre victoribus esse 
traditum, et pucrum admodum habebis Philippum atque ad philo- 
sophicam Pythagoreorum disciplinam per aetatem minus aptum. 
Certe (fvaiv y.al (filonoriav^ ut auctoris verba annumerem, ad 
studia ea conferre eo tempore vix potuisse videtur. Adde, in Ma- 
cedonia mox a parentis morte Philippum fuisse et a matrc Iphicra- 
tis genubus admotum , ex Aeschin. Or. neQi JIuQanQ. p. 31. SeJ 
dedcrit eum fratcr Alcxander, atque hoc pignore fidem obstrinxe- 
rit Thebanis, ecce alia inconmoda. Contigit ea obsidis traditio an- 
no Olymp. cil. 4., actatisquePhilippiXIV.; quo tempore quin phi- 
losophiae admoveri potuerit, equidem non dubito. At eius artis 
aemulum et condiscipulum habuisse Epaminondam, qui credam? 
Erat tum ille annis XL maior, quippc aetatis XL. rebus gerendis 
inpositus, teste Plut. T. 11. p. 1129. C. Reportaverat iam tum 
nobilem illam Lcuctricam victoriam, inque eo cum maxime occu- 
pabatur, ut agrum Spartanum populationibus ageret et ferret. Et 
eum dicemus pueri Philippi ea tempestate fuisse condiscipulum? 
Huc adiunge, Lysidem illum Pythagoreum, nQoaTUTi]V rijg dya)- 
yijg y.ai naiddag Epaminondae et Philippi, uti volunt, anno quar- 
to Olymp. cii. iiiter vivos haud fuisse. Mortem obierat ea tempe- 
state, qua Thebani exsules redierant, oppressisque patriae prodi- 
toribus, Thebis libertatem atque uvTovo/itiav restituerant, sive 
anno Olymp. c. 3. Apertum hoc ex illis, quae Theanor mcmorat 
apud Plut. de Socrat. Gen. p. 584. Qua ergo ratione Philippus 
Lysim istum Pythagoreorum arcana cxplicantem audire potuit? 
Equidem sive a patre Amynta, sive ab Alexandro fiatre obsidis 
loco Thebanis permissum arbitreris , sicuti ante sum professus, 
hinc me non extrico, Sed necdum finis. Auctor dicit, Philippum 
cognita fratris caede ex custodia Thebana elapsnm regni curam in 
se transtulisse : at Speusippus apud Athen. L. XI. p. 506. F. Pla- 
tonem perhibet ad Perdiccam ablegasse Euphraeum Oritem, unura 
e discipulis, qui regi persuaserit unof-UQioui rivu /wquv OiXm- 
71(0. diuTQt(f'0)v d' IvTuvd-a dvvaf.iiv^ (l)g unld^uve JJeQdiy.y.ag., 
i§ tr ii^^ov ' rT]g dvvu/iiecog vnuQ/ovoi]g^ tntntat (^ODunnog) rotg 
nQ(i.yf.iuai. Fuit proinde Philippus in Macedonia sub tempus mortis 
fraternae, suaque in regione, quam Perdiccas precibus Platonis 
expugnatus condonarat, exercitum alebat. Enimvero, ut paucis de- 
fungar, haud inconcinne neque inprudenter superioribus Athe- 
naeus adstruit, toZto d' tlntQ ovriog uXtj&tiug t/H, d^tog u.v 
tidtii]. Wf.ss. 

82. 73. nvolf/Liaiog oylXcoQiri^gl Modus, quo Ptolemaeus 
ille Alorites Alexandrum occidit, dignus erat recenseri: eum nos 
docet Athenaeus L. XIV. 7. Sub specie saltationis cuiusdam Macedo- 



76 ANNOTATIONES 

nicae, quac, ut piito, in armis fiehat, occisiis est, et qiiidem, ut 
ait Trogiis (L. Vil. 5.) «lolo matris Enrjdices, cuius adulter erat, 
gencr suus ex Eurjoiie filiaFtoleiiiaeus ille. Caeterum in co, quod 
ait Dioilorus, Perdiccam cecidisse in praelio contra Illyrios, non 
concordat Trogus, qui euin per dolum matris Eurydiccs etiam oc- 
cisum quoque asserit: nihil tamen ohstat, quin ambo verum dixe- 
rint : riempe cecidit in praelii calore per sicarios a matre ad id 
immissos, vel eodem modo quo Urias Hettaeus in medio hostiuni 
derelictus. Caeterum Georgius Syncellus regnum Ptolcmaei ponit 
undeciiu annis altius. Palm. JlroXefiaTog o ^Xto^iTTjg^ De eo 
supra li. XV. 71. Wess. 

83. 82. JleQirpo/^oi y.a&etGTr:yei(rav] Sic praestabat. Mox 
auctor ipse c. 3. ^v unoQia Tij fieyiGTi] y.adeifTTTjy.eifyav. Scio 
augmr.nti rationem in verbis huius generis ncgligi sacpe , veluti 
naQuye/MQiy/.eiaav L.XV. 62., nQof^el-^iiy.eiaav L. XIX, 30., avv- 
dadQafiry.eiaav eiusdem lib. c. 65., et yey.hjQov/rjxeaav in Appiani 
L. V. Bel. Civil. p. 1135. itein neTtot/f/.eaav p. 1 160., tum nQO- 
yeyQWf eaav p. 1164. Sed a scriptis libris ut abiremus, caussa 
non erat. Wess. 

83. 87. IJavaaviag de Tig etc.] Idem ille Pausanias, utfa- 
to Amjntas concesserat, ex exsilio reversus Macedonlae regnum 
invaserat, eo tamen deiectus ab Iphicrate, Eurjdicen armis Athe- 
niensium adiuvante. Docet id Aeschines Or. neQi JJuQunQ. p. 31. 
et Suidas in KaQuvog. Wess, 

83. 91. liuTijyov eni ti]v /3aa.l^QyuTov'] Vid. ad L. XIV. 
92- Hic constantcr veteres libri I^pj'«roj' vocitant, cumqne illis 
Demosthen. Or. in Aristocrat. p. 422., Lihanius Propempt. ad lu- 
lian. p. 160. D. et Or. ad Thcodos. p. 412. B. et Harpocrat. in 
lAQ^'uTog. xMorcIlus '^^QyuTov y.uTuyeiv Argeum petere aut ap- 
»e//ere apud Libanium vertit, quasi mons esset Argrteus. Egre- 
gic profecto ! Wess. 

83. 5. ^Ei.onXiatugl ^E'S,tnnaaiug in ora Stcph. Vid, ad L. 
XV. 79. WessI 

83. 7. MtfiTiaufievog tov er Tqoiu tu)v )]Qfo(ov avvaani- 
Guov\ Ad. Turnebus Advers. L, VI. 21. Diodorum respexisse cen- 
set adHomericum illud II. iS^, 131 . 

^AamguQ aanld^ eQttde., y.oQvg y.oQvv ., uveQu J' uvr]Q. 
Wuvov d^ tnnoy.ofiot y.oQvd^eg XufinQoTat (fuXotac 
NevovTfov (og nvy.vol erfeaTuauv uXli]loian\ 
Prorsus ex vero. Namque et Poljbius L. XVII. 25., ubi inter se 
Romanorum legionem et Macedonicani phalangem contendit, eos- 
dem versus excitat. Curtius satis culte L. III. 2., ab Homerico non 
longe dcflectens: ipsi phdldngem vocdnt peditum stabile agnten. 
viR viKO, AHMifi AiiJil^ cotiserta sunt : ad nutum tnonentis in- 
tenti., signa serjui, ordines servare didicerunt. Plura Ezech. 
Spanhem. ad luliani Or. L p, 231. Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 2. — 4. 77 

83. 17. *Afftig avTr^v avroro/iiovl Vide mox c. 8. et inprl- 
niis Poljaen. L. IV. 2- 17. artes Philippi in Amphipoii lihcra de- 
claniiulu optime expedientem. Athenienses niaximo opcre restitu- 
tam sibi Amphipolim desiderabant , cunique Philippi Maccdonum- 
que imperio libera esset, ut suam iu potestatem rediret, moliti, etsi 
frustraneo conatu, multa sunt, quae ex Theopompi fragmento apud 
Suidam in '/'i iari to iv voTg etc. peti possunt. Wf.ss. 

84. 31. '^Y/ioa7i6i'dovg uify^y.t^^ Fuere hos inter Athenien- 
sium aliqui, quos lenissime habitos, restitutis etiam amissis om- 
nibus, liberos dimisit Philippus, amicitiam eius civitatis studiosis- 
sime quaercns. Vide Demosthenem Or. in Aristocrat. p.422. Wkss. 

84. 38. ^Qy.rjauv — /i(j/j'/()«g3 Repone ur/.iaav^ et pro 
KQividag^ KQrjvidug. Rhod. Legcndum KQr^vidug ex Strabone. 
Palm. ^J2iy.tauv — KQijvidug] Reddidi auctori quod dederat ipse, 
quodque recurrit c. 8. sine menda; neque satis demirari possuni, 
cur Rasiliensem horum librorum editionem aileo contemtim viri 
docti habuerint, ut ne adire quidem atque inspicere sint dignati, 
haud raro tamen meliorem. K(jrividsg, de quibus nos inferius, cor- 
rexit ad Steph. quoque Berkelius. Wess. 

84.44. K^ (ov neiTe diuffojvoraiv] Interiires de v tamen 
inter haec discrej}atur, quasi fuisset i'^ (uv tisqI t(ov niyTi diu- 
(fcovovai^ vel (ov ttcQi tiTjv etc. G. lo. Vossius de Hist. Graec. L. 
1. p. 32. diu(ftoviiv hoc esse loco ait, extremam vocem edere^ 
sive exapirare atfjue intercidere. Sic sentcntia foret, ex ([uibus 
quin^iue interciderunt. Ka contirmatur a Photio Bihlioth. Cod. 
CLXXVI. adiirmante exTheopompi libris LVlll. iam olim quinque 
periisse, neque eos suo tempore reperiri. Fert eamdem vocis usus, 
de quo nos abunde supra L. 111. 41. Hoc obstat, quod librum LV. 
Stephan. in Kuqvu., L. LVI. Athenacus L. XIU. 9. p. 631)., li- 
brumque denique LVii. idem ille Stephanus in IVhaauniuL ad te- 
stimonium advocarint: illi enim cum lectitarint, quomodo Nostri 
aetate eos periisse dicemus ? Discordia de vero eorum auctore si 
quae intercesserit, ut Rhodomannus versione suu indicavit, res 
omnis in vado foret. Elige ergo et scquere, quod libet. Hoc equi- 
dem iure adfirmare posse videor, Diodorum in Philippi rebus de- 
scribcndis Thcopompi vestigia potissimum lcgisse. Id scriptoris 
fragmenta, suo quaeque loco excitanda, declarabunt. Wess. Nimi- 
rum, ut perspicue narrat Photius, non postremi quinque perierant. 

84. 40. KnvTov rtvovxiov^ yLtvy.iov nominat Livius. 
RliOD. yliv/.iov Ttvovy.iov^ Ita praestat ex Livio , ut bene Rho- 
dom. , L. VII. 4. Adde Fastos Pighii ad ann. cccxci. Wess. 

84. 01. B(xodvlig d^ o T(ov 'IllvQt(7)v /iuG.} Idcm ille 

est, dc quo Ciccro de Offic. L. II. 11. Itaque propter ae(juabilem 

praedae partitionem et Bardylis Illi/rniis lutro , de quo est apud 

Theopompum., tnagnas opes habuit. Origo hominis fuit vilissima: 

ex carbonario enim regiam dignitatem inter lllyrios adeptus est, 



78 ANNOTATIONES 

teste Helladlo Besantino in XQt^arofiad-da npudPhotiumBiblioth. 
p. 1579. BuQdvXig, ait, di ng 'RXvQiMv'iGTrjaT/jYi]atv, uv9qu- 
y.evg yeyovrog. quibus gemina reperies in Libanii Or. XXVIII. p. 
632. B., sed flagitiose corrupta, restituta tamen in integrum feli- 
cissima Henr. Valesii medicina ad Excerpt. DiodoriNostri p. 121. 
Wess. 

85. 81. 'E^QMuivcog avviaT^aavro rov xivSvvov] Etsi hoc 
minime damnem, suspicio tamen nasci poterit, vTieaTi^auvTO fuisse 
olim, idque mutatum ob praecedens avj^eoTrjauTo /iiu/ip'. Habes 
&uvf.iaGiovg uyCovug vneaTr^auvTO L. XII. 61. Sed ea suspicio 
est, forsan iniusta. Wess. 

85. 86. TuXuvrevGnevog uel ruTg etc.] Vid. not. in L. XL 
22. Auctor iterum Eclog. 1. lib.XXXVIL TuXavTevo^uvrjg ujoneQ 
inirrideg nuQu /.UQog rr^g viy.ijg. Wess. 

85. 94. Kul ar!]aag rQonuiov] Atqui moris non erat Ma- 
cedonici, ut victis de hostibus statueretur tropaeum: quare, si 
Pausaniae fides, nec Philippus ncque Alexander usquam, etsi to- 
ties victores, tropaeum erexerunt. Adscribenda ex L. IX. 40. 
verba sunt: (DOunnog dt ovx uve9^r,y.e o 'A{.ivvtqv rQonuiov, 
ovre evruvd-u, o^^rc onoaug f.iu/ug uXXug (SuQliuQovg ij xuVEX- 
Xrjvag eviy.riOev. ov yuQ ri MuxeSoaiv laravui rQonuiu rjv vevo- 
/iiia/.ievov. Haec sulficiunt: cetera, quae consuetudinis caussam et 
originem exponunt, indidem sumi poterunt. Et tamen non hoc 
tantum loco, sed et c. 87. et 89. tropaei Macedonici meptio oc- 
currit: meminerunt praeterea alii, quos omnes absolvit, culpa in 
Pausaniam relata, lo. Freinshem. ad L. III. 12. 27. Curtii, sed 
eius opinionis non admodum certus, quod notata ad eiusdem Cur- 
tii L. VII. 7. 14. planissime indicant. Enimvero quanto magis 
Pausaniae disputationem considero, in eam abeo sententiam, re- 
veraMacedonum in more non fuisse ob hostes fusos et fugatos tro- 
paea ponere: historicos, quod in usu ceteris id esset Graecis, 
uy.vQtog esse locutos. Wess. • 

85. 5. "'AnQuy.rog de wv] Vide Plut. Dion, p. 961. A. et 
lustin. L- XXI. 1. Wess. 

85. 20. Meyiarrjv riov y.aru rr^v EvQconrjV dvvuarei(7>v1 
/jvvuareiuv Vat. Basil. Reg. 2- Sed iustum est vulgatum. Vid. 
c. 1. Wess. 

86. 21. T;}v — 7,eyof.ievrjv udufiuvTi Sedtod-ut rvQuvviSal 
Infra c. 71. ri]V re neQif-iorjrov jvQuvvida y.ui dede/iierr]V, d)g 
tcpuauv , udu/iuvri. Nimirum quod egregie fundatum et firmum 
putabant, id adaniante vinctum perhibcbant. Aeschines in Ctesiph. 
p. 65. uXXu /aXy.oXg y.uX AJABlANrJNOJ^ reixeairr]v /io- 
Quv 7]/iwv eTeiyiae. Docent copiosius viri doctissimi Kuhn. et Pe- 
rizon. ad Aelian. VI. 12. Wess. 

86. 26. Krirfiaoii6Tov~\ Sigonio dicitur Cephisodorus, quem 
ex Nostro et Dionysio T. II. p. 115. bene redarguit Sylburgius. 



IN LIB. XVI. CAP. 4, — 6. 79 

Wess. Cephisodoriimroaxt cura eodemDionysio vol. V. p. 593. 10. 
R. niarmor Arundeli.inum. 

86. 28- zfuov '^lnnuQivov'] Rliodomannus Hipparini 
frater vertens alibi occupatum habuit animum. Ceterum res Dio- 
nis eundem hunc in annum Diodorus congessit, ut expeditionem, 
sequente susccptam, conmodius eadcmque serie posset exsequi. 
Alioqui multo citius Dio ex Sicilia in Peloponnesum fuit deportu- 
tus ; quod ne temere iecisse videar, libet in rem praesentem ve- 
nire. Mortem obiit senior Dionysius Olymp. ciii, anno primo. 
Plato arcessitur in Siciliam sub annum elus Olymp. tertium : quar- 
to fcrme post philosophi adventum mense Dio in navem inponitur 
atque in Graeciam amandatur. Docet id Plato Epist, VII. p. 329. 
C. Ipse retinetur invitus in sequentis anni autumnum, aegreque 
inpetrat, ut dimittatur. Vid. Plut. Dion. p. 964. D. Fuit certe 
aestate anni 1, Olymp. civ, in Peloponneso, spectavitque solemnes 
ludos, ut Epist. II, p. 310. C. indicat. Circumvoluto deinde anno 
iterum Plato evocatur a tyranno, missa in hunc finem trireme, de 
qua Epist. III, p, 317. B, Diu ncctitPhilosophus moras : tandeni 
literis Archytae, amicorum Tarentinorum, ipsiusque Dionis cx- 
pugnatur, sicuti Epist. VII, p. 339. D, docet. Abit ergo sub an- 
num 2. Olymp. civ,, honestissimeque excipitur. Mox rixis exortis 
abitum adultu aestate molitur: inpedit tyrannus, aegreque Philo- 
sopho persuadet, ut eum annum in Sicilia moretur. Haec Plato 
Epist, VII, p, 345. 3 16. Oriuntur labentibus mensibus nova iur- 
gia: philosophus contemtius duriusque habetur ; liberatur tandem, 
Archytu aliisque ex Italia philosophis, missoque in Siciliam Lami- 
sco, deprecantibus, exeunte Olymp. CIV, Sic ipse ibid. p. 350. et 
Plut. Dion. 966- B. Nam Diogenes Laert. L. III. 22. errorcm ex- 
cusare nullo potest modo. Ineunte Olymp. cv. Plato, nuper Syra- 
cusis redux, Dionom convenit in Peloponneso, cum ludi Olympici 
celebrarentur. Vide Epist. VII. p. 350. B. Tum Dio manum con- 
parare, idque contentiore studio, ubi accepit uxorem Areten alii 
nuptum datam, filiumque sic educari, ut induigendo turpissimis 
inbuatur cupiditatibus. Lentum tamen et spissum istud negotium, 
quod multorum annorum tyrannis magnarum opum putabatur et 
pauci ob eam caussam ad societatem periculi perducebantur. Tan- 
dem exeunte aestate anni iv. Olymp. cv. portu solvit, et luna de- 
liquium patitur, teste Plut. Dion. p. 968. A. Volventibus dein die- 
rum hebdomadibus Syracusae occupantur, ct anno quideni vili. efc 
XL. quam amissa fuerat libertas, auctore eodem p. 970. D. Quae 
quidem omnia in istum, quem innui, annum optimc congruere, si 
quae de hoc lunae defectu conmentatus est Seth. Calvisius, et in- 
itia senioris Dionysii ac xxxviii tyrannidis eius annos cum cura 
consideraveris, mecum ipse fatebere. Atque haec paullo copiosius 
persequi placuit, quod et Platonis et Dionis illae res negligentius 
habitae videautur. Wess. in Add. 



80 ANNOTATIONES 

86. 37. Kal Na^(ruTov] Pravum videtur. Hominis nomen 
integrius servavit Corn. Nepos Dion. c. 1. Namque ille superior 
(Dionjsius) Aristomachen , sororem Dionis habuit in matriino- 
nio: ex qua duos Jilios, Hipparinutn et NVSAEunr, procreavit, 
Et exTheoponipi L. XL. Athen. Deipnos. L. X. 10., et Piut. prin- 
cip. Tinioleon., etsi nunc prave ihi NrjGuiog. Vid. viros doctos ad 
Aelian. L. 11. Var. Hist. c. 41. Wess. 

86. 45. ^vlkuficov tni S-uvuvo)'] Xenoph. I4vu^. L. I, p. 
205. ilujiovTo TTjg Uovrjg tov ^OfiovrrjV ini V-uvurcp. Athen. X. 
10. ojontQ fni ituvuno ovvttXr/fi/iierog. Sic enim ibi legenduia 
videtur. Lucian. D. Mort. XII. 3. xu) Gvveluftfiaviv inl i}avurio. 
ubi huius loci Clarissim. L. Bos oblitus non est. Wess. 

86. 49. jyJeyuy.lrjV y.ul XuQty.Xet'drjV^ De Megacle res certa 
est. in Chariclide y etsi eumdem mox iterum nominet, haereo. 
Credo equidem non alium atque eum esse, de quo Nepos in Dion. 
c. 5. Posttpiam Corinthum pervenit Dion, et eodem perfugit 
HERACLIDES, uh eodein expulsus Diotiysio, qui praefectus fue- 
rat equitutn. Ipse auctor c. 16. ''HQU/.}.ddi]v vocat, sicuti et Plut. 
Dion. p. 972. D. lusta itaque suspicio est, HFAK.AEJJ HN 
libruriorum errore in XAJ^JK^d EJJ HN ahiisse. Consentit Sim- 
son. Cliron. ad ann. 3648. Wess. 

86. 56. iif/.t (poQrtjyovg dvo vuvgl Sic iterum c. 9. At 
Plut. Dion. p. 968. D. rovg di orQuricorug rovg /Jiiovog i§e- 
de^uvro orQoyyvXut dvo vuvg, rQirov de nXoTov ov fteyu, y.ul 
dvo rQtu.y.ovroQot 7iu.Qrf/.oXoviiovv , paullo aliter. Demosthenes 
vero nXoicn ornoyyvXco y.ui orpuricoruic oXiyotg Dianem ait ty- 
rannide Dionysium deiecisse Or. adv. Leptin. p. 413., ubi schol. 
recte cfoQrijyciv interpretatur. Sequitur oratorem Synesius Scrm. 
ad Paeon. p. 309. A. Nostro tamen consentaneus est Coi^n. Nep. 
Dion. c. 5. Porro in militum numero, quem Plutarchus Dtcc mi- 
norem fuisse adtirmat, niagnus est Aristotelis dissensus, /iieru 
TQicj/iXicov onXiribv Dionem in Siciliam tramisisse perhibentis Rhe- 
tor. ad Alex. c. 9. p. 181. Tanta saepe illustribus in factis inter 
decora scriptorum ingenia intercedit discordia. Wess, 

86. 60. XuQty.Xeidtjv de (meXint'} Scripseris '^HQuy.XiidrjVy 
loco pristina sanitas redibit. De priore dictum antea fuit: alterum 
lirmat ipsemet auctor c. 16. Scio Plut. Dion. p. 972. D. in qui- 
busdam cum Nostro discordare: certo tamen constat Heraclidem, 
cum Dion in Siciliam solveret, relictum fuisse in Peloponneso. 
Mox u^ovru xuromv bene reddit Interpres paullo j)ost adductu- 
rutn. Wess. 

86. 63. AvSQofiu/og o TuvQOfitvirrjg] Laudat homineiu 
Plut. Timol. p. 240. D. Quod vero Tauromenium condidisse dici- 
tur, haud levem habere difficultatem videtur, de qua nos supra L. 
XIV. 59. Wess. 

86. GO. Oiy.t]aug} Falso pro otxtcra?. Rhod. 



IN hin. XVI. CAP. 6. - 8. 81 

'"^" 87. 73. KdiactQOQ uvaarrjaavTog rovg TavQo^irylrug'] Posl 
Biculuiu bclluui Caesar Octavianus Tauromenitanos, ob adversam 
ad eorum oppidum cladem apud Dion. Cassium L. XLIX. p. 450., 
alio traduxisse videtur, colonis Tauromcnium deductis. Nam co- 
loniae iuribus insigne deinceps fuisse testis etiam Plinius est N. 
Hist. L. III. 8. Wess. 

87. 80. ''Ore /iuv ol Qij^atot — or^ 6e oll^d-ijvaToi^ Auxi- 
lii, quod Athenienses Euboeensibus maturatum submiserunt, mc- 
minitDemosth. Olynth. I. p. 4., tum Or. in Androt. p. 386. et adv. 
Aristocrat. p. 431., id insuper docens, Thebanos victos abiisse at- 
que vnoonovdovg. Inspice praeterea Ulpiani scholia et Aeschinem 
Or. in Ctesiphont. p. 65. Wess. 

87. 95. MavocoXov rov KaQwv Svvaorov'] Belli socialis 
Mausolum facem et signiferum fuisse, Demosthen. signiticat prin- 
cip. Or. de Rhod. Libert. Videntur tamen Byzantii, Rhodii et Chii 
iam ante se iunxisse, a Thebanorum duce Epaminonda in foedus 
^ccensi, quod superiore libro c. 79. indicatum est. AVess. 

87. 4. 01 i-iiv ovv enl tmv uXXcov vecov} Vide Corn. Nep. 
Chabr. c. 4. et Demosth. Or. in Leptin. p. 294. et de filio eius, 
iuvene ingeniosissime nequam, Athen. L. IV. p. 165. E. Wess. 

87. 9. Ble'xQt rijg yiv/virtSog — Xiixvrig'^ Sic et Scymnus 
Chius V.429., ubi dellljriis: 

^E/et de Xi/iiv7]v ev f.ia)i rj ^cuQa Ttva 

iy[eyuXi]v , nuQ avroTg rtjv ^v/viriv Xeyof.ievT^v. 
In Polybii L. V. 108. yiv/vtdia Xif.tv7}. Plura ad Strabon. L. 
VII. p. 503. Casaub. et Palmer. Graec. Antiq. L. I. 35. p. 205. 
Wess. 

87. 16. Ku\ noXXug ucpoQ/itug Sovrcov tlg noXe/uov etc. ] 
Multa de hoc genere conduxit Pricaeus in PauIIinam 1. ad Ti- 
moth. V. 14. Amphipolim Philippus adgressus est, uvrovo/iiiu, nu- 
per concessa securam, pronam tamen in Athenienses, quos et le- 
gatis missis, ut quam citissimc auxilio occurrerent urbemque oc- 
cuparent, rogarat : sed lenta illic, ut saepe in populari statu, con- 
silia. Demosthenem adi , et vere hunc in annum res Amphipolita- 
nas coniectas adgnosces, Olynth. I. p. 4. Wess-. 

88. 22. Tovg f.iev uXXorQicog — ecpvyddevcre] Et eos qui- 
dem inprimis, quorum opera urbe erat potitus. Sic certe Libaniu» 
T. I. p. 106. D. lAfKftnoXtroJv rtvug \)-eQunevoug ^ el/ev 'Aficpi- 
noXtv. (jjg de tjv SeanoTT^g, di cov eiXijcpe t?}v noXiv., rovrovg 
i'^7]Xuvve. nQog ye rovg IlvSvuiovg ov Siiorijaev uno rwv anov- 
Smv rug ocpayug. uX'^ uvifii^ev uficporeQu ruTg avrov Ti'xvatg. 
Quorum postrema Philippum, quod interpretem fugit, indicant in- 
ter ipsas libationes et iurisiurandi sollemnia Pydnaeoruni plures 
obtruncasse. Docet ipse Lihan. T. II. p. 698. B. et ad Demosthen. 
Olynth. I. p. 3. Scholiastes, de Pydna a Philippo intercepta ad» 
scribens plura, Cum Aristides T. 11. p. 227. Wess. 

VoL. U. 6 



82. ANNOTATIONES 

88. 32- ^io. tO 7i7ajd-og tmv ruvxo^v tvoiy.ovrrtov^ Conf. 
Libanii Argum. ad Olyntli. 1. Olynthum Agatharcludes de Rubr. 
Mar. p. 17. noXiv /nvQiaviiQov vocat, et recte: florebat enim x 
miliium numero, alebat equites miile, percgrinorum et conducti- 
tiorum x miilia , praetereafj_ue foedere sibi coniunctos habebat vi- 
cinos plerosque. Haec Demosthen. Or. de Leg. Fals. p. 257. et 
Olyntli. lll. p. 21. Non ergo sine ratione rcx callidissimus hanc 
sibi urbem quovis modo adiungere connixus est. Dedit illi Anthe- 
munlein^ vicinum et controversum oppidum, xihv TokannjonMV 
*0)ivvdiit)v dtXiag apud Liban. T. l. p. 406. D. Promisit eidem 
Potidaeam^ atque lioc benivolentiae colore Olynthios circumscri- 
psit. Vid. Demosth. Philipp. IL p. 4G. et Or. de Cherson. p. 02. 
Aristid. T. IL p. 224. Wess. 

88. 39. Kur rpiluvQ-QWTCcoQ avrTj 7i()oatvtyy.ai.itvog^ Hoc 
verum. Atheniensium tamen colonos durius habuit , eorumque 
bona diripuit, ni fallit Demosth., seu quis alius auctor Or. deHa- 
lon. p. 49. VVess. 

88. 42. Tiiv dt IlvSvav tS^avSQano^iaaf^ttvog e.tc.'] Videtur 
in his aliquid esse conmissum. Docuit auctor, Philippum Olynthiis 
promisisse Potidaeam, pro qua tamen Pydna illis datur. Praeterea 
Pydna iuris fuerat Macedonici, Atheniensium Potidaea. Illam sibi 
rex receperat, hanc Afchenieusibus ereptam Olynthiis, ut ab Athe- 
niensium eos societate alienaret, condonaverat. Sic Demosthen. 
Olynth. III. p. 12. et ex Theopompo Scholiastes. Scripseris tv)^ 
dt UoTidaiav., quemadmodum censuisse video Cel. Barbeyracium 
ad Histor. Foed. P. I. p. 21 1., aut potius T}jv Si noXiv^ berie se 
locus habebit. Quid? Gcmist. Pletho non aliter legit: nam post- 
quam de Potidaea occupata et dimisso Atheniensium praesidio ex 
Nostro conmentatus erat, subiungit continuo: ti)v de noXiv t^av- 
daanodiaufiivog xul yaxaay.aipug ^Olvvd^loig ToTg uaTvyeiroaiv 
Gvai vtiuadai y.ul Tug y.T/jatig tdcoy.tv. apertissime confirmans 
suspicionem nostram. Wess. 

88. 46. BltTcovofiaae Oilinnovg'] Appian. Bel. Civil. L. 
IV. p. 1040. ol Si Qihnnoi noXtg iaTiv, rj /Jurog (Lvoficx^tro 
nukai , y.ai KQipuStg tii nQo zlarov. y.QTjVai yuQ tiai ntQi rcji 
l6(f(0 va/nur(ov nolXai. 0iXt7inog di (og tvcfvig in\ OQuy.ug /co- 
Qiov co/vQcoae re xal acf tavrov QiiXinnovg nQoaeinev etc, satis 
opportune: quamquam de Dciti titulo quod addit^ non ita liqui- 
dum videtur. Nostro certe quidem si auscultes, KQijvidcov nomen 
urbs habebat, cum a Philippo instauraretur. Datus olim diceba- 
tur, ut apud Herodot. IX. 74. Adde Harpocrat. in /jurog, Zeno- 
bium Cent. III. 11. ct Strabonem L. V II. p. 511. in KQtjvidcov 
nomine Diodoro consentaneum, scd Datum non recte, si tamen 
ei rei ipsemet auctor, distinguentem. Wess. 

88. 57. zliu TovTov ^iQoerQtijJUTo nQodoTug yeviaO^uL^ Sic 



IN LIB, XVI. CxVP. 8. — 10. 83 

bene. De largitionlbus Philippi Gracclaeciue proditorihus inferius 
c. 56. Wess. 

88- 64. rdiov TlonXiov'] Mendose pro IToiTrj}aov. Rhod. 
Tuiov TIoiTrjXiov} Ausus sum PoeteUi nomen ad hunc modum 
refingere, tum quod TliTiXiov marginis Stephani non longe rece- 
deret, tuni quod Pighius in Fast. ad ann. cccxcui., forsan ex 
Granvellani scripto libro, id Diodoro tribuat, et Cospus id ver- 
sione reddat. Wess. 

89. 70. Navg — TeTQaxooiag'] Quingentas Corn. Nep. 
Dion. c. 5. Sed Dio7ifretus tion tavi suis copiis^ quam odio ti/- 
ranni, maximo animo, duahus onei'ariis navibus., quinquaginta 
annorum impei-ium, munitum quingentis longis navibus^ de- 
cem equitum^ centum peditum millibus.) profectus oppugnatum. 
Credo librariorum peccato. Auctor enim iterum c. 7 1 . et Plutar- 
chus Dion. p. 963. E. cum Aeliano V. Hist. L. VI. 12. Dionysio 
cccc naves longas largiuntur. Wess. 

89. 91. ^Ynb MivLoog iyaiod-j]] Aliter L. IV. 79., ubi vide. 
Wess. 

89. 95. ^'Ovo^ia TIuQa7^og'] 2vvalog hic Plutarcho Dion. 
p. 969., quamrecte, non dixero. Wess. 

89. 4. ^Eti de liufiaQivaiovg y.al IMaSivaiovg'] Camari- 
7iaeorum , ad Dionem sese adiungcntium conmeminit Plutarchus ; 
de Madinaeis nihil, quorum quidem nulla apud alios quoque, qui 
res Siculas attigerunt, mentio. Hinc Ph. Cluverius Sicil. Antiq. 
L. II. p. 357. Nullum, inquit, alii cuiquam memoratum est op- 
pidum 3Iudiva. Et, post Camarinenses quum idem Diodorus di^ 
cat Dionem assumsisse illos, qui in vulgatis eius exetnplaribus 
leguntur 31udivuioi' nullos alios hos fuisse iudico., quam 31otv- 
xaiovg., id est., Motycenses. Pro quo vocabulo corruptum illud 
suppositum. Nisiforte suspicari libeat, vocabulum Ku/iiuQivaiovg 
ab imperito atque oscitante exsc7'iptore bis positum fuisse ., unde 
postea alius alte7'um eorum discerpserit in y.ui Mudivulovg. Quo 
Catone, interea dum raeliores libri certiora doceant, simus con- 
tenti. Wess. 

90. 21. ^ Ano Tr^g unooTuaewg'] Placere hoc potest: neque 
inprobum tamen um) TTjg vnooTuoecog fucrit, si de proposito ty- 
rannidis pessumdandae intelligatur. Vide ad L. XV^. 70. Ccterum 
Timocrates, qui Dionis uxorem, Dionysii sororem , in matrimo- 
nio habebat, urbi cum maxime praeerat apud Plut. Dion. p. 969- 
D. Wess. 

90. 27. ToTg nuQaTv/ovoiv onXoig ovveo^/.evaoe] Hoc ra- 
rius. Simplex simili potcstatc perfrequens Appiano, qui L. IV. 
Belli Civil. p. 985. elg uvd-Quy.eu eoxevaoe , instruxit eu7n car- 
bona7'ii habitu. Et p. 989. xai Tovg d-eQunovTug eg vnr^QeTag 
cy.evuoug. tum ibid. Tovg &eQunovTug eg OTQUTicoTag oy.evuaav- 
Tf?. iterum post pauca, xat eoy.evaoev (Tovg d-eQunovtag) ig 

6 * 



«4 ANNOTATIONES 

on7Aru.i;. Conf. lac, Gronov. od Arrlan, Exp, Alex. L. IL G. 

Wess, 

90.41. Ovy. iXarrovg ruiv TCivraxKT/iiVQicov'} Nimium vi- 
detur. Piut. 7|crav de Tttvraxia/iXuov ovx iXurrovg , in Dion. p. 
970. A. Idem quinque duntaxat et viginti Syracusanorumexsuluiu 
Dioni sese comitcs expeditionis addidisse refert p. 967. C. Wr.s.s. 

90. 48. BIeri]/.i(fiaof.uvrjg — rtjv iXivi)^agiav^ Convenit 
Strabonis L. XV. p. 1041. B. (.uruf.i(piaaaad-at xal f.uradla!)ai 
XTjV diuirav. Et lo. Chrysostomi de S. Pelag. T. II. p. 586. E. 
xui iiOcX&ovoa /iurT^fKfiaouro u(pduQoiav avri (p&ogag^ ad-uvu- 
oluv uvtI d-avurov^ rcspicientis divini illud viri in altera ad Co- 
rinth. c. V. 2. 3. Wejss. 

90. 55. 'Eytvaro Se etc. oXoXvyfiog TioXvg'^ lubilantium 
et rebus in laetis tripudiantium feminarum esse oXoXvy/iioi' et 
aXoXvy^jv et oXoXvtiiv ^ abunde ostensum a viris est eruditis Is. 
Casaubono in Theophrasti Cliaract. c. 21. Aristoph. Equit. v. 61 3. 
et Ezech. Spanhem. ad Hymn. Callim. in Del. v. 258. Paucis ita- 
que defungar. Heliodorus Aeth. L. III. p. 136- loXoXv^av fiiv ul 
yvruTxig, i]XuXa'SiUv di ol uvdQeg. Nam male Aeploratu interjires. 
Aeschylus VII. C. Theb. v- 273. 

Kfjf^iuv ux(WGa(j evyfiaroiv ^ eneira KStJ 
'OXoXvyfiov legov eviuvij Tiaitovioov. 
ubi docte Schol. et lulianus Misop. p, 345. A. Wess, 

90- 59. Uuvreg ()' unede/^ovro fieit,6v(xig r/ zar h.vd-Q(ano%>^ 
Explicabit Plut. Dion. p. 970- E. uvf^ei diu rrfg^ A/Qudivrig^ txa- 
rtQiodiv nuQU rifV o()oi' nov ^vQaxovauov leQeTu xal rQunit,ag 
xai xQurTjQug loruvrtov xui xud-^ oi^V yivoiro nQoxvruig re ^uX- 
Xovriov xul nQoorQenofUvtov (ooneQ d^iov xurev/aTg. Qui quidem 
Diis eorumque signis honos cum exhiberetur olim, turpi quadam 
adulatione ad homines fuit translatus ; quod egregie docetur ab Is. 
Casaubono ad Sueton. Calig^ c 13.) quem cunsulere operae fuerit 
pretiujn. Wess. 

91. 82. T« z£ neQi z-ug (fvXuxug QCidvfmg l/ovra^] Ea- 
dem Polyaenus Strat. L. V. 2. 7., sed verbis levi vitio maculatis. 
Editur 01 fiiv enefufjuv (nQeo/:Jevrug} xai jjjk) XUQug ESEX^ - 
2y4N rug (pvXuxugf (ug ridtj rvQu-vvov rrjV uQ/iiv u(plvrog. Tu 
lege EBEJIY^AN ^ ut sententia constet. Wess. 

91- 95. TTjg diurei/iov eo(o fKi/rig ovot]g] Forte sic cor- 
rigendum: rT-jg eoir) diurei/inv fiu/rjg. Haec Rhodomannus. At 
postea in not. Correct. et Addend. /tiwc ine non satis expedio^ ire- 
quit. Atque iiuud scio , un locus iste neti mendum haheat. A quo 
non dissentio: certe placere vix potest iv arudi(o' 6Xiy(o di diu- 
orijfiuit. Ang. Cospus, qui XVL hunc librum Latino sermone con- 
vertit, legisse aliter videtur; sic enim dat: cumque haud magiium 
loci spatium intercederet (quippe intra munitioiies statim erat 
pugnaj accurrit subito magna hostiutn vis in eum locum aatia an- 



IN LIB. XVI. CAI». 1Q.-14. 85 

gustum et vix stadii unius. Sed neque vl saris arridet Mallem 
Tiolvv Inolit cpovov iv axaSho Se y.ul dJ^iyco diaorrjjiiuTi etc, uisi 
consultius esset, fideliorum Codd. opem cxspcctare. Wf.ss. 

91. 15. ^EvaniXiicpd-Tj /Liovog T(o 7TA7yi9-£/] Dubitcs utruiti 
praeoptes, hoc an (vaniXricpd^Tj , quod Steph. expressit. Supra 
L. XV. 48. ol ivunoXijqd-fVTsg ToTg nT(!)i.iaGiv conmodc sedera 
tueri possunt: hlc cum intcrprete prius eligo. Wess. 

92. 19. ToTg noXi/ntoig nuQ* oXiyov vno/jigiog iyiViTol 
Haec uberius apud Plut. Dion. p. 971. D. Wess, 

92. 43. ^Bv roaovTii) de ro Xoinov etc] Negliguntur Dio- 
nis hae artcs ab aliis, Dionysii tamen fraudes, quibus inter se 
Dion et Syracusani coIHdi cocpti sunt, non praetercuntibus. In- 
spice Piut. Dion. p. 972. ct Polyaen. L. V. 2. 8. Wess. 

92. 57. Nuvg fxaxQug noXkug ixovreg \ Quae continuo se- 
quuntiir, praesentiam negandi vocis non ferunt: hinc eam in- 
duxi. Wess. 

92. 63. Kui Twr ravTTjg aSiXrpMV etc] Addi debuerat PI- 
thoiaus, quippe consiliorum et caedis particeps. Xenophon Hellcn. 
L. VI. p. 470., Plut. extr. Pelop. vita, Conon Narr. 50-, Ciccro 
dc Offic. L. IL 7. et Ovid. Ib. v. 323. ordinem patratae necis 
exsequuntur. Wess. 

93. 66. DliyuKrjg irvy/avov «TroJo/^?] Erant e scnibus, 
qui Thcben dignissimam censebant, cui templum condcretur, si 
Serino fides apud lo. Stob. Tit. VIL p. 9 1 . Scd illa marito inter- 
fecto retinuit dominationcm , adscito nomine tenus fratre Tisi- 
phono, sicuti Xenophon et Conon tcstantur. Wess. 

93. 70. 01 0* lAliviidai y.caIovi.uvol'] Vid. L. XV. ^^ 
Demosthenis Schol. omnia alia refert de Alcuadis, Philippumque 
contra eos, tyrannidis studiosos, a Thessalis fuisse auxilio arces- 
situm, ad Olynth. I. p. 8. et II. p. 14., errans, uti opinor. Wess. 

93. 76. KuTinoXi/Lirjae rovg rvQ(/.vvovg] Canf. huius libri 
c. 37. et Poljaen. Strat. L. IV. 2. 19. Wess. 

93. 82. Tov nuQuXiKfid-hra noXi/iov vno rov narQog^ 
Hinc apud Athen. L. VI. 4. ^EcfOQog ?/ /Ji]jii6(ftXog 6 vtog avrov 
iv rr] TQiay.oarfi twv laroQiaiv mQi rov iv^iXrfoTg uqov. Caussa 
«nim cur dubitet, ea est, quod Ephorus bclli huius historiam 
filio pertexcndam reliqucrit. Monuit etiam lo. lonsius de Script. 
Hist. Phil. L, I. 9. 2., sed haesitans, utpote horum Diodori non 
Tecordatus. Wess. 

93. 87. ^Erri tvdiya] Anni bene habebunt, si belli sacri 
initia in hunc annum referas cum Pausan. L. X. 2. Nostro tamen 
nliud placct principium c 23. Wess. 

93. 90. Kfxl yurtargofpev eig rrjv y.aruXrixptv rov uqov^ 
Eadem extremo L. XIV. Wess. 

93.92. z/tv).Xog 6' o lAd-r^vuTog etc.'] *Avrinl4d-r,vuTog^ 
ov r(7)V nuQfi/uXriitivon' Iv loroqit^ /Jivllocy apud Plut. de Herotl. 



86 ANNOTATIONES 

lualign. p. 862. B. Est profecto celeLre eius nomen, etsi saepe 
exscriptunim iiegligentia depravatum, Is. Casaubonuiu vide in Dio- 
gen.' Laert. L. V. 76., ad Athen. L. IV^. 14. et Maussac. ad Harr 
pocrat. voc. ^-JoiaTuor. Scripsit historicum opus, cuius una pars 
ab inchoato Philomeli sacrilegio ad Perinthum Philippi armis occu- 
patam decurrebat: altera usque ad Philippi exitum. Sic Noster 
c. 77. huius libri. Praeter id et aliud reliquisse censendus est, si 
de Demetrio Plialereo , ut bene suspicatur G. lo. Vossius de Hist. 
Gracc. L. III. p. 360., quaedam sit conmentatus apud Athen. L. 
XIH. 7. Quam quidem rem certam et claram Noster esse iubet L. 
XXI. Eclog. 5., ubi pravc nunc ^mXAog legitur. Dicit ibi' de- 
scripsisse illum rag y.OLvug 7iQaS,Hg libris XXVI., unde coniicia9 
haud iniuria, idem esse opus, quod a sacri belli initio Graeciae 
Siciliaeque res conplexum fuerit usque in ultimos Agathoclis ty- 
ranni annos : hqc amplius , rectiorem videri scripturam , a Ste- 
phano vetustis e librls depromptara, qua DijIIi illud, opus libri$ 
XXVI. absolvitur. Wess. 

98. 97. ^Eluiiov] " E}.nivr^g dicitur in Dionys. Hal. Di- 

narch. p. 115., sed ^EXTciviy.ijg in eiusdem Lysia p. 85., qupd 

eius nomen praeoptat Sjlburgius, neque respuit lo. Meursius «J^ 

Archont. L. IV. 7., quil)us equidem refragari nolo. Wess. , 

93. 99. rraiov JMai.dXiov^If.iniQiujoov'] Hic MarA<ov, et 

paullo ante TIonDuov scribe. Rhod. Coniectura non est Rhodo- 

manni, sed ipsa veritas. Car. Sigon. praeterea IloniXXwv suo ex 

Cod. adfert ad Livii L. VII. ] 2., quod restituo. Manlium dat Co- 

spus, incertum ex vetusto Iil)ro an suspicione. Porro stadii hac 

Oljmpiade A-ictorem Euseb. IlavQov livQT^vaiov perhibet. Wess. 

93. 10. ^EneiT lAQn('nnov'\ Hanc urbem Gab. Barrius L, V. 

de Ant. et Sit. Calab. p. 185. ed. Lugd. nunc Qurarquarium dici 

adfirmat, auctorem illi dans Diodorum , praeterea nihil. Mallem 

sinceram praestitisset scripturam et deinde situm inquisivisset. 

Ecquis enim Arponio patronus, Nostrum si seponas? Placet Ph. 

Cluverii couiectura, ineir' ^lnnojvtov lcgentis L. IV. Ital. Antiq. 

p. 1291. Eam suadet et propinquitas, non longe a Terina, et ur- 

bis Vibonis celebritas. Wess. 

93. 13. liara yuQ TrjV etc. ol dQantTui BQitTioi^ Vide P. 
Leoparduju Emend. L. IV. 12. Opportune Strabo, quem is exci- 
tavit, L, VI. p. 392. BQcXTiovg yuQ y.uXovoi Tovg unooxuTug. 
untOTTioav d\ iog ffuoi, not/iiaivovTeg avToig (^ylevxuvoig} nQOr 
ttQov , eiS- vnb uveoeMQ tXevd^cQiaouvTeg , i^viy.u eneoTQUTevoev 
/Jiiov./Jtovvaio) ., y.ul huQaS^ev anuvTug nQog anuvTug. Firmat 
enim rem ipsam, et tempus Bvuttiorum defcfaonis, Adde Ph. Clu- 
ver. Ital, Ant. Lib. IV. 15. Vide vero rerum humanarum vicissitu- 
dines, lidem iili Bruttii, labentibus anuis in non dissimile servi- 
tutis genus reciderunt, ob nimium Hanuibalis altero Punico bello 
studium ad serviliamiaisteria Romanorum magistratibus praestanda 



IN HB. XVI. CAP. l^— 18. 87 

damnati apud Festum In Brutiani et Appian. fin. Hanniba). et 

alios. Wess. 

94. 26. '^HQuy.XdSrig di o yMTuXelii^(iiih'og etc.] Supra 

c. G. Wess. 

94. 30. Navg /nfv (.lay.Qag iixoai ] Plutarchvs dat ilix vii 

trirenies et tres alias naves, plura de Iiouiinis consiliis et cum 

Dione simultate adspergens in Dion- p. 972.. AVess. 

94. 40. "YoTeQov t)' unoXeiff&iprog vnb tcov noXe^iuov'] 
Antea bis ostendimus positum XijCfd^elg pro Xeiqd^eig. sed vereor 
ne hic vice versa sit unoXtKp&evTog pro unoX}](p&evTog. Steph. 
Recte Stephanus , cui Rhodomannus accedit. Idem vitium in his . 
lo. Chrysostomi T. I. p. 345. B. de Imp. Valente, onov ye y.al 
uvTog fJuaiXevg ttg y.(Of.irjv Ttri/, anoXeirpd^eig fieT oXtycov gtqu- 
xuoTcov etc. Ipse unoXijcfi^etg rcliqueTat , sicuti ea, quae.de im- 
peratoris eius caede Zosim. L. IV. 24., declarant. Polyaen. L. V. 
16» 5. Hufifievrjg — V7cb nXeibvcov unoX^jcfd-eig. ubi in scriptis 
idem est, ut saepe, peccatum. Wess. 

94. 44. ''EuvTov uniocpa'S,ev^^ Eadem Ephorus, insuper mor- 
tuo scriptione sua turpiter insultans. At Timonides, qui rebus 
gestis adfuerat, vivum in hostium potestatem venisse ac ludibrio 
fuisse, Speusippo perscripserat, rcferente Plut. Dion. p. 974., 
quera vide. Plutarchum sequitur Tzetzes, etsi solita iactantia in 
Timaeo, quem errans l4vbQO(fbvov r\bv pro IdvdQOfiu/^ov vocat, 
ea se lectitasse videri vclit Chil. X. 850. Wess. 

94. 65. Tolg uQiaTovg tc~)v fiiad^ocf>bQcnvuneXiTiectc.'^ Fili- 
ura etiara ApoIIocratera, de quo ad Aelian. V. Hist. L. II, 41. lac. 
Perizon., tcste Plut. Dion. p. 974. ,..qui haec et quae continuo 
succcdunt, copiosius exscquitur. Wess., 

95. 81. JIoXv Tc~)V ^vQuy.ovaUov — vniQe^cxXXovTo] Ma- 
luissem Tovg ^VQuy.ovaiovg, ut ipsemet atque alii pleruniquc adso- 
lent. Vid. ad c. 88. libri XV. VVess. V. Schaef. ad schol. ApoU. p. 304. 

95. 2. Nvxptov Tbv NeanoXiTrjV~\ Videndus iterura est Plut. 
Dion. p. 976. A. Wess. . >-. 

95. 5. ^ETeXeiTov iig ^vQuy.ovaag nXovv^ .Sie c. 68. ovTog 
fiev ovv y.uTu onovbiiv eTtXei toi' elg l^i^yiov nXovv. Alii,, brevi- 
tatis studiosi, tov nXovv omittunt. Aristides T. III. p. 576. Ibnig 
J' uv y.ui nQiv eig 'EXnf c/.vTiyrjV TeXiao.t. Lucianus Hermot. c. 71. 
uvrh]fitQbv unb TVjg "EXXcxdog iig>. ^lvdovg TeXeT , qui TrjV bdbv in- 
telligendam reliquit, Wkss. 

95. 17. Kudc')Q{.iiad-i] ntQl TrjV ^yiQidovauv] Interpres m 
Arelhusae porlu, maluissem propter fontevi jlretltuscim. Memi- 
nit, fateor, Xt/nivog 'AQtdovarig Procopius Belli Vandal. L. I. 14. 
sed nusquam Diodorus, neque ante Procopium ,alii. Fons spccta- 
bat eam insulae partcm , quae in magnura portjun vergit, docente 
Ph. Cluvcrio Sicil. Antiq. L. I. p. 166. et lac. Bonano L. I. Syrac. 
Antiq. c. 1 . 7. ctc. Wess. 



88 ANNOTATIONES 

96. 32. Ttvwv (J* ^yxQaTfi? xaT^ari^aay} Quatuor na- 
vium potiti sunt, si Plutarch. in Dion. p. 976. A. audis, Wess. 

96. 37. ''Pad-vf^Kog tl/ov Tu uiqI Tag (jvXaaag^ Alias ^a- 
d-vi-iHv ra 7i£Qi Tug rpvXaxug. Itaque niliil moveo. Vid. L. II. 19. 
et L. III. 55. et huius lib. c. 12., ubi eadem. Wess. 

96- 39. ' ylva/iiaxioaad-ai xal uvaXa^tiv (3ovX6/nivog ttjv 
7]TTav] Conf. ad L. XIII. 87. ^ AvaiA.axtaaad-at auctoris atque 
aliorum adsuetudine satis est munitum. Namque et L. XIV. 2. 
(ivufta/ofuvog de t6 thqI tov ^aaiXtu ytyovog iXdTTWf.ia' et L, 
XVIII. 72. Jf ^ AvTiyovog — avtftu/tauTo to yeyovbg iXuT- 
rroftu reperies. Nic. Damascenus Excerpt. p. 482. ditvottTO -— 
TTjv fxtivov TjTTuv avafia/Jauad-ai. Polyb^ L. I. 55. anovdut,o)V 
avafiu/taaaO^ai ttjv ytytvvjfitvriv nfQiniTiiav. Liban. Basil. p, 
133. D. uvuf.iu/fiad-ui Se ttjv nXi^yrjV , ovdi ovuq iXni^ovaiV' 
Qnae quidem ad verbi usum abunde crunt. Wess. 

96. 49. 'Ex Tijg f.ied-rig fitd^vovTtg'] Rhodomannus in not. 
suarum Addend. pro f.ied^vovTtg lego interim iytQ&evTtg' quod 
probum foret, si Codd. patronos haberet. Ego vero non damno 
ponitus vulgatum. Dixit Oppianus Halieut. V. 228. tit t oSvvmav 
^"VjQ oXobg fiti)-v7}. et S. loannes Apocal. c. XVII. 2. xat ifitd-v-' 
ad-rjaav — iy. tov olvov Trjg noQvtiug uvTijg. tum yvvuTy.a f.it-- 
^ovauv iy. tov ulfiuTog rwv uyicov, haud multa profecto varie- 
tatis dissimilitudine. Wess. 

96. 73. * E^aniaTtiXav Innetgl Operosius haec Plut. inDion. 
p. 97Q. D. exponit. Wess, 

96. 75. /JoQidXwTov ytvofiivr]v'] Sic infra L. XVIII. 46. 
et in Excerpt. Vales. p. 301., Euripid. Troas. v. 517., Synesius 
Encom. Calvit. p. 84. D. sed doQvuXcoTov de Insom. p. 148. C., 
et Demosthen. de Coron. p. 170-, Aeschin. ntQi UuQunQ. p. 32., 
Plut, T. II. p. 295. C. ; quae scribendi discordia doQvxTTjTov et 
^OQiy.Ti]Tov quoque infestat. Vid. not. in L. XII. 83. Wess. 

97. 82. Kui diavvaag oiiwg ttjv tig ^vQuy..] Quaedam rei 
gestae ordinem illustrantia negliguntur ab auctore, ex Plut. Dion. 
p. 977. C. petenda. De Hexapylis diximus alias. Tu vide Ph. 
Cluver. S. A. L. I. p. 145. Wess, 

97. 14. Tovg fiiv i/d-Qovg unuvTug dniXvae rwv iyy.Xrjfiu- 
T«j'} Considera sis magnum viri animum et mirare clementissi- 
mam lcnitatem, qua Heraclidem et alios tractavit, apud Plut. 
Dion. p. 979. A. W^ess. 

97. 21. KuTu di Ti)v "EXXdda etc, ] Suo haec tempore nar- 
rantur. Sociale enim bellum Archontibus Agathocle et Elpinicc 
potisslmum fuit administratum. Dionysius in Lysia p. 87. ovTog 
(Vf noXtfiog (b avfifia/ixbg) ninTti xard * Ayad-oxXia xul EX- 
nivlxrir uQ/ovTug. Wess. 

97. 29v ' Iff.ixQUT7]v xul TiftoS-tov'] Additi fuerunt Mene- 
ithco, cHi iiflU eius curam Atheuienses inposucrant. Corn. Nepos 



IN LIB. XVI. CAP. 18.-22. S9 

Timoth. c. 3. Fit Me7iestheu8 ■praetor ^ ftliu» Iphicrati^, gener 
Timothei^ e/, ut ad bellum pro/iciscatur , decernitur. Huio in 
consilium dantur duo usu sapie^itiaque praestantes , pater et so- 
cer, quod in his tanta erat auctoritaa, ut magna spes essety 
amissa posse recuperari. Idem docuerat Dionj^^sius in Dinarch. 
p. 1 19., nisi orationem incuria quaedam corrupisset. Subveniamus 
scriptori optimo, suumque illi reddamus. Sic editur: iiQrjrai yuQ 
enl Tov OTQaTi]y'ov Ttf.io&iov C<o7'Tog, xutu tov /qovov Toy Ttjg 
fUTa NEI\lE2&E2Ei22 GTQaTriyiaQ, f<f f] rag ev&vvag vno^ 
o/(t)V tuXio. Tu mccum ]]IENE^QEQ2 refinge et felicem Syl- 
burgii industriam ab vero. longissime deflexisse, mirare. Wess. 

98. 49. ^ Eni^aQTvQo/iitvog roTg CTQartioTutg] Etsi non 
oblitus sira Pauliini ex Ep. ad Galat. V. 3. fxaQTVQOfiai navrl 
avd-Qwnco , mallem rovg OTQaTKOTag. lUud enim diversum est. 
De re ipsa Corn. Nepos l'iraoth. c. 3. Wess. 

98. 52. 01 d^ ^Ad-rjVutoi naQo'§vvdivrig] Iteruni Ncpos 
c. 3. 01) eam rem in nrimen vocahantur (Iphicrates et Timotheus.) 
Populus acer, suspicax, mobilis, adversarius, invidus etiam po- 
tentiae, domum revocat, accusatur proditio7iis. Hoc iudicio da~ 
mnatur Timotheus , lisque eius aestimatur centum talentis. Cui 
dc centum talentis adsentitur Dinarchus Or. in Demosth. p. 92., 
sed levi vitio deturpatus: uX)^ ty.urov TaXdvTOig iTtf.irjaaTi, ort 
/QTj/iiai^ avTog tffr, naQaXicov eiXrjcpivai y.uVPodiwv. Quid? ipse 
se Timotheus detulit et repetundarura accusavit? nugae; neque 
enira adeo famae et capitis sui prodigus fuit. Dederat orator ori 
/Qrj/iiar uvTov *y4QtoT0ffwv tffr^. Aristophon actor erat , crirai- 
natusque est, Tiraotheum et Iphicratera pecunia corruptos rei gc- 
rendae occasionem negiexisse. Docet Polyaeuus Strateg. L. III. 
9. 29., et clarissime omniura Dinarchus ipseraet Or. in Aristogi- 
ton. p, 110., ubi verba, ut ea explevi, repetit. Porro Iphicrates, 
quem Diodorus in capitis hac caussa daranatum fuisse significat, 
absolutus est, Polyaen. dict. loc. et Corn. Nep. in Iphicrat. c. 3., 
cum Schotti nota , testificantibus. Wess. 

98. 58. * AQTu(iuKov yuQ unooTuvrogl Accusabor fortasse 
temerittitis , qui rcceptara scripturara mutare sustinuerim, nihil 
Plethonem et vetercs libros, in quibus OuQVfxjSutog, reveritus. 
Caussam accipe. Artabazicm appellant omnes, Demosthen. in Ari- 
gtocrat. p. 428., Polyaen. L. VII. 33., confundens tamen duos 
eiusdera nominis, auctor ipse c. 34. Eundera reperifc suo in codicc 
Ang. Cospus, restituendumquc censuerunt viri doctissimi Simson. 
Chron. ad ann. 3C49. et Barbeyrac. Hist. Foed. P. I. p. 216. 
Denique pertritum librariis est, OuQvuiSutov et l^QTu/iuCov, quod 
cxemplis antea patcfecimus, scribendo permiscere. Quae tibi levia 
si vidcbuntur, 0uQV(/.fiu'Qov rctine. Mihi alia niens, consiliuin 
aliud. Wess. 

98- 77. ^fiufmvag trij TQia^ Et hoc recepi Ang. Cospo 



90 ANNOTATXONES 

fidelussore. Accedit ipsemet auctor c. 7., cum de sociali tello •> og 
di^fieivev tvrj XQUf. ; iinnaturque rei ordine. Susceptum est bellura 
Cephisodoto Archonte , ct gestum acriter cum Agathocles et Elpi- 
nioes-Athenis praetores essent: sic Dionysius in Ljsia p. 85. Nou 
itaque ultra triennium propagatum est. Wess. 

99. 78. Maoy.ov Wu^iiov'^ In Fastis C. Fabium adpellari, 
bene vidit Rhodomannus. inspice Livium L. VII. 12. Wess. Mo- 
nuit et Pighius L. IV. p. 282. 

99. 80. Kal ditfuiviv fTt] ivvfa'\ Maluissem Irtj Sly.a scri- 
pslsSet, quemadmodum inferius c. 60. Bellum paullo conflatum- 
citius, docente Pausanv- L.X. 2., continuatum est in continuos 
decem annos. Id praeter Pausaniam agnoscunt et palam profttentur 
Aeschines Or. ia Ctesiph. p. 74. et Athenaeus L. XIII. p. 560. B.) 
Wess. , i 

Ibid. Oi).6iii7j7.og yaQ o Ocoy.evg"] In P.olyaeno Oi)Mf.ir^Sog4 
^uod Bongarsii monitu ad lustin. L. VIII. I. merito in postrema 
editione correctura est. Plut. Timol. p. 251. OiAodrjf.wv vocat, 
welius 0r/.6fi7jXov T. II. p. 397. F. Evfti;Xog' dicitur in schol. ad 
Pindari Pythion. Od. IV. 7., nec sine vitio tamen. Wess. 

99. 89. 01 <W 0(oy.Hg ineQyaaafievot etc.l lusdnus aliter 
L.VUI. 1. Lacedaemoniis crimini datum, quod arcem Thebanam- 
induciarum tempore occwpassent: Phoce?isibus^ quod Boeotiam 
depopulati essent. Sed verior caussa, quam Diodarus adfert. Pau- 
sanias quidem sibi non satis liquere ait L. X. 2., cur mulctam Am- 
phictyones Phocensihus irrogarint, agri tamen Cirrhaei, de quo 
Demosthen. Or. de Coron. p. 165. Aeschin. in Ctesiph. p. 69. et 
Strabo L. IX. p. 641., a Piiocensibus arati meminit, et muictae 
eius noraine c. 15. eiusdemlibri, ore. Qifoy.evoiv Qdfifpiy.xvoveg^ 
htefjyaCofievoig lov ■d-eov ttjv xcooav fTitfiuXAov /^QrifiuroJV ^ij- 
fiiav. Wess. 

99. 92. 01 fdv^IiQOfivrifioveg^ De his civitatium ad Am- 
phictyonicum consessum -legatis Aeschines Or. in Ctesiph. p. 69., 
Ulpiauus ad Demosth. de Coron. p. 165. ct Harpocration in *^7£- 
pofivrjfivvec. Alius erant generis, de quibus Piiilosophus Polit. 
i. VL 8. Wess. 

99. 12. ^AqoQfiag e/eiv UTiecfatve] Ita postulant manu exa- 
ratae schedae. Pausan. eadem in reL.X. 2. owroc owv o 0iXofn]}.og 
tijv re ey.Tioiv avt^Zg ^i.iivvUTOV aTrtcprjve tmv /Q7]fidTtov. Wess. 
-">'! 99. 18. AvtaQ (D('rAr,on'] Non est de nihiio Cf>rox£jW, quod 
B^sileae vulgarunt. Duplici enim modo Homeri U. jB, 517. olini 
legcbatur. 7o dt 0ioy.r-on', Eustathius ait p. 273.41. diffooetTUt 
xf/.Tu Tovg Tto.7.aiovg ., ol fjuniv ori ev ttj 'Aqiotuq/ov bi/otg fpe- 
QtTur 0o)y.eio)v cV<« diffd-oyyov ();;A«(y^, yul 0o)y.rjO)V dia Toi) r^. 
Secutus essemBasil., si ceteriCodd. suppetias ivissent. Wess. 

100. 36- ^ Ay.vQMoei] \4yvQrZoui non malum foret. Wess. 
Ibid. '0(5' 'AQ/JiSttfiog u7iode^uf.tevog tov Xfjyov] Non ea 



IN LIB. XVI. CAP. 23.- 26. 91 

tantum ex caussa, quod res in publicum vidcretur utilis, sed ol> 
prtT^tiiui etiam lucrum, ui fallit Theoponipus: Namque is in lite- 
raS retulit, Phocensium principes et Atohidamum ct Dinicham ciua 
uxorem, quo maritum perpelleret, ingentibus donis corrupissey 
apuJ Pausan, L. IIL 10. Quid eos dico? non reges tantum, sed et 
Kphori senatoresque Spartani idem in crimen raptabantur, potissi-' 
^um tamen a Messeniis, eodem indice L. IV. 5. Wess. 

, 100. 45. Toig re OQay.i'dag y.dXoV{.iivov(; Ton> /Jtk(f(iiv\ 

Pe caode constat ex Pausan. L. III. 10. Tkracidue \evo unde din 

Qf^ntur, ct. an sine vitio, decernere non audeor^ sunt eriim nusqUamr 

juihi, quod quidem me.ninerim, lecti. Videaitup oraculi quidamr 

adiuiuistri fuisse, sive illi OoijSov ^ikcpoi &t^umg'in lon» Euri-f 

pidis V. 94. Wess. -• > > 

100. 50. yloy.Qo\ f.ih oi nlrjaiov or/.ovvreg^ Amphissensea 

fortasse, quos LX ferme stadiorum intercapedo Delphis dissociabat 

apud Aeschin. in Ctesiph. p. 71. Wess. .:l 

100. 55. ^Ey. Tc twv (yTr^lio\ f^/zoT//e] Demosth., si tamea 

i^ au^tor Or. in Neaer. p. 740. y.ul rjvcxyy.uaav uvTotg iy.y.uipaV'* 

Tr<? T« iXayfia. et Or. in Eubulid. p. 714. xat to 'ijj-^rf ta/nu iXi 

xc^xjJuvTtg., ijuol iy.')]ffiaavTo ol drjjtajTui. utrobique tamen libri 

vetcres iy.yokdipuvTig , levi discrimiue. Adde Dion. Chrysostom. 

Ur. XXX. p. 3.35. D. Wess. : 

100. 63. "E^lJrjrfiauvTO /3oi]diTv ru) fiuvTiifri] Haud quidem 

iniuria Boeoti, si alias odii caussas iusuper habuissent. Debcbant 

cx iurisiurandi religione jiorjdiTv To> d^io) yul XHQt , y-ul nodlf 

y.al Tiaorj dvvuf.iH. Sin secus, inprecati sibi fuerant diras dirissi- 

mas, nriTi y7]v y.uQuovg (fiQnv, /<^T£ yvvuTxug Ttxvu tixthv 

yovtvoiv ioiy.rWa, «/J.« TtQUTU — y.o.l iS,(oliTg ilvui y.(u uvTOvg, 

zul olniag^ xai to yivog to ixiivfov, apud Aesdiin. Or. ia Cte- 

siph. p. 69. et TiiQi UuQUTiQ. p. 43. Wess. 

JOO. 67. ^ Avv.fii^uaag Tovg /ntai^ovg] Amat hoc genua 
auctor. Kul tm^' Tiaug uvu[ji[j(KCovTig.\j. V. 10. ^Avu[iijjaaug Si 
Tor? aTQUTKOTiy.ovg fiiaO-ovgetc. inExcerpt. Vales. p. 266. Wess. 
101. 83. ^ylT(x(fovg QiTiTia&ut Tovg liQoavkovg'^ Vide Illust. 
n. Crotlum de iur. Belli etPac.L. II. 19. 5. .4thenis qui sacrum le-^ 
gerat, capite luebat et extra Atticae solum inhumabatur, Xenophi 
Hellan, L. I. p, 351,, par alibi poena, ut ex Dion. Chrj^sostom. Or. 
XXX. p, 336.A,, et Philone lud. apudCuseb. Praep. Evang. L.VILE 
p. 392. D. cognoscEs; Wess. 

101. 98. ^(^'t ,(/«A<fTT« ;fp7/rrr7y();«Coi'Ttti] Erant, uti ele- 
ganter Cleraens Alexandrinus Protrept, p. 1 1 . avvifinoQot TT]adi 
TTfg yoTjTiiug .^JTE^^ ai in\ fiavTiy.tjv rjaxrifiivat. Dictura au» 
tem est, sicut vat fmvTiviaif-ut seu caesis porcis nraculam pe- 
tere apud Pausan. L. VI. 2. p. 455. Namquc eorum esse so>"* 
yQT;aTi]Qi(f.i^iai)^ui , qui sciscitatum oracula veniunt. " Infra L. ^viA. 
4)0. iv fiiv yuQ fiouy/iduig y^QrioT)]Qic%ofiivov uvtov, cum in, 



92 ANNOTATIONKS 

^ranchidi» oracnlum consuleret Etiam Strabo L. EX. p, 616. B. 

rovg di JliXaoyovgy (.Uvovrog Iri rov noX^fxov, XQ7jaT7jQiu^of4i' 
vovg U7ie7.d^tTv. Et de Trophonii antro p. 634. C. xaTa^uivH $' 
avTog XQr]aT?]Qiu^6fuvog. tum L. XVL p. 1 105. B. xul o XQr]' 
CTrjQtat,6[.iivog ^v zorf noXvg , xu\ rqiywv Hg jLiiv /J(adu')V7jv, 
Contra ^dt XQriaTriQiu^iiv oraculi praeses, aut, numine eius plena, 
Tates perhibetur. Sic de Apoliine Strabo L. IX. p. 646. B. x«t 
iobxpQovt^i roTg fih XPH2THPIAZQN ^ xal ra (xtv imrur- 
Twv, Ttt $i unayoQiviov. Mox vero Noster lege sancitum fuiss'^ 
tradit, fifjxiTi nuQd-ivov XPH2THPJAZEJN. quam quidem, 
mala si fide oraculum redderet, nuQaxQtjar-TjQiuCttv ferebant, sic- 
vti Dodonaei lovis antistitam Pelasgi apud Strabon. L. IX. p. 6 1 6. 
C. Usum parili modo XQ^^ ct XQfjaua&ai distinguere, notum est. 
Itaque trauseo. Wess. 

101. !• ^OvTog ;^«a/<aTo^ iv tovro) rw r^no)] Descripsit 
Laec Schol. ad Aristophanis Plut. v. 9. De capris et caprario, cui 
nomen Coretae, quaedam Plut. de Orac. Defect. p. 433. D., sic- 
uti de profundo terrae foramine , quod in oracula patebat, lustin. 
L. XXIV. 16. Wess. 

101. 3' X«t niQl rovTO yivof.uvwvl Rhodomannus rf|t«o- 
ulvayVy satis eleganter. Solet tamen auctor vulgatum eo usu te- 
rere , ut esse atque aliqua in re versari exprimat. Vid. not. in L. 
XL75. etXlV. 26. Wess. 

101. 17- Kal vofiiad-TJvut rrjg TT^g ilvut ro /()^crT?'()/ov ] 
Oraculi possessio non eadem semper. Primas plerique omnes dant 
Terrae matri, Plut. de Pyth. Orac. p. 402. D. Aelian. Hist. Var. 
L. IH. 1., quam propterea t))v nQCorofiuvTiv ruTuv Aeschyl. prin- 
cip. Eumenid. vocat : Telluri tamen socium adiungit Pausan. Ne- 
ptunum , L. X. 5. p. 809. ; sed Terra tandem iure suo concessit, 
idque univcrsum Themidi transcripsit, illa vero ApoIIini, aut, si 
Aeschylum audire malueris , Phoebae, quae id tandem ApoIIini in 
solidum condonavit: 

— • didwaiv <)' 7] yividltov S6aiv 
0>o//io>. T(^ 0oi^rjg <5' ovofi ixii nuQiovvfiov. 
Hae veteratoribus olim artes, ut indoctam plebeculam pascercnt, 
et oraculi originem quam antiquissimam facerent. Wess. 

102. 23. nQocpTjTiv Ti fiiav nuat xuTuaTrjaut yvvuTxa^ 
Ita valuit primis et ultimisoraculi temporibus. At florentibus Grae- 
ciae rebus , et credula superstitione consultores Delphos conpel- 
lente, duae fuerunt, quaie et tertiam sibi vicariam, si sciscitantium 
frequentia expostularet, adscisccbant. Plutarchus dc Orac. Defect. 
p. 414. B. imi di T(T) d-uo doi,uv ovTtog , rjTi *^ ElXug iQQcLad-rj 
noXiaiy xal ro /w()«ov uvO-Qumoig inlijd-vi., JY^IN f/pwvro 
nP0(DHTI2IN iv fUQH xudiifiivuig, xut TPITH d' 'E0E- 
^iP02 Tjv unodidiiyfitvtj' vvv d' iori filu HPOOHTIJS^ xul 
bvx iyy.uXovfUv. l^uQxti^ yuQ avTtj roTg dtofuvotg. Ceterum om* 



IN LIB. XVI. CAP. 26.27. 93 

fi!nm pr(ina fulsse perlilbetur PhemonoS^ de qua Clemens Strom. 
L. I. p. 383., quam quidem insecutae plerumque capiebantur i$ 
ohtug yetoQYiov nevrjTMVy quippe inpostorum artibus habiiiores, 
opud Plut. de Pyth, Orac. p. 405. C. Wess. 

102. 28. 'A(j/ ojv avT?]v TQinoSa y.Xijd-ijvail Athen. L. II. 
p. 38. B. TQinoSa Se ttjv vn6(iaaiv i/ovTeg^ TPIJIO^E^ wvo- 
/iiu^ovTO. Pythias eum insidebat, et iyxv/xajv Ttjg dui/uoviov dv-' 
vdfucogi uti Longinus ait, oracula fundebat. Euripides lon. v. 91. 
QuooH de yvvTj TQinoSa l^udeov 
^JeX(fig, ueidova^ "EkXt^ai (ioag 
^j4g uv ^ j4.no)XMv xeXudijorj. 
Plura non addo. Vide Langbaen. in Longln. sect. XIII. p. 97.^ 
Davisium ad Max. Tyrium Diss. XIV. p. 547. et de tripode eius- 
que figura Ez. Spanhem. ad Callim. H. Del. v. 90. p. 384., Schot- 
tum Explicat. Apotheos. Homer. p. 80. , denique de cortinis, ad 
exemplum Delphici trlpodis dedicari solitis, Is. Casaubon. in Sue- 
ton. Aug. c. 52. Wejjs. 

102. 43. Mi^y.eTt naQS-evov /^QTjaTf^Qiu^eivl Consuetudinem 
respicit Aelianus de Animal. L. XI. 10. /luvTtg re rjv uqu uya* 
Q-og 0^'Anig , ov y.ud-iUov, fia /liU' y.dQag.) t/ nQea^vreQug yv- 
vuTy.ug eni rivcov TQinddwv. Et rlutarchus Num. p. Qij. B. ov 
nuQd-evoi, yvvuTxeg de nenuv/ievut yu/iwv, e/ovai rijv ent/iekeiav^ 
ignis videlicet, qui perpetuus Delphis et Athenis scrvabatur. Tam- 
eisi autem vetula esset, dabatur studiosissime opera, ut uyvri dtu 
^lov xul xad-uQevovau perseveraret, Plut. Orac. Defect. p. 435. 
D. Porro simili cx caussa Arcades saccrdotem Hymniae Dianae, 
quae virgo esse debebat, nuptam mulierem esse iusscrunt, ofttkiug 
avdQ(Jov unoxQMvrwg e/ovauv^ Pausan. L. Vlll. 5. p. 609. Haud 
illi quidem inprudenter. Oves lupis conmittere, nemo prudens 
instituat. Et fieri tamen persaepe solet. Wess. 

102. 46. '^Yno/ivij/.cuTi rijg nuluiug nQOffTjTidog'] Optimc 
Reg. 1. Pythiae sollemnis hic titulus. jff ev zfelcfoTg nQOffiJTtgf 
al nuXui nQO(fr)Tideg>, Noster L.XIV. 13. et hoc cap., Plut. T. II. 
p.397., lamblichus deMyster. Sect. III. ll.p. 73., alii. Vulgatum 
7tQ0(fr]Tetug loci sententiae tenebras obducebat. Wess. 

102. 48. '^H/ieTg d' enuvt^^o/iev'^ Rhodomannus genuinum 
esse censuit enuvrj^-o/iev, cui etsi obviam ire nolim, videndum ta- 
men, possitne salvum esse, quod scripti Codd. prae se ferunt. Fac 
fiubintelligendum reliquisse auctorem rov Xoyov , quid tandem ad 
plenam orationem magnopere desidcrabitur? Wess. 

102. 52. "Ort ruvT(jt,eoTi ru ntxTQtu'] VirdiligentissImusAnt. 
TanDale, cumhunc locumDissert. I. deOracuI. p. 137. exscriptum 
dedisset, videri sibi defectum et lacerum significavit; neque iniuria, 
ut ego quidem arbitror. Minae, quas Pythiae obresponsum illud in- 
tentavit Philomelus, id illi gratum non accidisse, patefaciunt. Puto 
negandi particulam excidisse, rogautique vatem dixisse, noa haeo 



94 ANNOTATIONES 

esse patrii moris. Impcrat Philomelus , ut statim * tripode vatici- 
netur. AtquL non licebat id quovis tempore, sed statis diebus, et 
olim quidem solo mense, quem Bysium Delplu adpellabant, Cal- 
listhene et Anaxandride auctoribus in Quaest. Graec. Plutarchi p. 
292. F., seriore tempcstate ana'6, txuorov f.i7]vljg sive singulis 
mensibus semel, eodem teste Plut, de Pyth. Orac. p. 398. A. Opus 
praeterea multo erat ambitu, mactandaeque victimae, quae tum de- 
mum litabant, ubi toto corpore contremiscerent. 'Euv yuQ f.ii] zov- 
ro ytvrixai-) to fiiavTHov ov rfual /Qi]fiaTiC.eiv, ovd^ elauyovai 
ttjV Tlvdlav iterum Plutarch. de Orac. Def. p. 435. C. Horum 
aliquid si fuerit neglectum, iurene Pythias ovy. tlvui TuvTa ttutqiu 
dixerit? Mecum sentit in not. Addend. Rhodomannus, qui tuvtu 
icTi nuQu Tu nuTQiu^i vel ori tuvtu ovx iOTi Tu nuTQiu-i se mal- 
le testatus est. Wess. 

102. 65. ''YntQncTOf.avog^ ^YnfQneTcu/iUvog Reg. 1. Vid. 
adL. IV. 77. p. 321- AVess. 

103. 07. Tug TQcrfOjiiivag iv T(Z teQ(7)'] Forte eas respicit 
apud Euripidem cognominis fabulae v. 172. lon: 

'£«, '£«, Tig o()* oQvidwv y.aivog nQoot^u\ 
D/lwv vno x)-Qiyy.ovg^ tvvutug 
KaQffVQug d^iioiov Tty.voig', 
Sic lege. Nam x«^f/i7;of).?, quod sedem eam invasit, ineptum est, 
sicuti et ea, quae Burdelot. notavit ad Heliodor. p. 16. Melius 
praestantissimus, dum superabat, G. Arnaidus Lect. Graec. L. I. 
1 1. p. 76. ex Hesychio iu KuQqvLai. lon vero, ut ad eum re- 
deam, hoc praeter cetera ministerii obibat, ut a donariis, ne 
ab avibus inquinarentur , eas arceret: unde 
— — nTrjVtov t' dytXug, 
^i ftXunTovoiv 

2ei.iv uvu&/]/nuTtt^ Toiotaiv if.iotg 
(Pvyixdug &)]Oo/.iev. 
vers. 100. inquit. Wess. 

103. 81. Kui Tov re OTaS-/itbv y.ul rbv uQid-/nbv Trov uvu- 
St^/iuT^ov] Liquet hinc, quod et aliunde coustat, donariis singula 
pondera fuisse inscripta, eorumdemque numerum, quo quaeque lo- 
co in thesauris erant reposita, tabulis insertum. Rem illustrabit 
Herodotus L. I. 5. et monumentum^inter Antiq. Asiat. Edm. Chis- 
hull. p. 69. etc. Wess. 

103. 94. I"«roj' BldQxiov etc. ] Conf. Livium L. Vll. 15. 
Wess. 

103. 6. JJeQl Tug OaiSQtudug y.ulov/iivug nerQug} De 
Aesopo Suidas in A]G(onog et (l)ai()Qiug, perisse eum perhibent 
y.uTuy.Qri/j.viGd-evTU anb tG)v 0(xfdQi(ji,do)v xaXov/ievcov neTQcov. 
quae eadem saxa. PIutarchusfaI)uIatorem eum praecipitem exrupe, 
cui Hyampiae nomen erat, actum refert T. II. p. 557., insuper 
addeus, Delphos, cum poenas Aesopo dedissent, sacrilegorum sup- 



IN LIB. XVI. CAP. 27.-30. ,95 

jtUclum inl rrjv Nuvn7Jav dno rT]g 'Ya/ii7relag transt\iUsse; qtia 
re suspicioncm niovit Aitipl. G. Cupcro Obs. L. IV. 4. pctras illas 
conmuni nominc Phaedriadas fuisse Tocatas , et eam quidcm non 
absurdam, incertamtamcn. Id constat, saxum illud, unde sacriicgos 
deiiciebant, prope Delphorum urbeiu fuisse. Ob nurv nofjocu TriQ 
nolfiog thai }.tynai ry ntxQa Lucian. Phal. I. 6., quorum si re- 
cordatus fuisset lac. Palmcr. Graec. Ant. L, VI. 11., citra dubium 
cssc pronuntiasset, quod conicctando divinabat. Wess. 

104. 26. Boi]dtiv tyrtoaav JJokotoI xalvloy.Qol etc.] Quot- 
quot concilii Amphictyonici participes erant, iurisiurandi quadam 
religione opem hanc templodebebant. Populi erant Xll, qui in con- 
cilium coibant: Thessali, Bocoti, Dores, lones, Perrhaebi, Dolo- 
pes, Magnetes, Locri, Oetaei, Phthiotae, M.ilienses, Phoccnses, 
in Acschin. Or. ntQl TlaQanQ. 43. Aliter pauHo Pausan. L. X. 8^ 
aliterque Libanius T. II. p. 694. A. ct lIarpocrationini^/<f/:<xri;o- 
i'ff, sed levi discrimine ac propterea nato , quod generaliore no- 
minc nonnunquam alii contineantur, monente doctissimo Prideaux 
ad Marm. Oxon.p. 123. Plcracque, utNostricatalogusinnuit,gentcs 
templo suppetias venerunt , cum Phocensibus ex lonibus adessent 
Athenienses, atque ex Doribus Lacedaemonii : ceteri enim Dorcs, qui 
ad Pinduui accolebant, ApoIIini auxilium haud negarunt. Mox 
^y^/aiol 0&t(orai sine copula verum est, uti apud Strabon. L. 
Vlll. p. 561.,Libanium, Harpocrat. dictisIoc.,Nostrum L. XV. 80. 
Bene ergo Cospus. Wess. 

104. 30. ^vvf/.id/ovv *A9^f]vaToi] Tabulas foederls recita- 
vit Demosthen. Or. ntQi HaQanQ. p. 211., conficitque Phocensi- 
l)us et Atheniensibus mutuam fuisse ffiXiuv, ovfiiiia/Juy xal ^otj- 
d-iiuv. W^ESS. 

104. 31. Kai rtveg trtQot'] ToIIe haec verba, quippc im- 
prudenter ex praccedentibus repetita. Wess. Nonversu 31.sed32. 
verba eadem deleri iussit Wesselingus, quumvis typographus nia- 
num cius perperam reddiderit. Reisk. 

104. 40. 7ov ojQia/iitvov ty. r(Zv vo/lkov y.aiQov-] Suas si'- 
Li leges Amphictyonicum habebat concilium, quas Amphictyon 
aut certe Acrisius rogasse ferebatur: vo/iovg xaruarijGd/itvog 
iico rctjv idifov^ oD? ty.dari] noXig tiyt., rovg y.otvorg anuaiv, 
oSf y.uXfjvaiv 'A/iffty.rvovty.ovg Dionysius Halicarnasseus R. 
Ant. L. IV. p. 229. Wess. 

104. 58. Kui avlav ro /iuvrtTov'\ Conf. Pausan. L. X, 8. 
p. 817., Athen. L. XIII.p. 605. C, Polyaen. Strateg. L. V. 45. 
Wess. 

105. 77. IltQt loffov * u4oyf'tXf/.v ovo /iuL6/.itvov\ CoIIera 
Argolam alibi legere non recorwr. Etymologus et Suidas scrpen- 
tes ' ylQy6li.fi.g hahent, sed fabulosos, quorum originem optime mi- 
hi explicasse videtur vir magnus et reconditae ernditionis S. Bo- 
chartus Hierozoic. P. ii. Lib. IV. 2. p. 449. Wess. 



96 ANNOTATIONES 

105. 88. OavuTO) xo7.uI^ov(riv] Vide not. c. 25. Wess. 

105. 95. * Arriyayov^l Positum est loco unrjyayov^ quod de 
captivis et in carcerem ac supplicium ductis multo tritius. Vid. 
Desid. Heraldum Advers. L. I. 11. Porro in fnotrjae (.urud-tad^ai 
rrjg — rt/<o;p/«^ praepositiosubintelligenda: ceteroqui casus quar- 
tus fuisset ex usu magis. Wess. Appianus Bel. Civ. III. 29. Trjg 
yv(o/j.7]g (UTarid^eGd-ai. 

105. 10. '^Eavrov y.aTey.Qrjfivtoe^^ Pugnato adverso ad ur- 
l)em Neonem, qua de lac. Palmer. Graec, Ant. L. VI. 1 1. praelio, 
victus Philomelus ex praerupto, in quod fugerat, saxo sese praeci- 
pitem dedit. *0 0tX6fiijXog Qinrei re tavrov iv rji (fvyji y.aru 
vipTjXov y.al unorofwv y.Qr]/nvov^ xal u^pirjOiv ovrio T^v ipv/rjv^ 
Pausan. L. X. 2. p. 802. Meminit etiam Philo lud., sed rupta pe- 
tra deiectum fuisse sacrilegum , rov /nfv yuQ (^WtXofiri/.ov) dtu 
Xocfov TQa/iog y.al XiS-fvdovg , QuyeiarjQ rijg ntrQug xaruyQi]- 
(.ivtaO-ijvui re y.ul y.uruXeva&^vat^ apud Euseb. Praep. Evang. L, 
VIIL 14. p. 392. D. Wess. 

105. 12. ^OvofiuQ/og'] Philomeli frater , ut docetur inferius 

0. 62. Wess. 

106. 17. Me9-(vvi]V (xev ey.noltoQy.riaag\ Serius contigit, 
81 non fallit ipsemet auctor c. 34. Methonen tamen ante Pagasas 
occupatam collocat Demosthen. Olynth. I. p. 4. Wess. 

106. 18. nuyug de /eiQ^oauf.ievogl Fuisse puto JI«yaff«^, 
quam urbem a Philippo armis domitam ac ditioni subditam ex 
Diodoro perhibet Gemist. Pletho. Nec dissentit Demosthenes Olynth. 

1. et n. p. 13. Pagae, quod quidem sciam, nullae hoc erant tra- 
ctu. Wess. 

106. 20. ^'AQ^^ug errj reaaaQuxovral Vid. not. in L. XIV. 
96. Dio Chrysost. illis regibus Leuconem accenset, qui vitae mo- 
derato instituto aevum ultimam in senectutem extenderunt. Or. II. 
p. 35. D. Fuisse vero anno superiore superstitem, ex Demosthen. 
Or. in Leptin. p. 285., quam Archonte Callistrato recitatam ex 
Dionysio novimus, certa claraque res est: non item , Leuconem 
eundem esse, de quo Ovidius Ib. v. 311. DeSpartaco in Dissert. 
de Bospori reg. p. 57. P. E. Souciet. Wess. 

106. 23. IlQog 0aXiay.ovg'\ Adi Livium L. VIL 16. 
Wess. 

106. 27. 'Ynb Zaxvvd-i(ov r(ov fua9^0(p6Q(ov'] Nimis brevi 
scrmone extremis viri praestantissimi gestis auctor defungitur. 
Copiosius Cor. Nepos Dion. c. 9. et Plut. Dion. p. 983. Callippus, 
qui Nepoti Callicrates, homo et callidus et ad fraudem acutus, sed 
sine ulla religione et fide, domo Atheniensis, in breve tempus Sy- 
racusis principatum obtinuit, dera eodem gladio, quo amicum Dio- 
nem confecerat, iugulatus, testc ibidem Plutarcbo, et de Sera 
Num. Vind. p. 553. D., cui iunge Platonem Epist. VII. p. 334. et 
Athen. L. XI. p. 508. F. Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 31.-34. 97 

106. 31. Jivdiluov) Dionysius Epist. ad .4inm. p. 127. fnl 
Ofodi'iinov Tof ftcT.n .JioTiftov aQ'S.uvioQ. Sed melius, quod et 
Sylburg. advcrtit, iu Diiiarch. p. 115. Wess. Veraiu scripturani 
esse Qeodrjfiov vcl Qovdrjfiov constat iam ex lapide Odericiano. 

106. 32. Mtioy.ov JJonliov] Scribc IIoTriXiov. Rhod. DlYai- 
y.ov IlontV.iov'] ReKngo id nomen, tum quod exemplum praebeat 
Cospus, haud multum a recto recedens, tum quod res sit aperta, 
atquc inter Ilonliov et HoniXXiov non magnum discrimen. Wess. 

106. 41. IlQog Ti)v eiQi]V7jV fQQanovj Sequor meliores sche- 
das. Aeschylus vii C. Theb. v. 21. x«t vvv fitv ig rod^ Vf^^Q 
iv QtnH d^tog. Diodorus L. XII. 9. to fiiv nQcorov tQQana — 
To 7iXijd-og TiQog ti]v unodoaiv. Et L. XIIl, 53. ol fuv innty.t- 
CTuroi Tcov l:4d-ijv(ji.itov tQQtnov — TiQog Tijv etQijvrjv. AVess. 

106. 43. TleQielSXtnovTol 111. Scaliger et Vossius 7r£^if/JAf- 
nov. quod multo certe tritius est. Wess. in Add. 

106. 53. IIuQcoivva Ti]QtTv ttjv vnooTaoiv^ IUustrat hoc 
genus Is, Casaubtjnus ad Polyb. L. I. p. 111. ed. Gron. Wess. 

106. 64..^'Ova.vtd->]xav — oH-4firfiy.Tvovtg] Colossumhuncre- 
perirenon memini. Habet Pausanias duo ApoIIinis signa, ab Amphi- 
ctyonibusex mulctatitio Phocensium aere dedicata L. X. 15. Wess. 

107. 69. z/iu T() Tovg ]Aft(f'iy.Tvovag etc. ] Hic menduiu 
esse non ab re suspiceris, cum sjntaxis non constet, Aut enim 
aliquid desideratur, quod accusativo l-4firfiy.Tvovug respondens sen- 
tentiam absolvat ; aut aliquid mutandum. Quid ergo ? Si ro post 
di(\ in yuQ vertas hoc sensu : Num cum propter Amphictyones^ a 
multritione in templum ?ie/arie deliquissent, et propterea nova» 
obnoxii multae esserit etc. Rhod. De mendo dubium esse non 
potest: medicina non admodum placet. Puto post tiov (Doxtojv, 
quod in sequentc oratione idem repeteretur vocabulum, pauca cx- 
cidisse^ quae roi' y.oXoTTov uvaTt&tty.tvai., y.ul nuXtv T(ov 0ioy.tiov 
iig To ifQov etc, an alia fuerint, non temere decrevero. Id in con- 
fesso est, hoc vitii genere nihil esse frequentius, Wess. 

107. 86. Gottvtov fiiv iynoXioQy.i]oag'} Gemist. Pletho, 
Oqoviov fiiv Tijg 'OnovvTiag u4oy.Qidog iy.noXtoQy.ijoag t^i]vdQu- 
nodiouTo. ^ Afirfioiag 6i TT]g tTtQug ytoy.Qtdog y.uTunXiji^ixfitvog 
vntTu^tv fuvT(v, errans in Thronii vero situ, qui in Locris Epi- 
rnemidiis, sicuti Amphissae in Ozolis. Vid. lac. Palmer. Graec. 
Antiq. L. V. 2. et 5. Wess. 

107. 93. ^AQTu^uQog unoazaTi^g wvete.] Vid. supr. c. 
22. Wess. 

107. 1. 01 di IJufifitvi] <JTQaTi]yov tXofievoi] Idem est, de 
quoPoIyaen.Strat. L. V. 16. etFrontin.L, II. 3. 3. cumnotaCIariss. 
Oudendorpii. Nec diversum puto Pammenem in Plutarch. Sympos. 
L. I. p. 618. D. ; quae enim de eo praedicantur, in hominem opti- 
tne congruunt, ob amores, et Philippi quidem, non bene audiea- 
tem in Libanii Or. inAeschin. p. 702. D. et T. I. p. 106. A., ubi 

voL. n. 7 



98 ANNOTATIONKS 

si scripseris ul'^ i^fitvev avTOv (^0ikmnnc} TI('.f.ifttvov(; iQtofifvoc. 
y.u) vtoQ ioaoTijg^ hians antea, ac defecta oratio decurret recto 
tranute. Wi.ss. 

107. 11. IleQi noXiv VQveag] Conf. L. XII. 81. Wess. 

108. 20. IJl))v KaQdiag] Cardianorum urbem, loco op- 
portuno at(|ue ipso in aditu Cliersonesi positam, sihi rctinuit, in- 
dignaute Oratore Or. adv. Aristocrat. p. 4.32. et Or. extrema de 
Pac. p. 13. Ipsi Cardiani, cum tractus eius urbes Atheniensium 
colonos adniitterent, eos excluserunt, Xtyovieg Idiav yoiQav oiiCHV 
y.ai ovx ^ Ad i]vul(x)v in Libanii Argum. Or. Demosthen. de Rebus 
in Cherson., ubi ductu Diopithis, patris Menandri poetae, colonos 
hos eam in regionem deductos ostendit. ^Hv fiev y«^, inquit, Xe^- 
Qovrjoog, // 7TQ()g GQ(iy.i]v ^ r(~iv * yid-7]vuaov y.rrjfiu uQxulov. elg 
de TaviijV (xni-aieiXuv y.uTu Tot*^ OiXinnov y.aiQovg xXi^Qov/ovg 
tavTO))' etc. De Cersoblepte Cotyis F., Athenieusium amico, idem 
Libanius T. II. p. 687. C. Wess. 

108. 25. "'Enena y.aTia/vofievoi'] Vid. Poljaen. L. IV. 2. 
15. Mox t/ovTug 'tv lfi(t.Tiov ty.uoTOV olfensioni esse non debet. 
S. Lucas A. A. c. 2. 6. ijyovov elg ty.aoTog. tum nwg i]fietg uxov- 
Ofiev elg ty.aaTog; S. Paullus Ep. ad Philipp, c. 2. 4. fir] t« euv- 
TMV ty.aoTog oy.onene. loseph. Prooem. sect. 11. Bel. lud. y.al 
dg )]v t/.aoTog tv/TjV dievefa']d-)jOav. Sic enim Codd. scripti. Lon- 
ginus neQVYip. sect. ult. p. 240. ty.uoTog nQog Trjg tuvTov r]V- 
dQanoihofitvot. Placet et Latinis. Virgil. Aen. XII. 552. Pro se 
quisfjue rmmt. Vide N. Hcinsium et P. Burman. ad Ovid. Metam. 
V. 212. Wess. 

108. 30. 2vvtftr] rov OiXinnov elg rbv offd^uXfibv nXr]- 
yevru etc. ] Inflicti vulneris auctor Aster notissimus est ex Suida 
in KuQuvog., Ulpiano ad Olynth. III. p. 21., Luciano inprimis de 
Conscrib. Histor. c. 38-, quem tamcn inconsiderantia aberrantem 
in viam reduxit lac. Palmer. Exercit. p. 557. Ob eam vero debi- 
litatem Demosthenes satis Criminose Philippum rbv 6(f9-uXfibv 
ixy.exofifitvov, rijv y.Xeiv y.uTeaydra., t)]V /tlQU.) rb oy.tXog ne- 
7irjO(f)fitvov .^ traducit et taxat Or. pro Coron. p. 146. At multo 
asperius et vehementius Libanius T. I. p. 107. D. xui fd]v xul 
To G(7)fia roiovrog^ olov uv rig fdcov otcoriaatro. /(oXev(ov^ rbv 
orfduXfibv iy.yty.oftfitvog., tioXXu t(ov fieX(7n' nen-)]Qiofiivog. Ta- 
lem enim describit, quem quis ut naturae ludibrium malique omi- 
nis occurrentem aversatur. Mutuatus est colorem ex Demosthenis 
illo loco, et altero Or. I. in Aristogit. p. 492. o Xotfidg. ov oio)- 
vtauir^ uv rtg fiuXXov idiov., ?/ nQoaetneiv ftovXoiTO. Morellus, 
interpres Lil)anii, antiquum obtinet. Wess. 

108. 34. nQog yivxd(fQova rbv OtQtov tvquvvov] Conf. 
ad 0. 14. Wess. 

108.49. 3l6Xig'] BloyigJieg. nterque, frequenti confusione. 
Vid. T. Hemsterli. ud Luciani iud. Vocal. c. 4. Wess. 



[ N L I n, X V f . C A P. 31. 35. 99 

109. 67. Ka) rvxiy.dig nuQunllovTog Tov^AOriviuov Xxi- 
oriTOQ etc.] Hucc nuti quadrant nec sccum, nec cum aatciioribus, 
nec cum scyuentibus. Niuu ex his verbis videtur causam cccisio- 
nis Phocensium praescntiac navium Athenicnsium tribucre: at con- 
tra est. Nam Athenienses rebus Phocensium favebant quaui maxi- 
nie: dixit enim supra, roig dt Ooyevai avveud/ovv ' ^i)-i]vaioL 
xal yiuy.aduifiovioi. et infra etiam hac eadenj pagina, dumrecenset 
eos, qui in auxiliumPliocensium copias miserunt, ait: \4'j iiVuToi 
d( 7ii'^ovg fitv nevTuy.oaiovg^ mnelg de TeTQuy.ooiovg. Tum etiaiu 
Pausanias nos docet, quomodo Onomarchus perierit, in Phoc. c. 2. 
^Ov6/iiu(jxog yuQ (ftvywv yul em daXunaav u(fty.6/.(evog evTuviJu 
vno T(~)v (jTQUTi(0T(7)V yuTijy.ovTia!})] tcov or/.eUov. quod iritelligo, 
non ut a suis pro.ditus, sed in ti'rba enatare conantiuai: et Plii- 
lippus non ipsum Onomarclmm, sed Onomarchi cadaver cruci 
suspensum affixit. Ita videtur deesse aliquid in Diodori textu inter 
^Ov()iiuQ/og et Telog de T(7)V 0(oyt(ov, et est proculdubio imper- 
fecta narratio et textus hiulcus. Sed apud Pausaniam in-o y.uTi/yov- 
Tiad-i] Icgo y.uTeTiovTtad-i] ., quod multo melius. Nam quando hoc 
loco ait Diodorus Onomarclmm in turla suorum enatare ad trire- 
mes Atheniensium conatum esse, quomodo al) iis, qui sccum ena- 
tabant, et arma sua proiecerant, contixus fuisset iaculis? Pai.m. 
Abcrrat, pace eius dictum sit, vir doctissimus a mente scriptoris, 
cuius oratio defecta non est. Erant sane Athenienscs Phocensiuiu 
amici ct adiutores, et soli quidem ex universa Graccia hoc tempo- 
re, si verum dicit Dcmostlien. Or. neQt TLaQunQ. p. 267. Quare 
eorum cum forte classis praeternavigaret, pressi adverso praelio 
ad mare citl pergunt, nando, si possent, ad naves evasuri. In- 
stante vero et urgente Philippo, conliciuntur conductitii iiiilitcs 
iaculis, et inter eos Onomarchus, dux ct signifer. Haec auctoris 
sententia, cui si tu opponas Pausaniam, nihil profecto pronioveris : 
flissidet enim a Diodoro, cum Onomarchum a suis translixum ait, 
.quod in eiusmodi rebus haud praeter morem accidit. Ecce tibi, ne 
longius abeam, Philonem lud. de Ononiarcho apud Euseb. Praep. 
Evang. L. VIII. p. 392. D. tov de ('Ov6/.tuQ/ov) atfrjriiAaavTog 
Tov yo/iiC,ovTog'lnnov y.al /le/Qi d^alaaar^g y.u.Ta[javTog.) eniiiQu.- 
fKjVTog Tov neluy()vg.i etg (/./uvrj fJvdov uvtio Kdno y.c.Tadvvat. 
Nihil de praelio, de fuga, nihil de iaculis: sed ab equo excussi>{ 
habenis ad niare delatum, exundantibusque fluctibus raptuni, at- 
que una cum equo in voraginem pessum ivisse. Putes eum quideiu 
xuTinovTiad-J]., quae Palmerii suspicio in Paiisania, stabilire ; at 
secus habet. Aliud ille, Pausanius aliud scctatus est. Mitto nunc, 
Pausaniae patrocinio esse Diodorum huius libri c. C2., ubi Ono- 
marchus y.uTuy.one]g eaTuvQ^od-r). Wess. 

109. 75. TovgiV ('.XXovg(og leQoavXovg y.uTen('jvTiae\^E(fr,- 
y.ev iXXoTgl/dvai ()ta(fOoQuv Sophocles Aiac. v. 1316. Frequens 
olim supplicium, quo reos oneratis gravi pondere ccrvicibus in 

- ■ - 7 * 



100 ANNOTATIONES 

flnmen aiit niar© praeclpitabant. "Orav yuQ xuTsnovTOVv rtvug, 
jSunog u/ro T<~)v TQu/rjX(ov iy.Qffiwv Scliol. ad Aristoph. Equit. v. 
13G0. Sic Turnus novo lethi genei-e deiectus ad caput aquae 
Ferentinae , crate superne iniecta, saxisque ingestis mergitur., 
apuil Livium L. I. 51. et in S. Matth. Evang. c. XVIII. 6. "vu 
y.Qt/.iuafhfj fivXog oviy.bg Inl tov TQu/rjXov uvtov xal y.uTunov- 
TtadTj iv T(~) ntkuyit Trjg &uX(xaarjg. Notayit aliqua Potterus ad 
Lycophron. v. 239., sed meiius Is. Casauhonus inSueton. Aug. c. 
G7. Ceterum inter legitimas sacrilegorum poenas et xuTanovTi-' 
a/ibg censehatur. Philo lud. vo/iov ytt/.iirov, tov leQoavXov xu- 
ruy.Qrj/ivP^ia&ui , rj xuTunovTovod^ui^ tj xuTunt/inQuad-ui dicto 
apud Euseh. loco, cui de ignis supplicio conseutit Lucian. de Pe- 
regrini mort. 24. Wess. 

109. 84. MavacoXog b KuQiag dvvuaTi]g iTeXtvTtjaev^ De- 
cessisse Mausolum circa hoc tempus ex Demosth. Or. de Rhod. 
Liber. p. 117. quam Thessalo Archonte recitavit, conficias. Quod 
crgo extrema Or. de Pac. dicit, Ho/iev tov Kuqu Tug v^aovg y.a- 
T(A)^u/il'iUveiv ^ non hunc, sed Idrieum designat. Serius enira ea 
peroravit, Archonte Athenis Sosigene, uti ex Dionjsii ad Amm. 
Epist. notum. Wess. 

109. 88. zftovvauov 'jvrwv eni 3-tuv ^uSiXmv uvrjQe&f]'] 
Memnon apud Phot.Bihlioth.Cod. CCXXIV. p.705. e&ve /Liev yuQ 
di]uoTeXT] d-valav b TVQuvvog. Bacchanalia fuisse., ultima ostendit 
Chionis Epistola inter Graecan. p. 35., qua Platoni, certum sibi 
esse Bacchanalibus tyrannum adgredi, perscribit. Adde lustin. L. 
XVT, 5., qui quoque Satyrum illi sufficit. Wess. 

109. 89. Ti]v de uq/)]v dtade^ft/ievog b vibg Tt/j.od'£og'] 
Successit Timotheus, nec statim tamen. Clearcho enim interfecto 
Heracleae tyrannidis curam capessivitSatyrus, illius frater, Timo- 
theipatruus et tutor, homo inmanis et crudelitate supra Clearchum, 
quem Diodorus neglexisse videtur, quod Timothci nomine Hera- 
cleae praeesset. Timothcus ipse vir leni fuit animo , crudelitatem- 
que exosus civibus sese probavit. Vid. Isocratis ad eum Epistol. p. 
624. et Memnonem c. 3. et 4. Wess. 

109. 92. Kul /ti/Qt Tov Tt^eQicogl Tangit Etruscum Id 
bellum Livius L. VIL 1 7.' Wess, 

109. *d7 .'^lnnaQivov tov z/iovvaiov xuTanXevauvTog] Emen- 
da Tov zduovog ex Plutarcho in Dione p.972. A. Repetitum est in 
nepote avi nomen, ut amat fieri : nani Dion fuitHipparini filius. Palm:. 
Cave auJias, tametsi viro doctissimo faveat Cospus. Dionis enira 
F. Hipparino locus hic esse non potest, qui, postquam in patriam 
rediit pater, cum a pristino victu, quem flagitiosissimum sectaba- 
tur, abduci nollet, se dc superiore parte aedium deiecerat, atque 
ita interierat, auctore Nepote in Dion. c. 4. Conmodissimus vero 
Hipparino Dionysii F. , Dionysii iunioris germano, quem ipsemei 
auctor huius libri c. 6., etPIato Epist. VIII. p. 357. C. memorant, 



IN HB. XVi. CAP. 36.-38. 101 

et quem Theopompus, occupata tyrannide , ebrium tr.ulit confos- 
^um in Athen. L. X. 10. p. 436. A. Cogitasset vir praestantissi- 
nius, nuTQ(oav dvvaoreiav , ut Nostcr ait, Hippariuum illnm re- 
cuperasse, Eusebiumque in Chron. auctori consentire , et Dionis 
Hipparinum missum fecisset. Porro viam et modum, quibusadSy- 
racusanae urbis dominationem grassatus cst^ persequitur Poljaeu. 
Strat. L. V. 4. Wess. 

110. 3. '£71' uQ/nvTog *u4d->p'. ^ AQiaToSrif.iov'] Haecprae- 
tore Athenienses insuhun Samum coionis suis descripserunt , Phi- 
lochoro teste in Dionysii Dinarcho p. 118. Praeterea stadii victor 
Eusebio Miy.Qivagi, sicuti in Steph. margine, dicitur, levi vel nul- 
lo discrimine. Quid enim a^iUQaydog^ ^iaQuydog ■, a/iirjQirdogj 
/.i^^Qiv&og^ af.uy.Qog, fiiy.Qog, nisi dialecto, discrepant? Wess. 

110. 13. 'Avutdijv XQco/iievog] Vulgatum retineant, quibus 
placere poterit: mihi uved>]v Diodori videtur. Vitium peperit soni 
vicinia, etiam in his Musonii apud lo. Stob. Tit. CXVl. p. 595. 
Innog ead-idov fiev y.al niviov xul 6/ev(ov uvutSriv. Et EusebiiH. E. 
Lib. Vin. 14. IX. 8., cuius loca, a Davisio occupata ad Max. Tyrium 
Diss. XXVIII. p. 604., non exscribo. Vide not. ad L. II. 59. Wess. 

110. 20. Kal Ilet&oXuog] In Plutarchi Erotico p. 768. F. 
et Cononis Narrat. L., sed ex Hoeschelii correctione, llvd^oXuog. 
Noster sibi congruit et constat c. .39., utiturque adstipulatore Ari- 
stotele Rhet. L. III. 9. et 10. p. 132. 134. Wess. 

110. 34. TluQu Tov Kricfioaov'] Quae hic in nobilissimi 
fluvii nomine scribendo discordia, ea apudPausaniam aiiosque pev- 
frequens. Eum adi L. X. 8. p- 817. et c. 33. p. 883. Praestat 
tamen Kr^fftooog, locupletium auctoritate munitior apud Eustath. 
in Iliad. B. p. 275. De militum numero, qui vel ceciderint vel 
victorum venerint in potestatem, niliii decerno. Litem diiudicabunt 
iideliores membranac. Wess. 

110. 45. Tu y.ara t!]V QeTTuXtav xaracfTrjaug] Univer- 
sam (pQovQuTg y.ui TeTQU.SuQ/iaig y.uTeiXi](f(og Aristides inquit T. 
II. p. 229., secutus DemosthenemPhiripp. III. p. 68- ov/l rug tzo- 
Afif y.ul Tug noXiTeiug avTiov (^&eTTul(uv QiiXinnog^ naQi]Qj]Tai., 
XMt TeTQuSuQ/iag y.uTeorrjOa tsuq avToTg , 'iva ft^ fiovov xutu 
noXitg, uXXu xai y.aru l'&-vi] SovXevattiotv. Quae ex Theopompo 
illustrat in TerQUQ/io!, Harpocration. Wess. 

111. 52- ^Enty.vrifitSiovg] Sic plerique adpellant a Cnemide 
nionte: Ynoy.vr]fitSiovg tamen Pausanias L. X. 1. cum accui'atis- 
8imi Sylburgii nota. Wess. 

111. 53. Tr]v 6vofiat,ofievt]v^ u4Qvy.av\ Praestat iV«pj'>fa)', 
ct post pauca NuQvy.uicov. Vidit errorem et correxit Celeb. lac. 
Gronovius ad Stcphani A^aot;'^. Confer not. in L. XIV. 82. Wess. 

111. 57. ^'A^(t.g] Haud aliter inferius c. 59., aliis ^ ji(iui. 
Sylburg. adi ad Pausan. L. IV. 32. p. 360. et P. Leopardum L. 
VI. Emend. c. 22. Wess. 



102 ANKOTATIONES 

111. 65. HeQiniGMV voGo) cfd-ivu.6i] Eadem de Phayllo 
Pausanias L. X. 2. p. 803. At Pliilo Iud. duplicem de interitu 




loric 

UTTo/.tairai. qni quidem rumor diditus m vulgus videtur, quod sa- 
crilegoruni plures Abis iii Apollinis ternplo deflagraririt, de quilms 
c. 69. We.ss. 

111. 68. OuXaixov, tov "Ovouun/ov v\ov~\ Pausanias L. 
X. 2. filium Phaj^lli facit, quod Diodoro contrarium non erit, si 
de adoptione cogitcs. Latet eius, atit certe Phaj^lli, riomeri in his 
Lihanii T. L p. 451. D. ur(.QTf/.e (Doy.tug (Philippus) '07'0«a()/«2> 
dci fu?.fiv. 0aTuXr>) f.ii'Xeiv. quod enim editur exscrfptmnque yi- 
des, ovdev TCQog rov z/tovvoov. Wess,. 

111. 82. Ol di MeyuXojroXrTui' 7caQo'^rvd-eih:fg ] I\Iiseruht 
etiam legafos Athenas, opem rogaturos: qua occasiorie Demosthe- 
nes Orat. \nen tO)V BleyahjTroXiToiv civibus siiis suasit, ne Me- 
galopolitas opprimi paterentuv:'persuasisse tamen non videtur. In- 
ter auxilia certe quidcm Athe.iicnses non recensentur. Detempore 
sumpti helli non discordat Pausan. L. VIIL 27. p.656. Wess, 

112. 7. Kul noliv "EkiaaovvTu etc. ] Semper Pausaniae 
haec urbs Eliaacov., quamquam fluvium, unde oppido nomen, se- 
mel "^EhaaovvTU vocat, inprohante Sylburgio. Vid. L. VIII. 3. 
27. 29. 30. Eius et Plethonis exemplo A^ocem spiritii asperiorem 
esse iussi. Wess, 

112. 11. IleQ) TeXcfovauv] Haud aliter Ethnicographus in 
Telcfovaa. At Pausanias QeXTTxivauv vocare solet. Vide Sylburg. 
ad L. VIIL 24. p. 645. et Holsten, in Stephanum, Wess, 

112. 28. Qeaau/.ov'] Dionysio QeaauXbg et multo dete- 
rius Qee/.og T, II, p, 117, et 121. Sed vide ad eius Dinarch, p. 
115. Sylburg., et de consulibus Romanis Livium L. VII. 1 8. Wess. 

112. 32. Hanu.y.uXovvTeg elaevnoQrjaui pAc.\ Pletho nnoa- 
noQiaui habet, inccrtijm an exDiodoro, Mutat enim muita, Prae- 
ferrem, si quid novandum, eianonioai, quod hoc usu rion sprevit 
Isocrates Or. ad Philipp. p. 156. Sed vide not. in L. II, 31. Mox 
dii)Qer).v cur proscribatur , praegnans non est ratio, Auctor indu- 
cendum ncg:it L, XVllI. 58. oTi nevTu.y.oatu fiev TaXavTU didoa- 
aiv uvTrZ drnQeuv ol /juaileTg. Et L. XX. 95. yMi droneuv edioxuv 
uQyvQiov TuXcAVTanevTe. Athenaeus L. iV. 1. IdrjQ-riauv (fiaXut 
UQyvQuT ey.cf.aTro filu dntQedv. Sic enim optime Casaubonus. Wess. 

112. 35. ^JcoQcuv] /iioQeav antc «^jf^/oy nothum vide- 

tur. l?HOD, 

112. 54. /jia T£ TTiV uQylav etc. ] Aegyptii, qua erant di- 
cacitate, regem Ochum, to vcodeg uvTov jTjg yva}/Lir,g diuftaXXov- 
Ttg.) aJpellabant oVot' asinujii apud Aelian. Hist. Var. L. IV. 8- 
eum nota Periaonii. Rcx ipse prima expeditione non tantum victus 



IN Llli. XV i. CAK 3s. - 12. 103 

ablit, aXXu xai y.aruytXaod-i)g y.a\ diiio.g ovvt fifinXetiif ovrt 
(T2(JUT>jyiTv u^iiog tivc^i^ auctoi-e Isocx-ate Orat. ai. rhiiipp, \\. 149. 
AVess. 

113. 69.^Ey.Qtva noXtiitiv rnvg uff tfjr.] Adscripserat Scali- 
ger ixQ. xuiujioXtfitir, aut txQ. 7ioltf.i.7iQogT-ovg. Neutro o[)us est. 
Saepissime Diodorus hoc loquendi ircnere usus est. Wkss. iii Add. 

113. 6S. "'li^iuTo OoiviyMg jioXtficTv] Sicc. 42. avvt'/.l)ov- 
rtg (Tio)J{.iovv rovg (Doiviy.ug. Et p.mllo ante, ty.Qivt nolt{.itTv 
Tot»? ucjtoTr^y.orag. Plura ad L. IV. 61. Wess. 

113. 71. TQug yuQ tfoiv Iv uvrf] noltig'] De Tripoli hac 
Scylax Peripli p. 99. avrtj torlv^AQudov y.ul Tvqov , y.ui ^idw- 
rog' iv rut uvro) TQtTg no).tig, xui ntoilSo)^ov ty.uori] rov rti/ovg 
Idiov tr/tv. Iicne ad Diodori dcscriptioneni. lungeStrahon. L. XVI. 
p. 1094. et 11. Norisium Diss. II. 4. deEpoch. Syromaced. Wkss. 

113. 78. Kuru rug riTw nQuyfW.rojv tniruyug ctc.] Hoc 
reliquerat auctor. nQooruyfiurcov vocabulum extudit hrevior scri- 
ptura, quae nQurrtiv et nQoorarreiv saepissime permiscuit. Adi 
not. in L. L 2. etL. III. 53. Wess, 

113. 83. IlQog Toi' .^iy. [SuoiXtu Ntxruvt(jio'\ De eo scri- 
psit L. XV. 62. W^Ess. 

113. 93. T()v fifv /3uoiXty.bv nuQud tioov etc.'\ Hixhct rQi- 
TiuQudttoov rT-g uvo) ^VQiug L. XV^IJI. 36. Scd fortasse alium. 
Hunc in ipsa Sidoniorum urhe, quod Barn. Brissonio in cogita- 
tionem venit, Paradisum fuisse, uon lit^uet. Eum tamen adi L. 
I. 78. de Regn, Pers. Wess. 

113. 6. 'Ev ooo) d^ ovrog — • — ijjU()ittVf Hiltovg o rT]g 
etc. ] Bcne sit scribis Codd. Kcg., qui Syriae huic satrapae suum 
itomen haud inviderunt. Id requiri ad sententiam, ordo verborum 
patefacit, esse vero barbaricum, Jielesi/s^ Sardanapali adversa- 
rius, ostendit L. II. 24. H, Stcplianus a vero non mukuni abfuit. 
Melius ovrog ., inquit not, Correct. et BuoiKthg cuiii muiuscula 
literay utj)ote 7iomen projrrium, intei-punctio7ie posita post iiju- 
SiL,tv .) 7ion post BuotXtvg. Wess. 

113. 9. MtvrojQ d' o rTjg ^iditiro.g /^aoiXtvg^ Hic enormis 
transpositio seu inversio facta est, (jija *l'ennes Sidonius in Men- 
torem Rhodium, et vicissim Mentor in Tennem transformatur. 
Restitue igitur suuni utrique iocum, '1'eiine primum, Meutori secun- 
duni, Tirvrjg d' o t;]c ^u)uirog., ]^t orQuriiybg BlivrwQ b '^Fodtog. 
Rhod. Tirvijg d' b rT^g ^u). j]aoiXirg'\ Recte Rhodomannus, 
quem mirarer confusioucm tolcrarc potuisse, nisi Stephani txdo- 
aiv pressitis sequi constituisset. Steplianus excusari vix potest, 
cum Cospus crrorcm vitarit, et Basilcae verum fuerlnt amjdexi. 
Coustat praeterea Mentorem fuisse Rhodium, non Tcnncm. NVess. 

114. 18. IIb).fig ijouv — ■ ivviuY Annumcrat cas lo. Meur- 
sius de Cypro L. II. 7., sed, quod alias conmonstral>itur, pravo 
catalogo, l)e Cypro Mela L. 11, 7, ingtns, ul quae aliquandn no- 



104 ANNOTATIONES 

vcm regna ceperit; atque ex co Plinius V. 31. Quod statlm suc- 
cedit Tfi TZQooy.vQovvra per quidem rarum est. Alias t« tiqooo- 
(jt^ovra dicere adsuerit. Wess. 

114. 19. Ynijoxa nruyfuva fiiy.ou Tioliauara'] ^YnrjQy^ov 
Basil. ^'at. Rcg. 2. non male. Vid. ad L. V. 8. Wess. 

114. 27. TIquq rov YcVp/fa] Esse legendum TdQiia, ut po- 
sui in contextu, non raQita^ necl-^Qoita, quas diversas lectio- 
nes in margine adnotavi, ex Arriano probari potest, cuius verba 
sunt L. 1. 24. rijg df KaQiag '^viAnuoijg oarQantvnv lra'^iv 
yidav^ dvyurtQa f^itv Ey.ur6f.ivco .y yvvaly.a dt ^ldQiHog' og y.al 
uSiX(fog avrfi wv , y.aru vofiov tcov K.uq(7)V 'c,vvurAti. xu\ q /iitv 
IdQitrg rtltvraJv ruvrrj tntrQttpe tu nQuyf.iuru , vtvof.iiOf.iivov 
efcc. Diodorus autem p. 546. loquens de eodem, eadem scribit: 
haec videlicet, yuru di t)]v KuQiav ^ldQitvg b dvvuorrjg t(7>v 
KaQtov irt).cvr7]0£v, uQ'S,ug trrj tnru' t)]v di uq/jjv diadtSufttvTj 
.j4du rj uihXqrj y.al yvv)] idvvtxGTtvotv tri] rtoouQa. Steph. 
Cospi membranae verum dynastae nomen praetulerunt. Successit 
is Artemisiae sorori lioc ipso anno, uti c.45. proditum ab auctore 
est, valebatquc praeter ceteros opibus et adparatu, nec fidum ta- 
men Pcrsae fore, nisi segnis et rerum suarum ignarus fuerit, su- 
spicabatur Isocrates Or. ad Philipp. p. 149. Wess. 

114. 34. 0coy.uovu rbv u4d-rjv. y.ui EvuyoQav^ Cave hoc 
accipias de Euagora, de quo Isocrates orationem scripsit: supra 
enim p. 482. (Lib. XV. c. 47.) narravit eius mortem. Hicfuiteius 
filius, qui fratre Protagora pulso regnavit, et a Persis Protagora 
restituto, satrapiam in Asia accepit. Sed aliud est, quod me torsit 
in hoc loco. Nam DiodoroPlutarchus non concordat, qui expropo- 
sito vitamPhocionis scripsit, quomodo tacuit de illo celebri ducatu 
et de ea Salaminae obsidione? Id certe mihi mirum videbatur. Sed 
curiosius perlecta Phocionis vita apud Plutarchum animadverti 
eum auctorem Phocionis mores tantum exprimere voluisse, sed de 
eius rebus gestis ieiune admodum et stricte disseruisse. Nam cum 
dicat de eo, ort ntvrt y.ul rtooaQuyovrf/. orQari]yiug tlufttv.) vix 
de una aut altera mcntionem facit, et cum curiose eius dicta ali- 
quid acuminis habentia notaverit, de eius expeditionibus tacet. 
Ergo non potest absolvi Plutarchus, quin supine et negligenter 
"eius viri vitam scripserit, nec est dubitandum de iide Diodori, 
quin eum ipsum Phocionem, de quo Plutarchus scripsit, putemus 
fuisse in obsidione Salaminae ducem Atheniensium, qui Euago- 
rae auxiliabantur. Palm. Offenderunt ad Phocionem et Evagorani 
hunc, etsi nulla caussa, viri docti. Lambinus eraso Phocioni Cha- 
briam substituebat, quem certum est, nusquam hoc tempore inter 
vivos fuisse , meritoque adeo censoriam Bosii notam conmeruit ad 
Corn. Nepot. Chab. c. 2. Wolfio in mentem venerat, Evagoram 
eum ipsum esse , qui Artaxerxe Mnemone Cjpri possessionem ca- 
pessivit, cuiusque vitam Isocrates eleganti conmentario delineavif. 



IN LIB. XVI. CAP, 42.-*45. 105 

Illi nos satfsfeclmus ad L. XV. 47, Melius Palmeriu? et lo, Meur- 
siu& Cypri L. II. 12. instituerunt. Wess. 

114. 46. 2vvi()^eov idtlovTi^ ^i (d^elovToi aut id-eXov 
TijV, quo modoPolyb. L. VIII. 11. et L. IX. 22. vetustls e libris 
produxisset Stcphanus , ferri posset, Nunc nihil moveri, satius 
fuerit. Vid. ad L. L 67. Wess. 

114. 54. 'O de Trjg ^iSiovog SvvaaTi^g 3'IevTcoQ'] Fto dv- 
rdoTrjg refice OTQaTriyog. Rhod. O di rijg Sidwvog dvvuoTi]g 
Tivv7]g'] Ea quidcm vis est. Quanto melius Venet. et Reg. 2. li- 
ber? Tennen consllia Sidonis produndae architectatum fuisse, ea- 
que cum Mentore deinde conmunicasse, confirmant scquentia. Ipse 
a rege desciverat, non Mentor, homo Graecae originis et Grae- 
corum conductitiorum dux, propterea etiam indigus veniae, quam 
niisso Thessalione sibi pactus est. Eum ergo suum in locum revoco. 
Id tamen , ne quid dissimulem , in hac proditionis descriptione sa- 
tis inconmodum accidit, quod praeteritum prorsus sit, quo modo 
gratiam regis Mentor sit promeritus, quodque lidei suae pign.-s 
Artaxerxes sanctum non servarit. Sed hoc tanti nou est in priU"» 
cipe crudeli et sanguinis avido. Wess. 

115. 80. ^'EoTi ()'' ^ niOTig uvtt] fie/^uioTuTrj tcuqu roTg 
JJeQOuig'] Nota omnia sunt, et copiosissime illustrata a B. Bris- 
sonio de Reg. Persar. L. I. 163. et Freinshemio ad^Curtium L. 
VI. 4. Itaque practereo. Wess. 

115. 94. NixooTQUTov arQari]Yov] Is est, culus in Archi- 
damum egregie dictum Plutarchus Apophthegra. p. 192. A. et de 
Vitios. Pudor. p. 535. A., cuiusque adulandi artes pravosque mores 
exposuit Theopompus in Athen. L. VI. p.252. A. Multo recentior 
Nicostratus et alius originis apudLucianura de Scrib. Histor. c. 9.» 
etsi viris doctis visum sit aliter. Wess. 

115. 99. Kui XeovTTJv ecpoQei y.ul QonaXov^ Vid. adL.I. 17. 
et Lucianum de Scrib. Hist. c. 10. Wess. 

116. 13. Taig rdjv (xuyCov iveS,iuig\ Lege o(x)(iuth)v, Rhod. 
7«r^ Twv crwwarwv etc. ] Hoc probo. Praeivit Cospus, in cuiua 
id fuit mcmi)ranis, et favet quodara modo Reg. 1. Recte Philo 
lud. de Rer. Divin. Hered. p. 521. C. boQv^oQeXrui di oco/.iu /iiev 
ive^ia xui neQiovoia y.ul uf&oviu nXovroV Tpv/T] de roi rov oco- 
(.lUTog bXoy.X-tjQO) Kui. xuru nuvra vyieivcZ. Sic enim scripsit: nam- 
que evdo^lu., quod in editis, male congruit, atque a scriptis libris 
damnatur. Wess. 

116- 18. '^O SeMlvT(OQ y.oiv(j)au/ievog'\ Superior permutatio 
locorum Tennae et Mentoris redit. Corrige igitur slc, o de Tev- 
vr^g y.oivo)0(j.(.uvog rr-jV nQodootuv rcZ BlevroQi. Rhod. '0 de Ttv- 
v ri g etc.] Id benc. lubent manu exarati Codd. resque ipsa. Mentor 
niilitibus, aere conductis, praeerat: Tennes Sidoni, cuius primo- 
tcs centum quasi ad soUemnem Phoenicum conventum , cura quo 
«ihil sane Mentori conmune, ohducit. Wess. 



106 -^' ANNOTATIONES 

116. 4.4.. Tov TlvvTjv — aviTktv'^ Eum<lem csse coniiciuut 
viri docti ac Strato/iem, quo dc liieronjmus L. I. adv. lovinian. 
■p. 49. adhuncmodum: Strato regulus Sidonis ntanu propria se 
■volens confodercy ne inminentibiis Persis ludidrio./orety quo- 
Twn foedus Aegi/ptii t^egis sociefate neglexerat^ refrahebatur 
formidine^ et gladium^ quem arriputrdt., cii''cumspectans ., ho^ 
"stium pavidus exspectahat adventum,' Quem iam idmque capien- 
dum uxor intelligens , extorsit acinacem de manu, et latus eius 
^ransverberavit : conpositdque\ ex niore cadaveri se moi-ietis su~ 
periecit. In quibus id quidem '^trafohi cum Tenne conmune est, 
qiiod Persarum foedus Aegyptii regis sbcietate neglexerat. Cetera 
disparia sunt. Tennes ultro se regis fidei permisit, dextram pactus, 
interficitiirquc Ochi scelere post navatam egregie operam, nulla, 
^uod quidcm adpareat, uxoris ope. ' Itaqvie alium edm censeo , et 
Tenne priorem, cui supcrioribus annis, quum Tachos Aegyptius 
Persarum imperium detrectaret, inque Phoenice multa nioiiretur, 
ea calamitas usu venerit. ^''ide tameu Cel. lac. Perizon. ad Aeliani 
Hist.Var. L.VII.2. Wess. > 

IIG. 48. ^lSiav OMTrjQiav noQiZsod-ui'] Praestat iJ/«, ut 
superius c. 43. rijv ao)X7]Qiav ISia noQitHv iXQive. et L. XVill. 
17^. 0Qfa]g ef.i7ieoovar^g — idiu TioQii^eo^ai xijv owzi^Qiav. Wess. 

117. 5G. Tijg Tiolecog bl?]g — ucpavirfd-eiorjg'] Hieronymus 
in Chronici Eusebiani Latinis , Ochus Sidonem subvertit , satis 
generaliter, ut bene Scaiiger ad ann. MDCLXIX. Civitas ipsa brevi 
instaurata priorem opum copiam recuperavit, regesque habuit, de 
quibus ad Curtii L. IV. 1. Freinshemius , nunquam tamen depo- 
sita in Persas ira, qua etiam duce cupidissime in Alexandri partes 
transiit, referente Arriano Exp. Aiex. L. I. 15. Wess. ; 

117. 63t Bqu/v di- TiQo Tovrcov tmv /qovcov etc.]i Haud 
multum profecto. Nam cum Demostheaes.orationem de Rhodiorum 
libcrtate Athenis Archonte Thessalo recitaret , inter vivos Artemi- 
sia durabat. Quid? cum Artaxerxes in Acgyptios et Phoenicas ex- 
peditionem iugrederetur , necdum moi'tem cum vita conmutarat, 
ut eius Or. p. 115. designatur ciarissime. 'Nummum Iz/PIE£22 
-nomine inscriptiim in Select. SeguiuiNumism. p. 36. videbis. Wess. 

117. 68. IlQog de :SafiviTagetc."] Livium vide Lv VH. 19., 
qui in Tarqui«ieiiises acerbe- saevitiim ^ atque ex ingenti captivo- 
rum numero trecentos quinquaginta octo delectos, medi6q'u«' iti 
foro virgis caesos ac securi percussds' refert. Sigonius ibi ex No- 
strocitat, TuQy.vviovg de ardQagr'. y.al '^' . drjfiooict ed-avarct)- 
aav ev tTj ciyoQU., quae quidem si schedas A^eteres habuerint aucto- 
res, cum Livio nihil admodum dissensit Diodorus. Afr Cospus ce- 
teriquc et scripti et editi libri contra veniunt. Forsan ergo Sigonii 
ea coniectura, TaQy.vrlovg recipio, quoniam ita plerique adsoient. 
Confer Ph. Cluvcrii Ital. Antiq. L. II. p. 518- Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 45. — 48. 107 

• 117. 72. 0QOV()ov/iferov vnh ^IiovvgIovI Urbeiu a p.itre 
cversam filius ex pnrtc quailam instaurarat, Phoebiae noniine in- 
posito. DocetStrabo L. Vi. p. 397. A., sed vcrbis male interpunctis:. 
dt viog avrov (^Jiovvalov) [.uQog Ti jov y.TioiiiaTog uvaXc.fJwV 
Ooifliav ^y.alecrev ^rcl TIvqqov' tj StToJv Knjimarojv cfQovQa na- 
Quanoi^ijOtvTag dttrpd-eiQe Tovg nleiatovg. Absurde; neque cniiu 
Dionysius iunior et Pyrrhus aequales, Scripserat Stfabo Woijjiuv 
h'.(i}.iGcv. ^Enl TIvQQOV di i) Ii(/.f.i7iar(vv etc. PyiThi aetate Catu- 
panos Rheginorum ingcntcm multitudinem insigni periitlia contru- 
cidasse, videbimus L. XXI[. Eclcg. 2. Ceterum Callippus nou 
multo post Rhcgii fraudibus Leptirlis occubuit Dioniquc poentls 
d«(Iit, <le qua rc Plutarchus Dion. p. 983. D. Fuit autcm dom'6 
Atheniensis: nam quod paullo supcrius legitur .^anTiv?]g x^u K(/.X- 
linnog 01 ^vQay.ovaioi, Leptinem potissimum spectat: quamquam 
licri potuit, ut in Syracusanos civcs Callippus transcriberctur. Wessi. 
117. 81. JlQ(i)T(/.y6Qag~\ Habuimus regis Evagorae liliuiu 
Pythagoram, qucm Isocrates Evag. p. 293. JT()(or«/f'()c/.v vocat, 
Lib. XV. 4., sed is una cum patre turpibus amoribus inplicitus in- 
teriit. Wnnc HvvTayryQav Arrianus, Athcnaeus, Curtius, ct rectius, 
arbitro Ccleb. iac. Perizonio in Aelian. Var.Histor. L. Vil. 2. ad- 
pellant. Retinuit quietam regni posseasioncm Pnytagoras iii Alexan- 
dri usque principatum et ultra. Wess. 

117. 98. '£"/7« T/yr fieydXijv Xf/tivt^vl Serbonidem lacum in- 
telligit, propter quem Bai-athra. Vid. L. XX. 74. et ad Lib. I. 
c. 30. Wess. 

118. 3. ^Ev tJj nQ(oTi] ftijSX^p} Conf. L. I. 30. Wess. 
118. 14. Kal fi(/.XiGTu y.^i'iiuvov evxaiQcog'] Livio propterea 

L.XLV. 11. claustra Aegypti. SedNostrum vidc L. XV. 42. Wess. 
118. 38. OvToc d' ijv etoayyiXevg tov ftaatlHog] U illL 
muncris in aula Persica crat, ut rcs nuntiatas aJ reg«m perferret, 
extcrarum gentium Icgatos ctceteros, quibus rege coiivento erat 
opus, introduceret. Vid. Synesium Or. de Regno p. IS. A. et 
Heliodorum Aeth. L. X. p. 491. Solis tamen septeiu illis, qui 
Magos interfccerant, avev elauyyeltiog in regiam, quando con- 
modum erat, introire licebat, tcste Herodoto 1j. ill. 84. Nomen 
Persicum Adinissionum magistri, sic eiiim Latini vocaiit, ut Am- 
mianus.L. XV^. 5. cum Valesii nota, servavit llesychlus, ldL,uQa- 
nuTeTg , ol elaayyeleTg nuQu II^Qanig. W^ess. 

118. 55. Toi-g fiuyjfiovg] De illis scripsit L. I. 73. Wess. 

119. 67. KuTu TijV nQo TUiTrjg yeyev. OTQUTeic.v'] Noster 
hanc plane praeteriit: neque enim illa est, qua victor Nectanebus 
rcgnum sibi Agesilai consiliis atque auxilio stabilivit. Taiigit eam 
Isocratefi Or. ad Pliilipp. p. 149. Wess. 

119. 81- "^Qv ijGuv ofUjQoi n uTd' e g etc.l Pignora videlicet 
fidei parentum ac maritorum: ofitjQU tv^? te evvoiug uvTcov xal 
TrttTTfw?, «t Herodianus de Commodo Imp. , solito liberos corum, 



108 ANNOTATIONES 

qui nd regendas provincias mitteLantur, Romae retinere, L. lU. 2. 
Ipse Nicostratus , novo ater Graecos exemplo , quo fidem regi 
obstringeret, filium illi p rmiserat apud Athen, L. VL p. 252. B, 
Wess. 

119. 90. KXeiviog 6 Kmoq ] Sic constanter veteres mem- 
branae ; neque ego damno , etsi tritius multo KXeiviag. Wess. 

119. 1. ^Eti avrrjv if^eiv rrjV M(f.ig)iv] Erat ea ^niKuiQO- 
rdrr] noXig rtov nax AYyvnrov , inque eius conservatione regni 
salus vertebatur. Vid. supra L. XV. 43. Wess. 

120. 27. Kui rivag y.urala(i<jt)v'\ Scribo x«r«/?«Xwv. Rhod, 
Kai rivag yuru/iuXwv'^ Optime vir doctus, qui si Basil. ixdoaiv 
inspicere dignatus fuisset, non eam coniecturam^ sed veritatem 
ipsam censuisset. Conf. ad L. XV. 85. Wess. 

120. 34. '^Hyovf.itvog-) y.ui\ Hic sequens x«J repudiator. Rhod. 

Ibid. Bov(juotov'] Herodoto Bov^uorig. Conf. Holsten. ad 
Steph. in Bov/Suorog et Cellar. Geogr. Vet. L. IV. 1. p. 33. 
Adposita erat Bubastico flumini, quod Delta ab ortu quaque ia 
Arabiam vergit , claudit. Wess. 

120. 52. 'Idiag ayud^Cov eXnidog ijXurrovvro'] Pro tXnidoQ 
legendumputo iXnidug<) et^XXurrovTOltToi^Xarrovvro. Nam quum 
nullus sensus ex his elici possit verbis rTjg /uQirog ravrt^g idiug 
uyad^wv fXnidog rjXurrovvro : contra et aptus et perspicuus elicie- 
tur ex istis rJjg /ugirog ruvri]g idiug uyad^wv iXnidug 7p.Xur- 
lovro. Steph. 'Idiug uy. fXnidug rjXXurrovro'} Adstipulatur Rho- 
domannus, et merito. Ordo verborum geniusque linguae correctio- 
liem firmant, quam quidcm, etsi opem schedae veteres negarint, 
ausus suiu suam in sedem revocare. Quis enim perpetuo ferat, hoo 
genus, scribarum negligentia natum , propagari? Wess. 

120. (50. Kui qu/3ov eniy.Qefiuouvng] Supra L. XIIL 91. 
xul (.uyuXiov (fofiwv iniy.Qefiuf.iiv(ov. Perfrequens est de periculo 
iii quod adducimur. Philo lud. de Agricult. p. 209. B. dvdQuno- 
^tOfiov y.u) noQ&i']oecog idiog re y.ul xoivog inixQefiarut xivdvvog. 
Et Leg. ad Cai. p. 1023. E. iniyQe/nurai dij fiot xivdwog 6 ntQi 
ipv/rig. Hipparchus apud lo. Stob. Tit. CVI. p. 573. y.al nuvriov 
/uXtna)ruTO)v avroig iniyQefiu[.itvo)V. Neque inprobant Christia- 
norum scriptores cultissimi: Basilius M. adv. Eunomium L. I. 
p. 210. A. roTg Si neQi rov KjjV iniyQejnwvrtg y.ivSvvov. lo. Chrj- 
sostomus Homil. ad Antiochen. II. p. 24. E. T. II. xul rov ntQi 
Twv io/uro)v intyQtiiiuod-Tjrui nuoi xivdvvov. Aliter paullo , sed 
idem innuens, Philostrat, Heroic. XIX. 15. Xi9-oi ovv inixQtjLiuv- 
rai oqtoiv. ubi doctissimum Olearium vidisse , operae fuerit pre- 
tium. Wess. 

121. 81» Tiiv (.lev uvuyQUffrjV rov nQorfQi]i.iarog etc.] Pro 
uvayQUfftjV repono iniyQuqTjv, ut p. 555. xui rijg vixrig rr^v ini~ 
"•QUffv.v ovd' avro) nuQu/ioQtiv rw ^ AXtS,uvSQOK Item p. 559. 
inirtvy[.iariov intyQuq^Vi Sed et antea p. 30.5. r^v iniyQucfrv 



IN LIB. XVI. CAP. 48.-51. J09 

t;*? unoixlaq tavToTg T^frjaav Setv TZQoaanreaS^ai. Plnt. ile Alex. 
Fort. L. I. p. 326. oi/iiui J' ai' uvxov eintTv n^og rr^v rv^rv, ToTg 
xaroQd-coftaatv avrijv intYQucfovaav. Steph. Nihil a Stephano 
ilissentio. Addam locis ab eo conductis, iit ne quod dubium restet, 
Polybium L. 11.27. nenatafttvog r/;? emyQufpr^g rcov exftuiv6vT(ov 
nXeiarov ovno y.y^r^Qovof.triativ. Et L. X. 23. t;}v eniyou(prjv r(dv 
exiiatvovrajv tj cfuXay'^ nui t« (iuoea Xa/iifidvei rcov on\(ov. Tum 
Excerpt. p. 147,4- entld-cov ereQog uxovirl hi/^t] ttjv eniyQuq^r^v 
T(dv exeivov novcov. Aelianum de Animal. L. Vlll. 2. roTc «AAo- 
TQioig euvTov novoig ovx eniyQ^xcfcov. Paullo diversum est Aeschi- 
nis in Ctesiph. p. 77. xul aavrov eni to yeyevr]f.ievov intyQciyjeig, 
ctHcIiodoriAetli, L. VIII. p. 387. y.ai ^eoTg ro eQyov eniyQucfovreg^ 
eodem tamen recidens. Wess. Conf. Schaefer. ad Bos. EII. p.417. 

121. 94. "Anuvru dioix^ovl Ubi hic dtoixcTjv^ in exempla- 
ribus est di(ox7'iX(og^ ct vicc vcrsa dKoxr^xcog , ubi dioixcov. Sed 
permutatam fuissc perperam horum participiorum sedem quivis 
possit animadvertcre, qui quidem locum expenderit. Steph. 

121. 99. Tovg JmJo/orj etc. uneSeixvve\ Conf. L. XVII. 5. 
Wess. 

121. l\.^'E(fvytv etg TTjV Atd-ionlav'] Lynceus regem vi- 
Ctum, et captum coenaeque adhibitum abs Ocho, perscripsit apud 
Athenaeum L. IV. p. 150. B. At Hieronymus in Latinis Euseb, 
Chron. Ochus Aegyptum tenuit^ KectaneOo in Aethiopiam pulsOy 
in quo Aegyptiorum regnum destructum est. Verius atque ex ipso 
Diodori hoc loco ; adsentitur enim Manetho. Vide rero ineptias 
recentiorum scriptorum, Malalae, Glycae, Cedreni, qui Nectane- 
bum, Xexuvofiuvreiag egregie callentem, in Macedoniam ipsani- 
que Pellam dcducunt, ut, Olympiade furtivis magicisque amoribua 
cognita, Alexandrum gigneret. Tangit ct has nugas Georg. Syn- 
cellus Chronograph. p. 256. et copiosissime Gorionides L. I. 6-, 
sine dubio deproniptas ex Pseudo- Callisthenis Alexandri rerum 
Historia. Vid. Casaubon. Epist. ad los. Scaliger. ccccii et ccccxHi. 
Wess. 

121. 13. Tu fiev leQu avXt]aag] Ochi d^toavXlag, quaquc 
ratione Apim occiderit, asino eius in locum consecrato, exponit 
Aelian. de Animal, L, X. 28. et Hist. Var. L. VL 8. Wess. 

122. 16. TloXXcov /QrifiaT(ov uveXvtQ(oat] Malit quispiam 
fortasse (xntXvTQ(oae. Steph. Semper alias Diodorus uneXvxQcoae. 
Sic L. IV. 16. MeXuvinnr,v de untXvTQcoae. Et L. XIII. 24. xul 
Xujiovreg ui/jiuX(vrovg uneXvrQcoaav roTg ^nuQridratg. Tum 
XVIII. 38. ovg de uneXvrQ^oauv. Rex Philippus in Epist. apud 
Demosth. Or. in cam Ep. p. 92. , wcttc * AficfHo/ov — (TrXXa- 
^(ov — (\neXvvQ(ont ruXurrcov evve(x. Quem ctiam in modum 
optimus quisquc, Polybius L. II. 6., Piutarchus T. II. p. 343. Bv 
eto. Wes». 



110 ANNOTATIONES 

122. 26. MuQy.ov 0al3iov] Mendosc pro rdiov Mugxinv. 
RnoD. 3'IuQy.iov ruiov\ Ut ita reiingerem, motus sum veterum 
Codd. auctoritate: praeferunt7kr«()xov ruiov praestantiores omiies, 
manifestoque ostendunt (Du/jiov hinc longissimc amandandum: ac- 
cessit Fastorum et Livii iudicium L. VII. 21. lilis inputa, si quid 
audacius admissum putaveris. Wess. 

132- 43. 'Ex Tijg MtvTOQoq y.ul Mt/iivovog a.de).ffrjg] De- 
mostheni propterea 6 MtfivMV y.al b Mtvrcooy oi y.ridtorui rov 
^ ^QTufjuCov ^ avO-Qconoi vtoi^ y.ui xe/Qrijitfvot ujiQoaSoy.iJTo) ev- 
jv/Ju rfj rov y4QruftuC,ov y.rjdiiu^ Or. in Aristocrat. p.429. Qua 
tamen feiicitate et ipsi et uxores et Artabazus exciderunt, fugere 
in Macedoniam adacti. Clearchus Solensis feminarum earura in- 
modicum et paene incredibilem luxum descripserat, quofjUe modo 
in currum esceiidere ac descendere adhibitis mulieribus, quae y.}.i'- 
(.luy.u xaTeGxevutov e§ euvTiov , et ob id ofiicium y./.ifiuxideg au- 
'dicbant, fuerant solitae. Dederunt deinde poenas utraque. Sed 
eum audiamus in Athen. L. VI. p. 256. E. roiyuQOvv uvrui fiiv 
ey. riof Xiav (.luluy.ijiiv ino T)]g rv/riq fierufjifjuad-eiaai^ ay.)ajQc7}g 
ifSiadaav enl yijQCog. a\ d'e Tiov nuQ i][.uv didu'S,u/iievui , exneoov- 
aui ey. rijg e^ovoiug y.urfjQuv eig May.edoviuv ^ y.ut rug rdjv ey.eT 
yvQlug re y.at fjuoilidug etc. Sic legendum. Nam vnb rrjg re/vi^g 
ferri non potest, multoque minus t(7)v nao ■?]fnv diadeiiajiievcov^ 
quod et epitomatorem ita offendit, ut plane praeteriret. Ait adu- 
latrices feminas, quibus y.Aijiiuy.id'cov nomen, ex molli ea vita de- 
iectas a fortuna diificulter extrema senectute vitam tolerasse : il- 
las autem, Artabazi et Mentoris uxores, quae Inxum eiusque mo- 
tium ab istis edoctae erant, in Macedoniam, postquam potentia 
inmiMuta erat, fugere conpulsas. Cetera pete ex Is. Casauboni 
Animadversionibus. Wess. 

122. 49. '^EQfieiu.v rov^ j^tuqvuoiT] Posterius inprobum non 
erit, si de civibus intelligas: praestitisset alioqui rov 'yiruQvecog' 
nam ^ Ara.Qvevg oppido nomen. Unde ' AruQvtcog ovra tvquvvov 
Diogen. L. V. 3., rov ^ AruQvecog tvquvvov Dionysius Epist. ad 
Amm. p. 121., Tov ey. rov " AruQvecog tvquvvov Lucian. Eunuch. 
c. 9. semivirum hunc adpellant: in Diogenis tamen scripto libro, 
prorsus ut hic, ^ AraQvecov se reperisse, Th. Galaeus testatur ad 
Demetr. Phaler. neQiEQfi. c. 314. Prius pingendum perpetuo eiit 
'^EQf.iiav^ modo Harpocrationis in 'iio,«/a? decretum valeat : ror- 
tov de rbv'^ EQfiiav fiovov yQcicpovoi diu rov i. Sed ei non parcnt 
scriptorcs, quos excitavi, nedum Aristoteles Oecon. L. II. p. 502., 
Aristocles in Euseb. Praep. Evang. L. XV. 2., Athen. L. XV. p. 
C96., Polyaen. Strat. VI. 49. aliique. Nactus autem eunuchus il- 
lustrius nomen est et adiiuitate Aristotelis, etHymno, quo philoso- 
phus iste hominis memoriam consecravit, prorsusexcellente. Wess. 

122. 51. Ileioeiv rbv f^aaiXeu, y,ai — unolvaut'] Rectius 

anolvotiv, ut neioeiv. Steph. Tolle y.al ^ et si placet pro eo 



i 



IN L IB. XVI. CAP. 52. Hl 

colloca avTOv. Riion. Haud scio, n nimia haec sint. Favet 
Ri)o(]omanno quod paulio ante scriptiim reperitur, t;ieiaev o.vtov 
annXvaui rovg avSQug rcov iyy.Xi]/nuT(ov. Et L. XVII. 1 5. iireKye 
rov yiXti,avdQov dnoXvaut rovQ urdfiug t(~)V fyxXijU(/.T(jor. Sed 
addere et delere pro arbitrio audacius videtur. Hoc itaque si in- 
probcs, vide an neid-eiv liic sit conciliare., in ^vatixim reducere^ 
ut saepe? Coirf. doctissimum Elsncrum ad S. Paulli Epist. ad Ga- 
lat. c. I. 10.; ^t unoXvo(u cum etiectu ponatur? Nam tempora illa 
rite coniungi, dubitare non iicet. Conf. virum spectatissimae eru- 
ditionis ad Xenophont. Ephes. Miscellan. Observat. V^ol. IV. p. 
286. et supra L. XIV. 95. Vvess. 

122. 54. KvQievaug ()e tou SctxTvXiov'] Strabo Memnoni 
Rhodio has artes tribuit L. XIII. p. 908. E., errans, ut nionuit 
vir summus. Nostro adsentitur Polyaen. L. Vi. 48. et Philosophus 
Oeconom. L. II. p. 502. Serius tuiuen omnia haec contigerunt, 
siquidem Aristoteles post Platonis niortem, Archonte Theophilo 
ad Hermiam sese contulerit, atque eius hospitio et famiiiaritate 
per triura annorum decursura sit usus. Testem fero Dionysium 
Epist. ad Amra. p. 121. unoif-avovvog de IIXoiTCovog , tnl Qeo(fi^ 
Xov uQ/oviog unJiQe nQog EQ/iieiuv tov L4TaQve'(og tvquvvov, y.ul 
TQteTTj /Qovov nuQ o.vT(7) TQiijjag etc. Praeterea Apollodorum in 
Chronicis apud Diogen. Laert. L. V. 9. Wess. 

123. 71. FiiQuv (.itv (fQovQiQv ixnoXioQy.T/Oug] Nusquam 
rtlQuv hanc, neque ZjeiQo.v^ ut in Stephani niargine et Veneto, 
reperire luemini : proxirae a posteriore abest Ztioivid. noXig 0pf'.- 
XTjg, quani ex Theopompi PJiilipp. L. III. excitavit Ethnicographus. 
Fuissc videtur inter Chalcidicas Sio y.(u. TQtuy.ovTu noXitg inl- 
0()r/xj;?, quas Philippum prorsus sustulisse clamat Dcmosthen. 
Philipp. III. p. 68., etpost eum Aristides T. II. p. 225. €tc., Liba- 
nius T. I. p. 106. D. et Apol. Demosth. p. 441. C. Suidas in 
Ji(jiQuvog- In tenipore belli huius Diodoro adsentitur Philochorus 
apud Dionysium Epist. ad Amm. p. 122. Wess. 

12.3. 73. ^Ent di Tug 0tQug Tr,g QtTTuXiug etc.'] Aut Pi- 
tholaus Pheras Thessaliae, nnde armis Philippi exci .erat, suam 
iterum in ditionem redegit, aut haec rcpetita inprv denter sunt. 
Vid. supr. c. 37. 38. Wes.s. 

123.78. nuQva(j.d)]g] Sic iterum L. XX. 22 At Demo- 
stheni Or. in Phorm. p. 542. JIuQeio^idr^g, Strabo" < L. VII. p. 
476. et Polyaen. L. VII. 37. UuQiaadrig^ fortasse melius. Est 
praeterea numus IIAIPI2AJ0Y BA^'fAE£2^, qui si huius 
sit, aut Parisadae II., a quo Mithridati regnuni traditum Strabo 
ait, prior etiam nominis pars retingcnda erit. Explicatur a doctis- 
simo De Boze Conment. Acad. Inscript. T. IX. p. 251. diligenter, 
cui quidem adsentiri, re curatius exaniinata, nunc non possum, 
Berinadem ., de quo Dinarchus Or. in Demosthen. p. 95., eundcni 
ac Parisadem arbitrato. Nam IJerisades ille in pavte Thraciae 



na ANNOTATIONES 

regnavit, nunquam Ponti rex. Docet id clarissime Demosthene^ 
Or. in Aristocrat. p. 430- Wess. 

123. 81. QtoifiXog'^ Ex Demosthene in Oratione pro Co- 
rona in duobus rtecretis (p. 138- et 140.) vocatur eiusdem anni 
a.Q/iov Mv7]OirpiXog. Pausanias tamen in Phocicis c. 3. Theophi- 
lum habet, ut etiam Dionysius Halicarnasseus in Epist. ad Am- 
maeum p. 123. et ipse Demosthenes alibi in Paragraphe adversus 
Pantaenetum p. 564. Theophiium Archontem nominat. Itaque su- 
spicor, in decretis, quae citantur a Demosthene, non notari Ar- 
chontem Eponymum, sed alium e Thesmothetis. Palm. Vide lo. 
Meursium de Archont L. IV. 9. et Sylburg. ad Dionysii Dinarch. 
p. 115. Wess. 

123. 82. raiog KoiVTtog^ Livio et Fastis TTrog est prae- 
nomen. Rhod. Id verum est. Sed addit Livius L. VII. 22. qui- 
dam Kaesonern^ alii Caium nomen Quinctio adiiciunt. Noa ergo 
prave Noster. Wess. 

123. 86. I\l7]y.v/3£Qvav} Ita oportuit, Vid. ad L. XIL 77. 
In Olynthios Philippus superiorc anno movit, hoc vero eosdem 
subegit, testibus Philochoro in Dionysii ad Amm, Epist. p. 123. 
et Plutarcho T, II. p. 845. D., si tamen is vitae Demosthenis au- 
ctor. Wess. 

123. 94. EvS-vy.Qarriv ri y.ul yfaad-ivr^vl Perstringit per- 
petua inustos nota proditores Demosthen. Or. de Cherson. p. 59. 
et de Leg. perper. administr. p. 257., eiusque exemplo Aristides 
T. II. p. 252. et Libanius T. I. p. 110. Ipsi Macedones prodito- 
res eos vero nomine adpellabant ; quod quidem aegrius cum ferrent 
et quererentur apud Philippum, ille oxaiovg Ifpi] (fvffu y.al uyQoi- 
xovg ilvai Bluxedovug, y.al rrjv axuqt^jV, ay.a(f>rjV Xtyovrug^ pror- 
sus eleganter, in Plut. Apophtheg. p. 178. B. Wess. 

124. 97. 'EXa(fjVQonioXi]Ot] Aristotelem in his auctionibus 
hastae Philippo flagitiosissimam operam navasse, inimici crimina- 
bantur. ^'Eri de y.araoy.arfaiotjg ^Olvvdov f.irjvv£tv ini Xa<p>vQon(o- 
Xtiov 0t7Jnn(o rovg nXovoKorarovg nZv ^OXvvd^iiov Aristocles in 
Eusebii Praep. Evang. L. XV. 2. p. 792. B. Quae calumniae ipsa 
temporis ratione profligantur. Aristoteles hoc anno et sequenti in 
Mysia morabatur, Hermiae Atarnensium hospitio usus. Ad Phi- 
lippum vero Archonte Eubulo aut certe Pythodoro profectus in 
Macedoniam est, testibus ApoIIodoro in Diogenis L. V. 9. et Dio- 
nysio Epist. ad Amm. p. 121. Wess. 

124. 4. JloXXovg /naXXov^ Rhodomannus noXXiZ fiuXXov 
corrigit. Mallem TroXr, unde noXXov Vatic. natum videtur. Wess. 

124. 14. 31dXtoru d' uvrovg naQto^we — z/j]f.iood-ivrjg] 
Orationibus Olynthiacis, quas superiore anno recitavit, ceterisque 
Philippicis, in quarum iustum tempus Dionysius in ea, quam dixi, 
ad Amm. Epistola inquirit. De legationibus ad conmune totius 
Graeciae contraPhilippum missis Aeschin. inCtesiph. p. 62* Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 53. ^ 56. , 114 

124. 19. Toiavrt] ^OQu Tig nQoSoT(7iv V7itj(j'^e ctc.] Multo 
mllii nnnc grandius videtur: orationem enini haud parum minue- 
l»at adscriptum yug. Sumpsit Diodorus coiorcm ex Deniosthcnis 
<)r. pro Coron. p. 14.5. nuQU yuQ Toig"E}J.i]Giv y ov Tioir , a).Xa 
TTUGiv of (ow)g^ (l)OFAN nQodoT(7)V ^ yul dcoQodoitcoVi nul Oeotg 
i/On(ov uvDQ(on(OV Gvvti?f] ytviod^ui xal ToouvirjV , ooi^v ovdiig 
71(0 nQOTiQov /iii/iivijTat yiyovvTuv» Quorum quidem si recordatns 
csset L. Rliodomannus, non, puto, vertisset, tai7i concitatuH 
jrroditorum impetus, sed potius, tanta uhertas^ tantus prndito- 
rum proventus. Parili usu^ ut alios missos faciam, Aristidos T. 
III. p. 376. it('>.X)AOT0V de nuvTtov y.eQd(ov ?/ twv uyu9^(ov (/.v^Q(7)v 
cpoQu. Ceterum catalogum horum proditorum habet Orator in ea- 
deju pro Coron. p. 188. Wess. 

124. 24. "Oti tu Totg onXoig udvv(nu etc. ] Usus liis est 
Antonius Melissa inter Stobaei Sermones Tit. LV^ p. 227. ed. 
Francof. Pulchre lloratius L. III. Od. 16. 9. Aurum per inedias 
ire satellites., Et perrumpere amat saxa potentius Ictu fulmi- 
neo — diffidit urdium Portas vir Macedo et subruit ae^nulos 
Reges muneribus, Cui Libanium adiunge T. I. p. 85. D. VVkss* 

124. 29. Tatg noVi]Qaig ofuXiuig ditfpd-eto^ tv. r-d-rj] Vid. 
ftd L. XII. 12. Quam vcro perditi et ingeniose nequam plerique 
regis fuerint sodales, docebit Demosthen. Olynth. II. p. 1.'). c£ 
praeter ceteros TheopompuS, in Philippo et familiarihus eius tra- 
ducendis multo acerrimus, apud Athen. L. IV. p. 167. A. et L. 
yi. p. 260. E. VVess. 

124. 3J.'OXvfinicinoi'^ougToTgd-ioTg'] Eorum inter Ma-^ 
cedoncs princeps auctor rex Archelaus fuit. Ulpianus in Or. thqI 
lluQunn. p. 212. T« 'OXvftnia di nQuno^ ^ AQ/tXaog Iv .dint 
rtjg Bluyedoviag yMvidei^ev. ijyeTO J' in ivveu^ wg cfiuotv ., '//'*'- 
Qug, louQiDfiGvg TuTg Movouig. Sacra ergo Musis erant certa- 
mina. Hiiic lux adfulget clarissimaDioni Chrysost. Or. II. p. IS.C. 
*»' Ji(o xTjg IliioiugtiS-vov ruTg TVIovoui^ xul rov (\y(7)va rwv 
^OXvfinicoy eTid-eouV^ ov (fUOtv d.Q/aTov elvui nuQ uvTotg. et 
Philostrato dc Vit, Apollon. L. I. 3.5> p. 44. tl de D-vOt Oilmnog 
*()Xvf.inta n(')liig r,Q)]y.(og. Respiciunt enim uterque huuc agonem, 
Vide ctiam infra L. XVII. 16. VVess. 

124. 36. IIoXXoTg f.iiv noTriQia (^nhvg ete.] Putes ex De- 
mosthene neQi IIuQanQ. p. 230. formatum, quem adi. VVess. 

124. 43. Tov ()' tinovTog orl /SovXtTUl etc.'] Plenius et 
cultius Satyri memorabilem petitionem exsequittir Orator ead. On 
p. 242., uiide et sumpsit Liban. T. I. p. 41 7. C. VVess. 

12.'). 64. laiog KoQvijXtog} Is T. Livio L. VII. 23. cse 
Atv/.ioc. RiioD. I 

125. 66. IJoXXi-v rrig OcoxiSog ;^wc«v] XcoQag Reg. 1. 
quo quidcm nihil indigcmus. Vid. supru c. 36. Wess. ^ 

Voi.. if. 8 



ll^ ANNOTATIONES 

125. C)7. Ilfrn TTjv ovofi. Ya/iinoXiv'] Sita erat in ipso Pho- 
cidis ex Tlicssalia ct Boeotia aditu apud Heroflot. L. VIII. 28. 
Flura lac. Palmcr. Graec. Antiq. L. Vi. 15. De Boeotorum clailc 
sic Dcmosth. Or. dc Legat. prave gcst. p. 232. el/ov yuQ (ol Om- 
y.iig) ^Oq/oiicVov y.ui Kootovetuv y.ai xo TiXcfcoGOuTor., yM.l rovg 
iv Nt(oaiv u7iaiXri(fiGav uvtmv^ y.ut 't[jdo[.u]y.ovTu y.ul dtuy.oaiovg 
umxTovtauv tni T(p HdvXeup^ xul TQonuiov tiGTrjy.ei y.ut mno- 
y.Qdrovi'^ y.ul y.uxidv 'IXiug ntQitiOTi^y.ii Qrj^uiovg. ubi Ulpian. 
vide et mox Nostrum c. 59. Wess. 

125. 8G. 01 dt voo(f>iO(jif.uvoi'} Scribe ol fitv voacfto^xfit- 
voi. Rhoj>. 

125. 90. *AntG/£To T(jov uvudrjfiuTMv'] Quld illis ergo fiet, 
quac superius c. 30. perscripta de Philomelo sunt, et in Plut. de 
Pyth. Orac. p. 397- F.? Fuit ille fcrtasse In contrcctandis dona- 
riis modestior fratril)us, absolvi tamen diftlculter poterit. Wess. 

125. 95. MiGd^o(fOQ(Ag'] MiadoqoQiuc Reg. 2. Basii. Ea- 
dcm infra L. XVIIl. 52. et huius lib. c. 82. discordia. Wtss. 

126. 97. XQVGug nXivd ovg] Vid. T. Hemsterhus. ad 
Luciani Coutempl. c. 12. Dillgentissime laterum horum mensuram 
et inodnni expgit Ilcrodotus, Nostro non plaue consentaneus , L. 
I. 50. Ait fuisse numero ijfiinXivd-ia cxvii, quorurn quatuor erant 
auri purissimi, unt([dov /Qvaov ^ singuli pondo unius et dimidii 
talcnti: reliqui ex albido auro, binum talentorum pondo. Aequarit 
ergo Herodotei lateres auri talenta ccxxxil, cuius mihl discrimi- 
nis ratio non apparet. Wess. 

126. 99. yltovxn /QVGovv y.al yvvaTy.a] Conmeminit leo- 
nis aurei ibid. Herodotus, qucm priraitus deccm talentorum pondo 
fuisse, postea igncDelphici Apollinis templo consumpto, sex talen- 
torum ac dimidii, eliquatis illo incendio tribus talentis et dimidio. 
Addit mulieris eius statuam auream tricubitalem fuisse, de cuius 
dedicatae caussa plura Plutarclius de Pjth. Orac. p. 401. E. Id 
vero dubites, velitne auctor, phialas illas cccLX una cum leone et 
femina aequasse auri talenta xxx , an leonein et mulierem id ha- 
buisse pondus? Prius ipse verborum ordo videtur exigere resque 
ipsa, haud sane ferens, ut feminae illud signum auri talenta xxili 
excedat. Pro posteriore tamen stabunt fortasse ea , quae auctor de 
argcnti valore mox disputat. Wess. 

126. 3. EvQiay.tad^ui TuXuvxa TtXQay.iG/iXia] Itancvero? 
Atqui auri potestas ad argentum decupla erat. Pollux IX. 76. To 
di /Qvaiov oTi Tov (iQyvQiov dtyunX^AOtov tjv ^ Gucp^jog uv Tig tx 
TTJg Mtv(ivdQov HuQuy.uTud-jy/.rig fKidor nQotmcov yuQ 
'^OXxVjV TuXuvTov /Qvaiov Goi naiSiov 
''EaTijy.u T/jQcov. — 
^Enuyti fitTu TuvTu ntQ) tuvtov Xtyo)V' Maxuoiog inttroQ Sty.a- 
TuXuvTOv yaTU(f(f.y(ov. Talentum auri, decem talenta Menander 
vocat. Qua itaque ratione ccixx auri talcnta, aut, si seorsura in 



IN LIB. XVI. CAP. 56. - 58. 115 

summam nddidcris pliialarum cccix pondus, ccLXxXir, aequabunt 
argcnti talcutorum miliia quatuor? Equidcm nil video, nisi si alia 
auri ad argcntum proportione Diodorus sit usus : non cnim cadcm 
scmper, etsi Poilux generalius loquatur, fuisse ccnsenda est. He- 
rodotus ccrtc L. III. 95. /qvoIqv r()taxutd£xaaTU(Tiov , sive £er 
decies arge^ito rependendum, dixit. Atque hoc malim. Wess. 

126. 10. 77yj' tv Toig IJeQaixolg S-jjaavQoTg etc. ] Vide L. 
XVII. 66. et 71. Egit de donariis Delphici templi, a Phocensi- 
1»us direptls, copiosius, uti ex Athen. L. VI. p. 232. A. colligas, 
Theopompus. Wess. 

126- 14. Kul T« Tte^l TTjV iartav xwt rbv TQinoSa etc.1 
IJsdem paene verbis rem lianc exsequitur Aelian. Hist. Var. L. VI» 
1). Mox u(frjT0Q0Q ovduv in Homcri II. 7. vers. 404. Rhodoman- 
nus vertit soltwi Fhoebi^ qui spictda torquet^ bene ex Gramma- 
ticurum senteutia, sed Phoccnses uffrjTOQog ovdov explicabant tov 
y.uTu yrjQ 0-r]auvQiajii6vi teste Strabone L. IX. p. 664-, qui Ono- 
marcbum noctu eas opes effodcre adgressum, sed magnis ctiam 
terrae trcnioribus fuisse inpeditum addit. Tu vide lac. Perizonii 
not. ad Aelian. Wess. 

126. 29. MtTiaxov Se Tijg alQiaeco$ *JLd-» xul .AuneS.^ 
Confer Pausan. L. III. 10. et IV. 5. Wess. 

126. 35. ^lifi/.QUTovg SiuTQi^ovTog neQl KtQy.VQm>\^o£oV'- 
tassc tcmpore, de quo auctor L. XV. 47. Wess. 

127. 52. IleQi Tovg fiieyiaTovg Ttov &ewv Tjae/jrjy.uTe^ Quis 
tulerit Gracchos de seditiune querentes? Aiovvaiog e'§ unaiTOiV 
rioi' iv ^vQuxovaaig leQcov eavXijae T«/()//,u«r« Aelian. Var. Hist» 
L. I. 20. Et Atheniensibus tamen sacrilegia cxprobrat? W^ESS. 

127. 56- Ev/ 6 ! livoi rov Anollcovu nuTQcoov etvcu\ Vid» 
lo. Mcursium Athcn. Attic. L. II. 12. et Steph, Bergler. ad Alci- 
phrou. L. II. Ep. 4. p. 264. Frcquens is ApoIIini titulus apud 
Athenienscs, quippe generis auctori ob lonem ex Creusa filium, a 
quo Athenienses lones olim dicti. Aristides T. I. p. 169. yjxl 
riy.Tei dij rovg Oeovg rijv re ^'u4QTe[.iiv y.ul rov naTQcoov ^nol- 
■ Xco rjj ndXei. ubi bene Scholiastes. Et p. 193. nQoaXujiovaa 
yciQ rov yoirdv rcZv E).Xip'0)v e'§rjyr/TrjV^euvTTj de nurQcoov ^ Anol-' 
Xo) rov Tlv&tov. Adde Demosthen. pro Coron. p. 163. et Or. iit 
Eubulid. p. 713. Philostrat. Epist. XLVL Wess. 

127. 60. rieQ\ TcZv /neyiarMV eri y.ui vvv rov deov eneQCO-^ 
rwvrtg'] IMittebantur Sparta legati, quibus Pi/tkiorum nomen, 
01 de IlvO-iot^ etai d^eonQcmot eg z/elqovg Hcrodot. L. VI. 57. 
quem quidem titulum aut ab ApoIIine Pjthio, aut a sciscitandi 
studio, 7iv0tadui.) ut bcnc N. Cragius de Laced, Rcp. L. II. 9., 
inpctrarant. Erant cnim, si qui Graecorum, oraculis maxime dc- 
diti Spartanl: t.K^XiaTu rolg f.tuvrtiotg nnoat/ovreg dixit supra 
Nostcr L. XIV'. 13. Wess. 

127. 64. 'OQ/ofitvdv y.ui KoQcoteiuv xui KoQaiag] Sacpc 

8 • 



116 ANNOTATIONES 

DeinosthencsOrchomenijm etCoroniam a PhocenRUtus iHscssas ct a 
Boeotis studiosissime repetitas memorat Orat. de Pac. p. 42. et de 
Leg. fals. p.223. et p. 230., ubi Kooaiag adiungit. Habct easdem 
ex eo loco Harpocration, qui testem citat Theopompum. In Ste- 
phano XoQoia , ex Pausania L. IX. 2 4., sed cui ea urbs Koqaiia' 
ut adeo Ethnicographus vitiosum codicem sit secutus. Is. Vossium 
vide ad Scjlac. p. 33. Wess. 

127. 73. Ka\ fjovXo/tiivog tu udevy.rQiy.a fpgov. GvoTeDMi^ 
Orator Aeschines, qui hoc tempore legatus ad Philippum ierat, 
renuntiaverat non dissimilia civibus suis, modo tidere liceat eius 
adveTsarioDemostheni: ovrog fuv yuQ e'(fTj Qtnniag y.ai IlXaraiug 
avvov (OD.iTiTiov) nixietVi y.ai roig fiev 0coy.eug ovy. unoXeiv, TtjV 
di &rj(}uUov vjjQiv v/iitv y.uraXvoeiv Or. de Leg. Fals. p. 223. et 
Or. proCoron. p. 142. Sedhaecin speciemerant dicta, utque Athe- 
nicnses circumscriberentur, docente Libanio inOr. eius Argumento. 
Adde Aeschiuem neQi IIuQunQ. p. 46. etlustinumL. VIII. 4. Wess. 

127. 78v Ku&^ ag eonv l4noXX. uyiov leQur'] Apollinis 
oraculo et donariorum copia templum id insigne erat. Vid. ad 
Strabon. L. iX. p. 647. Casaubon. et Graec. Antiq. L. VI. 15. 
lac. Palmerii. Wess. 

128. 90. ^vve^ri rrji; aTi/3udog exyavd^elarig etc. ] ^tXiva 
iig Tug ariftui^ug infra c. 80., xcct ex cpvXXudog ori^udug unoaio- 
Qevoag Longus Pastor. L. II. p. 78., aXXoi Se orijSudug ey.Onrov 
ex rwv derdQCOv S. Marcus Evang, XI. 8.; e quibus latior vocis 
usus adparet. Sed id leve. Quod auctor casui et fortunae tribuit 
incendium, id Pausariias Thebanis: fc o (leQov) ev ro) 7ioXe/iio> 
T(~) 0o)y.iy.(p jStuaS-errug (.lu/ri 0coy.ecov uvdQug y.ai eg ^L4^ug 
ixnecfevyorug, uvrovg re ol Qij^utoi tovg Ixerag xul t6 Uqov — 
eSoouv nvQi L. X. 35. Wess. 

128. 97. M(iQy.ov Al^iiXiov xu\ Tirov Koivnov'] Pro his 
Livius edit (L. VII. 24.)'L. Furium Camillum et P. Claudium. Id- 
que Cicero in Catone (cap. 12.) et Agellius lib. IX. 11. conlirmant. 
Rhod. Credibile est, Diodorum alios esse Fastos secutum, mo- 
nente Pighio ad ann. CDiv. p.294. Praenomen Claudii Rhodoman- 
nus sumpsit ex Sigonio. Tu vide Clariss. Arnold. Drakenborcli. ad 
Livii L. VII. 24. Wess. 

128. 98. 'Eni d'e xovrcov o Otoxty.og noXefiog etc. xareXvd-T]'] 
Uno annovidetur excedere suum numerum calculusDiodori: supra 
enim p. 517. (huius lib. c. 14.) Agathocle Archonte coepisse hoc 
bellumait, et durasseannosundecim. Sed ex aliis auctoribus videtur 
constare linitumfuissehoc bellumanno decimo, etquideniTheophilo 
archonte. Pausanias in Phocicis c. 3. expresse dey.cu^o de vareQOV 
eret f-ierd rtjv rov Uqov xurdXippiv ened-r^xev 6 OlXtnnog neoug rcTj 
noXe\u(p 0(oy.tx(T) re xai ieQ(7) xXrjS-evTi avrio., QeocfiXov fiev I4d-rj- 
vi]aiv ci.Q/ovrog, oydorjg de^OXv/iini(xSog xu\ exuroarTjg eret nQcoro)^ 
i]v n.oXvy.Xr^g evlxu orddtov. Id est, decimo vero anno post templi 



IN LIB. Xyi. GAP. 58. 59. 117 

sacridircptioneiihf Philippus imposuit finem hello Phooico etSacro 
appellaio, Theojihilo Athenis praetore^ Olynipiadis centesi/nae oc- 
tavae annopri?no, qua stadiumvicitPolycles. In quo Pausaniac lo- 
co notandaestlocutioinsolita oydor^g di'0}iV/.miudog y.ai ty.uToarrig 
liei TtQutro). raro ita loquebantur Graeci de anno prinioOlynipiadis, 
scd dixissent' OXv/^iTitudi oydojj xul txuTodTfj. undc cuiligopro tTti 
nQioT(p legendum esse Ith tqitm. et ita legendum csse omnino me 
persuadet et cogit credere Demosthenes : nam in oratione de falsa 
legatione (p. 227.) ait exPhocensium excidio tantum dolorem ucce- 
pisse Athenienses, ut ex consternatione moris patrii obliti, neque 
concilium neque Tliesmothetae curam habuerint mittendi deconovg., 
sacros legatos ad Pythia: unde elicitur excidium Pliocensium ct 
J)eIIi linem incidisse ia annum, quo PytUia celebrabantur, quod 
fiebat tertio Olympiadis uniuscuiusque anno, quod quadrat cum 
.Archia Archonte secundum Diodori calculum: et id notavit Pc- 
tavius in suo Rationario (Part. 1. L. III. 11.), et est nodus vin- 
dice dignus. Palm. Durasse Phocicum bellum continuos decem 
jinnos non uno loco Aeschines profitetur Or. de Legafc. fals. p. 45. 
ct ih Ctesiph. p. 74. Idem aiii adfirmant. Diodorus supr, V 14- 
■ spatium xi ilti annorum tribuit, quod Archonte Agatiiode turba* 
rum prima nata sint initia, atque ab eo anno Demopliilus res Pho- 
ccnsium scribere sit ingressus. Pausauias eodem Arclioiite sumtuai 
et continuo gestum censuitper dccem annos usquc ad Praetorem 
Athenicnsium Theophilum sive annum primum Olymp. <;viii. 
Male posterius. Nam, quod verissime observi. it D. Petavius ex 
Demosthcnc, Phocenses a Philippo fracti tum sui.*-, cum Pythia 
.agerentur. Atqui Pythia exeunte anno secundo tetrac. u-idos Olym- 
piacae pcragcbantur. Recte ergo Diodorus finem belli in .'mnum 
tertium Olymp.cviii, retulit. ParPausaniae foret ratio, modo fcrri 
posset eruditissimi Palmerii coniectura. Scd non potest. Nam bellL 
initium manifeste illi anno tribuit, qui Archontem habuit Agatho* 
clcni, siveOIymp. cv. 4. L.X. 2. Ab Agathocle ad Thcophilum, quo 
terminatuni ait bellum, anni suntx. Porro si tTH xorno le-^as, mu- 
tandum etlam critTheophili Archontis nomen: nequc eniiu illi lo- 
cus est anno tcrtio Olymp. CVlll., quo eo munere Atiienis fungeba- 
tur Archias. lam quod de insolita dictione oyJo/yg di: 'OXvirjuuiiui, 
y.ul t/.uTO(TTT]g tTti n()(0T(0 adiungit, id enimvero pcrmovcre illum 
non debuerat. Ecce iterum Pausaniam L. X, 5. y.aTty.uvdi] de 
^EQ':^iy.Xti()ov fitv ^Ad7jV7]aiv uQxovTQg ^ tiqoitoj di Tijg oydoijg 
'OXi/ini(idog tTti y.ui niVTi]XoaTrig. Eadem ibi locutio. Id quoque 
non optimi commatis, quod de concillo ct Thcsmothetis ait. Tu 
vide Ulpianum ad Demosthcn. ntQi HuQunQ. p. 227. Wess. 

128- 3. 2^TQ(/.Triydv iniaTijauvTtg 'yiQxidu/iiov} Venit et iile 
.jn Phocidcm, pollicitusquc cst, angustias se Thenuopylavuiii ita 
inscssiirum, motlo opportuna sibi ioca tradereutur, ne qui Pliilippo 
^ransitus pateat. Sed cunctabantur Piiocenscs, dictituates lu r'^? 



118 ANN0TATI0NE8 

S7ruQT7]g Seivu SeSt^vai in Aeschin. Or.de Lcgat. fals. p. 45. 
Paullo aliter in eiusd. Arguruenti Orat. p. 215. Demosthenes. 
Wess. 

128. 8. OalaixQv nuXat — •^^/W|t(^ov] Recte in margine 
assignatuni est Tidliv. Rhod. 

128. 11. ^Ev jfj Niy.aia SiaxQtj^iovJ Hanc et Alponum ac 
Throniuni t« tcov naQodcov tmv eig nvl.ug yjoQia xvQia Aeschi- 
lies vocat Or. usqI HuQanQ. p. 4.5., memiuit et Oemosthen, Phi- 
lipp. n. p. 46. et Or. in Philippi Epist. p. 89. ubi bene Schol. 
Vid. lac. Palnierii Graec. Antiq. L. V. 2. Ea ergo oppidaPhalaecus 
praesidio tenebat, ut Philippum transitu prohiberet. Wess. 

128. 15. OvTog f.dv vnofjnovSog-^ uvf/foorjffs] Eadem 
Aeschin. Or. de Legat. fals. p. 47. Phalaeeus rei militaris usu de- 
feotus in angustiis rei pecuniariae post tot sacrilegia versabatur. 
Secutae sunt, ut adsolet, conductitiorum militum seditiones: ac- 
cesserunt amicorum promissa haud aane fida. Atque haec hominem 
gentemque universam pessum dederunt. Vid. eundem Oratorem p. 
45. Alia lustin. L. VIII. 2'j sed parum vero similia. Paratragoe- 
diat enim, Wess. 

129. 19. *0 Se ^aailtvg avev f-ia/T^g etc.] Rex ipse literls 
Athenas missis eadem testatur apud Oratorem pro Corona p. 140., 
seque urbes, sponte sese dedentes, praesidiis oocupassc, reliquas, 
quae impcrata facere detrectaverant , armis domuisse : quod ultl- 
luum negatDemosthenesOr. deLeg. perperam administrata p. 210« 
TQ f.ii]Sefiiuv Tcov ncjXecov, tcov iv 0a)y.evmv, ahovai noXtoQy.ici, 
(iirjS^ i/. nQ^^^o/joXijg y.aTu HQUTog. uX'^^ iy. tov aneiGuoS-ui.,nuvTag 
(aqStjV unoXkodcu atn). et p. 226. fortasse, ut tanto arctius adver- 
sarium crimine proditorum Phocensium premeret. Wess, 

129. 25. lial Svo ifJi^cpovg e/eiv^ug nQOTeQov — eJ/ov^Sin-' 
gulae gsiites , quibus societas Amphictyoniei coneilii , bina suffra- 
gia fcrcl)ont, Aeschine neQi JlaQunQ. p. 43. teste. Excliisis ob sa- 
crilcgia Ph^censibus, Philippo eiusque posteris condonatum id fuit, 
quod illorumantea fucrat: unde Tcig Tcov Ocoxecov tl^rjfpovg inMa- 
cedonum esse potestate sacpe Rhetores indignantur, uti Libanius 
T. !L p. 685. D. et p. 703., Demosthen. secutus Or. de Leg. fals. 
p. 268. Atque hoc quideni nihil obscuri habet. Diflicilius prima 
fronto vidctur, quod de Thessalis Demosthen. Or. de Pac. p. 43., 
hellum eos cuni Phocensibus cupidissime ingressos esse, ut in eon- 
cilium apud Thermopylas adsciscerentur, et duum Delphis suffra- 
giorum conpotes lierent: TT]g UvXaiag ine&vf-iovv , y.ul tcov iv 
/liXcpoig nXef)vey.T7]ftuTcov, SvoTv xvQtot yeveo&ui. Atqui Thessali 
a pvima eoncilii origine inter Amphictjonas et dignitatem et suf- 
fragiorum ius habebant, principe propterea loco collocati ah Ae- 
schine Or, neQi IIuQunQ. p. 43. Quod quidem dubium ut amoli- 
retur, laulta disputavit And. Dounaeus Praelect. in Dcmosthen. 
p. 1 7 1 ., sed quae damnasset ipse, si recordatus esset eorum, quae 



IN HB. XVI, CAP. 5^(30. l|tj 

Artonymus auctor' Arguraenli Deraostl». tkqI TlaQctno. ita con- 
lucntatur: tvdqXov yuQ iy. rrjg laroQlug^ oTt Zior fiu' (Q}]fJai'ojy) 
naQflXhvio Tug dvo noXttg yeiTviioaag uvToTg. Gmalovg Jt- no.- 
QcoaafievQi ti]V ldfi<fiixxvovla,v ure iv fiiai] (Dioy.lSi riov ev ^tX- 
ifoig U()(7)v ldQVfttt>r]v. Ilinc enim constat, 'rhessalos veteri pos- 
sessione fuisse a Phoocnsibus deiectos et plane exutos, eansquc 
aflco hoc bello, ut I>emosthenes monct, recuperarc studuisse. Ce- 
terum Phocenses suffragiorum ius, quod hoc tempore amiscrunt, 
riiultis clapsis annis sibi iterum asserucrunt, egi-cgia in Gallos, <jui 
duce Brcnno Graeciam ac Delplvos invaserant, opera navata, uti 
«Pausania docetur L. X. 8- Idem And. Dounaeus a^dmonct, sed 
niire fKictuans in Brenno, cjuem eundem censct atque iHum, euius 
ductu urbs et CapitoliUm nmltis ante auuis occupata perJubeutur. 
Inconsiderate profectQ. Wesw». 

129. 27. T<ov J' iv (Dtoxtvat jqiiov noXiMv ntQ. rot Tst- 
/f]1 Hacc sunt obscurissima, et sequeiitibus parum congrua. lu- 
bent Amphictyones post pauca omnes Phocensium urbes solo ae- 
quari. Sunt quoque cunctae eversae ex decrcto, teste Pansania L. 
X, 3. Quare Dcmostliencs Or. de Leg. fais, p. 230. non tantum 
('{ko)V TO)V Ttiyj(~)V aul nSXioJv «j'a/()6mi' per Phocidem indignatur, 
sed cum Delphos pergeret, vidisse ait ibid. p, 212. olyiag xaTt- 
ay.ufifiivug -i rti/j] ntQir^Qrjfiiva-^ y<i^av ^Qx^ftov t(xJv iv i)XiyJa. 
Etp. 268. Tu TMv avftfi('A/o)v T(~)v v/.itTfQ(ov Qhoy.iwv Tth/^)] y.aTiy" 
cy.dnTtTo. Qriffaioi d^ t^aav ol xaTuaxunTovTtg. Quid dicemus? 
An Tt 1/1] muniiiones esse^ non raoenia? Itanoduju soiviposse, con^ 
suitissimus Barbeyraoius Histor. Foedt Part, I.p, 220. ccnsuisse vi- 
detur. Scd qui urbes omnes disiectas et eversas voiunt, illosne ple- 
rarumque raunitionibus pepercissc orederaus? An triura praccipua- 
lum ct opportunarum, t(Zv inixaiQOTu.Ttoi' j quod Plctho de suo 
admcHsus cst vocabulum, muros esse pcssumdatos ^ ut rcliquorum 
nioenia, tanquam perpetuura poenae Phocensium monumentum, 
Surarcnt. Id scquar: nisi si qui iibri praeferaut t(ov J' iv (Dio- 
xtvai dvo y.(f.) tiy.oai noXtoiv etc. Namque co nihil verius, Viginti 
cnimet duacPhocensiuMeranturbes, qu-ae oranes, unisfortasse Abis 
cxceptis, evcrsae sunt. Kal dvo xal tiy.or^i noleig ntaTtvaaaai 
dttriy.iai/^r^auv Ijibanius inquit T. I. p. 107. ct ante eum Derao- 
sthen. Or. de Lcg. fals. p. 226., ne quid de Pausaniac citato loco 
dic;uu. Wkss. Comparato c. 58- xutu ti]V lioKoiiuv lA fiiv Qitfi- 
xtTQTQtig t/ovTtg noXttg lo/VQCOfiivug 'OQ/ofttvov xai lioQCoyeiuv 
xa) KoQaiug cas ipsas urbes Boeotias hic intelligi coniicit AVcis- 
kins dc hyptrbole p. I. p. 30., unde rcponit t(~)V vjk) QicoxtvGi. 
iiniuu coniecturam advcrsus cos si quL tqkTiv n()XtO)v de tcrnis iu 
Phocidc Amphietyonicis urbihus accipiaut tuctur p. 11. p. 30. 

121). 36. Kal fitToixiaui tig xc/fiag] Pausanias dicto 
loc, Toff Af xujtoy.uffr^ff^tv al xaTttXty/iivut { ilhoy.ioiv no- 
Xfig) xul tlg xcofiag — (^)xiad-)joav. Pioi»tcrea Dcraosthcui Pho- 



120 ANNQTATI0NE3 

censes $mxtafiivoi mTvi, xwf<aj Or, mo\ XIcnQano. p. 216. 

Wess. 

129, 41, TtStfvru 6i y,a\ tqv ayiiiva rcov Jlvd^kov ^tXm^ 

Tiov etc. ] lu cQUSsis belU sacri , a Philippo in Phocenses sunipti, 

recenset Demosthen, Or. de Pac, p. 40, xul ru Ilvd-ta d-Hvai di 

iuvjov^ ut PythioruTn ludo7'um fnodercttor esset et praeses. Id 

obtinuit confecto bello, estque satis expeditum, At quid sibi vo- 

lunt, ^iu ro KoQivd-iQvq /LUTiOXrjXtvat Toig W^wxtvai t^? tiq rb 

d-Hov nuQuvoi-iluQ^ qund Corinthii in scelerati facinoris Phocen- 

siujn consortiQ fuerunt? Virieruditi, cjuibus exscribere et illustra- 

re libuit hoc Amphictyonum deqretum, Ant. van Dale Disscrt. de 

Concil. Amphictyon, p. 440, et Barbejracius Hist, Foeder. P.^ i. 

p. 227., intacta transmittunt. Mihi multo difficillima semper sunt, 

visa. Nam quae illa ratio, Philippum cum Thessalis et Thebanis 

Pythiorum fore praesidem, quod Corinthii socii Phocensium in sa- 

cris fuerint legundis? Corinthiine praeter ceteros Pythiorum antc 

hoc tempus fuere moderatores? Atqui certamen erat noivov r^g 

EXXudog., ut dicit Philipp. UI, p, 69- Demosthencs, Praesides 

Amphictyones, JIqmvijv Inl tuTq dixu hideouv Ilvd-idda 'A/.f 

(f^iy.Tvovig Pausau, l., VUl, 18, p. 636- Inde h Hvd-loig KaX- ■ 

T^ioTQUTog T(ov 1.4(x(fixTv6vtov f;i<|ttfX7;T7)?tibicinemquendam, quo4 

serius venisset, nomen profiteri non est passus apud Plut. Sjmpos, 

Jj, VII. 5, Ludi ipsi Toiv l'4f.i(p(XTv6voiV «^Aof in inscriptione , de 

qua Pausan. h. X. 7i Itaque nihil praecipuum in ludorum disposi-!- 

tionc Corinthiis, Porro accusantur sacrilegii, proptereaque exclu- 

duntur, qui nusquam inter phocensium adiutorps nominatim ab 

auctore sunt recensiti, Quid? eo nomine si Corinthii fuerunt mul- 

ctandi, cur Lacedaemqnii ho<> decreto sine noxa dimittuntur? qui 

tamen Phocensibus ia primis auxilio fuerunt, in praedam partem-^ 

que sacrae pecuniae vocati, Immo vero soli illi Dorico ex genere 

Amphictyoniae possessioue ob iUud crimen sunt deiecti, 0coxhov 

ge To i&rog y.al h Tov ^(joqixov u<iuy.tdu(f.i6vioi f.ieTuox6vTig 

inuvauvvo '.-^firpixTvoviug Pausan. I^, X, 8, p. 816. Hoc amplius, 

indignatur Demosthenes Philipp, IH. p. 69, Philippum ludis Py- 

thiis praesidere, et nQOfiuvTHuv tov -S^eov sibi sumere , depulsis 

Atlieniensibus, Doriensibus et Thessalis, ceterisque Araphictyo- 

nibus: Tid-ijoi fih Tri, IlvS-ia, rbv xoivbv tCjv^^EXXiivcov ayiJova., 

y.uv avTog fii) nuQij^ rovg dovlovg ay^ovoSterrjOuvTug nifinH — 

i/ji di y.oA Ti)v nQOfiavTiiuv TQv ^fot;, nuQcoOug rjfiug y.ul QtT- 

Tulovg y.ul zfroQiiug xui rovg aXXovg^AfiqiXTvovug. Qui quidem, 

si Amphictyones cura ludorum Pythiorum fuissent decreto prohi- 

biti, haud sane tacuisset. Quare, ut verba conpendifaciam, siccen- 

seo, sententiani Amphictyonicam non esse integram, et haud pau- 

ca ante diu to KoQivd-iovg etc, desidcrari, Suocurrere potuisset 

Demosthcnes, a quo Hoyfirx hoc Amphictyonicum Or. nn/i JJuQunQ. 

p. 2 3 I . rpritrjtum fuit, modo integrum orationi inseruisset. Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 6p. -63. 121 

130. 46. KarunevQoaoTiTJaat^ Verbum elegans, sed nns- 
quammlhilcctura, ArmaPhoqensibus fuisse adempta, non praetcriit 
Demosthen. de Legat. fals. p,216. Porro de conbustis armis quod 
additur, satis illustraverunt viri docti Freinshem, et Duker. ad 
FloriL. II. 4. 5. AVess. 

130. 54. Oi) fiovov d6'iuv evofftelaQ etc.] Pulchre lustinug 
L. Vlll. 2. IncredifiiU quantum ea resapu^ omnes nationes Phi- 
lippo gloriae dedit. IUum vindicem ^acrilpgii ., illum ult07'ein 
religionum: quod orHs viribus expiari dehuit^ illum qui piacula 
exigeret exstitisse. Dignum itaque qui diis pro.vimus haOe- 
retur^ per quem deorum maiestas vindicata, Adde Demosthen. 
Or, de Pac, p, 42? Wess, 

130. 68. ^ AQ/n^xx<ov XTJg xaruXtjiptajgl '** aQyirlxrwv 
rwv y-axMV in Excerpt. Vaies/p. 305. Princeps et architectus 
sceleris m Or. Ciceron.pro Cluent, c. 22. Do voluataria Philo- 
meli nece supr. c. 31. Wesa, 

130. 73. KaraxoTielg eoru.vQiod-ri'\ Vid. huius lib. c, 35. 
et4e PhaylU tabe c. 38. Wess, 

130. 83. Mera ttjv l/. rTjg aXx,(.i(A(.oaiag cpvyriv'] Atquifide 
accepta liber discessit, nuUa constrictus captivitate c. 60. Itaque 
aut supervacanea praepositio est, aut laxius accipiendum afx/xu- 
}.(oa{ug vocabulum, Wess, 

130, 88. TioauQug \ywy rjfitoXiovg] Infra L. XIX. 65. 
I^avg ij(.uoXiug vocat, ftKmans «criptorum Codd. lectionem. Sed 
leve id et paene arbitrarium est, Quae vero fuerint rj/moXiai et 
qua ampUtudine, post soUicitam virorum doctorum inquisitionera 
nondum adparet certo. Vide sis C!. Salmasium Observ. in lus Att. 
ctRora. c. 28, p. 703. et lo. Scheffer. Milit. Nav. L. II. 2. Wess. 

131. 11, Tovg KvcoaaiQvg'] Hoc melius et mox Kvuioaov» 
Sic enim solet auctor. Vid, L, V, 77. Wess, 

131. 17. ToTg de ^vy.rioig ey. rijg nurQidog etc.] Erant 
Cnossiis et Lyctiis, ut saepe vicinis, perpetuae inimicitiae , qua- 
rum finis idem qui Lycti: neque enim positae sunt, nisi Lycto 
eversa, ut Polyb. L. IV^ 64, et Strabo L. X. p. 734. testantur. 
Inplorant autem Lyctii Spartanos, quod eorum essent coloai, sic- 
uti ibid. Polybius, ct eo prior Aristoteles Politic. L. II. 8. indi-- 
cant. Porro ^rxrog et yivxrioi scripti libri: antiquissimum ta- 
nien nomen Avrrog et yivrnoi , ut apud Homcrum et Polybium 
inque numis, Sita urbs erat loco celsiore : ro vero uvo) xal vtprj- 
Xov vocabant Xvttov , auctoribus Hesychio et Stephano. Vid. Ez. 
Spanh. ad Callim. H. Apoll. v, 33, Wess, 

131, 31. Blera de ruvru o fiev ^AQ/JSafiog ctc.] Memlnit 
expeditionis Strabo L. VI. p. 429. B., quae multo serius contigit. 
Auctor una seric corum calamitatcs exscquitur, qui sacrilcgii bcl- 
lique sacri fuerant participes. Wess. 



iii^ ' > ANNOTATIONES' ' ' 

131. 5S.' Kaju 6^ rtjv 7tQog0cox. av/itfiuyjav j?Xaaar^- 
^o?Y<£vo?l Illustrabit haec Pausaaias L, III. 10. ViJ. uot. aa c. 

''^' •■'131.^ 3S. ""EflaalXcvaa'^ frrjWptu nQogroTg eiicoa il Con- 
venient numeri , si repetas ab Archpnte Nicophenio, sub ciilus 
jiractiira Age^ilaus ih r«(^itu ex Aegypto obiit supr. L. XV. 93., 
tiuia^que in Archontis Chaerondae magistratu, ([uo Archidanius, re 
infeliciter gesta, in Italia occubuit. Vid. huius lib. c. 89^. Wess. • 
131:'"40. ^'Et^rf- 7ie7'Tey.md£xa] In his annis vitiurit inest. 
Regifevitpostfatris Archidami obitum per anrios ix, ut berie in- 
f ra e.^' 89. Decessit coritra AritipatTum pro Graeciae lihertate de- 
pugfians apud Pausan. L. III. 10., Archonte Athenis Aristophonte, 
quemadmodiM» in Np?stri L. Xyil. fiS.- perscrii>tum . est. Pecfcatuni 
aeceptum refcrri debet scribae riimiae diiigentiae; AbArehia prae- 
tore, cuius ia ptraesfectura raortem; Acchidami lauctor obiter me- 
morat, ad Aristophontem anni abiorunt feriue quindecim. id ho- 
laijieai in;evrore;ia.i,nduit. 'Wje^ss^ . 

131. 49. Ev oig TiV — (Iiu)^.uiy.Qg] A.i\. obsessam Cretae jCy- 
jloniam,.- qaod incolae pecuuiam eonferre recusavent, exstinctum 
esse Phalaecum , siguificat quoque Pausantas L.' X. 2. Wess. 

132. 52. 5,'7ro Tc~}v'JiAii(jov (fv,y(M)coi'} S,cflitionem, qiia siib 
hoc tempus Elei ovyyevaTg uvrcov y.al nohzug ^««««fpoi-ir^^iiistltuc^ 
SLunt,,tan^itDen>os.theues Or. 7i,eQc TJuqutiq. p, .^56., culpam faci- 
)jdris'in Phlh'ppum invidiose conf^rens.' Wkss. ' '' 

* 132. 70. 'jff f.ieV '^uQ ''iov\ t^g^EXerijg )'eyevi](.iiiiov etc. 7 
Rem eaiudem ex t)emo|)Iiift corimempjat Athen. L. VI. pu 232. A, 
Wess. "■-','. ' 

132. 73. ^FI S^ r.Qvr^g"EQi(f,vXi]g etc.] r>e fotali hoc m^- 
nili Apollodorus Bibl. L. III. 7. 7^. p. 186. et Athea. cit. loc. Abs- 
tulit id Phaylhis, donoque misit Ari^tOffis Oetaei- uxori, quani 
amabat, Mulier, postquanl aliquot iri" attnos eo sese iactaverat, in- 
eensa a mmore, filio^ sed furore correpto, domo, una cum aedibus 
tleflagravit. Sic Parthenius Erot. c. 25. At Plut. de Ser. Num. 
Vind. p. 553. O. ArLstonem ipsum, permittentibus' Tyrarinis, de- 
tractum id moniie uxori mislsse: filium vero matri quibusdam ex 
eaiissis iratum donio ignetri subiecis.^e eamque pariter cura matre 
exussisse: discrimine haud magno. AVess. 

132. 81. liui /.leyuXrjv (jumXeiav] H. Steph. non dubitat, 
quin f,ieyi(yT7p' Diodorus scripseritr cui non rcfragor. Vide huius 
libri iuitium, et Exc. Vales. p. 338. Wess. ^—'■:i 

132- 80. ICul rvQuvvioi noXXuTg y.al fieyiiXaig] Si addi^ 
xisseut schcdae veteres, bina ultima induxissem. Solet enim au- 
ctoT TioXXag xai TTOty.tX(f.g frequenter connectere, omissis ccteris. 
Vid. L. XVII. 13. Rhodomanni non alia est sentcntia. Cetcruni 
pressi<-fucr<jnt Syracusani post Hipparini necem Nysaci, sic enim 
fcripsit Plutarchus, ct sua actate legit Geraist. Pletho, tyrannide, 



, \ 



IN LIB. XVI. CAP. G3. - G7. 123 

tjno (lelccto rcdierat in prlstinam posscsslonemDionysiuf?, cura*ma- 
xime bello petitus ab Hiceta, dominationi itidcm iuhiante. Haec 
ex Plut. prinoip. Tinioleont. Wf.ss. '■ "'_'•" " 'i-i''"'^." ' 

132. 92. TiuoXtovTa Ti/nuiv/rov'] ToH' Tiiioh^fiov Plut. 
Timol. p. 237. A. , uter melius, non temerc adlirm&vero. Wess. 

133. 7. 'Atly.aifiuXlov] Vid. not. in L. XI. 23. Wkss. 
133. 8'. JliQiTiaTiov y.uTU ri)v iuyoQuv uneafu^al Aliter 

Corn, Nepos Timol. c. 1. TimolcOn fratreni tyrannum interfi- 
ciendum euravit. Ipse non modo manm non attuiit^ sed he 
adspioere quidem fralernum sanguinem voluit; quicum coa&tin- 
tit Plut. Timol. p. 237. E. Wess. ' -^-i^i ai. 

133. 25. ^JuihftuiMauvTo yuQ, iuv f.iiv etc. ] Tclcclidi, 
civitatis principi, dictura hoc Pltit. tribuit!, id praeterca docens, 
ihter Tim-ophanis caedem et imperium hoc Timoleonti traditum in- 
tercessisse ad v^iginti annos. Vide Timol. eius p. 238- E. Wess. 

133. 40. Erl'}ovl.ov\ Vide Sjlburg. ad Dionysit Dinarch. 
p. 116. Wess. Eubulum Vocat etiam inscriptio apud Boeckhimu 

i. p. 246. ' : ' ', 

133.. 41. IlIuQy.ov 0u/?iov y.a\ Senoviov ^ovXniy.iov] Hos 
quadricnnio post edit Livius L. VII. 28. RnpD. Seeutus ct hic 
Diodorus alios est Fastos. Conf. Pigh. ad ann. CDvm. Wess. 

133. 46. TtaouQug iQir^qiK; rilijQwouQ'^ Totidem illi na- 
ves ad hanc expeditionem dat Plut. Timol. p. 239. C, Aristotelcs 
Rhet. ad Alexand. sect. 9. p. 181. duntaxat novem. Wess. 

133. 55. JlQor^yHTo Xui-iTTug y.aof.uvri y.uTu rov ovquvov^ 
l'hrasybuIo, in Atheniensium tyrannos moventi ex Phyla, simile 
sese prodigium obtulit. Clemens Alexandrinus Stromat. L. I. pj 
418. ri^i Qquov8qvXio rvy.Ttoo — nvQ .icoQUTO nQor.yoviiivov. 
QTieQ uvrovg unruiOTCog nQonff.iyjav y.uru rvv luovvv/^iuv e^t/u- 
ne. Quin etAeneam, b£ quo de Troia egressus est, Veneris 
per diem quotidie sfellam vidisse^ donec ad agrum Laurentium 
veniret^ ex Varrone refert Servius in Aeneid. L. I. 386. Quoruni 
ego hoc fabulosum , illud dubiae lidei, certe nusquam alibi mcmo- 
riac proditum , oplnor. Fax, qua de Diodorus , etsi caussis natu- 
ralibus tribui possit, eiusdem videtur generis, fortasse etiamexTi- 
maco, qui Timoleontis gestas res mirifice extulit, Polybio tcste 
Exccrpt. p. 1399., sumta. NoIIem quidem certe admotamillushan- 
dae stellac, qua duce magi Christum venerati sunt, ut Sacris in 
Nov. Test. Observationibus factum video. Cautius multo Celeb. 
Camp. Vitringa Obscrvat. L. V. 16. Wess. 

134. 59. Al deul nQoriyyeiluvl Hoc malui, quippe oppor- 
tunius. Vidc Plutarchum Timol. p. 239. D. Wess. 

134. 66. EJg ro Merunovriov'] Sic Graeci, quos prcssius 
secutus interpres erat. Latini Metdpontum vocare solcnt. Conf. 
Ph. Cluver. Ital. Antiq. L. IV. p. 1277. Wess. 

134. 83. Ilnog '^Jytxuv xov tcov 2vQax. dvvuGTtvovTu'} 



124 ANNOTATIONES 

Fuit ex Dionis amicis , cuius tamen familiae non constanter favit, 
ut exPlut. extremaDion. vita cognoscct. Callippo interfecto, quutu 
Hipparinus et dein Nysaeua tyrannide Syracusanos premerent, re- 
diret etiam Dionysius , visus cst dominatioai Tyrannorum inimi- 
cissimus, scd revera id animo ogitans, ut patriam eiusque liberta- 
tem pessum daret, Docet idem Plut. princip. Timol. Ad eum re- 
ferunt Syracusanorum numos, EIII IKETA inscriptos, In Thes. 
Brand. T. I, p. 387. et Parutae Tab. xxxv. etc, qui alius et longe 
quidea^ serioris sunt: neque enim hic de Syracusanis ita promeri- 
tus est, nedum urbem imperio tamdiu subditam vidit, ut suum in 
honoremtot numi procuderentur, De altcroHiceta auctor L.XXII. 
Ecl. 2. et 6. Wkss, 

134. 87. ^Avvwva aTQarr^yov'] Plut. Magonem copiis Pu- 
nicis ducem inpouit, parti classia Haanonem Tlmol. p. 244. ct 
245. B. Wess. 

134. 96. Ka^navo\'\ Vid. L. XIV. 9. 61., ubi et Aetnae 
Campani. Quorumquidemsimemoresfuissent viri docti, possessione 
non deiecissentCampanos, dc quibus Plut, Dion. p. 969. F. Wess. 

135. 1. 01 ()£ tijV PaXiQiav no\iv or/.ovvTiq\ faluQiav et 
&tdi.i\n\ra\aQivi7)V praestat. Sic nuctor L. XIX. 104«, sic alii. Vid. 
Ph. CJluver. Sicil. Ant. L. II. p. 330. Wess, 

_,:;j:i35. 12. IliQl t6 'OXv/nmQv] Ita L. XIU. 6- ubl vi<le. 
^P\v}Lnttiov alioqui recipi potuisset. Wess. 

135. 38. IJiol Tov^ fyxad-troig Srif.irjYOQovvTag] Conf. 
Plut. Timol. p. 240. ^Eyxad-tTtog subdole atque insidiose. Nam- 
gue lyndd-iToi qui subornantur ad fraudem, apud loseph. L. II. 
Belli lud. c. 2. 5., S. Lucam Evang, c. XX. 21. et Demosthen, 
Epist. 4. Wess, 

135. 47. *A.vSq6[.iayog'\ De eo huius lib. c. 7. Wess. 
. 135. 51. ^Enl To.vg 'A^QaviTagj Vide not. xn L< XIV. 
37, Wes3. 

135. 60. TD^Hovg tw.v TQiaKoaloDv] Verum hoc praestabit 
PIut.Timol. p. 241. E, Wess, 

..■'-■ 136. 69. MuQy.ov OvaXtQiov y.al WaQy.ov IlonXiov'] Hi 
consulatum L.FuriiCamilli etP.Claudii statimLivio subsequuntur, 
Et hoc Capitolinis Tabulis confirraatur. Est autem is M. Valerius, 
qui ex singulari pugna cum Gallo Corvi cognomen accepit, Alte- 
rum non Jlonltov, sed IloniXXtov Livius nominat, Rhod. Eadem 
hic, quae supra, Fastorum discrepantia. Vid. Livium L, VII. 26- 
et Pighium ad ann, CDVII, UonXiov in Ilonilhov mutavi, quod 
schedae veteres haud multum a vero deflecterent. Wess, 

136. 72. IlQog KaQXf]doviovg nQioTov owd^rjy.ai iytvovTo} 
Cum Carthaginiensibus legatisRomae his Consulibus foedus ictuin, 
quum amicitiam ac societutcm pctentes venissent, docct Livius L. 
\ 11. 27. Foederis formulam scrvavit Polyb. L. Ilf.24. At primuni 
lucRouianos inter et CartiiagiMicnses coaluissc, ncgat idem Polyl 



IN LID. XVI. CAP. 67. — 70. l^.^J 

c. 22., aliud, quod statim a regibuB exactJs conrcncrat, cxhiT)ens, 

V. consulrissimi Barbeyracii Hist. Foeder. P. I. p. 7 5. et 222. Wess. 

13(). 75. ^'Aiia 7] adi7.rprj x«i yvv}]] Eadcm Strabo L. XIV. 
p. 970. B. Conf. infra c. 75. Wess. 

13G. 82. TifioXfovTog de ra Xoniu rTjQ TioXfwg etc.] In 
his longc diversus abit Plut. Timol. p. 212., Timoleonti Insulam 
ipsumque tyrannum Dionysium pactione tradens. Consentit Ari- 
stoteles Rhet. ad Alex. c. 9. p. 1 8 1 . Wess. 

136. 89. MuftfQxog riuv Kuravui'm> rvQa.rrog'] Reddl<li 
Tyranno verum nomen ex Corn. Nepote et Plutarcho, obsecutus 
Lambino ad Nep. Timol. c. 2., Is. Casaubono in Polyb. L. I. p. 125. 
cd. Gron. , aliisque eruditorum pluribus. Wess. 

136. 99. IIiQiytv6{.uvog rcov noXi/iiuov] Hoc vero con- 
gruum est. Carthaginiensium enim duce turpem fugam ing;resso, 
Timoleon Hicetam eiusque milites, quos adversarios habebat, fu- 
dit, urbemque occupavit, Plut. Timol. p. 246. AVess. 

136. 5. zliu(fOQuv u/Lurud-trov lyjov'] ^la/vQuv niaxiv xh\ 
af.urud-trov L. 1.23.; afuruChtrov lofiorijra et tyd-Quv ufUru9-t- 
Tov L. XIII. 21., oQyriv ufurud^trov huius lib. cap. 95. et vofiovg 
ufurud-hovg c. 83., ro ufurud^trov rrjg ^ovXT^g inEpist. adllebr. 

VI. 17., ubi Raphelius ex Polybio nonnulla, reperies. Wess. 

137. 17. Uvd-odorov'] Sic oportet. Ilv&o^orov vocant 
Demosthen. Or. in Olympiodor. p. 652., ubi in vetustis schedis 
similis discordia, Dionysius in Dinarcho p. 116. et Epist. ad 
Amm. p. 121., ct Diogen, Laert. V. 9. Wess. Hvd^odorov cor- 
rexit et Scaliger verissime. Idem in Add. 

137. 26. Ku\ y.urt^iMatv unoQovfuvoglvKoQiv9-i<)\ Aelia- 
nus Hist. Var. L. VI. 12. Avxbg di {Aiovvoiog) iv ntvia fivQia 
xurtGrQtxpt Tov /j/ov yrjQuiog. quibus non dissimilia L. IX. 8. 
Quid? eo paupertatis devenit, ut Corinthi literas doceret. Deme- 
trius Phaler. ntQl "EQfi. Sect. CCLII. nrco/fvti iv Koqiv&m (z7«o- 
vvoiog) diduoy.cov yQuftfiuru. Philo lud. de loseph. p. 545. B. 
/Iiovvoiog — iy.ntoojv di rrjg r^ytfioviug tig KoQivdov yuruq^tv- 
j'f<, yul yQUfifturiori^g o rooovrog rjytfitov yiverai. Mitto Cicero- 
nis, Pompeii Trogi, Valerii Maximi, Luciani, aliorumque scri- 
ptorum loca, qnae nuper antcstatus est et contra Cl. Heumannum, 
literarium hunc ludum a Dionysii persona amolientem , dextre de- 
fenditFrid. Guil. Roloffius illis Disscrtationibus, quibus Dionysii 
tyranni fata conplcxus est AVess. 

137. 29. TtrQuyoGiug rQu^Qug] Conf. not. in huius lib. 
cap. 9. Wess. 

137. 33. Tug fuv\y.uru tjJc vrjoov etc. ] Scribendum esse 
T7/V vTiOOV benc monuit Rhodomannus. Timoleon enim arcem 
Syracusis , quam in insula munierat Dion)'sius ad urbem obsideh- 
dam , a fundamcntis disiecit: cctera tyraniiidis propugnacula, dc- 
molitus cst, deditque operam, ut quam minimc multa vestigia ser- 



126 ANNOTATIONES 

vltwtls mnnerent, Cornclio Ncp. TimoL c. 3. ct Plutarcho p. 240. 

E. auctorlLus. Wess. ..'•;.'. 

,137. 37. Ta tiiqI ToJv ?J. avfi^. diyMiu ctc.'] Dlstlnctiua 
liaec traduntui' infcrius e. 83. AVess. 

137. 40. 'Hv l4[.i(fmoliav zlioQ 'Olv/nnlov — y.u7^ovni'] 
Sunt u/Li(finoXoi administri ct sacerdotcs, cuiusmodi u/nrpmol.og 
'udnoXltovog apud Piut. Quaest, Graec. p. 297. A. et H zJI02 
AmOmOAO:^ XEAEIJ^N In laplde Donlano p. 558. Op- 
time ergo Cicero L. II. Verr. 51. Syracusis lex est de ?-eligwne, 
quae in annns singulos lovis sacerdotem sortitd capi iubehat: 
fjuo4 ftpud illos aniplissimum sacerdotium putatur. Vid. Clarissini. 
Havercampum ad Parutae numos p. 308. A Syracusanis hoc sacer- 
dotium in iMcIitam insulam transiisse crcdibile fit. Nam Prudens 

nPnrO^ BlEAITAinN AFBA2 kai amoiiioaey- 
2A:S QEQ AYrOYTFn In Gruteri Thes. p. 388. 4. et Rel- 
nesii Cl. V. 7- ex simili sacerdotura genere fuit, slcuti Ignat. 
Georgius Inspect. Anticrit. de S. Pauli naufragio IV. Diatrib. I. 
p. 183. erudite ostendit. Wess. 

137. 48. ^'Et7] nXiuo Twv TQiay.oauovl Conveniunt annL 
Dehent coloniae ius Imp. Augusto. Vid. supra c. 7. et ad L. XIII. 
35. Wess. 

137. 51. Tug tn\ OQ(}y-j] n')!^^] *Enl QQuy.7]g^ ut De- 
niosthen. Or. de Cherson. p. 63., ubi harum urbium et Cersoble- 
ptae, in ordinem a Philippo redacti, conmeminit, ct AeschineS 
Or. niQi HuQunQ. p. 29. et in Ctesiphont. p. 03., tum rcx Phi- 
iippus Epist. ad Athenienses apud Demosthen. p. 93. WesS. 

J3S. 69. AiriXO-i /^Qovov IroJv ntvTri/.ovTa'\ Haec vera esse 
Don poterunt, si Theoponipus cum ipso tjrannidis Dionysianae 
principio exorsus fuerit: ihcidit ea in annum tertium Oljmp. XGili.^ 
a qiia ad hunc annum abierunt plus sexaginta. Vidit et hoc lon- 
sius de Script Hist. Philosoph. L. I. 9. 3. Porro XLI. XLll. xtlil,. 
libri Hist. Philipp. Theopompi ex Nostri testimonlo res Sicula* 
conplectebantur, et tamen eX L. xxi. et L. xXxix. ac XL. ta- 
lia citat Athenaeus L. VL p. 261. A. tum L. X. p. 435. F., quae 
Dionjsium maiorem eiusque familiam praecipue tangunt. Wess. 

138. 71. ^A/Qi TTjg TQiTt^g xul TiOOUQay.ooTTjg^ Ad histo- 
iflae complementum et ad huius anni gesta addi potest ex Demo- 
sthene in oratione contra Oljmpiodorum p. 652. ol de AS-rjVutot 
CTQUTtav alg ti]v AxuQvuviav n(/.inovat vno QtjTOQtov neiad^tv^ 

T£f. PaLM. 

138. 74. M(iQy.ov IlonXiov} Consulem alterum ex ITab. 
Capitolinis restitue /^aiov HoiTrjXiov. Rhod. IIoit/jXiov sine dublo 
verum erat, quod citra alirjuam librorum auctoritatem refingere 
non sustlneo. Livium adi L. VII. 27. Wess, 

138. 75. 'AQVf.ij3ag o Ttov MoX. (iuaiXivg keXevT-yjaev^ 
Varie scribunt regis nomen. Pausauiac L. I. 11. niodo AQv/3/jagy 



IN LIC> XVI. CAP. 70-r 74. 1^7 



C\^l 



90. Tor? ()' 'Ej^fiVo/?] Praeivit corrigeniti Vencf.l 
adiutus. To yuQ f&iuy.ov * Eyyvhog^ (og t\yhoc., i\\n\\ 



mqHo l4Qyfi^..Q est. Apud Plut..princ. Vit. Pyrr|i. *A()rftag^ tn 
lustinoL. Vlll. G. Arryhas. Dcmosthcries Olynth! I.' p. 5., euiu- 
quc secuti Ulpi.anus et Harpocration, l^Qtufiav y sicuti Diodorusj 
adpcllant. Mortuo successisse Alexandruin negat lustinusj scd 
regni possessionc a Philippo deiccto. Wess. '■' 

. 138. 87. Ilgog' nohv "Eyyvov'] Vid. irot. ad L. iv!'7^Ve'(( 
de Lcptine, urbis tyranno, Plut, Timol. p. 217. F. Wf.ss. 

138. 
sed parum 

Steplianum: proptcrea Eriguini in Ciceronis Vefrln.' L." IV. 44^ 
Conf. Ph. Cluvcrii feic. Antiq. t. II. 11. p. 365. Wess. " 

138. 96. ^ErSii'/.vvj.uvoq Tori: "^^XJ.v^fr/ ctc.] TCbh/disshhilia 
de hoc Timoleontis studio Plut. Timol. p. 248. -A. Wess. f 

138. 3^ Eig Tug .joJv '^tvio.v j.iiadoSoGiagl Elegahs acque 
est tlg xuQ Tiov '^ivcov (.iiGd^amqSoaidQ' Utitur, ctsi alia scntentia, 
divinus auctor Kpist. ad Hebr. c. II. 2- et XI. 26. Nil tamcn mu- 
tarc volui, quod laaOoSoTHV Noster atque alii saepcde ihcrcedc 
et stipendio adliiheant. Utar solo Philone lud., ut auxiTLum illi^' 
quo eget, feram. ]]Ita&oSoT7'^a(ig Tovg aXiKfo/jiovg y.p.\ cfitovof.ia' 
Letv thod^OTag., ol Tug y.uTufjOfjatig wancQ In uyoQug ninQuaxdvat 
scribit de Isidoro lib. in llacc. p. 985.A. 'At qui tandem illi uXei" 
<l6jhoi yfitl rf(ovQ/.iu^il'v .iicoO^OTigi vertunt, co7nlucia opera Jio^ 
ininum aliena quadra viventiiirn. Haec equidcm intelligo^ non 
item Gracca. Scripseris Tovg a).ii(pOf.itvovg x«/ rpcovuaxtiv dco9^6- 
TUQf eonducta eorum opera^ qui se aliosrjiie inflavimajit et cla^ 
morem exercent., neque ad sententiam quidquam desidcrabitur** 
Firmat ipse Philo uXtifftiv et uXiiqiGd-ai hoc usu terens, ut L. 
I. Vit. Mos. p 648. et in Flacc. p. 966. A. tum Lcg. ad Cai. p. 
997. E., et praeter cetera vetus liber, quem Canterus adhibuit. 
Atquchaec, etsi extrinsecus, non tamen intempestive vl.deor hoc' 
loco monuissc. Wess. ' | 

139. 18. JloXlal Siin. ncAng cmvSovGai rruliv na^tnU 
^?;y^.] AuferTroAf/f et7r4?w<j/. Rhod. 

139. 21. ^Aytvvwg toj' n6).i{.iov Sior/.ovvTagl Magonem, 
qui sibi ipse mortem consciverat, in crucem Po^ni ob reui pessime 
gcstam egcrunt, Plut. Timol. p. 217. B., sufteceruntquc elus in" 
locum Asdrubalem et Hamilcarem ibid. p. 248. K. Wess. 

139. 31. rc^iov M(JiQy.iov etc.'] Livius L. VII. 28. superlo- 
rls anni consulibus successorcs dat I\I. Fabium et Ser. Sulpicium, 
quos auctor ante hos quatuor aunos urbi inposuit c. 67-5 ncscio' 
quos Fastos secutus. Wess. • 

139. 33. liuTtmjXtfir^Gi KXtiTUQXOv'] Putes ex Plut. Pho- ^^ 
cton. p. 746. F. HXovTUQ/ov esse lcgendum: hunc enimPhocIori 
auxilio arcessitus Eretria ct tyrannidis possesslone cvertit. Scd 
salva res cst. Meminit clus expeditionis Demosthen. Or. dc Pac. 
p. 40., quam Archia Archontc recitavit. Itaquc prior cst hoc anno, 



128 ANNOTATIONES 

et plane alia. In PlutarcM tocum Suffectua dcmde Phlttppl opcra 
est Clitarchus, docente eodem Philipp. III. p. 72. et Or. deCoror». 
p. 147., contra quem Phocion cum maxime copias duxit. Wess. 

139. 35. JTr/^to6oQo<;'\ Ab Arriano (L. I. 24.) non Ilri^to- 
SoQog nec HiCcodaQoi; hic nominatur, Sed Hrf^odaQOQ. Scribit 
enim, JIrj'§odaQog dl TrjV fxiv ix/3uXXel tJ/^ aQ/T]g , avTog di xa- 
rtT/£ Tu nQuy/.iaTa> Inteliige autem per r;}v ipsam Adam. Steph. 
Videtnr ex hoc loco emergere dubium , si cum alio Diodorl loco 
conferatur Infra p. 574. (Lib.XVlI, 24.) NamibiCtesicleArchonte 
Adam ab Aiexandro restitutam fuisse ait. Sed videtur hic Pexo- 
dorus sic anno^ septem dominatum Cariae tenuisse, non vero quin- 
que, ut hic ponitur. Sed solvit dubium Strabo L. XIV. p. 970. et 
Arrianus L. I. 24.; ex illis enlm discimus post mortem Pexodori 
quendam Persam Satrapam rerum potitum fuisse neglecta Ada. 
Caeterum alii Hi^ioSaQov, ut Plutarchus et Strabo, alii nrjS,u)Sa- 
Qov , ut Arrianus, vocant hunc Carem. Palm. lliS^ioSaQog'^ Sic 
scripsi ex vestigiis discrepantlum Codd., ob IIlB^i^APOY huius 
numos in Thes. Brandenb. T. III. p. 15. et Ez. Spanhem. Dis- 
sert. VIII. de Numism. p. 529. Fratrum Mausoli et Idrlei natu 
erat minimus, quod praeter Diodorum testatur Strabo. Vide Be- 
ger. et GrOnov. in Arrian. L. I. 24. Wess. 

139. 44. '^YTHQaiQOvxag noXv tcov xatu etc.] Mallet for- 
tasse quis Tovg xutu HtQivd^ov nvQyovg, ut plerumque solent 
Graieci. Sed iptercedit auctor c. 84. olxog — t<~)v xuxa Trjv 2i~ 
y.tXiav tQyiov vneQuiQtov tm f.ieytd-£i> Et L. XX. 29. tXinoliv, 
vntQUiQOvoav noXv Tto f.ieyid^ei TtJov nQo avTT^g yevofiivtov. Wess. 

139. 47. YnoQVTTCoP ent noXv^ fUQog etc. xaTi[iuXev\ 
Non admodum placet en\ , quod sl cumipsa dlstinctione procul 
abir«t, non equidem indignarer. Quisque intelligit, quorsUm i&Tre- 
QvTTtov spectet, ut c. 76. ToTg XQioTg TvnTtov tu t£i/t] avve/tZg 
y.uTif^uXXtv. Wess. XVIL 43. xuTi(SuXtt> enl nXid-Qtov rov Tei- 
/ovg. 115. Tov Tei/ovg xud-eTXtv inl dixa otudiovg. 

140. 56. KuTuniXTug'] Reddldi Dlodoro ex libro^ quem 
Stephanus vidit. Nam post avftfia/Jav quld opus erat xul neX" 
raoTug adlungere? Tela et catapultae socia sunt. Wess. 

140. 74. '0 fSaoiXtvg, vtpoQtjofievog] Persam intelllgi, aper- 
tissimum est. Meminit auxilil , ab Ocho Perinthiis ipso in tempore' 
submissi, Demosth. Or. ad Philippi Epist. p. 89. et Arrlan. L* 
IL 14- WesS. ^ 

140. 80. '^Oftoitog Se xul Bvtdvtioi'] Tum tua res agitur^' 
paries cum proximus ardet. HocmovItByzantios. Accesslt artissi- 
mum foedus^ i[uo ovyyeveTg'\^simvLt\iQ oVfinoXiTelag luregaudebant. 
Vid. Polyb. L. XVH. 2. et Demosthen. pro Coron. p. 151. Wess. 

140. 86. Kul ditk TtJov 6'^vjSeXfJov uvtiQyiov Tovg etc,] Et 
missilibus fei'ratis urhicos depellens^ Interpres. Ego, etsl o^vfte-' 
Aerj tela grandlora subinde dici norim, cataputtis losiWttat Solefe 



IN LIB. XVI. CAP. 74. — 77, 29 

auctoro^*7'/?fXfr^ y.arantXrag et saepissime o^t^/JfAfr^ vocare, qiiem- 
ndmodum et loscphus Belli lud. L. II. 19. 9. Prius dabit ctiam 
Pliilo in IJelopoeic. p. 89., eto^vl^iXegoQyavovji. 56. Wess. 

IdO. 3. ^ Eni rivog av/Jvog vrprjXov x^^QOVijoovl Conf. 
Plin. L. IV. 1 1 . et Ammian. L. XXII. 8. et quae adscripta sunt 
Itiner. Antonin. p. 323. Wess. 

141. 9. ^toixoSo/iiovvrig yaQ rovg areviOTrovg^ ^f^^- »ii L. 
XIII. 56. adi. Sequentia vcrterat interpres, superiores subinde 
domos loco muri insidedatit, nescio quid secutus: nam 8tepli. 
margo et Venct. illi non favent. Ego in vulgato acquiesco. Wess. 

141. 20. Avrug nQOGtJitatv u(fvio roj Bv^avruo^ Sumptum 
in Byzantios Archontc Nicomacho bellum a Philippo fuisse De- 
mosth. Philipp. IV. p. 86-, quam hoc anno peroravit^ et Dionys. 
Epist. ad Amm. p. 123. ostendunt. De eo lustinus L. IX. 1. Wess. 

141. 29. ^ AQiai-itvog uno rijg riov '^HQaxXttdwv y.adodov'] 
Vide L. IV. 1. et Ger. lo. Vossium de Hist. Graec. L. I. 7. Wess. 

141. 35. Mt/Qi rTjg OiXlmiov rtXtvrT^g^^ Disputavimus hac 
de re ad huius lib. c. 14. Wess. 

141. 40. *Avriy.lrjg 6 lAd^TiVuTog] Reddi victor hic debet 
Eusebii Catalogo , unde excidit. De consulibus huius anni Livius 
L. VII. 28. AVess. 

141. 42. "Ad-^^vuTot (.liv Vy.Qivav rov 0ilmnov etc.] Theo- 
phrasto Archonte, pacem, quae Philippum inter et Athenienses 
post Olynthum captam coaluerat, dissociatam fuisse, Philochorus 
itidem docet in Dionysii Epist. ad Amm. p. 124. Signifer et fax 
Demosthenes erat, qua re sese iactat Or. pro Coron. p. 152. Adde 
Plut. inDemosth. p. 853. D. Wess. 

141. 44. ^vvn/itv vuvrty.TjV u^tnXoyov t^tnt/iiipavl Classi 
praefectus fuit Phocion, ut ex Plut. Phoc. p. 748. A. constat, 
qui navibus cxx Byzantios ct Perinthios periculo, quod urgebat, 
expedivit. Ipsi propterea in decreto, quo gratum animum Athenien- 
sibus profitentur, fio7]d-7](rug (o dufiog rcov Ad-j^vuuov) nXoiotaiv 
ixurov yui tixoat, y.al airio, xal (itXtai, y.ui onXirutg, t^tiXtro 
ufit tx rwv /iityuXwv aivdvviov in Demosthen. Or. pro Coron. 
p. 151. Wess. 

141. 49. Kai nQogl^di^vaiovg etc. avvtS-ero rr]V {?qi])'7]v^ 
De hac pace licet dubitare: nam et Dcmosthen. Or. in Philippi 
Epist., quam cum maxime dixit, cives suos bello accendit, utque 
ceteros Graecorum incitent, cohortatur, et Philochorus in Diony- 
sii ad Amm. Epist. p. 124. locuples testis est , hoc et seqiienti 
anno continuatum fuisse bellum. Itaque si ea coaluit, quod aucfcor 
adfirmat et Demosthenes innuit Or. pro Cor. p. 170., paiicorum 
fuit mensium, quorum spatio Scythas Philippus invasit et adflixit, 
docente lustino L. IX. 2- Wess. 

141. 57. Navg di fiuynug /i;v diaxoaiag'] Sic optime. 
Vidc Plutarchum Tiiuol. p. 248. B. Wess. 

Vui. II. 9 



130 ANNOTATIONES 

142. 76. Ov nXeiovg TMV /iivqicov yal (hn/tlmnl Plutar- 
clius illi ad vil miiiia dat, luagno discrimine : (|iiod genus, cum 
nunieris absolvatur, haud infrequens. Eccum tihi Polyaen. , Car- 
tliaginicnsium exercitum , qui Diodoro et Plutarcho LXX millium 
numero non inferior, quinquagiuta duntaxat millibus aequantem 
Strateg. L. V. 12. 3. Wr.ss. 

142. 92. ' Evunoxvf^JevMv TuTg tcov f-uGd-ocpoQcov ipvxuTgl 
Non illi quidem invenuste. Scilicet, ut Tuimo conti?igat regia 
coniux, Nos, animae viles, inhumata, infletaque turba Ster- 
namur cumpis. Dictum est, vA apud Polybium L. II. 03. dioTi Sel 
Ti]i' TU/JoTi^v ixy.v/^avsiv ToTg oXoig. Et L. lil. 94. ovdu^iKog xqi- 
vcov ixxvfiievetv^ ovde nuQa/^uXXead^ut ToTg okotg. Tum quod pro- , 
pius abest, naQuftuXXead-ui xul xvj3tveiv ev tm (jico apud Suidam 
in Kvftog. Conf. Gataker. ad Anton. L. I. 8. \Ve.ss. 

142. 99. Mciytg, noXh). ^tc^ Ante ^ttoy/f desiderari vide- 
tur Ti/iioXecov. Rhod. in Add. 

143. 13. '^YntfivTjae de ttJ? relcovog ev7]i.ieQiug'] Copiose 
describitur L. XI. 22. Wess. 

143. 16. '^YnoKvyicov oeXivu xoint^ovTCov] Res militibus 
plerisque parum videbatur fausta, quod nexis ex apio coronis mor- 
tuorum sepulcra ornare moris esset: t« /hv^/hutu tcZv vey.Qwv 
Hcod-u/iev oiecfuvovv oeXivotg Plut. Timol. p. 248- D. Unde et 
apium leQov tcZv y.uTu/dovicx)v in Schol. ad Pindari Olympion. 
Od. XIII. 45., et si qui id portarent, ov /qi]ot6v ov/iftoXov oc- 
currentibus praebebant, quemadmodum Timaeus apud Plut. Sym- 
pos. L. V. 3. p. 676. D. innuit. Wess. 

143. 18- Tov yuQTod-/ituy.C)v OTecpuvov ix oeXivov ovvi- 
OTuodcii] Vide P. Fabri Agonist. L. II. 23. Pinea corona Plu- 
tarchi aetate et Aeliani, cui propterea niTvg To&/ityrj de Anira. 
L. VI., 1. Isthniionicae donabantur, sed hoc tempore ex apio, arido 
tamen, ut a Nemea, quae ex viridi concinnabatur, diiferret. Docet 
Plutarchus dicto loco et Schol. Nicandri Alexiph. v. 605. Wess. 

143. 36. Kui TCJov Ooiviy.cov tcZ nX/]&ei neQi/eo/xevcov^ 
Vitium animadvertit Augustin. Bryanus ad Plut. T, II. p. 570. ed. 
Londin. , neQty.e/v/itvcov retingens, quod nimium. Lenior medicina, 
quam adhibui , autore probante in Excerpt. Vales. p. 402. ne- 
Qte/JovTO Tug noXe/iiug vuvg. Plura ad L. XIII. 51. Wess. 

143. 48. Kui Tcov uq/iutcjov u/.ia TovToig qjvQO/itvcov] Lege 
rpeQO/ievtov. Rhod. Ferri cpvQO/itvcov potest, etsi uvu/il'^ prae- 
ctsserit. Solent alioqui haec verba permisceri. Exempli caussa: 
Philoni lud. tribuuntur eo libro, quo deter. potiori insidiari so- 
lere disputat p. 1 09. D. ncxvTc/, diu nuvTCOv ovy/tovoi y.cu cpi- 
Qovoi. Dederat ipse y.al cpvQovot , quemadmodum de Agricult. p. 
200. A. tdei yuQ /i^j cpvQui y.ui ovy/iut. Et de Leg. Spec. p. 809. 
D. ncAVTCi cfvQcov y.ul ovy/icov. Putares eiusdem Philonis inFlacc. 
p. 981. E. o/Xov uovvTuy.Tov xui necfoQi]/iivov couvertendum 



IN LIB. XVI. CAP. 78.-82. 131 

esse in mq-VQ/^uvov' nisi vetarct ipse p. 989. D. nlrjd-oQ uavv- 
ruy.Tov y.ai neqoQ>jf.ttvov , et Lcg. Cai. p. 1009. A. fir/aSu y.rd 
7T.eipOQi]fitvov fj;^Xoj' etleiis. Ne vero opincris eodcm in luto omnia 
illa atlhaeresccre, tlixit GVfmeqoQTjtttvug y.al avyyExnin^ifuc ov~ 
(Tiag tlc Sacrif. Abel. p. 148. D., av/ii(poQi]Tov o/Xov Dionysiiis 
Halicarnasseus T. II. p. 185.; q^vaiv av/.i7ierpoQi^/uevi]v I^Iaxiinris 
Tjr. Diss. XVII. 7. , ubi D. Heinsium avfin.erpvQf.uv}^v corrisen- 
tcm exemplorum cumulo rctlarguit Davisius. Wess. 

143. 50. ^tu Tug h' toj QeiOQro dvG/eQeiug'] Hinc non 
recetlo, etsi dva/roQiai patrocinium e Plut. Sjmp, L. V. p. G80. 
B. habcrc possint. Polybii dva/tQeiu ruJv totiwv L. X, 2(3. vul- 
gatuni tuebitur. Wess. 

143. 61. Tov itQov lo/ov"] Iteratur eius mentio L. XX. 10. 
Similem Thebanorum cohortem ulias vitlimus. Wess. 

141. 67. Ovy. IXo.TTovg tiov fivQirov] Plerorinnque libro- 
rnm consensus hoc requirebat. Plutarchus tle captorum numero 
paullo tlivcrsa scribit Timol. p. 250. D. Wess. 

144-92. Kui avvToiiicog vTTtl. ijteiv'] Vo&ses avvTovcog. Sctl 
non multo ilivcrsum avvTOfioyg. Polyaen. L. V. 2. 22. dtcf.nKivanc 
figTtjV nrATQidu y.al avvTOfiwg enureXOibv d-vif^^ofiai. Conf. Mos. 
Solanum ad Plut. Demet. p. 433. T. \. ed. Lond. et adscripta 
NostriL. L95. Wess. 

14^J, 94.. Evdvg Se rlay.Mvu tovZ^vvcoi-og] Vidc Plut, Ti- 
mol. p. 251. A., ubi haec operosius et digtinctius. Haud vcro scio 
itlen>ne hic Gisco sit, de quo Polyaen, L, V. 11. Porro adscripser- 
l'at H. Stephanus: Alii scriptores riaycova nominant.^ et fortasse 
Diodorus guoque itrt scripsif: quam observationeiii pcrpctui iisus 
non esse, praetcr Polyaenura docebunt Polyb. L. I. 70. et Plut. 
Timol. p. 251. A. W^ESS. 

144. 7. MdQy.og^PovTihog'] rrxYog MciQy.iogTovTiXtog di' 
ccbatur, atque ita in Diodoro scribendum censuit L. Rhodoman- 
nu^. .Mihi, M.dQy.iog si legatur, bona omnia vidcntur. Livium 
inspicc L. VII. 38. Wess. Mc/.Qxtog PotJTtlog iam Pighius p. 305. 

145. 17. T7,gldiug nuQuvofiiug enudlov , toi. avftcponag 

eTV/ov \ Constructlo instjlcntior cst. Lcgeris TT^g — enut)).ov 

tTv/ov .) rectc decurret oratio, Sin, explenda ita erit: Totavng 
avfirpoQug eTv/ov.) 1] Ttg -ijv etc. Dc clade horum conductidorum 
et sacrilegorum militum paria prodidit Plut. Timol. p. 250. F. efc 
de Ser. Num. Vind. p. 552. F. Wess. 

145. 19. UoaTOVfiiov tov TvQQrjvnv] Tyrrhenusne domo, 
an tyrannus fucrit Postumius , non dixcro. Nomen hominis Lati- 
nam quidem origincm praefcrt, nihil amplius. Itaque veterum 
schedarum discordia aliunde diiudicunda est. Wess. 

145. 27. 7'oj' ()t ytv/.ov y.nXnifievov noTn.ficiv] Non alitcr 
Plut. Timol. p. 252. D. Prave tamcn. V^erum esse tc)v de '!JXv/.ov 

9 * 



132 ANNOTATIONES 

«ludum ostcndlt Ph. Cluverius Sic. Antiq. L. I. p. 219. Conf. not. 
inL. XV. 17. Wess. 

145. 31. Tov fA.tv ^lxtrav XttTanoXfw^nag l'9uxfja] Con- 
cisam sententiam nec satis apertam cxplanabit Piut. Timol. 
p. 252. A. V^ictus, captus et Syracusas pertractus est Hicetas, 
atquc una cum iilio tyrannidis et proditionis poenas capite luit. 
Wess. 

145. 37. Tovc: y.ara t?jv vTjaov Tvqavvovg QitoXoyvioai;'] 
Simillimum in Excerpt. Vales. p. 341. xa) rovi; xaru rrjv iH«x£- 
doviuv (iiCoro/iu]Oug ^ olu rov Jli^ota. Placet utriusque linguae 
scriptoriUus hoc genus, uno rtZv qiL,otoiiO)v translatum. Herodot. 
L. VI. 86. p. 300. iy.rtrQi7irui re TCQOQQiCog iy. ^nuQrrjC. An- 
docides Or. de Myst. p. 1 9. «?./.' oY/^trui nuv tiqoqqiI^ov (ro rifxt-^ 
reoov ytvog.) losephus lud. Belli L. VIL 8. p. 430. nQOQQi^og ix 
^uifQMV uv)]QnuaTui. Phacdrus III. 10. 49. a radicibits non 
evertisset scelere fuiiesto do)num. ubi vide Burmannum. Paullo 
diversum est, sed originem declarans, hoc Philostrati Vit. ApoIL 
L. VI. 20. c\'i tv naari rfi yfj (jvtrui (ro (puQ/.iay.ov} Qi^orofiov- 
C7]g avro oo(piug tx r^ov tuvrijg x^ntov. Wess. 

145. 44. Eig f.iev rrjv ^vQaxovoiav^ Sic statim eig rrjv 
^^yvQivuiav et tlg rrjv Ka/.iaQivaiav. Plut. Tiraol. p. 251. D. 
o ''Ixtrrig if.i/3uXcov tig rrjv 2vQaxovoluv' quod in rviv 2vQaxov~ 
cicov ut mutaretur a viro docto, caussa gravis haud erat. De novis 
colonis idem Plut. ibid. p, 247. Wess. 

145. 48. Ovg avvtyQuxpe /JioxXrig'] Vid. de Dioclc L. XIII. 
33. et 35. i^Iox ntQl tmv idmriov ovfifio^^uicov etsi quo modo 
defendi possit non ignorem, libens in rciiv idUcorixiov converterem. 
Namque ita ipse supr. c. 72. de Timoleonte, xal ra niQi Tiov 
tdaorixiov avft/SoXuiiav dixatactc. Siiru^t. Et Exc. Vales. p. 413. 
'/QrifiuTitcov — ntQl rcZv idicortxiov GVft^oXuicov. Tu si malis, ad- 
mitte rcjov idicov avfi^. ex Reg. et confer uycovug niQi tcov idicov 
GVfi^oXuicjov ex Isocratis Panegyr. non longe ab initio, et Or. de 
Permutat. princip. Wess. 'IdicoTtxojv TiQuyfiarcov Scaliger itidem 
maluit. Idem in Add. 

145. 53. KicpaXog 6 KoQivd^tog] Collegam illi adiungit 
Dionysiura Plut. Tiraol. p. 248. A. Wess. 

145. 65. Kul xaQncJov i]fiiQcov anoQot'] Magis propric dicc- 
retur acpoQoi , et fortasse ut Diodorus scripsit. Steph. Adstipulor 
Stephano. Vide not. in L. III. 50. Wess. 

140. 75. O?xog o iS^rjxovruxXtvog ovofia^ofievog] Sicaxrjv^ 
IxuTovruxXivoQ L. XVII. 1 6- ; olxog txurovruxXivog Athen. L. 
XII. p. 538. C, oixog noXvxXivog Heliodor. Aeth. V. p. 232. 
Ridiculum Miraltellac de Iiac domo errorem perstrinxit lac. Bona- 
nus Syrac. Antiq. L. I. 0. 121., falsus tamen ipse, cum domum 
hanc, quiim nuctor lusulac clarissime tribuit, inter ea recenset, 
quorum iiniri locus non potcst. Wess. 



IN HB. CAP. XVI. 82. — 84. J33 

140. 79. ^Eniarj^iaaiaqirvyhv] Tijg naQavQfiiug Tv/ov<rt]g 
(Ttim^fiaolug jiuqu tov daif.ioviov infra L. XX. 102. Vide uot. 
in L. V. 3. ct IX. 45. Wess. 

146. 84. To, rc xutu ttjv ayoqav ^Olvi.iniov'^ Hoc aut 
^O\vf.tniiiov pracstat. Conf. L. XIII. 6. Erat in ca urhis parte, 
quae Achradina: in qua^ inquit Ciccro in Verr, L. IV. 53. /orum 
maximum, pulcerrimae poriicus, ornatissimuin Prytaneujn, am~ ' 
jilissima est curia, templumque egregium lovis Olympii. Wkss. 

146. 85. Kal o nXrjaiov fov d-iuTQov /jcofwg^ Theatruin 
maximum Neapolis, sive quarta Syracusanae urbis ^wrs , habebat, 
Cicerone eodem loco indice: cuius etiam vestigia cum maxime 
durant. Vide Mirabellam de Syrac. sit. p. 70. 120. Id miror euni 
iuxta cum Bonano memorabilem hanc aram silentio praeteriisse, 
cui non multo dissimiiis fuissc videtur ea lovis Oljmpii, de quu 
Pausanias L. V. 13. p. 400. Wess. 

140. 91. JMiTU To TWi' 2vQaxovai(ji)v^ Addidi articulum ex 
Reg.. sdiedis: iuxa enim et defecta verborum sti-uctura erat, quod 
Rhodom. non fugik. Solet autem auctor Agyrinensium suorum rcs 
cupide attingere , ut TQorpita patriae rependeret. Wi.ss. 

146. 97. XuQMvdov] Non aliter Plut. T. H. p. S 12. F., 
Aesehin. Or. de Legat. fals. p. 5(). iTu XuiQiovdov, et Dcmosth. 
Or. de Coron. p. 143. et 149., ubi tamen seripti Codd. ijil Xui- 
QMvidov y quomodo Dionysius in Dinarch. p. 116., quod idtiu, 
sed pfenius. Wess, 

140. 3. /lioniQ u<fVM ituTula^jofiivog ^JFHuiuuv noXiv"] 
Phocidis urbium maxima erat Elatea, et loco ad Boeotiam inva" 
dendam pror&us opportuno, Strabone teste L. IX. p. 6.39. C. et 
p. 049. A. Plura lac. Palmer. Graec. Antiq. L. VI. 15. Occupata 
autem urbs est superiore anno, si non fallit Philochorus apud Dio- 
nysium Epist. ad Amm. p. 124., q^uod non puto. Nam Theophra- 
sto Archonte bellum in Amphissenses Amphictyouum decreto mau- 
datum est Pbilippo, quod gessit Lysimachide practorc, qiumdo et 
Elateam occupavit. Qua re Athenis cognita, summa cousternatio 
omnes incessit, suasorcque Demosthene legati Thebas sunt missi. 
Vid. Aeschin. in Ctesiph. p. 09. Wess. 

140. 12. Tovg t6 auXmyy.Tug fUTin^finovTo'] Vidc Dc- 
mosthcnem Or. pro Cor. p, 108-, has turbas Atticaeque civitatis 
constcrnatioucm cultissimis vcrbis describentcm. Wess. 

147. 25. '0 <)i y.uTu/^ug] Qui suggestum conscendcns vcr- 
tjt Cospus, unde eum o di uvaiiog legisse opiiior, quod titra du- 
bium melius. KuTufjuivnv oratores dicuntur, cuui ex snggcstu 
oratione dicta abeunt, uvujjulvtiv et uvnfiuiviiv tg lo jjij/tu cum 
in rustra, ut muUitudinem alloquaiitur, esccndunt. V id. Dcmosth. 
Or. pro Cor. p. 170. et 175- Wes.s. 

147. 20.J IluQu/oT^ia nQta/iiig unoaii)Juiv lig Tug O/jijug] 



134 ANNOTATIONES 

Decretum ea occasione conditiim, quo omnia haeo claiius decla- 
rantur, hahet Demosth. Or. pro Cor. p. 170. Wess. 

147. 57. zfia/^ef^QTj/^ihog ijil rfi — SHvorrjXi'] Lucianus 
Necyom. c. 6. f^iera TtoXXwv^ y.al noffwv^y xui arfodQu inl ovv- . 
tau diaftel^or^idvcov, ulu egregic Hemsterhusius , huius loci non 
oblitus. Similiter L. XVII. 6. y.ai rivog rwv KadovGuov hc uXy.fi 
y.al uvdpeia diafjefloi^fitvov. Python, domo Byzantius, dicendi 
scrihendique egregia facultate excellebat, ut Demosth, Or. dc Ha- 
lon. p. 51, ct Aeschin, Or. ntQl rijg IJaQunQ. p. 44. indicant. 
Vid. Olearium ad Philostr. Vit. Apollon. L. VII. 37. Wess. 

1 17. 65. Kul noXXo) qIovti y.ud^ ■i]f.i(hv'\ Oportuit vfiwv. 
Audiamus Oratorem in ea pro Coron. p. 162. rore eyio fiev TftJ 
Jlvd-wvt d-QUGvvofievo) y.al noXlw Qtovri y.uO^ vfiwv ovy. ti^u^ 
ovd' vne/(.0Q?](Tu. Quod Demosthcuis dictum insecuti scriptores 
sacpe memoraverunt, Plut. Demosth. p. 849. F., Demetrius Phal. 
neQi '^EofiriV. sect. 286., Tzetzcs Chil. VI. p. 358. Et tamen ad 
id subinde offensum fuit. Libanius T, I. p. 405, D, evQrjy.evut fioi 
6oy(~) , dt a efiov ffei()erut r(Ti llvd-0)vt Qeovri y.al (yvfiov ovvav- 
riffeQnvri., nQog rb nvQ ovvijyfoviafiai, Sic Morellus, vertens, 
invenisse milii videor caussas., ob fptas mi/ii ignoscat cum Pijthone 
lubrico etc. Prorsus absurdc. Distiuguendum fuerat post r/^£<'c)£T«f. 
Sed in Morello hoc non praeter morem : vide eiusdem Liban. p. 
456. Quid dices de Oleario? qui Pjthonem d^QUOvvofievov y.al 
noXvv Qeovra. in Philostr. Sophist. Prooem. p. 482. mutat iu noXv 
Qtovru. Quid de viris doctis? qui Clementis Alexandr. Protrept. 
p. 39. de superstitione increscente, «A,V eig enidooiv tXUovou, 
zul noXXri dij QvtTou, relingunt yui noXv di) etc. Novi sane Phi- 
lon, lud. de Profug. p. 453. E, r()v ffuv7^ov noXv Qtovru y.ur 
UQtrTjg., et Plut. Alcibiad. p. 202. C nQog rov L4Xy.i/ii(^.drjV oXwg 
tQQV]]. Quae ut ferri possunt, ita vis arcenda a ceteris fuerat. 
Eleganter Horat. L. 1. Sat. 7. 28. Tum Prtienestinus salso multo- 
fiue fluenti Expressa ai-busto regcrit convicia, ex egregia Bent- 
ieii, quem adi, coniectura. Wess. 

14S. 71. Oiry. tXarrovg ribv SiG/jXiwvl Solet auctor nXeiw 
et iX(/.rrfo, si tamen ipse eius scripturae architectus, non nunquara 
adverbiorum loco collocare: hoc tamen ex Reg. recipere consul- 
tius est visum. Wess. 

Li8. 82, Oi)dev Sie'rpeoe rfovrv/oPTfov i^icoriov'] Vid. supr. 
L. XV. 95. Notant hominis segnitiem et rapacitatem Aeschin. de 
Legat. fals. p. 37. et Plut. Phoc, p. 747. F. Wess. 

148. 86. ^.Avrinaida rrjv i]Xiy.iuv ovrc/,] Attigerat Alexan- 
der aetatis annum xix. nam cum pater Bjzantium obsidtone pre- 
meret, xvi erat annorum, siPIutarcho tides Alex. p. 668. E. AVess, 

148. 5. UQ(7)Tog rd Gvvt/eg rr]g riov noXefii(ovetc.^ Sacrain 
TJiebanorum coliortem invasit primus et disiecit apud Plut. Alex. 
p. 668. F. Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 85. — 88. 135 

149. 16. nXe/ovg r(7)V yiXUov etc.] Non ndmodunt dissen- 
tiunt Lycurgus Or. in Leocrat. p. 1C8., Dcmades Or. fragniento 
p. 179. et Fausan. L. VII. 10. In defunctos etsi patrio ex more 
Demosthcncs laudationem recitarit, plerique tamen omncs a Plii- 
lippo sunt tcrrae mandati. Vid. Excerpt. Vales. p. 338. Wess. 

149. 19. Tqotiuiov ciTi]oag^ Vid. supr. c. 4. et lac. Gro- 
nov. ad Arrian. L. I. 1 7. Wess. 

149. 25. z//« fifa(ov riov uf/jiiuXiorwv i/3(xdittvetc.'] Inter 
alia vino gravis iecit in Demosthenem, et cum risu recitavit ini- 
tium Psephismatis, quod is paullo ante conposuerat, 

z/?]f.io(rd-^v7]g zfi]fioa&tvovg Tluiuvuvg t«()' elntv. 
Docet Plut. Demosth. p. 855. A. Corripuit autem victorem non 
Demades tantum, sed et Diogenes. Philostratus Vit. Apoll. L. 
VII. 1. p. 280. fiiv (Diogenes) tv9-v XuiQ(ovtiug rj-y.iov tna- 
nXrf^tv vntQ ^ Ad^i]Vul(ov (DiXmno)., ntQi (ov HQuxltid?]g tivu.i 
quaxiov, (\n(o'KXv onXoig rovg vntQ txtiviov onXu fjQfitvovg. Quae 
vcrtit vir doctus: ille fjuulem statim post pugtmm Ch(iero7ieam 
accedens , Philippum j)i'opter Athenienses graviter obiurgavit: 
(de (juibus Heraclides dicebat., ai'mis perdidit ob arma sua ela- 
tos.J Mireprofecto! An tvd^v XutQCOVtiug e&t statim postpugnam 
Chaeronensem^ sic enim scribere voluit? Et quis ille Her.iclides? 
Sententia Philostrati est: Diogenem recte Chaeroneaia propcrasso, 
Philippumque ob profligatos Athenienses corripuisse, quod cum 
Ilcraclidcs, sive unusex Herculis posteris., dici vellet, eos armis 
conticeret, qui pro Heraclidis olim arma induerant. Hucc suiit 
apcrta et veteri historiae congrua. Id addere debeo, ntQi (ov per 
eo loco esse inconmodum, virumque doctissimum videri in eas an- 
gustias conpulisse: mallem equidem abesset, aut eius in sedcni 
ori conmigraret; quod tamen absque librorum patrocinio deccrnere 
non sustinco. Wesjs. 

149. 35. '£2art rovg fiiv artcfxxvovg uno(lQiii/(u] Vide Ac' 
lian. Hist. Var. L. XIIL 1. cum Perizonii nota et Lamb. Bos. 
Exercit. Philol. in Epist. S. Paulli ad Rom. XIII. 13. Alia dc Phi- 
lippo lustinus L. IX. 4. Wess. 

149. 41. ^I4vtv XvrQiov] Ipse Demades inOr. fragm. p. 1 79. 
Sia/iliovg yciQ ui/uu)i(.i)rovg u.rtv XvrQ(ov, y.ui /iXiu noXnd^v 
a(!)fLO.r(x., /io(/ig y.i]Qvy.og , x(u r)]v 'f2Q(ondv /(0Q)g nQta[)tiag ku- 
liwv etc. Liberati Athenienses cum victores incusarent, reddique 
sibi vestes et stragula postularent, ov doy.ovaiv vfiTv 'AHi]V('.ioi 
vofiiCtiv Iv (i.arQuyuKoig v(fj -)]fa7)v vtvty.7]adui\ non sine risu Phi- 
lippus iiiquieb.it in Plut. Apoplithegm. p. 177. E. VVess. 

149. 50. Ku\ dcodty.u fiiv txrj rug nQoaijHovg atc. dioiy.i]- 
Gugl Verius erit iitvrty.uidty.u l'rr]. Pcr continuos enim xv annos 
civitatis Atticae quacstor fuit. Tufiiug yi\n iytvtro in) TQtig riti- 
Tr/.fT/jo/(y«cPlut. iuLycurg. p. 841.B. ;quo quidem muncrc quanta 
intcgritatc ct diligcntia sit pcrfunctus, grati protitcntur in Psc- 



136 ANNOTATIONES 

phisraatcAthenlenses, vo^ovg xe nolXovgnai y.alovQ t&tjxB rfi na- 
TQidi^ y.al yevo/iuvog rijg y.oivT,g nQoaodov ru/idag zjj noXii Ini- 
iQtuH (leg. fTTi rpag) ntvrueTfjQidugetc, quae ex Plut. p. 852.A. 
peti debent, et Pausan. L. 1.29., cui ex eo civitatis Atticae decre- 
to clarissima lux accendi posset, si id agendi tenipus esset. Wess. 
149. 52. IIiy.Qorurog r^v tv roTg Xoyoig y.urriyoQog] Vid. 
Henr. Valesium ad Ammian. Marcell. L. XXII. 9. optime docen- 
tem , ab lioc Lycurgo oratore viros in administranda republica et 
iure dicendo severos Lycurgeos et Lycurgis trhtiores fuisse di- 
ctos. Wess. 

149. 54. Ev oig rov ylvGiy.Xlovg xuTtjyoQcov'] Lycurgi Or. 
xuru AvQiyXtovg citat Harpocration m^EniJr^XUo ^tAm^a^uu. 
Vid. lo. Meurs. Lect. Attic. L. IIL 3. Id paene neglexeram, a Po- 
Ijaeno copiarum Atticarum in Cliaeronensi praelio ducem adpellari 
Strafoclem L. IV. 2. 2., quo etsi nomine civem sibique aequalem 
inemoret Aeschin. Or. mQl rJjg IJuQunQ. p. 30. , erroris tamen 
Polyaenum haud absolvo. Wess. 

150. 68. 'Ot6 avvi/3fj y.ul (ivrbv avuiQi&rjvaL rbvl^Q/iSa^ 
liiov] Id verissimum. Addere potuisset, Archidamum sepulturae 
honore caruisse: petentibus enim Tarentinis et bene multam pe- 
cuniam offerentibus interfecti corpus Lucani negarunt, apud Athen. 
L. Xil. p. 536. D. rcferente Theopompo. Consentit Pausanias, 
eam illi pocnam ab Apolline ob sacrilegii cum Phocensibus socie- 
tatem inpositam fuisse significans L. lU. 10. p. 230. et L. VI. 4. 
Wess. 

150. 71. Hq'§£v Vtt] ivviu'] Vid. adhuiuslib.cap.64. Wess. 

150. 75. 'O udiXffbg JtovvGiogl Pro o udiXffbg legituret- 
iam'o vlbg, quam lectionem nec in contextu nec in margine posui 
quod falsam esse ex Memnone compererim, cuius haec sunt verba 
in iis quae a me excusa sunt ex eius historia fragmentis (cap. 4.) 
o di Tiuo&iog nuQuXu^MV ri)v UQ/rjv, ovro) ruvTi]v etc. Paulo 
post icp' olg y.ul rbv udeXcpbv JiovvGiov ru n aXXu narQiy.aJg 
niQuTne xul y.oivcovbv ^iev ei/iv avriy.u rT]g uQ/r]g^ e/o/ilvcog di 
y.ul diud'o/ov. Steph. Dionysium Timothei fuisse fratrem, Cle- 
archi tilium, Nymphis apud Athen. L. XIL p. 549. A. confirmat. 
De tyrannidis annis non convenit Memnoni cum Diodoro : dat illi 
XXX, Noster eV?; dvGi nXiicx) rcvv rQiuy.ovru^ quod dictura vide- 
tur ut fV?; Xiinovra dvol riov rQiuy.ovru L. I. 5. Wess. 

150. 85. YniQ rijg dg ru liQu yivo/itvrjg nuQuvofxiug\ 
Vid. ad lib. XL 29. et B. Brisson. de Reg. Pers. L. IL 30. 
p. 363. Wess. 

150. 89. JioniQ h KoqivS-co'] Non dissimilia lustin. L. 
IX, 5. Wess. 

1 50. 7. TiftoXtovra ri/iuv err^aiov ] Ilaec sequentibus non 
respondent, et flagitiose sunt corrupta. Fuisse puto Ti/noXtovra 
TifiuiviTOv vibv, KoqIvS^iov rovSe, &dnTitv^ aut, si hoc niraiura 



IN LIB. XVI.. CAP. 88.-91. 137 

putetur, TovTOv Si &u7iTiiv. Auctorem do Plut. extrema Vit. Ti- 
niol., ubiSjracusanorun» dccretura edituv: o di]f.iog ToJv Svquxov- 
aiwv Ti/iioXtovia Tt/iodrj/nov , KoQivd-iov toj-Jc, d^dniei fi^v 
diuy.oamv fivMv .) iz/fir^ai di eig tov unuvTu /qovov uyoiai fiov- 
Giy.oiC , InnixoTg^ yviivty.otg^ OTi Tovg TVQuvvovg nuTuXvaug xal 
Tovg (iuQljUQovg y.uTunolifiijaug ^ y.ul Tug fieyioTug tmv uvuazd- 
■JMV noXetov oiy.ioug , untdoixe Tovg voiiovg Totg ^ixihfjjTuig. 
Ex quibus cuivis apcrtum arbitror, ipsa psephismatis verba ad- 
umbrasseDiodoruni. Scripsi autem TifiuivtTov vlov, quod utrius- 
que sint vestigia in verbis TIMAIN ET/jOiov^ et auctor Timo- 
leontem TimaenetiF. , non Timodemi, ut Plutarchus, perhibeat 
c. G6. Wess. 

150. 9. *yIy(oat fwvaty.oTgl Vide viros eruditissimos L.Ku- 
ster. ad Aristoph. Plut. v. 1 164.. et Ti. Hemsterhusum ad eaudem 
fubulam p. 453. Wess. in Add. 

150. 12. Olxiaug'] Sic ex Steph. veteri libro praestat ob 
Plutarchum. ^Evoty.iL,iiv aliud atque eorum est , qui in aedes inmi- 
grant, unde ivoixiov pensio, quae pro aedium usu debetur. Vide 
elegantem incerti scrlptoris locum in Stobaei Serm. I. p. 19. Wess. 

151. 14. ^AQioiiuQL^uvr^g fiev eTiXevTrjae^ Conf. supra L. 
XV. 90. Phrygiae inipcrabat, et parti Mysiae et Cappadociae. 
Res eius gcstas recenset in regum Ponti Historia lo. Vaillantius, 
sed multa aiiena admisccns, p. 27. etc. Wess. 

151. 16. 31i&QiduT7]g rjQ'^ev eTr] nivTe nQog TOig tqiuxovtu\ 
Eadem L. XX. 112. et recte. Quod enim hos numeros vitii ar- 
guit P. Vaiilantius Hist. reg. Pont. p. 32., id illi, male calculos 
subducenti, in opinionem venit: ait ab anno 4. Olymp. cx. no- 
vem integras Olymp. abiisse ad Olymp. cxix annum tertium, quo 
vita depulsus est Mithridates: regnasse ergo per solidos xxx an- 
nos. Sed non advertit, utriusque termini habendam fuisse ratio- 
nem et trium etiam annorum, qui Olymp. cxix excedunt, Ego 
vero vix dubito, quin hic sit Mithridates, Ariobarzanis iilius, cuius 
dolo Datames interfectus periit apud Nepot. Cornel. in Datame 
c. 10. Aetas non obstat, quam longissime in annum usqueLXXXiv. 
prorogavit, Luciano in Macrob. c. 13. teste. Wess. 

151. 18. HiQl no\iv '^.oveaauv'^ Ad Trifanum, inter Si- 
nuessam et Minturnas is locus est. Ita Livius L. VIII. H. ubi 
Car. Sigonius ^tvoveaauv huic loco reddendam admonct. Simi- 
lem mendam ex Ptolemaeo eluit Ph. Cluverius Ital. Antiq. L. III. 
p. 1079. AVess. 

151. 22. nvd-oSMQov] Ab Arriano (Avu^.A.W^. L. I. 1.) 
vocatur Tlvd-odrjfwg qui hic IIvd^6do)Qog. Steph. Arriano con- 
sentit Dionysius in Dinarcho p. 116. cum Sylburgii nota. Stat 
a Nostri partibus Demosthenes Or. in Olympiodor. p. 652., si lo. 
Meursium dc Archont. L. IV. 12. audis. Sed cave faxis. Alius 
est, ut res ibidem memoratae ostendunt, ueque ab co divcrsus^ 



138 ANNOTATIONES 

qnem vidlmus Athenis sunimo magistratu functum huius lib. c. 71. 
"VVess. 

151. 23. Koivrov Tlonliov^l Rhodomannus scrihit TLor- 
rrjlXiov quod vitiosius expressum, in not, correct. JIoiTrjliov 
esse iuhet. Credo properantius pro IlonXiXiov , hoc enim nomine 
fuit. Coilegam cius cognomine Mamercinum ex hoc Diodori loco 
citat Car. Sigon. ad Livii L. VIII. 12.» satis ex vero. Nosti-i Codd. 
nil movent. Wp.ss. 

151. 34. 'ff Jf r/QTiaiv avxo) rovSe zov /Qfjrr^iov} Habet 
idem oraculi responsum Pausan. L. VIII. 7. p. 612. De tauris 
coronatis multa viri docti ad S. Lucac A. A. c, XIV. I3.5 sed tu 
lllust. Grotium adi. Wess. 

151. 55. Meren^marq rovg ISio^^evovg] Interpr. eximios 
amicos et hospites singulares verterat, Tu vide ad L. XIII. 5. 
Wess. 

152. 66. ^^vayoQevofitvov Se rov (yreffuvov^ SoIIemne 
hac in re , sicuti et upay.i]Qvrread^ui , verbum. Conf. Sam. Peti- 
tum LL. Attic. L. III. Tit. 6. p. 378. et quae dixi Diatrib. de 
lud. Archont. c. 2. Vide vero mobilitatcm vulgi Attici: procla- 
inant 7iuQud(}Oif.iov elvui insidiarum in Philippum auctorem ; ubi 
vero inaudiverunt , Pausaniae manibus occubuisse, ei)d-vg e'9-vov 
evuyytXia y.ui are(fuvovv iipijcpiacxvro Huvauviuv ici Plut. De- 
mosthene p. 855. E. Nimirum drjfiog eariv o/Xog, uarud-fu]- 
rorurov nQuy^iu rior unuvrcov y.ul uavverforurov ^ xit Demosthe- 
nes dicere solebat. Aeschines, ne id negligam, omnem eius mu- 
tatae voluntatis culpam in Demosthenem confert Or. in Ctesiph. 
p, 76. Wess. 

152. 70. ^iu rTjg — ff?/'/";?] Omen intelligitur. Id enim 
saepe q'i']fij], ut in superioribus ostendere memini. Vid. L. XVII. 
10. Athenls (D)]a/] propter liaec omina Dea censebatur, teste Ae- 
schine Or. in Timarch. p. 18. et de Leg. fals, p. 47., quamquam 
is occ:. *one usus ad alia vertit, Wess. 

152. 75. NeonroXefiog 6 rouycodog] Omnia, quae hunc 
Neoptolemum illuminare possunt, diligentissime in unum conduxit 
vir eximius P. Leopardus Emeud. L. IX. 15., atque eius ex copiis, 
etsi dissimulati, Torrentius ad Sueton. Calig. c. 57. Wess. 

152. 78. Tiov enireruyfieyoiv] Hoc ferri potest, si Phi- 
lippus Neoptolemo fabulam recitaudam imperaverit. Alioqui prae- 
ferrem r(~)V emrerevyiieriov ut carmen sit egregie scriptum, quod- 
que actoris opera, ut Terentius loquitur, stetisset. Non admodum 
diverso usu r(7jv emrerevyfieviov fiifU]aiv dixit princ. L. I. Deesse 
rero ad pleniorem structuram pronomen, non est ut admoneam. 
Wess. 

152. 79. "O fiev re/viri^gl Vid. not. in L. IV. 5. Fabulam 
quam scenicus artifcx Neoptolemus egit, Ci?iijras erat: nnni Mne- 
ster pantomimu.s illam tragoediam eo die, quo Caligula confectus 



IN LIB. XVI. CAP. 91. — 93. 139 

occxitmit, saltavit, quam Neoptolcraus tragoedus olim ludis, qui- 
bus Philippus Macedonum rex occisus est, egerat, Suetonio in 
Calig. c. 57. auctore. Atqui Mnester, uti losephus L. XIX. 1.13. 
testatur, Cinyram saltavit. Debcntur haec doctissimo Sam. Petito, 
(juem vide Conmcnt. in LL. Attic. L. III. Tit. 2. p. 331. VV^ess. 
152. 87. (pQoveTre rvv uiO-iQog^ Versus Anapaesticos sic 
in ordinem redigo et emcndo; de quo tamen eruditus lector iudicet: 

Q)QOveTre vvv mOtQog vrprjXoTeQov y.ul 
iMeydhov Tieduov uQovQag 

0QoveTd-' vueQftuXhj/iievoi iSofUov tJoftovg «- 

(pQOCfVVU TlQOOiO (hoTuv TeXffUlQOfieVOt. 

'O (J' ufi(pil3uXXei Tu/vnovv y.eXevO-ov l'Qy(ii 
^xoTiav u(fV(o J* u(fuvTog 

IlQoae'/ju fiuy.Q(\g d^ u(puiQOV-^ 
fievog eXnidug ii^uv6.T(o -ToXvfioxd-og uSug. 
Rhod. Laudo Rhodoraannum: quae rautat, ievia sunt ct necessaria. 
Gur(AT(o correxit quoque Th. Gataker. ad Antonini L. XI. p. 321. 
Convenit unoonuGfiuTiov in omnes, qui agros doniosque conti- 
nuant, et habendi cupidine uyQotg «^'(jov, /Qvoio xqvgov, Gy.evrj 
ay.evtoi , ullu roig uV.otg nQOGTi&ivTug ^ ut Libanius ait Paneg. 
lulian. p. 234. Wess. 

152. 97. "Enl Toig — olog ?;»'] Polybius L. V. 58. nQog 
TuTg — nuQuoy.evuTg oXog y.uu nag 7jV. et L. IH. 94. de quo ge- 
ncre plura Steph. Bergler. ad Alciphron. L. I. Ep. 13. et lensius 
in Luciani Hermotim. c. 2. Wess. 

153. 6. EldcoXa tcov dtodeya d-ecov enofineve] Inter pompae 
fercula gestata suut. Mox uvtov Tov OiXinnov — inofineva — 
tid(oXov. Strabo L. XV. p, 1066. A. yul §o«>'OV Tov "Ofiuvov 
nofintvei. Et L. VII. p. 448. A. tnofinevot de y.ul Xi/j)]g tcov 
XcxTTcor itQog. Sic enim scripti libri: quod cur tantopere sperne- 
ret Ph. Cluverius Germ. Ant. L. I. 24. p. 211., nihil erat ; nam 
quae scqimntur continuo yul uXXu di acofiuTU inofintvS-rj iy. tcov 
nenoQdr^ftivcov iS-rcov , ea ad superiora pertinent, captivos et in 
triumpho Gcrmanici ductos declarantia. Sed haec ab instituto nos 
avellerent longius, Philippus rebus tot fclicissime gcstis eo inso- 
lcntiae pervenit, ut TQtay.uidiy.uTog dtbg censeri vellet : cuius ta- 
men supcrbiae brevi poenas persolvit. Quare vere et graviter Ne- 
optolemus tragoedus, cum !ex eo quaercretur, ecquid tandem ab 
Aeschylo, Sophocle, Euripidc scriptorum praecipue admiraretur: 
ovdev ftiv tovtcov tintv. b 8^ avTog id-tuouTO ini fitiQovog ay.i]- 
vTig OiXinnov iv toTc T7]g dvyuTQog KXeonuTQac yuftotg TlOlVl- 
nEY2ANTA y.ut TPI^KAJJEKATON QEON imy.XriOiv- 
T«, tT] e^T]g inta(pv.yivTU iv tio &e(lTQ(o y.al iQQtftfievov apud 
lo. St^baeum Tit. XCVI. p. 534. Wess.' 

153. 16. Ti]Qovfttvog tTj y.oivT^ Tcov^EXXtjicov evvoii^'] Niil- 
lum firmius pracsidium civium bencvoientia. Isocrat. Laud. Uclcii. 



140 ' AI^NOTATIONES 

p- 312. de Theseo ov6* i7mauy.T(a Svvu(.ih rr/v «(>;f^v dtctfpv- 
idrTMV^ ulXu jfj T(Zv noliTMV tvvoiu d>OQV(poQov/ii(vog' Imitatur 
Libaniua T. II. p. 104. D. ulXu t(jv t£ uXXov XQOfov TuTg twv 
uo/of.itv(it}v evvoiutg idoQVcpoQitXQ. Wess. 

153. 28. '^Of.uuvvinov tuvxfZ'} Quia in veteri libro hoc sese 
obtulit, non repudio. Diodor. L. XIII. 108. tiuqu rov noT(f.(.iov 
(j(i(ovvf.tov tT] ndl.H. Lycurgus in Leocrat. p. 151. uyg tt^v yw^uv 
liXrj/vtuv oft(jL)vv/nov uvTr^. Sed discrimen leve et ex scribeatis ar- 
bitrio pendens. Wess. 

153. 42. JlufxlSddXiv uvTov rd ffw/ta ete.} Conf. lustin. 
L. IX. 6. Wess. 

153. 46. KuTi^yoQTjaav Ini rov ^aotktojg^ Rege praesente. 
AntiphoH Or. IV. p. 119. ov yuQ ini fiuQTVQtov «iX« y.Qvnr/jfHva 
nQuoatrut ruvru. Aelian. de Animal. II. 42. xu) GtTovjnevog Si 
tni fiuQivQ(i)v u/d^erut. Galenus Meth. Therap. L. XIII. p. 179. 
f 3:1 noXX(Ji).v &euT(x)v entSeiS,ug uni]7iXuyfttvov t^? (p7.eyitovijg etc. 
Wess. 

153. 49. Ovn f/3ovXeTo lAioonovrQtTv] Sic Ix, XX. 33. o 

f.iiv ovv Srjf.101; ■ — ifitaonov}]Qtt. Et L. XX. 33. nuvrog 

Sa rov GTQurevftuTog fitaonovrjQovvrog.. Odium exprimit, quo 
admissa flagitia prosequiniur. Wess, 

153. 50- Tvjg ftiv imyaftiidrelo^r^j;'] D.e noverea, quae libe- 
ris; mater inpouitur, L. IV. 68. Plut. T. 11. p. 480. D. Andoei- 
des de Myst. p. 16., Euripides Alcest.. v. 305. lustinus cum Cleo- 
patram hanc facit Attali sororem L. IX. 5.,. errat, deceptus Graeci 
scriptoris verbis , quibus uSeXcpog loco uSeX(piSovg Attalus is ad- 
pellabatur, ut bene Bongarsius- Ipsemet auctor L. XVII. 2- '.^T- 
Tu).ov Tov uSehp(n rrjg KXeonurQug vocat, simili vitio foedatus. 
Quod autem Rhodoniannus vertit avunculum., id ortunv inde, quod 
postremo loco fiijTQuSe}.(pov correxerit. Ego patruetem nialui. 
Wess. 

154. 62. l\Iuktaru aofptariig '^EQfioxQUTTjg^ Alii omittunt 
hominem, in crimen incitati in parricidiura Pausaniae rapientes 
Olyrapiadcm. Vid. Plut. Alex. p.669.F. et lustin. L.IX. 7. Wess. 

154. 79. Tov fiev liuatXiu vey.Q()v ii^ereivevj Efficax hoc 
atque elegans, Regem indicat interfectum, atque, ut raortui adso- 
lent, porrectis raembris iacuisse. Convcnit Lucani L. V. 80. — 
adliuc rudibus Paean Pijthona sagittisi E.vplicuit. Et L. IV. 
C29. — et omnem Explicuit per membra virum; ubi vide Cla- 
riss. Oudendorpiura. /Jtuvruiuv nXrjyrjV de adverso et penetrante 
Tulnere dabit etiam Suidas in voc. Wess. 

154. 85. IlQoXu^(xtv rT^g J/cy^ew?] IlQolufifiuvetv tov 
/Qovov Dio Chrysostora. Or. VI. p. 88. D. , nQoXufiftuveiv rov 
y^eifidjvog Theophrastus. Itaque salvum manere potest. In Polyaeno 
tanien L. VII. 29. 2. 3Ii9QiS(XTrjg Si noXXov rT]g oSov nQoku- 
T(ov unKov ({i/txo , praestiterit noXv rTjg etc. Wess. 



IN LIB. XVI. CAP. 93. — 95. Ml 

1 54. 93. ^EavTov roTg SotSexa &foTg avvS^Q. yaTaQtdft'^- 
cag} Sic c. 93. ovvS-qovov lavTov anoStixvvvTog tov ^am)J<og 
ToTg ditiStxa &toTg. Ut videlicetadsessorxnDeorum ct consiliorum 
particcps ac maiestatis censeretur ; quo modo Sibylla Peregrinum 

^vvS^QOVov '^HffaiGTO) y.al HQaxkrjl' uvay.Ti 
futurum canit apud Lucian, mort. Peregr. c. 29. Sed vide Cl. Salmas, 
ad Spartiaai Hadr. c. 14., Ezech. Spanhem. Diss. XI. de Nuin. 
Pracstant. p. 334., et G. Arnaldum de Dis Paredr. c. 15., qui de 
Philippi stulta hac amhitionc et similium aliorum plura conduxe- 
runt. Wess. 

155. 4. Tmv (.iiv yuQ xaTu tou? uycovag etc.l Locum istum 
cloquentia Tullii explicat oratione pro M. Marcello c. 2. IIhod. 
Omnia eadem de Philippo Polyaenus Strateg. L. IV. 2. 9., ut paene 
putem haec Nostri scriptoris aemulatum fuisse aut ccrte eodcm 
exfonte, unde auctor, sumsisse. Adde lustini de Philippo iudi- 
cium L. IX. 8. et Pausaniae L. VIII. 7. Ccterum ^ntQ ini tti 
xuTu Tug avfif.iu/Jag dvdQeta rcctius verteris, quam strenuitate 
in pugnae consociatione. Wess. 



142 ANNOTATIONES 






ANNOTATIONES 

IN 

LIBRUM DECIMUM SEPTIMUM. 



157. 30, TIuQlXapa ^ovoav] T;}v^o{)oraylial)esetL.XVII. 
107. Alias Ta ^ovaa, et melius. Wess. 

157. 32. Tiov dvofiui^of.iti',iov 7iv7uov'} Susidas Pylas yO" 
cant. V. L. XVII. 68. Wess. 

157. 46. Hgog Tovg ufpeGTTjy.oTagldQHOvg^l Sic bene Reg. 
1. Confer L. XVIL 81. Wess. 

157. 50. Kui Tu nQuydtvru y.uT a^r^r] Interp. verslone 
cxpressit y.uT uvtmv. Ego a vulgato, in quo enallage^ non illi 
admodum dissimilis, qua L. XII. 60. untnlevaev inl ttjv AItm- 
Xiav y.ul noXXag uvtujv y.co/nag an6gdi]oe, non recedo. Vid. L. 
XVII. 82. Wess. 

157. 55. "^Slg IdXt^avSgog etc.] Omnia haec tisque in tog 
Ti]V uoQvov y.vXov^ilvi]v IltTQUv etc, in Diodori L. XVII, 84. 
desunt, Unde auctorem horum capitum integro codice fuisse usum 
adparet. Wess. 

157. 72. Tov tv BuGiaroig y.vvi]yiov'\ Regio, quae appel- 
latur Bazaria apud Curtium L. VIII. 1., qui piura de nobiiium 
ferarum gregibus , magnis eius loci nemoribus et saltibus clausis. 
Wess. 

157. 77. Jitg rovg y.ulov/itvovg Nuvruy.ug'] Videntur e 
Sogdianis fuisse, quorum urbs Navraxu apud Arrian. 'yivafj. L. 
HL 28. p. 146. Wess. 

158. 84. 'EtiI Nuvray.ug rovg 'IvSovg'] Media duo mihi su- 
specta sunt, tum quod Nautacae alibi locorum fuerint, tum ob Ve- 
net. Basil. , qui omittunt. Wess. 

158. 90. '£}g Muaaaxu] Sic et Arrian. Indlc. c. 1., at 
Exp. Alex, L. IV^. 26. Muaauyu. Blancardus posterius praefert 
ad Arrian. sui L. IV. p. 299. et hic restituendum decernit, con- 
fidentior Freinshemio ad Curtii L. VIII, 10. 22. 'Ey.noXioQy.)]aug 
si cum eodem Blancardo malueris, non pugnabo, quamquam dis- 
crimen exiguum est. Wess. 



IN LIB. XVIi. CAP. 1. 2. 143: 

158. 93. '£2g ttjv uoqvov — IltrQav'^ Utroquc moilo 
aoQvov ct uoQviv Petram hanc adpellaut. Vid, Cellar. ad Curtii 
L. Vlll. 11.2. Wess. 

158- 27. ^AvTiruyf.ia y.uTtay.tvuG!t etc. ] Vid. L. XVII. 
108. Wess. ' [ ' ' 

158. 35. 'Oy.Tuy.taxiliovg'] Rectlus t^ay.in/ilLovQ', \\t L. 
XVII. 108. Vidit librariorum peccatum Dlancardus ad Arrianum 
suum Expcd. L. VII. p. <1G7. cd. Amstel. Wess. 

159.49. '^I^ov 7tQ()g udui{idut{wviovg] Dcbuerat rov TiQog 
Muxtdovug , ut bene Interpres. Vid. L. XVII. 111. Wess. 

159. 52. nQotinov 01 XaUuToil Vid. L. XVII. 112. 
Wess. 

159. 58- IlQtafieiwv'] Non multum refert hoc retlneas an 
TiQtafttMv refingas. Vid. L. XVI. 113. Wess. 

IGO. 16. Tug rt nQaqttg tv(.ivrif.iovfVTOvgl'atad-ai'\ Dio- 
dorum magis verisimile est yt quam Tt hic scripsisse, aut certe 
quod illi Tc' responderet subiecisse. Steph. 

IGO. 22. Tfj jLivi^f.i7j 7taQudtdofiivovg /juatlitg']. Hoc recepi 
cx Reg. 1 . \ oces riov tQytov ex praecedentibus temere huc inge- 
stae erant. Wess. .,:.,.. 

IGl. 38. ruiov 3IuvXtov'] CoTTigc Maiviov. Rhod. ruiov 
Muiviov'] Ita praestat: nec longe abeunt scripti libri, Muviov. 
praeferentes. Scripsi quoquc 0ovQiov, tum quod auctor ita soleat 
et res ipsa postulet, tum ob Sigonium, qui suo in Codice id se re- 
perisse indicat ad Livii L. VIII. 13. Wess. EademPighiusp. 313. 

161. 56. Top udiXrfov KXaoTiuTQug] Scribe tov ihtjtqix-, 
^tlffov. Nam Plutarcbus in Alexandri vita ^froi> appellat, quod 
aviinculum interpretantur. Rhod. Superiore libro cap. 91- Attalus 
Clcopatrae udiX(jtdovg vocatur. Itaque et hic udtlqtdovv praefer- 
rem : quae voces confunduntur saepissime a scribis. Vid. lac. Pe- 
rizon. Animadv. Hist. c. 10. p. 436. At contra venit.Plut. Ale-. 
xand. p. 669,, ubi &tTog yviQ wv uvTrjg (Cleopatrae) ^'ATTuXog. 
Nec minus Athen. L. XIII. p. 557. D. qui Cleopatram '/7r7ro(JT(5a- 
TOf fitv ad{hf))v, 'ATrdlov dt udiXcftdrjV vocat: et Pausanias 
L. VIII. 7. ubi itidem 'AttoIov uiithpidr, , e quoruni verbis At- 
talus aut avunculus aut patruus certe Cleopatrae habendus erit, ut 
benc Frcinshem. in Curtii L. VI. 9. 17. Quid het ergo Diodoro? 
Servarine udtK(f og hic debet? Sic idemille vir doctus, pertendens 
ii.dt\(f:nv vocabulum late posse protendi ; quod equidem de sacris 
N. T. scriptoribus haud gravate concessero. At alios Graecorum 
udi/.(f()v patruum aut avunculum dixisse, id vero erat exemplis 
lirmandum. An /<?;T(}6C()£Af|0J' cum Rhodomanno scribendum ? Sic 
quidem utcunque consentiet Plutarcho, Pausaniae et Athenaeo: 
verura longius id a veteri scriptura abit, neque plane se viro pro- 
bavit pracstanti. Ita enim in not. Correct. 'AdiX(f()v] suprd no- 
minavit udiX^fidovv. (juod proprie nejjotem ex /ratre aut sorore 



144 ANNOTATIONES 

significat. Ne longum faciam, uSikcpiSovv retlneo, ut sihi con- 
stet auctor: tum quoque ob lustinum, cui Attalus Cleopatrae 
frater ex Graeco scriptore, in quo aSiXifog^ ut liic, loco udt7,- 
(fiSovg. Nam a Plutarcho, Athenaeo et Pausania potuit Diodorus, 
Tit saepe, dissentire. Viderint tanien doctiores. Wess. 

161. 58. liulyuQ ixvyyuvi nuiSiov v/. 'iii]qliXtonuTQuq&tv..\ 
Miserabilem pueri matrisque necem tangit Pausan. L. Vlll. 7- et 
lustin. L. IX. 7., in quo filium recte corrigunt. AVess. 

161. 77. /:irii.ioGdtvovg S>]fxuya)yovvrog y.uru tmv Mux.} 
Vid. Aeschinem Or. in Ctesiphont. p. 76. et Plut. Demosthen. p. 
857. E. Wess. 

162. 91. ^AQy.uStg Sa ovn Wilinmo etc.] Dc ArcadiF>u8 
adstipulari videtur Pausanias L. VIII. 6. At quod sequitur, solos 
eos Graecorum nec Philippo nec Alexandro Graeciae principa- 
tum permisisse, id aegrius ferent Lacedaemonii, qui quidem soli 
et regem Philippum et legem pacis , quam universae Graeciae sta- 
tuerat, contempserant, servitutem non pacem rati, lustino L. IX. 
5. et XII. 1. teste. lunge Arrian. ^Avu(3, L. I. 2- W^ESS. 

162. 98. AXT^ ofXMg t-tjXixovtcov nQayfiuTMv etc. ] Etsi 
fortasse reperientur, quibus scriptura Reg. 1. blandietur, ego in 
vulgato acquiesco. Post pauca voces y.ul uvxovg^ a scriptis spretas, 
itidem sperno, quippe supervacaneas. Wess. 

162. 11. Tovg GvvoQiCovxug x(Jov td-vfjov'^ Alibl t« Gvve/Jj 
rcov e&vcAJv huiuslibr. c. 27., t« ovvoQit,ovxa tcov tS-vcJov cap. 76« 
et 96. tum L. XVIII. 3. Hoc per enallagen quandam positum est, 
ut T« GxevonoQu TcJov oS<7)V L. XIII. 18., aiigusta et lubrica 
viarum apud Tacitum Histor. III. 82., aliaque. Wess. ■ 

162. 15. AiunQtGJ]tvof.uvog'\ Melius SiunQ€G^£vo<xf.i€vog 
conveniet cum ofiiXrjGug. Steph. 

162. 35. 'AXT^ iy. tov Ktd-utQcZvog avti(ufiipfv'\ Sic Aeschi- 
n«s de ininiico suo Or. in Ctesiphont. p. 76., nec praeteriit Plut. 
Demosthen. p. 856. D., in eo a Diodoro dissentiens, quod altera 
in Thebanos expeditione Alexandri legationem Oratori inpositam 
refert. Wess. 

163. 42. Ttjv Sunuvt]v intxixXvy.iv etc.] In uno codice 
mendose iniy.ty.Xrjy.tv legitur pro inixty.Xvytv^ quod mendum tamen 
et in vulgata editione Diodori reniansit, et vulgatas quoque editio- 
nes orationis Aeschinis occupavit, atque adeo ipsos quoque eius 
interpretes in errorem induxit. Ut autem caeteros omittam, is qui 
ultimus et post alios omnes orationem illam Latine vertit, loachi- 
mus Perionius Benedictinus Cormoeriacenus monachus (quod 
postremum honoris causa non addo) inixixXrjxe legit, et inter- 
pretatur nominavit. Adeo ut cum aliosmultos in tota illa oratione, 
sicut et in Demosthenica, pcrversissime interpretatus sit locos, ut 
ostendam aliquando, Deo favente , tum vero hunc vel maxime. 
Ita euim verba reddidit quae a Diodoro ex oratione illa citantur. 



IN LIB. XVn. CAP. 2. -r. 5. 145 

Modo quidemregni aurum sumptiim suum fiominavif. Atquisonant 
illa: Nufic autem regis aurum sumptibus eius affluxit ; xcl^ Nuno 
aute?n regii auri affluentia sumptibus eius stibvenit; vcl, Nunc 
ttutem rex sumptibus eius affluenter aurum suppeditavit^ seu sub~ 
ministravit. Steph. Non ndmodum diversum hoc apud Suidam iii 
'Jlniy.lvoaau incerti scriptoris : \FI ovv JiXeo7iuTQaxuiTovg'HXaiovg 
iJiHQUTO TioXXw /QvoiM tTiiy.Xvoaoa etc. Et supr. L. lil. 47. y.al 
yQvoov Te y.ul u.QyvQov TcXfidovgeniy.ey.lvxoTog nuQ uvToTg. Tum 
Synesii Or. de Ilegno p. 9. C. iniy.XvCeiv /iiev uyad-oTg unuoi Tug 
TiuXeig^ y.uTuyeTv de evdutfioviuv.. Lycophronis enim Alex. v. 228. 
roocovde y.vf.i iney.Xvoe y.uy.tov ad primam dictionis originem pro- 
pius accedit. Porro leguntur haec Aeschinis Orat. in Ctcsiphont. 
p. 78., levi tamen discrimine: namque ibi eoTi d^ ovdi Tovd-* 
ty.avov. Itaque non iniuria tovtco, cui ante ovdi locus erat, sustu- 
lisse videor. Wess. 

163. 78. Buywng 6 yi7JuQyog'\ Vide de Chiliarchi in aula 
Persica dignitate L. XVIII. 48. Wess. 

163. 71). "AveT^^e (faQi.iuy.ip Tov^^yov"] Necem Ochi, utfe- 
lihus sit oltiectus, atque ex ossibus eius gladiorum manubriu fa- 
bricari Bagoas iusserit, exponit Aelian. Hist. Var. L. VI. 8. Wess. 

163. SQ. 'Oti Tii.iioQi]OeTui tov uvd-evTi]v tmv uvofirii.iuTun'\ 
Sic L. XVI. 62. uvd-lvTug TT]g leQOOvXiug sacrilegii auctores di- 
xit. Basilius Magnus Epist. 51. p. 143. D. uvTog xuTUQycov tj 
nvd-evTwv ToXfa']fiuTog. Veteri Graeciae avdevTug longe alioa 
fuisse, non addo : idsolum, scripsisse me priscorum auctoritate 
librorum qd^uoug. De Arse, quem corruptius, ut dudum viri docti 
nionuerunt, NuQor]V Strabo L. XV. p. 1069., Plutarchus ^OcJtO'^ 
fTi]v de Alex. Fort. Or. II. p. 336. D. vocant, IUust. Scaliger ia 
Euseb. Chron. ad ann. MDCCLXXVIII. Wess. 

164. 90. Kui fu]devog ovTog Tov y.uTu yevog StaSe'§.'] At- 
qui superabat Bisthanes Ochi filius. Arrianus Exp. Alex. L. III. 
19. ivTuvdu uni]VTa uvtcJ) (Alexandro) Biod-dvi]g o ^Slyov ncugy 
rov nQct ziuQeiov puoiXevoavTog JleQOcTiv. Quem locum Diodoro 
non iniuria obmovit Nic. Blancardus, Wess. 

164. 93. Yidg fiev Aqouvov rov 'Ootuvov"] Voces toH 
^OoTuvov consulto, ut minimc huc pcrtinentes, transilui : ac pror- 
sus delendas arbitror. ^ AQO(/.vi]g autem Darii parens a Plutarcho 
in Artaxerxe (p. 1026.) nominatur: qui Sisigamhrim sororem in 
matrimonio habuit, unde Darius ultimus susceptus est, ut Arria- 
nus, Curtius et Orosius testantur. Knon. Rliodoniauni opinJoni 
accedit Simson. Chron. ad ann. 3669. At contra eam vcnit Nic. 
Blancardus ad Arrian. L. II. 14. erroris Interpretem arguens. Fu- 
isse cnim Ostanem Artaxerxis fratrcm, genuisseque Arsancn, Da- 
rii Codomani patrem. Par Freinshemii Supplem. Curtii L. II. 1. 
scntentia: fjtiippe Ostanea Oc/ii pairuus, inqui^, jlrsanen genue- 
rat, Arsane% Codomannum. Quibus quidem e^rcgie favct vulgata 

voL. n. 10 



116 ANNOTATIONES 

huius locl scrlptura, ct Artaxcrxis, qucm superlora ab Ocho distln- 
guere videntur, addita mentio. Favet etiam Plut. Artoxerx. p. 
1012. A., Darii Nothi filium, Artaxerxis Mnemonis fratrem natu 
minorem Osfanen memorans. Id sane verissinium est, Arsamen 
Artaxerxis Mnemonis ex concubina filium ab eodem Plut. ibid. p. 
1026. memorari, Dariumque hunc ^ AQGdfiov viov^ Arsa?ni filiutn, 
ab Eusebio et Hieronymo nominari. Sed eum Arsamen cum occi- 
derit Ochus, quod inpensius a patre amaretur regnoque destina- 
retur successor, credemusne suspicacem et crudelem principemfilio 
eius Dario parcere et imperia mandarc voluisse ? praesertim cum 
regiam cognatorum caede et strage principum regni princlpio re- 
plerit, nulla non sanguinis, non sexus, non aetatis misericordia 
permotus, utl lustinus L. X. 3. scribit. Mihi omnia reputanti vero 
id non fit simile, placetque adeo vulgatum retinere. Non possum 
quidem diffiteri, veteres qunsdam schedas alia omnia A^^elle: sed in- 
ter eas nulla intercedit concordia , et solent antiquarii in barbaris 
nominibus multa admittere : ne nunc addam , voces tov ^Ootuvov 
non videri incuria quadam progenitas. Wess. 

164. 1. 'Hvuyy.aas nitLV To f/iap/taxov] Vid. Curtium L. 
VI. 4. 10. et lac, Gronov. in Arriani L. II. 14. p. 85. Blancar- 
dum recte in ordincm cogentem. Wess. 

164. 8. IMovoQ de Auqhoq vnooTug rov xivdvvov] Rem 
gestam attingit lustinus L. X. 3. Wess. 

165. 35. Mio&ocpoQovQ Tcevruy.io/iXiovg'] Corrigit Freins- 
hem. in Indicc Curtii voce Memnon ntvTuy.io/iivQiovg^ quod tan- 
tam ad cxpeditionem numerus quinque millium sit admodum par- 
vus. Cogitasset vir eruditus, non describi universum exercitum, 
qui ad rem gerendam Memnonis Rhodii imperio fuit traditus, sed 
solos aere regis conductos, et temerariam correctionem spongia 
delesset. Wess. 

165. 40. *Anb Tfjg MiXtoot(j()g*'ISi]g^ Cretensium regem 
Melissea, cuius filiae Adrastea et Ida lovis fuerint nutrices, me- 
morat Apollodor. BibL L. I. 1. 3., bene a Galaeo correctus: me- 
morant eundem alii, a lo. Meursio Cret. L. III. 1. excitati. Sic 
Ida Cretae ab ea Nympha nomen habebit. Sed alteram agri Tro- 
iani Idam cum Cretensi saepe veteres confundunt et quae illius 
sunt, huic tribuunt. Certe a Melissei, sive Melissi, Ida montis 
Troiani nomen derivat clarisslme Ethnicographus in *u4dQuoTeia. 
Wess. 

165. 43. ^Ev (o (fuoi xQid^Tivai rug d-eagl Montem, in quo 
Paris inter Deas iudex sedlsse ferebatur, Alexandream vocabant, 
Strabone auctore L. XIII. p. 904. A. Sed vide egregiam 1'. Hem- 
stcrhusii hoc de antro animadversionem in Lucian. Deor. D. XX. 
I . , et satis tibi factum dices. Wess. 

165. 44. rtvtod^ai — XtytTuiaul rovg ^lSaiovg /fuxTvXovgl 
Aliiin Cretae Ida collocant. Conf. not. in L. V. 64. Wess. 



IN LIB. XVir. CAP. 5. - 8. 14^ 

165. 51. ^Eti^ tTjg vvyrog ovnt^g uvuriXlovTa t«c axTTvag 
ctc.] Si interpungenflum sit post axr/Vf<c, ut in cditis oiuni!)us, 
conveniet verboium structurae iu S. Matt^i. Evang. c. V. 45. oti 
T()v fjXtov avTOv avaTiXXat , idemfjue notabit, yuod Hcliodorus 
iilis indicat versibus, quos exhibet Galcnus L. II. de Antidot. n. 
415., non una macula adspersos: 

Ov /Lia T()V iv TQi/.y.i] ngrjvv O^eoVy ov f.ia tov vxpov 

*Ht)uov omlQovTa OeoTg ffCin/fifiQOTOv aYyXi^v. 
Sic lege, mccum(]ue advcrte hoc sancti vatis Psalm. XCViL 11, 
p-^-iisS Vit -\w, pro f]uoAJoxandrini, rf(og (ivtTnXe rco diy.cnuo^ c\\\- 
te profecto. Exprcsscrunt divini poctae non adeo vorba quam sen- 
teiiiiam: ne(jue enim opus est, ut leg«sse eos niT *IT« cum fjuibus- 
dam arbitrcmur. Sol ojhIqh rtjv a}'yXi]v sive ro q:i(vg cum ori- 
tur: non aliud proimlr rfiZg ilvfTfiXe T(~) diyauo ac ^foc eoTJUQ- 
fitrov eoTt T(7) diy.auo^ ([uod Hcbraea indicant. Id vero si /«cewt 
seminatdm esse verteris, ut fieri solet, manifesta erit fieT(ljiuoig 
eig allo yevog. lloc praeterviam. Malim ego eTi — avaTiWovra^ 
rug (\y.TTv(Ag ovy tv — TeTQUf^iuirov , distinguere cum Interprete. 
Ceterum Pomponius Mela huncDiodori locum aemulatur L. li. J 8. 
Jpse mons (Ida) vetere divo?'u?n certamine et iudicio Paridia 
me^noratus, orientein solem aliter quam in a,liis tei-ris solet ad- 
spici, ostentat. Namque ex siunmo vertiee eius speculantihu3 
paene a media nocte spargi ignes passimgue micare, et, ut lux 
nppropinquat, ita coire ac se co?iiungere videntur, doncc magis 
viagisque coUecti, pauciores suhinde et una ad ]}ostre?nu?n flam- 
tna ardeant etc. Est tamen Melam inter etDiodorum (juaedam dis- 
cordia, quam Is. Vossius, totum hoc Idae montis miraculum dex- 
tre exponens, intactam non praeteriit. Solino Polyhist. c. 11. 
Cretensium Idae illud attribuenti usu venit quod multis aliis, hunc 
montem cum Cretensi pcrmiscentibus. Wkss. 

105. 02. Idnoniocov de tv/c tntf:^olTjg] Sic L. XIII. 84. 
"va (.(rj T(vv dvayy.aioTtQcov unoni7CTtof.iiv. Glossam crgo scribac 
obtrudit ntd>is Venetus. Wess. 

105. 05. rQvriov^ Oppidi prope Myrlnam nicminit Straho 
L. XIH. p. 923. B., cuius male verba exccrpcntem Stcjihanum rc- 
darguit Holstenius. DePitana Aeolidis idem Strabo et Schol. Pin- 
dari in Od. Y\. 40. Olympion. Wess. 

105. 08- BJiTa de ravTu Kcj.D.ag ctc.] Curtio L. III. 1. 
24. et Arriano L. I. 15. et L. II. 4. Kcxlag o \4Qna).ov. Auctor 
alterum mavult. Vid. infra c. 17. To '^Poirtov , {|uod statim sc- 
quitur, rectius '^Poiretov adpellabitur, ut apud Strabon. atquc alios. 
Wess. 

160. 80. '^Ynrjxoovg ndvrug — inorrjOaro] V'id. Arrian. 
L. I. Exp. Alex. c. 4. etc. Hoc tempore z/i]/iioo^iv}jg xai ytv- 
y.ovQyog r(Tt fxev h')y(ri nuQci.raTT(')f.ievot rovg IMay.edovag tvly.cov 
tv TQt^u)Xoig.) fiovov 6* ovy^ oqutov ln\ Tot5 f^i-fiurog rty.fjdv 

10* 



148 ANNOTATIONES 

ro»' \41i:'S,avSQov TiQOiS 7]y.av , ut elegantlssime alt extremo Orat. 
fragmcnto Demades. Paria fere lustinus L. XI. 2. , quem ride. 
Wess. 

166. 93. TutpQoii; /3ud-tiaic: — neQit/juXov^^ Scribe nfQu- 
Xa^ov. Sic enim L. XVI. 44. rtjv noXiv ruffQoig TQtnlatg — 
ntQiiiXi](pei(rov. Et saepe alias. V^id. not. in L. XI. 30. Wess. 

166. 99. 'Ev dojQtl).] 'Ev dMQtuTgReg.l; ut L. 1.79. Wess. 

166. 7. Tijg — qQOVQug rjyovfitvog 0iX(itTug'} Suffectus 
in Amyntac et Timolai, quos ambo Thcbani interfecerant, videtur 
locum, idemquc esse, de quo Plut. Alex. p. 671. D. Wess. 

166. 27. ' Evi^d-Xrjy.orag ToTg noXif^axoTg yivdvvotg] ^Evtj- 
dXrjXOTug ToTg noXt^iiotg pari modo L. 1.54., nXTj&og Iv yv(.iva- 
oioig y.ul novoig ivtj&XTjxog L. XVI. 44. Wess. 

167. 40. Tug 0Qf.iag — unoTQtifiui^ Regii 1. unoarQtipui 
confirmari putes ex c. 7. i(fiXoTij.itTTO rov (.dXXovTu mtXtf^iov tfg 
Jiluy.tdoviuv unoaTQtxput. Sed id ibi rectum, non hic. Wess. 

.167. 42- 'Ey.i]Qv'§ei Tov l^ovXofitvovetc.] Piut. vide ia Alex. 
p. 671. D. Wess. 

167. 51. OvT(t)g f.itv ovv unoS-T^QicoS-tlgTrjv tpv/tjvl Hoc 
malui. Placet in atrociore ira unod-riQiova&at scriptori nostro. 
01 BJuytdovtg nQog fitv tovtov noXXio f.iaXXov uned-rjQicod^rjauv 
L. XVIII. 36. ylned^riQtvod^riauv ol dovXoi nQog Tovg y.vQiovg 
Exc. Vales. p. 369., neque inprobat Polybius L. I. 70. Wess, 

167i 65. KvxX(p de neQKfuTvov iQtv etc. ] Pausanias v(pa- 
Ofia fif).uv foribus templi Cereris Legiferae oppansum cum maxi- 
nic fuisse refert, cum sub tempus Leuctricae pugnae telam candi- 
dam eodem in aditu araneae texuissent L. IX. 6. Apud Aelianum 
xaTu Tov nQoaconov rov ay<xXfiaTog aranea opus suum absolvit, 
de colore nihil, L. XII. 57. Hist. Var. Quae quidem non bene 
conveniunt. Wess. 

167. 70. To Se nuTQiov twj' Q^^iaioiv fiavreiov^l An Tro- 
phonii prope Lebadiam urbem , de quo lac. Perizon. ad Aeliani L. 
III. 45. Var. Hist. ? id enim Thebanis Boeotisque omnibus pa- 
trium erat. At ibi sortes carmine reddebantur rarius. ErgoneApol- 
linis Ismenii? quod Thebis erat, responsaque sciscitantibus da- 
bat, Herodoto teste L. VIIL 134. Alterutrum intellexeris , noa 
errabis. Wess. i 

167. 76. ^AvSQtuvTtg — iSQWTag d.cpitvTeg^tc.'] Mali omi- 
nis semper habitum fuit. Apollonius Rhodius Argon. IV. 1285. 
'/J oTuv, avTofiuTa '^oava Qtt] tSQ(joovTa 
u47fiaTi. — — 
«bi Scholiastes : oTuv fitXXrj rt avfi/Suivetv yuXenov , eaod^e ra 
a.yuXfiuTa iSqovv. wantQ y.ul iv Qrj^utg avvi^t] , ore avviaruTO 
o neQl XuiQdjvttuv noXeftog 0iXinn(O nQog ^Ad-fjvuiovg. Qui 
quidem in errore erit, nisi idem paucis ante annis etiam evenerit: 
quod infitiari nolim. Hae enim veteratorum erant praestigiae, quas 



IN LI.B. XVII. CAP. 8. - 13. 149 

recentlore aevo, ut nihil de hoo geivere nori esse solet, plures ad 
niultitudineni ciicumscribendam imitutos novimus. Eoquid euim 
luiracuii , si saxa 

Sudent humore et guttis manantidus stillentf 
ut Lucrctii verbis utar. Non certe invisitati lapides sunt, quorum 
hoc ingeniimi, Wess. 

167. 78. Tijv Iv^Oyxijano Xlfivi^v etc^ Copaidem lac^tm, 
qui OnchestumBoeotiaeadspergebat. ^Ev^OyyriGju) est propter eam 
urbem, ut h Tvqm iuxta Tijrum in Artemidori Qnirocrit. L. IV. 
20. Vid. lac. Perizon. ad Aelian. L. XII. 57., corrupta eius scrl- 
ptoris vcrba cx Rutgersil emendatione optmie refingentem. Wess. 

168. 81. A^fiuxoHdri (fQiy.riV iniTQ^/jiv] Aelianus dict, 
loc. /JiQy.rj^ xudaQtJf y.al ■yjdii Qtovoa vSuri nuQu nuvra rov 
TTQood-ev YQovov ^ urpvM x«« TiuQ* eXmSa uif,iuTog. unnXfjad^T]. 
Noster spuma, quae eanguinem referret, inhorruisse siguificat: id 
enim fQixi] wfiuToeidtig, sicuti <jr(J/^, o tninoXaC(j}r nj) xvf^ia- 
ri uffQog apud Homerum, Vidc Hcsyehium et Etymol. in ^'^/^. 
Wkss. 

168. 85. Qioiv d.nu rrjq noluog ywQtai.iov'\ Vid.. ad L. 
XIH. 59. Artemidorus laxov oqS-iov^ sl per quietem videatur, 
■/:tv7](uv xul unodrjfiluv or]fJ^ulveiv adfirmat; /qtj yuQ nsQinaxtTv 
rrjv v(falvovauv L. III. 36. Quod fortasse spectarunt hi prodigio- 
rH«i interpretcs. De Iride elusque colore aliud ille L. U. 39. Sed 
haec inccrta si qui postulct ratione certa faoere, nihilo plus agat, 
quam si det operam, ut CHm ratione insaniat,. sicutl ille apud Co- 
nilcum aicbat. Wess. 

168^. 96. "Avif.dfivt^axov u7.Xrj7^ovg rT]v — erirjfieQmv'} Nc 
qucm ofFendat structura rarior, ecce Homerum Odyss. F, 211- 
~i2 a/X', enei&rj ruvxd f.i uv^fivr^aug^ y.u\ eetnug. et S. PauUum 
priorc ad Corinth. c. IV. 17. og vfiug uvujuWiaei xug ocVot-? fwv. 
Keprte crgo xi]v evrjfieQiav in vocibus to/v uXXcov nuQuriii^eiov, ct 
prana crit scries. Wess. 

168. 23. Elg rr^v unb rov ^upovg fia/riv eto. ] Praeposltio- 
ncfli, quae exsulabat, suam in sedem restitui. Sic consuevit. Sii- 
pra L. V. 29. xu\ xuxuftdvxeg eig %r]V uno rov 'itifovg avviaxuv- 
xm fiu/i]v. Et L. XIX. 83. tlg rt]v uno rov 'iCrfovg fiu/i]v wq- 
firjauv etc. Wess. 

168- 31. Blvyfibg'} Mussantium clauslsque labris gcmentium 
Gst, ut fiv/Oiafibv in Euripid. Rhes. v. 789. Adi Nostri L. ilL 
35. et L. XVIL 92. Wess. 

169. 62. T.'E,untaxei'ke JleQSixxuv'] Arrianum vide '^v«,j. 
L. L 8., historiam expugnatarumThcbarum alitcs describentem, et 
Polyaen. Strat. L. IV, .3. 12. Wess- 

169. 83. z//a ri]V vneQ.i](fuvtuv tov xriQvyfiurQg^ De eu 
dixcrat c. 9. Wfss. 

169.86. ' A(pHdwg uv}]Qovv nuvrug'] ¥!.l^$nntisH'untsTh(i- 



150 ANNOTATIONES 

banorum hanc cladem verbig miseratur Aesclunes Or. in Ctesiphon. 
p. 26. quem exscribere nunc quidem non vacat. Wkss. 

170. 99. Ka9-6Xojv di etc. ] Rhodomannus correxerat xa- 
■d-6X(og. quod cum non satis J)laccret, substituit in not. Addend. 
y.a&olov., et verius, nie iudice. Wess. 

170. 9. 'Oarig Idfov ovx uv tjltijfre^ Videtur supervacanea 
negandi vox: qiiae enim sequuatur, ostcndunt, neminem fuisse, 
qui misericordia tangeretur. induxit eamdem Rhodomannus. Cete- 
rum praetcr Thespienses, Plataceuses et Orchomenios, perpetuos 
Thebanorum inimicos, Phocenses oppressis admodum se graves et 
infostos ostenderunt, testibus Arriano L. 1. 8. Plut. Alex. p. 670-, 

D. et lustino L. XL 3. Wess. 

170. 24. '^YneQ rovg tE.ay.io/iltovg'] Eadem Plut. Alex. p. 

C70. D. et Aelianus L. X1L7. Var. Hist., sed ex Mss. instauratus. 
Blancardus sequentia exscripsit ad Arrian. suum L. I. p. 27., sed quae 

correxit, operarum erant iu Rliodomanni e/.dooH peccata. Wess. 

,170. 37. '^Q.g zvc^yhag xtiiaa9-ai\ Qril^uiovg narQiy.ovg 

tiftXovg vo^iiua&ai tov [jaaiXtfog edicit in Plut. Pelop. p. 294. D. 

Artaxerxes. Erant profecto de Xerxe Thebani egregie meriti, un- 

dePersarum more, de quo infr. c. 81., evfQyeTfI)v illis titulus ve- 

nit. Vid. B. Brissonium de Regn. Persar. L. I. 138. et Des. Her- 

aidum Advers. L. I. 9. Wess. 

170. 47. JIoXvv entaTi-jae rpo^ov Toig a(fiaTaf.ievoig'\ Ean- 
dem Thebarum funditus excisarum rationem ipsemet Alexander 
reddit in Luciani Mortuor. D. XII. 4., ubi pulcre T. Hemsterhu- 
sius. Wess. 

171. 49. ^'Hd-QOiaev aQyvQiov raXavTa etc.] Summa non 
admodum magna, si urbis amplitudinem et decus spectes. Sed 
erant Thebani ligurritores. Docet Clitarchus, eandem manubiaruni 
summam annumerans apud Athen. L. IV. 12, p. 148. E. Tametsi 
Tero Thebas Alesander everterit ct captivos subiecerit hastae, pe- 
percit taraen nonnullis, de quibus Arrian. Idvap. L. I. 9. et Ae- 
lian. Var. Hist. L. XII. 7. Wess. 

171. 53. 'E^^aiTijaovTag tmv qTiToqcov de'y.a'] Oratores et 
duceSj qu07'uni fiducia toties rebellent^ melius lustinus, sive dr^- 
fiaycoyovg^ uti Plutarchus : namque inter eos Rhetores erant De- 
mosthenes, Lycurgus et Hjperides, ceteri eo nomine vix digni. 
Decem autem sibi dedi Alexandrum postulasse, Idomeneus et Du- 
ris adscntiunturDiodoro apud Plut. Demosthen. p. 850.D., plerique 
tamcn et probatissimi scriptores non ultra octo procedebant, eodera 
auctore. Conf. Maussac. ad Harpocratioa. in ^ AvTinu.TQog. Wess. 

171. 65. Mii.ii']aaa9-ai Tag yieco y.oQag xul Tug ''Yu- 
v.iv9ifici.g~\ Do Lcocoris consule Suidam in .Aecxr/.oQiov. Rhod. 
Distraxi vocem .Aeca/.oQug .^ ut apud Demosthen. Orat. Pa- 
rent. p. 749. ^Haiy/.oeauv .AeovTiuui (.iv&oloyovf.ievag xug 
.AEQ KOPA^i log uvxug edooav Gffuyiov ToTg noXiTuig 



IN LIB. XVII. CAP. 13. — 17. 151 

vn^Q TTjQ /(aQug. Cetera de virgl«ibus istis obvia sunt, «lili- 
genterque conducta a P. Leopardo Eniendat. L. XIX. 23., lo. 
Meursio Ceram. Gcinin. c. 17. et H. Valesio ad Maussaci in 
Harpocrat. not. p. 121. Itaque desino. Quae sequuntur 'yMyiv- 
d-ideg, Hyacinthi filiae ab Interprete redduntur : prave, si Demo- 
sthen. audias Or. Parent. p. 749.,cuiu8 haec sunt: fjdeaav unuv- 
T£? 'EQi/d-iTdai Tov iTitovvfwv avrotv 'EQi/d^ia , ^vtxa rov (Toi- 
cui T}]V /coQuv, Tug avrov naiSug, ug YAKINQJ/JA2 y.ulov- 
fTij', tig nQovnxov Odvarov uvaXojaai. Erant ergoErechtheiiiliac, 
''Yay.tv&idig dictae a pago Hyacintho ^ in quo mactatae fuerunt, 
teste Phanodemo apud Suid. in nuQdlvot. Sed salva res est. In- 
tcrpretem tuetur Harpocration , qui 'y«xo'^/i)«? filias fuissc ait 
Hyacinthi Lacedaemonii, et praeter ceteros ApoIIodorusBibl. L. III. 
14. 8. p. 236. Videntur autcm, ut hoc addam, Hyacinthides et 
Erechthei filiae ab Atheniensibus consulto confusae, gloriosius ar- 
bitratis, si puellae indigciiae pro salute patriae sese devovissc tra- 
derentur. Plura si desideres, adi H. Valesium ad Eusebii Or. de 
Laud, Constant. c. 13. p. 284-, et Harpocrat. p. 76., ubi ad eain 
orationcm dicta iterantur, praetereaque los. Barncs. ad Euripid. 
lon. V. 267. 277. Wess. 

171. 76. TLtvre ru^MVToig agyvQlov] Vid. Plut. Dejnosth. 
p. 856. E. Wess. 

172. 7. ^Ev /Jt(0 TTJg Mayi^oviug^i Arrianug iv AtyuTg Sir'- 
Sriy.i %a ^OXv(.iniu L. I. 11. Lege quae adscripta superioris sntit 
libri c. 56. Wess. 

172. 18. HQoaavlXapi to crQuxtniSov'^ Interprcs copias 
hinc illinc a dsuinj)f>it. Dchnerat copias recreavit et refecit. Quani 
sententiam supcriora paene expostulant et verbi usus, Excniplls 
res absolvctur. Infra huius libri c. 87. IdXC^^uvdQog tv rjj T(/.'i,t- 
Xov /(<>Q(t. nQonuvuX(/./j(i)V ri)v dvvu^tiv. tum c. 1 H). iVTuvdo, 
di /ttirug — xui nQO(JuraXu(iiov rr^v dvvufiiv. Et L. XIX. 24. 
fntidri [ioa/icog uvrbv nQoouvilaftt., nQoTiyt etc. Quibus in locis 
intcrpretem vocabuli potestas non fefcllit. Wess. 

172. 19. KrrjGiy.7.tovg\ Non hoc Archonte, scd superioris 
anni Euaencto, Alexandrum in Asiam transiisse cx annalium Hdc 
Clcmens Alex. IStrom. L. I. p. 403. prodidit, ncque nialc illi. In- 
cuntc enim vcrc eiqs anni, quo Athenae praetorem viderunt Eu- 
aenetum, in Asiam traniisit Alexander. Scd cum brevi post ina>^{- 
Ktratum Ctesicles inirct, solito sibi morc Diodorus rcs has illo Ar- 
chontc administratas perhlbet. Wes.s. 

172. 20. yJfvxiov HuniQiov] Fasti pro lioc annotatum ha- 
bcnt H(jn).i(jv yiYhov , ut et Livius L. VIII. 15. Khoi). ^tc- 
y.iov HuniQiov} Insequentc anno summum Romae magistratum 
gesslt. Forsan crgo, quod P. Aelii Pacti nomen hic corrnptius le- 
geretur, inde adscitus a scribis cst. Sic Pighius etiam iii Fast. ad 
ann. CDxvj. Wess. 



152 ANNOTATIONES 

172. 23. l\lay.Qaig vavG\v I^Tjxovra] Interpres quinqua- 
ginta cum navibus: quem calami errorem miserabilem etfoedum 
Yocat lac. Gronovius ad Arrian. I, 11. p.24., notavitque, sed cle- 
mentius, Barthius ad Statii Theb. IV. 6.» ubi plura de hasta, ia 
hosticum abiici solita , quae vide. Wess. 

172. 28. Kal rovg fiev Tucpovg rojv^^HQtoMV etc.] Viden- 
dus est praeter Arrian. L. I. 12. Philostratus Heroic.XIX. p. 743. 
Wess. 

172. 33. Kal diUxDuoi'] Sic seripsi, secutus veteres schedas 
ipsumque anctorem, qui toaTa rovg anavrag tivui TQiO[.ivQiovq 
post pauca subiiciens, id se voluisse profitetur. Alia N. Blancardus 
ad Arriani sui L. I. p. 30., quibus non utor. Wess. 

172. 40. XiXiot zal nevraxoGtoi] Legebatur yJ}uoi y.a\ 
oxTuy.oaioi.) et iterum QeTTalol di yj/uoi y.al dy.Tay.oaioi. Utrum- 
que mutavi. Moveor verbis Diodori, adfirmantis equitum nume- 
rum aequasse reTQay.iGyiliovg y.ul nevray.oaiovg. Id longe falsis- 
gimum, si Macedones MDccc. et totidem Thessali miserint. Vidit 
et hoo idcm iste Blancardus, refingens propterea TievraxioyiXiovg 
y.a\ ty.arov-, non male, si codices addicerent. At illi haee servant 
constanter, et superiora, ut margo Reg. 2. ostendit, mutant. Se- 
quor ergo, tantoque magis, quod et lustinus L. XI. 6. in Alexan- 
dri exercitu equitum quatuor viillia quingenfos numeret. Id me- 
lius, quod Evovyviov in 'Eoiyviov convertendum censuit: sic ipse 
Diodorus L. XVII. 57« et c, 81., et liber, quem Cospus Latine ex- 
pressit. Wess. 

173. 51. ^lnneTg Se (.lvqioi y.a\ yikioi^ Hic librarii negli- 
gentia post InneXg redundat fivQiot y.ai. Rhod. De peditibus non 
nioveo litem , de equitibus uno vcrbo dicam, non credo. Quis enini 
eredat Alexandrum, qui imperium Persarum evertere satagebat, in 
Asiam solos equites quater mille ct quingentos secura duxisse; un- 
deciui vero mille et quingentos in Europa sub Antipatro reliquisse, 
praecipue^ cum illi foret per Phrjgiam planam et equitibus commo- 
damiter facile, et cumPersisequitatu poUentibus remhaberet? Ideo 
fiuspicor in hoc loco voces (.ivqioi xai male repetitas fuisse ex 
superiore clausula, etlegendum: ne^ot /nev vnTfQyov /niQiot y.al 
diayiXtoi , inneig de yihoi y.al nevru.y.ooiot. Nihil de numero eo- 
rum, quos Antipatro reliquit Alexander, dixit Plutarchus in eius 
vita, nec Trogus apud lustinum, qui de tanto equitum numero si- 
lere non debuissent. Palm. Binas voces jLivQiot xal recte confixe- 
runt viri praestantes: sunt enim ineptae. Scripseritne auctor //- 
Tiiot an dtoyJXtoi, nondum decerno: Cospus suo in codice poste- 
rius reperit, quod restitutura a me fuisset , si vel unus meorum 
adsensione conprobasset. Wess. 

172. 54. 'O fj.iv B^vTTig l4XegavdQog'\ Rhodom. in rotar. 
Addcnd. scribi iussit d-vTrig ^^Xe^cirdQov ^ Alexandri sacrificus; 
i^^p/ffrc.j^^Vjof Blancardus ad Arrian. p. 32., et diu ante euraFreins- 



IN LIB.XVn. CAP. 17.-19. 153 

heni. In Indicc Curtiano: qulbus haud refragor. Non enim pcrspi- 
cio, cur Alexandri sacriticus diceudus heic sic, qui mox rov ituv- 
xewg duntaxat titulo designatur. Culpa amanuensibus debetur, non 
admodum dissimiies voces confundentibus. Wess. 

173. C8. ^Ev T(p veai xeifihwv onXtov rb yQuriGTov^ 
Clj^peum, ut mox c. 21. Vid. Arrian. ^Avuft. L. I. 11. Post 
pug:nam ad Granicum Strabo Alexandrum in hoc Mincrvac tem- 
plum deducit L. XIII. p. 880., ubi Casaubonum consulc. Wess. 

173. 87. Tug navraxoO-ev dvvu/.ietg'] lloo reli(]uerat au- 
ctor. Ita c. 31. huius libri evd-vg ovv i^ieTeniiinero rug navruyo- 
&ev 6vr(Jif.ieig. Et cap. 53. avvrjO-Qoiy.ei ^tev rug nuvruyjtd-ev Hvvu- 
^ieig. Tum L. II. 2. uvrog iroj nuvTuyJd^ev dvvdfteig — dd^Qol- 
aug etc. Wess. 

173. 89. 0Qvylug^ TTJg irp 'JiXXi^anovrovl Inferlus L. 
XVIII. 3. et 39. rt]v e(p* '^ EXXi]an6vr(o 0Qvyluv vocat, uti Stra- 
bo L. XII. p. 850. A., alii ti)v l(p EXXijanovrov cum Poljbio 
Leg. Excerpt. p. 1143. sed sequuutur in his arbitrium suum scri- 
ptores. Wess. 

174. 94. Kai trt-JTo/tov] Malo ovvrovov. Vid. ad huius 
lib. c. 32. Wess. 

174. 3. ^A/^c i)jLi^Q(/' neQUKVGug'] Longe abit Plut. Alex. 
p. 672. D., ct Arrianus L. I. 14. p. 30-, qui die in vesperam in- 
clinante Granicum tramitti coeptum fuisse prodiderunt. Paullo 
ante si qui dieanua/.iev}]g — qiuXuyyog maluerint, cum illis non 
pugnabo. Ita Arriau. L. il. 10.) quem exscribere conmodum noa 
est. Wess. 

174. 8. l4Qauf.tevrjg] Hio yiQau/it^vT^g Arriano L. I. 15. est 
*u4QaujLti]g^ et 2nid-Qof^(tri]g eidem BIii^Qiddrrjg. Item 'AQQeiofxU 
dQr,g est Pe(ouid^Qrig. Steph. 

174. 11. ^nid-Qo/^drr^g'] In Arriano nunc eiitnr 2ni9-Qi- 
duTi]g, a quo Lydiae et loniae satrapa distinguitur Mithridates, 
Darii gener, ab Alexandro prostratus L. I. 15., prave, si Diodo- 
rum sequimur: idem enim et loniae praefectus et Darii gener, ab 
Alcxandro confectus. Taxat proinde Freinshem. in Curtiano Indi- 
ce et, eius vestigiis inhaerens, Blancardus inconsiderantiam Ar- 
riani: id equidem pati possum; quamquam, ut sedulo dicam, in 
ambiguo apud me manet, uter errarit. Noster Mithridatis generi 
Darii non meminit. Arrianus et Mithridatem et Spithridatem hoc 
proelio partim Alexandri manu , partim Cliti virtute deiectos per- 
hibet, nactus, quod neglectum a viris doctis miror, adstipulato- 
rem Plut. Or. 1. dc Alex. Fort. p. 32G. F. ubi Alexandcr JdXi- 
xiuv oe (uve(o'^e} rQUvixog^ ov ]\lid-Qiddrri y.ul ^mO-Qidurj] ve- 
y.noTg enijSug dieneQuau. Addc Diodorum, Alcxandri armis confo- 
dere Spithridatcm , quem Arrianus ct Plut. Alex. p. 673. A. Cli-* 
to coutrucidaudura obieccrunt. W^ess. 



154 . ANNOTATIONES 

174. 13. 01 (.liTu ^Peo/Lii&Qovg] Sic correxi, Inftra c, 34. 
bene habet iti nomen, ubi Arrheomithrum parili vitio Cospus. Na- 
tus error est ex veteri scriptionis forma METAPE0MIQP0Y2, 
ut 'ulcre perspexit Freinshem, in Curtii Indice, probante, sed 
auctorcm turpiter dissimulante , N. Blancardo ad Arrian. L. I. p. 

30. Wess. 

174. 18. To)v 8iya i.ivqiabMv'^ Prima hac congressione 
Persas peditum sexccnta millia Alexandro obiecisse in lustino L. 
Xf. 0. Icges, copias in nimiam multitudinem, modo tamen ita 
scripserit, adaugente. Vid. lac. Gronov. ad Arriani L. 1. 15. p. 

31. Wess. 

175. 49. To Guvviov] Vid, not. in L, L 86. Wess. 

175. 50. Mera Grfod(}ug dontoiov (no/trig'^ Non damno 
hoc, etsi QV/tr^g libri Reg. non sit absurdum: foret tamen oppor- 
tunius post pauca, modo prae se tulisset xui rjj ^v/htj rJjg (foQug 
GvvtQyio /QrjOUf.uvog ' quomodo vno rTjg iv tio dQo/io) Qv/irjg 
y.uxuY.Qr,i.iviod-rivui Philo lud. de Agricult. p. 197. et QVi.irj y.ut 
qoQu Tuyovg d)y.vdQo/.iOTUTOvg VTiiQnTTpai ibic'. p. 213.E.Wess. 

175. 57. ^EvijQeioe to '^voTbv'^ Hoc malui, quod t« '£,voTa 
anctor infra c, 53. et L. XIX. 83. scribat. Conf. Celeb. lac. Gro- 
nov. ad Arriani L, I, 16. p. 33. Wess. 

175. 65. ''O ddeXffbg tov ■neo6vTog'^P(oouy.rig^ Plutarchus 
Alex, p, 673. cura Arriano 'Poia«/<7;i' vocat. Sed Noster ita solet, 
ut L. XVI, 47. Mox addidi yuTU tt/? y.c(f u7J]g ^ ..:4}.e'^uvdQ0v. quo- 
rum ultimum serics orationis sibi requircbat, Wess. 

175. 08. "S2oTe to /lev y.Quvog (iiunxv^ai'] Arrianus y.a\ 
rov fiev xoavovg ti untd^Quvoe. Noster indicat rdg nrv^eig rov 
y.ouvovg ictu gladii fuisse dissolutas: id di(/.nTv^ut, pro quo dvu- 
7iTv'ir/.t Tuc Qu(fug Tow oco/iuTog in Catonis Uticensis, suturas 
vulncrum lacerantis, historia Appian, Belli Civil. L, IL p, 800. 
Tritius est in rerum obscurarum cxplicatione. philo lud, de Rer. 
Divin, Hered. p. 489. E. u /lev ovv rjv nQOuy.ovoai dienTv^a/iev, 
nuae pr-ius audie?ida erant, explicita dedimus. Fefellit interpre- 
tum soliertiam in ciusdem libro de Somn. p. J 125. D, y.al do(pa- 
^.etg ra leQug ftijT/.ovg dvayivcooy.ovreg, y.uv el' ri /Uj rQaveg eiv 
dtanrvovTeg. Vertunt, et si quid minime claruin essct, despue?i- 
tes. Prave et in ludaeorura nationera contumeliose. Illine sabbatis 
obscuriora sacri codicis dicta despuerent? Nunquara dixerit Philo, 
qui diunTvooovreg enodantes reliquerat. Ceterura apud Arrianum 
et Plutarclium Rhoesaces Alexandri hasta confossus prostemitur, 
Spithridatesque Cliti aufe perimitur pilo, aut gladii ictu brachiura 
araittit: neque enim liac in re inter eos concordia est. Wess. 

175. 84. Jluvrbg detvov y.ure^uvioruro] De Viriatho in 
Excerpt. Vales. p. 361- dyQvnvTiT iy.bg xal navrbg novov y.ui 
y.ivSrrov y.(f.re'S,uvtoTi]yiiog., qui nulli neque labo?'i neque periculo 
cedere solebat. Philo lud. de Temul, p, 247. E. ori ov dvvarai 



IN LIB. XVII. CAP. 19. — 23. 155 

TftJv (fuirofiivMv ayad^MV y.axi^avaaTr^vat ■^ non posse se istis in 
speciem bonis i-enili. Et p. 248. D. TifuTg dl — vixco/itsvoi., tmv 
quvtvTtov oudavdg y.uTf^^avuoTtjvai 6vvufiti)a. Synesiqs Enconi. 
Calv. p. 64. y.(u 6 luyog uvTitaiwv xuTi^uvioT?] toi) ntxd-ovg. 
Adde Excerpt. Vaies. p. 401., ubi eadcm, qua hic, forma. Wes.s. 
175. 87. l4TiL,vi]g] Schedae veteres in Persae noniinc dis- 
sentiunt. Hoc elegi ob Arrian. L. I. 26. et H. 11., Curtium L. 111. 
11. 10. Aliud est moinenti maioris. Inter Persas, qui praelio ad 
Granicum ccciderunt, Atizues non numeratur : pcriit altera ad Is- 
sum congressione, ipsomet nuctore inferius c. 34. prodente. Scio 
^AvTt^vTiV eo loci scribi: sed eundem esse, Arrian, L. II. 11. et 
Curtius agnoscunt. Forsan ergo maior labea vocem deformavit. 
Wess. 

175. 88. Mid-Q0/3ani:(xvi]g'] Arriano est Mid-Qoftovtuvr^g 
qui Diodoro JMid^QOjjUQUuvrig^ si modo ita scripsit Diodorus. 
Steph. ][Iid-Qo(jOvL^avrig J Acquiesco in Vaticani scriptura ob Ar- 
riani adsensionem L. I. 1 7. Est sane Mithrobarzanes non obscu- 
rum inter Persas noracn, proditque eadem productio in "AQiojiuQ- 
t^uvrjC 1 NajSuQLuvrjg , 2uTtfiuQCui'i]g gentis sermonem : attamen 
non inipedit, quidquid obloquatur N. Blancardus, iterum Freins- 
hemii copias ad Arrian. suum L. I. p. 46. dcpeculatus, ut Mithro- 
buzanes pro reiiculo sit putandus. Buzes enim et Buzanes Persae 
apud Procopium, Agathiam et alios iili patrocinantur efficacis- 
sime. Wess. 

176. 94. Trig uvSQuyad-iag to uQioTtaTov um^vfyy.uTol 
Non dubitat, quin legendum sit to TiQioTiTov, H. Stcphanus, quod 
certc ionge tritius : mihi tamen nondum liquet. Wess. 

176. 4. Hliiovg tcov [.ivquov] De caesorum numero discor- 
dia est. Conf. Freinsliem. in Curtii L. 111. 11. 27. et lac. Grono- 
vium ad Arrian. L. 1. 17. Wess. 

176. 13. Mid^Qivov Tov oaTQUTiov TiuQaSovTog] Detraxi 
Mithrinae nomini supcrfluas literas. Infra c. 64. MidQirt] di Tto 
nuQudovTi T^v iv ^uQdiOtv uy.Quv^ ^ AQ(.iiviuv \b(.oy.iv. Consen- 
tit Arrian. L. 111. 16., qui perinde ac Curtius L. 111. 12. Mithre- 
nem adpeliat L. 1. 18. Wess. 

176. 29. Evd^vg d^ ol Mili^atoi etc.] Haec Arrianeis L. I. 
20. non bene congruunt. Wess. 

177.44. ]Sof.iiaui Tovg 3Tu'Xid(n'ug iy.d^v/itoTiQov uyoivnl- 
ad^o.i'] Saepe iniperatores , ne qua fiducia navium, ad quas refu- 
gium erat, minus constanter pugnaret exercitus, aut classem in- 
cendisse, aut aiio amandasse leguntur. Vid. Polyaenuia Strat. L. 
V. 25. et Prontin, L. I. 11.21. Quam eandem artis vium Mauri- 
tium Nassovium, clarissimis veterum bclli ducibus militaris scien- 
tiae usu facile parcm, ingressum fuisse nobili ad Neoportum prae- 
lio, ex Pier. Winsemio in Gest. Mauritii Reb. p. 43. cognitum est. 
Wess. 



156 ANNOTATIONES 

l77. 51. Mtfti^ryd^iBvov rrjv *AXe^uvSQov GTQaTtjylav] 
Conf. Polyaeu. L. V. 3. 5. ct Nostri L, XX. 7. Wess. 

177. 00. Eig TTiv'^ AXiy.aQyaoaov^l Quae hic in urbis titu- 
lo discordia, ea et alibi valet. Herwlotus patriam urbera luodo 
^' AXiy.u{)n]fji)V ^ modo '^ AhxaQvriaaov vocat. !^tiv '^AXixuQvrj- 
Ocv, de quo lac. Groitov. ad princip. Herodoti sui , est in Epi- 
grammate Callimachi altero. Porro urbera duplici arce fuisse mu- 
jiitam testis etiam Strabo L. XIV. p. 971. A. Adde supra L. 
XV\ 90., ubi eaTiu xat f^ajTQOTiolig Tijg KuQiug et quae Ezech. 
Spanhcm. de Nuiuism. Praesf. Dissert. IX. p. 626. Wess. 

177. 72. /ItoniQ. ovTog naQulu^thv etc. ] Hoc visum mihi 
cst praes^tare , satis stabilitum et orationis ncxu et Regii libri au- 
ctoritate. Wess. 

177. SQ- Ptvit di nQoatjy.ovoa tJj KuqCov uqxT)} Heca- 
tomni lilia , Idriei et soror et coniux , sed quara Pixodarus frater 
regni possessione evcrterat. Strabon. vide L. XIV. p. 970. et not. 
ad Nostri L. XVI. 75. Wess. 

177. 90. ^iu Tr]v rrjg yvvaixog^ — evfQyeatuv] Beneficium, 
quod ab Alexandro in eam mulierem erat coUatum. Sic ^ tmv Al- 
yvnTuov unoiy.ia, quae ab Aethiopibus in Aegjptum erat deducta 
L. III. 2. et o avvtlufttT9 wvtio nQog Ttv OTQUTrjykx.g ojQeatv, 
vrt belli du.v crearetur., L. XVI. 66. /; diy.utoavvr] diii nioTHog 
Xqiotov in S. Paulli Epist, ad Philipp^. c. III. 9, vntQ Tov toX- 
(-ii](iiUTog TMV nuido)!'.) i. e. propter scelus in liberos Aeliant. 
Var. Hist. L. V. 21. In Latinis qaid magis obviura? Scelus Cal- 
listhe?iis dixit Seneca Quaest. Nat L. VI. 23., quod Alexander in 
Callisthene occidendo admiserat. Iniurias senatoris in Aug. c. 44. 
Suetonius, quae sei>atori illatae erant, Sed liaec omitto. Vid. Pe- 
rizon.^ in Aeljan. V, Histor. L. II, 25. Burmannum ad Phaedr. 
il. 8. Oudendorpium in Caesar. Gall. Bell. L. 1. 30., Reitzium de 
l)ig. p. 240. atque aiios. Wess. 

178, 2. Kui Tu fttTu^v [leaonvQyia^ Vid. Wassium adThu- 
cydid. L, III, 23. Sunt f.iaaonvQytu turrium intervalla, ut Vitru- 
vius vei'tit, sive muri, qui- duas inter turres. Noster cum Pori 
aciem munitae urbi simillimam dixisset, subdi-t continuo huius libri 
c. 87. y fiev TtTtv IXecfuvTiOV OTuaig roTg nvQyoig, ol de chu fit- 
aov Tovzon' OTQUTtunui ToTg fitaonvQyiotg (o/.ioiwvTO. et mox c-. 
25. y.ul dvoTv fitaorrvQyicov iQQififitvoH'. Arrianus in hac Hali- 
carnassea*3 urbis obsidione describenda L, I. 22. xui dvo nvQyoi 
7cu\ fitoonvQytov tlg tducpog y.uTuntnTtoxoTU etc. Philo modo fit- 
TunvQyia, ut Thucydides et Lysias apud Harpocrationem, modo 
fitoonvQytoi vocat, quo modo exstruenda ct accurate munienda 
«int docens in Belopoeic. p, 84. etc. Wess. 

178. 7. Ko.Ta di Tug tmv oQyuviov nQoafto7vug'] Adactisque 
insfrumentis lntc.r]\Tcs. Faetum nollem. Vult Diodorus, Memno- 
nem magiia cu\u militum manu cftudissc sese oppido in eas machi- 



IN LIB. XVII. CAP. 23. — 27. 157 

nas, qullms Alexander muros turrssque quassabat. HQog da rng 
ctc. lihri Rcgii aequc opportunum csset ao 3<aTo, ut tamen prae- 
feratur, caussa nulla est. Wess, 

178. 19. 2vrmi(T7]fiaivofitvrov — ruTg — uvdfJuyuO-faig^l 
Si rug uvSQuyudiug malueris ex Reg. , non contra nitar. Polyb. 
L. X. 37. y.al ron. diy.c.uog uv ng iniai]i.irjVUTo rtjv fityuXoifjv- 
yjav X aviiQdg. et L. XI. 17. r(g ovy. at> imaT^f^rfiVutro rr,v Tiyt- 
(.lovilav. Noster diversiore structura L. XI. 26. lip ly.daTO) rtov 
Tieyofitrcov ^7iiot]/:iutvQfilvtov riov o/Xtx)v. Wess. 

178. 37. Kul avv avroTg NeonroXefiog rjyefitov^ Fuit ergo 
Neoptolemus eorum ex numcro, qui ab Alexandro stabant. Omnia 
alia Arrianus L. I. 21. Ncoptolemum illis accensens, qui Alexan- 
dri aut metu aut odio ad Darium perfugerant. Wess. 

178. 45. ' ErQiipuvTO rovg Bluy.idovug'} Vide Arrian. L. I* 
22. Wess. 

179. 52. ^Ecptulri^g] Eumdem in Curtii Indice esse arbitra- 
tur lo. Freinshemius, de quo Demosthen. Epist. 3. p. 785. tangit 
obiter. Sed res non est citra omne dubium. Videtur esse Ephial- 
tes de quo Dinarcli. Or. in Demosth. p. 92. ct Plut. Demosth. p. 
856. D. Wess. 

179. 59. IlQoxivSvvevovrug ruv ftiad-otfoQCov] Interponi 
debuerat praepositio fnru , quod Rhodomanni sollertiam non fu- 
git. Auctor ipse L. XI. 31. tcog fitv ovv avvt^uive rov IMuQdo- 
riov fiiTu rtx)V tnilty.rtov nQoy.ivdvvtvtiv. Wess. 

179. 70. 'Ev /jud-tifi (ffxXayyt ntnvxviofi^vcov] Nolo difR- 
teri placuisse olim mihi tv /^ad^tta qitxQuyyt, quod ex Arriano 
constaret L. 1.23., rem in loco praerupto atque angusto fuisse ad- 
ministratam, et saepe has voces permutari, veluti in Arriano 
^yivuft. L. II. 11. p. 79. cum nota Gronovii. Nunc a vulgato non 
dissentlo. Bad^tTu quXuy'6, quae introrsus porrectos ordincs ha- 
bet, ut Dukcr. ad Thucydid. L. VII. 78. et viri docti ad Luciani 
Zeux. c. 8- docent. Wess. 

179. 75. "EntruS^tv trtQovg] Si articulusadfulssct, scripsls- 
scm traiQrivg , ut ntl^truiQOvg intelligcrct, dc quibus Ulpian. in 
Demosth. Oljnth.II. p. 15. et Anaximenes apud Harpocrat. 'Y^ifp- 
ayovrug tuetur auctor L. III. 44- .yaru rr]v iv/Qi]ariav noXv rovg 
aXXovg vnfQuytov' ubi slmilis in Coisl. libro glossa. Wess. 

179. 98. O y.ivSvvog nuXivTQonov rrjV fid/riv ta/ev] Su- 
perlus L, XV. 85. y.ui noXXovg rtov BouoTf~)v y.uruiiuXtliv nu.Xiv- 
TQonov inoit]ae r7]V fiu//t]v. Et L. XIX. 109. ?; fiiv fiu/j] rtr/x) 
nuXivTQonog tytviTo. Quae quidcm Nostri loca vocls in niutata 
pugnae fortuna usura manifcstant. Lcxica liac parte manca sunt. 
Wess. 

179. 99. 01 yciQ nQtaftvTuroi riov lMfAy.eS6vcov] Vid. Cur- 
tium L. V. 2. 5. cum Frcinshcmii nota. Wess. 



158 ANNOTATIONES 

180. 14. Elg Se T7]V uxQOTrohv etc.] Dissentire vidctur Ar- 
rianus L. I. 24. avrcov d^ ol f^tiv., inquiens, ^g rrjv ay.Qu.v rrjv tv 
Tij vrjad) umyfoQi^oav , ol de ig rrjv 2uX/iiaxidu uxquv ovto) x(i- 
7iQV[^it.v7]v. Insula eniin, in cuius arcem concesserunt, propter ip- 
s.um urbem erat, ut, quae apud eum continuo succedunt, decla- 
rant: ea vero Acronesus, ut pulcre vidit lac. Gronov., non Cos. 
Sed nihil ea in re insolens. Neglexit Arrianus quid reliqua mul- 
titudine et pecunia factum sit addere. Rectum autem est tlg ti]v 
li'(7)v, ut in Plut. T. II. p. 304. C, et S. Lucae A. A. XXI. I., 
etsi et ibi dg t?}v Koj scripti quidam Codd., quomodo Aristides T. 
L p. 77. nXevauvreg eig t7]v Km. Wess. 

180. 24. /duTQe^uv Tovg GTQUTuoTug^l hego Sitd-Qeyjuv, 
S:rEPii. et Rhod. 

180. 32. Tijg yuQ ytvalug TieQi Tug io/ariug^ Vid. Tib. 
Hemstcrhusium Atticorum ea/ariug optime designantem ad Lu- 
ciani Timon. c. 30- Diodoro ultimi regionis iines eo/uriui, cuius- 
inodi alruvTrjg QAQu(^lug) ea/uTiul L. II. 49. et cap. 53. al rrjg 
2wQiag ea/ariuL tum eo/uriul rijg vmoQtlug L. III. 39. We.ss. 

180. 33. 01 BluQ/iiaQetg dvo/ia^6/.uvoi^ Hos legere alibi 
rion memini. Forsan d/vQog illud (fQovQiov eTHTerei/ia/iievov rfj 
%iov (Duai]liriov /mqu nQog Jlioidcov, de quo Arrian. L. I. 25., 
insederant: sed non bene omnia congruunt. Wess. 

180. 52. Zliu /ieoo)v raiv noXe/iuov Siey.q^vytiv^ ^iexntotTv 
e Reg. schedis si malis, auctor non obstabit. Vid. mox et ad L. 
XU. 56. Polyaen. L. IV. 2. 14. OiXinnog vnooTQtipag diu rov 
oQovg diet^tnioaro. ubi tamen d'ie'§enuiouTO ex linguae genio prae- 
stiterit. Wess. 

181. 58. Tug d* oly.iug i/inQrjOat etc.] De Xanthiis non 
jnulto diversa memoria mandaverunt Philo lud. Quod omn. prob. 
liber sit p. 883. et Appian. Bell. Civil. L. IV. p. 1017. Wess. 

181. 66. Niy.oxQurovg] Secundum Arrianum L. II. 1 1. non 
NixoxQUTOvg ^ sed Niy.oorQUTov. Steph. Diodoro in Archontis 
nomine adstipulatur Dionysius in Dinarcho p. 1 16. Vid. lo. ]\Ieur- 
sium de Archontib. L. IV. 12. Wess. Extra dubitationem Nico- 
cratem ponit inscriptio apud Boeckhium I. p. 250. 

181. 67. Kuiocov OvuXeQiog] Restitue /JoviXiog. Rhod. 
In OvuXeQiov nomine procul dubio mendum est, Adpellabatur Pa- 
pirii collega Kaeso Duilius. Proinde iustaRhodomanni medela est. 
Quo vero modo ex zloviXiog nasci scribendi negligentia OvaXtQiog 
potuerit, nondum perspicio. Forte cum /JoviXiov vocabulum vitio 
esset depravatum, alterum ex sequenti anno adscitum est. De con- 
sulibus his Livius L. VIII. 16. Wess. 

181. 75. Kul yieaf^ov^ Sunt haec plusquam inepta. Non 
negavero, olim in insula eo nomine urbemfuisse, illamque titu- 
lum suuni cum ea conmunicasse. Hoc volunt, quae Eustathius in 
Homer. p. 741. et Hesjchius voc. udeafjog afferunt. At omnia. 



IN LID. XVII. CAP. 27. — 30. 159 

qiinc continue ab nuctorc suMiciuntur, solnm spectnnt Mitylcncn, 
qnae anipla urbs erat ct egrcgio in bellum adparatu insti-ucta, non 
Lesbus illa, Diodoro nb inpcritis librariis obtrusa atque bnud 
dubie ex superioribus inculcata. Suadet et Cospi liber, in quo y.ul 
yttaftov defuisse , Latina nianifesto declarant. Igitur N. Blancar- 
dum , cui amanuensium boc delictum ad princip. L. IL Arriani 
suboluit, laudo inpensc. Wess. 

181. 86. *Ev oTg vni]()XOV y.al ^nuQTiaTu.i'] Vid. infra 
c, 63. Wess. 

181. 6. Ka\ ndvTCov — o.Q/Jf}'og y.ul Gvf.il^^ovlog yfyovu>g 
Tjv'] Mirum mibi quidem hoc accidit. Alexander Charidemum, sibi 
Macedonibusque maximopere infcstum, Athenis in exilium ire 
iussit, kvx'vdn.l4vul3. L. 1. 10. Ipsi Athenienses accepta ad Chac- 
roneam clade unum Charidemum, quem Philippo opponerent, di- 
gnum censebant apud Plut, Phocion, p. 748. E. Et Charidcmus 
tamen dux et auctor consiliorum Philippi fuit omnium ? Dinarchus 
Or. in Demosthen. p. 94. hominem Inudibus effert, quod eo ad 
Persas consilio abierit, ut Atheniensibus ceterisque Graecis suo 
periculo salutem procuraret. Wess. 

182. II. IIhquv — TTjg idiug aQXijg] Vitiose pro uQerrjg. 
Rhod, Praevideo, quid pro vulgata disputaturi sint quidam. Facio 
tamen cum Rhodomanno, cuius correctionem Cospus sua versione 
ratam esse iubet. Wess. 

182. 24. 'EniXu^o/iierog T^g Tov XaQiS]]/iiov CcovT^gl Per- 
slcum morcm illustrant B. Brisson. de Regn. Pers. L. I. 130. ct 
lo. Freinshem. ad Curtii L. 111, 2. verbis Xenophontis ]Avu(i. L. 
I. p. 205. (.itTu TuvTU xiXevovTog Kvqov fXu/iovTO zJ/? ttovi^g 
TOJ' ^OqovtViV inl d-uvuTO). Addo a Medis, ut multa, ad Persas 
videri transiisse: Artaeus enim rex Medorum nuntio imperavit, d 
fu] nuQudio NuvuQog Tov IIuQO(jovd7]v (de quo auctor L. II. 33.) 
7Mj'i6iiievog Tijg K(ovi]g uyeiv avTov ini d-avuT(0 ia Excerpt. Nic. 
Dnmasccni p, 533. Wess. 

182. 35. ^A}^}^ ov yuQ i]v\dvvuTov ^tc.] Vide Curtium L. 
III. 2. Nollem vero hinc conclusione quadam confecisset diligen- 
tissimus Brissonius, latam de capite sententiam ne regi quidem 
Persarum revocare retractareque licuisse. Nihil horum verba prae 
se ferunt: sed Charidemum regia potestate ex inferis non potuissc 
excitari. Verius advocasset S, Danielis oracula c, VI. 16. Wess. 

182. 37. 'OviiQonoXoi'/.ievog ruTg Bluy.edovcov (iQiTuTg] 
Quanta Macedoyium virtus esset conientans Interpres. Ego vero, 
inquietudine virtutis Mucedonicae agitatus, aut in somniis exer- 
citus. Respicit enim eas rerum inminentium species, quae Darium 
anxium de instantibus curis etiam per somnum agitabant apudCur- 
tium L, in. 3. Noster Excerpt. Valcs. p. 305. 6 de (DOunnog tov 
Xoniov Toi3 CT]v /qovov oveiQonoXov/iievog. Apertius Philo lud. de 
Contempl. Vit. p. 893. C. noXXol ovv xul iy.XuXovaiv iv vnvoig 



160 ANNOTATIONES 

vvHQonolovfxfvot Tu TTJg UQug cpiXoaofpiag uotSifia doyfxura. 
Aliud et longe diversum est ovhqotcoXhv ti]v iy.O-ecooiv in eiusdem 
Leg. ad Cai. p. 1039. A. etTuXuvTu xal f.ivQiadag oveiQonoleTv 
y.ui uyQovg oXovg y.ul avvoiy.iug apud Lucian. Merc Conduct. c. 
20. et in Gall. c. 32. cum nota Reitzii. Wess. 

182. 42. ^Hvuyy.u^BTO y.uTuftuiveiv elg tov — yivSvvov'] 
Sic nuQuay.evaauod^ui nQog tov y.ivdvvov et dcuTuaoeiv ttjv dv^ 
vaf.av eig tov y.ivSvvov L. XIX. 25. et 26. Quibus in locis, sic- 
■uti et hic, praelium indicari citra dubium est. Interpres paullo 
obscurius in disci-imen se dimittere : cui tamen ut N. Blancardus 
ad princip. L. II. Arriani propterea insultaret, non erat caussa gra- 
vis. Wess. 

182. 51. TTkeiovg Tcov TeTTuQuxovTa fivQtu$o)v1 Conrenit 
numerus. Diodorus ad Arbela dimidio maiorem fuisse excrcitum, 
quam fuerat ad Issum, protitetur L. XVII. 39. Erat autem octin- 
gentorum peditum et ducentorum millium equitum. Adde c. 33. 
Aliter Plut. Alex. p. 674. C. et Arrianus L. II. 10., ad quem Gro- 
nov. vide , numerum ineunt. Wess. 

183. 69. JlaQu/^oXoig y.al avvTofwig S-eQuneiuig XQcoiievog] 
Vide Plut. Alex. p, 675. B. ^luTQeiuig ut auctori obtrudcretur, 
mhil erat necesse. Wess. 

183. 75. Kai ttjv Teyvtjv'] Etsi saepenumero in medicis 
verum sit, quod de rebus humanis poeta, 

Tvyi] Tu S-vi]Tcov nQclyfiuT^ ovx ev/3ovXia<f 
Iniuriam tamen Philippo Acarnani scribae insignem inferunt, cum 
fortunae magis praesidio, quam arti, hanc Alexandri curationem 
tribuunt. Sibi 'ergo habeaut Trjv Tv/j]V^ ego t7}v Tt'/v}]v medico 
non detraho. Wess. 

183. 82. ylvyyiaTi]vld'keS,uvSQov'\ Litera auctius esse iussi 
id^viy.ov Alexandri huius nomen. Sic ipsemet auclor L. XVII. 57. 
et cap. 80., sic Strabo L.VII. p. 503. A. et Stephanus: quamquam, 
sedulout dicam, .^vyy.i^OTrjg praestaret, quomodo Thucydides, Pto- 
leraaeusetLatini. Vid.Cel. Dukerum adThucydid. L .II, 99, Wess. 

183. 91. Jiul Tug ovofiufyfitvug nvhf.g'\ Cilicias Pylas in- 
telligi, quisque videt. De illis auctor L. XIV. 20. Wess. 

183. 1. ^vvTOfiov Tijv oSoinoQiuv noiovfievog'\ Si con- 
pendiaria via fuisset usus, ferri posset. Scd Darius pleno gradu in 
Macedones perrexit, ut ex Curtio L, III, 8. constat. Lego ovvto- 
vov T)]v oSoinoQiuv noiovfievog^ ut L. XIX. 26. nQoijye ovvtovov 
ri]V noQeiav noiovfievog. et eiusdem libri cap, 32- uveCev'S,e — xul 
GvvTovovg TCf,g noQeiug noiovfievog. Vitium frequens et alibi a no-< 
Lis detersum. Conf. L. Kuster. ad Aristoph. Piut. v. 257. Wess. 

184. 19. Kul Tug riov Inneoiv llug^ Hoc malui, etsi non 
ignorem, apud Herodotum I. 172. et 202. et loseph. Ant. L. 
XIV. 13. 3. atque alibi eikug et elXuSov praeferri. Variatum in 
vocis fui* scriptura, his eil7}v , illis ilijv eligentibus. Audiaraus 



IN LIB. XVII. CAP. 30. ~ 34. IGl 



?, p. 179. Tov d{ lAuSov XQT](Tig xui ttuqu 

OV aVTOV 7] ll?7, O GI]f^iaiV£t. Tl)v TU^IV. y.ul 



Eustathtum In II. B, 

^Haiodo). 7tq(ot6tvtto} 

nu)ML f.iiv 1] lli] yMt to ihxdcv dia rTjC d di(f)d^6yyov ft/a Ttjv 
liQ/ovaav , (og uno tov fiiho rb avaTQHf^o' e§ ov tot€ ym.I to 
TTtdiiXov. voTiQov de ov/ ovT(og , o.)X iv tw t uvToTg ?/ yQt/jftj' 
quciu quidem Granunatici locuni non neglexit lo. Henr. iioeclcrus 
in Lect. Polybian. p, 113., eamdcm ex Polybii schedis scribendi 
Tarietatcm enotans. WESiS. 

184. 21. Triv dtT(~)V m'Qov cpdXc/.yyu ctc.] Acici ordinem ali- 
tcr disponuntCurtius L. lll. 9- ct Arrian. L. 11. 9., quos vide. Wes.s. 

184. 30. "QoTB diu Tt]V 7ivy.v(')T}]Ta rtov fjuXXouivcov etc. ] 
Imltatur Curtius L. 111. 11. 4- de Maccdonibus hac ipsa in pugna, 
sed conferli.) inquit, et qudsi cohacre7ites , tela vihrare non 
potertint: simul emissa, in eodem concurrentia inplicabantiirj 
levique et vano ictu pauca in hostem, j)lura in humum innoxia^ 
cadebant. ubi Acidalius ct Raderus non sunt ncgligendi. ^vva- 
7ji.hill,iiv y quod succcdit, et ululandi ante pugnam morem, expli- 
citum si dcsidercs, cumulatissime satisfacient Ezecli. Spanhem. ad. 
luliani Or. I. p. 233. ct Car. Du Fresne ad loinvill. Dissert. XI. 
et XII. p. 204. etc. Wess. 

184. 43. KuTUTiQOTiQrjaat r(ov IIcQa^ov'] Quod Basileae 
cxpresserunt nQOTeQiiaui, frequcntissimo in his libris usu muni- 
tum est: nec sequor tamen. Alterius se patronum prolitetur Poljb. 
L. L 47. et Excerpt. p, 1413. Wess. 

184. 54. OvfiojLiaxovvTeg'] Vidc IIIust.Grotium in S.Lucae 
A, A, c. XII. 20. ct Ilaphclii Annot. ex Poljb. ad eundem locum. 
PauIIo ante si cum Rhodomanno scripseris i^ib y.ui noXXol TQav' 
(.laaiv , non aberrabis. Wess. 

185. 72. UeQl fiev rb rov J. red^Qinnov'] Sic correxItRho- 
domannus in not. Addend., addicentibu» scriptis Codd. Conf. ad L,' 
V. 23. et de Oxathre Curtium L. IIL 11. 8. Wess. 

1 85. 78. \4rTiS,vrig y.ul ''Feofiid-Qr^g etc.] Arrlanus QAvu^j. 
L. I. 11.) r(7n' de HeQa^ov unei/avov fiev 'AQGuy.tig y.ul "Peofd- 
^Qi]g y.al ^ATiCvt^g r(ov eni rQuviy.(o tjyi]aufiev(jov rov in7iiy.ov. 
(/.nodvriay.et de xut 2u/3dy.7]g b Aiyvnrov auTQuntig. Stepji. 
^Atttvtig^ Sic Persae huius nomcn instauravi. Caussam dcdi ad 
Imius libri cap. 21. Acgypti satrapa, qui et hoc praelio cecidit, 
Arriano est ^u/j'(/.y.i]g, unde Curtio L. III. 11. 10- et L. IV. I. 28. 
idem nomen , nam scriptae eius schedae mire variant , a viris do- 
ctis rcstitutum est. Wess. 

185. 89. ylvGui rr^v aefivoTTjTa tt^C nQoaTuaiag'] Negli-- 
gere tanti regis niaiestatem ., seu, ut Sallustius lugurth. c. 33., 
contra decus regium faccre. Paullo aliter Polyb. i^xcerpt. Lcg. 
p. 1 173. y.(n vofiiaavregvnb rov (IhXonoifierog ufiu r])v dvvufitv 
y.ui r))v nQoaTuaiuv y(/.TuXeAvaOai ri]v '^F(Ofi(J.i(.ov. Potentiam in- 
dicat, qualiscorum csse solet, qui multis clientelia nituntur, ut benc 
VoL. IL II 



*J 



162 ANNOTATIONES 

magnug Casaubon. ad Polybii L. I. p. 131. cd. Oronov., quem vide, 
sicuti de Persico lioc more B. Brisson. de Pers. Regn. L. IH. 37.Wkss. 

185. 4. T.^ovg thqI ravru uvannQo^itPovg etc.'] Idem est ac 
niOiTitiQO/ntvovg apud Lucian. Zeux. c. 10. et supra L. XVI. 81- 
Opportune scriptor L. II. Maccab. c. XII. 22. (iJGra noXXuy.ig vno 
T(7)v idicov (jXu7ixi(sd-ai y.a\ raig r(ov 'S.i(f(ov (\y.fiaTg uvanitQiodai. 
Phiio lud. Leg. Special. p. 799. D. saepe de tauro cornupeta lav 
Tiva. ravQog uvantiQag unoy.Ttivvi' VVess. 

186. 21. *iix TTfg fiuGiXiy.Tjg Gy.ijVrig d'ii(fOQovvTO^ Cum ea 

lectione (ydi^fjg') quae est in margine videntur facere cum alii loci, 

tum hi p. 596. ovy. oXiyov di y.oGfiov y.ul yuQuv ftuQljaQiy.riv^ 

uQyvQiov Se T(xlavru Tqig/iXiu. p. 620. initio , y.al noXXa Tijg 

yuQrig uy.QanGruxaig rjdovuTg y.uravdXioaiv- unde et verbum yw 

^offrXaxfrvp. 601. Uj.ia di rfj St(i};it tov/JaQilov noXX(ov /Qri/id- 

T(ov y.ty.vQiivx(jog>naQu (.liv yu0 T(7)v yuto(fvXuy.ovvr(ov nuQtXu^tv 

oy.ray.iG/iXmv ruXdvrcov uQi&/ii6v. Praeterea quum modo dixisset 

^uGiXiy.ug Gy.fjvug numero multitudinis, cur suhiicere.t f-iaGiXiy.i)v 

oy.r^vijv numero unitatis? Haec faciunt ut margini adscriptam 

lectionem ei quae in contextum recepta est praeferendam censeam. 

Steph. 'Ex TTJg /3uatXiy.T]g ydl^r^g dti(foQovvro'\ Idem et ego probo. 

Tum ob ea quae vir doctissimusproduxit, tumquodregiumtaberna- 

culum milites intactum omiserunt, Curtio teste L. IIL 11. 23. et 

Nostro c. 36. Video equidem Freinshcmium monere, Diodorum 

parum caute hoc et insecuto capite regis tabernaculum a Macedo- 

nibus direptum prodidisse: Blancardum praeterea ttJc (Jy.^rjvrjg con- 

tra Stephanum proiiteri patrocinium ad Arrian. L. II. p. 110. 

Frustra uterque. Nam cum paullo ante scribit niQi rug ^uGiXiy.dg 

ay.Tjvug Macedones colligenda praeda occupatos fuisse, non neces- 

sario indicatur^ regium tentorium fiiisse a militibus adparatu va- 

euefactum: plura propter illud erant alia, quae in praedam versa 

sunt; quorum e numero et illud, in quo mater, uxor liberique 

Darii, ut cap. 36. dicetur, tendebant. Illis ergo despoliatis haud 

pauca regiae gazae egesta direptaquc sunt a militibus. Wess. 

186. 26. 'E(p' uQ/idr(ov d/ov/ii. xara/QvG(ov\ Armamaxas 
Graecorum exemplo vocat Curtius L. III. 3. 23., ubi post diligen- 
tem B. Brissonii operam multa viri docti. We.ss. 

186. 35. Ka\ rug ia&Tirag ntQtQQrirrovGui^ Philo lud. 
loseph. p. 528. D. y.al rug tad-Tirug niQiQQr/^^d/iitvog. Plut. Anton. 
p. 951. F. Cleopatra niQtiQQ/f^aTo rovg ntnXovg tn uvt(7). Dio 
Cassius L. XLVIII. p. 433. E. y.ui rdg iad^rjTug ntQitQQ^jyvvvro. 
Aliud est ntQiQQrfS^ui rojv tG^-rjru, quod alteri eam violente de- 
ripere exprimit. S. Lucas A. A. XV^I. 22. ot axQarriyol ntQtQQrj- 
'^avreg uvt(vv ru i/idriu. Plut. Poplic p. 99. F. lictores ntQitQ- 
Qijyvvov Tu ifidriu. Mox auctor ipse, oi di rug iadTiTug ntQiQ- 
Qi;y7'vvTig. Saepeque alii, a Bergloro ad Alcipliron, p. 130- ex- 
citati. Quod quidem discrimen, ipsa seimonis indolc stabilitum, 



IN HB. XVir. CAP. 35. —37. 1C3 

Diodonis plurcsque e recentioribus ncglcxerunt. En tlM Pliilon. 
lud. loscph. p, 557. E. log idovTug — avoifiM^ut xai rag iaOT- 
Tug dia(t()>]'i,uvTfg iy.duy.Qvtiv. Appian. L. 1. Bel. Civil. p. 6 50. 
xuvTU dnuiv (Mcrula) — TrjV Te tai)^T^Tu y.uTt^j^^f^e. et quos con- 
duxit, discrepantem verborum usum optime expediens, vir prae- 
clarus nd Xenopliont. Eplics. Miscellan. Obs. Vol. V. T. llf. 
p. 04. Porro sollemne in Persis ctiam inter feminas fiiisse, ut 
luctu miseriisque pressae vestes lacerarent, dociierunt Stanleius 
ad Acscbyli Pers. v. 124. et 199. et Cellar. in Curtii L. III. 1 |. 
25. Wess. 

180. 42. Hyor d uvTug<) oi jLih' etc.] Ita interpungo. 
Alioqui pronomcn redundaret, neglectum propterea Basiicae atque 
in Reg. 2.; quod etsi Diodoro non praeter morem, pracstat tamen 
istud. Wkss. 

180. 51. Tu — fieyuXu ihuxquv a7TrjQT7]to] Vide nd L. III. 
07. p. 237. At quae fuyulu ea? contra quae statim ponuntur ru 
noltfiiu. Scio omne admirahile et memnrandum ^^cyapossedici, et 
fjuae a viro amicissimo adscripta sunt Luciani Nigrin. c. 1., prae- 
ferrem tamcn (.uihyu aut fitiliyiu^ si libri addicerent. Mox 
aTud^[.iug T(7)V doQUTiov Lexica de capulis accipiunt. Melius Inter- 
pres. Vide Hesjchium in ZuvQiOTr,Q. Wess. 

187. 00. Kui TuTg • — yvvui^i nQOGnintovoaig e.tc.'] Ex- 
spectasses y.ul Totv — yvvuiy.Tov nQooninTOvotov etc. ovy olov 
Gvvini).u[jtod-ni Tivog., aut certc absentiaiu toi) Tivog. Sed opti- 
/Hiis talia excidunt. Vide haec Herodoti L. VI. 21. y.ul d)) y.ul 
noujOuvTi 0Qvviy(o doufiu — y.ul did('/.':^uvTi, tig isay.QV('i. Tt tnt- 
ct To OtfjTQov. Xenoph. Ages. p. 13. ed, Lond. ToTg d' uv diu 
yrjQug y.uT(iXtinofievoig uhyfiuXioTOig ., nQ0OtTu'^ev enifitltTo^-ui 
uvTiov. loseph. Ant. L, XV. 2.2. "YQy.uv^Tj d^ uvuyOtvTi, Wquu^ 
Tr^g — en uvtov tnitiy.eoTeQov nQoo)]Viy&}]. Pausan. L. I. 27. 
p. 04. ovTt Vj diiiovoa onouiv Ti didwoiv eJdvTu , ovre TuTg (fe- 
Qovouig inioTUfitvuig. Et Diodori L. XV. 75. fUliuoloig dt no^ 
Xefiovfitvoig vn ^Qyeuov , X('<Q->]g vn !A&7]vui(ov nefiqO^eig etc. 
ello)]d)jOe ToTg OXiuoioig. Quibus quidem in locis si casum pa^ 
trium viri pracstantes et bene patrio in sermone callentes collo- 
cassent, a Grammaticorum non dissensisscnt decretis. Wess. 

187. 71. KuTuXu/Jofitvoi Tqv Tov /luQeiov oy.r^vi^v^ Vide 
mihi Curtium L. IH. 11. 23. et Plut. Alex. p. 070. A. We.ss. 

187. 77. JlXtiovg T(uv di/.u, fivQiud(ov^ Hunc numerum 
praeoptavi ob Curtii, Plutarchi et Arriani consensum. lustinus 
longe infra hanc multitudinem est L. IX. 9. variisquc doctorum 
virorum coniccturis ad Curtium L. 111. 1 1, 27. et Arriau. L. II. 
IJ. p. 78. ansam praebet. Wess. 

187. 83. MtTuXufipijiViov uXXov e$ uXXov Twi^etc. ] Di- 
stinctius Arrianus dicto loco, ct Aclian. Histor. An. L. VI. 48.^ 
quos et ad Curtii L. III. H. 12. Freinshcm. antcstatur. We.ss. 

11 * 



164 ANNOTATIONES 

187. 87. MtTCi rTjQ eruiQiyTjg 'innnv^ TiTn' ijrnHOv tuiv 
iTuiQMv ovo^auCo/iiivcov av(TT7jfia L. XV^III. 2. et L. XIX. 28- 
Apud Appiaii. Sji-iac. p. 173. "mwQ^ 't^jv iy.uXovv tcuiQiy.TjV. Ad 
qucm moduiu saepe alii. Equitcs eraut, sodaliu.ui nouiinc insigncs, 
robur equestris inter Macedonas militiac, Plura si velis, consule 
H. Vales. ad Excerpt. Polyb. p. 358. ed. Gronov. ct Freinshem. 
in Curtiani Indicis vocc Amicitia: nam Blancardum ut adeas, ne- 
cesse non puto ; debet enim pleraque omnia Freinshemio. Wkss. 

187. 2. u4tovvuTov'\ Recte veteres membranae. Consentiunt 
Arrian. I4vu[i. II. 12. Plut. Alex. p. 676. B., aliique: quin et 
auctor ipse L. XVI. 95. Wess. 

188. 12. IIuQTjK&e nQoc Tug yvvuTy.ug] Phrasin illustrat 
Davis. ad Max. Tyrii Dissert. XXI. p. 578-, quem, si lubet, vide. 
Adiissc vero captivas reginas et vidisse Alexandvum Plut. Alex. 
p. 676. C. et Curtius III. 12. agnoscunt. At apud Gellium N. A. 
L. VI. 8. Appion, vicii, inquit, hoslis uxorevi^ facie incluta 
viulierem., vetuit in conspectum suum deduci ., ut earti ne oculis 
suis quidem contingeret. Et Piutarchus de Curiosit. p. 522. A. 
ovdtL'Ile^uvd'Qog tig oxpiv ijldt Tr^g /tuQtiov yvvuiy.og., tvnQtnt- 
OTUT}]g tivui ktyofitvijg , uXXu uQog tijv /nrjTtQa (foiT(7)v — o?'/ 
vntfittva Ti)v vtuv -aui y.uXrjV idtTv. Quae quidem non convenient, 
nisi si Darii uxoris , pro orientaiium more, 

Lutea demissos velariiit flammea vultus, 
Confer Gisb. Cuperi Observat. L. iV. 10. Wess. 

188. 21. Kul yuQ xul ovTogl-ilt^uvdQog iauv'] In his de- 
curtandis nimii sunt Reg. prim. et Basil. Satis fuerat, si posterius 
xc/.i resecuissent. Infra cap. 114- tiyTtv o (juailtvg, f.i7]div (fQov- 
TiaTjg., (X) ftTjTtQ^ y.ui yuQ ovTog \4Xt§uvdQog. Curtius, expressis 
Latinc Diodori verbis, SisygamOis^ sic regiae matris nomen scri- 
bit, advoluta est pediius eius, ignorationem nunquam antea visi 
regis excusans: quam manu adlevans rex^ noji errasti, inquit, 
mater ; nam et hic Alexander est L, III. 12. 17. Wess. 

188. 31. TTjv fitv yuQ d-cQuntiuv uvtT] nuauv etc. ] Plut. 
Alex. p. 676. C, d^iQuntiug Tt y.u.l TtfiT]g, 7]V tlyov ., ovd^ oTtovv 
a(ptiXtv. Rhodomannus de servitiis recte accepit, quomodo o/kov 
^tQuntiug Philo lud. L. I. Vit. Mos. p. 625. B, dixit, Adi lac. Pe- 
rizon. in Aelian. Var, Hist. L. II. 2. et infra L. XX, 11. Wess. 

188. 41. HoXXfo /jtXTitov iarl tov nuTQog] Adblandiri pos- 
set ^taTUi., nisi Alexander ex pueri constantia, et quod sui con- 
spectu nihil conterritus esset, videretur conficere, eum patri, qui 
fugam ingredi, quam cum adversario in arenam descendere malue- 
rat, longe praestare. Mox jT^g ntQi uvTt]v aef.iv(jT7]Tog rectius for- 
tasse expresseris honestatis eius , uti /3iov atfiv(')TT]g in Aeiiani L. 
IL Var. Hist. c. 2. et S. Paulli I. ad Timoth. II. 2. ct III. 4. Wess. 

188. 47. Eig uy.uTua/tTu nQoantativ duy.QV(/.\ Vid. erudi- 
tissimum virum ad Xenophont, Ephcs, Miscelian. Observ. Vol. V. 



IN LIB. XVII. CAP. 37. ^ 40. 1G5 

T, III. p, 01. Sacpe Nostro uy.aTaax^rog oQi^irj 'uy.araa/crnv 
TivQ , uy.uTu.a/tTog QVf.irj , quorum iiupetus sisti vox potest. !S, 
lacobus Kpist. c. III. 8. T?}v d^ yXojaauv nvdeig dvruTui uvdout- 
7io)v duiuuauf uy.uTua/iTov y.uy.ov. In quam sententiam, etsi di- 
versa translatione, Plvilo lud. de Somn. p. 1 145. E. to yuo aio- 
fiu diuroi^uvTig y.al tuauvTeg a/u)M>MTOV , xud-uneQ Qevf.iu uy.u- 
Tua/iTov , (fbQeoOui. Et de Insid, Potiori a Deter, struct, p. 186. 
1), tTi TOivvi' aoi Xtyco ro nXljdog, wv u/a)u'vov yXfoTT/jg Qtvfiu 
uviTiia/eTov die'(f9iiQev. Sed haec nunc non agimus. Wkss. 

188. 55. .Ai ftev yuQ rwv noXicov noXioQy.icxi etc.J Paria 
Ciccro pro Marcello c. 2. Nant bellicas laudes solent quidam ex- 
Hnuare vevhis, easfjue detrahere duciOus, conmunicare cum nml~ 
iis, ne prupriae sint imperatorum. — niaximam vero partem 
fjuasi suo iure fortuna sibi vindicat, et quidcpiid est prospere 
gestum, id omne paene ducit suuni ctc. Et lo. Chrjsostomus Or. 
VI. ad Antiochen- T-. H- p. 76. E. Conf. Ezech. Spanhem. ad lu- 
lian. Caesares in notar, conprobatix)nihus p. 96. Exccliuut pro- 
fecta inter iUiistria Alcxandri facta admirabilis hacc et clementia 
et continentiii, meritoquc laudibus efteruntur a Philippo tanquam 
vere rcgia: ^juaO.r/.a yu.Q ruvTu \n Luciani D. Mort. XIV'. 1. Wess. 
189. 64. /Jio y.ai rovg nleioTOvg oqcIv eari T])v evTv/luv 
ctc.] Induxi ingestum a sciolis vvv ., sententiae maiestatem vehe- 
menter iumiuuens. Adi not. in L, XIII. 30. Wkss, 

189. 79. licuX Ti/V fiev c'.Xt]i)ivrjV eniar. unoy.QvrliafievoQ'^ 

Non congruunt quae apud Curt. IV. 1, et Arrian. II. 11, Wk.ss. 

189. 93. Ku\ /(OQ\g\ Acschines Or. de Legat, fals. p. 37. 

y.cii /ioQ)g elg rovg neQi to fjtjfia fiiad^ocfOQovg Qtc. Plura huius 

gencris in supcrioribus adferre memini. Wess, 

189. 96. iVfx;yO«rot'] Arrianus iiiAlexandri cxpeditionc lib. 
II. c. 24. LrlvrjcrjTov uominat hunc Archontem, non vero Niceratum, 
P.VJ.ivi, IuDion\siil)inarcliop. 1 16. Niy.tiTr^g huiusanni Archon ad- 
pellatur: unde jV/x?;toi; ethic et apud Arrianum refiiigit lu.Meuisius 
de Archoiit. IV'^, 13., coniectura satis plausibili. Wess. 

189- 99. FQvXog XaXy.idevg^ Praestaret rQvXXog. Euscbio 
F.vQvXag XuXy.idtvg.) quod laterc vidctur in Rcg. prim. UovuXog. 
Wess. 

190. 10. Tco ^HQay.Xei Tco TvqIco Ovaai'] Dc co II. Vales. 
ad DionisExcerpt. p. 1 10. et lac. (ironov. ad AiTian. p. 89. Wess. 

190. 14. TeOc/.QQtyyoTcog vntfievov rrjv no).io(^y(av^ Sic 
scripserat, uti riduQQ^y.cjTcog nuQUTc/.S^uaOui L. XI, 36. ct re- 
9uQQ?]y.c')TCog tdt/ovro rrjv enicfOQuv huius lib. cap. 19. tum re- 
dciQQijy.oTcog rifV rwv Muyedovcjov eqiodov vni'fievov cap. 76. alia- 
quc eiusdcm formae o«tendunt. Wess. 

190. 27. Kc/.Ta yT^v a/eciov unQuyficj.TivTov ovaav^ Cuiu.s 
obsidio tentari tcrra vix poterat. Sic Polybius L. IV. 75. »^^4 to 
rl]V Tt /joQuv TTjv tiIqi^ uvtov OTtvr^v iivui Kui Svae'fi(J(jXovy iv^ 



166 ANNOTATIONES 

re /MQinv AnFArMATEYTON y.al ^vanQoaoihv. i. e. op- 
pug7iation6 aUpie aditu cUfficile. Apud Suidam in ea voce ro 
(},7T(]ayfiuT£vrov quod conmercio et negotiatione caret, indicat, 
ut bene Kusterus ; longe vero aliud in Musonii fragmento apud 
Stobaeum Tit. XVIII. p. 167. to evnoQiatov rov dvanOQiaTOV, 
y.ul T(j unQ('.yuuT£VTOV rov fHTu nQuyfiuTMv — nQfmodtaTtQov 
nimirum quod sine multo labore paratur. Syneslus Or. de Regn. 
p. 4. B. ov yuQ wantQ nuQuyheTui roTg uvd^Qionoig fiaxuQiofidg, 
ovTtog unQuyfiuTevTOig diuacol^iTui. qui diversus vocabuli usus 
ex variante significattone tov nouyfiuTevead-ui pendet unice. De 
Tjro opcribus et natura nmnita Arrian. L. II. 18. Wess. 

190. 32. Ttjv nuluiuv Xeyofievtjv Tvqov] Vid. adL. XIX. 
59. Wess. 

190. 44. Ku\ vuvfiayjuv eToffiovg y.ureay.evutov'] Debetur 
hoc Rhodomanni coniecturae, in qua acquiesco ob Reg. librum. 
Mallem praeterea y.u.] nQog t))v vavft.f ne et hac parte oratio hia- 
ret, consentieuts eodem. Wess. 

190. 59. 'jQ? — diheive rh yuruay.evu^ofievov'} Planius 
videri posset dieTeiveTO., nisi ipsemet auctor L, XI. 6. (o/vqovv 
To TeTxog.) diuTeTvov ent aTudiovg TeTTUQuy.ovTu, L. I. 48. enl 
TooovTov — diiveive Totg XQovotg i) d6'iu tovtov tov [SaotXecog. 
Itaque retineo. Wess. 

190, 63. KrjTog untaTov ro fi^ye3-og~\ Curtium si audis L. 
IV, 4. 3. baec inusitatae magnitudinis bellua serius se ad molem, 
quam Macedones iecerant, adplicuit, Wess. 

191. 73. z:/vvufievu diuTQontjV y.uicp6[:Ioveto. nuQcxax^ad-ai] 
Nostcr Excerpt, Ursin. Eclog. xxvii, dtuTQOni] fieyulrj to avve- 
dQiov eneoxe. quod quidem Suidas exscribens idem ait esse ac 
cvfinu9-eiu,v.i or/.rov. Ego pertur6atio?iem ammi ao consternatio- 
nem cum Interprete praefero. PoIjbiusL. III.85. rrjXty.uvTijv avv- 
i[^ri yevtad-ut diuTQonrjV, wctts etc, tanta secuta est animorum. 
Qonsternatio. et L. V. 60. y.uTunen}.r^yftevog di tjjv diuTQonTjv 
WTiov, e'^e'nefiilJe ctc. Wess. 

19 J. 76. AtficAToeidrj ti]v nQoaQipiv eix,ov'\ Prodigii meml- 
nit Curtius IV, 2. 14. Wess. 

191. 85. HQoaedr^ouv to — • ^ouvov t/J /^ctaei'] Hoc malui, 
ex Ycteri codice sumtum. Vid.L.XIH, 108. Similiex caussa7rfc)«? 
ioTiv txcov T^vvuXiog., ne qua aufugeret, et Venus, cogno mento Mor- 
pho, exovaa y.al nedctg neQi roTg TioaJ, quamquam huius diversior 
latio, apud P.iusan. L. IIL 15, Adiunge Curtium IV. 3.21. Wess. 

191, 90. ^0':;v[jeXcov TS y.ul y.uTune7.Ti7)v~\ Eundem in mo- 
dum disiunctim 6'^v[ieXeTg y.ul xuTunelrut L, XVIII. 70. Sed locis 
paene infinitis 6'S,v[jeleTg xuTuneXrat. Nihll tamen novandum cen- 
seo, quod 6'£.v[ieXeTg tormenti genus, catapultismiuus, recteindicent. 
Vid, huius Ub. cap. 45. L. XX, 50. ct 81. Wess. Cum Wessclin- 
gio erratSchneiderus inperversa adVitruv. II. p. 338. disputatione. 



IN LIB. XVII. CAP. 40.-43. Itj7 

191. 2' *^0 6il4Xi^avSQog — n'ki]Q(oaag naaag rug vavg^ 
Serius contigit, sl Curtio fides, Nam principio obsidionis Aiexaa- 
der classe plane dcfectus erat. Adi eum L. IV. 4- Wess. 

19:i. 19. l^Qy^aTTig areftog fi^yug infytrero] Conf. L. I. 39. 
Nautae ventum eura, Syriae oram infestantem, fieXa/.i^J6Qfiov 
nigniin lioream vocitabant, teste losepho B. lud. III. 9. 3. Erat 
ibi, ut oliis in locis, niire inpetuosus, f.ieXu/A^6Qeiov nvevfiu 
fttatov y.al (pQiy.iodeg propterea Straboni L. IV. p. 276. B. cum 
nota Casauboni. Wess. 

192. 35. 01 di TvQioi ahetg^ "t/ovrtg re/vhag^^ Mirum 
cur Tjrios universos uXteTc adpellet. Erant sano eorum plerique 
rci nauticae studiosi, nec uXieTg tamen sive piscatores. Doctis- 
simus De La Barre , cuius sollerti operae excerpta Codd. Reg. de- 
beo, adscripscrat, lego uXetg viultos^ aXetg t/ovreg Te/viTug. 
Optime^ si Herodotus inter manus esset, deque eius dictione age- 
retur constituenda. In Diodoro nusquam reperitur id vocabuli, 
neque audeo ab IoniI)us repetitum invito obtrudere. Scribo itaque 
TvQtoi uXietg e/ovreg y.ui Ti/virag: ut innuatur, Tyrios ct pisca- 
torum et artificum opcram inpendisse in machinas fabricandas. 
Atque hoc machinae, quas ad retundendam vim hostilem adhibi- 
tas dcinccps describit, confirraant. Wess. 

192. 39. ^td Tivog fi7]/avTjg diavevovreg'] Hoc quidem Va- 
rini Camertis Lexicon interpretatur per y.vy.Xoijvreg. Sed haud du- 
bie verissima lectio cst direvovreg. quomodo etiam infra p. 586. 
usurpatur. Mutuatur autem vocem a poctis, quibus dtveveiv pro 
divetv flectitur. Rhod. ///« rivog firj/avT]g divevovreg] Au&us 
sum corruptae voci literam detrahere, fretus Rhodomanni consen- 
sione et sernionis, quo niagnum inter diaveveiv et diveveiv discri- 
men, genio. V^iam auctor monstrat c. 45. quando iisdem de rotis, 
y.ul diu Tivcov OQydvwv rovrovg divevovreg. Novi Hesychianum 
^tuvtvei., TQt'(fei {leg. arQt^qei} y.vxXet. quod a Grammatico ex- 
cerptuni citra dubium est ex libro, quem huic siminiraum vitium 
inqufnaverat. Henr. certe Stephano probari non potuit, qui, tam- 
etsi hic nihil adscripserit, in Thes. sui Indice p. 738. , prolatis 
Diodori vcrbis, sibi ea displicere profitetur. Wess. 

192. 42. IMuXay.utg noi xal avvevdidovoatg xuruay.tvatg] 
Vid. mox c. 45. Wess. 

192. 55. T^v -^ ovQiyyu'] Intercapedinem fistulae seu 
canalis instar, sic Rhodomanni notc», me non interccdentc. Saepe 
otQtyytg angusti sunt et flexuosi mcatns, sive cavernae ?ninutue 
terrarum^ quas Graece syringas adpellamus, vcrbis Ammiani 
Marcellin. L. XV^II. 7. p. 183., unde avQtyyeg Alyvnriai., quae 
Creticis labjnrinthis conparantur, ab AeUano de Animal. L. VI. 43. 
ct L. XYl. ] 4. Wess. 

192. 61. MoXig anerQ^jjavro] NcqTic hoc seae conmcndat, 
nequc uneoTQtipuvro Reg. pr., quantumvis recurrat L. XV' III. 47.: 



108 ANNOTATIONES 

liaeret enlm eodem in luto. Dederat auctor uTtiTQiipavTO, ut solct. 
Vid. not. iu L. XV. 4. Wess. 

193. 72. Tag Iml^ad-Qui; Im^a^^^MVTOOv'] Conf. L. XIX. 
51. Wess. 

193. 76. TQiodovTag TraQr^yy.icrTQM/ntvovg] Non alio sensu 
T« 7TaQTjyy.iaTQC0f.ui'a /jtXi] nXfiora /qovov {f.i(.itvovTa Plut. Sym- 
pos. L. II. p. 631. D., quilms hamati hi tridentes nihil cessisse, 
imo vero ob plures uneos videntur formidolosiores fuisse. Wess. 

193. 85. yilXoL ()' uXievTiy.u diy.Tva etc.] Meminit retium 
hoc ex loco lust. Lipsius Poliorcet. L. V. 3., quorum in ohsidionibus 
usum Philo, quem ille inspexisse non vidctur, Poliorcet. p. 95. 
sic declarat: yQi']Gif.ia ()' Iot\ y.al t« nQoy.uTUQTitoficva na/Ja 
.AMOlByili^TPA ex tov Hvgv nQog Tovg y.uTu Tug y.)u\uuy.ug 
^iu Tiov diu/Su&Qcdv Enl Tu Ter/i] avufJuivovTug. otuv yuQ iniQ' 
(iicffi uvToig Qudicog uvvS-tovTog (leg. avvdeovTog^ vno/eiQioi yi- 
vovTui. quae quidem optime huic loco conveniunt. Habet idem 
Mechanicus p. 99. remedia contra t« iniQQinTovfieva .AIMOI- 
Ii.^lII2TPyi , quae vide. Sumtum autem repetitumque retium 
id genus videtur ex Pittaci, unius ex septem illis sapientibus, arte, 
qua Phrynonem ocoulto reti inpedivit apud Strabon. XIII. p. 896. 
A. et Festum in Retiariits. WEas. 

193. 95. ToTg S-QuavTUTu (.w./o!.ievoig'\ Quod Reg, pr. of- 
fert \)-QaavTUTCog.) illi reuiittimus. Grammatici glossa est, non 
recordati Graecorum consuetudinis, de qua Ezech. Spanhem. ad 
Piut. V. 46. Aristophanis. Porro conmentum Tyriorum clypeos- 
que illos aheneos , multo igne tostos , quos repletos fervida arena 
e muris subito devolvebant, non practeriit Curtius L. IV. 3. 26., 
cui ApoIIodorum Poliorcet. p, 17. adiunge. Wess. 

193. 3. Jlaauv dey.TixrjV (jcovrjv nQOiefievoi] /ley.Tiy.riv cor- 
ruptum cx (yfjyTfx?;»/. Rhod. Iluaav de?]Tty.rjv (fcovi]v nQole/Lievoi'] 
Restitui Diodoro, quod eum reliquisse pulcre perspexit Rhodoman- 
nus. Quid enlm oey.Tiy.')] q:cov7] erit? an recipi quae potest? Apage 
ineptias. Ocovi] derjTiy.t] , qualis supplicum et orantium esse solet, 
ut Aoyog dei]Tiyog apu4 Plutarchum. Clare Noster in Excerpt. 
Ursin. p. 332. de Cretensium lcgatis y.ul nuaav dei]Tiy.i]V nQoie' 
(.levoi cftovrjV^ i'§e&eQ(/.ntvov Tovg To avvedQiov Gvve/ovTug. Sic 
enim legendum. Wess. 

193. 9. Taig (lep ^QenurrjCfoQoig y.tQaiaig^ Vid. ad L. 
XIII. 78. Keouiui antennarum in modum e murls promicabant, 
quarum XtdocfOQOig pracgrandes lapides in subiectos decutiebant: 
«TTo TCtJv yeQutcov }J&(jvg (leyiaTovg ucfttvTtg Philo Poliorcet. 
p. 91. AQenuvi]Cf6^oig arietum et aliaruui machinarum, quibus 
isuspensi erant, funes lacerabant. Philostrato L. I. Icon. 19. p. 791. 
()Qcnuva eni doQc^/.TOJV, Cnrtio asseres sunt A'alidi, quibus uncos 
ct falces illigaverant L. IV. 3. 24. Philo vero illi, quem dixi, 
usui ibid. p. 100. dQtnava y.ul y.tQuiug admoveri suadet. Denique 



IN LIB. XVII. CAP. 14.45. 1G9 

nvQ(p')QOig^ ut mox indicatur, massas ingentes casquo candentes 
in hostes devolvelant. Vid. eundem Philon. p. 95. Scd quid u.l 
Tiov y.Qioiv ()Qfn]TfjQiai erunt? Interp. arieticm quHms concita- 
lantur funes^ non dissentiente Lipsio Poliorcet. L. V. 8.; neque 
male illi, ita si scripscrit auctor. Fecero tamen cum Casaubono 
ad Aeneam p. 1797. ed. Gronov. oQiufSTrioiaq corrigenti, et quac 
juechanici aQTi]i.iaTa y.qivjv vocitant, intelligenti. ''OQfiicsTr^Qiaq^ 
sive retinacula^ quibus asseres suspenduntur , Philo habet Po- 
liorcet. p. 91., TU)v y.Qmv uQXi]ixaTa Apollodorus Poliorcet. p. 23. 
et p. 26. ctc. Wess. 

194. 14. ToXq 81 Y.dQu!S,i y.ai TaTg GtSriQaTg /f^aiv etc. ] 
lungit corvos ferrcasque manus, sed navali in praclio, Applan, 
Bcll. Civil. L. V. p. 1159., nequc neglexit Curtius L. IV. 3. 24. 
Conf. io. Brodaeum Miscell. L. II. 30. et lo. Scheffer. de Nav. 
Milit. L. II. 7. De &a)QayJoig quae dixi ad L. XIV. 51.;, nou muto 
sententiam. Wess. 

194. IG. JJaoag Tag f.if]xavag heQyeTg TioiovvTEg^ Omnes 
opj)ugnantimn mnchinas eludebant Intcrp., quasi aviVcoyHg cum 
Reg. pr. legendum censuisset. Ego vcro non laudo, nec vocem 
extra Glossas mihi, quod quidem meminerim, non lectam scriptori 
inculco. Hoc vult, Tj^rios propugnatorum manibus omnes omnino 
niachinas efiicacissime usurpasse : quod ipsum praecipit Philo Po- 
liorcet. p. 98. iviQyT] de Got tu ^eh] TiuvTa eaTio, y.at ol yQtoi, 
y.al Tu. TQvnuvu, y.ul ol xoQuxeg ctc. Wess. 

194. 23. ^EntGTrjGag eni Tovg neTQoftdlovg y.uTuneXTug"] 
Vir doctus cu?n catapultas super lallistas statuisset: quae equi- 
dem non intelligo. An catapultae ballistis fuerunt inpositae ? Cras 
fortasse credam, hodie non placet. Tu verte, cum catapultas con- 
tra ballistas (Tyriorum) collocasset. Id erat ex usu rei militaris, 
ut ex Philone ibid. p. 100. Leon. Imp. Tactic. XV. 47. et huius 
lib. cap. 85. videbis, neque ignorant nostri mechanici, etsi alio 
nunc raachinarum genere abutantur. Wess. 

194. 29. I\IaQf.iaQivovg TQo/ovgl Haud scio an sint 7teQi~ 
fialldfievot TQoyol^ quarum usum Philo Poliorcet. p. 100. ad in- 
fringendam arietum aliorumque telorum vim conmendat. Distin- 
guit certe quidem Tovg ucftefievovg TQoyovg^ quas alibi p. 94. 
Tovg TQO/ovg dQenuvu e/ovTug adpcllaverat , utque in hostem, ex 
acclivi loco moenia subeuntem, devolvi oporteat, edocuerat. Wess. 

194. 34. Kut dtnlug dtffd-eQug Tzerfvy.wft^vug y.uTUQOu- 
TiTOVTeg^ 3'IuKuxul y.ui GvvevdidovGui xuTUGy.evai huius lib. cap. 
43. Alibi ey. /3vqg(ov neQieQQUfifievu^ nliiQr] eQi(ov, etg t6 ti]V 
7i)^i]yi]v evdtddvat tmv Xti)-o/:idl(jov L. XX. 92. Mechanicis fcu- 
XuyfiuTU, uti Philoni Poliorc. p. 91. et 95. Quid vero di(fd-eQui 
7re(fvy.(0fievui'^ Fuco oblitas rertit Rhodomannus, nihil addcns 
de fuco pigmentique cius, quod profccto niagnura operae prctium 
fucrat, utilitate, curque eo infectae pelles ballistarum ictiuus frau- 



170 ANNOTATIONES 

gendis fuerint habiliores. lust. Lipsius Poliorcet. L. V. 9., liaud 
Auhie /uco odlilas pelles inpTohanSy substituit 7nadefactas, acsi 
nc(fVQaj.ih'uq, «^uoil silii dein in cogitationem venisse lo. Freins- 
hcmius, ratum habente Cerneggero^ ad Curtii L. IV. 2. 23, testa- 
tur, legendum censuisset. Post eos omnes venit N. Blancardus, 
obmoveas interprcti Vitruvium L. X. 20.,quiy>ercrMrfjs coriis du- 
jdici/ius coiisutiSj favotis alga, aut paleis in aceto maceratis, 
niachinas obtegi contra ballistarum plagas et inpetus incendiorum 
monet et Arriani sui L, H. p. 142. : rectum proinde videri m(fv- 
•/.(initvag dKp&iQ^xg , vertendumque pelles alga farctas. Addidis- 
scm Plautinum eugepae! si Freinshemii, productis Vitruvii verbis 
zo ni(ivy.iof.itv(j.g defendi et exponi posse indicantis, oblitus non 
fuisset, Vera tamen certaque res est. Utebantur ad lapidum ictus 
incendiorumque progressus inpedicndos modo peliibus madefactis, 
QiQvoo<j}utvuig y.al dtnkaTg Apoliodoro Poliorcet. p. 15., subinde 
pellibus alga farctis, nt(pvy.Miitvaig Diodoro, aut (fvyet dtiQ^o eig 
dixTVU ifijjaX(')vreg Philoni Poliorcet. p. 99., vel etiam (foQjiiovg 
ifininXcovrtg u/vqcov rj (fv/.ovg ibid. p. 100. Adde Leonem Imp, 
Tactic. XV. 48-, eiusque declarantem verba Is. Casaubon. ad Ae- 
neam p. 1794. ed. Gronov. Wess. 

194. 50. Tid-UQQiy/cog rrjv ^luv — vnlorri'] Elegantiae 
speciem praefert, quod Reg. 1. dat. Id tu adopta, si lubet: mihi 
non displicet vulgatum. De Admeti morte alitcr Arrian. II. 23. 
y.u\ vouioug uIo/qov eivut. Adi Curt. L. IV. 4- 2. Wess. 

195. 60. l^ftvvruv rov ldr'dQOfilvovg~\ Andromenis fratrem 
vir doctus, non siiie errore, queni Freinshemius in Indice Curtia- 
no operis, deceptis nota F., inputat, me non obloquente. Filius 
Andromenis erat. Vid. Curt, VII. 1. 10. et Arrian. III. 19. 
AVess. 

195. 79. ^Eviovg J' uvri^ ri] niQirfeotutrTJg aanlSog etc.] 
Conf. Lipsium de Milit. Rom. L. III. 2. Alexandri temerariam 
hanc audaciam Arriau. IIL 24. et Curtius L. IV. 4. 11., in ple- 
risque Diodori non consentanei, attigerunt. Wess. 

195. 90. W.iiovg rcov Inruy.io/ilicov] Arrian. L. IIL 24. 
ig dy.rayjo/iXiorg. Curtius L. IV. 4. 16. intra 7nunimenta ui-bis 
sex 7nillia armatorum trucidati sunt, prave, opinor: praesertin» 
cum scripti Codd. non conspirent. Wess. 

195. 96. nXiico rcov f.ivQi(ov y.ul rQio/tltcovJ Numerum 
captivorum vehementer auget Arrian. dict. loco, f.i(xXioru tg rQio- 
/LivQiovg fuisse perhibens. Uter verum prodiderit, quis certo nunc 
decernet? Wess. 

195. 99. MTjvag enru] Vid. Plut. Alexandr. p. 679. ct 
quae disputavimus ad L. XIII. 108* Wess. 

195. 6. 'Ovofiut,ofiivov BulXfovvfiov'] In reguU nomine in- 
signis est discordia. Curtio in editis recentioribus Abdolominus sic- 



IN HB. XVll. CAP. 45. -^48. 171 

uti et lustino, l^Xvvoitng Phitarclio. Scripti Curtiani y^^t?«^mi- 
mum aut Abdalonymum praeferunt, quod verius arbitror, ct hic 
quoque olim lcctitntum. Addeenim primamvociiiteram, et^Bz/^- 
AnNYMON in jnAAAnNYMON u lihrario socorde facile 
converti potuissc videbis. Phoeniccs scripsisse credibile est "^ya 
D^^JV Sn, i. e. servum dei praedatoris sive Martis: quae postre- 
mi vocaltuli potestas durat in Arabum sermone, suntque eius ve- 
stigia in dei ibciV nomine 2. Reg. XV'II. 31. Sed hoc in conie- 
ctura deputo. Succe<lit alia controversia, expeditu longe diffici- 
lior. Curtius et lustinus Abdalonymum sufficiunt in Stratonis Si- 
doniorum regis locum. Dices, quod in mentem venit diligentissimo 
Simson, Chron. ad ann. 3673., occupatae dein Tyro eumdem ab 
Alcxandro inpositiim , atque ea ratione in concordiam scriptores 
redire. At obstat rei scries; Diodorus niliil de Sidone, prope Ty- 
rum in horto repertum Abdalonjmum, in Tyriorum forum dedu- 
ctum, regemque multitudini ab Alexandro datum ait. Qui vero 
illi Tyrii? quorum urbem rex evertit, incolasque sub oorona ven- 
didit omnes? Hoc amplius, Tyrii regem cum maxime habebant 
4zelmicum^ cui Alexander urbe capta ignovit, teste Arriano 
lAvalj. U. 24. Mitto alia quae a viris doctissimis Freinshemio et 
Loccenio scriptori nostvo, ut eum erroris manifestum ostenderent, 
sunt obiecta ad Curtii L. {\. \. i(j.\ neque entm eius absolvi pot- 
est. WEtiS. 

196. 13. Evdoxrjcrag tw '§tv(p'] Factum illi volens, seu be- 
ne cupiens. Supr. L. XIV. 61. ididaoxa — Ka^inavovg avdo- 
xovvTug KaQ/j]dovioig. et ibid. c. 110. ot f.uv ovv Auxedai^o- 
vioi TovTOig evdoy.i^aavTtg. Sacri nostri sci'iptores praepositionem 
addunt. Auctor Epist. ad Hebr. X, 38. ovx evdoy.et i) ipv/Jj f.wv 
iv o.vT(o. Mox eniGTuQ-fiiav noielaS^ut. non aliud est, ac enioTud^- 
fiiveiv Plut. Demet. p. 899. C, aut GTad-jnov noieia&ui Herodoti 
L. VII. 119. ^Tu&fiol enim et intOTa9-/niui mansiones et di- 
versoria in Excerpt. Vales. p. 374. et OTud-f.iov/og o 't,ivod('t/og 
apud Hesychium et Symmachum Exod. 111. 22. Conf. adscripta ad 
Itiner. Hierosolym. p. 551, Wess. 

196. 43. ^'EnXevoiv eig KQrjTrivl Non dissimilia Curtius 
L. IV. 1. 40. addens insuper, Cretenses has aut illao partes se- 
cuti, nunc Spartanorum ^ nunc Macedonum praesidiis occupa- 
banlur • quae quidem verba demiror oblitum esse Modium, cum 
eiusdem haec L. IV. 8« 15. sic constituit: Amphoterus deinde — 
ud liderandam Cretam missusj namque et Persarum et pira- 
tarum armis pleraque eius i?isulae obsidebantur. Scripti libri 
Parthorum , Sparthanorum armis. Audiendus ergo Freinshemius 
in recentatis cditionibus fuerat. Wess. 

195. 45. AfivvTug'] Antiochi F. apud Arrian. II. 13., qui 
illi VIII millia contribuit conductitiorum militum. Diodoro accedit 
CurtiusL. IV. 1.27. Wkss. 



Ifr2 ANNOTATIONES 

197. GO. HaQnra^v.^dvoig roTg iy/ioQiotg'] IIuQura^u^ie- 
vog legcndiim opinor. Alioqui dandi casus in accusativ^um csset 
nuitandus. Rhud. IIu()aru§af.uvog zoTg iy/co^iotg] Optime Rho- 
doinannus, cuius opinioncm stabilit Rcg. libcr. Gcmina Curtius de 
Amynta , sed verbis doctorum hariolationibus et varia medicina 
tfotabiiibus. Mihi, quid enim velat coniecturam pcrdcre? niilii, 
inqiiam , scripsisse ad hunc videtur modum: Sed eos Amyntas 
praelio superatos in urhem eo)ipellit; ciistrisque jyositis^ viclo- 
res ad populandos agros, velut in medio positis divitiis hosti- 
um cunciis, agebat. Hoc postulant melioris iidei Codd., in quibus 
ud populandos agros velut in 7nedio positis dis hoslium cunctis 
agebat. Hoc rcs i|isa. In 7nedio jiositae diviiiae, quae obviae 
erant et levi opera parabiles, ut res in medio posita apud Fcstum 
in Sus 31inervatn • et dicoy.iiv ra ojiuviu y.ul TioXvTtXrj nQo rcov 
tv iitGco y.(u rcTiv tvrtAcov in Musonii fragmento, quod lo. Sto- 
baeus nobis servavitScrm. LXXXllI. p. 489. Explicandus et liinc 
est Trebellius PoUio in Trig. Tyrann. c. 31. Studiose, inquiens, 
i7i ineilio femiyias posui ud ludibi-ium Gallien.i. Nam quod vir 
suramus hinc conticii, ulio olim locoTrebelliumZenobiae etVicto- 
rinae collocasse vitas, quae hodie omnibus ia libris agmen xxx 
tjrannorum ciaudunt, id secus habet: tantum indicat, publicassc 
sc Victorinae vitatn ct &mnium oculis exposuisse ad Cinllieni ludi-- 
brium. Aemulatur lo. Sarisberiensis L. II. dc Nug. Curial. c. 5- 
Age itaque quhttus losephi Hisloria7-um iiber po7iatur in iiiedio, 
cx quo omnis eorum luctuosa tragoedia periioscatur. ISimili' 
quoque ex caussa in 7nedio positos Philosophos Seneca vocat, qui 
a turba remoti nou sunt Epist. LXXii!. Alia N. Abramus ad Ci- 
ceron. pro Coel. c. 20., quem vide : ego ad institutum redeo. Wess. 
197. 66. IIuQ tlnida aq)ult)g] TIuq iXnidag Reg. 1. noii 
inepte. Vid. Cl. Ducker. in Thucyd. VliL 81- Vv^kss. 

197. 75. Ol di ovvtdQoi — hpriCfiauvro 7itf.iyjut nQtaftttg 
nsvny.aidiya^ Praeclare et prorsus ad Diodori mentem Curtius 
IV. 5. 11. iisdeiii fere diebus solleniiie erat iudicruin Isthmio- 
rum^ quod conventu iotius Graeciae celebratur. In eo coticiliOy 
ut su7tt Graecoi-um temporaria inge7iia, decernu7it, ut xv (sic 
lege e Mss.) lega^-eniur ad rege^n, qui oh res pro salute Grae-' 
ciae ac iihertate gestas, corcma^n auream do7iui7i vicUrriae fer^ 
re7it. Intelligitur ibi isthmiorum id ludicrum, quod initiis anno- 
lum Olympicorum respondebat : concarrit enim cum Olymp. cxil. 
anno primo , lirraatque adeo Henr, Dodwelli sententiam Dissert, 
de Cycl. VL 2. p. 282. Wiiss. 

197. 80. lial ^if.i7]vov nQoatSQtvaag^ Nimis tennitcr hac 
obsidione defungitur. UbcriusArrian. extremo lib. secundo etCur- 
tius L. IV. 6. Wess. 

197. 82. ^ AQtaroc[avovg'\ Sic ct Arrian. L. III. 15. Conf. 
lo. Mcurs. dc Archont. IVM3. WEsa. 



IN LIB. XVII. CAP. 48. -50. 173 

197. 91- HeQfrwv ?)(yej9i]y.6rcov ilg ru \eQu'] Vid. Fj. I. 4fi. 
el XVI. 52. In more Pcrsis fuisse, Dcorum templa conpilare at- 
quc exiirerc, nota res est. Wess. 

197. 94. Kaxa f.itai]v de ttjV odov ctc. ] Ad Mureotim pa~ 
ludcm: sic Curtius L. IV. 7. 9., longe a Diodoro rece<lens. Of- 
ferunt regi Cyrenenses equos et Cjuadi-igas, quibus praetcr cctera 
exccllebant. Pindaro tvmnog KvQuva et evaQftaTog nohg tv uq- 
ytvoivrt fiaaro) propterea Pythion. Od. IV. Wf.ss. 

198. 12. ^it^tneoov rt]v arvdQov] Alias pracpositioMeui 
aut certe secunduni casum adstruunt. Plulostratus Heioic. X, 7. 
d'ie'it7uas rov o(.iilov Yvfirto ro) 't,i<fet. Nostri structura robur 
habet ex Onosandro Strateg. c. 21. aXXa die/.Jieaovrag (.ilaovg 
y.aru Viornv yiyvto&ac rcov tvavxicov^ neque enim aliud est ac diu 
fitocor. Wess. 

198. 14. z//orA yoQuxeg de^tol y.7.uuovreg1 Dc corvis nlhil 
disscntiunt Aristobulus, Callisthcnes, Plutarchus, Curtius, ad cu- 
ius L. IV. 7. 15. vide viros doctos. Wess. , 

198. 20. ^Enl niy.Quv y.a7.ovf.ity7]v )^ifivi]v] Obscurlor eius 
et vix obvia mentio: nam ul ntxQul y.aXov/ntvui Xif.ivui Strabonis 
L. XV^II. p. 115G., quas vir magnus cum hac palude contendit, 
longe latefjue hinc aberant. Wess. 

198. .31. Kul rov fitv atQu rfj xQuaei etc. ] Fabnlosa liacc 
visa sunt doctissimo lo. Clerico Art. Critic. P. III. scct. 3. cap. 2., 
et his consimilia Curtii IV^. 7. 1 7. Non enim interiorc in Libya 
tantam tcmpcriem coeli solique reperiri: cui suppetias ire vidctur 
Athanasius Apol. ad Constant. p. 317. et Histor. Arian. p. 387., 
utrobique siccam eam regionem et Episcoporum exsiliis propterca 
suo tempore freriuentatam describens. Quae quidcra specie veri etsi 
dcstituta non sint, habent tamcn Diodorus et Curtius quo sc tu- 
eantur. Utamur exemplo tractus iinitimi. Proxima Ammoniacae 
regioni Oasis crat magna, intcriorem in Libj^-am vergens, arida efc 
arcnis fervens: et tamen suos sibi fontcs habebat, quibus agri ri- 
gabantur, suos incolas, qui ad eos consederant, coeli non intniti 
habitu allectos, nt Diodorus Tarsensis signilicat L. IV^. contra Fa- 
tum inPhotii Biblioth. Cod. CCXXIII. His adde, quae lac. Perizo- 
nius eruditc pro Diodoro et Curtio disputavit Curt. V^indic. p. 144. 
etc. VV>.ss. 

198. 35. ziuvuov rov Alyvnriov'^ Alia de templi oracnli- 
que origine reperies extrcmo libro tertio. Addc Ilerodot. II. 55. 
Wess. 

198. .38. Ku\ ro nQog r?]v fieaoyetov uvrjy.ovetc.'] Haccnii- 
nus accurata ibid. lo. Clericus adiirmat. ilescripsit tac. Perizo- 
nius: llieaoyetog a Diodoro non refertur hic ad Ham?/iotiis se- 
de?n, ut credidit l'ir Cl., sed ad Nasamofium initia, guorutn se- 
des inci])iefiat ad septemtrionem fere IlammoniH a Syrtibus, seque 
extendebal admeridiem in interiora lerrae,ut adeo revera etiam 



174 ANNOTATIONES 

secundum Diodorum non tantum ad septemtrioncra templi Hatn- 
monis consedei'int ^ sed et saltem ex parte alifjua ad occasuni, 
dum a septemtrione occidentali per flexum quendam circa llam- 
monem se porrigebant satis longo tractu in meridiem^ seu dum 
longius recedehant a littorali tractu ad mediterranea. Setisum 
hutiG et nexum Vir Cl. non perspexit: certe in versione minus 
accurate expressit. Vertenda enim erant jiostrema : ad septcm- 
trionem, scil. tetnpli, habitat Libyum gens , quae Nomadum morc 
vivit, etgens, quae dicitur Nasamonum, quae ad niediterraneum 
Africae tractum pertingit. Curt. Vind. p. 1 53.,quibus nihii addo: 
abunde enim inpeditiora quae videbantur, deelarant. Wess. 

198. 45. KoX T« rpvXay.rTjQia tcov Toncov} Expressit to- 
tum hunc locum Curtius L. IV. 7. 21. OvXay.TriQia muaimenta 
sunt atque arces, e quibus templo robur et praesidium. Ita Aeschi- 
nes de Lcg. fals. p. 45. qvAuxTtJQiu vocat eas urbes, quibus ad 
Thtrmopjlas Graecia erat munitior, losephus Antiq. lud. L. XV. 
7. 8. (fvXuy.Ti]Qia arces prope Hierosolymitanum templum, et 
brevi post auctor ipse (fvXuy.Ti]Qiu toiv doQvcpoQovvTioVf munitio- 
nes, in quibus satellites excubabant, prorsus ut Philosophus Poiit. 
L. VII. 12. et Liban. T. IL p. 133. Wess. 

199. 56. IlQo'iovai]g de tJJ? i]/iitQug etc.] Fontis miraculum 
sine numero scriptores tetigerunt. Conf. Interpret. ad Curtii L. 
IV. 7. 22. Quod hic vero ttqoiovoi]^ de 'i]/iitQug id Historiarum 
parcnti Herodoto L. IV. 181. ayoQt^g di 7iliii}vovai]g i. e. horis 
alic[uot ante meridiemf ut docetur a Des. Heraldo Advers. L. I. 
10. Wess. 

199. 61. Mt/Qi (.itatov vvy.Tm'] Maglstcr Thomas hoc At- 
ticis suis, ut legitimum, inculcat^ /itoovvy.riov poetis relinquens: 
cui nunc quidem nihil rcponam. Nam Stephani /.leaovvy.Tiov de- 
l)ili auctoritatis tibicine suffultum est. Vide inferius L. XX. 49. 
Wess. 

199. G3. ^Ey. a/iaQtiyScov y.al rtvtm' uXX(ov] Smaragdo et 
gelnmis coagmetitatus uinul Curtium: quod cum ob oculos haberet 
N. Blancardus, non dubitavit y.al Xid-cov uXX(i)v et hic refingere 
ad Arrian. suum p. 1 62. Mihi nondum persuasit. Quae enim ne- 
cessitas vocem scriptori ingerere, quam ipse iutelligendam lectori 
reliquit? 'Ey. afiuQ(cyd(ov y.ui tivcov uXX(ov ex smaragdis et qui^ 
iu.sdam aliis, lapillis scilicet eiusdem dignitatis. Mox vnu ItQtcov 
ex Reg. 1. et Basil. citra dubium iustum est. Wess. 

199. 70. JJuQdtvcov y.cu yvvuiy.cov — (\d('n>Tcav ttc."] Cur- 
tius iterum, sequuntur matronae virginesque patrio more incon" 
dilutti quoddam carmen canentes. Lege vero (\dovac6v -^ y.ul — • 
y.a9'v/iivo'VaaJv cLdT] tov S-tov. Probe quidem novi quae de gene- 
ris enallage ex Atticorum usu ad Homer, p. 723. conmentatus est 
Eustathius, sed nihil ea iuvant, neque haec Sophoclis Aiac. v. 



IN MB. XVII. CAP. 50.-52. 175 

170. — «Tc nrrivwv ayiXai Mtynv aiyvmov vnn<^fi(TuvTfg^ii\i\[)- 
pe aliter cxpedienda , ut vcteres Critici docuerunt. Wess. 

199. 74. '0 /tcV 7i()ncf7]Tiv(ov avrjQ'] '0 nQnrffJTrjg Plut. 
Alex. p. (iHO. n., quode egregieCeleb. T. Hcmstcrhusius ad Luclnni 
D. IMort. XIII. 1. p. 391. Mox f/e tj/V nQOGQrjmv optime loseph. 
Scaliger et Is. Vossius in libri sui margine. We.ss. 

199. 79. yi)X (}' fioi didfog rrjv anaarjg etc. ] Eadem Cwr- 
tius IV. 7. 2G.,alii(jue plurcs. Unus Maximus TyriusDisscrt.XLf. 
I. Alcxandrum, postquam lalii nomine ab Ammonc esset adpcila- 
tus, sciscltatum ait de Nilo, quibusque e fontibus in Aegyptum dc- 
fcratur, (oaniQ avT(7) riov uXhov y.ahog i/6vT(ov. Tu vide Davi- 
sii animadversionem p. 640. Wess. 

199. 83. '0 (.iti' fa'£/7if] Formulam respiclt, quam respon- 
sa daturusadhibcbat, TaJf XiyH^L^j^if.Kov Plato Alcibind. 11. p. 149. 
B., Arrian. i^^j-a/?. VII. p. 305., quorum verba antestatus cstHcm- 
sterh. dicto loco. Mihi dubium non est, quin vetcratorcs illi, ut 
multa ex ludaeorum sacris^ aemulati sint sollemnem sanctissimis 
vatibus dictionem nw IHM na , racVf Ityei o y.vQing. Wess. 

200. 2. Kai QV/iiOTo/-a]Oag'] Illust. Spanhem, vide adloseph. 
B. lud. L. IIL 5. 2. et Callimach.H.DcL v. 88. StraboGcogr.XIL 
p. 249. A. eoTi de y.ul reTQanvlng ev neSuo y.efftevng.) eQQVf.inTo- 
fii]fierog nQ()g ood-ug y(oviug. et L. XIV. p. 956. B. toTt d^ •^ 
QvfioTOfiiu diu(fOQog etc. Wess. 

200. 4. Kul TovKov nveuvTCOV fiev ctc. ] Opportune Strabo 
XVII. p. 1 142.C. Tj J' evy.uiQiu. (urbis Alexandriae) nolvTQonog, 
afKfiy.kvaTov re ycj.Q iori ro /coqiov dvol niX^xyeoi , r(o fiev uno 
T(ov uQy.Tcov , r(o Alyvnrlco Xeyofiev(i) ^ r(o d^ uno fieorjfi/:lQiag, 
r(o rijg ).i'fiv7]g rT^g 3IuQetug, rj xal BluQecortg Xe'ytrui. Quam 
acris in urbc et vicinia evy.Quoiav ex auris tenuioribus e mari, et 
crassioribus c viclna palude Marea in dies spirantibus natam, prae- 
dicat etiam Philo lud. de Contempl. Vit. p. 892. E. Wess. 

200. 12. Tov de — annTeX(7)v'\ Forte anoTeXovoa in not. 
Correct. Rhodomannus, quod si probavcris, recipicndum itidem 
erit aru fiionv yuQ ovau. Ego nihil moveo : pendct utrumquc ey. 
rov neQiftoXov^ cui paullo ante suus erat locus. Fuisse vcro for- 
mam ambitumqne urbis /Xufiv()oetdrj., sive, ut Plinius ait L. \. 
lO-fdd effigtem Mncedonicae chl(imi/dis, orbe f^yrdto luci/iiosat/i., 
dextra taeva(jue a/t f^uloso procursu, tcatuntm ctiam Straboct PIu- 
tarchus. Sed quae figura chlamydis? Viri docti ']"hessalicas chla- 
mydes quadratas, ceterorum Graecoruui rotundas faciunt. Et}- 
mologus, XXufirg ()e t() jieQKfeoeg x«J y.vx).nei()e'g. At plane ro- 
tundas fuisse non iniuria dubites: tum quod tcrrac Geographi vc~ 
tercs /Xuftvdnet()eg a/rjfta tribuerunt, quam tnmcn utrinque angu- 
stas in partes contr.ilii adlirmabant, ut Strabo L. IL p, 179- C. 
(um ctiam ex Aiexandriac situ ct forma, cuius iro ('/.ru fieonr sivc 
intima purs quudam modu, rutuudabatur gi/raio or6c, extrcmac 



17G ANNOTATIONES 

vero in an^ulosos procursus desinebant, sivc isthmos, septcm 
octovc stadiorum, uti apud Strabon. est L. XVII. p. ] 143. B. U^ 
adeo Alcxandriae forma non multum ab ovata specie dcflexcrit, quod 
egregie conmonstrat Illust. Cuperus in Homeri Apothcos. p. 158. 
chlamydis figuram Alexandrinacque urhis repracsentans. Tetigit 
et lianc rem in nupera Aegypti descriptione Maillet. p. 122-, scd 
Macedonicam chlamydem et muliebre indusium lepido errore pro 
eadem veste arbitratus. Wess. 

200. 14. KainlaTH^ Scribe zaPJ.ft. E.I10D. Ego non mu- 
to. Fuit sinc controversia latitudine spectahilis platea, plethrum 
aut paullo amplius aequiparans. Vide Stra]»on. XVII. p. 1143. 
KuiJvH-i quod Codd. quidam pracferunt, ex sequentibus adscitum 
videtur. Urbem ipsam secabant duae viae, cetcris et ampliores et 
celebriores, quarum in stadia quadraginta porrecta a porta Cano- 
pica pertlnebat usque ad eam, unde aditus ex Africa venientibus: 
hanc mcdiam dividebat altera, a lacu Mareotico Solisque porta iu 
portam usque Lunae et mare Aegyptium extensa, ut Achillcs Ta- 
tius princip. L. V. de Amorib. Leucippes dcclarat. Ccterum de ur- 
bis viacquc longitudinc Diodoro non adsentitur Strabo XVII. p. 
1143., neclosephus B. lud. It. 16. p. 190., eam xxx stadiis me- 
tientcs. AtStephanus in !^?.f*^'«V()()fm stadiis xxxiv. ; quae in nu- 
mcris discrcpantia etsi falce critica finiri queat facile, citra tamen 
temeritatis culpam id administraretur, si haec in tempora Callixc- 
ni Rhodii thqI ^u^Xe^avdQeiug commentarius, ab Athenaeo haud 
uno loco citatus, durarct. Porro de anno Alexandriae conditao 
longe a Diodoro abit Livius L. VIII. 24., nec sine erroris tamea 
culpa, docente praeter alios H. Dodwello de Cycl. Diss. X. 73. 
Wess. 

200. 20. "AXXa y.ul ot fier avrov etc.] Gemina his Strabo 
L. XVII. p. 1143.1legia, ambitu suo cclebre illud Museum et re- 
gum Mausoleum, cui ^ij^ia, sic enim bene Casaubonus in Stra- 
bone correxit, nomcn, conplexa, eam urbis partem occupabat, cui 
Bruchio nomen, docente ad Ammian. XXII. 16. p. 374. H. Va- 
lesio. Wess. 

201. 25. "^are — nQtori^v dQid-f.ieTo9-ai'\ Supra no('/Ti]V 
7] SevTtQuv dQid^f.ieioi}o.i circumspectius dixit L. I. 50. ubi vide. 
Wess. 

201. 31. Kad-" ovyuQ Si) y.aiQov 7/jt<f r? etc.] Olymp. CLXXX., 
regnante Ptolemaeo Auleta. Vid. L. I. 44. Wess. 

201. 34. nXeiovg tmv TQiuy.ovTU f.ivQiudcov'] Summa in- 
manis quae si servitia accedant, lidem pacne superabit. Fac Ale- 
xandriae convenire posse, quod de Athenis prodidit Ctcsicles apud 
Athen. L. VI. p. 272. C., censu, Demetrii Phalerei aetate institu- 
to, repertos esse cives dKxfivQiovg nQog ToTg yilloig^ fieToiy.ovg da 
fiVQiovg, oly.eT(Zv de fivQKxdug TenGUQuy.ovTU., quantus servorum 
numerus exsurget? Nec aequabit tamen ccnsa civium Romanorum 



IN LIB. XVII. CAP. 52. 53. 177 

sub idcm iJ tempus caplta, ut ex Lfpsli Elect L. I. 27. ct de 
aiagnit. Rom. L. I. 7- videbis. lunge et Excerpt. Legat. Ursini ex 
Diodoro XXXIL p. 329. Wess. 

201. 36. JV^iuo r(~)V t£,ay.iG/jlu>)v tcO.uvtcovI At Strabo 
XVII. p. 1 1 19. B. ex CiccTonis quadam oratione observat Ptole- 
maeum Auleten (fooov tuXuvtcov /hvquov y.al SiayOMov Tnvray.o- 
cicov ex Aegypto in aerarium intulisse, longe a Diodoro dissen- 
tiens : quae quidem discordia dissipabitur, si Noster talenta AIc- 
xandrina intellexerit, quae xii millium erant drachmarum, atque 
adeo Atticis duplo maiora. Hanc concordiae viam muniAcrunt 
Lipsius Admirand. L. II. 3. et S. Petitus Observat. L, I. 4., quan- 
quam bic turpis crroris culpam excusare non potest. Dederant 
operaein Rhodomanni iy.dooet labantes nliico tcov rj^iXcov t'S.c/.y.in/i~ 
7ucov TuXavrcov. Rhodomannus recte quidem iusscrat to cfD.cor ia 
iitopiam relegari, sed Petitus, non consultis viri doctissimi cor- 
rectionibus, cum molestum esset id vocabuli, scribe, inquit, tcov 
ivcfvlcov, et intellige talenta Alexandrinorum popularia. Haud 
vidi melius! Wess. 

201 . 37. 'Emari^aug tivuq tcov cfD.cov] Plures ergo fuerunt. 
Hinc magna illa fortasse rixa in aediiicandae urbis pracfecto inter 
vetcres, de qua ad Curt. L. IV^ 8. 3. Raderus. Cleomeni cum lu- 
stino L. XIII. 4. Aristoteles extremo Oeconom. L. II., ilii tempori 
proximus, urbis exstruendae et muniendae curam inponit. Wess. 

201. 51. ^E^ly.HTo TiQOOijXco/iitvu rco 'Qvyco 'ivarQu etc. ] 
Illustris est locus, et ab corum nemine, qui de curribus falciferis 
aliquid conmentati sunt, praeteritus, ncque exhaustus tamen ita 
atque expeditus, ut nusquam adhaerescas. Vertuntur t« TiooaT;- 
7uofAiva rco L,vyc'p '^vargu spicida iugo aclfixa., parum, ut ego qui- 
«lem arbitror, conmode. ^varu si legerentur, ferri possent illa 
spicula: at '£,varnu alius erant generis. Svari]Q medicis cultellus 
est rasorius., sicuti et i) 'S,vaTQU^ quanquam frequentius strigilis. 
Itaque t« '^varQU instrumenta fuisse videntur transversum porre- 
rta, quihus terram verrcbant et radebant, sivc, ut in Glossis, ra- 
dulae. Hacc iugo praefixa trium spithamarum amplitudine et ad- 
versosinliostcs directaobvia quaevis lacerabant. LivioL. XXXV II. 
41. cuspides circa temonem ah iugo, decem cubita exstantes 
velut cornua hcibefjant, cjuibus cjuidcjuid obvium daretur., trans- 
figerent. Sequuntur eiusdem generis alia, uQog de ruTg y.aru.yXi- 
atai Tcov cy:;c)V(j)v In tvd-tiug uD.u (5t;o ctc, sed variantibus crudi- 
tissimorum virorum explicationibus mirifice turbata. Intcrpres ad 
axium decubitus alia duo haerebant in direclum, satis quidcm 
obscure: alitcr lo. Schcfterus de Re Veliic. L. 11. 15. p. 193- ubi 
in axibus (currus falcati) recumbunt alia dtio spicula haerebant 
in rectum: at lo. Clcricus Art. Crit. Part. 111. sect. 2. cap. 4. in 
infiexionibus vero axium (boc est, sub ipso curru, quo loco axes 
currum sustinent) ulia duo spicula etc. Neutrum placuit lac. Pc- 
Voi.. H. 12 



178 ANNOTATIONES 

rizonio, qni in Cuvt. V^ind. p. 1G7., ifide uhi axes ex curru de- 
mittuntur in roiam^ eminehant duo spicula in adversum. Halies 
deversione: vide cetera. Schefferus et Clcricus axi, qua parte 
curruiu sustinet, ra 't,varQa inligunt, ut co.s, qui proni in terrani 
ceciderant, aut curruura tumultu humi iacebant, scin<lerent et lan- 
cinarent. Perizonius: fuisse haec spicula truiisversa, seu ex la- 
teribus curruum eminentia in directujHi, ne quis putet ex axibus 
sub curru eminuisse iuxta temonem inter et ultra equos : nam 
dici similia prioribus, quae utrimque ex iugo in trnnsversum 
eminebant ^ habebantque ijiiaTQocfirjV Tr^g uy.jiiTjg nQog ttjV y.uxa 
TiQoacoTiov InKfuviiuv , h. e. obversam in adversos hostes aciera, 
per totam scil. longitudinem eyninentis spiculi, tanquam si gla- 
dius esset. Ita vero et haec longiora quidem et lutiora fuis- 
se, sed habuisse rrjv TOMHN o/lioiuv roTg nQdrtQov^ h. e. 
scissuram seu aciem sirailem prioribus, quae transversa erant^ 
et quorum pars hostibus obversa erat acuta. (^uid tanta in dis- 
sensione sequeris? Mihi, cum in partes sit eundum, posterior sen- 
tentia gravibus prenii inconmodis videtur. Sienim tm ivaxQu sivc 
cuspides ad effigiem radulae porrectae ex lateribus curruum emi- 
nuerint, quomodo In wQ-tiug in rectum protensae et ea quidem 
ratione, qua iugo praelixae, dici poterunt? tum utique transversae 
ex rotis earumque i-adiis promicuerunt. lam si ex eo loco , ubi 
axes flectuntur in rotam perque rotae radios extensae adversos 
in liostes fuerint, insertae haud dubie fuerunt rotae modiolo ; aiio- 
qui enim rotam sufflaminassent: haeccine vero y.uxuy.}.iaig Tcov 
a^ovwv erit? Adde, nulli usui fuisse, si rotae modiolo per radios 
transversae adhaeserint: nara falces^ quae extremis axibus con- 
iunctae erant, quidquid obvium dabatur, transfigebant: cui proin 
Lono illae ex rotae modiolo cuspidcs? Hinc igitur discedamus. Ad 
Scheiferum et Clericum veniendura est. Uterque cuspides has, za 
'6.vaxQu.) adfigit,uti diximus, axi, qua infra currum in humuni ver- 
sus inclinat: id patitur ?; y.uxuy./.iaig twv «^'ova.'v, partera axium 
indicans, quae in terram vergit: fert quoque res ipsa; sub curru 
erant t« '^vaxQu., recta adversum in hostem conversa, sed latiora 
prioribus et longiora, ut quidquid incideret, lancinarent. Par dis- 
positio curruum falciferorum Cyri, qui dQtnuvu aidrjQiu tog di- 
7irj/eu TiQog rot'? u^ovuc Ivdtv y.ul ivd-tv X(7>v XQoy^ihv ^ y.al uV.u 
IGkrn YnO rn A:=0NI dg y^v /^liuovxu habebant apud 
Xenoph. Cyropaed. L. VI. p. 121. Neque frustra : saepe cnim, si 
curruum inpetus vitari non posset, prolnpsi in terrara scutis sese 
involvebant et obtegebant, onojg av/njiuivoi (pcQoutvuig xuTg 
ui.iu.'E,uig vneQn7]duv^ ut de Alexandri militibus Polyaen. L. IV. 
3. 11. ait. Restant falces, unde curribus nomen, avvi]Q/iioaxOf 
auctor inquit, de xuTg Xfivitov uQ/uTg sive utrimque suinmis axi- 
hus. Nanique axibus sunuuis praefixas fuisse falces, et Cyri regis 
currus et res ipsa claraant. Curtius hacc L. IV. 9. 5. aemulatus 



IN LIB. XVII. CAP. 53. 179 

cst, ctsi rerba nunc allud praeferant: aliae deinde falces sum- 
mis 7'otarum orhibus haerebant, aliae in terrain dimissae, quid-^ 
quid ohvium concitalis equis fuisset, amputaturae. Quae qmMeru 
orfnOus illis itipeditissinia sunt. Memini sollertia celeber. lac. Peri- 
zonii rotam esse extusam,cuius SMW7rt?sor^i<5MS falceshaerent, diffi- 
cili tamen structura et usu in purruum inpetu non magno. Quanto 
concinnlus falces haerebunt summis rotarum axiltus, quibus in 
Cyri Dariiquc apud Xenophont, ctDIodor. curribus adtixae erant? 
Equidcm cum Curtianl Codd, pro orhil/us edant opibus aut ofiibus^ 
adscntlorScheftericoniecturae, axifms refingentis. JtaCurtlus con- 
sentiet Diodoro egregie: dimissae in terram falces erunt tm 
TTQog raig y.aray.Hatai riov u^oviov '<^vorQu. Falces summis ro^ 
tarum axifjus haerentes t« iv raTg rwv u^ovcov uQX^^i^i dQinuva- 
Sed longum facio. Wess. 

202. 58. ^Ev re onXoig tniarjf.ioig etc. xoafxr^aug^l Etsi sae- 
pe in hls libris y.oafielu toig orQuricorug (o(fe).eiuig^ axoXog uv- 
^QMV uQeruTg y.ey.oofiij/iuvog , et similla alla, nihil in vulgato de- 
niuto. Indulgent slbi muita huius generls sci-Iptores, ut exeuipla 
a T. Hemsterliusio conducta ad Lucian.D. Mort. XXllI, 3. osten- 
dunt. Auctor ipsemet ev rfj (.luytj vinuv L. XIV\ 29. tv nuibela 
y.ul ovveoei dado^aa/iii'vov L. XVI. 81. TOt'? iv uvdQuyuOiuig 
duv/uuaiytvrug huius lib. cap. 40. etc. Wt^ss. 

202. 62. Je'i,iov fitv t/mv rov TlyQiv etc.] Haec pugnant 
ex diametro cum ils, quae paglna sequenti narrat, ubi Alexander 
Darlum petens Tigriiu transvadare cogitur cum magna difficultate 
et perlculo. Nam Alcxandro, qui a partibus Sjriae veniebat^ si 
transeundus fuit Tigrls, ut Darium peteret, necesse est cogitare, 
Darium non fuisse in Mesopotamia, sed in Assyria ultra Tigrim 
ad Oricntem. Itaque credo mendosum csse hunc locum, et voces 
uQioreQov di rov EicfQuri^v fuisse glossanientum in margine 
oscriptum a quodam viro uyea}yQUff->']r(i) , quae postea in textum 
male irrepserunt. Sic ergo lego: de'^iov fiiv t/ojv rov TiyQiv 
nQoi]et di(x /joQug, habens T^igi-im a dextera. Palm. Non laudu 
vlri docti conatus, in Ipsam Geographiam manifesto incurrcntes. 
Si Darlus in Assyria fuit, et proptcr flamen Tigrlm progressus 
est, utlque id slnistrum habuit. Scrlpsisset ergo uQiaTtQov ftlv 
t/(i)V rov TiyQiv, ea sl auctori sententia sedlsset. Sed Darius Ba- 
bylone per Mesopotamiam Ninum versus pergit: quo itinerc sini- 
ster Illi Kuphrates, Tigrls dcxter erat. Tramlttit dein Tigriiii, 
quem flumiiiis transitum, a Diodoro neglectum, cx rei gestae scrie 
adsciscere oportet; ut prope Arbela castra metetur. Atque hocPal- 
nicrio non animadversum fraudi fuit. Praeclare Curtius, Darius 
liabylone ccpias movit. A purte dextra erat Tigris.^ nobilis fu- 
vius; laevam tegebnt Euphrates: agmen Mesopotainiae campos- 
inpleverat, L. 1\'. 9, G. Mox ovx ihuTorg t(7) tiy.ooi Steph., ned 
operarum pcccato. Corrigendumtamen Khodomannusmonuit. Wesjs. 

12 * 



180 ANNOTATIONES 

202. 71. Hbqi y.u>fn]V — Z4()j9r]%a] Plerlsque aliis iirfis est 
Vid. Arrian. *Avufi. L. 111. 8. et Curt. IV. 9. 9. Nostro consen- 
taneum. Wess. 

202. 86. TaXavTa uQyvQiov tQia/jXiu] Triginta millia 
talenhhu auri, quae sunima lidem veri longissime excedit, apud 
Curt. L. IV. 11. 7. cum Loccenii nota. WessS. Mvoia tuXuvtu 
ponunt Plutarchus Alex. c. 29. Arrianus 11.25. 1., tr^ginla vnllia 
talentuin auri Curtius bis IV. 1 1. 6.et 12., TiTQV.y.igiivQiu TuXuvTa 
Diodorus Exc. V^atic. p. 77., triginta millia taletitum lustinus 
XI. 12. decies centum milHbus talentum Valerius Maximus VI. 4. 
ext. 3., cui decem millibus restituebat Sanctocrucius Examen cri- 
tiqtie des anciens histoinens d' Alex. p. 283. ed. sec. 

202. 98. KuyM^ d nuQ/ntviiov i]v] Conf. Plut. Alex. p. 
681. E. , et quae Curtii L. IV\ 11. 14. adscripsit Freinshemius. 
Wess. 

203. 8i El (xfv rwv TtQMTiuov oQ^yiTuil Optime Reg. 1. 
JlQOTiQCov ineptum prorsus est. IlQOiTiTa q tQiod-ai ct TiQ(OTii(jov 
rvyxdviiv toties his et aliorum in libris recurrunt, ut otio abuten- 
tis sit, exempla conferre. Wess. 

203. 16. "y^f.ia de rovToic rcQurrofiivoiC ctc.'] Antequam 
superior Darii epistola Alexandro porrigeretur. Curtius in morte 
uxoris Darii et funere tragicos aequat L. IV. 10. 12. Wess. 

203. 23. ^E^untoTiiXi naQu(pt)M'§ovTa ttjv dKxfJc/.oiv rov 
7iotui.iov] Ex hac et sequentium descriptione, dubites uter fluvius 
intelligendus sit, Tigris an Euphrates? Auctor quidem certe intra 
Mesopotamiara Alexandrum traduxisse videri posset, nisi Mazaeum 
ceteri omnes ablegassent ad Euphratis transitum occupandum. Adi 
Plut. de Alex. Fort. II. p.339. A., Curtium IV. 9. 12. ct Arrian. 
UI. 7. Wess. 

203. 33. XcoQav — u/Surov] Frjv — uvtni^aTOv oraSteph. 
cum Reg. 1. non male. Vid. L. XIX. 94. Wess. 

203. 45. 'uivTi/uuxofiivog] Non inprobo; si tamen uvrif.ii]' 
Xav(jOfiivog potius arbitreris, ut elegans profeeto est, suppetias 
ibit Appian. Bell. Civil. L. IV. p. 1052. et p. 1056. et auctor ipse 
infr. c. 57. Wess. 

204. 56. ^Ert Se rvjv niQi rtov oXtov uytovcov yQtotv] Aufer 
aycjovcoi' vocem, quae absurdae glossae debetur et sententiam tur- 
bat. liQivtad-ui et diuxQiviad-ui ntQi rcov oXcov saepissime Dio- 
doro est. de summa re in certamen desccndere, y.Qioig ntQi r(ov 
oXcov pugna huiuscemodi. Ita huius llb. c. 33. ^ fitv fiu/rj — 
afi(j)ido'^ov tl/i TTjV rcov oXcav yQiaiv. ct L. XIX. 39. ug ntQl 
rijov oXcov yQiotcog ioofitvi^g. Wess. 

204. 67. '^Eroifiuttod-ai ru nQog rijv fiu/rjv] Confer Cur- 
tiana e L. IV. 13. 20. Wess. 

204. 81. ""Etu^^ rT]v TXtjv, ijg il/t T7}vetc. ] Non est de 
inhilo, quod in Reg. pr. tj/v (iaoiXiyi]v iXrjV. Sic enini Arrian. 



IN LIJB. XVII. CAP. 53. - 57. 181 

L. III. 11. tSy TiQOfThaxTo ^ Wr} rj fiamhx^ , ■^g KXet: og — 
iXu^/j]g 7JV. Ipsemet auctor c. 60. «Atjv ^aaiktx-^jV vocat. JNeque 
speraendum est rovg ulXovq traiQOvgy sic enim scriberj voluit 
idem Rcg, Namque traiQoi in Macedonum equitatn , ui dictum 
alias, praecipui erant, regum quidam quasi socii et comites. Wess. 

204. 87. Ti~)V *u4()yvQaonidwv Tiii^div ray/iiul In ambiguo 
mens haesit, utrum ^AyvQuonldMV uyt]f.iu amplecteretur, au in 
vulgato acquiesceret. ^^^j-ry^/u frequensquidem in Macedonumcqui- 
tibus est, nec alienum tamen prorsus a peditum phalange. Ilabet 
Arrian. vnuoniGnov uyrjf.iu, quod Nicanor Parmenionis hac in 
acie curavit L. III, 11, non aliud, atque hoc, de quo Diodorus. 
Maior difticultas in ^ ^QyvQuonidwv inest titulo , quo eos sub In- 
dicae expeditionis tcmpus Aiexander ab argentcis scutis adpellavit, 
teste lustino L. X[I, 7. Seio Curtium IV. 13.27. in praelio ad 
Arbela Argyraspidm non praeteriisse ; sed secutus is Diodorum 
videtur, nQoh]xpH quadam Argyraspidas mcmorantem, Nam L. 
VHI. 5. 4. eorum originem et nominis suo tempori reddit. Vid. 
ibi Freinshemium. Wess. 

201. 90. Ti]v^E}.ifii<oTtv yuXovjn^vrjv OTQurtav] Conf.Claiis. 
C. A. Duker, ad Tbucydid. L. II. 99- Regio ^EXvfiiioric Arriano 
^Avuti. L. I. 7., Livio L. XLV. 30, Elimiotis, xuiu ruc'EXifitag 
Plut. in Faullo Acmif. p. 259. D. Stephano'EA //<««, noXtg Mu- 
xeiioviug. Nihil itaque mutavc satius erit. Wes.s. 

201. 95. Ti7)v 6vofiutofitv(x)v ^rvficfultov^ h\ solo The- 
sprotico mons erat Tymphe^ unde TvficfuTot apud Stephanum: 
qua ex gente cum fuerit Polysperchon, proptcrca JJcXvonio/Mv 
V Tvftffuiog Tzetzae in schol. ad Lycophron. Alexand. v. 802., 
Putarcs rojv ovoftuUofilviov \Tvftffuio)v et hic praestare, nisi si 
viderentur Tvfiffuiovg ct 2rv^(fuiovg variante dialccto dixisse. 
Dat certe Tvftffuiuv cx Palmerii, non inprobante (jlronovio, con- 
iectura Arrianus L. I. 7., at in Indic. c. 18. ^Attukov tov ^uiv- 
dQGf.iivico, ^xvftffuTov. Conf. ad Lib. XX.. 28. Wess. 

201. 90. TavTTjg OTQUTt]yia.v inXrjQov ctv.'] Acidalius 6xA/'- 
^ov eificndabat ad Curtii L. IV. 13. 28-, sentcntia ut non absurda, 
sic vulgata nihil meliore. Nota vcro mihi haec Curtii , cum Poly- 
sperchontis et Philippi Ralacri turmas cxposuisset, haec de.viri 
cornu faciea erat, I?i laevo Cratertis Peloponnemiuiu eijtiites 
hahehat^ Achaeorumque etc, et statim animadvertes ca, quae liic 
succeduut, non csse integra. Cratcru& coUocatur in dextro cornu, 
quem sinistri primam aciem curaase etCurtius et Arrian. L.Iil. 11. 
ostendunt. Quid? uuUam laevi cornu mcntioiinu Diodorus iniicit, 
ut nunc se verba habent, quod in diligenti atque accurata exerci- 
tus ordinatione quis ferat? Nolim culpac huius adfincm praestare 
scriptorcm ipsum ; at amanuenses absolvei'e non possum , qui sini- 
stri cornu ante vcrba xut TTJg [ttr^ acri]p x. X. conuicuiorationeni 
tujpitcr transilucrunt. Wess. 



182 ANNQTATIONES 

205. 3. ^AvSoHct, xr/J Tji etc. ] Legebatur y.ai S^ tt/, quo- 
riim medium III. Scaliger libro siio udscripserat esse delernlum: cui 
vetustorum Codd. impcrio assentior. Rhodomannus in not. Cor- 
rect. avdQ^la de xal tT] malebat; ueque ille male. Wess. 

204. 7. ^Eniy.uf^iniov inoirjoe Tu^iv^ Sic L. XIX. 27. 29. 
Polyb. V. 82. et L. VI. 28. Erat intxufintog Tu^ig incurva, atque 
ad efiigiem quandam forticis, ut ex Aelian, Tact. c. 45. notuni. 
Latini propterea forficem seu fovpicem. vocant apud Veget. de 
R. Milit L. III. 13., et Festum in serra. Wess. 

205. 13. Ku\ TuTg ouQiaouigxug aoniSag TvnTStv] Scri- 
bunt et uno sibilo ouQioug, Auctor vctus in Bibiioth. Coislin. p. 
514. SuQioa nTjXojv ioTi id'. i/QcovTO di uvTij Bluxidovig. cui 
de longitudine nihil admodum obloquitur Aelian. Tact. c. 14. Id 
autem, quod suis Alexandcr edicit, ad ciendum strepitum per erat 
efficax: unde et apud Romanos irarum et doloris indicium. Na7n 
cum haslis clypei feriimtur ^ irae documentum est et doloriSy ut 
Anuuinni verbis dicani L. XV. 8. Wess. 

205. 29. liul Y(iQ Mu^uiog etc.'] Paullo diversiore modo 
Curtius IV. 15. Wess. 

205. 41. Tu (.liv Si7^y.ovTio9-rj] Non proscribo St-t^xovTiod-rj, 
tritum satis, etiam Synesio Or. de Regn. p. 28.D., neque pugnabo 
tamen, si cui ex Codd. ovvi]xovTiod-i],(ino mox auctor cap. 63. uti- 
tur, arripiendum videatur. De strage, quam falciferi currus dede-» 
rint, et miserando laceratorum exitu, Suidas ex incerto scriptore 
in ^QinuvocpoQu. Wess. 

206. 50. ^Evlcov di — uvuQQrjTTovTCOv etc.} Conmodius ob 
praemissa putares rug nXiVQag avuQQi]TTiQd-ui.^ neque sane in- 
congruum fuisset, si per sequentia stetisset, Ordina ergo acsi 
legeretur tmv aQf.icATCOv avuQQijTTovTCOv' namque id ad explendaiu 
structuram adsciscendura est. Wess. 

206. 64. O" Ti /iirp.orpoQOt'] Aurea mala, hastis praetixa, 
gerebant, atque inde illis nomen. Heraclides Cumaeus in Athen. 
L. XII. p. 514. B. i]ouv d^ ovToi (Melophori) tcZv doQvcpoQcov, 
xai Toj yivii nuvTig HiQOut^ inl tcov otvqcIxcov /itrjXa XQvou 
i/ovTig^ /iXtoi roj^ uQid/nov, aQiOTivdijv ixXiyofnvoi ix tcjjv 
(xvQiMv lliQOMV tcTjv cx&uvdTCjOV xuXovfiivcov. Quae Melophoro- 
rum nomcn , conditionemque et numerum cum uberrime declarent, 
mitto Aelian. Hist. Var. IX. 3. etPoIyaen. IV. 3. 24. Vide tamea 
B. Brissonium de Pers. Regn. L. I. p. 270. Wess. 

206. 66. Kut KooGuTot] Novi Cissia?n regionem, in qua 
Susa, ex Herodoto L. V. 49., eiusque incolas Ktooiovg aut Kt~ 
oiovg in Strabon. XV. p. 1058. C. et Stephan. voc, 2ovou, nul- 
lo9 vero Ktooulovg. Bene Reg. pr., cuius KooouToi a Curtio non 
praetereuntur L, IV. 12. 10., fusiore stilo a Diodoro descripti 
capite undecimo supra centesimum huius libri. Wess. 



IN LIB. XVH. CAP. 57. -62. 183 

206. 76. Jiay^iUovq dj KuSovoiovg] Vid. Curt. L. iV. 
15. 12. Wkss. 

206. 87. 2iGvyyu[.i^Qig] Hoc verlus, ut supr. c. 37. signi- 
ficatuui. Wess. 

207. G. Tov 6i naQtGrivroQ ■^vio/ov etc. ] lltique post- 
quam aufiga Darii^ qui ante ipsum sedens equos regebat^ hasta 
transfixus est: nec aut Persae, aut Mucedones duiiiavere, quin. 
ipse rex esset occisus. Lugubri ergo ululatu et incondito clamore 
gemituque totam fere aciem adhuc aequo Marte pugnantium tur- 
bavere cognati Darii et armigeri. Sic Curtius L. IV, 15. 28. 
hac de re. Wess. 

207. 10. Kal rb <xvve/Jg — avvraY.uu'] Si Ingrata ad au- 
res accidat repetita iterum vox, quamquam in hoc scriptore niliil 
magis obvium, admitti poterit to ovvtarfog eodem recidens. Wrsy. 

207. 36. Ovroi /uiv inuvrjXifov aTiQUicroi^ Negant Cur- 
tius L. IV. 16. 3. et Arrian. L. III. 15, Wkss. 

207. 53. JlXiiovg rwv tvv^a fivQiadon''^ Magna in hoc n«- 
mero discordia apud Arrian. d. 1. ct Curtium IV. 10. 2()., ubi Ce!- 
larius ex Nostro amplius noningenta rnillia^ non sine quadam in- 
considcrantia, nisi error sit operarum, quod malim opinari. WESf. 

207. 59. Koivrogy tri de Mn'idag'\ Melius KoTvog^ quam 
Kovvog, ut est in margine, si Arriani (L. Ilf. 15.) sequimur 
cxemplaria. Sed vicissim IMtvliiag marginis lectio melior ca est 
quae est in contextu, si cadem sequimur. Itacnim apud eumlegitur: 
nai rirQdjay.trui Hffutoruov rt uvrog xul Koivog y.ai lyievidag. 
Steph. Koivog^ tri de Rltvidug] Dedi utrique, ut suo sibi no- 
mine adpcllarentur. Koivov auctor supra vocavit, atque ita ccteri. 
Curtius extremo cap. 16. Lib. IV. Ilephaestiojiis brachium hasta 
ictum est. PerdiccaSy ac Coenus, et Menidas sagittis prope 
occisi. Tetigit et haec nomina corrcxitque N. Blancardus ad Ar- 
riani sui L. III. p. 194. Wess. 

208. 62. lAQioroqtovrog] Secundum Arrianum (L. 111.15.) 
non ^AQiaroq o>vTog , sed 'ylQtoroffuvovg. Steph. Errat Steplia- 
Tius. Aristophancm superior annus, quo ad Arbela dfcpugnatum 
fuit, Archontem hahuit, idque eo loco Arrianus testatur: Aristo- 
phontcm hic annus. Non negat idem Arrianus, quum Daiium Ari- 
stophonte Archontc mortuun! proiitetur L. III. 22., nedum Diony- 
Kius, qui de Dcmosthcnis oratione pro Corona Ei)ist. ad Amm. 
p, 124. tempus praeclare signans, thtX/jXvdtv /.itru rov ndXt/iov 
in l4Qiaro(f'on'rog uo/orrog oydoov f.iiv iviavrov fitra, ri)v iv 
XuiQtovtia (la/rjv , ty.rov di fitra rrjv 0i).innov rtltvrrjV , y.u^' 
ov /Qovov ' AXiiavdQog rr/V iv ^.AQiSi]\oig ivixa fiu/r^v. Sic enim 
optime luxata eius verba ordinavit lo. Mcursius de x\rchont. L. 
IV. 13. Nam quod de praelio ad Arbela additur, factum proptcrea, 
quod paullo antc administratum id fuerit. Coiii'. Is. Casaubonum 
ad Thcophrasti Charact. c. 8. Wess. 



184 ANNOTATIONES 

208- 63. ruiog ^of.ihTiogl Lege Fv^cog /4o/iiiTTtog, Si- 
gon. IIhod. rdiog zJo!-uiiog\ 8ine dubio /Jo/.ii'iiog, quod et 
Cospus expressit, verum est. Praenomine utrum Caius an Cnaeiis 
fuerit, nou admodum certum ob discordiam scriptorum Livii L. 
Vni. 17. librorum. Conf. Pighium in Fast. ad ann. CDXXi. et 
Drakenborch. We.ss. 

208. 73. Bloviod-i^jaaad^ai Tovg "EXXi^vag etc.'] Hoc mihi 
vulgato praestare visum semper est. Non moveor enallage generis, 
qua nihil iu hoc aliisque Graecis frequentius, sed rei serie, quae 
hac ratione melius procedit multo. Wess. 

208. 7 7. 3La/ivcov yao o y.ad-tOTa/uvog etc. ] Freinshem. 
jn supplementis L. VL Curtii hominem Menonem^ inccrtum quo 
auctore, adpellat. lavenio quidem Menonem Thessalum, qui cum 
Graecis belloLamiaco iu Macedonas strenuam operam navavcrit L. 
XVIil. 15., qucm tamen eundem esse, decernere non sustineo. 
Apud Curtituu L. IX. 3. 21. Memnon ex Thracia supplementum 
adducit Alexaudro ; qui noster esse poterit, si eum in gratiam cuin 
Alexandro redisse constaret. Wess. 

208. 90. IleloTTOvvi-aliov d^ ol 7i7,Hovg &tc.'] Peloponne- 
siorum et ceterorum e Graecia concursum optime omnium descri- 
Lit Dinarchus , Demosthenem perstringens , tanquam reipublicae 
nuilo tempore utilem, oia irc "'Ayidog iytveTo , oTf ylixy.edai/iO' 
rioi (.Ltv unavTeg eS,iaTQdTtvaav ., ^ Ayaiol di y.ai ^HliToi Tuv 
7tQuyf.idTiov ty.oiviovovv , vnrjQ/ov di '^evoi [.ivQioi. ^AXt^avdQog 
6i, iog ot XtyovTtg, iv^IvSolg tjv. ij di^EXXdg una.aa, did rovg 
iv ty.uaTri tiov noXtiov nQoSoTug , u/d^o/itvri Toig nuQovai nou- 
y/iaat, iiaf.iivei /iiiTaj3oXi]v tivu tcov xuxcov Ti7)v nuQeaTijyoTCOV, 
Orat. in ]3emosth. p. 94. Scripsi vero en ^' AyiSog m his Dinarchi 
verbis, quod alioqui sententia et absurda et rcbus gestis foret con- 
traria: nam en Alyog.) quod Stephauus exprcssit, nihili est, ut 
quisque vidct. Conferrc et ea opcrae fuerit pretium, quae Aeschi- 
nes in Demosthenem iecit Orat. in Ctesiph. p. 77. Wess. 

208. 10. HXeiovg tiTjv nevTuy.ta/tXliov etc] Totidem fere 
memorat Curtius L. VI. 1.16., in caesis Maccdonibus non consen- 
tiens: quae tamen discordia librariis magis debetur, quam quidem 
ipsi scriptori. Vide doctissimos eius intcrpretcs. Wess. 

209. 19. AvTog di y.ud-onXiad-e)g etc. ] Vid. eumdem Curt. 
L. VL 1. 14. et Pausan. L. L 13. p. 32. et L. III. 10. p. 230. 

Wess. 

209. 45. ^AQyvQiov Si tuXuvtu TQia/jXia'] Curtius hunc 
locum aemulatur, sed quatuor millia talentum, forsan non sine 
amanuensium delicto, annumerans L. V. I. 10. Wess. 

209. 00. ^TQUTTjyovg Ttjg Te BapvXi7>vog ctc.] Non absur- 
dum est Ba[ivXix)viag. Curtius ibid. §. 42-^r(ielores, qiti regioni 
Piibyloniae ei civitati praeeaaent^ Msnetsiu et Apollodoruin re- 



IN LIB. XVII. CAP. 62. — GG. 185 

Uquit. Sic cditur: scripti mngno nuriero ac Ciliciae^ quod pro 
rciiculo non essc putan<Ium, nota Freinsliemii declarabit. Wkss. 

210. G5. 'Tmv (.dv innliov exuoT({) V§ /livuc idtoQr^auro etc.] 
Curtius iterum, ex pecunia deinde Uabyloniae Macedonibus efjui- 
ii&ifs sexcenidenarii tributi; peregrinus eques quingenos accepit. 
Ducenis pedestriuni stipendium mensun est. Non ille quidem ma- 
le, quamquam suspicio non defit, pauca in illis desiderari. Cur 
enim negligitur peregrinorum peditum stipcndium? cur nmisium 
sine postrema voce in scliedis vetustioribus? Posses, nisi audacius 
vidcretur, duceni pedcstrium., peregrinorum stijjendium duuni 
viensiuvi. Ego equidem nihil dccerno, coniectura contentus. Wess. 

210. 73. TQuKXtilg dt rQioyjXioi'^ Rectius T()(//J.ag. He- 
sychius TQuXXiig, ovvwg iy.u/.ovvzo f.iiaO^orfOQoi GQay.tg roig 
fjaatXtvoiv , 01 rug ff.oviy.ug /Qilug nXriQovvrtg, Cui Thraciao 
gentibus Tralles annumeranti consentit Piut. Agcsil. p. G04. D., 
non item Stephanus in Tqu).7Ju. Sed vide L. Kuster. ad lambli- 
chiim Vit. Pjth. p. 146-, et praeter ceteros H. Valesium ad Dionis 
Excerpt. p. 90. Wess. 

210. 80. Eig Ttjv ^irTay.Tjvi^v'] Hocmalui, tum ob gemi- 
natam illam literam L. XVIII. G., tum quod ^irrfAy.r]., uti apud 
Aelian. de Anuual. L. XVI. 42. ct Plinium L. VII. 27. scribitur, 
fonnet ^irruy.r/VijV /coQuv , nunquam ^aru.y.iviiv. Situni regionis 
signat Strabo L. XVII. p. 1079. B. et Curtius L. V. 1., sed in 
vocis scriptura mire pravus, sicuti Cellarius docuit. Wess. 

210. 85. Ku\ rug liyifioviug uvf/.^tfjt^aui'] Ab humili ordine 
ad ampliorem gradum proraovere, ut Curtius loqui amat, sive, ut 
mox Noster, uno rT]g fnyuXrig ■)]yef.ioviug tnl fityulug e^ovalug 
uvul^tl^fwui. quo in gcnere non insolens id verbum. Demades 
Orat. fragra. p. 179. y.ul nuvTtg fuv ol r7]V '^ElXty.du y.fxroiy.ovv' 
rtg ^ A/.tiuvfiQOV tnl rtjV rjytfioviuv avtfJi/jui^ov. Philo Belopoeic. 
p. 97. y.al rbv fiiv dovXov, iXtvd^tQov txvuffijvui, rbv dt arQu- 
rtfurriV uvu/3tfjuLtiv. Contrarium hoc Synesii de Agesilao Or. de 
Regn. p. 20. C. xul tyyvg I]Xdtv uno/ji/juaui (Persarum regem) 
rijg o.Q'/7]g. tov fih yuQ (fQovt]fiurog une^iftuat. Wess. 

210. 88. JJtQl riov uQiarcov'] ^AQiartifov si praetuleris, 
succurret Curtius, haec Diodori imitatus L. V. 2. 3. Wess. 

210. 3. ' A'^ovXifcov ouTQfxnfjv nfXQudovrog] 'Aij0vXir7]v 
Arrian. L. III. IG. et Curtius V. 2. 8., Nostrum Latinc itcrum ex- 
primens, vocant, et verius, ut ego quidem suspicor. Wess, 

211. 13. nXiio} Tfnv rtrQuy.tofivQi(i)v ruX(j.vr(i)v\ Totidem 
Plut. AIcx. p. 68G. C, sed pecuniae signatae. Curtius ct Arrianus 
talentitm quinquaginta millia. Wess. 

211. 17. XuQf/.y.rriQU jduQiiy.bv V/ovrul Darlci acquabant 
Atticas argenteas drachmas XX, auctore Harpocrationc in JftQii- 
xog et Schul. ad Aristoph. Ecclcsiaz. v. 598-, liaheljantriue Durii 
principis iiiftculptam imaginem, si non fallit B. Brissonius^ /u- 



186 ANNQTATIONES 

()uyTrJQn ^UQiiy.bv huc trahcns, L. II, de Pcrs, Regno p, 610. 
Adde lo. Fr. Gronov. de Pec. Veter. L. III. 7. Wess. 

211. 22. ^ AnoXf.movTag noli) Tov xaTu. tov Sqovov vno" 
pad-QOV~\ '^Ynodrjf.ia to vnb Toig Trofriv Pausaniae, qui Athenis 
iyQuvlov esse addit L. V. p. 402-, Hebraeis o^Sa"! CW, vnonodiov 
T(dv nodm\ In Asiae regum palatiis solia erant celsiora, quibus 
conniode insidere non poterant absque vnofidd^Qov fulcimento, 
Agit de illis Brisson. de Reg, Pers, L. I. p. 103. Curtius veste 
Latina haec induens L. V. 2. 13., axevog uTi^iov ytyovbg quod 
sequitur, mensam ad ludibrium recidentem vertit. Tu contende 
Paullinum axevog fig dTt/uiav Ep. ad Rom. IX. 21. Wess, 

211. 36. Trjg nQbg Tug ai/fiaXtoTidag etc,'^ Interpres yMa 
erga captivos utendum esset. Ergone ul/jialihrovg legit? quod 
profecto conniodius foret. Si tamen vertas, ut factum eiusdera consilio 
vides, qua erga captivas ususfuei-at^ sententia tolerabilis erit. Wess, 

211. 40. ^ A)X ovy vfjQig ioTiv, einel Geminum Aristoph, 
Plut, V. 887. Aq' ov/ vftQig noXX^ TaSr ioTi] sed diversum ta- 
nien: Atticum iliud est, gravem indignationem continens, et Te- 
rentiano simile, quid est, si hoc non contumella est? in Andr. 
I. 5. 2. Conf. T. Hemsterh, ad Luciani D. Mort. II. 2. Wess, 

211. 49. ^Enl Tov TiyQiv] Pro TivQiv Arrianus habet 
JlaaiTiyQrjV. scribit enim L. III. 1 7. yal diufiug Tbv TluGiTiyQrjV 
noTUfibv^ i/Li/juXXti tfg TrjV Oviiiov yrjv. Habebimus autem infra 
L. XIX. 21. IIaatTiyQ7]V itidem apud hunc scriptorem. Steph. 
Quae sequuntur arguunt hunc locum falsi. Nam Tigris fluvius 
non transit per Uxiorum lines , et multo maius spatium terraruni 
obcrrat, quam hoc loco transire dicitur. Nam milie sexcenta sta- 
dia tantum ab origine sua ad mare usque emetitur secundum huiic 
locum : at Tigris decuplicem eius spatii habet decursum. Sed 
ex Arriano patet quomodo legendum est. Is enim L. 111. 
p. 128. sic ait de eodem negotio: uQug di ix ^ovacov xal 
diu^ug Tov TLuairiyQiv noTu/iibv, ifi/juD.ti tig TrjV Ov^irov 
yrjv. Ergo et apud Diodorum hoc loco lego contidenter iyil tov 
IIuaiTiyQiv noTUfiov. Palm. Curtius L. V. 3. 1. Rex quartis 
castris pervenit adfiuviumy Pasitigrim incolae vocant: oritur 
ex montibus Uxiorum^ et per L stadia silvestribus ripis praeceps 
inter sa.va devolvitur. Accipiunt deinde eum campi^ quos cle~ 
mentiore alveo praeterit ., iam navium patiens. dc stadia su?it 
viollioris soli^ per quod leni tractu aquarum Persico mari se 
insinuat. Quae unde sint sumpta, cum videat quisque, non dubium 
est, quin Curtius hic IJaoiTiyoiv invenerit. Idem mihi ceteri scri- 
ptores, Strabo, Plutarchus, Arrianus, persuadent, hoc ex Uxio- 
rum montibus devolvens flumen Pasitigrim appellantes, inque pri- 
mis auctor ipsemet, ter quaterque L. XIX. Pasitigrim vero no- 
mine nuncupans. Itaque describentium peccatuai esse, non Dio- 
dori , bene decernit Cellarius ad Curtii excerptum locum. At infra 



IN LIB. Xyil. CAP. G6. 67. 187 

L. XIX. 17. unius dici itinere Susis cum amnem alesso ait, ad 
quen» quartis castris Alexamlcr Susis profeotus pervenisse dicitur: 
quae quidem diflicultas dissipabitur , si iliic dc expedito viatore, 
hic de itincre gravis ct inpedimcntis onusti cxercitus agi cogita- 
vcris. Verum additur ibid., xui (peQUfitvog f.iiv anb xr^q oQnvrjg 
int axadlnvg enTuy.aatorc ifg ziiV tQv^Quv {'^tQivytTui i)^uXunGuv, 
qtiod si cum iliis, quac suh manu sunt, contenderis, insignis ap- 
parebit discordia. Totus fluvii, quam longus est, cursus septingen- 
tis ibi stadiis absolvitur: hic per luille stadia praeceps inter saxa 
lapsiis scxccnta adbuc alia prius conticit, quam in mare evoivitur. 
C'l. Salmasius, ut auctor secum ipse et cum Curtio consentiat, illa 
tn\ (jTudtovg /jXiovg iii'quinquaginta aut centum circiter conmu- 
tanda arbitratur ad Solin. p. 494., opera expedita, sed et audaci. 
^famque inCurtio schedae quaedam vcteres^er mille stadia, pror- 
sus, ut hic, praeferunt, Modio probante: possunt praeterea uno 
rijg oQtivrg tnl OTudiovg tnTuxooiovg hih.^1%, 17. stadia esse 
mollioris soli, per quod, ubi sese montibus explicuit, leni tractu 
in Persicum sinum decurrit. Itaque in dubio apud me est, utri se 
loco A'itium insinuarit. Blancardus quidem hunc ipsum in mendo 
cubare atque ex L. XVII. 17. refingendum esse, nisi si uutxQ- 
Tijfiu fivrif.tovty.dv scriptoris sit, haud dubitat ad Arrian. L. III. 
p. 199. Vellem et Salmasii conmeminissct, cui ea debet. Wess. 

212. 59. IIuvToduncA nXcxofiuTu] Non placent conrfmew/a 
Interpretis; figuras pracfero. Solebant ficus, pruna aliaque id 
genus, ubi siccaverant, in massam singula densare, variisque for- 
mis instruere: TiaP.a^a^ vocant. Hieronymus in Oseae c. 1. Est 
autem (nuXdO^i^^ massa pinguium caricarum,, quas in morem Uc- 
terum figurantes , ut diu illaesae permaneant., calcant atque 
conpingunt. Unde Amyntas de acrio mcUe in eiusmodi massam 
stipato tig 7iaX(/.3-7]g ^vQtuy.TJg TQonov JJudATT0NTE2 apud 
Athen. L. X. p. 500. C. et Theophrastus de prunis Aegyptiis sic- 
catis y.ul xbv nvQrjva t^uiQovvTtg y.onTOVOi y.ul noiovoc naXud-ag 
Hist. plant. L. IV. 3. Quo ex gencre prunorum globus atfiue cocta~ 
norum celebratur a Statio, et Palathion Car7jotarum, ut optime Sal- 
luasius, a MartialeEpig. 24. Xenior., ubi Scriverium inspice. AVess. 

212. 62. 'Ytio J\TuiiiTov^ Hoc tantisper ex Cospo adsciscen- 
dum duxi, donec meliores schedae verum homini nomen reddant: 
scripti Codd. non longe abeunt. Curtio Madates est, e quoFreins- 
hem. BJtTOv sive Mudtov hoc noraen rctingebat, L. V. 3. 4. Wess. 

212. 71. 'JEf// (hv r^v ivdfxofitvov^ Fuisse opinor u(p' (hv. 
Alibi iy. T(ov ivdt/ofiivon' ^ uti in Stobaei Serm. 1. p. 14. Archy- 
tas, et supra L. I. 54. Diodorus. Wess. 

212. 78. Ku\ Ta/i(og nuoMV — 7ro?.fwv] Voces iyynaTrig 
VTT^p^f V , quae artissimc his adhaercbant, imperio Codd. induxi: 
constat sine illis sentcntia. N. Blancardi cadem quidcra ad Arrian. 
L. III. p. 200. mens, sed verborum seriem citra caussam mutat. WESii. 



188 ANNOTATIONES 

212. 81. *En\ raq 2ovaiaSag — nirQug'] Arrlanus appel- 
lat riiQoldug ttvXwj, tjuas hic 2ovGiud'ug nh^ug , qui tamen sta- 
tiin post subiungit, doi,ug rf] (jiu y.QUTfjGiiv rij^ nvX}]g. Stepu. 
Polyaen. IV. 3.27. et Curtius V. 3. 17. ^ovGidug nvXug Susidas 
Pylas vocant: quare nvXug in Diodoro praeoptabat Freinshemius; 
cui nonadstipulor: rupesabruptae, oq?] gtcvu zul vUiriXuF oly&eno, 
has portas efliciebant, quas nljQug propterea auctor adpellat, Strabo 
GTava dvGnuQodu L. XV. p. 1059. Ceterum a Poljaeno Pylis his 
inponiturP/t/-tf s«or/es, manifesto errore. Phrasaortes enim iam tum 
in amicis erat Alexandri, ut ex Arriano L. III. 18. conticias. Wess. 

212. 90. ^' A^u'S.iuiovg 7u9-ovg'\ Additam glossam librariis 
rcddidi: quisque enim videt u^iu^iaiovg lapides ingentis fuisse mo- 
lis. Demosthcnes Or. in Callicl. p. 697. sl Ku7.Xr/.XT]g fiev iig rb 
yiooiov — v.iiuSiuiovg XiO^ovg nQ0Gy.0f.iiaug dnoiy.odoi.ieT. AVess. 

213. 5. ^rudiovg TQiuyoGiovg'\ Curtius extremo cap. 3. lib, 
Y.retro evadere e.v angustits rex iubet. x:xx &iadiiificere, quae 
remensi suut. ]Anb tqiuxovtu oruditov yuQuy.u IfiuXtTO Polyaen. 

IV. 3. 27. rectius liaud dubie. Proinde accedo Locceuio OTudiovg 
rQiuy.ovTu xxx stadia et hic i-eponenti ad Curtium. Wess. 

213. 12. ]Jqogltu'^£V unuyayaTv] Lege Ino.yuyiTv. Rhod. 
Curtius vertit, captivos., quos tiuper exceperat, vocari iubet. Cui 
non male convenire (nuyuyilv ., seu potius inuyiod-ui , ex Kuhnii 
uota ad Pausan. L. I. 9. cognosces. Id vero si receperis, ctlam 
mox inuyofiivng refingendum erit. Neutrum placet. l.4nuyuyilv po- 
situm vidctnr loco unuyuyiiv nQog tavTov, alioqui Reg. I. u.ruyu- 
ytiv nonaLsurdumforet. Conf. Th.Bezam adA. A. XII. 19. Wess. 

213. 33. T;;^/()«rot] Tiridates , et rectius, Curtio, a 
culus scriptura non di.ssidet cditus Basil. c. 81. Mox iarui reti- 
ncri potest, etsi non minus cultum ioeod^ui Reg, pr. Wess. 

213. 38. Kul TOJ' 'Aqu^i^v noTUfibv Liv^ug] Alius hic Ara- 
xes atque Armeuiae eiusdem nominis lluvius. Soli scriptores, qui 
res Alexandri memoriae prodiderunt, hunc memorarunt, e quibus 
Strabo L. XV. p. lOCl- ceterique hauserunt. De eo diligentcr 
Salmasius iu Solin. p. 846. We&s. 

213. 43. '^Ynb Toiv nQotiQov ^ugiXhov} Noli mutare. Li- 
brariorum inventuui est t(~iV nQOTtQtov , qui et Aelian. V. H. lib. 
III. 18. T(ov fiiv uXXcov TMV nQOTiQov inii)^vfii(~)V nuviTui idem 
obtruderc sunt conati, ueque ferre potueruut in Aristoph, Equit. 

V. 1352., sicuti ex Suida in Aioyvvofio.i constat. ^Fovg nQOTiQOv 
GTQUTi]yovg habes L. XIII. 77. Dc numero mutilatorura nihil lu- 
stinus L, XI. 14., nihil Suidas in l.4XtS,uvSQog dissentiunt. Cur- 
tius ad quatuor nullia fere edit L. V. 5. 6. Wess. 

214. 65. Ko.\ niQiovTugl Lcgo mQiwvTo.g. Steph. Blan- 
ditur vehementer Stephani conjectura: quia tamen vulgatum con- 
modam, quam Interpres expressit, senteutiam dat, iu eo, donee 
membranae prohibeant, acquiescam. Wess. 



& 



IN LIB. XVII. CAP. 68. ^ 71. 189 

214. 73. TQin/i7uu<g fih fxufTTo) SQa/jiuc ^dcoQijauTo^ 
llis geniin^i Curtius extrcnio cap. 5. libri quinti. Wf.ss. 

214. 94. Ai (.ih daXunnlaig noQqvQaiq] Conf. not. in L. 
ni, 08- Plut, Alex. p. 686. D. noQcpvQuv ''EQ^iioviy.ijv vocat al^ 
Hcrinione ad sinum Argolicum, (^uae noQffvQci 'EQ/iuoviTtg Alci- 
phroni L. III. p. 376. Wkss. 

214. 98. ^Evii/iifQevoavTig'] Magls placet (ij]/ii£Qi(ruvTcg. 
RhOD. Credo (v)]iUQi'i(JuvT(g Rhodomannum scriberc voluissc, 
(juod de fclici successu nec auctor spcrnit L. XII. 12. 14. ct 
XIII. 16. 5 nec Plut. Synipos. IX. 5. oj^ nuvv yuQ (vij/itQi^ntv ev 
TuTc Inidd^taiv inquiens. Quid si tamen. ivr^i.uQ(vouvTig retinea- 
tur? Deest, fateor, excmplum, quo fulciri possit: utuntur prac- 
tcrea T(7t dii]iiUQ(v(iv simili significatione. Neqiie haec tamen cfii- 
cient, ut verbum xay.ov y.oftftuTog sit censendum, cui analogijj 
constat. ^Evi]i.UQ(v(iv TuTg uQnuyuTg totum diem rapinis dfjnu- 
mert^ \it' di}^f.UQ(v(iv (V tTj fia/rjj StijfUQevdv ev t(o yivdvvd) 
aliaque de hoc gcncrp. Utere tanien viri docti auxilio, si stetsen- 
tentia. Wess. , . 

215. 10. Tjjv u?/fiuXtoaiav ttc.]^ Rcctlus fortassc 5?^ r/yv 
o-^/fi- Steph. Non audeo districte inprobare, memor Paulliiii 
in Epist. ad Ephes. c. IV. 8. avuftug dg vipog fi/fiaXanevOcV 
o.l/fiaXioaiuv i et scriptoris L. I. Hist, Maccab. IX. 72. y.ui une- 
dioy.ev avTto Tr^v ui/fiuXojaiaVy i]v fi/fiuXioT(v<j(v to nQOT^QOv (x 
yijg 'Tovdu. Utrobique ui/fiuXtoaia captivos ipsos, ut hoc in loco, 
conplectitur. Wess. 

215. 19. ^(vdey.a fivQKxSeg raldvTwv] Eandem exprcsslt 
sumniam Curtius L. V. 6. 9., ubi docti conmentatores videndi, 
sicuti et Strabo XV\ p. 1062. D. Wess. 

215. 34- Ov To fiev nQ. uvuX^ftjnuTt nolvd'. y.uT(ay.(vaaTo] 
Dicercs uvuXdiftUTt Rcg. pr. non esse sperncndum, et mera tamen 
verioris scripturae nuQudtiiQd-taaig est. * uivuXriftftu vocant quod 
in altum educitur opus. Infra L. XX. 36. y.ut TtTiv Toncov Tovg — • 
y.oD.ovg uvo.li]ftituotv u'^toXoyotg e§tO(ooug. Tum munimcnta, qui- 
bus moenia altius exstruuntur et loricantur. Suidas ex inccrto 
scriptore, sive Polybius is fuerit, seu Diodorus, y.aTctvoriOug T() 
ftuQog T(~)v uvulrjtftuTO}V ^ y.ul cog udvvuTov loTi ouXevoui xu 
T(i/i]^ quod non malc explicat vrpoifta^ aTijQiyfia. Berosus in 
fragmentis (v de ToTg ftaotXeioig TovToig dvuXi]/(fiuTu Xidiva 
vyprfXa c\voiy.oSofiriOug y.al TrjV oijjiv etc. quae quidcm uvaXi]ft- 
ftuTU Xidtvu saxens pilas recte vcrteris cum Salmasio ad Solin. 
p. 520. Alexandrini Intcrpretes uv(y.Xi]fifta Tt;g n6X((og JufAd 2. 
Chron. XXXII. 5., ctSiracides cap. L. 2. avdXrjtita vyjTiXov ne- 
Qi,j(jXov Uqov cum dederunt, non aliud spectavcrunt. Hacc dc 
voce. Durant in hacc tcmpora stupenda regiae Pcrscpolitauae ru- 
dera, non plane quidcm huic Diodori descriptioni rcspondentia, 
qirod iu tanta reruui temporumque vicissitudiue haud profecto mi- 



190 ANNOTATIONES 

randum est , talia tamen , nt facJle agnoscas eo loci Persepolim 
fuisse, cui a XL columnis suo Persae recentiores Bernione CUiU 
minaer nomen indiflerunt. Reliquias accuratissime descriptas et in 
tabulis cultissime expictas dedit Corn, de Bruin Itiner. Part. II. p« 
209. et seq., quem vide, et Is. Vossium ad Melae L. III. S-Wess. 

215. 47. ^Ogog — /Suoihy.ov'} Opinor eundem esse mon- 
tem .ic TO dicfGov oQO?', in quo Darium Hystaspiden sepulcra 
exstrui mandasse,in Ctesiae Excerptis apud Photium Cod. LXXII. 
p. 113. perscriptum legitur. Duranthaec in tempora niagnilica 
sepulcrorum vestigia in monte, non procul a PersepoII in altum 
sese extollente, quae horum esse rudera pertendunt apud eumdem 
illum Corn. de Bruin ibid. p. 229., sed distantia illam exsuperat, 
quam Dlodorus signavit. Wess. 

216. 62. Kal Tov jLUV noTOV nqo^atvovTog'] Simile hoo 
Diogenis L. VIII, 64. y.a\ jiQo^aivovTog rov noTov^ ojg to deinvov 
ovy. iiGr.cptQtTO. et Philostrati de Soph. Vit. II. 11. p. 591. tg 
viXty.TQVovoiv atdug nQo/SuvTog uvtm tov noTOV. quae quidein e£ 
plurium aliorum loca non fugerunt diligentiam viri praeclari a«l 
Xenoph. Ephes. Vol. V. T. lU. p. 62. Miscellan. Observat. Addo 
Gregor. Nazianzen. Or. III. p. 85. C. iiTu tov noTov nQOtl.&ov- 
Tog tig Trjv avvi]9^f] ipvyQonoGtuv. Wess. 

216. 65. ^'Ovof.iu /Liiv QuTg^ ^ATTiy.rj Se to ytvog] Fata fe- 
minae, utque deinceps enupserit Ptolemaeo Lagi filio, Clitarchus 
exsequitur apud Athen. L. XIII. p. 576. D., incendii arcis Perse- 
politanae haud oblitus, sicuti neque Plut. Alex. p. 687. B. Nam 
Curtius, a quo ipsa Persepolis incendio corrupta traditur, a vero 
aberrat. Superavit enim urbs, ut ex Nostri L. XIX. 21. 22. et 
45. constat, et viri docti ad Curtium L. V. 7. 9. admonent. Wess. 

216. 80. Kul yvvaiy.iov /novoovQycuv — nu()eiXi]/itfitvtov'] 
Insignis de his feminis locus vetusti est scriptoris apud Suidam in 
MovoovQyoi, haud praeterltus ab H. Valesio ad Excerpt. Nic. Da- 
niasceni p. 64. Psaltriae erant, musica et corpore, ut Copa Vir- 
giliana, quaestum facientes. IIuXXuy.idtg /.lovoovQyol tov (jugi'- 
"kkog in Epist. Parmenionis ad Alexandrum apud Athen. L. XIII. 
p. 607. F., quem vide quoque L. XII. 2. p. 514. B. de iisdemv 
Wess. 

216. 97- Tug tx TTjg Bay.TQiavT^g y.al xo)V aXXwv gutqu-' 
niioiv 8vvu/itig'\ Scribendum esse hic quoque roJv uvm ouTQa- 
ntt(7)V persuadet idem vitium inferius locis magis etiam manifestis 
illatum, V. annot. ad XVIIl. 39. 

216. 99. Kul /itTu TQiOf.wQio)V IltQOwv etc.] lilustrat haec 
Curtius L. V. 8. 3. Wess, 

216. 3. 2vXXi](j)&£ig fSoXocpovrj&i]'] A Satibarzane et Bar- 
zaente. Conf. Arrian. L. III. 21. et Curt. L. V. 13. 17. Wess. 

217. 7. TIuQuy.Xi]d-tig — fitTtX&tiv tvv cpovov etc. ] Ale- 
xandrum qui spirantem Darium invenisse tradunt, rari sunt. Iu- 



IN LIB. XVII. CAP. 71. — 75. 191 

terfccti ultioncm susccpit, quod conmunis omnium regum essci 
caussa, qu.im negligcre sibi et indecorum et periculosum fore pro- 
spiciebat. Jiegi enim tuenda maxime regum est salus^ Ne sancta 
yuisfjuam sceplra violaret dolo , ut prudenter Oedipus in Scne- 
cae Ocdip. V. 241. Vide lustin. L. XI. 15. etPlut. Alex. p. 690. 
Wess. 

217. 15. ^Etu t6 y.oivov rfTtv^^EXXijvMv avvldQiov etc.] Sel 
concilium Graecorum (Antipatcr) quid /ieri placerety coiisuluit. 
A quo Lacedaemotiii nihil aliud quam ut oralores miitere ad 
regem liceret precati^ gratis veniam defectioniSy praeter aucto- 
reSy inpetraverunt, sic experspicacissimi lo. Fr. Gronovii conicclur.i 
CurtiusL.Vl. 1.20. Verissime. NamN. Heinsii correctioadsension • 
conprobari non potcst. Quinam enim illi Aegeatae, quos veniaui 
defectionis, praeter auctorcs, inpctravisse arbitrabatur? Nulli pro- 
fecto apud Aeschin. in Ctesiph. p. 77. et Dinarch. in Demostlien. 
p. 94., in quorum orationibus de Graecorum infelici hac coniura- 
tionc diligcnter. Wess. 

217. 25. K-r]fioa(ftov] In Dlonysii Dinarch. p. 116. 70;- 
cig^ujv^ quod merito damnat diligentissimus Sylburglus. Wess» 

2 1 7. 27. Meru Nu^'uQvov] Redintegra Nuj3uq^uvov. Riio >. 
Hltzu Nu^uQi^uvov'] Pareo viro docto, Nabarzanem enim con- 
stanter ceteri omnes vocant. Qui vero Nabarzani adiungitur Bar- 
xacntes, Arriano L. III. 21. et 27. BuQauivri^g est^ Curtio jK^ar- 
zaentes. Vid. N. Blancard. ad Arrian. sui L. III. p. 209. et 221. 
Wess. 

217. 34. Ovauv dvodoftoXov] Si qui Jt;crf]«/?oXov potiu» 
rensuerint iliis patrocinium Philosophus non negabit Polit. VII. 
5., nedum Polybius L. III. 49., Nostervc L. XIX. 35. Sed vide 
not. in Lib. XV. 63. Wess. 

217. 50. 'InTziMV IxuoTh) tuXavTOi'] Curtium Insplce L. VI. 
2- 1 7. qui quidem defectus videtur , sicuti certe loco suo mota 
sunt, quac ibid. sect. 10. produntur: spectant manifesto finem 
huius in Diodoro capitis. De pecunia ex praeda redacta et a cu- 
stodibus direpta, Strabo L. XV. p. 1063. A. Wess. 

218. 66. IIXi]Oiov noXiiog *— '^Ey.urovrunvXov] Consule 
Casaubonum ad Athen. L. XII. 2. et Raderum adCurt. VI. 2. 1 5., 
in eo tamen pcccantem, quodDiodorum Hyrcaniae Hecatompylum 
assignasseputet. Niliil illi huiusmodi in mentem venit: tantum di- 
cit Alexandrum in itinerc cum Hyrcanos peteret, venisse Heea- 
tompylon : nimirum priusquam in Hyrcaniam penetraret, ut Frcins- 
hcm. optime animadvertit. Wess. 

218. 76. TltQi tiva ntrguv i-iaCTotiSri] HitQoxh] f.iuoT6v, 
ut L. III. 45. p.2I2. ubi not. vide. CeterumCurtius, qui ingenium 
huius numinis Diodori verbis uberius explanat, id Zioberim, non 
sine scribarum pcccato, vocat L. VI. 4. 4. Wess. 

218. 85. "Hv '^Yq/.uviuv Tiveg 6vo/.iui,ovat^ Kaonia xu- 



192 ANNOTATIONES 

TiHTcu &ula(r(Ta , oi S^ "YQy.avfav nQoaayoQtvovaiv Strabo L. II. 
p. 182. C. M(ire Caspium dulcius ceteris ^ ingentis magnitudi- 
nis serj)e7ites alit : pisces longe diversi ab aliis coloris : (jitidam 
Caspium^ quidam Hyrcanum adpellant^ ita Curtius L. VI. 4. 18., 
cui noh aJmodum dissimilia Plut. Alex. p. 690. C. Nostrae supe- 
riorisque aetatis peregrinatores Caspii niaris acjuam ob incursum 
tot amnium prope litora dulcem , ab illis reraotiim longius, ama- 
rim ac sale mnlto infectam repererunt, serpentes autem nuUos', 
quos et accolae ignorabant, referente Ad. Oleario Itiner. sui p. 
339. Wess. : 

218. 92. Twv j.dv yuQ u/.inaXcov rfaciiv txaart^v etc.] Ea^- 
dem Strabo L.XI. p. 776., de ficu tamen 7/ avAri j.ufilf.ifovg ((pi- 
oei} tt^Tiy.ovra , quem medimnorum numerum A^itiosura ne putes, 
iteratum et L; IL p. 124. D. videbis. Indene yero baec discre- 
pantia, qiibdNoster aridasficus, ille quales ex arbore decerpuntur, 
innnat"? qtlod' quidem suspicari liceret , nisi diff^erentia niniia es- 
set. Wess. 

218. 99. 'Ano rcov (pvlXcov u7iolsT/?6v juXt'^ Iterum 
Strabo, iv di roTg davd^sat afit]vovQy(Tvac, y.al rcov (fvVaov 
oinoQQeT f.iiXi. Clarius ad Diodori mentem Curtius L. VI. 4. 22. 
frequens arhor faciem quercus habet^ cuius folia multo melle 
tinguntur: sed nisi solis oftum incolae occupaverint.) vel modico 
tepore succus exstinguitur. Quae postrema clarissimum in niodum 
patefaciunt, mel illud a nianna niliil admodum discrepasse: nam- 
que et ea vel modico bolis tepore exstinguebatur, MoseExod. XVI. 
21. teste. Graeci usQOfuXi vocant, quod quomodo ex arborum in 
oriente foliis soleret colligi et ih massam condensari , ut aliorsum 
posset dcferri, docetur illustri Amjntae iv rcp tiqwtco rrjg riZv 
Idoiug arud-i.i(7)v loco apud Atben. L. XI. p.500. C. Ait dg na- 
'kud-t^g ^vQiuy.T]g TQonov ab indigenis -fingi, monstratque adeo 
quae sint Tot; vovrog f.u).irog nulad-ut rerQCtycovot, quarum ih 
coenae Persarum regis adparatu conmeminit Polyaen. Strat. IV. 3. 
32. Refer et huc quae ab Is. Vossio disputata ad Melae Pompo- 
nii L. III. 7. fuerunt. Wess. 

218. 2. "0 y.aXeTTut f.ievl.4vd-Q7]d'cuv] Sic recte. Hesycbius, 
lAvdQi]d'cov^ Tj reQd-QTicicov, sive potius revd^Qi]dcov. Idem, Tevd-QT]- 
dcov , l^couv rcov evro ficov y.al xevTQOcpoQcov^ nuQunXrjaiov acp^y.L 
quorum insectorum ingenium atque habitum exponitPhilosophus de 
Animal. Histor. L. IX. 43. diligenter. MeminisseetAelian.L. XV. 
Hist. An. c. 1. puto, cum de muscarum prope Thessalonicen et 
Beroeam indole, eoi/.uaiv ovv t6 fiev -d-Qcxaog fiviu' ro Se fieye-^ 
&og elnoig uv ANQPIl/JONA, a(fi]y.og de t?}v XQoav unifiu^a- 
10. /3oft('hT de (x)g ui fieXtTTui, Sic enim ANQHAONA corrigo, 
etsi non ignorem EtyinologiAv97]d6vug., rug fie7uaaug. Ab illis 
enim Aelianus suam uvd-Tidovu distinguit apertissime. Sed quoquo 
modo sese illud habet, non dubito^ quin Diodorus aemulatus hic 



IN Lin. XVn. CAP. 7.^. — 77. 193 

sit Clitarrln:ni, monifn tamcn auiltiriorc, fjiiu usus is fuerat, fiffu- 
ra. llidet lioiuincui Demctrius niQi '/ipjtt. c. 1 30. quod dc apis seu 
potius crabronis gcncrc cum scrnio cssct, locutus sit tancjuam de 
Lovc fcro vcl apro Erymantliio : y.aOamQ o K/.ci'zaQ/og neQi rijg 
TENQPH^ ONO^ Xtycov^ Cwov f.iiXi'aai] ioiy.drog., xaruvHie- 
rui (.ilv (^rjoi rijv oqiiv^v HainTaxui df eig rug xoilag Ooy^. 
Vides eadem paene vcrba, haud dubie ex eius libris t(7)v ntoi rov 
*^XtiavdQov, ab Athenaco auctoreque ipso L. II. 7. citatir , de- 
prompta. Quod quidemTzetzae si cognitum cxploratumquelaisset, 
quanto ille nobis plura oggessisset Chiliad. Vil. v. 51., ClitarchL 
insolentiorera dictionem perstringens? Wess. 

219. 14. ^OvTig neQi /jXiovg xui nevruxocriovg] Conf. vir. 
doctos in Curtii L. VI. 5. 9. Wess. 

219. 20. Eig TrjV /coQuv xCdv — MapJcov]] Gens erat 
ki](TTQiy.rj^ cui Persarum reges annuam pensionem, ut ab excursio- 
nibus interquiescerent, dare adsueverant. Promiscue"^^t«n()oi et 
BIuQdot diccbantur, Strabone L. XI. p. 795. teste. Wess. 

219- 21. '^YniOi^fQovriaav] HeQn^fQ. Rcg. 1. acquc con-« 
mode. Conf. Kuster. in Aristoph. Nub. v. 225. Wess. 

219. 25. ^Bnif^uvcov uvroTg^ Repara ini(juiv(ov. Riion. 
Etsi proxime a vulgato deflectat Rhodomanni ini(Juiv(ov, praefer- 
rem, si mcires essetarbitrii, ini/jaXcov, ut huiuslib. cap. 87. i-XQi- 
re nQo tJjg tovtov nuQovaiag tni^uXiXv tio IIcoqio. et cap. 88. 
t7ii[ju7.cov Toig noXcjuiotg., noXvv (fovov tnoiit. sacpcque alias. 
Ulancardus, cum haec cxscripsissct ad Arriani sui L. III. p. 21 8., 
Jnlerpres, inquit, pro inifitvcov legit tni(jaivcov. Sed Sftfis fuit 
di.visse avvuifjug fiu/i]V, quae sunt in secjuentidus. Quid porro ? 
Servandumne ergo tnuitvcov.) utlegitimum? Hoc doccre dcbucrat, 
Wess. Possisctiam^Tr/TrffTWJ'. Sedf7r//ff»'wi'dictumsicutp. .'} I 1 .13. 

219. 32. Ynb /Jr]fiaQUTOv tov KoQtvO-iov'\ Alifer Plul. 
Alex. p, CG7. C, a Poljnico Thessalo venalem Philippo pvoposi- 
tum signiHcans, qucm vide ct cetcros , quos de Ijucepbalo testcs 
excitavit ad Curt. L. VI. 5. 19. ingenti numero FreiMshcmius. 
Wess. 

220. 51. Ovofia fiiv OuXriaTQig"] Solens Clitarchnm sc- 
quitur. Ego vcro mallem, Thalestrim et Amazonas abcsse hiuf 
iussisset. Sunt enim illepidum Macedonum quorundam, omnia ad 
regis sui gloriam rcfercntium, conmentum, sicuti duduui viri 
prudentes, Strabo Gcograph. iL. XI. p. 771., Plutarchus Alex. p. 
091. B. et Arrian. ' Avu(3. L.VIL 13. p. 291. agnovcrunt. Wess. 

220. 08. Ku\ (WfintQiivi/d-ag r]fifQagTQtiayuidtyu] Xili 
dies in obsequium desiderii eius absumti sunt bene Curtius, Con- 
fer not. in L. III. 04. AVess. 

220. 74. Ei/i Q(f.(Sdov/ovg ^ AcsmyiViTg^l Jsiaticos Inter- 
prcs, idque vcrissime. Eirmat nsum Agatharchides de Agesilao 
oQcov rovg ^AaiuytviTg fAtv oioXuTg noXvriXcog i]axiifiivovg 
VoL. II. 13 



191 ANNOTATIONES 

apud Athen. L. XII. p. 550. E. et L. Scipio Asiagenes apud Li- 
vi\im et Sitlou. ApolUnarem. ViJe infr. ad Excerpt. Vales. p. 381 • 

Wi:s.s. 

220. 77. Tu., T£ UtQaiy.ov SmSi]/^iu niQitd-iro] Utitur Iuk 
Begeiiis Thes. Brantlenb. T, I. p. 230. siniiliLusqiie Curtii, ila- 
que purpureum diadema distinctum aldo, quale Darius habuerat^ 
cupiti circumdedit^ ut teneat, Alexandri Persicum diaderaa a Ma- 
cedoiiiro fuisse diversum, Macedonumque reges diu ante Alexan- 
drum diadcmata habuisse capita. Prudentior multo Ezech. Span- 
liem., quem Diss. de Num. Praest, VIII. p. 406- vide. Mox ti]v 
UtQiiiy.1,1' L,H>rriV fortasse reperientur qui OToXijV, quod gentis usu 
sit uobiljtata, pracoptabunt. Ego vero veto, nam et Plutarchus 
rijV IltQfHy.rjV CcorrjV y.ai diaXtvxov /iTcovu coniunxit. Wess. 

220. 79. UXijv Tfov dva^vQidiov yul rov xdvdvog^ Ovdi 
uvu^vQidug.) ovdi TiuQur, ovd^ xdvdvv tXujStv Piut. Alex. p. 690. 
E. et de Alex. Fort. p. 330. A. Et tamen Philippus in Luciani 
Dial. Mort. XIV. 4. filio exprobrat, y.dvdvv /neTevidvg y.ul TidQuv 
6q9^>iV Intd^ov.) asperius profecto, nisi si progressus ad has Persi- 
cae vestis partes deinceps sit. Ceterum glossae, quae Reg. sec. oc- 
cupavit, non admodnm dissimilis in his Dionis Chrysost. Or. Co- 
rinth. p. 467. B. "EXXtjV ()* dvrjQ nuQiixi. TvnTuv ro aiof.ia wg 
xdri^vv, wg ifidTioV sunt enim duo postrema supervacanea atque 
explicationis caussa a Grammatico intrusa. De candy ^ purpureo 
regum Persarum amiculo, nihil addo, Confer 111. Spanhem.Diss. VIII. 
de Num. p. 455. Statim ntQinoQCfVQovg, nt in Plut. de Alex. 
Fort. p. .330. A., praetuli. Tu si secus censeas, in altero, cui pa- 
tronus non deerit Pollux L. X. 42.,acquiesce. Wess. 

220. 82. Tug naXXay.idag — rov uQi&fiov ovaug etc. ] 
Adi Curtium III. 3. 24. et V^I. 6. 8., et Brisson. de Reg. Pers. I. 
p. 162. Wess. 

220. 96. IdvriQTjy.lvui f.itv Tovg xuTnXey/ntvovg vn avTov 
etc.] Obscura haec sunt. A quo enim delecti hi milites? Darione? 
id vero falsum. Alexander Satibarzanem Ariis praeposuit, Macc- 
donibus aliquot rclictis, quorum opera satrapiam tueretur, quos 
ille perfide coutrucidavit. Haec paeue faciunt, ut scriptum fuisse 
putem y.uTuXtXti/iifievovg vn o.vtov.) quorsum Vat. et Reg. pr. tra- 
hi posseut. Sed nolo conlidentia uti. Constat sententia ex Arriani 
L. 111. 25. Wess. 

221. 1. Eig XoQTdy.uvu^ Arrianus eig lAQTuxoava noXiv, 
Artacacnam^ sed variante scriptura, Curtius, i^praxccvwv Stra- 
Lo, quamquam schedae veteres ^ AQTuy.dy.vuv, L. XI. p. 785. Quae 
quidem discordia in harbaris vocibus haud solet esse insueta. Re- 
ferunt a<I Chortacana viri docti Plut. verba de Roxane xuXijv y.ui 
lOQuiuv ev /OQTdvov nuQU TioTov 6( f d'eioav^ sic enim scriptiCodd. 
ostentant in Alex. p, 691- E., at male, ut iufcrius declarabitur ad 
L. XV3JS, 3. WEas. 



IN LIB. XVn. CAP. 77. — 81. J95 

221. 7. Fig })Qng To y.uXovfttvov * l/ov etc.] Montis nomen 
in oniniiirn cxccrptis, fjiiilMis niilii utfinli facultas, «lefit, iicquc «li- 
vinarc possuni, ([uo illc titulo fucrit. N. quideiu Blancardus a<l Ar- 
rian. L. UI. p. 222. Paropanisi noiuen cxcidisse opinatur, con- 
iectura adnioduin ambigua. AVess. 

221. 12. E]'q tivu TTfTQm'] De ea Curt. VL G- 23. AVk.ss. 

221. 16. K(u diavrnug lig t« j^iuaiX. Tijg /jQuyyirr^g'] Con- 
fientit una cum Strabone L. XV. p. 1054. D. Curtiiis L. VI. Q. 
35. In Arriano r(~)v Z,uQayyuuov ftaalhttu ex divcrsa vocal»uli 
pronuntiatione L. III. 25- Conf. lac. Gronov. ibid. cap. 28« p. 
141. Wess. 

221. 21. Jli-ivog] Vide Plut. Alcx. p, 692., Curt. L. VL 
7., ubi niale et contra scriptos libros Di/mnus. Wess. 

221. 43. 7oj' fitv (DihoTUV nuQtnifDpel Transrnitfebnf, 
ut subinde apud Suctoniuni. Vid. not. in L. XIII. 52. Wess. 

221. 46. 'O dt Tov — tig tr,v oTiXod^/jxrjv fiaayuytovl ^^^~ 
tron erat ei nomen., super armamentarium posito ^ quare et Ce- 
halinum in armamentario abscondit, apud Curtium dict. loco sect, 
23. Wess. 

222. 56. Ti)v y.Qlaiv vntQ tovtov ■ — antTQeipel IIoc lu- 
Stum esse, ex Curtio cognoscitur L. VI. 8- 24. et 9. 33. Wess. 

222. 64. KuT(\ T() T(7iv Muxf.ih')vrov f'5-o? — id(/.v(XT(o.'irj'] 
Putes agi de Maccdonuni lege, qua cautum erat, ut propinqui co- 
rum, qui regi insidiati crant, cum ipsis necarentur, obiter indica- 
ta a Philonc lud. de Leg. Special. p. 802.D. , plenius a Curtio \'I. 
11. 20. Sed non ita est: innuit eum morem, yuo, dato signo, sa- 
xis obruebantur a Macedonibus apud Curt. ibid. scct. 39. Wess. 

222. 69. z//« TTjV nQog ^ AvTiyovov oiy.atoTT^Tu etc. ] Nus- 
quam de Alcxandri Lyncestae et Antigoni necessitudine nicmora- 
tur, contra ea saepe de Antipatri, cuius Alexandcr illc gencr erat, 
apud lustin, L. XII. 11. et Curt. VII. 1. 7. Quare diu T>]r nQog 
*AvTinuTQ0V oiy.ftijTiiTU refingit Freinshemius ad eum Curtii lo- 
cnm, coniectura elcganti, sed dubia. Agitur hic de familiaritate, 
quae Alexandrum intcr etAntigonum intercesscrit, quacque iiistani 
regis iram morata fuerit: de Antipatri et Alcxandri Ljncestae ad- 
finitatc nihil. Sequar tamen ubi Codd. addixerint. Wess. 

222. 72. "Enl dQofKxdcov y.ufirilo)v'\ Conf. L. XiX. 37. 
Wess. 

222. 84. Kui nnoarjy/jQfvaev uTuy.Tfov rajy/a] Fortasse 
quod seorsum cohortem hanc a ceteris tcndere ignominiae caussa 
rex iusserit, utCurt. VII. 2, 37. prodidit, quodque d.Tuy.Ttiv, sic- 
uti L. XV^III. 17. loquitur auctor, fuissent soliti. Wess. 

222. 89. 'Enl Tovg — 'AQt/iiaanovg] Sic Strabo XV. p. 
1055. A. et Stephanus in EvfQyhui. Apud Curtium L. VII. 3. I- 
in Agriaspas ., quamquam quidam libri in Armaspos : unde Ari^ 
manpos ndn iniuria feccris. In Arriano III. 27. fg ' AynttAanug a.ut 

13 * 



19r> ANNOTATIC ^ES 

*^4()taajiaQ^ pro quo ^^fQifiuanug , utroquo enim nlodo dJceban- 
tiir , VKStituendos esscj, iioa dubium est L. Holstcnio ad Stcplia- 
num. \^ 1..SS. 

223. 4. Twv of-ioQMv ru)V — KidQO)aim>^ Ita gcntem solet 
auctor ct regionem AeAowa/aj' adpellare. Vid. inf. cap. 104. et L. 
X\ Ui.3., nec dissensit Alexander Polyliistor apud Stcpljan., quod 
is frustra mendun» fuissc excmplaris suspicatur in Ctiiodiaia. Ce- 
teri f«'r8 [\dQO)aw.v et FtdQMaiovg vocant, uti Strabo, qui Drun- 
gis tiiiitiuios perliibet, L. XV. p. 1054. et Aelian. de Animal. 
L. XVil. 6. lunge H. Vales= ad Ammian. L. XXllL 6. p. 400. 
AVess. 

22.3. 14. ^EQiyviov y.al ^tuauvoQa] Huius loco Erigyio 
Caranum ct alios adiungunt Curt. VH. 3. 2. et Arriauus III. 28. 
Wess. 

223. 20- JlQog ruTg ty.atbv Sty.u] Deest eius nomen, qul 
stadio hac Oljmpiade victor fuerat renuntiatus, quod ex Eusebii 
Chronico ita restitue, xai)-' i^v aradiov iviy.u K)utu)v o Blaxtdiov, 
Wkss, 

223. 22. TlaQonufuoudug'] Vt montem IJuQOTtuviaov ve- 
terum plures scripserunt, ita accolas HuQonaviauSag^ Ptole- 
maeus, Anmiianus Marcellinus, Marcianus Heracleotes atque alii, 
Hincilla in membranis discordia et mox cap, 83. VideTheoph.Si- 
gefr. Bayerum Hist. Regn, Bactr. p. 10., montis etiam nomen ex 
Indorum sermone explicantem, Wess. 

223. 24. Xiovo^oltTrui de naoa etc] Non dissimilia Stra- 
bo L.XV. p. 1055. et Plut. de Alex. Fort. p. 340. E., et Curtius 
inprimis L. VII. 3. Quin haec in tempora Indi quendam Paropa- 
misi verticem suo scrinone, Bayero dict. loco teste, montem homi- 
num perniciem adpellant, quia nivibus oppletus, saepenumero iter 
facientes praecipiti earum fiiole opprimit. Male ergo Philostratus 
de Vit. ApoII. L. II. 18. uivem omnem a Paropaniiso, sive, ut vo- 
care maluit, Caucaso , longissime amolitur: nec melius instituit 
doctissimus lo. Clericus, in Curtio ob has nives taxando asperior, 
cuius criminationes si diligentissime retusas desideres, consule lac. 
Perizoniuui ad Aelian. Var. Hist. L. XIL 37. et in Curt. Vind. 
p. 120. seqq. Wess. 

223. 28. ^Ey. nX{vd-(<)v — (/ovaug xuMaoav'] Mecum ita si 
interpunxeris, nulla innovatione opus erit. Curtius, Nostrum ae- 
mulatus, tuguria, iuquit, latere primo struunt, et ^guia /ertilis 
est terra materiae., in nudo etiam montis dorso usque ad sum~ 
mum aedificiorum fastigium eodem laterculo utuntur. Ceterum 
structura latior ah imo, paullatim incremento operis in artius 
cogitur, ad ultimum in narinae maxime modum coit: ibi fora- 
mine relicto superne lumen accipiunt ad mediuvi. Quae cultissi- 
ma tuguriorum descriptio nihil admodum discrepat ab aediiiciis, in 
quae Samogcthae Tartarique cum maxime sese abdunt, cum cura 



IN LIB. XVII. CAl'. 81. - S3. 197 

delincatis a Matth. Michovlo Sarmat. L. H. 2. ct Corn, de Bruin 
Itiii. Part. II. p. 90. Wkss. 

224. 53. 'Elufi/iurot' olBTay.fdijric] Coniicielanl atque ar- 
litrabanhtr^ qucmadmodum ovxdig l^Ufjov pro tror^aav ^ expli- 
cantibus Criticis, in Thucydide L. IH. 20. et supra L. XIII. 11. 
Quod succcdit frptrrTuuevoi, vercor ut viri docti versionem admit- 
tat. Scmperne ergo foco adstabant? Cras fortasse mihi persuaderi 
patiar: nunc quidem certe inimafitvoi maluero, ut Maccdoncs, cx 
fumo, nt arbitrati fuerant, ubi Paropamisadae degant, cognoscen- 
tes spectet. Ccterum haec Curtrana contendere operae fuerit pre- 
tium L. VII. 3. 12. 15. abscura coeli verius umbra^ quam lux, 
nooti stmilis premit terram^ vix ut quae prope sunt , conspici 
possint. Tum, sed tanta caligo erat^ ut aedi/icia nuUa alia res 
quam fumus ostender&t. Quae ex male intellectis his Diodoreis 
cjuin sint progenita, vix quidquam addubito. Nihil hic de Cimrae- 
riis tenebris. Id duntaxat slgnificatur , ex continuo per nivem iti- 
nere oculorum aciem Ijebere coeplsse , nec prospici adeo longius 
reraota potuisse accurate. At Curtius verba aufptg d* ovdev ex 
diuorqiiaTog ijv idatv etc. in eam accepit sententiam, quasi tene- 
bras obscuramque coeli umbram describerent, errore manifesto. 
Wtss. 

224. 62. *jF/i' 0)rofiaaivl4),i'^uvd'oetav'] Ea est, quam xvii 
huius nominis iv ^oyihuvri nuQU J2a()07r«j'/aa()«i?Stephanus, etsi 
non sine errore, indicato a L. Holstcnio, collocat. Vid. Arrian. 
L. III. 28. et IV. 22. Wess. 

224. 63. KuTu di /.liaov rov Kuvy.aaov iori uItqu'] Cau- 
casus hic nierum y.6i:i7zua/.iu assentatorum est Macedonum, sprc- 
tuni iure optimo a Strahone L. Xf. p. 771. et L. XV^. p. 1009. 
cetcrisque, a Stanleio ad Argum. Promcthei Aeschylei conductis. 
Ficri quidcm potuit, ut vocc Indorum K/too vel Khau, montem 
indicante, quae Bayeri de Reg. Bactrian. p. 8- suspicio, in erro- 
rem induerentur, auxit tanwn eum railitum scriptorumque vanitas, 
ne qua parte Alexander Herculi, gentis suae principi, concederet. 
De antro, in quo Promethei peracta fabula, praetcr Strabon. dict. 
loc. Lucianus Prometh. c. 4. cum T. Hemstcrhusii nota. Wess. 

224. 68. Kal uX7,ug TioXitg ty.xtaiv etc. ] Non dc nihilo vi- 
dclur Rcg. 1. y.ul uXXt^v noliv — unt/ovouv. Quis enim credi- 
derit in tam brevi locorum intercapedine regem plures exstru- 
xisso urbes? Nec obest ^('c avTugf quod continuo consequitur, 
quippe ct hanc et Alexandriam conplectens. Curtius certe ad Ale- 
xandriam retulit L. VII. 3. 23. condendae i7i radieihus inontis 
urhi sedes electa. vil milliftus servoruin^ et Macedonuni prae- 
ierea viiiitibus^ quorum opera uti desisset^ periidssum in novaiu 
urhem considcre. Sic ca legc, ut ex parte quadam vidit Fr;inshe- 
mius, cui quidem Schefferus obloqui rccusassct, si liaec Diodori, 
undc 8ua Curtius, in immerato habuisset. Servos adpcllat Curtius, 



198 ; ANNOTATIONES 

qui hic ^uQ^aQoi^ milites quorum opera uti desisset, rovg iy.rog 
ra^tcov ovviv/jAovd^ovvtaq. Nihil clarius. Wess. 

224. 79. ^LdvSqa OTQUTtjyr/j)v'] Sacpenumero Diodorus 
GTQUTTjyLuv 'Vnis, usu niilitiac probatis , adtribuit ; uade otqutij- 
yia xui etc. ex membranis restitui posset, si quae necessitas illi 
fuisset inposita, ut eodem semper modo loqueretur. Wess. 

22;'). 95. "Ovofia BuyioduQuv^l Codares, natione Medus 
inCurt. L. Vil. 4. 8-, quem vide. W^ESS. 

22.5. 6. 01 de nuouv vfiQiv y.u\ ur/.iav etc.] Dissentiunt in 
supplicii, quod Besso irrogatum, genere Arrian. L. IV. 7. et Cur- 
tius L. VII. 5. 40. Wess. 

225. 8. zfieoffivdovijouv * * *] Hic vasta est lacuna, quae 
incipit statim a di£0(f<£vd6vi]oav. Massacorum autem hic reginam 
inteiligi ut existimem, Index Graecus capitum posterior, hxiic libro 
praemissus, facit. Bessi equidcm uxorem, ut Cospus Bononiensis 
ine^fiyHTui, hoc titulo dignam ab auctore minime iudicatanx esse, fa- 
cile conlirmaverim. Sedecim autem Indicis capita ostendunt, enor- 
mem hic multarum narrationum iacturam esse factam. Nam quae 
de transitu Aiexandri per regionem siticulosam, Scythis, ac Sog- 
dianorum itcmque Bactrianorum defectione, de venatione in Basi- 
stis, de impietate in Bacchum, de Cliti et Callisthenis interitu, de 
bello cum Nautacis, de nuptiis cum Rhoxane, de Nysia et expu- 
gnatione urbis Massacorum y.trfuXuirodwg ibi annotantur, in exem- 
plari nostro, praeter fragmentum de mercenariis Massacenis, om- 
nia desiderantur, Ex Arrhiani tamen L. IV. et Curtii VII. et VIII. 
defectus hic suppleri poterit. Rhod. Hiatus, qui in hac pagina 
conspicitur, continebat unius anni gesta Hegemone Archonte, quae 
recenset Arrianus in Alexandri gestis L. IV. Palm. Haec, et quae 
mox conspicitur, lacuna ingens est, sed illa tamen paucorum vcr- 
horum, ut ex rerum serie conficitur. Inquisivi per amicos diligen- 
ter in Italia, Gullia et Germania ecqua ex membranis expleri 
posset, at frustra. Quare cirendum illis perpetuo fuerit, nisi ali- 
unde integriores Codd., quam qui in meam venerunt notitiam, fe- 
lici quodam casu eruantur. Wess. 

225. 10. ''[I i.dv fluoiXiooa etc.] Cospus reginam hancBes- 
si fecit uxorem, non animadverso, qui locum hunc a superioribus 
distraxit, hiatu. Intelligitur regina Cleophis, de qua Curtius L. 
VIIL 10. 34. et lustinus L. XII. 7. Mox desiderantur Cleophi- 
dis et Alexandri amores, natusque inde lilius, quem Alexandrum 
adpelliivit: tum quoque couditiones, quibus aere conducti a regina 
niilites abeundi facultatem inpetraverant. Wess. 

225. 15. Kat GTudiovg oydo^y.ovTa\ Sic fide schedaruni 
veterum restitui. Octingenta stadia niraia erant. Ex urbe enira 
egi-essi vicino in colle castra sunt metati, docente Arriano, sed 
perfidiam Alexandri dissimulante, L. IV. 27. p. 190. MeliusPlut. 
AIcx. p. 698. C. et Polyaen. Strat. L. IV. 3. 20. Wess. 



Ii\ Llli. XV 11. CA1>. 83. - 8G. 199 

226.41. TuTg nvev/^iaair] Vortc Tirsvftootr, vcl aio/tuntv, quo«J 
practulcrim, llirur). Tutg nnviioair ^'//(^titdor^ Accipio Itbctis, (^uod 
Venctus libcr obtulit, alioqui ai'i/.a'.aiv , quod scdc sua a nni/ia- 
aiv saepc evcrsuiu osteiidit Coteler T. II. Mou. Gfac. n. 009., ex 
Rhodoiu. conicctura pracstitisset. Pocta vVcn. IX. 7(M. e,t fixo 
ferrum in jmlmone tepescil. et X. [\^7 ■ atque ensem tumitlo in 
jmlmone recondit. Qucni quidcin locuni et liacc Diodori cuui cx- 
scripsissetN. Blancardus ad Arriani sui L, IV. p.303. scrvo /«/«ew, 
inquit, ctim liltris roTg nrev/iuaiv ., et interpretor locum, euruiu 
praecordia et vitalia ferri acic transligebaat. Idcm Maro, 
— — — abditaque intus 
Spirameiita animae lelliali vulnere rumpit. 
Vides absque mutatione parilcm sensum exire. Video equidem ct 
miror. Quis enitu Graecoruiu jijig ua/iug xov atdrjoov roTg nvev- 
ftuatv ivi()iidetv dixit? Fonteni, unde areolas suas rigavit, si qua 
vestiges, reperies in Stcphani Thcs. T. 111. p. 400- Wk«s. 

226. 57. Tovg inniTg avventaTrjai^ Interpretis equitibus 
concessit non laudo. Vult Diodorus, praeter alios abducendae Iiuic 
multitudini inpositosfuisseequitcs. ilaeccnim vocipotestas. Wes.s. 
226. 61. T/)v uoQvov y.alov/ttvrjV^^iiicet huiuslib. cap. 96. ; 
si tamen uoQviv malueris, utere Luciano D. Mort, XIV. 6. et 
quae ibi viri docti, Wess. 

226. 63, Tijv nulator^^HQdxXtul Mallem ro nulniov ad- 
verbialitcr, pro antiquitus. JStkph. Non equidem intercedo. Vide 
adscripta L. 1,92. p. 103. l*racclare vero Strabo L. XV. p. 1008. 

\!Aoqvov di Tiva ntzQuv, ijg rug QiCago 'fr()<)g vnoQQeTnXrjaiov rtTiv 
nriyiTv., ^ u41iiuvdQ0v y.uTu /iiuv nQoa/ioH^iV tXovTog,ae/ivvvovTeg 
(assentatores Macedones) tffuauv tov IlQuxXtu TQig /itv nQoa(i'(x- 
7,tTv Tt] ntTQti TuvTij, TQ)g ()' unoy.QovadT]vui. Adiungc Curt. 
VIII. 11. ct Philosfrat. Vit. ApoIIon. L. II. lO-, qui XV stadiorum 
altitudincm rupi tribuit et fabulas solitosibi more auget. Wess. 

227. 93. ^vvt/tug tnl rj/itQug ^TiTa etc. ] Eadem Curtius 
in pctrac huius oppugnatione describenda copiosus, L. VIII.ll. 9-, 
a quo Nostroque in plerisque abit Arrian. IV. 29. et seqq. We.ss. 

227. 9. ToTg xtvoTg Tov noXt/iov^ Posui xtvoTg toTj noXt- 
fwv , non xutvoTg , ut habet vulgata editio. Cicero ad Att. iib. V. 
20. Interim (scis enim ijuaedam nxKvixu dici, item tu xtvu, rov 
noXt/iov) rumore adventus nostri et Cassio , qui Antiocltia tene- 
hiilur, aninms accessity et Parthis timor iniectus est. Ipse item 
Diodorus infra (XX. 30.) wot' uXrj&tg eivui ro Xey('t/itvov ^ ori 
noXXu xa xevu tox) noXi/iov. Itidem Polybius ovxiog uKr^d-tg iari 
xn ntQtfftQo/ierov^ oTi nokXu xirii xov noli/iov. Rursum Diodo- 
rus infra (XX. 68.) ai /liv ovv (Svvd/itig uii(f(iTtQ(u Tov eU>)]iii- 
vov TQonov i]Tvy}]aur, iS,U7iuTrjO-tTaut, k«t« t/)v nunoiiii(:v, ToTg 
xevoTg TOt' noXiitov. Stepii. Stephani scntcntiam vetusti libri ad- 
lirmant. Diilerentia UbruriiH acccpta rcferenda est, qui et iu Thu- 



200 ANNOTATIONES 

eydlde L. III. 30. to xaivov rov ttoX^^iov , sehoHastc tuiu hoc, 
tum To y.ivbv ^ quod prorsus opportunuiu, explicjinte, vt pulcre 
iHonet vir doctus Miscellan. Observ. Vol. III. p. 30iS., et in Suida 
TioXKa y.uiva xov noXtfwv., fragmentoque Polybii, de quo H. Ste- 
pbanu!^, dederunt. Rectum est in Nostri Eclcga 2. Lib. XXI., et 
Diogeniano Proverb. VII. 80. Wess. 

227. 13. ^^ff)Qt./.rig Tig 'Ivdogli Erycem adpeliat Curtius 
VIII. 12.2., iu sequentibus Nostri verba Latine exprimens. Wess, 

227. 27. IShJirfjtQ'^ Permutatis duabus prioribus literis Om~ 
phis est Curtio, eadem de adscito Taxilae nomine regioque in- 
sjgni, Alexandri permissu, proferenti dict. loc. seet, 14.; adde 
Strabon. L. XV, p. 1022. Wess. 

227. 38. ' AnaQaay.iviog'^ Lego unaQuoxavoig ■, non unu- 
^aay.iv(og. Steph. 

228. 52. AvXov UoaTovf.iiov'] Pro hocLivius edit JZoVAtoi' 
JlXavriov ^ Fastique adstipulantur, Hhod. Videtur aliis ex Fastis 
A. Postn/iiius transsumptus. Conf. Livium L. VIII. 22. et Pigh. 
Ann. ail ann. CDxxv. p. 337. Wess. 

228. 54. JlQOOuvuXa^wv TTjv dvvuiiitvj Legi etiam potest 
nQnavc/.XaijMV ., sed mutata significatione. Rhod. Nihil mutatione 
opus esse, antea dixi. Auctox huius lib. cap. 110. Ivzav&a dt [.iti- 
rag riutQag tnxa y.al npoaavala(jLuv tvv dvvuuiv, Saepeque alias, 
Wess. 

228. 56. Ile^ovg ^ev nXtiovg tmv n£VTayiaf.ivQiwv etc.'] 
In Pori cxercitu describendo tiniendoque peditum , curruum et 
elephantorum numero discordia est. Vid. Curt. VIII. 13. 7. et 
Arrian. L. V. 15. Wess. 

228. 60. "^Og (ovofiui^iTo ^Eii^lauQog'] Mox cap. 90. cius in 

nomiiie mire variatur, sicuti et Stralsonis , Curtii , Aeliani, alio- 

rumque in lihris. Conf. Rader. et Freinshem. in Curt. VIII. 13. 1. 

u^liifjtoaQog Arriani L. V. 8. quamquam neque is sibi constat, 

sola pronuntiatione ab Embisaro discrepat. Wess. 

228. 72. '^II /titv ovv oXrj ovvvu^ig avrtov etc.J Polyaenus, 
lOGT 7jv To a/7j/iia Tti/ti fnyuXfo nuQanXriOiov ol /liv iXtrpavTeg 
ioiy.oTtg nvQyoig' ol di nttol /LaoonvQyiotg L. IV. 3. 22. Quae 
simili ex fonte, unde auctor aquatum iit, esse hausta adparet. 
Rcete ergo Leluas offcrentes ntoeniu/n speciem apud Curt. IX. 2. 
15. his Diodoreis tuetur Cellarius. Wess. 

228. 79. rtvojiitvtjg di f.iu/rjg, t6 fiiv nQMTOv ete.] Comma 
post fidxrjg reducendum esse locandumque post tnntvaiv, bene 
monuit Rhodomannus, cui hae in re nolle obsequi inconsultum 
est. Wess. 

228. 84. 01 Si ruTg nQovo/.iuiatg ntQtXajLij3av6/iiivoi] Hoc 
retinco, tametst nQovo/iutg minime pravum. Philo lud. de Mund. 
non Corrump. p. 991. A. xal rf/ nQovo/iaiu tijv nXtvQuv TvnTov- 
Ttg. Philostratus de Apollon. Vit. II. 12. xal uvto to d^riQiov /ti- 



IN LIB. XVII. CAP. 8G.-90. 201 

Qa Ti)v 7Tn6vo/.iutav r^ytTxat. UndeLatinis elcphanti j»ro!)osc5s mu- 
7IUS saepenumero. Curtius L. VIH. 14- 27. praecipue terrihilis 
illa facies erat, quum MANU arma virosque corriperent, et super 
se regentibua traderent. De iisJem Lucian. Zeuxid. c.' 10. xifX 
avvuva^Qmrovvxig tg vipog raig 7iQovof.iuiuig, quem vide quo^ue 
ia Musc. Encom. c. 3. Wess. 

229. 4. T6 yug f.i7Jy.og r^v m^/cov ntvri\ ALunde illustravit 
Freinshem. in Curt. L. Vin. 14. 13. Wess. 

229. 18. Kal TttQtycXaaO^tig ntQi ro S^rfQiovl Quls contro- 
versiam his movisset, nisi veteres membranae ansam praebercnt? 
OcoQuxiov , quod ostentant, hon plane incongruum est. Hlachin.i 
erat, bclluae tergo inposita, unde in hostes abs bellatoribus spi- 
oula torquebantur. Ne temere dixisse videar, en Aeliani vcrba ex. 
L. Xlll. deAnimal. cap. 9. o di orQari(jorr,g iXiffug tm rov y.alov- 
fttvov OnPAKIOY, ^ y.ul vrj Jlu rov vtoxov yv/nrov y.ul tXtv-^ 
&iQOV {(JtQtt) noXtf.iiGrug fitv XQtTg etc. et Auctoris Histor. i\Iac- 
cab., qui d-(.oQuy.u vocat, fV rCov 9-7]Qiwv rtd^ioQuy.iafitvov O^ionv.y.t 
^um/.ty.io L. I. eap. G. 43. Itaque id si reliquit auctor, indicabitur, 
Porum infracto et vulneribis lacero corpore 6x ea machina in ter- 
ram versum corruisse. Nihil tamen decerno , quod et vulgatuni 
tneri se possit. Alia de Poro Curt. L. VIII. 14. 35. et Arrian. 
^Avu^. L. V. 18. ; e quo et hoc discimus^ superiore anno praclium 
hoc fuisse adrainistratuni , sed eius fine. Quac quid^m caussa , cur 
Chremetis Archontis magisttatui Diodorus suo more id contribuat. 
Wess, 

229. 43. Triv fitv ntqav toS norufiov] De urbibus hisce 
distinctius cap. 95. Wess. 

230. 54. ^'Ovxag ty.y.uiStxun?jXtig'\ Ex Clitarcho sumpta 
sunt, qucm testem xvi cubitorum serpentibus cxcitat Aelian. Hist. 
Anim. XVII. 2. Mox ytvj] no).Xu y.ul roTg fttytdtoi diaXluxxovxcx, 
exseriptor Reg. pr. voluisse videtxir, sicuti nidTjy.cov ytvij notytlu, 
TTjv /Qoav., fttyt&ti ()t fttyioru Clitarchus apud Aelian. in simia- 
rum hac venationc. Wess. 

230. 59. Tcov di y.wrjyiJov ol fiiv fiD.iri rovg drpd-uXfiovg 

ctc.] Demiror, cur melle oculos laverint, cum aqua ei rei et 

aptior multo et paratior esset? Strabo aquam praetulit L. XV. 

p. 1023. eadem in historia iv orpti dtvrtg rQv/j).iov vd(0Q t/ov 

rovg tuvTcTjv ocfd^uXftovg uXtufOVGiv i'^ uvrov, Unde ergo id mel? 

Paucis cxpediam. Error videtur aut ipsius scriptoris , aut ama- 

nuensium. Clitarchus, unde haec excerpta, fiiXrto (/.Xt/ffovoiv^ 

ruf/rica pingunt, scripserat^ quod, in veteri exemplari corruptius 

cxjiratum, mel tandem progenuit. Accipc ipsa Clitarchi , sicuti ab 

Aeliano de Anim. L. XV'II. 25. adumbrata sunt , verba: nQog 

rovroig tl d-ti/.oairo rivu (simia) vnodi]fiuru rolg noo\ ntQtrt- 

d-trxu., fiifiiTxat t7)v vnodtotv xal vnoyQu(fovra r(o 6(fd^aXfiot 

BlIyiTQJi Kul Tovro dQuoai &tXei. Vides ovum ovo non csse 



202 ANNOTATlONiiS 

similius. lam ut rubricae miniique in pingendis oculis et superci- 
liis usura vcteri aevo valuisse, aiultis ostendam, in re cognita ue- 
cesse non arbitror. Wess, 

230. 65. 'EnionuarQa xad-unTovai'] Aelian. eodera loc. 
iira y.al rovron; ^Qi-iara lo/vQa vnonXixoTOi , y.ai roiavru tGri. 
Vertunt et laqueum eudtua validum addunt^ mentem scriptoris 
assecuti, non.yerba. Lege mecum x«t rovroig afifiara io/vQU 
vnonXtyovot. Namque tQ/naru huic loco non conveniunt, aliud 
indicantia, ut vel eiusdem L. XIV. 24. cognoscitur. Quod vero 
continuo sequitur orav ^ovXwvrui ra CuJa id nemincm Graeci 
luoris callentera morabitur. Conf. ad L. V. 8. Wess. 

230. 71. ^E/.iiJiouQov'] Vid. supra cap. 87. Wess. 

230. 76. To de nu/og iwyig vnb nrranMv — • 7ii:Qikafi(i.] 
Ex Onesicrito i^uytS^ri dlvdQtov, ijjon. IIENTE uvd^Qwnoig dvont- 
Qihjnru tlvai ra ortli/rj Strabo L. XV. p. 1017. Wess. 

230. 80. Ot fitv yuQ — tiofioiovo9-ai] Ultimum longissi- 
jne exterminandum. RiioD. 01 fitv yuQ — ■ tntrfuivov^ ol dt etc.] 
Recte vir eruditus, quius opinioni veteres libri auctoritatem con- 
ciliant. Sumpsit et hasexClitarchoserpentesDiodorus: sic enim ille 
j^Qa/vrtQovg fitv elvai — nor/JXovg ya fa)v rijv /qouv oquoS^ui, 
MOntQovv (faQfiuy.oig y.arayQacf.tvrag. rovg fttv yuQ XAylKO- 
Mlz/EI^ TAIUIA^ ('/iiv unb rTjg xecfaAijg ig rr;v ovquv y.a- 
^tQnovoug apud Aelian. Hist. Anim. L. XV^H. 2- Nam quas ille 
ruiviug^ Noster pari sententia Qufidovg vocat. Decristis serpentum 
draconumque viripraecIariS. BochartusHierozoic, P. il.Lil). III. 14, 
p. 432. etEz. Spanhem. de Num. Praest.Disscrt. IV. p. 221. Wess. 

230. 83. Kal Qvotg IdQMrog aifiarotidovg yarft/t] Ari- 
Btobulus de iisdem rovg dt nXrjytvrug a^fiaoQoiiv iy. navrbg no- 
pov fieru inwdvviug' tnttra uno&vr^oxttv ^ ti fti] fioi^d^rjoti rig 
tv&vg in Strabon. L. XV. p. 1033. A. Quae niihi in menioriam 
redigunt TuUum, ab haemorrhoide admorsum, et per eiusmodi 
niortis imaginem pereuntem, in Lucani L. IX. 809. 

— • ■ — Omnia membra 

Emisere simul rutilum pro sanguine virus. 

Sanguis erant lacrymae : quaecumque foramina novit 

Humor^ ab his largus manat cruor : ora redundant, 

Et pntulae nares: sudor rubet: omnia plenis 

Membra fluunt venis : totum est pro vulnere corpus. 
AddeDioscorid. Theriaccap. 12. Porro dtivibg vnb rmv dijyfidrcov 
unaXXurrovrtg prave mutantur in schedis quibusdam. Conf. ad Lib. 
m. 21. Wess. 

230. 91. 'Avtiptbg 0)V — IltoQov] Regera hunc dvtipibv 
rov In AXf^dvdQOV dXorrog Strabo XV. p. 1024. A. Hwqov 
rbv trtQov rbv xuy.bv Arrian. adpellat i^ra/j. V. 2J., ubi N. Blan-' 
cardus in carpendo Rhodomanno ob nepotem e.v fratre multus 
est : indignum id esse Romanis auribus vertendumquc fuisse aut 



IN LIB. XVil. CAP. 90. 91. 203 

conaobrinutn aut patruelem, Benc quldcm, si Interprcti consti- 
tufuiu fuisset, Ciceronis dictionem ubicjue aemulari. Tu de nepo- 
tibus ex fratre vide Casaubon. ad Spartian. Hadr. c. 2. Wess. 

230. 93. Tio^ ruviiaQu)wv f'i^>'oc]lnPlut. Alex. p. 699. E., 
prorsus ut Reg. sec. raviiaQiTiTiv. Sed vide supra L. II. 37. Wkjss. 

231. 97. Elg to tojv 'AdQr,aTO)V^ Hoc ex Reg. 1. fidcliorc 
scriptura adsciscendum duxi : prope absunt \4dQaiaTul Arrianj 
L. V. 22., et Orosii Adrestae sive Adraestae,ut viditaccuratissimus 
Franc. Fabricius. Statim y.uXQVfitvwy cx Steph. correctix)ne recipi 
poterit. Wess. Stephanus sic: yMXov/.uvov] Rectius y.aXavfitvcov. 

231. 1. Eig T)]v T(ov Kud-auov /joQuv'] Correxi KaOuQfoy 
vocabulum ex Arrian. L. V. 22. Stcphano, e scriptis Codd, adiuto 
ab Holsten., et Orosio III. 19., ubi Fabricius id lieri oportere du- 
dum admonuerat. Vitiosum gentis nomen /erat in Polyaeno Strat. 
IV^ 3. 30. Strabone quoque L. XV. p. 1024., cui utrique mcdici- 
nam fecerunt viri eruditione praestantes. Satis itaque excusabor 
eorum patrocinio. Restat de regionis situ coutroversia, cui origi- 
nem dedisse N. Trigautium Exped. Sinic. L. IV. 3„ Cathaiamnon 
aliam ac Sinam videri pertendentem, adtirmat And. Mullerus: 
traxisse enlm in partes Mart. Martinium, Athan. Kircherum, lac, 
Golium, pluresque alios^ secus tamen rem habere: nunquam Ale- 
xandrum victricia arma in id regnum intulisse: ncque in Sinam 
bene congruere, quae veteres mediique aevi scriptores, M. Paul- 
lus Venetus, Haitonus, et hoc de gcnere alii prodiderunt : contra 
ea in Tartariam, cuius Cambalu metropolis, optime. Haec ille in 
Disquis. Histor. et Geograph. de Cathaia p. 80. et seqq. In qui- 
bus de Alexandro quae asseverat, haud dubie vera sunt: cetera 
non eiusdem valoris. Nam quae M. P. Venetus L. II. 25. de Rc- 
gion. Orient. et Haitonus de Tartar. c. 1., ea septemtrionalem 
Sinam, a Tartaris iam tum domitam, clarissime describunt: cuius 
praecipuam urbem Cambalu, sive Chan-Balek, Sinis esse Pekiny 
dubitareprohibentobservatadoctissimi loseph.Simon. AsscmaniDis- 
sert. de S^tIs Nestorian. p. 5 1 3. Neque officere huic sententiac poterit 
Alexandri transitus dg rijv Kad-uuov /loquv , modo observetur, 
latius olim id nomen patuisse , conplexum Asiae eam partem, quae 
ultra Imaum montem latissime in septemtrionem ipsamque Tarta- 
riam porrigitur, quod N. Trigautius non negat et Athan. Kirche- 
rus defendit Prodrom. Copt. c. 4. Wess. Kad-UQUV tucturHeeren. 
Ideen L 2. p. 401. 

231. 2. TovTO d^ iy.VQwd-T] to doyfia etc.] Conf. Strabon. 
L. XV. p. 1024. C. et quae infra leguntur L. XIX. 33. Wess. 

231. 4. 'O J' ovv fiuaiXevg ttjv /h ey laTViv etc.'\ Hac dc urbe 
et sequente uberius Curtius L. IX. 1. 14. et Polyaen. Strat. IV. 
3. 30. Wess. 

231. 13. /dioneQ Ix vtjnlov nuQ uvToTg t« (^Q^fff] etc.] 
Curtiu3 sic Latine dedit: geniios liberoa non parentum arbilrio 



204 ANNOTATIONES 

tollunt aluntque; »ed eorum quibus apectandi infantium habi~ 
tum cura mandata est. Si quos insignes aut aliqua membrorum 
■parte inutiles notaverutit, necari iuietit. quilms gcmina Onesi- 
critas apud Strabon. dict. loco, de miptiis, non gcnere et nobili- 
tate, sed electa corporum specie coniunctis, itidem consentiens. 
Qui quidem mos durasse illis diutissime videtur. T^iri quando 
u.vores ducere volunt, verba M. PauIIi Veneti sunt de Cathaeis 
L. 1. 62. de Region. Orient., quacrunt viagis pulchras quam no- 
iiles ac divites. Und^ saepe fit, ut vir nohilis et magnus paupe- 
rem ducatuxorem, sedformosam, matri illius dotem assignans. 
Wess. '" ■■''■''' 

232. 34. Oog Ifacav ru.Tg TiyQeaiv i7n^tef.ii'/&ui'\ Hybrl- 
dam lianc Indicorum canum originem exposucrunt Aristoteles Hist. 
Anim. L. VIIL 29-, Aelian. de Aninial. L. IV. 19. et L. VIII. 1. 
Gratius Cynegct. v. 165., quosque ibi lan. Vlitius testiraonium di- 
cere iussit. Wess. 

232. 45. '0 fiev ^iomid-rig TQiTg — fTrj^yye/XwTo] Apud 
Strabon. XV. p. 1025. B. et Aelian. Hist. An. VIII. 1. non 
TQeTg sed TerTUQug. Mox ^iavyT] y.al y.ut oliyov fuisse olim vi- 
detur, copula a sequenti voce absorpta, quo niendi genere nihil 
tritius esse solet. Exempla si desideres, lo. B. Coteler. T.Ii. Mon. 
Graec. p. 589. inspice. Wess. 

232. 48. ^Allu Tovg OfTorra? IfinenQty.iogl Libris suis viri 
spectatae cruditionis los. Scaliger et Is. Vossius iftfji/^Qvy.wg alle- 
verant: quonim etsi tirmare posset caniecturam y.cu ('I^qv/ov Tovg 
vdovTug in S. Lucae A. A. cap. VII. 54. et Lacaena mulier oJoV- 
za '0'ivv iniftQv/ovGU Epigrammatis Antholog. L. III. p. 293. 
inque alio Antipatri, nuper edito, utpQtoev imj^Qv/ovau yiviiov, 
nihil ego mutavcrim. A^etat vulgatissimum nQiiiv rot'? odovTug, 
praeter aiios a Libanio T. II. p. 18.' C. usurpatum, riec intellectinu 
tamen a IMorcJIo , et hoc Nostri, quamquam paullo diversius, Ex- 
cerpt. Vaies. p. 253- o ZtiVmv Tov ts Svvugtov mQi/uvtvv t6 ovg 
ertnniae ToTg ddovat. Atque haec ad scriptoris defensionem abunde 
satis videntur. Addamus Epigramma, quod innuimus, post Lu- 
cubration. Hesjchian. p. 336. vulgatum, quodque extricare se 
posse vir doctus negavit: 

AvTu Toi tqIgguvti nuQu /Qiog lonuGev uduv, 

BuijJUfttvu y.oiXwv iVTog ^Aqi] Xuyovtov, 
3Iuti]Q, u a tTiy.iv , _Jai.iuTQii' Cfu di giStiQov 

Iluidog iov (fvQSuv i-itGTov t/ovaa (fovov, 
*A(fQi6iv y.ovu/jTiSdv inifjQv/ovGU ytvitov, 

/JtQy.ofitru Xo^uTg f oiu u^iuy.uivu ^ y.oQuig. 
yltTnt Tov EvQ(0Tuv. idi TUQruQov , uviy.u Snlog 

^Hod^u' ov Tiltdtig ovT i/Liog, ovrt Auy.tor. 
Ita lcgendum. Mater Spartana filium Demetriuui, quod mctu fu- 
gam turpitcr fuissefc ingressus, interfecerat : gladiumque, filii san- 



IN LIB. XVII. CAP. 92. 93. 205 

guinc madidum nianu tenenf?, et dentlhus infrendens peremto in- 
siiltavevat, quippe ncc se, ncc Eurota, neque Sparta digno, setl 
Tartaro. Haec mens cultissimi Kpigrammatis. Wess. 

232. 54. Eii; T))v OrjyHog dvvaaTtiav ij.i^ahov'] In qui- 
busdam Curtii iibrls Phegelis ct dein quarto casu Phegela ; quae 
res lan. Rutgersium inpulit, ut Var. Lect. lilj. VI. 14. in Cuitio 
lcgeTCt Phegel, is erat geniis projcimae rex , atque hoc ioco 
0t]ytXog a recto WrjytX: quod merito displicuit Freinshemio, eo- 
quc magis, quoniam scripti Curtiani Codd. mainfcsto Phegea prae- 
fcrunt. Non dissimilia ad Arriani sui L. V. p. 365. N. Bluncardus 
conmentatus est, sed Freinsliemii proi"sus oblitus. Wkss. 

232. 59. 'EtiI rov"Ynuvn''\ Hoc elegi ob L. H. 37., tametsi 
non ignorem in fluvii eius nomine v.rfiatum Qlira fuisse. Conf. 
Cl. Salmasium in Solin. p. 55G. Wess. 

232. 63. 'Ori dfodixu fiiv ijfifQoiv l/et dioSov'] fndecitn 
dierum ultra flumen per varias solitudines iter esse apud Cur- 
tium, qui haec Diodori verbo tenus expressit L. IX. 2. 2., forsaii 
non sine mcnda in dierum numero. De Gangis aniplitudine vide 
ctiam L. II. 37. Wess. 

232. 68. Jiuroiy.eiv ro, re T(5v IJgaiGuov — tdvog'] Gcn- 
tis nomen ex Reg. pr. sed parum adiuto , instauravi : potuerani 
BquioImv aut Bquouov ^ quod Ab. Ortelio in opinionem venit; 
sed HQUiauov i&vog praetuli, tum quod Plut. Alex. p. 699. E. 
et Aclian. Hist. An. XIH. 8- XV. 7. XVI. 9. TlQULolovg eos vo- 
ccnt, pacneque consentiant lustin. XII. 8. et Orosius L. III. 19., 
ubi consentaneum habeo Fr. Fabricium, tum A'ero ob reliquorum 
Codd. TuTiQutalcov^ a quibus hac via quam proxime deflectitur. 
In Strabone, Plinio, Stephano IlQuatoi non magno discrimine: 
atque hos si malueris, optio enim est in ea scriptorum discordia, 
consule N. Blancardum ad Arrian. L. V. p. 365. et Harduinum 
ia PliniiL. VL 19. Wess, 

232. 71. "EXtffurrug TtxQuy.tay^tXlovg'] Curtius elephan- 
tos triutn millium numerutn explere L. IX. 2. 4., ubi rex Ag- 
grammes nuncupatur. Vide supra L. II. 37. Wess. 

232. 77. ''Qg av y.ovQtiog vlov voi.ittoi.itvov~\ Rcx Porus in 
Curtii dict. cap., qui regnaref, inquit, non modo ignobilem esse, 
sed etiam ultimae sortis: quippe patrem eius tonsorem, vix diurno 
quaestupropulsantemfdmeinypropter hahitum haud indecoruvi 
cordifuisse reginae,etc. Quae quis non miretur a Poro eum in re- 
gem criminose congeri? a Poro, inquam, ad omnem fortunae con- 
tumeliam proiecto, tonsorisque itidcm filio? Accipe Helladii Be-. 
santinoi in XQrjaro/nuO-tiuig apud Photium Biblioth. p. 1579. 
verba, UotQog ()' o (SuatXtvg twv ^lvdatv K0YFEQ2 iiv viog' 
et haec Libanii T. II. 632. A. uXXu. IltoQog ovx ty. K0YPEQ2 
jiitv tjVf 'Ivdoig ()' tJTituttv. Sic ca legi debent ex certissima H, 
V^alesii emendationc ad Exccrpt. Diodor. p. 346. Haec enim si u 



206 ANNOTATIONES 

vcTo nihll disf?entiant, utique cxcusare inpudentiam Porus haud 
potcrit. Ego vero haud scio, an iniuria ita rex ille deprimatiir, 
argueiidifjue isti sint scrlptores, qui Poro contribuerunt, quod 
Xaiidramac, Itido quoquc ct Indorum regi, propriura erat. Porum 
quidem certe, cui victo ob virtutem Alexander ignovit, regio ge- 
nere fuisse proseminatum, regesque habuisse cognatos, ex illis, 
quae in superioribus Diodorus, quaeque Plut. Arrianus et Curt. 
literis prodiderunt, constat abunde. Wess. 

233. 84. ^AlXa n q loz tv mv etc.\ Rectius 7r/crm'wv. Rnon. 
Videtur Cospus niGTivwv suo in- Codice reperisse, estque id huic 
loco mnlto aptius. Wess. 

233. 97. Tug oTiXag vnonrQiffd-at avviftaivi'] Ignotus 
erat solearum ferrearum , quibus ungulae equorum contra aspera 
et scruposa loca muniuntur, usus. Scio Is. Vossium ad Catu!!. 
p. 48. ex Xenophcnte eas eruere atque \\inc yaly.onodag Homeri 
equos illuminare conatum esse, sed irrita opera, ut nuper vir eru- 
ditlssimus in Lexico Rustico, Rei Rust. scriptoribus adposito, 
egrcgie declaravit. Refer huc potius 'innovg /joXivovjag i§ YJIO- 
TFJBH2 ex Appiani Mithridat. p. 371 . Wess. 

233. 7. Ti)v noXif.iiuv /joQav^ Induci non possum, ut hoc 
damnem. rLaQanoraf^iiav tamen si qui maluerint, quod res ad 
Hvpanim flumen sitgesta, fruantur arbitrio suo. Mox niQ\ rrjV 
nQoro/iirjV i]o/oX£lto non spernerem, modb Codd. addicerent. Sic 
ipscmet auctor L. II. 40. Wess. 

233. 12. ToTg de naialr intrfOQagraY/narr/ug untvnfii^Po]- 
lucis III. 94. ini(fOQu, ro rio j.iiai)-(7) nQoartO-ifnvov, (og Qovxvdidi^Cf 
haec illustrant, et Thucydidis, quem innuit, locus L. VI. 3 1 . 'Ano- 
(fOQuv^ ne qui in cogitationem veniat ea vox, aliud indicare, Henr. 
Valesius in not. Maussaci ad Harpocrat. docebit. Wess. 

234. 21. /t(oSiy.a d-iMv (:i(Of.iovgctc.'\ Conf. Arrian. extremo 
libro V\, deque aris his, monumento et termino Alexandreae expe- 
ditionis, copiosissime disputantes viros praestantissimos Cl. Salma- 
sium in Solin. p. 556. Freinshem. ad Curt. IX, 3. 19. et H. Can- 
negiterum Dissert. de Brittenburgo c, 9. p. 105. Wess. 

234. 34. ^Ano(faivovTa Q(ofiug — vniQ(fvtTg] Visum hoc 
cst praestabilius ob meliorum librorum concordiam. Adde, quae 
apud Plutarchum Alex. p. 700., de vanissimo hoc regis iastituto 
leguntur. Wess. 

234. 37. 'Eni rbv Axiaivi]v norufibv] Recte id quidcm et 
vere. Sed quae statim succcdunt, argumento esse videntur, naves 
eodem in fluvio esse exstructas, regemque secundo isto amne Ocea- 
num versus defluxisse ; quod falsum et ceterorum testimoniis con- 
trarium est. Moliti enim naves in Hydaspe Macedones sunt, eo- 
demque fluvio ad mare Alexander descendit. Itaque aut addi in- 
telligive debet, xai rovrov di(x(iug , ini rbv^^Yduantjv, eoque tra- 
misso, ad Hi/daspem^ quae Freinshemii coniectura ad Curt. IX. 



IN LtB. XVII. CAP. 93.-96. 207 

3. 24., aut erravit auctor. Curtium certe in crrorem induit, haec 
hrevius exposita ita accipienteui , quasi Acesini unice omnia con- 
gruerent. V' itl. Freinshem. Wess. 

234. 42. ITeLoi f.uv nXiiorc rwv TQiGfivglwv] Longe infra 
hunc numerum Curtius est L. IX. 3. 2|.) tametsi Jiaec Diodori 
clarc imitetur. Wess. 

234. 47. Kal dtay.oaiMv fttv urfouy.Tcov ctc.] In divcrsa 
abit Arrianus ^^va(]. L. VI. 2. at Curtius hinc sumpsit mille na" 
vigia , quibus Occanum aditurus Aiexander erat. Wess. 

234. 49. Tag /luv nuQu tov noTUftov y.Tiod-tlaag ctc.'^ 
V^ere, modo Hydaspem intelligas fluvium cum Strabone L. XV. 
p. 1023., aliter tamen Curtius, a Nostro in fraudera inpulsus. 
De urbium noniinibus quid multa? \icaeae citra dubiiim est. In 
altero Bucephalae variatur, quod equum Bucephalum et Bucepha- 
lam promiscue dixerint. Vid. Davisium ad Maxim. Tyr. Dissert. 
XIV. p. 549. Hinc urbs Bucejjhalus^ Bucephala^ etiam Bovy.e^ 
qwXlu in Plut. de Alex. Fort. p. 328. F. pro BovytcfuXiiu.^ quo 
inodo in Strabone ex Stephano vir summus refingit. Tu Bovy.t^ 
(paXa Aelian. Hist. An. L. XVI. 3. His adde, quae Freinshemius 
.conduxit ad extremum cap. 3. Curtiani libri noni. Wess. 

234. CO. Tovg ovofiuCo/iiiyovg ^ijSovg] lustum hoc gcntis 
ttomen videtur, nisi si ^i/iug praetuleris. ^'Ijjovg progenuit prae- 
cedentis vocis sibilus, huic summa iniuria ablatus. Certe Sibo» 
adpellat Oresius L. lU. 19.,.5't'/y«?StraboXV. p. 1008. etp. 1026. 
atque ex Dionjsio Stephanus, vetus etiam epigramma, Herculis 
labores conplcxum, in Reincsii Inscript. Clas. IV. xil. p. 347. et 
Donii Clas. I. p. 34. EIII TON INJON ILdQE nOTAMON 
KAI nO^IN HPay.Uiuv TJN EN :2IBAI2 OIKIZEL Ita 
hiatus recte explebitur. //^rac^etf indicatur, quam in Indiae iini- 
hus Stephanus sitam fuisse prodidit, et ante eum Plinius L. VI. 16. 
Porro vitiura, quod gentis nomen maculaverat, detergere aggressi 
sunt fcliciter Fr. Fabricius ad Orosium loco dict, Salmas. in Solin. 
p. 700. , Freinshem. not. ad Curt. IX. 4. 2. ut mirura omnino 
accidat, Th, Reinesium, perspicacissimi virum ingenii, EN 21- 
BAI2 antiqui marmoris tolerare noluisse. Wess. 

235. 73. KuTuluftm' — ^AyoXaaaHg rid-QoiyoTag ttc.'] 
A Curtio vertuntur, XL peditum millia alia gen8 in ripa flumi- 
num opposuerat, quam amne superato in fugam conpulity in- 
clusosfjue moenihus oppugnat. puberes interfecti sunt: ceteri 
venierunt. Unde conficio, voces dg Tu anr^Xuia x«/ , quas lide 
membranarum induxi , ab eo lectas non esse: scripsisse praeterea, 
Agalassenses — opposuerant, quos amne — conpulit. Quorum 
prius perspicue elicitur ex vocabulis alia ceSS, posterioris vesti- 
gia durant illis in libris, e quibus quo amne profertur. Sed vide- 
rint cruditiores. Wess. 



208 ANNOTATIONES 

235. 83. ^ia SirrjV oQyPjv {f.mQrjaag trjv nuXiv] Ipsidespc- 
Irata salute ignem subiecerc tectis, si fides Curtio IX. 4. G. Wkss. 

235. 07. T-ijg de vuvuQ/Jdog aaruQQuy.zrj — nfnineaocoijg] 
Ipse rex in rapidissimos vortices incidit: quibus intorta navis^ 
ol/liqua, et guberyiacuU inpatiens agebatur. lam vesteni de~ 
traxerat corpori^ proiecturus semet in flumen\ amicique ut 
exciperent eum^ haud procul nabant: sic Nostrum secutus Cur- 
tius, yaTufjQuxzrjv eleganter circumscrihens. Tu de vcra vocis 
potestate consule Eustathium in Dionysli Perieges. v. 220. Wf.ss. 

235. 9. ToTg d-eoTg iO-vaev] Alibi insimili loco dixit eSvae 
CiOTijQiw sequente item pagina, o de lA}J':-uvSQog diuacoOaig tx 
Tow TQuvfiuTog, y.ul &vaug roTg d-eoTg acorrjQiu, Pro ^vQuy.ovaag 
autem , quod statim sequitur, vidcndum quod urbis vel potius 
tcgionis nomen reponi possit. Steph. 

235. 10. '^Of.wicogl^yiXXeTdtuycovtacx/iierog] Describitur cul- 
tissimis versibus a Poeta II. (/), 305. et seq. id ccrtamen. Wkss. 

235. 12' 'Enh^vQuy.ovaug] Mendosissime pro '0(;yJ()«/;«?. 
Rkod. Vitium, quod in Cospi librofuisse non videtur, diu est, 
eum ad Orosium L. III. 19. emacularet Fr. Fabricius. Erant Oxy- 
dracae rei militaris usu praestantcs, ut praetcr Diodorum profitc- 
tur Phllostratus de Vit. ApoIIon. L. II. 33. Wess, 

23G. 25. T(7)v rcQuToaxoncov rig') ^i^uoffcovovojiial Con- 
mcmlnit hominis Curt. IX. 4. 28. et vatem vocat. Fuit non cx 
augurum, ut Interpres, sed haruspicum natlone: nam et rex si 
quis^ inquit, te (Demophon) arti tuae intentum et e.vtra spectan- 
tem sic interpellet apud eundem Curtium , et constat ex Appiano 
Civil. IJell. L. II. p. 852., cor extis defuisse sacrificanti in Oxy- 
dracis Alexandro, idque argumentum inminentis periculi fulsse 
creditum. Ncque his obstat dtc/. rivcov olcovcTiv nQodi]).ovad-at., quod 
statim consequitur: latissime enim porrigitur vocabuli eius usus, 
dorcntibus Criticis ad Aristoph. Av. v. 720. et SophocUs Oed. 
1 >r. V. 52. Wess. 

236. 28. JioneQ lY^iovv] Legej-^Voi?. Rhod. 

236. 40. "AQnij.aag y.Uf.iay.u etc.] Conf. Arrian *Avaft. 
VI. 9., qui in Mallis urbem fuisse positam admonet. Vulgo tanien 
Historlci in Oxydracis eam locant, qua de re Freinshemius ad 
Ourt. L. IX. 4. 26. ct Hemsterhusius in Luciani D. Mort. XIV. 
5. Wess. 

236. 54. ^Avui,iov — r^? ISiag tvnQa%iag\ EvSo^lug si 
qui velit ex Reg. primo, illi non admodum rcluctabor: servari ta- 
men et vulgatum potest. Wess. 

236. 60. TovTco rco O-vfW) nuQaaTug'} Putes prima fronte 
TOVTco referri oportere ad reixei , ut rex animose ad murum cor- 
pore applicito Indos irruentes exceperit. IlQoai]Qetac rco rei/ei ro 
GcTifiu, et eQeiad-e\g nQog rui rei/ji de Alexandro in temerariae 
huius pugnae descriptioue Plut. Alcx. p. 700. D.,^ Arrian. L.VI. 9. 



IN LIB. XVll CAP. 96. --100. 209 

Nota qiioque fiunt dc confidciitc ct anJmosa pugna d^v^u7) fxu/^aO^m 
€t dvtuo /(OQHV ex Xenopliont. Agesil. p. 62. ed. Oxon. et Pau- 
san. L. X. 21. p. 848. Kgo aliter sentio, et vocem lianc, seu 
roiovTU) potius, cum sequentibus artissime, sicuti factum ab later- 
prctc , connecto, ut ca sit sententia, tanta animi fiducia ac prae- 
scntia regcm fuisse usum. JlaQuaTuatg et nu(juoTuatg dtuiotug 
in Poljl). L. HL 84. et V. 9., nuQuaTaaig rrjg ipv/Jjg in Excerpt. 
Vaicsian. p. 250., ct frequcns obvium ifjv/jjg 7iaQuaT7]/iiu firmant 
lianc scntcntiam, inque primis id, quod de Tyriis huius lib. cap, 
43. ipsemet auctor ruTg t/jv/uTg ovto) nuQtaTTjauv nQog rov y.iv- 
dvvov. llcpudiandum itaque estglossema, quod Reg. 1. gramma- 
ticus inculcavit. Wess. 

237. 65. Ttkog d^ ro^evd-elg'] Sic scripsi deleto nrticulo, 
qui principio harum vocum sedem occupaverat. Supr. c. 25. rt- 
P.oc dinQog avTuTg ruTg nvXuig ineaov riveg. et cap. 28. relog di 
^EffiuXrriv — rjVuyy.aaav. atque ita locis infinitis. De A'ulneribus, 
quibus Alexander adfcctus fuit, videndus praetcr Arrian. et Cui- 
tium cst Plut. Alex. p. 700. et Fort. Aiex, p. 344. D. cum Ap- 
piano Bell. Civil. L. II. p. 852. Wess. 

237. 73. Jlevy.tJTrjQ, elg rwv vnaanianov etc.] Gloriam 
defensi servatique regls plerique omnes Peucestae vindicant : pauci 
erant, qui Ptolcmaeum in praccipuam laudis eius partem vocabant, 
eum 2(.otTiQu propterea dictum professi, male tamen contraque ip- 
sius Ptolcmaei testimonium apud Arrian. L. VI. 11. p. 248. Plu- 
tarchus dc Peucesta ceteris adsentitur in Alex. p. 700. D. , at 
Orat. de Fort. eiusdem regis I. p. 327. B. et II. p. 344. D. Pto- 
lcmaeo salutem defensionemque Alexandri contribuit. Wess. 

237. 82. Oly.uru ri]v Buy.rQtuv7]v etc. xuroiyia&evTeg^hon" 
gehaec uberiusapudCurtium L.IX. 7- ctNostriL. XVIII. 7. Wess, 

237. 96. Iu,Quyog] KoQQuyog Aeliano Hist. Var. L. X.22., 
nlti pauHo diversius singulare hoc certamen describitur. Horraias 
Macedo , sed mendose, ut viri docti monuerunt, in Curtio IX. 7. 
1 7 . Visus autem est rcperisse sibi duuraviros hos in eleganti gcm- 
nia L. Bcgerns Tlies, Brandenb. T. I. p. 103., gravis armaturae 
luilitem et nudum alterum, sed clypeo instructum galeaque muni- 
tum repraesentante: quae quidem in Dioxippum non bene cum 
congruercnt omnia, maluit fraudis Diodorum et Curtium reos age- 
re, quam dubiae falsaeque opinioni nuntium remittere. Ego vero 
factum id nollem: cui enim bono? Ceterum certamen hocnon mul- 
tiim ab illis discrepat, in quae levibus ex offensis sacpe nostra 
tcmpcstate dcscenditur: concurrltur, horae momento alter auibovo 
animam mutuis vulneribus cff^undunt, quam pro salute patriae, viri 
si essent, et in hostcm pugnantes, honestius et glorioaius insume- 
rcnt. Sed ca rahies multos adeo inccssit, ut sui, patriae, sanctis- 
simaeque rcligionis, cuius se studiosus ndfii-mant, plane sint pro- 
digi. \Vess, 

VoL. II. 14 



210 ANNOTATIONES 

237. 99. Idd-Xfjrijv uvi^Qa y.a\ — lnrtfpuvCof.itvov'\ Victor 
Olympiae fuerat renuntiatus et quadrigis propterea in patriam ur- 
Lem invectus. Conf. Diogen. Laert. VI. 43. et Aelian. Hist» Var. 
XU. 58. Wess. 

237. 10. ^Exutv niXov avfifurQOv'] Sic libri oranes. Curtius 
vero, Dioxippiis oleo nitens et coronatus ^ laeva puniceum avii- 
culum^ dextra validuni nodosumque stipitem praeferedat, nulla 
pilei, qui quoque homini uncto et coronato minime conveniebat, 
mentione, ut neque apud Aelian. L. X. 22. Var. H. Stipitis 
vcro seu clavae conmemoratio neces^aria erat, sicuti, quae se- 
quuntur, ostendunt clarissime. Velleni itaque scriptum legeretur 
i/wv Qonulov ov/iifurQOV, quem ad modum reringendum esse ani- 
madvertit Celeb. T. Hemsterhusius ad Lucian. Necyomant. cap. 8. 
Certe ita ui legeris, quid liet verbis r/)j/ nQOOoyjiv '^HQay.XiCOTr/.TjV 
ei/£f quid ceterisl Herculesne pileo conspicuus erat? Imo vero 
clava, qua sese omnes, qui Heroem istum aemulabantur, iactabant, 
uti Macedo Themison apud Athen. L.VH. p. 290. A. et ceteri, de 
quibus ad Lib. L 24. Suspicor aut lacerum qouuXov fuisse vocabu- 
lum, aut amanuensem eius locoLatinorum nD^ov substituisse, men- 
doque ansam praebuisse. AVess. 

238.24. ^ugtaGttv nQo^€/3\Tjfiivog ^nenoQfvero^i Lucian. 
Dial. Mort. XXVH. 4. o /niv yuQ inrjXavviV iiy.oountj/vv riva 
y.ovrov nQof^i^Xij/ntvog. Appian. Syr. p. 159. y.ui rug ouQiooug 
iv tuS,ii nvxvug nQovfiuXXovro. Item p. 175' 6/iia)g de rug ou- 
Qiooug ey. nrQuyojvov nQo/SaXXofuvoi nvy.vdg. atquc eum in mo- 
dum saepe. Vide supra L. V. 30. Wess. 

238. 31. '^YntovQi ra oy.tXr]^ Pedibus repente suhductis 
arietavit in terram bene Curtius. Luctatorura est vnooiQnv ra 
ay.iXri, ut adversarios in terram deiiciant. Idem xxftXy.nv riu node 
Lucian. D. Deor. VII. 3., vnoonuv y.ul vnooy.iXitnv de non Cred. 
Calumn. c. 10., vnooxiXioavng y.ul Qu^uvng eig rov ftoQ^oQov 
Demosthen. adv. Conon. p. 689., tum eXy.voui ro oxiXog lo. Chry- 
sostom. T. III. p. 164. E. , cui venuste etiam vnoovQnv ri]v tv- 
voiuv ibid. p. 197. D. meretrix dicitur, quae subdole benevolen- 
tiam sponsi in se a sperata avertit, et vnoovQHV rov oyxov arte 
quadam fastum alteri minuere T. IV. p. 753. E. Alioqul vnoov- 
Qo/iievog novg^ cum lubrica et cedente in arena difficulter progre- 
ditur Lucian. de Gymnas. cap. 27. Wess. 

238. 40. I4ni]et rutvtov/iievog'\ Vide Is, Casaubonura in Ne- 
ron. c. 25. Suetonii. Solebant hoc honore aut floribus ingestis 
athletas amici excipere. Thucydides L. IV. 121. de Brasida iih'fc 
di irutviovv re y.ui nQoo/]Q/ovro ojomQ ud-Xr^rj]. Appian. de Ci- 
vil. Bel. II. p. 732. y.ui nuQeni/j.ipuv uvrov (Curionem) uvd^o/jo- 
Xovvng (i)oniQ u&X7]rriV f.iiydXov y.al dvo/iQovg uyojvog' queni 
quidem honoris cultum bene de se meritis negare non solebant. 
Firmus, Caesareae Cappadocum praesul, Epist. XVII. p. 298. TCf<- 



IN LIB. XVII. CAP. 100. - 103. 211 

viaig vjLiag uvaSov^iev^ tS^ eveQyhag. atque Iioc movebat mnituiu 
eos, qiionjiu o fiiv {aTifpurcooiv , o lU iTaivuoaev abeuntciu Tc- 
leutiam ia Xcnophontis Iler. Graec. L. V. primore. Wess. 

239. 63. NovV di fiix^iovl Suhfili ingenio piuteditum ln-^ 
terpres, quod minime laudo. Ansam tamen praebuit N. iJiancardo 
ut ad Arrian» L. VI. p. 405. vovv fiuxQov potius lcgeret, quam 
cum vulgatis fiiy.Qov. Caussam addit: ?uim fiaxQu Hesychio ex- 
ponuntur fieyala , et Dioxippi obtrectatores difficulter conimigt 
posse rebatitur ingenii magnitudinem et eximium roboris corpus, 
Nimis profccto arcessitam etsubtilem! Scnsum habere conmuncm^ 
egregium Dci donum est: contra penuolestum omnibus accidit 
GfuxQov iivai Tov vovv f quod de Papia Hieropolitano EusebiuS 
Hist. Eccles. L. HI. 39. Atque hoc illi spcctabant, qui Dioxippi 
tcmerarium arguebant consilium. Verte ergo^ rem gravem et nio- 
lentam videri^ magno corporis robore et mediocri ingenio esne 
praedituin. Ita fieyuXo) apte fiixQog opponitur. Wes.s. 

239. 66. JluQovTi fdv ov /^Qijaufuvog etc^] Evenit Dio- 
xippo, tit essct 

Clarus postgenitis * quafenus, heu nefas^ 

Virtute7n incolumem odimus^ 
Sublatam ejf oculis quaerimus invidi. 
\xt cultissime Horatius L. IIL Od. xjriv. 30. WesS. 

239. 73. Elg rijv /ojquv rfZv — ^ufiftaaTojv] VidetUr esse 
y^ftaaTuvojv 6'5^vo? Arriani L. Vl. 15.; Curtius vocat Sabracas^ m 
ccteris Nostri vestigiis, tlt fere solet, inhaerens L. IX. 8. 4. Nam 
T/}v ^u/jovtu ^tvdovu)a'av Strabonis in XV. p. 1026., quam vir 
magnus cum hac rcgione contendi posse censebat, aliorsuiu refcrri 
oportere optiniepcrspcxitFreinshemius adCurtii dict, cap.sect. 13» 
ct postea lac. Gronovius in Arrim. L4vafi. L. VI. 16. Wess. 

239. 90. ^OvofiuCofilrovg da ^odQag y.ul ]Muaauvovg\ 
Massanos plerique praetercunt. Sodrae non alii videntur ac ^oy-* 
doi Arriani L. VI, 15., ubi et urbis ab Alexandro conditae meutio, 
In Dionysii Perieg. v. 1142. ^KrifVoo/. WesS. 

239. 96. Eig Ti)v JIoQTiy.uvov dvvuoTetav ift/luXwv'} Con- 
iungit horum regum ditioncs Strabo, virorum doctissimorum cura 
instauratus, L. XV. p. 1026. ti]v to5 Blovaty.uvoi'., y.ui t)]v ^u- 
fiov^ Tu 2tvd6ftava^ y.ul ixi trjv UoQTiy.uvov' \xhiXy£,vyuvov 
cum Gronovio ut refingas, nulla caussa cst. Namque etsi Portica^ 
num Arrianus Oxycanum vocct , Strabonis scriptura adfirmatur a 
Diodoro et plerisque scriptis Curtii Codd. F^. IX. 8. 12. We.ss. 
' 239. 4. Triv re 2uuftov /jUaiXeiav'] Sic et Arrianus regeni 
adpellat. Sabum aut Sabham alii, de quibus Raderus et Freins-» 
hem. ad Curtii dict. locum. Wes.S. 

210. 14. '^'Hr 6yoftfi'CovaivyfQfiat?]Xta2 Nihil muto, quam-' 
vis AQfiuTa scheJae veteres haud paucae praefcrant. Mox jitV/.iV 
AQfiuTipMjDV servant omncs. Scripsi vcro iav iTn^icooiv ex Heg*. 

M* 



212 ANNOTATIONES 

pT., oratione ipsa expostulante. Rex cnim Alexander apudCurtium 
iubet quingentos Agrianos moenia subire ^ et sensi/n recedentes 
elicere extra miiros hostem^ sequuturum profecto, sifugereeos 
crederet. Wess. 

240. 22. 3ItT oA/yo)'] Mer oXlyiov. Rhod. Mtr oUyiov] 
Correxi labcm, negli2;entia librariorum saepe his libris illatam. 
Vid. L. Xlli. 75. XiV. 98. AVess. 

240. 33. ''IdQMTag i/.niTmiv ovviftaivi] Sic praestare Rho- 
domannus pulchre vidit. Putes etiam f/ioQa ay.ninXHv fuisse olim, 
quouiodo in non dissimilis veneni compositione lulius Africanus 
Cestor. p. 290. xavxa avy/.onxe^ (ug l/coQa ytviod-ai ru navra. 
Certe ita ni dederit, per idQoJrug sanguinem slve serosum iilum 
humorem intellexit, qui ex serpentium putrefactarum corpore ex- 
cernitur. Wess. 

240. 49. "ISiov yuQ n] "Idiov dirt. Rhod. 

240. 53. Oh/.iiag rtjg (fiXavd^Qwnov /jor^d-tiug trv/iv'] Non 
dubito quin hic desideretur substantivum quod cum (fiXuv&Qiu- 
nov iungatur. Id autem fuerit fortasse tpi/Jjg, \e\ aliud huiusmo- 
di. Steph. Sic forte corrigendum, or/tiag rfj (fiXavi^QCon(p dia- 
&ioci vel yvco^iaj /^or^S-eiug. Dativus enim magis convenire videtur 
propter rijv ivcfcoviav, quam genitjvus. Rhod. Haud quidem male 
viri docti. Lenior tamen medicina erit si aut rov (fiXuvd-Qcimov 
aut rcov (fiXav&Qijuncov correxeris. Namque ita solet auctor z:« (fi- 
X(xvdQCona et to qiXuvdQCOnov adpellare omne humanitatis stu- 
dium atque officium : nuvrcov rcov (ftXuvO^Q(oncov rvy/uveiv L. 
XIII. 3. noXXu nQu.xrHV (fiXuvd-Qcona L. XVIII. 67« Quin de 
ipso hoc Ptokmaeo , die(ieporjro 7] rovrov /Qr^oronig — xal cpi-- 
luvd-Q(onov L. XIX. 54. Wess. 

240. 54. Kud^ TjV l'do'^iv oquv SQu.y.ovra ^oruvtjv etc.] 
Rem sic narrat Cicero II. Divinat. cap. 66- qui (Alexander) cum 
Ptolemaeus.1 familiaris eius, in praelio telo venenato ictus esset^ 
eoque vulnere summo cum dolore moreretur ^ Alexander adsi- 
de7is, somno est consopitus. Tum secmtdum quietem visus ei di- 
citur draco is, quem mater Olympias alebat., radiculam ore fer- 
j-e, et simul dicere^ quo illa loco nasceretur ^ fneque is longe 
'uberat ab eo locoj eius autem esse vini tantam , ut Ptolemaeum 
facile sanaret etc. Ncque allter Strabo L. XV. p. 1052-, addens 
prudentissime, er/Mg di rtvu firivvoui rCov tiborcov' ro de f.iv- 
■d-(jjdig nQooixi&'}] y.oXuy.iiug /uqiv. Cuifacile adsentior, non iteni 
illis, qui herbam istam Aristolochiam fuisse censent ex Cicerone 
L. I. Divin. c. 10., sed male intellecto. Tu conferP. Victorium L. 
VI. Lect. Var. c. 3., et quae nuper ad Ciceronem conmentatus est 
Davisius. Wess. 

241. 68. Kui (.liyuXa /niv y.a\ noXXu iy.ncu^iata etc. ] Mul- 
to haec distinctius Arrian. l4va^. VI.' 19. Viso Oceano Alexander 
vestigia tandeni relegere coepit, sed paene invitus: namque 



IN LIB. XVII, CAP. 103. 104. 213 

Unus Pellaeo kiveni non aufficit orbis^ 
Aestuat infelix angusto limit9 mundi 
Vt Gyarae clausus scopulis parvaque Serijjho^ 
sicuti dc co canit luvenalis Sat. X. 178. Wess. 

241. 73. Eig Tu"YaXu} Utra ccrtior sit scrlptura Tuv^m 
an °YaXa non audco tlecernere. Nomen urbis plerique omiies si- 
lentio practereunt. Wess. 

241. 76. Ttdv y.ura nolifiov 7jyovf.uvot. 7ri)aTrof.dvmv dl 
etc. ] Sunt haec exscriptorum cuipa confusa. Dederafe auctor rwv 
Y.uTu TioXfjiiov 7T()aTTOi.itvcov rjyovfievoi' rwv de ytQovTon', utbene 
Rhodom. iu Add. V^alebat in his Indis, quod Spartac legihus receptum 
erat, ut binos baberent reges, quorum ea in urbe alter ex Eury- 
sthenidarum sempcr erat familia, e Proclidis alter. Regibus adpo- 
siti erant senatores, j/^orrf?, summi reipublicae moderatores et 
quidam quasi domini. Unde inioruTovvTeg unaoi xoTg nQuyfiaai 
Isocrati Paneg. p. 389., quique eum in senatum allectus twv 7io?.- 
l(7)v dtanoTTig Demostheni Or. in Leptin. p. 300. Plura alia hoc 
de senatorum consessu N. Cragius de Laced. Rcpubl. L. IV. 3., cu- 
ius observatis adiungi elegans potest locus ex Archyta apud lo. 
Stobaeum Tit. XLI. p. 209. Wess. 

211.79. Tuv (iiloinov GToXov naQaSovgNtuQ/joetc.'] Con- 
fcrri dcbetCurtius IX. 10. 3. et Arrian. I4j'«;i. L. VL'21. Wess. 

2-11. 87. Toig fiiv yuQ !AQ/3iTag] Una duntaxat transpo- 
isita litera genti suum nomen reddidi, nihil Is, Vossio aJ libri sui 
margiuem dissentiente. Ab Indiac fluvio Arbi accolae ^' AQjSitg tj 
'Aq/Situi., Stephano teste in "^P/:?/^ , diccbantur: subiade etiani 
Ariiiy Arahitae., ^ AQuftitg Plinio, Curtio et Arriano, quemadmo- 
dum operose ostendit CI. Salmasius in Solin. p, 829., cui omnia 
Uebet ad Arrian. suum L. VI. p. 4.18. N. Blancardas. Wess. 

241. 90. Tlni xa NtcoieQtdog oqiu'] Lege Ne(oQid'og. Rhod. 
*Eni T« 'S^QiTtdog oQia^ Sic correxi, cuius instituti causs.im aequi» 
arbitris me probaturum conlido. Primo citra conti'oversiam meudi 
macula adspcrsum cst vulgatum. Deinde gcntem plcrique omucs 
scriptorum 'QQtirag sive "S^piTug nuncupant, nisi si qua simili 
vitio sint pravi. Hoc ami>lius, Om/ts et dcin Oritarum uomen^ 
quod Cospus ex suis schedis expressit^ a correctione mea paruni 
aut nihil dcflcctit. Quin ipsemet auctor extremo cap. 105. eos 
Oj"tVws clarissime adpejlat, ut dubium esse ncqueat, quin similt 
modo regionis nomen et hic scripserit. Habes rationuia momenta, 
quibus Ntcortoidog ct infra NtO)QtT(7)V titulum inmutaverim. Ac- 
cipe nunc vitii originem, quam Freinshcm. ad Curtii L, IX. 10. 
G. hanc reperit. Scriptum fuisse H£iPTTA2^., ufe JFf csset tjciarj- 
(.tov et adspiratio duntaxat^ non litera: librarios usum ciusmodi 
adspirationis non capicntes, eajn in proximae Hgurae literam N 
conmutasse, sic ex HiiPJTAl^ progenitos esse NiiPJTA^, 
et tundem NEQPITA2. Acute ille (juidem, sicuti cfc lierkelius, 



214 ANNOTATIONES 

gemina lils et germana conmentatus ad Stephan. In ^A7.i^dvSQ£ta, 
si tamen vere, Scd id mitto quaerere, quandoquidem de morbo et 
nicdicina constat. Mox cultius visum xarrjVTT^aiv tlg tqiu de — 
•^ duXoiuvoQ , Tov f.iiv TCQioTov ex Reg. pr. Wess. 

241. 94. ytiriXariXv nQoalTuS,i JlToXiuuiovli Prohum foret 
IlToXif.uu(o sciiedarum veterum, si etudiovvuTto praeferrent: quod 
cum nQn innovent, neque ego muto. Wess. 

242. 5. wiifuvu fitv iVQcov uy.XvaTOvl Vide not. in L. III. 
44., ubi his similia Dionis Chrjsostomi al) inpetu H. Valesii li- 
heravimus. Plutarchus accedat patronus T. II. p, 778. C. y.ui rot 
*E7iiy.ovQog Tuyui^ov iv rio (Su&vtutio Trjg rjov/jug , SianiQ Iv 
AliyLli^T£ll Xiixivi Y.a\ ym[Co^ Tidif.iivog, et incertus scriptor 
Peripli Potiti Euxiui p. 146. ed. Gronov. uno di y.Qiov f.iiT(onov 
iig EvftovXov Xifitvu — tvTuvd-u Xifirjv uy.XvaTog. Non dissimili 
seiitentia uxXvaTOV xul rjy.iaTU iTiiy.ivdvvov vdcoQ et uy.XvoTOV y.ul 
yuXrjVuiuv d-uXuTTuv dixit Aelian. de Animal. L, XIII. 18. 19- 
Ceterum Alexandrea haec noXig NiUQTcZv Stephano Byzantino pro 
"S^QiTCov , recte corrigentibus Holstenio et Berkelio. Wess. 

242. 17- KuTuXiinovoi (joquv Toig S-i^Qioig] Praepositio- 
nem alias in terras exsulatum ire iussi, Eiuauv rolg y.voi n y.al 
OQvtai fioQuv ipsa Lexica dahunt, Poeta principio li. A. uvTovg 
«)' iXcoQtu Ttv/i y.vviaatv OtcovoTai n nuat. Porro non multo di- 
yersum sepulturae genus Hyrcanis et Bactriis attribuit Eusebius 
Praep, Evangel. I, 4. p. 11. D, Wess. 

242- 26. ^irovvTui Si t« {y.(:^uXXc'fiiva etc.] Vide L. III, 
15, et seqq. tum Strabon. L. XV. p, 1050. et gemina niemoriae 
prodentem Arrian, Indicor. cap, 29, etc, Wess. 

242. 36. "li n dvvufitg rcov Bluy.idovcov ijd-vfiijoi] Mace- 
donum famem et incommoda, quae hoc itinere subierunt, copio- 
sius exsequuntur Strabo XV. p. 1051., Arrian, Ava^. L. VI. 23. 
seqq. et Curtius L. IX. 10. 12, Wess, 

242. 42. Jial ^AQiav] Sic saepe infra: alisL^^AQiiav vo- 
qare solet. Salmas. in Solin. p. 827, confer. Wess, 

242. 45. Kul ru vcovocfOQttv ilcodcnu rcov cfOQricov'] Ver- 
horum series videbatur requirere Ta ^ iicol^oru rcov l^cocov ^ aut 
fiov cpoQudicov , quod posterius mihi in cogitationem venisse non 
diffiteor. 0oQddig et cfOQuiita equae sunt Basil. Magno Epistol. 
303. et Gregorio Nazianzeno in Testamento. Itaque t« vcorocpo- 
QiTv iitoS^cjTa Tcjov cfOQudicov equae erunt clitellariae, Ita vero si 
nolis, neque enim pro voce serioris Graeciae pugnare consultum 
arbitror, eilipsi subveniendum structurae est, Dixit alibi auctor 
rcov vduTcov y.ofitovvrug ^ alio loco yXtnrovTu rcov (^ocTjv , rtvu et 
Ttvug reticens. Quod et hic deerit, sive tcajv cpoQricov sequenti- 
Ijus connectas, ut Basil. permittit, comma nullum interponens, 
sive praecedentibus. Wess. 

243, 52. Tcov ^[iQtTcov rtveg entSifiivoi'] Haeo ipsa est 



IN LIB. XVII. CAP. 104. — 107. 215 

Diodori manus, guam oQSidMV Bubstituto vocabulp turplter foc- 
daverant. Gentcm, uti aiximus, ^QQixug et ^QqHvag^ quorum prius 
verius, teste Eustathio in Dionys. v. 1096., adpellant. Ad eam 
domandam ab Alexandro relictus erat Ijconnatus. Conf. Arrian. 
Indic. 0. 23. et Curtium L, IX. 10. 19., ^ui tamen de praeiii suc- 
cessu paullo aliter. Wess.^ 

243. 60. Ka\ fitd^fi y-<>-^ ntroig _;j()f(;/{fvc? xarc^ T7/vetc. ] 
Habet hinc Curtius dicto ioco, nec praetcrit Phit. Alex. p. 702., 
Dcdum Arrian. I4raft. L. VI. 28., rem tamen ipsam in fabulam ob 
silentium Ptolemaei et Aristobuli deputans. Wess, 

213. 65. T/]? (i' ilg rovg -— diafioT^d-iicfTjg] Conferendus 
est Curtius principio libri decinii, Wess. 

243. 75.'tV Tivi naQa&aluTTtio »— ^uXi.iovvti]i Urbis no- 
men, quam in Carmania fuisse ex Arriano conrtcias L. VI. 28., ab. 
jiliis negligitur. Fabulam Satyricam sub hoc tenipus conpositam et 
actam dabit Athenaeus L. XUl, p. 595. D. Wess. 

243. 87. JJuQadoiovg r/joovg t£ oQaadai etc.] Mallem 
prius vocabulum aut hinc abesset longissime, quippe ex praece- 
dentibus temcre repetitum, aut certe in nuQudo^iog^ quo modu 
pauUo antc Ueg. pr., conniutaretur, Wess. 

243. 95. 7o fitv nQmTOV umXnioui rd Kfjv^ Supra Gelon 
Tou C[jv untlnioag L. XL 38., quod et hic recipi posset, -nisi rr^v 
aiortjQtav umXniCiiv Polybius IL 34. IV. 69. et umXni^atv ru 
nQayfiuTu Noster L. XIX. 36.49. tj/V ini^oXi]v untkniCetv alia- 
que eiusdem formae haberent plura. Wess. 

243. 98. TlQog d'e rovjotg^ nov ouXniyycov f m/t^vwv] Non 
utor udditamento Reg. 1., quod satis quidem cultum in Pausaniae 
L. IV. p. 29ii., hic invenustum. ^aXniyyug ivit/i^tug^ rarius uti- 
que ubvlas, stabilit Philo Belopoeic. p. 98. xui dnQv(^ov noXvv 
noieiv, xa) rug ouXntyyug Ivitodui y.uru ru loyvQoxuru rrjg no- 
7.iO)g. Sic lego. Edebatur uvitod^ui , quod incougruum. Porro de 
monstris his marinis Arrian. Indicor, c. 30« et Strabo L., XV^. p. 
1056, Wess. 

244. 5. ToTg 2ov(jtuvoTg onotgl Lego roTg ^ovoiavT^g oootg. 
Ilabemus autem nomcn hoc— oi'fT£«)'/} cumalibi, tump. 597. initio, 
itg dt rijv ^ovotavi]v y.uruvri]Oug. Steph. Nolo admodum refra- 
gari viro doctissimo, Quum tamen ^ovotavi)v /(oQSf.v., ^ovoiuvrjv 
yto/iTiV dixerint veteres, Stephano auctore, et ti]p 2^ovoiuv(7)V yijv 
Arrian. i4vu(j^ L. VI. 28. p. 270.^ patrocinium OQOi^ ^ovaiuvoTg 
non omnino defit. Wess, 

244. 9. Bt^toxy.wg yuQ trri XQiu jiQog roTg eto.1 Conf. Stra- 
bon. L. XV. p. 1045. li. Arrian. L. VII. 3. etPalladium dc Brach- 
manib. p. 20., de Calano non optime existimantem, tam Origen. 
0iXooo(f-. cap. 24. p. 906. ed. Paris. Wess. 

244. 2.3. 'Ay.oXovd^ijOug roTg iMoig d(r/fiaatv] Anhnam cen- 
scbant inmortalem et corporis exsolutam vinculis beatissimuai 



2ia AIJNOTATIONES 

aeTUm agcre Brachmanes. Cupidc proJn, ubi ad fiammam bcsc ad- 
plicuerant, et sine gemitu adurehantur. Doccnt Lucian, de Pere- 
grini Morte c. 25. et Porplijrius de Abstin. h. IV, 18. Hinc et 
Zarmarus Imp. Augusti aetate ex eadcm Gyuuiosophistarum secta 
Athenis sesc exurit apud Dionem Cassium L. LIV. p, 603. Wess. 

244. 26. 01 /iiiv /:iuviuv uvxQv y.uztyvoyaav &tc.'\ Neque 
illi iniuria. Haud sane viriie est, sed stolidum, ijxni corpus absu- 
mendum tradere , ut morbi senectutisve inconmodis libereris, Sed 
Indts aliud visum. Cicero Calanum barbarum et indoctum vocat, 
niortis obitae constantiam nou condemnans Disput. Tuscul. L, 11. 
21. Wess. 

244. 30. Elg ^ovauv^l Fortasse rectius ^nvaa quam ^ov* 
Cuv^ ut statim post efg ru ^ovau. Nam et hic author in genitivo 
^ovacov non ^ovarig^ in dativo ^ovaoig non ^ovai] soiet dice- 
re; et aiii soriptores habent quidera et ipsi 2ovauv interdum, sed 
yix usquam cum omnium veterum exemplarium consensu, Ut apud 
Plut. de Aiex. Fortuna (p. 326-) legitur, iyco d^ dg ^ovouv viy.aiv 
di^ "AQllrp.iov if,vu.l^tlh]y.u. Ita, inquam, legitur in vulgatis editio- 
cibus : sed vefceres codices habent Zovou. Noluimus tamen in hoc 
nomine , sicut neo in multis aliis , ex duplici nostrorum exempla- 
rium scriptura unam facere, Steph. EJg ^ovaa ] Cum Reg, pr. 
2ovou praeferat, caussa nulla fuit, cur sperneretur. De nuptiis 
Alexandri oum Statira, Darii tiliarum maxima, Plut, Alex. p. 703. 
E., ct AvYhn.l4vul3. VII. 4., sed qui Tiov /Juotiov d-vyuTiQcovTtjV 
nQea/3vTUTJ]v Buqoivtjv non sine errore, qui viros doctos fugere 
haud potuit, adpellat. Wess. 

244. 36. Ntoc /nev navreliog ruTg rjXiy.iatg'] Alexander eos 
Imyovovg, de qua voce supra L. 1. 3.;, vocabat apud Arrian, L. 
Vil. 4., quem adi. Wess. 

215. 59. KuTavdXcoaevl Correcte yart]vuXioaev. Rhod. 
KaT7]vuXiOGev ] Sequor Rhodomanni scriptique codicis indicium. 
Nctissima alioqui est in hoc et simplici vcrbo formando discordia. 
Thomas Magist. ^ A.vu)\.coaa xai dvuXcoy.u ^ ATTiy.oi. rb di (.ler 
fxv^r^oeiog tuvtu Xtyeiv, oTov dvriXcoou y.ul dvijXcoy.u, y.oivov. Qui 
i^uidem de Atticis nimis conlidenter decernit, cum utrumque in So- 
phocle, Demosthene, Aristide, Libanio ceterisque usu sit tritum: 
paret tamcn djscors licentia. Kul noXXug noXeig — nuQuvi/.Xioa£ 
in Plut, in Coriol. p. 234. A., et ru de y.uru noXiv ul oiTodtTui 
;farca'«P,f(;aavinDionysiiRom. A. L. IV. p. 361. etsupra cap. 59. e 
libro, quem Steph, inspexerat, reperies, Porro Harpalum Alexandro 
in Indorum. tinibus conmorante descivlsse, amoribusque Pythioni- 
ces et Glyoerae inplicatum haesisse, Diodoro consentit Athenaeus 
L. Xin, p. 595. E. Wess. 

245. 63. '"Ovof.ia nvd-oviy.r]v'] Si meruit haec meTetrix, ut 
verum elus nomen habeamus, fnit HvOioviy.rjV. et bis invenitur 
npud Atlien. L. VHL 5. et L. XIIL 7. Palm. Athenaeus scortum 



IN LIB. XVII. CAP. 107. — 110. 217 

lllud semper, iterat autem eius nomcn 8aeplu&, Uvd^foviy.r^v vocat, 
ncc alitcr Pausaa. L. I. p. 9Q. At Piut. Phoc. p. 751. C. IIvd^Q- 
viy.ijv , ut Diodorus. Wess. 

2-15. Ciij- Ka\ Tucfov — xaTersy.ivaoa noXvi^anaror'] Theo- 
ponipus apud Athcii. Xlll. p. 51)5. IJ. uno nXeiovcov TuXuvzMy // 
i^iuxoatiov ()i.'o f.ir)luuTa y.uttay.evaaiv uvTrjg alterum Athenis, 
L*al)jlone alterum. In Atticum inpendit xxx talcnta, ccrte ea ex- 
pensa tulit in icl opus Cliaricli, teste Fiutarcho dicto loco : ut adco 
mirandum ncn sit, nuvTon' bnoaa 'ElXijoiv ioTiv UQyaiu^ d^iuq 
f.iu}.iaTu ui.iov id monumentum Pausaniae fuissc visum. Wess. 

215. C7. ^'Ovof.iu D.vy.tQav'^ Vide quae de insano Harpali 
amore ct incredibili nmiierculae huius luxu ex Theopompo ct 
Clitarcho cxcerpsit Athen. L. XIII. p. 580. C. Wkss. 

2-15. 82. Tolg vneQ uvtov d'i]firiyoQovGi q/jToqoi^ Ilorum 
e numero Demosthenes, Metrocles, Demon, CallistJienes, ilype- 
rides, notati propterea versibus Timoclis Comici apud Athcn. L, 
VUL p. 341. F. Sed latius serpsit ca contagio, Dinarcho Or. iu 
Demosthen. p. 96- etlOl. indice, inque primis orationum, quas in 
plures ille peroravit, titulis nsQi Tiov ^dQnaXUiov apud Dionjs. in 
Dinarcho p. 116. Wf.ss. 

245. 84. 'i'/7o Qifi/^Qcovog'} Non absurdum esse Qi(jQ(ovog 
vidimus ad L. XIV. 3G. IUum vero Lacedacmonium necis Har- 
pali fuisse auctorem repetitur infra L. XVIII. 19., non dissentien- 
tibus Strabone L. XVII. p. 1 194. C. et Arriano in Biblioth.Photii 
Cod. XCII. p. 218. CoafejT tamen Pausauiam L. H. 33. diversa re- 
ferentem. Wess. 

245. 87. Jrifioad-tvTiV y.al ulXovg] Adeundus est Plut. De- 
mosthen. p. 857. E. et T. II. p. 846. C, itemquePausanias loc. cit., 
Oratorem absolverc conatus, et Schol. Hermogenis ntQi ^ldtcov p. 
395. ubi pravc nunc yQu(pei iprjqiaf.iu, ^riTT^ouc Ti]v e§ Idqtiov 
Tiuyov fLitTujSoXijv, loco (jovXrjv. Wess. 

245. 89. 'Ey./]Qv'^tv ev ^OXvfiniu] Hinc hausit Curtius L. X. 
2. 4. Res tamen ipsa contigit serius ; neque enim cum maximc 
Oljmpia agcbantur. Inspice L. XVIII. 8. ct statim animadvertes,- 
iy.TjQv^tv tantundem hic valere ao y.riQVTTtiv ey.tXivas, quod mini- 
me fugit eruditissimum P. Fabrum Agonist. L. 1.23. p. 80. Wess. 

246. 95. BQa/v XtinovTu T(ov fivQi(ov tuX. ditl.vGe'] De 
disscnsu in talentorum numero inter scriptores viri docti abundc 
ad Curt. L. X. 2. 10. egerunt. Wess. 

246. 10. Ii(')ivTov Honihov'] Fro IloniXiov scrlhc Hov- 
/9?.Atov, ut in Livio est et Capitolinis. RiioD. Verius oiuiiino est 
HonXiXiov aut HovfJXtXiov nomcn. Credo etiam id dcdrsse, at- 
que a librariis, saepe in Latinis oftendere adsuetis , fuisse conmu- 
tatum, uti et L. XVI. 92. Moxpracpositionem fi"^ uncinis circum- 
dedi, quippe inpru<lenter ex scquentibus huc ingcstara. Wess.* Dc 
Publilio munuit ctiam Pighius p. 338. 



218 ANNOTATIONES 

246. 11- J57? Tov] Post '^A^^ai'^po? videtur supcrvaca- 
neum esse eig, aut certe aliquid inter eig et rov deesse. Steph. 

24G. 27. /C«/ diafjag rov TiyQiv] Et hoc rursus loco legen- 
dum HaoiTiynivx nam licet sequatur iv ruTg KaQuig y.uXov/iuvutg 
y.(ji)jnatg, quod quis forte vellet interpretari de Carris Mesopota- 
miae, non tamen potest intelligi de illisMesopotamiaeCarris, quae 
non longe abEuphrate: Alexandcr retro multum recessisset, quod 
non fecit, ut ex eius historia patet: tum ait postea diehus quatuor 
Sittaiu eura transgressum fuisse: atSittacene est adTigridis orien- 
tem, oportuisset igitur eum rursus Tigrin pervadasse. Tum non 
potuisset quatuor dierum spatio totam fere Mesopotaraiam, Tigrin, 
Assyriam, et Sittacenen transgredi cura exercitu, quod difliculter 
faceret cursor veredarius expeditus in equo, et Kuomov y.iofiui 
postea dicuntur fuisse in Babylonia, et ita credo lcgendum hoc 
loco. Pal.m. De Pastt{gi'i fluvio iusta est Palnierii aniraadversio. 
Vid. huius libri cap. 67. Aliter sentio de vicis Caris, quos fru- 
stra eosdem esse decernit ac Kuq(7)v x(')/Liag L. XIX. 12. Namque 
illi in Mesopotaniia erant et Babyloniae finibus cis Tigrin, hi ul- 
tra id flumen et Pasitigrin. Melius quadraret tj Ku()()<7}V Xeyof.iivi] 
X^oQu in Adiabenc ap<id loseph. Antiq. L. XX. 2. 3., ni iusta su- 
spicio esset ex Chaldaeo ]"iiip Kdrdon id Ku^jqcov vocabulum esse 
depravatum. FuUerum vide Miscellan. L. I. 4. et Bochartum Phal. 
L. 1. 3. Wess. 

246. 29. Tfjv ^Tu.v diavvnug etc.] Utrum rectius sit hoc, 
■an Reg. libri ^ittuv non possum certo constituere. Putes Sitta- 
cenen indicari, et ^(''./nfJuvu eara esse urbcm, quam Plinius in Sit- 
tacene Sabatd vocat L. W. 27., quod et Karduino in opinionem 
venit. At obstare videtur ordo itlneris, quodrex absolvit. Sittacene 
ab occasu est Susianae, Alexander in ortum pergit. Quae tamexi 
tanti non sunt, cum longius porrigi potuerint Sittacenes fines, et 
rex in sinistram cursum fleetere. Atque id si probaveris, r/yV ^h- 
Tuv converte in ^iTTuy.r]vt'jV. Ego enim non audeo. Wess. 

246. 32. Eig Tovg Ktliovag'] Neque de his quidquam 
constitutum habeo, ut nec de Bocotis, qui a Xerxe in has oras 
fuerint deportati. Habet Ammian. Marcellinus L. XXHI. 6, in hac 
Mediae parte Covonum, moutem, longe amoenissimum, qui huccine 
referri possit, non recte scio. Praeterea Eretrienses in haec loca a 
Dario traductos niemorant, morisque patrii et sermonis studiosos, 
Herodotus L. VI. 119. et Philostr. Vit. Apoll. L. I. 24., ubi sine 
nlla caussa ab erudito interprete quaedam mutari, alias ostendi, 
Wess. 

247. 39. TlQoa/icivag i)/iieQag uvel^ev^iel Non habemus hic 
dierum numerum , quem tamen non dubito quin inter ij/it'Qag et 
a,ve)^ev'§e posuerit. Steph. Cospus vcrtit, exspectavit yJlexatider 
vespertinum crepusculum^ tuncque ex eo loco discedens etc^ unde 
opincris, eius in libro fuisse TjfitQag rijv deiXip^ sive ro deiXivovy 



IN LIB. XV II. CAP. 110. 111. 219 

autcerte tAo? ru/nag coniunxissc, uti factum in Latinis Rhoflo- 
manni. Quod etsi spccie quaJam blar)(liat(ir, nialo consii^ratis 
omnibus arbitrari quaedam hinc (iees.se. Wess. 

247- 41. TrjV ovojnul^niitvtjv JiaytOTU/iiriv] Praestat J?«j7- 
OTMV/yV, uti monitum supra L. II. 13. Wkss. 

247. 4G. ''E/.xaidi/.a fivQiadag "nniDV yty. (fnQ/ju^cov^ I)e 
Nisaeis equis viJe B. Brissonium «ie Regn. Pcrs. L. 111.29. et scqq. 
Fuisse eorum olim ad CL millia, Alexandrum vero haud multo plu- 
res quinquaginta miliibus reperisse, prodit Arrian. L, VII. 13., a 
Nostro dissentiens. Longius abit Strabo, cum de campo Nisaeo iv 
vj ntrra /iivQtddug., inquit, ^nnray drjXtfojv vtftto&ui cfuoiv inl 
T(ov IlfQOcov L. XI. p. 79G. C. Scripseris tamen nevxc/.aidty.a 
(ivQiudag.) cum Arriano conveniet illi optime. Wess. 

247. 50- Tavvtjg da cfuoi diay:ooicov /itiv y.at etc, ] Con- 
tende Polybiura L. X. 24., de Ecbatanis egregie disputantem, et 
quae adscripsimus Diodori L. II. 13. p. 127. Wess. 

247. 55. Kal noTovg avvt/jtg rcTiv (ftXcov iv oTg etc.] Cul- 
tius hoc visum est et vulgato praestantius. Adi Arrian. L. VII. 14. 
et Piut. Alex. p. 704., Hephaestionis mortem ex nimio vini usu 
maturatara, et Ecbatanis quideni, itidera significantes. Errat ergo 
Polyaenus, obiisse eura Babjlone, cum Alexander occupatus esset 
Cossaeis oppugnandis , inprudenter prodens Strat. L. IV. 3- 31. 
Wess. 

247, 66. ^u4no/tto9-ovg noiroatTovg /iiod-ocfoQovg] Hi II- 
Lro sequenti cap. 9. ol y.aru t]]v Aoiuv u/iiod-oi ytvc)fttvot vno 
ouTQunwv /iioiP-offOQOi. Probum tamen vulgatum : 'Ancuiio&oi-, in- 
terprete Harpocratione in ca voce, sunt oi fttodov f.n) lait/:icjivov- 
Tf^, Xenophon Hist. Gr. L, VI. p. 457. de Mnasippo y.ui ntQl 
Tovg fiiodocfOQOvg ixutvovQyttf y.ul Tovg filv Tivug avTCJov ano- 
ftialfovg intnotiy/.ft. atque ad eum quoque niodura Aeneas Tact. 
c. 5. et Polyaen. L. V. 2. 11., quorura verba, quoniam antesta- 
tus est Valesius ad Harpocrat, non addo. Wess, 

247. 71. ^ AnJiQuv inl TuivuQov'^ Non moveo, quamquam 
si difjQav raalueris, auxilio ipseraet auctor esse possit L. XX. 38. 
dtf^Qtv tig T})v AVyvnTov' et Polyb. L. IV. 44. ol /Jovlofitvot 
diu/oftv tlg BvQuvTtov. loseph. Ant. XVII. 12. 1- Stf^Qtv inl 
ilJ/p.ot'. Vulgatum aeque opportunura esse, nemo ignorat. Wess. 

247. 76. Tc) di TiXfvTuiov AtcooO-tvijv etc.] Conf. L, 
XVIII. 9. et seqq. Wess. 

248. 92. OvdtnoTt dfOncjTTjV fnrfkvv n'^)ootcildty.TO~\ Per- 
sarum regcs Cossaeis dona dividebant, cum aestate Ecbatanis 
peracta in Babyloniam dcscendebant, apud Strab. L. XI. p. 795. D. 
Adiunge Polyaen. Strateg. \W . 3.31. et Arrian. L. VIL 1 5. Wf.ss. 

248. 1. Ku\ diu To — fftQovTfCg^l Potuisset omittcre prae- 
positionem, ut superiore capite 6 fVf ^uatXtvg /uXtncjig iriyxug 
ro avfi/iuv- Quo in gcnere multa sihi solent indulgcre. Clcarchus 



220 ANNQTATIQNES 

in XenophontJs ]{iva^. L. I. p. 196. [.irj d-avi-iu^iri, St$ //AXemZg 
fftQCf^Toig rcuQovai 7iQdyf.iaoi' atque ita apud eum scriptorcra, 
Pausaniam et Hoseplmm saepenumero. ^Eni roig roiovTOtg uvayy.rj 
IotI yaXtnwg (^iQtiv Isacus princ. Orat de Cimon. Heredit. et No- 
stcr L. XIV. 6 1 . ctc. Wess. 

248. 9. ^Eti uQ/ovrog S^ "Ad-rivriat ^^wCfxX/of? etc.] In 
his autlaciae specimen adparet, qua usi sunt in augenda Diodori 
Blbiiotlieca coniidentiores librarii. Obtrudunt nobis Archontem At- 
ticum, nusquam lectum, iterantque consulatum L. Cornelii Len- 
tuli et Q. Fublilii, quo superior annus suo iure insignis erat. 
Caussam habuerunt, quod alioqui Oljmp. cxiii. praetermorem tres 
duntaxat Archontes habitura esset. At nimium scdulos Criticos in- 
signis hiatus fugit in capp. 83. et 84-, obi magnam partem ea defi- 
ciunt, quae Hegemone Archonte et Coss. L. Aemilio ct C. Plautio 
Deciano administi-ata fuerunt. Quam quidem iacturam si aut vete- 
res illi aut reccntiores ad animum revocassent, nunquam profecto 
absurda haee invito ingessissent scriptori, neque operam perdidis- 
sent iu Diodoro cum ceteris reriun Alexandri jiuctoribus concilian- 
do. Opus cnim falce hic est critica, ablegandaque omnia sunt, 
unde malum pedem intulerunt, deserta conciliationis via. Vide t.'i- 
men lo. Meursium de Archonl. L. IV. 14. et H. Dodwellum de 
Cjcl. p. 730. Chremetem Diodori Archontem et Hegemonem Dio- 
uvsii, huiusque Chremetem etNostri Anticlcm, tum Anticlem Dio- 
nysii in Dinarcho p. 1 1 G. et intrusum illum Sosiclem inter sese 
labore frustraneo coateudeutes. Wkss. 

218- 17- Oi XaWaTot KaXovfuyoi^l Conf. L. II. 29- ete. 
Wess. 

248. 27. Tuy y.adj^Qiifi^vov — rov B/jlov rdcfov] Xerxes, 
ex infelici in Graecos expeditione redux , cverterat, si Arriano 
fides L. VII. 17., id praeterea adstruenti, metuisse Chaldaeos 
ne Alexander id Beli monumentum instauraret, Vid. de eo supra 
L. II. 9. et de Babyloniis a Xerxe in ordiuem redactis Plut. Apo- 
phthcgm. p. 173. Wess. 

248. 32. NiUQ/jp d' ivi TOJV etc.1 Nihil caussae video, cur 
ab hac scriptura discedatur. Nearchum Chaldaeos super ilia re 
convenisse, adscribere haud neglexit Fiut. Alex. p. 703. Wess. 

249. 43. 01 TieQi tov ^AvuiuQXov} Dederat Interinea pki- 
losaphi Amixagorae dogmata afnple.vi^ nulla versionis addita ra- 
tionc. Factum inprudcntius, quod equidem emendavi. Auaxarchus 
et qui cum eo erant philosophi, nisi tu solum malueris, intclli- 
guntur. Namque eum Alcxandro in Orientis regloues comitem sese 
addidisse, dubitare vetant Diogenes Laertius L. IX. 58. et lusti- 
nus L. XIL 13., qui eadem omnia de Anaxarcho. AVess. 

249. 48. Kui Totg — Xoyoig vytuo9-i)g] Legitimum in his 
Applani L. III. de Civil. Bel. p. 894. semper fuit, lo di) /ndlioru 
vna/Ptvxtg Xiioodv fxot toj' QtQutor. Hic si V7iax&i)g ex scriptiij 



IN lAh. XVII. CAP. 112. - 115. 221 

admittcretur, corruptela forct KpectaLIUs; sibi ergo servent, qui 
invenerunt. Wf.ss. 

219. 56. ^■iyi^aiov] 'Hyi-jOtov Arrian. L. VII. 20. paullo nie- 
lius. Stadio A'ictorEuscbio estiir<x/vj'«^. Wess. '^Hyfioiag vocatur 
arclion ctiam in inscriptione apud Bocckhium I. p. 137. Bliy.ivag 
autem sic scriLitur etiam in Euscbii Armenia intcrpretationc. 

249. 57- ruiov JTo7iP./o)'] Rcstituc JJoni'jXiov y.al yiivy.. 
JJani()tnv. RuoD. IJont:)uov y.al udtvy.iov TJi^.niQiov adscripscrat 
docta etiam manus Rasil. , qua utor, cditioni. Conf. Livium L. 
Vlll. 23. Wkss. Monuit etiam Pighius p. 340. 

249. 83. J^Jr ^u4ii(.i(oviivai\ Sic hoc quidem loco. ld/iifi((U 
rioi constanter alibi, huius lib. cap. 50., Excerpt. Valcs. p. 249., 
Pausan. L. III. 18» p- 254. ^ quibus ilerodotuni et plurcs adderu 
poteris. W^F.ss. 

250. 94. Jiai yaQ ■tjyuni^aiv avtov t(T)v etc. ] In Cospi La- 
tinis, illum satte tunto adfeciu dile.verat, ut eoru7n, quos amici- 
tia iunctissimos fuisse fama praedicat^ animi propensioni nihil 
cesserit. Unde mihi suspicio movetur, praesertim cum aspere de- 
currat oratio, quacdam hinc decsse: auget eamdeiii Basil. fWtVorr/c, 
uua vocc, nihil tamen iuvante, instructior. Putarani structurae 
satis forc factum , s.i nlilov a.nt f^iuXlov Tdov ctc. explcretur; sed 
repudio consilium, et sanioribus a libris auxilium praestolor. Wr.ss. 

250. 99. JiQUTiQov — (fiXof-juGiXta^ Conf. Plut. Alex. 
p. C91. F. Wess. 

250. 15. 016' ovv'^ Emenda 5 d* ovv /^uaiXevg. Rhod. 
0(5' oij'] Recte Rhodomannus. Opcrarum tamen cst peccatum 
in Stephani ty.doan , quod Basilienscs recte vitarant. Wess. 

250. 21. TovTo d( (i(')i}iiaav 01 JJtQaai^ Hoc verius cst. 
Igncm Persarum religione Deum fuisse censitum, pervulgatum est. 
Solum excitabo io. Chrjsostomum Homil. IV. ad Antiochen. p. 
54- A. Oii)g nuQa ToTg JJtQauig elvui voftiLiTut to nvQ., y.ui 
Tifi(Tiaiv uvTu /iiiTu noX/.T^g Tr/g d-iQuniiag oi (SuQftaooi. Alios da- 
bit B. Brisson. de Reg. Pers. L. II. 14. M hic quidem ritus, quo 
ignem exstinguebant , non ita niagnifice de eo ^ Persas opinatos 
ostendit, ut vcrum eum Deum existimarent. [Imo vero symbolum 
atque argumentum divinae maiestatis igncm csse iudicabant, eun- 
demque summo in luctu , indicto practerea per oranes regni pro- 
vincias iustitio, ut cx Stobaei Serm. XLII. p. 294. constat, ex 
civium oculis sine flagitio removeri posse arbitrabantur. Habet 
hac de rc memorabilia Th. Hyde de Rel. Persar. cap. 1. et29., hoc 
de ritu addcrc oLlitus. Wess. 

250. 28. ^To/uL()fiivog tj"? tov ^aailto^g uQtay.ilug'] Ex- 
cmplum illustrc est in Eunjcne Cardiano apud Plut. eius in vita p. 
584. B., necminusapud Lucian. dc Calumn. nonCred. c. 17. Wkss. 

250. 32. Ku\ kinTovQyaJv'} In Glossis, .AtnTOVQyoc faber 
tignuriui. qui quidem usus locum fortasse habere poterit in Imp. 



222 ANNOTATIONES 

Leonis Tact. V. 7-, hic latlua porrlgltur, eos nrtificcs conplexus, 
qui exquisito stutlio in rerura subtilium fabrica versantur, Jld 
liTTTovQyHv et fxXenTovQyeiv in Themistii Or. XXVI. p. .316. C 
et Synesii de Rcgn. p. 30. A. Hinc Tce^l trjv unodnS^iv XenTOVQ- 
yeXv de Eunomio^ argutam quandam et sophisticam demonstratio- 
nem ingrcsso, Basiiius M. L. I. adv. Eunom. p. 214. E. AVess. 

251- 37. mc, TQiuy.ovTu do/:iovg dieX6/.tevog '^tc.'] Si de 
pariete sermo essct, pati poteram, Ut d6f.iot laterum ordines ac 
conjjages^ quemadmodum L. I. 64., censerentur. At agitur de 
area ipsoque loco , qui , tit Romanorum rogi , in quasdam con- 
tignationes et domos a rege proditur descriptus, quo bustum hoc 
tanto spectabilius et capacius esset. Confer tamen Cel. lac. Gronov. 
ad Herodot. L. I. p. 846. AVess. 

251. 42. ^Enl dt Tiov incoTlSiov'] Tigna erant ex utraque 
prorae parte prominentia) docente Schol. Thucydid. L. Vll. 34. 
et lo. Scheflfero Mil. Naval. L. II. 5. W^ESS, 

251. 51. ^Quy.ovTag uffOQfZvTag Tovg ueTovgl Ad structu- 
ram si necessariam putes praepositionem, adscisce eam ex Reg. pr. 
Est autem in his insigne caelaturae picturaeque Babylonicae, qua 
de Is. Vossius , multa tamen aliena admiscens, ad Catull. p. 196. 
et Spanhem. ad Aristoph. Ran. v. 868., specimen. Wfiss. 

251. 71. Qveiv '^HcpaiaTuort d-eo) nQoedQU)'] Forte deest 
(jog , tametsi paulo etiam post haec dictio non adiiciatur : sic 
Rhodomannus in not. suarum Auctario, me non sequente. Scio 
Plut. Alex. p. 704. et Arrian. I4vu^. 'AXe'^> L. VII. 14. log ^JQon 
Hephaestioni sacra facta prodidisse, et ug d'e(T} illi dveiv Amnio- 
nis responso fuisse vetitum. Sed abit ab istis Diodorus, et Alexan- 
drum eo insaniae an inpietatis venisse signiticat, ut Hephaestio- 
nem in Diis censeri suo imperio voluerit inpetraveritque. Lucia- 
nus de Calum. non Cred. c. 17. xui Telog^ elfvov ItAPEziP^I, 
yal AyiEBlKAK£iI GEQI (tco '^Hcfuiatiiovi.) Qui quidem lepi- 
dissimi scriptoris locus id insuper docet, pravum in his Diodoreis 
viderl nQotdQco v^£f7;, longeque praestare nuQedQCOi. Sacra Alexan- 
dri populares et adulatores Hephaestioni faciebant novo Deo , ma- 
lorum depulsori et coelestium adsessori. HuQedQog enim, qui aut 
suapte virtute aut decreto principis in Deorum consortium et colle- 
gium addebatur, ut docte Salmasius ad Spartiani Hadr. c. 14. p. 
140. et Arnaldus de Diis Adsessor. c. 9.» quamquara hic ob Plu- 
tarchi et Arriani dissensuni dubia obmovit ibid. cap. 27., quibus 
abstineri satius fuerat. Id bene, quod nuQeSQio hic scribi oportere 
perspexit, et ante eum, quod illi tamen latuisse mihi persuadeO) 
N. Blancardus ad Arrian. suum L. VIL p. 473. Wess. 

252. 84. T(ov tyxcoQuov Tig §edef.ievoc'\ Distinctius f'e hoc 
homine Plut. Alex. p. 705. E., in plerisque Diodoro consentaneusJ 
non item Arrian. L. Vli. 24« Wess. 



iN LIB. XVII. CAP. 115. - 117. 223 

252. 94. ToTg (uuiTeai nQOGavad-t/itevog] Non aliud est ao 
ToTg (.lavTfni nQoouvafpt^on' , ut brcvi post, sivc adhibitis in con- 
silium sacroruni intcrprctibus. Gcminum hoc S. Paulli Epist. ad 
Galat. cap. I. 16. ov nQoouvid^t/.i7jv aufjxl xul cu(.iuzu ubi vido 
Clariss. Lamb. Bos. "Wess. 

2.52. 98. Kui d-ioTg unoTQonaioig d-voug^l Vid. Spanhcm. 
ad Aristoph. Piut. v. 359., ubi de love et Apoliine unoxQonuloig 
plura. Ey.uT7]V y.al Tovg unoTQonulovg coniungit Plut. Sjnipos. 
L. VII. p. 708- F. eosdem Toig TQonulovg vocitans in Conviv. vii 
Sap. p. 149. D., ut lovem T()07rt<rov Euripid. Hcraclid. v. 937., 
et sacra, quibus arceri hostes putabantur, TQonuTa twv t/d^QoJv 
ibid. V. 403. Herculis unoTQonuiov aram habet Philostratus de 
Apollon. Vit. L. V^III. p. 340., cum nota Olearii. Wtsis. 

252. 4. TuTg ivQcdtloytatg y.aTuoo(ftL.o/.itrovg'\ Hoc cur 
maluerim, ostendent adscripta L. I. 37. p. 45. Wess. 

252. 7. T^v neQi ti]v Bu/jvXo)viuv Xi/uv7]v'] Forsan huic 
loco idem contigit, quod paulio ante, ut BujivXoJva et Bu^vho- 
vluv confunderent amanuenses. Multum quidem certe t?}»' Bu^v- 
Xwvu praestantiorem reperies, si propter urbem vastum hunc la- 
cum fuisse recordcris. Mecum sentit Clariss, T. Hemsterhusius ad 
Lucian. Nccj^om. c. 9. W^Ess. 

252. 15. Eig Twv iQtTwv'] Nihil hinc demutandum. Confer 
Arrian. L. VII. 22., et cognosces eius ex sententia citius hoc con- 
tigisse. Wess. 

253. 27. ^!Acfvo) Se, woneQ vno rivog 7r?.7jyJ;c etc. ] Sic vul- 
go in Alexandri obitu paratragoediabant. Seneca Epist. LXXXIII. 
p. 345. Alexandrum — intemperantia bibendi et ille Hercula" 
neus etfatalis scyphus condidit. Prudenter Plut. Alex. p. 706. C. 
y.a/.tT (in Medii aedibus) ntiov oXi^v xrjv eniovouv rj/iitQuv, 7jQ't,aT0 
nvQtTTetv, ovTe ^SKYOON HPAKAEOY^ eycniiov, ovTe uffvco 
dtuXyrjg yevo/ievog ro fieTuctQevov-, woneQ Xoy/jj nenXT^ycog' uXXu 
ruvTu rtveg (oovro deiv yQucfeiv , oiOneQ dQu/uurog /.ttyuXov tqu- 
yiy.uv tS,odiov y.ul neoinud-tg nXdauvreg. Quae ille strinxit aperte 
in scriptores, qui Diodoreis similia memoriac prodiderant. Alexan- 
der nimia intempcrantia et prorogata plures in dies crapula febrim 
sibi et mortem maturavit. Inspice Ephemerides, quas ibidem subie- 
cit Plutarchus, atque Athenaeum L. X. p. 434-, et nihil esse liqui- 
dius mecum profiteberis. Wess. 

253. 35. HtQitXo/itvog rov SaxrvXiov^ td(oy.£ ntQSiy.y.a^ 
\ide L. XV ill. 2. Annuli traditione heredcm indicari, viri docti 
Gstendunt ad Spartiani lladr. c. 3. et Curtium L. X. 4. Wess. 

2o.3. 37. T(7) ynuTioTcol Infra L. XV^III. I. tco uploTco, 
quod eodem redit. AIexander/o;7tssi//«<m, quique alios opprimcre 
posset, innuebat. Quid Nic. Locnsis de vocibus his disputarit Mi- 
Kcell. L. V'. 18., ut lustini inconsidcrantiam perstiingcret, notum 
est in vulgus. Wess. 



224 ANN0TATI0NE8 IN LIB.XVII. CAP. IIMI8. 

253. 39. "Ot« f.ityav ayuiva avT(o Innafpiov (TvffTTJaovTat 
etc-] Verissimum hoc morientis Alexandri eftatum egregic illii- 
stravit P. Lcopardus Emend. L. XVII. 13. Idem in animo ej-at 
Eunapii, cum de luliano sophista p. 122. ^ityav iniTurpiov dywru 
rotg iavTOV nuQudtdtoy.ev tralQoig' innuens contentiones, quibus 
inter se conniittercntur eius discipuli et sectatores , ut mortui lo- 
cum et dignitatem Athcnis obtinerent, de quibus idem Eunapius 
in Proaeresio p. 132. Aliud spectabat Herodes extrema oratione 
ad Salomcn sororem ciusque maritum Alexam apud losephum Au" 
tiq. lud. L. XVH. 6. 5. Tu avTU yuQ drj (pQovtjaui 8oS,rj tTj av" 
rov f.irj UTreinafitvcov jiityuv uvtov tov iniTucpiov ytvi^oead^ui, 
y.ul onoLog ovcY uXXoig (iuaikkov. cogitabat enim rex crudelitate 
infamis nullas filiorum de regni successione rixas, sed calamitatem, 
ct luctum, quem cacde nobilissimorum genti ludaicae sub mortis 
suae tempus indicere proposuerat. Wess. 

253. 42. Ku) fiT]vug Itttk] Arrian. L. VII. 28. xu} rovg 
oxTCo /iirjvug. Melius Noster, ut S. Petitus Eclog. Chronol. L. 
IV. 14. et ad Leg. Attic. L. III. Tit. 2. p. 331. edit. Lugdun. 
coudocefecit. Wess. 

253. CO. z/ia Tov idiov vlov , TeTuyfiivov etc.] Veneno 
necaturn esse credidere phi^ique : filium Antipatri inter mini^ 
stros., lollam no^nine^ patris iussu dedisse , haec Curtius L. X. 
10. 14., cui adiunge L. XIX. U. nostri auctorts, qui quidem 
inl Tov xvud-ov TtTuy/itrov scribere potuisset, non inprobantibus 
Latinis. Petronius Sat. c. 30. Exclamavit unus e pueris, qui SU" 
jyer hoc officium positus erat. Tibi Burman. vide et N. Heinsium 
adCurt. L. VI. 11. 3., sed alterum id amare solet. Wess. De poculo 
venenato Dionem Chrys. p. 597. 35. citat Reiskius. 

25.3.63. KuaauvdoovTovvlovetc.] Quae in KuaouvdQovno- 
mine enotata discrepantia est, passim recurrit. Numi cassandren- 
siUM in Colon. lo. Vaillantii T. I. p. 104., et KA^E^ANJFOY 
BA2IAEn:2 Thes. Britan. Vol. IL p. 1 2. stant pro vulgato. Wess. 
253. 68. Tfiv re yuQ ^OXv/nnw.du — avuxpov Qhjjui'^ De 
caede illustrissimae feminae L. XIX. 51., et Thebis a Cassandro 
instauratis ibid. cap. 53. Wess. 

253. 73. ^ Enl rJjg ia/uTi]g rov /3iov yQa/i/.irjg tyy.uQTeQri- 
Guau'] Sic iterum Excerpt. Vales. p. 327. rrig de acocfQoavvr^g 
(ai]/ieTov) to rug aia9-i'jOeig fiixQt rijg ia/urrig rov /Siov yQua/itjg 
uoiveig l'/jiv. Sumtum genus hoc ex stadio, in qua lineaj sive 
yQu/t/irj saepe cursus erat meta. Scholiastes in Pindari extremam 
Od. IX. Pjthion. taTi]ae yuQ uvrrjv nQog rfj ia/uTrj yQU/i/if] rov 
dQo/iov, roTiTo uy.Qov xui TtXog diuTciiug — i/uQuaaov de yQU/i- 
/u]v rivu^ ?]v uQ/i]v y.ul rtXog et/ov ot dycovil^o/uevoi' De morte 
Sisjgambris coufer Curfc. X. 5. 19. Wess. 



225 



ANNOTATIONES 

IN 

LIBRUM DUODEVIGESIMUM. 



255. 6. Ku\ unoaTolrj arQUTriyov Ilvd-rovog] Sic pracstat. 
Vid. Arrian. L. VII. 2.6. et Aelian. Var. Hist. XIV. 48. cum nota 
Kuhuii. Wr.ss. 

256. 34. iv tcTj y.aru KvoT^vrjv tottw] Scribendum noXtfUo. 
V. XVIH. 19. ' ^ c 

256. 38. 'Hvuyy.aa^v tavTovg T£ yuraaqu^ai'] Bona liaeo 
sunt, nec prava, quae in Reg. 1. Vide infra L. XVlil. 22. Wi:ss. 

256. 4:8'/S2g Tfov f:iuaiX£icov i7it/iiiXi]T7]g] Forte (SuaiXtcov. 
Rhod. 'i}g Twv fiuaiXtcov int/iitXi^Ttjg] Etsi ter recurrat in hoc 
indice, assentior A'iro doctissimo. Vid. ad L. XVIII. 23. Wess. 

256. 75. Mi/Qi TT]g TtXtvTi]g diu tu etc.] Post TtXtvTTjg 
interpunge, et pro diu scribe y.uL Rhod. 

256. 76. T« avfx^uvTa ntQi KdaauvSQov'] Hoc dant scri- 
ptac schedae , e quibi;.? et jyiovvvyjav restitui. Wess. 

257. 10. JlQoXiyovTu tcZ ' ^/jXXtt tov /tiXXovTU — dcKva' 
Tov] lliad. A; 359. Conf. Barthiuiu in Statii Theb. VII. 701-, 
niale tamen hinc et sine praegnante caussa, uti superius ad L. 
IV. 66. diximus, '0/i?/()oi; vocem expellentem. W'ess. 

257. 25. 1] i-dv yuQ nQo TavTi]g avvTtXtadttaa /St/jXogl 
Inutile illud avvTtXtadtTau non est in Diodori more positujti, ufi 
apparebit comparanti aliorum librorum initia. Quare deleo vocem 
ex superioribus iilatam. 

257. 31. 'JEn uQ/oVTog — Ki^fiaodioQOv] Indubius hic 
Cephisodoro locus est, beneque raunitus Dionjsii In Dinarcho p. 
116. et Epist. ad Amm. p. 121. patrocinio. Quid itaque iiefc Ar- 
tianilndicis cap.21., initium navigationisNearchi cuiu juagistnitii 
Cephisodori et anno Alcxandri regis XJ. conponentibus? Kon ex- 
pcdio, nisi mihi des, pravum illic Archontis csse nomcn. Annug 
Alexandri XI. respondct Chremctis in Attica urbe suuimae portcstati^ 
quo tempore Nearchum maritimum illud iter esse ingressura, vidc 
ex L. XVII. 104. Porro Oovqiov ct Jixtfiov correxi, quorum 
Vof,. II. 1 5 



226 ANNOTATIONES 

hoc vlr doctus tx veteri llbro adscrlpsit Basll. ty.SoaH^ in ditis- 
sinia Leidensium Bibliotheca adservatac, illiid Diodori nios et res 
ipsa postulabat. Vitium utrumque notavit Ciariss. Arn. Draken- 
Lorch ad Livii L. VIU. 29. Wess. 

258- 30. '^Q^iduiov Tov OiXiTiTiov jLifv vlbv etc.] rtyovoxa 
fitv iy. yvvaty.og udo'^ov y.al y.oivijg (l)i)uvvi]g , ureXij da toi (pQo- 
VHV ovva Sia oco/LiUTog voaov, ov (fvou nQOGTiecrovoav. Sic Plut. 
extrema Alex. vita. Philinna, Arrhidaei mater, saltatrix cum esset, 
regi Philippo sese probaverat apud Athen. L. XilL p. 578. A. 
Wess. w / 

258. 40. To Tfyv inntiov tcov truiQfov — avoTt^/iia] In 
superiori editione legitur hic tTtQCOv ^ itidern et circa finem liuius 
paginae. Sed legendum esse utrobique tTuiQiov, ut in contexta 
posui, cum ex aliis tum ex Arriano patet. Steph. 

258. 46. IlQog Tovg nt^ovg (ix twv uguo/ia — tnicfuvt- 
CTUTog) (faXafyiTug'^ Demiror hunc locum silentio traiismtsisse 
viros doctissimos H. Stephanum et Rhodomannum, neque anim- 
advertisse, repetita hic plura ex superioribus esse vocabula, quae 
omnia conturbant. Ea profecto fecerunt, ut P/ialangites ducibus 
maxime conspicuis insereretur, tametsi nullus fucrit. Dederat au- 
ctor ipsemet o di 3IiXiuyQog , cog /jxa nQog rorg nti^ovg (fuXuyyi- 
T«g, Meleager quamprimum ad pedestris phalangis milites venit. 
Id clarissime adtirmant membranae, (faluyyiTag edentes. Socors 
vero amanuensis cum scribendo devenisset ad TOt? niCovg, conie- 
ctis in easdem voces, paullo ante positas, oculis, iterare coepit 
tx Twv u'§ico/ia f/^ovTCx)v uvdQwv ^ (x)V Tjv inKfavioTUTog , insuper- 
que (faXayyiTag , ut ceteris apte cohaereret, mutavit. Quae qui- 
dem raendi origo apertissima cum sit, inportuna vocabula cir- 
cumdare uncinis sustinui, in versione nihil demutans. Inspexisset 
Rhodomaunus Latina Sebastiani Castellionis, haud dubie Phalun- 
giten illum repudiasset. Sic enim ille: Meleager vero , ubi venit 
adpedites, legationis nullam fecit mentioiiem , neglectis pruden- 
ter omnibus , quae orationis seriem foedabant. Wess. 

258. 54. 01 /uQiioTUToi tGjv «iJ^wv — oi.iovoiiaai\ Multa 
hic praetermittuntur, petenda ex Curtio L. X. 7. 8- et seq. item- 
que Arriano in Photii Biblioth. Cod. XCIL p. 215. AVess. 

258. 73. MtktuyQco diAvSlav'] Curtius X. 10. 2., Arria- 
nus dicto loco et Dexippus apud Phot. Bibl. Cod.LXXXILp. 199. 
Lydiam Menandro contributam tradunt, forte verius. Constat ex 
iisdem, Meleagrujn ante hanc provinciarum descriptionem interem- 
tum esse. Porro Cassander, cui Caria cessit, Asander csse debet. 
Vid. cap. 39. Wess. 

259. 84. IlQoocoQiaev *0'§vcxQTri tco Bay.rQiavc7) ^uaiXet'] 
Mihi si credis, ineptae Grammatici glossae posfcremum vocabuluiu 
adscribes. Bactrianorum rcx Oxyartes non fuit, quin ne Bactria- 
nam quidem provinciam sorte accepit, sed Phillppus, ut mox suc- 



IN LIB. XVIII. CAP. 2. 3. 227 

cedit. Erat domo Bactrianus , Bactrianorum olim praetor apud 
Curt. IX, 8. 10., donatus deinde ab Alexandro satrapia Paropa- 
niisadarum. Arrian. L. VI. 15. tv xoyxfo de ^0'^vuQTi]g o B^ ■> 
KTFIO^^ T(o'^urrjg — nurijQ , '}]y.i nuQ ^ u4XtS,uvd qov ., zul 
nQonT(i>rjan uvvio nAPOnAMI^AJD,N auxQamlv.v. Atque 
haec quidem satis cxpedita videntur. De Roxane, lidem ut libe- 
rem, praetcreundus non est Plut. locus in Alex. p. 691. E. xat 
T« niQVPo)'i,u.vi]v iQMXi f.iiv enQu/d-7], xuXtjv y.ul coQuiuv l'v xivt 
XQovo) nuQu noxov oqd-eiouv. Sic eum edunt. At loco verborum 
iv xivi /Qovo) in vetustis est membranis tv /OQxdvov, c quibus 
Dacerius se nihil elicere posse fassus est, nuperi vero editores 
Britanni urbem fecerunt XoQxuy.uva ex Nostri L. XV^I!. 78. 
Utrumque vehcmenter miror. Curtium recordati si fuissent, opti- 
niam cam scripturam agnovissent, Auctor is est L. VIII, 4. 21. 
Aiexandruni pervenisse in eam regionem, cui Cohorfantis nobilis 
satrapes praeerat: eumque barbara opulentia convivium adornasse, 
ia quo Ro.iuine regis omniumque oculos converterit. Itaque iv 
XoQTuvQV erit in acdibus Cohortani , firmabitque egrcgie satra-. 
pae eius nomen, quod Freinshemius, quia obscurius erat, con- 
figere sustinuit, Id praeter verum tameu, quod Cohorta?ii filia 
Iloxane in Curtianis illis, ut nunc sese dant, perhibetur. Ego 
vero Rubenio Elect. I, 29, cupide adstipulor, in Curtii illa de- 
scriptione hiatum defectumque notanti. Wess, 

259. 88. ^TuauvoQi — ^oXuo] ^ohcox)] librorum quo- 
rundam niera corruptela est. Auctor vitae Arati: iiai di y.u) iTi- 
Qoi ^oXoi x7]g KvnQov ulX' ol /niv KvnQioi^ 2k))uoi y.ulovvTui, 
01 di KiXly.ioi., ^oXitg. Ex Cypro Stasanoreiu fuisse Diodorus 
ipsemet huius libri cap, 39. adfirmat, Mox ^oydiuv)]v scriptum pri- 
mitus fuisse^ notaverat ad codicis sui marginem ril.Scaligcr, Wess. 
259. 89. Kul 2c(Qdi<Avi]v] Muta in ^oy6iuv/]v. Rhod. 
259. 91. ^AxQunr] di Mr^diuv] lustinus hunc virum male 
Acropatum vocat: at etiam hic^ ut opinor, male Atrapes dicitur. 
Vcrum nomen est apud Arrianum (L. IV. 18.) Atropates , et Per- 
sicum niagis sonat, Cacterum ex hoc loco dcprehenditur foedissi- 
mum apud lustinum (L, XIIL 4.) ulcus, quod et olim Eutropio 
fraudem fecit. Sic autem habet lustinus, ubi provi.riciarum prae- 
fectos post mortcm Alexandri recenset: Phrataphernes ArmenioSj 
Tlepolemus Persas^ Peucestes BafnjlonioSy Archos Pelasgos etc. 
Paulo melius Eutropius , Archon Pelasgos. At nulli unquam fue- 
runt Pelasgi in Oriente. Ideo ex hoc Diodori loco et ex Arriano 
cmendetur lustinus et legatur: Phrataphernes Armenios , Tlepo- 
le/nus CarmanoSy Persas Peucestes, Bafjylonios Archon PaUaeus: 
haec sana sunt: nam apud Diodorum infra (L. XIX, 28.) ct Ar- 
rianum (L. VI. 27.) Tlepolemus Carmaniae praefectus dicitur, et 
ibid. cap, ,30. Peucestes Persarum, et libro de Indic. cap, 18, Ar- 
clion Cliniac Pellaeus vocatur, ideo nihil certius nostra eme.u- 

15 * 



228 ANNOTATIONES 

dationc. Palw. *AtQonarri legendum , diu est cum Bongarslus 
ftd lustin. XJII. 4. adscriberet. Cetcrji quae vir doctisslmus, ut 
lustinum iuvarct, conmentabatur, maximam partem occiipata sunfc 
a diligentissimo Freinshemio ad Curtii L. X. 10. p. 815., qui et 
Orosio, pro quo Eutropium memoriae peccato Palmerius posuit, 
simili medicina subveniendum esse docuit. Wes.s. Parti Mediae 
Atropatem praefectum esse tradit etiam lustinus Xill. 4. descriptus 
ab Orosio ill. 23., quae ab co pars nomen accepit Atropatenae, ufc 
cx Geograpbis constat. Reliqui scriptores Mediae unum Pythonem 
praefectum memoi'ant. 

259. 2. ^'Eru^av ^AQQiSaTov'] Conf. huius libri cap. 26. 
Distingueudus aufcem hic Avrhidaeus a rege est eiusdem nominiK, 
etsi aliter censuerifc lusfcinus L. XIII. 4. Certa testataque res cst 
Arriani indicio apud Photium Cod. XCII. p. 219. Wes.s. 

259. 5. ^Ovxiov fivQiMv^ Vide quae infcrius c. 12. pro- 
dunfcur. Wess. 

260. 37. ^Ev^AiiffinoXit Se rijg TavQonolov'] Fulfc ca in 
urbe Dianae templum, cuius vestigia, cum ipsa iam in ruinas 
abiisset, diu durarunt: 

yioinu roi AldoniT^g BQuvQcoviSog V/via vi]ov 
]yii(ivH, y.al nozaf.iov u/:icfifiu/i]TOV vdcoQ, 
Antipater inquifc uobili in Epigrammate , quod viri eruditissimi L. 
Holstenius, R. Bentleius, Boivinius sua cura cum sint dignati, 
mirarer discerpi potuisse et negligenfcissimc fcractari in extrema 
parte nuperarum Hesychian. Lucubrat, p. 319., nisl eiusdem sol- 
lertiae plura ibidem specimina exstarent. W^ESS. 

2G0. 38. 'Ev KvQQfo tyfctc.] Invifcislibrisomnibushocrecepi. 
Quid enim Corsica ad Aiexandrum? Eane in iMacedonia? Defcexe- 
ram id araanuensium peccatuni ad Itin. Hierosol. p. 606., ignarus 
Celeb. lac. Gronovium •eamdem huic ioco medicinam adStephan. in. 
KtQoog fecisse. Refer ergo huic solidam gratlam, nec audi fcamea 
de Cyi-rho^ Sjrlae urbe, accipientem. Macedoniae Cyrrhus est, a 
Thucjdldc L. II. 100., non praeterita, unde Sjriae illi civitati, 
Ut multis aliis eiusdem regionis, e Macedonla cognomeja venit. 
Appian. Sjriac. p. 201. vide. Wess. 

260. 52. ^ Eni[jull6f.iivog oh/.iiug Siafio7S]g'] Pro eni/SuAlo- 
fievog lego iTiiXuftofuvog. Steph. ctRHOD. III. Scaliger Inika^d- 
[.uvog itidem correxerat ad sui libri oram , nie non invito. Poterit 
fortasse salvum tamen esse, si oly.dug iiiaftolag y.ul y.axi]yoQ(.ag 
legatur. Certe inifta7.cov ovv uvxu) ciiaftoXag ipevdeTg xul y.axTiyo- 
Qiug udly.ovg dixit huius lib. cap. 23. Wess. 

260. 65. ^Ano Toivvv xov y.uxu KiXiy.iuv Tuvqov etc. ] 
Saepe monet Strabo L. XL p. 751. A. 778. B, 791. B. et Mela 
L. L 15. Wess. 

260. 77- 01 fiiv elg rov yaxu t^v 'IvdcicrjV ctc.J Sic scri- 
psife, «rticulo ad zov luy.mvdv relafco. Wess. 



IN HB. XVllI. CAP. 3,-7. 229 

261. 83. JT«(>^. Toy Tavtiv uoxa^ov'] laxartcm, quem rc- 
rum Alcxandri scriptores '^''imim, ctsi falso, adpellare soleat. 
Hcsychium ita reKinge: '/a^«(*. «j?^ o Tv.vaig. noTui-wg' iail (Tf 
Tr^g 2y.vdt'i.gy ii.ininxii>v tig Muuotlv Uf.ivriV. ubi do Maiotide 
palude quod ait, ex alia confusioae na*um est. Vide Straboa. L. 
XI. }). 777. Wess. 

201. 8(3. Oloav xaS^ «tr/^v] Benc Istud. Agnovit Caspium 
mare suis litoribus iacludi, nec alii. quae plerorumque olim per- 
suasio, misceri mari., Coiiscaticntem liabct Uerodotum, inpruden- 
tcr hac in parte ab llistorLcorum et Geographorum vulgo negle- 
ctum, J4, 1. 203. Mox Tavxaig cVo ovvoQiCovai ex Reg. pr. iastau- 
ravi , serie oratioais id sibi expostulante. Wess. 
:" 2GI. 4. ruvdaQtdcuy ti/vog.y Iq' odg etc.] I3e gcneris enal- 

• lage mitto dicere. llem ipsam cxpoauit superioris iibri cap. 93. 
Mox Cangem fluviunx iadicari, in confesso cst. Wess. 

2GI. 18. ^iTTaiirjVi)v y.tiod-ai avfifitj'3t:y.t] Cuv ^iTTay.7]vrjV 
scrip.scrim, videbis ex not. ad L, XVil. (ji}. Wf.ss, 

261. 20. \4cf ov noiQvutdu TifV avu:jaaiv'] Nibil adnio- 
dum intcrerit , hoc retiueas an di' ov probcs. luterprcs ara(]aoiv 
descensum explicuit, ac si y.aTa[^aaiv maluisset: quod equidem, 

■ si libfi addice.rent, noH spcruerem, W'ess. , 

262. 32. 'fi^ uvTinmovd^oTog Tov — utQog] Vide adscripta 
- L. I. 40. Wess. 

262. 50. Tov di nXr^^ovg tXofttvog crr^aTTjyov] Sic prae- 

8tat: ncque eniui mujtitudo ea sibi ducem Iegit_, sed dclectae Py- 

. thonem iuposuit Perdiccas, ut ea, quac succedunt, docent cla- 

• lissime. Wess. 

262. 57. 'O di IIvd(ov fiiyaltmi^oXog wv'] la exeraplarl 

uno scriptum cst fisya.Xtnii^ovTMg ■, sic vero et in superioris tem- 

poris cditionc est excusufii, Itidem vero statlm por,t tniSovXi]V' 

ssd fuyai.tnifJolov scimus appellari cum qui res magnas audet 

aggredi: quae sigaificatio huic loco aptissima est, 2\t fityaXtni- 

-.^Qvkog si diccTetur,, signilicaret eum qui magnas struit insidias: 

verum hanc voccm teretes aures uuquam admisisse vix mihi per- 

■: suadco. Usus est autem antea Diodorus altcrn illa vocc, sed cum 

, 'nri. Vocavit cnimHcrculem /<£)'aPv£7i:?^/i'oAov. atque ibi mca sequu- 

. tus siim excnjplaria, quac tamen hic lubentius multo sequor, ubi 

■ 7iL habcnt, ut sit ex tnifloXrj compositum aomea. At cum ■>] ex 

fn/'ifjoXog composiitum esse diceudum fucrit, ct cxpoaendam fU- 

ya'Ao)v iniTV/rjg. Scd omncs quorum suat fityiO.ui imdoiM)., non 

sunt inii,3o}.oi. Steph, Optime Stephanus. Ei-at in Pythone to 

rfu)Tinonoiov , quod et Alcxander suspectum Iiabuit apud Aelian. 

Hist. Var. 1j. XIV. 48. Id vero coagruit rr^ fityaXtnifJdXo). Vide 

ad L. i, 19, H. 7. V. 48. etc. Wes.^. 

262. 61. Kai tcov uvp) ouTQantuTjv dvvaovfvtiv] Hanc 
Diodori csse mauum , non fugit Rhodumanni sollcrtiam. Superius 



230 ANNOTATIONES 

hoc ipso capite, ol 6^ Iv raTg avco ya?.ovftlvaig caTQandaiQ, 
Sacpcqiie alias. Vid. afl cap. 39. huius lihri. Wess. 

262.63- /liey.f-Xevoaxo y.aTano7^ffu]aavra etc."] In y.ara- 
7to7^efii'joavTa adde in iine o , nt accipiatur de niissis (-um Pithone 
Macedonibus, ut tine huius capitis explanatur. Rhod. Ne muta. 
Vetant xal t« Idcfvqa diadovvai roTg OTQaTuoTaig , solum utique 
Pythonem spectantia. Python praetcrea o Tovg anooTUVTag^^EXXT]- 
vag y.uTanolefuioag inferius cap. 36. Wess. 

202. 77. z/iey.i]Qv'^aTO nQog Tovg rjTTi^ptrovg^ Non damno 
conpositum diay.ijQv^uoS^ai , alias etiam a Nostro usurpatum: si 
cui tamcn simplex potius videatur, eo per mc utatur. Wess. 

203. 91. FodtOi fiev ey.fJuXovteg ti]v Blay.ed. (fQovQuv'] 
De pracsidio hoc iam olim , superstite Alexandro, questi fuerant 
apud Curt. L. IV. 8. 12. Ceteroqui rex Rhodiorum urbi vehemen- 
ter induisei-at, uti ex L. XX. 82. cortstat. Wess. 

263. 3. Niy.uvoQa tov ^ruyetQLTrjV] Memorat hominem ex 
Hyperidis Orat. in Demosthenem Harpocration , estque idem, quo 
de Dinarchus in eundem Demosthen. p. 100., ubi et de accessu 
eius ad Olympiam et exsulibus in patrias urbes reduccndis. Wess. 

263. 5. ^iu Tov viy./jOuvTog y./jQvy.og] Ex hoc loco disci- 
mus fuisse etiam Olympiae agonem praeconum, qui de vocis 
magnitudinc et contentione contendebant. Vide loscphi Scaligeri 
Epistolam ccccxLViii. Pai.m. Erant omnino Oiympiae ct praeco- 
num agones, de quibus viri docti post III. Scaligeri, Casauboni ad Sue- 
ton.Neron. c. 24. et P. Fabri Agonist. L. II. 15. diligentem operam 
ad Lucian. de Morte Pcrcgrin. c. 32. conduxcrunt plura. Wess. 

203. 12. II)J]V Twv evuyojv] Superiore libro. cap. 109. nXi]v 
rcuv leQoovXcov y.ul cpovecov' jiraeter eos, qui civili sanguine ad- 
spersi erant., inquit Curtius, haec aemulatus, non iila L. XVII. 
109. Addit Plutarchus Apophthegm. Lacon. p. 221. A. Thebanos 
exsulum, qui in patriam postliminio redirent, numero fuisse ex- 
clusos. Wess. • 

203. 26. "Clg ovy. Oivtudcov naTSeg etc.] Eadem de Alexan- 
dro Plut. Alex. p. 693. C. Wess. 

263. 28. TtiV ^ufiov y.aTay£y.h]Qov/7]y.6Teg] Meminerunt 
Iiuius y.lt]o6vxiag Strabo L. XIV. p. 946. A., Diogen, Laert. L. 
X. et Zcnobius Cent. II. 28. Vide ad huius lihri cap. 18. Wess. 

204. 41. ^OvTug fiev oy.Tayio/iXiovg] Putes e'^uy.to/iliovg 
fuisse primitus, quoniam sex conductitiorum millia ad Taenarum 
Laconicae ab Harpalo fuisse deducta L. XVIL 108. prodidit me- 
nioriae, Arriano apud Photium Biblioth. Cod. XCIL p. 217. non 
dissenticnte. Scd alii hi sunt, ab auctore ipso superioris libri ca- 
pite undecirao supra centesimum, et Pausania L. L 25. p. 60. et 
L. Vlli. 52. optiuie designati: quamquam Pausanias eoriim name- 
rum inmane quantum exaggerat, neQi nevre nev fivQiadag sive 
ad quinquaginta fernie millia fuisse adtirmans. Wess. 



IN LIB. XVIU. CAP.,Z..— 11. 231 

264. 72. Twv /iiiv xTTjjiiaTixcZv cv/n^ov7,i:v6vTO)v etc. ] I)i- 
tlores, qui fundos arant^ xTrifiuTixol etiam infr. cap. 21. ClfiriusPo- 
lyMus L. V. 93. tioq^fJtiv (oovto diiv Tovg xt?/^««t/xoic to tqi- 
Tov ficQog TT^g yTjg eig ttjv T(~)V nQoaXaf.i^avo^^i'(ov oty.rjTOQfov 
uv('.nl}'iQ(oaiv. et Appian. Belli Civil. L. I. p. 609., qucm non cx- 
scribo. Wess. 

264. 79. Tag t(ov (fTjftOTty^ov 6nfi(\g (TroffUTonotovvTigl 
Interpres obscurius iu unum tjuasi curpuH aggregatis. ^tofiarn- 
uotHV Tag oQfiug 6st adangcre et inpetum corroborare, uti ttjv 
Tt')lf(uv (T(OfiaTonotiiv apud Suidam. Poljbius L. III. 90. ra^ itov 

tdUov dvvufiitov i(jv/(\g nQ()riTTi]fii}'agToTg oXoig xuTu §qu'/v 

atoftuTonotitv. Et Kxcerp, p. 1441. iniiQUTO xutu ndvTU TQ(')nov 
(jtofiuTonottTv tI^/V uvtov /SuoiAttuv. Plura ad L^ XI. 86. Wf.SS. 

265. 83. TQi)]Qtig ftiv TiOouQriy.0VTa etc.'] Suspicor voces 
TQiriQiig et TiTQ7]Q{tg locum conmutasse, Athcnienscs sub lioc tcm- 
pns triremes trcccntas in navalibus habebant, Dcmosthcne ntQi 
^vftfioQ. p. 105. et 108. auctore. Accedant ducentae qnadrirc- 
mes, et putabimus Oratorem silcntio cas premere voluissc, vires 
opcsque suae ciritatis dcscribcntcm? Mitto nunc, Athenis ex lege, 
de qua idcm Deniosth. in Androtiana p, 385,, scnatum trircmes 
quotannis architectari solitum, fuisseque proin triremium semper 
auctiorem numerum. Id addo, nullam aliam eos hac tempestate 
classcm habuisse ex Phocionis testimonio apud Plut. eius in vita 
p. 752. A. Scripscris h^itur TiTQ/jQtig fitv TaoouQdy.ovTU , TQtri- 
Qttg di dtay.ootag, plana res erit Wess, 

265. 85. Tovg fit/Qtg huov TioouQuy.ovTy.^ N()fiog y.i'kivfi 
nuQ yi)-)]vui(ng MEXPITETTAPAKONTA ETSiN 2TPA' 
TEYE2QAI Ulpianusait ad Olynth. III, p. 21. Itaque quadra- 
ginta annos natis militiae crat vacatio ex ea lege. Sed errat Scho- 
liastcs ille, uti ostcnsum nuper ad S. Petiti Conment. in Att. LL. 
lib. Vill. Tit. I. p. 656. Nam quod hic quadragenarii dorai ma- 
nent, id enimvero in patriae subsidium aliosque usus factum fuisse 
puiandum est. W^ESS, 

265. 90. Tfiv^^EUMda nuouv ~~ nuTQiSa xQivcov'] Aemu- 
labantur oratores isti Isocratem, qui Panegyr. p. 81- his prorsus 
.consentanea. Wess. 

.! 265. II- QtTTulol fitv 7iuvTignX7]V T[t7Jvr^va{(oi^^ NuUa 
Pcllene fuit in Thessalia. Legc IleXivvuicov. Urb» enim Thessaliae 
fait Pelinna.) memorata Plin. L. IV. 8- etStcphano, aliis dlcta 
Hthvvtuov, ut Strab. IX. p. 668. T. Livio Lib. XXXVI. ] 0. Piu* 
daro bis et eius Scholiastac Pyth. X. 7.^ et corrigendus in eadeni voce 
Arrianus L. I. 7. Error manavit ex eo, quod nomen Pellenes ur- 
bis Achaiae magis cclebre fuit, et hoc loco ut semper exscripto- 
res notum pro ignoto posuerunt, quod evenit et apud Scylacem 
ct Aclianum lib. IV'. ubi perperam TIiXXj]VuTov legitur. Palm. De 
Achacis sermo si esset, uti in his Acschin. Or. laCtesiphont. p. 77. 



332 ANNOTATIONES 

yMl \A.yaio\ 7cavT('g 7i7J]v JJillr^vakov , liihll mutassem. At nulli 
in Thessalia, ut bene vir doctissimus, Felleriaei^ sed HEyilNNA 
et IIc)avaToif velut in numis Thes. Britann. T. IL p. 138. lure 
ergo id urbis incolarumque nomen instauraverunt viri eruditi in 
Polyaeno L. IV^. 2. 29. aliisque veterura. Conf. Cl. Salmasiura ad 
Solin. p. G07. Mox cives Thebarum Phthiotidos indicari, quis(jue 
inteliigit. Wess. 

265. 14. 'HheTg Se, nlijv MaXttov'] UseMrpuug (5f.PALM. 
Hlr^heTg Se etc.] Ex Reg.pr., leviter tantum adluto, suum Diodoro 
et genti reddidi^ (juod lieri oportere pulchre Palraerius perspexerat. 
Audi copiosius eum disserentem: Non duhium est^ (^haec subiicit 
auctoris nostri verbis) lector, quin videas ex ordine recensionii 
excidisse maiuscula?», 31 in voce ipueTg. Nam ibi fuerunt IM^heTg 
post Acliaeos Phthiotas , nulli vero^HlieTg. Ait igitur Melienses 
omnes exceptis Maleis in foedere comprehensos fuisse. Urbs 
fuit in littore sinus Meliaci seu Maliaci Malea, (jiuam Stepha- 
7nis terminatione Attica vocat BlaXievg, quam dictam dicit aTib 
JMahw r7)vl.4^i(fiy,Tvovog'. eavi urbem, a qua ^ ut credo, dictus 
fuit Maliacus sinus et tota regiOy excepit expresse a generuU 
Meliensium co7isensu , ut Pelinnaeos Thessaliae ab universorum 
Thessalorum societate. Dico igitur Diodorum per Blt^^ueTg in- 
tellexisse ctiam eos, quos BIuXieTg vocat Scylacis distinctio, 
quando Maleam excipit ab eorum universalitate. Haec ille prac- 
clare ad Scjlacem Exercit. p. 278. Wess. Fuisse praeter populum 
Maliensem etiam urbera nomine adlinij praeter Stephani testimo- 
nium, Muhevg nohg incovv^wg tcov MaXiecov, videtur innuere 
Diodorus L. XVIII. c. 11. Etenira cum populos Graecos enumerat, 
C[ui post Alexandri M. excessum contra Antipatrum Macedoniae 
praesidem coivere, inter eos refert etiam: Mijheig nXrjv BlaXeioVy 
Melienses demptis Malensibus. Sed enim est, quod suspicer, hunc 
Diodori locum in mendo cubare, sanandumque legendo : Mr^heig 
7t7.r^v ^u^uiecovy cuius plures habeo causas. lam enim in priore 
Tocabulo peccavere codices, cum in iis aut Hheig aut Milrjeig le- 
gcretur, quibus sana critice sufFecit, quod oportuit, 3h-Xietg. 
Deinde cura constet, Laraiara fuisse partem Maliensium, quin et 
horumeaput, ut supra in huius numis dictum, pronus fuit error 
scribeudo Mulecov pro ^u/uiecov. Denique si praetensa haecMalea 
ausa fuit aliud tentare, quara universo coctui ]\laliensi visura fuit, 
necesso est, fuisse illustriorem quandam eius gentis urbem , ac 
tum mirum, praeteritam a Strabone , Piinlo aliisque, qui minutis- 
sima eius tractus oppida recensuerc. Negligendos ergo iure puto 
nonuullos grammaticos sive rudes, sive incurios, sive a librariis 
paritcr corruptos, qui urbis cognominis meminera, v. g. scholiasten 
ad Sophoclis Trachinias haec moneutem,v. 197-: Mipueig ed-rog 
QeTTuhxov ., MrjXiu Se rj no7ug y.aXeiTut , 3Ielienses gens Thes- 
salica, Blelia vero urbs vocatur, et siiailiter ad Philoctetae ver- 



IN LIB. XVIII. CAP. 11. 12. 233 

sura 4., in quo forte pro TMriha, legendum itera ^afiia. Etiam 
scholiasta ad Aristopliaiiem Av, v. 186- 3Trilog Tiolig QeGau7,tag 
citato Tluicydide; scd non advertit grammaticus, Thucydidem in- 
dicato loco.agcrc de Mclo insula. Quod vero rei caput est, non. 
obscure cruitur cx eodem Diodoro, Lamiam, quam in Malicnsibus 
sitam comprobant numi et scriptores , in eo bello a Macedonibus 
stctisse; nara mox infra idem narrat (L. XVilL c. 12.), Antipa- 
trum praelio victum Lamiam pcrfugisse, eiusque se raoenibus clau- 
sissc, ex quo Lamiaci nomen huic bello obtigit. Quare recte dixe- 
rit Diodorus, cum Graecis se iunxisse Malienses iilrjV ^uniecov, 
deinptis Lamiensilus. Eckhel. Doctr. Num. Vet. P. I. V. II. 
p', 112. 

265. 15. Kal KlvtaiQi'] In margine adscriptum fuit ^v- 
XuXoi rel ''A).vOoi nihilo raelius. Tu vero melius doctus lege 
^AlvLiaToi ex Thucydidc L. VII. 31., ex Strabone, qui lib. X. 
p. 691. ter "AlvLiuv ponit, Plinio L. IV. 1. Stephano et aliis, 
Ea urbs in tabulis Hahjsso notatur. Corrigendus et ca in voce 
Scylax, qui habct 'AIvttiu. Sed pridera id menduui in Scylacc 
vidit et ccrrcxit eruditus Vossius. Palm. Kal ^A7.vlldioi] Una li- 
teragentis vocabulnra instrtixiexStephanil^P.D^ttro?. Eleraentorunx 
in AAYZAIOI similitudo prius eorura, ceu factura fuisse in Ste- 
phani^f^f/tt egregie viri eruditlobservarunt, obliteraverat. Statet 
ab his partibusdoctissimus los. Wasse ad Thucydid.V. 51. Wes.«i. 

265. 16. ^AduiiturTeg — ot TieQiAQvnTaiov'] lusto auctius 
est prius vocabulura. ^A^^ui-iuveg adpellat ipse L. XIV. 82. et L- 
XVI. 29. passimque omnes. Aryptaeum^ cui Molossi parebant, 
ignoro: nam de Anjba cogitare non licet, quippe plures ante an- 
nos dcfuncto. Wess. 

265. 20. Kul Oquxujv oXiyot] Inserendum censco ovic. 
RnoD. 

266. 24. Kul oiTijv dxr^v y.aroiyovvTeg'] ^EmSuvQiot y.al 
TQOilijvioi.) ol TTjv ""AQyoUSu uy.TijV ohovvTeg, uti Pausaniae 
dicuntur L. IL 1. p. 130. Conf. ad Nostri L. XIL 43. Dedisse 
vero Epidaurios ct Troezenios huic expeditioni in Antipatrum no- 
mina idcm Pausan. L. 1. 25. p. 60., ubi coniuratarum gcntium 
seriera receuset, testis est. Wess. 

266. 36. Toig Qrj/3uioig unoxuTuaTr^aovGi Ti]V t£ TtuTQi- 
Sa etc. ] Eamdcm adfert caussam Pausanias L. I. 25. Partam de 
Bocotis victoriam tctigit Plut. Phocion. p. 752- B. Wess. 

266. 54. '"Orrug vneQ TQi(Jf.ivQiovg] Ferri potest, si vneo 
rovg (.ivQiovg lcgatur ex huius libri cap. 16. Alioqui decem erant 
millia, ut supra c. 4. ct L. XVII. 109. significavit. We.ss. 

266. 55. Ilnug lU (DiIwtuv — T}]v ^^ 'EXlr^amn-To, (Dqv- 
yiuv] Atqui Philotac Cilicia obvcnerat, Leonnato Phrygia, an- 
ctore ipso cap. 3., iustino L. XIIl. 4. et Arriano apud Piiatiuni 
Cod. XCII. p. 216. testibus. Ad haec Antipater auxilium rogavit 



034 ANNOTATIONES 

Leonnatum apud luslin. ibid. cap. 6.» et pcr legatum, utld matura- 
ret, expugnavit, quo de mox cap. 14. Haud ergo iuiusta suspicio 
cst, in Pliilotae nomine admissum uliquid esse. Wess. 

256- 00. ^ AniiXmi. axQaxr^yhv ^mnur'] Hominem hunc ali- 
}>l legcre noa memini, manetque adeo apud me in oI)Scuro, Sip- 
pasue an Sispas fuerit dictus. Wess. 

267. 81. KuTtffvyav elg noXtv ytu/iilav'] yla/niav rtjv Iv 
(^taoalta Pausanias vocat L. VI. 4., alibi in Attic. cap 1. eamdem 
contra montem Oetam collocans. Ad haec praelium ad hanc urbem 
modo To nfQi yiufAiav iQyov ^ tum xov nQog y/uf.iq) noXi/noVy 
quamrjuam hoc hau.d iniuria praestantissimo Sjlburgio suspectum 
fuit, lib. Vll. 6. adpellat. Aberat urbs ab amne Sperchio ad sta- 
dia fcrme triginta apud. Strabon. L. IX. p. 6G2. Wess. 

207. 9. Td. nuQudo'iQV — i:V'/.h'jQri/.iu] Fortasse rl nuQu- 
Oogo»' vera est lectio. Steph. 

207. 12. Kui nXi]Yi)g elg jijv y.fcpaXrjV Xid-o)'] Praepositio- 
Tiem, si dictionis elegantiam corrumpcve censeas, dele. lustinus 
!XIH. 5. Interim in obsidione Antipatri Leosthenes, dux Athe- 
niensium^ telo e muris in transeuntem iacto occiditur^ levi dis- 
criiaine. De Leosthenis^ sponsa, quae mortuo superstes essc no- 
luit, Hieronymus L. I. adv. lovinian. p. 47. Wess. 

207. 17. Tov iniTuqtov — nQ0OiTa'^iv '^YniQifcirj^ IMulti 
liuius meminerunt laudationis, conducti a lo. Rleursio Attic. Lect. 
L. IV. 4. Puto eius durarc fragmentum insigne in Stobaei Serm. 
CXXm. p. 018. Nanifjue id ex Hjperidis iniTafpuo quodam esse 
decerptum , verba ipsa loquuntur. W Ess. 

1 207. 21. .iJr^fioodiPijg inicftvyn — — log tlXi^rpcog rwv 

' y^QnaXeuor] In Dionysii Dinarcho p. 110. tojv "^.AQnu/.iiov ter 
.guaterque , recte id inprobante Sjlburgio. Melius ntQi Tiov^^yiQ- 
■noliuov Plut. T, 11. p. 808. A. et Schol. Herniogen. p. 394. Ab- 
f uisse vero tum temporis Demosthenem non negavero, scito tameii 
j-opuli illi reditus iam fuerat decrctus, ceu Plutarch. Demosth. p. 
858. E. et iusiin. L. XIII. 5. indicarunt. Wess. 

207. 24. ^TQttTtjyog '.AvTiqiXog'] De illo Plut Phoc. p. 
752. C. Wess. 

208. 40. 'EnavT^XOiv — d,/iq:ido'^ov i'/(ov riiV viy.tjv'] Ar- 
.Tiainus hoc praelio pcrisse refert in Photii Cod.XCil. p. 217. uJv- 

ni'i.ia/og dt ^ivSi] rio OQuy) noXifuor vntQ rijg uQ/ijg nuQuiio- 
7.<og, ovv oliyoig yuQ y.ul tvdoy.ifiiur^ ofuog urjiQtdrj. V^erum per- 
pcram, et Photii, malc exccrpentis, pcccafo. Namque eun> post 
illam pugnam in plures annos superstitem fuisse, ipsemet Arrianus 
in narrationis progressu disertim testatur. AVess. 

208. 50. '^Ey.uTu/ov nQicJ/^ivToiJ] Cardianorum, popularium 
suorum, tyrannus et Antipatri famlliaris erat, docente Piut. Eu- 
meu. p. 584. D., ubi de hac eius legatione, Wess. 

208. 61. Eig 3h)uTiiuv]Rectum urbis nomen Reg. sec. ser- 



IN LIB. XVIII. CAP. JL2. — 17. 235 

Tavit. Dlcebatur DJthruia et BTiXiTeta. Illud flabit Strabo L.IX. 
■.p. GG3., hoc Theopompus apud Stephau. in ea voce et Plut. in 
. Suil. p. 4G5. A. VtEss. 

2G8. 77- ToTg bnXoig IjXuttovto^ Socordia amanuensium 
elcgantissimaui dictionem corrupit. Auctor dederat roTg oXotg 
-tiXuTTuvTo^ res eius prorsus erant infr({ctae. Sic enim adsolet: 
y.at f.iijltOTa h oig y.uiQoTg idoy.ovv TQTg 0^012 EyiATTOY- 
.2eM Lib. Xlll. 37. Polybius L. II. 53. .ol 6' 'Ayato),y.ain£Q ov 
ptTouog HvlATnniENPI roTg OAOJJS/ofKog etc. Nonmul- 
tum abeunt Demosthenis TjTTuod-ai roTg bXoig Philip. III. p. 72., 
cvrTQi(jtG&ui roTg oXoig , otfuXXeodui ToTg bXotg, quae nunc 
praetcreo. "Wess. 

2G8- 80. Mif(tn'og iTiTiaQ/ovrTog] Illustri inter Thessalos 
loco genitus tiliam Phthiam Aeacidae, Epirotarum regi, collocavit, 
e qua et Pjrrhum nepotem vidit, Plut. Pjrrh. p. 383. D. et PJioc. 
p. 7 53. A. Wess. 

2G8- 94. 7'y;v Sia rwv bnXcov nQooyjoQrjOiv unlyvo)'^ 
Ex vctustis membranis locum instauravi. JlQoayo)Q)]Otg exercitus 
progressuni rccte exprimit, quem quidcm eb Antipatro fuisse im- 
prv)batum , non autcm anoytvQi]Oiv sive discessum, rei series pla- 
nissimiun facit. ^Vess. IjQogyjoQrjOiv, etiamsi nQoyojQTjoiv scribas, 
pon dubium. est quin posthabendum sit reliquorum librorum scri- 
pturae dnoycoQr]Otv. Sed sive hoc sive illud optes, aperte mcn- 
dosum est bnX(ov y et in o/iiuXcov convertendum. Tu o/iiuXu sic 
dixit Polybius I. 30. 13. et alii. , 

2G9. 4. 'i2oTe ytvtoS-ui rug nuoag ty.uTov t^Sof.trjyovru'] 
Imo vero diuy.ooiug y.a\ e/^dofii^y.ovru. Principio belli armavcrant 
cqxL, sicuti proditum est cap. 10. A<1 quas si alias addiderint, iu- 
stum utique illud erit, quod dixi. Wess. 

2G9. G. T;)j/ vuvuQyJav ilye JD^eTrog] Forsan is est, de 
quo huius libri cap. 72. Wess. 

2G9. 14. OvTog y^Q ov nQnotycov etc. ] Genus hominis co- 
piose descripserat Diodprus L. XXXI.^ uti Photii excerpta Cod. 
CCXLIV. p. 1157. ostendunt. Wess. 

.2G9. '26. TovTov fitv ovv — • uvetyruvQcooel Acie victum 
occubuisse ibid. Pho.tius scribit, sed male. Lucian. Macrob. c. 13. 
cum Ariarathem vitam in annos Lxxxii prorogasse ex Hieronymo 
dixisset, «A?.' tv rj] nQog lJtQdiy.y.uv fiuyt] t(oyQrid-tig uvto/.oXo- 
niod")]. Ad queni quoque modum Arrian. apud. Phot. Cod. XCII. 
p.2I7. IUud veroxftt rovg ovyyi%'eTg uvrov un(f.vTug s\ i[\&tv\- 
ctius accipiatur, verum non erit. Elusit enim insidias tilius Aria- 
rathes, labentibusque annis, cum alibi' occupati essent Macedoues, 
Cappadociam reciperavit. Wess. 

2G9. 34. JJtCfOv^ fitv — ^^«x<(T/</./bt's]Vid.adcap. 12. su- 
pcrius. Wess. 

270. 50. /Jt Utg uhiug noXXoi , xGyv GTQartcoTcov etc] 



230 --'■■ • ANNOTATIONES 

Putcs absolute positum, ao si vellet nol7u7iv rwv OTQaTuoxMv. 
quo gencre L. XV. 42. yvxXiod^hTig ot ^iy^jTczioi., TioXXot fiev 
a.ni^-avov, ovy. 6/.iyoi d^ i'^wyQriO}]aav' ({uod est y.v/:Xo)d-ivTO)v 
Tcov Ah'V7TXiiov etc. Vid. Davisitim ad Maxiiu. Tyrium Diss. XXIV. 
ti. 587- Seil magts placet, ut TroXXoi deleatur , quippe inpriiden- 
tius ex praecedentibus hic iteratum. Porro niilitum multos ordi- 
ncs deseruisse, et anu^yiia Trotg rovg (/.Q/ovxag tnicr/.Hg y.al yi- 
org IVrWi, quae verba Plut. Phoc. p. 753. A.l rem Graecorum in 
peius ruere coepisse^ constat. Wf.ss. j 

270. 64. Ptvoutvi]g da inno/.ia/iug et^. ] Hac pugna, qua 
Tieti abierunt Graeci, gentis libertas exstincta est. Vid. Polyb. L. 
IX. 23. Decertata fuit ad Thessaliae Crannonem, propterea ?/ f j/ 
Knuvrcovi /««/-?/ Plut. ibid. ct Pausaniae L. X. 3., et tali quidem 
in ioc©', quem undique aspreta incingebant. Situm enim oppidum 
£v yot'7.co zai /nao^icpQircu XCOQico apudGalenumiu L. I. Epidemic. 
p. 350." Wess. \ . ' 

270. 7-S'^'JD.eiovg tcov 7ievrayoaico'v'] Vid. Pausaniam L. 
VIII. 10., quae enim de Athenicnsibus interfeetis ibi prodidit, ad 
hane cladem potissimum pertjnent. Wess. 

27 li I. Mera rwv idia)v Gr()arr]ycxJv'\ Non moveretur huic 
loco eontroversia, nisi meftibranae intercederent. JMtra rcJov idicov 
arnarcrorcov s\}STni posset, at accedente yoee enavodov non iteHi. 
Elige itaquc, utrum velis. Ega in vuJgato acquiescam. WesS. 

271. 9.-Hv ya.f) roig' t)}.coy.cog nd()aro.iicov] Si Piiit. Phoc. 
p. 753. audis, Demades senties iudicio fuerat <r.unnatus, quod con- 
tra leges aliquid suaserat! rpUoyct yc\o enra y(Uiffc).g HaQcivo/icov. 
Sed ilic et in quibusdnrti aliis a Nostro dissentit. Satis crat Atlie- 
Tiis, siqui ter hoc iudicio caussa cecidisseut. Antiphaues iu Sappho 
apud Athcn. L. X. p. 451i A. •■•^»'- ^ 

Tlcoc yuo. i^roiT av, cO nar&p ... 

F)jrcoQ urrcorog, r^v fiij ahco rQcg Tcaoavoficov^ 
T^r'pfoin damn^ti, ut Demades, coneionihus prohiljebantur, in- 
faniiae insuper labe adspersi. Conf. S. Petitum €k»nment. LL. At- 
tic. Lib. n. Tit. 1. p. 184. Wess. .u^ 

■'' 271. !&• Tag uvrcyg anoyniaeig ngrrmfiad^ai'\ Leosthenem 
pacem roganti Antipatro id responsi dedisse, Plut. Piioc. p. 753. 
C. itidem testatijr. Wess. 

271. 22. '0 tHi ffi):a7>dQc'incog aircng nQoaereyd^tig ctc.] 
Nou ea sententia Chraeneae AetoU apud Poljb. L. IX. 23. ita 
perorantis: ^AvrimtTQeg — y.o.yiarcf. iih lyoi^aa.ro rr>Xg ral.ai- 
7r(!)Qoig'Adrraioic.. ti/ioirog y.alroTg uXXoig, tJg rovro dt v/iQacog 
Tjy.d^y.al naQif.v&fciug, c&gff^-yadfoS-^jQug xaraarrjaug, iitntfiipe 
TToog rci.g ncleig enl rovg uvTciQi^y.ofag, ?/ yud-nlnv 'kelvnriy.orag 
rJ T7;v TSlay.eiiovdir aly.iav eto, Et verum si amamus , non ea pax, 
sed pactio quaedam scrvitutis fuit. Quod ille verodicit Antipatrum 
yr^Gtyo^/^ottC eiegissc, qui profugos c latebris eruerent, infamem 



IN Llii. XVIII. CAP. 17. 18. 237 

istuiu Arcliiani , domo Tlnirlnum, potissimtim designat, de quo 
Plut. Dcjnosfhcn. p. 859. Wess. 

270. 20. Kc/.l TiQooiTuiev dnb rifii^rrmg itrai to TToXiriv- 
f.ia\ Iterat hoc dictionis genus fine lib. XVIII. y.u.l ro 7io/.ivevf.iu 
dior/.eind^ai unb rifii'j(reon\ At siraili in forma reipuhlicae Strabo 
li. X. p. C86. A. nnoinTr^auv yan avrtji; (Chaicidis) u/ib rii.ni(.io.- 
rwv u.nioToy.Qo.Tr/.i7)v u.QiaroyQuriy.(7)g uQ/ovreg' et recte ; nam ex 
ccnsu cum bonum publicuni curatur, valct utique paucorum don>i- 
natus. Quare rogatus quid esset oligarchia Plato, regerit eleganter, 
r?)!' unb rii.irjiu.Tiov noXireiuv^ ev ij ol (.lev nkovaioi UQyovai^ 
nevt]ai iie ov jLieTeoriv UQ/Jjg de Ilcp. L. X. p. 550. C, et Aristo- 
telcs diversas dominatus paucorum species expliciturus , quasdam 
«710 i.iuy.Q(ov ri/iirj/ii(xriov^ aiias unb fiiy.n(7jv rifa]iii'.riov ^ cum pro 
maiorc minoreve censu ad honores admittuntur cives, conmemorat 
Polit. L. IV. 5. et 9. Wess. 

271. 32. TD^eiovg twv SiOfivQuov y.ui Sia/iXuov] Plutar- 
chus eos qui infra censum , ab Antipatro, finitum , fuerant, vneQ 
fivQiovg y.ul Sia/iliovg numerat, exclusosque a reipublicae admi- 
nistratione in Thracia sedem atque agros accepisse refert in Phoc. 
p. 754. D., et longe quidem rectius: plerumque enim civium Atti- 
corum numerus xx millia aequabat. ^y.oneire yuQ , Demosthenes 
ait Orat. in Aristogiton. I. p. 489.^ elo\v bfiov diOfivQioi nuvreg 
Idd^rfVuioi. Quem catalogum unis millibus superabant paucis abhinc 
annis, cum Atheniensium censum ageretDemetriusPhalereus. Tum 
tvQed^riV(u\-ld-r^valovg fiev diafivQiovg n^bg roTg /iXioig testis est 
Ctesicles in Athen. L. VI. p. 272. C. Redicrant nimirum Xli illa 
civium millia auspiciis Alexandri Polysperchontis F.^ infr. cap. 66. 
additaque ix millibus, quibus reipublicae curam Antipater in raa- 
Tjus tradidcrat, rotundabant xxi millia, de quibus Ctesiclcs illc. 
Vcrc ergocxpulsorum nXeiovg erant fivQuovy.ul dia/iXuov, quodet 
pulchre animadvcrtit CI. Bonamicus in Conment. Academ. Inscript. 
T. XI. p. 265., Diodori verba eandem in formam refingens. 
Wess, 

272. 38. (Dqovquq/ov Se BtevvXXov etc. ] Modesto leniquc 
ingcnio Menyllus, amicus Phocionis, operam diligenter inpendit, 
ne praesidium gravari merito Athenicnses possent, Plut. Phoc. p. 
754. Wess. 

272. 48. TtiV nQeafjvrurr^v Oilc/.v] Vide Memnonem apuil 
Photium Cod. CCXXIV. p. 709. et Nostri L. XIX. 59. Craterum 
rero in Asiam rcditum non hoc fecisse tcmpore, videbis ex huius 
libri cap. 24. Wess. 

272. 52. 'O fVf IleQSiyy.ug d.nny.v.ru.ar']a(f.g roXg ^ufilnig 
etc. ] Athenicnses Perdiccae opcra Sauii possessione deiectos, co- 
lonosquc indidem expulsos fuisse, consentit Diogencs Lacrt. L. X. 
1. etsi alia ab interprete dicere iussus. lloc primum. Addit auctor 
postliminio in patrioni Samios, qua annis XLiii caruerant, rediisse. 



238 ANNOTATIONES 

Exciderant ergo sub Olymp, cjii. annum tertium, quo Athenis Ar- 
chon Cephisodorus fuit. Atcjui Athenis in eam insuiam coloni sunt 
missi Archonte Nicopherao. Scholiastes ineditus in Aeschin. Or. 
in Timarch. p. 8. £'V ^u/i(ov tTie^uifJuv xX)]Oov/ovg !A&riVuToi inl 
aQXOVTog yi&tjvrjcn Nixorfrj^iov, Qui quidem Nicophemus cum eo 
magistratu sit functus anno quartoOiymp. civ', obtinuerunt Samum 
Athenienses spatio annorum XXXVill. Sic iustum foret in Diodoro 
iTT] TOtat dtovTu sive XtmovTu raiv raaGUQuy.ovTa. Id vero vetat 
Dionysius, ex Philochoro in serius tenipus Atheniensium hanc co- 
loniam reiiciens. Adscribenda verba sunt ex eiusDinarch. p. 1 1 8. 
01 i-itv yuQ eig 2u/iiov unoaTuXtvTeg y.XrjOor/oi y.uTu tovtov rov 
V.Q/0VTU ('AQtaTodri/itov) uneaTuXi^auv, log WiXo/OQog tv TuTg 
laTooiuig Xtyei. Aristodemus in patria urbe praeturam administra- 
vit anno Olymp. cvil. primo. Ab eo ad Cephisodorum numerari 
possunt anni XXX. Finge sequente anno, quo Archon Phiiocles 
erat, rediisse Samios, quod rerum series vero facit adline, et anno 
ante Arlstodemum eosdem insula fuisse deturbatos, rectura erit 
tTr] TQtai nXeiio Ttov TQtdy.ovTU. Atque hocmalo. Nam Scholiastae 
eius levior apud me auctoritas est, et de Dionysii in his errore 
suspicio nulla esse propter adiuncta deDinarchi aetate potest. Mit- 
to de Neocle addere, patre Epicuri, qui e colonorura Atticorum 
numero erat Strabone L. XIV. p. 946. et Diogene testibus , de- 
que aetate Epicuri, et Aristodemi magistratum propius multo ac- 
cedente quam quidem Nicophemi. Wess. 

272. 58. "Iva de fir] (.luy.Quv etc.] Hoc placuit, quippe ele- 
gantius. De fuga Harpali traiectuque ia Cretam dixit L. XVIL 
108. Wess. 

272. 67. ""OvToyv tnruy.ia/jXlcov'] Superioris Ilbrl cap. 108. 
militum vi millia Harpalum coegisse dixerat, nec plura enumera- 
vit Arrianus apud Pliot. Cod. XCII. p. 217. Quare ti,uy.io/tXiiov 
rehngendum cum N. Blancardo ad Arrian. Exped. L. VII. p. 467. 
Wess. 

272. 76. KvQtevaag St rov Xt/nivog^ Cyrcne erat iv aeao- 
yeia^ ut Scylax, sive, quemadraodum Strabo, ev TQune^oeideT ne- 
duo , seiuncta a portu suo ApoIIoniade intervallo stadiorum Lxxx. 
Vide utrumque, hunc L. XVII. p. 1194., illum Peripl. p. 109. 
Mox y.ui noXiOQy.i]aug ex Reg. 2. praeferrem: namque urbera pri- 
mo inpetu a Thimbrone expugnatam fuisse , haud liquet. Wess. 

272. 79. TuXuvTu 7ievTuy.oaiu~\ Dedi scriptis libris, ut ita 
corrigeretur. Abunde quoque videntur talenta argenti quingenta. 
Tu si statim y.uTaX}](p^ivTa /Qr]f.iaTu malueris, nullus interce- 
dam. Wess. 

273. 2. ^'Ovrag ntQi oySo^^xovru] Neque hic refragari ve- 
tustis membranis ausus sum. Et quis credidcrit, rebus dubiis su- 
spectoque Thimbrone, octingentos Cyrenaeorum portui sese cre- 



IN HB. XVIII. CAP. 19 —21. 239 

dere voluisse? De Barcaels et Hesperftts, CyrenaeoTum vicinis, 
nota omnia sunt. Wess. 

273. 10. ^l4nuvTag Tovg (TTQaTtcoTag ^'^i^yuyiv'} Corrigen- 
dum essc t^^r^yaytv non fugit doctissimum Rhodomannum, quem 
libens sequor. Spectant enim Thimbronem. Wess. 

273. 21. TtiV dvojiia'Cof.tiV7iv TtvyjiQu'] Hoc reliqurr.it, 
uti meliorcs libri indicio sunt, auctor, non TuQt/u^ quod quidcm 
tolerari potuissc mlror. Vide, quae de hac Cyrenaeorum coIjo- 
nia dixi ad Itiner. Anton. p. 67. et Hierocl. Synccdem. p. 733. 
Wess. 

273. 30. Ku\ qvyovTiQ f'c tug vuvg] Quisque videt hoc 
iustius esse: posses, si quae necessitas urgcret,xa« y.uTuqvyottii;^ 
ut pracpositio copulam absorpserit, ut multis in locis. Quod succe- 
dit vno T^? d-uXuaofig y.uTtnovTiad r]rJuv ^ nou sollicito. Placet 
Diodoro L. X[X. 18. XX. 85. lo. Chrysostom. T. Xil. Benedi- 
ctin. p. 324. A. oJanfQ /ityuXov n^.oiov y.uTunovTtaOtvTog- Alio- 
qui haud absurdum fuerat ex aliorum Codd. vestigiis y.uTeno^-i]-' 
oav, quod cum priore conmutatur in fragmentis Symmachi Psalm. 
LIV. 10. cum Montefalconii nota et Hebr. XI. 29. Auctor ipse 
in Excerpt. Peirescian. p. 337. avvttJri Twv v>]iov noV.ug — vnu 
T/7? x}uXuoorjg y.uTunoOTjVui. Wess. 

274. 39. ^Eti yuQ uf.itad-0)Ta)V yevo/itfvwv ctc.] Supra siraili 
in genere uiiiaOovg et uno/iioSovg posuit: perinde tamen erit, 
modo 1'ti yuQ twv u[.iiad(joTiov scripseris. Rectius enim articulus 
addetur. Wess. 

274- 43. Tfj de tovtcov naQovout — 0^uQQt]aavTig'\ Scn- 
sus postulat nQo de TTjg tovtcov nuQOvatug. Rhod. Transirem in 
partcs Rhodomanni, ni manu exarati aliquid conmodius offerrent 
libri. Scribe t// de tovtcjOv unovoici — O-UQQrjOavTeg y.ui ToTg et 
reliq. horuin ubsentia Cyrenaei et praeclaris successidus animo* 
sioresfacti. Quae cohaerent egregie. Noli vero arbitrari vitiosum 
esse TovTovg de ot — tov d'e tig , quod proxime perscriptura est, 
quoniam diccre fere solent TovTovg ftev — de. Nam et vulgatum 
istud obvium est. Confer CI. Davisium ad Max. Tyrium Disscrt. 
XXVIII. 7. p. 602. Wess. 

274. 72. Kui aTQUT7]yov '0(/iA?.«v] Non aliter elusdem no- 
men scrlbitur L. XX. 41. inque Arrian. apud Photium Cod, XCII. 
p. 217. et lustin. L. XXII. 7., certc vetustioribus in libris. 'Orfel- 
Tug apud Plut. Demet. p. 894. E. quo etiam nomine infellx puer 
fuit, in cuius memoriam Nemaei ludi instituti perhibentur apud 
Pausan. L. II. 15. et alius Damasichthonis pater, de quo idem L. 
IX. 5. Conf. P. Leopard. Emend. L. XVII. 10. Wess. 

274. 81. nToXeuuiio TO) ftaaiKei} Manifesta haec tt^oX?;- 
xptg. Nondum hunc sibi titulum indidcrat Ptolemaeus. Vid. L. XX. 
54. Africae tamen hanc paftem regioncmque omnem Cyrenaicam 



240 ANNOTATIONES 

Ptolemaei Imperio harura turbarum occasione fuisse suhditam, testis 
etiam Strabo L. XVII. p. 1194. Wess. 

275. 91. Trjv te rcov ylaQuvdicov] Ex vetustis schedis sic 
refinxi. Laranda format udaQavdla , nunquam yiuQavdaTov , ut 
notum cx Stephano. Situra urbi sicuti et Isaurae in Lycaonia ple- 
rique adsignant, pro qua auctor Pisidiara habet, non magno discri- 
Mine : contines enim regiones. Confer quae adscripta sunt Itiner. 
Anton. p. 211. et ad Sjnecdem. Hierocl. p. 675. Wess. 

275. 93. BuluxQOv rov Nr/.uvoQog] Fortasse is est Bala- 
crus, cui Philam, Antipatri filiam, coilocatara primitus fuisse 
significat Antonius Diogenes apud Photium Cod, CLXVI. p. 364. 
Wess. 

275. 9. ^vva/mv ovy. V/ovng aS^io/Qiiov^l Memini saepe 
in his libris ui.i6Xoyov et a^ioxQmv ab amanuensibus permisceri : 
hic sequor omnium consensum. Sic iterura L. XIX. 89. y.al dv-' 
vuf^cv fitv ovy. l/cov thqI uvrov u^io/Qacov. Wess. 

275. 16. Tijg di cpXoyog ucpvco tiqoq vijjog uJQOf.iivrig'] Dant 
haec sententiam conmodam, nec peiorem scriptus Reg. pr., quique 
ab eo stant alii. Itaque optio tibi deferetur. Ceterum Trogus L. 
XIII. cladem hanc Larandensium et Isaurorum stilo persecutua 
erat diligenter: at lustinus L. XIII. 6. eius dicta in conpendium 
redigens, turbavit omnia, quaeque de Isauris erant bene prodita, 
inprudenterCappadocibus transcripsit, pulcre adOrosium, alustino 
infraudera inpulsum, docentedoctissimoFabricioL. III. 33. W^ESS. 

275. 37. Niy.aia n rj ylvrmurQov d-vyurrjQ] Eadem post; 
Perdiccae mortem in Lysimachi manura convenit, ut ex Strabone 
L. XII. p. 848. C. notum. Cleopatra vero ea ipsa est, de qua L. 
XVI. 92., primis nuptiis Alexandro Epirotarum regi collocata, ut 
bene lustinus L. XIII. 5. Id prave, quod Perdiccam, dura duas 
eodem tempore uxores quaereret, neutram obtinuisse, addit. Duxit 
enim Nicaeam, quod praeter Diodorum fatetur Arrian. apud Phot. 
Cod. XCIL p. 220. Wess. 

276. 45. Kul r-^v rcov ftuailtcov nQoaruoiuv] Reposui ex 
Reg. pr. probatam auctori scripturam. Fuit Perdiccas /juotltcov 
iTiif.ie).rjriig ., quo in munere successores dein habuit plures, indi- 
catos inferius c, 36. 39. 48. Wess. 

276. 51. ^Hye rrjv Nly.uiuv] DamnatThomas Magister ayeiv 
yvvuTy.a^ atque uyeo9-ai praefert, quod certe frequentiore Attico- 
rum usu teritur. Lysias Or. I. 2. incid)) ido'^e {.loi yrjfiut xul yv- 
vuiy.a rjyuy6fii]v eig ri)^ oly.lav. losephus Belli lud. L. I. 12. 2. 
TiQortQov fiiv yuQ r^y.ro yvvuiy.u rcJov im/coQicjov. atque ita pleri- 
que, alterum tamen non plane spernentes. Wess. 

276. 59. 0uvcQcog fiiv unecpuivero — unoXoy^aaod-ai^ii 
Confer Arrian. apud Phot. Cod. XCII. p. 218. Wess. 

276. 72. Ov xure7iXuy7]ouv ruTg ■yjv/jug] lure ergo Chlae- 
neas apud Polybium L. IX. 24. AhuiXol yuQ fiovoi, inquit, r<Sv 



IN LIB. XVHI. CAP, 22.-25. 211 

'E^yXrjVtcv uvTM(fd-u).i.i7iaa)>n<)og^AvrinarQov vntQ tt/c t(ov uiil- 
y(j)g (txXriQovvrcoi' ua^faletag. Respicit exsulcs al) Antipatro victo- 
re Graeciac url)ihus (lcicctos, oig ffv^iuov ovdfV r^v nXijv f)'og lov 
TuJv Ahioliov idvovg^ supra dixcvat. Wf.sS. 

276. 90. — rfj'7'a •/.aTaGy.ivu(Juvr(ov] Iterum extremo L. 
XX. y.al y.araay.tvuaag areyvu roTg arQari(oruig nuQuyei/LidCeiv. 
Plenius Euripides Cyclop. v. 323. 'Ev Trjde ntrQu ariyv e/^co 
cx?jV(i\iiuTu. Wess. 

270. 92. Kui TQorpTJg tvSeetg etc. ] Exspectassei? 6?c toi'? 
fa/arovg VQ/ead^ai y.n>'dvvovg "iih ' ea. quac antccedunt. Sed va- 
riavit orationem consulto, y.a.l loco ot Vel oJ y.ui posito, quod fieri 
posse certum exploratumque est. Vide l'h. Bc/am ad Act. Ap. VI. 
(). ctDuker. in Tliucydidis L. V'1H. 73. Xcnophon. Hellen. L. I. p. 
343. entaroXijV enede/y.w /nuQTVQtov^ zui e'nef.i\puv ol aTQurr^yoi 
ftg rTjV fiovlrjv yai etg t6v dij/iiov, pro quo potuisset 7yV enef.txpav 
01 aTQUTr-yo{. Wess.- 

277.2. TleQl rr,g o^g fnt/9ov).r,g] Potius fV/y^oXv*/?. Rhod. 
Si de insidiis, Antigono structis, accipias , ferri poterit: tamen 
alterum illud et ego malim. De Cleopatrae nuptiis ct Nicaeae di- 
vortio iam tuni Perdiccam constitutum habuissej cognosoes ex 
Arriano apud Phot. p. 220. Wess. 

277. 11. Ti)vTrjg!AaiugY/ejiioviavneQtrt9^erat] Sic malui 
oT) praestantiorum librofuju cons^nsionematquc orationis npxum. 
Quod post pauca succediC ^/erc<f7rv]0at nuvoiy.iovg illustratum alias 
est. Conf. not. in L. V. 20. Wess. 

277. 35-. rc:>:tog An.tog] Pro Ttuog A)').tog Koivrog Av- 
^iog» Livius vero hunc Aemiliiiin vocat. Rhod. K/nvrog Av- 
■i.tog p^ilestat. Vide Pighium in Annal. ad ann. CDXXX. p. 34.). et 
quae viri docti notarunt ad Livii L. Vlll. 37. Porro in vcro no* 
mine Praetoris, qui anno huic Athenis nomein dedit, discordia est. 
Philoclein vocant Diodorus et Dionysius in Dinarcho p. 1 | C, at 
Dioclem aiii, de quihus lo. Meursius de Archont. L. IV. 14. 
Wess. 

277. 37. ^vvrereXeydig tijv uQ/nufia^av'] Fortasse liaec 
sumta sunt ex Ephippo, quem de Alexandri sepultura conmenta' 
tum esse, Athen. L. X. p. 431. A. docet, aut certe ex llieronymo 
Cardiano, qui quidem in describendo hoc curru unus oninium cx- 
celluit. Id docent ciusdem Athenaei verba L. V. 10. JeQ(')vvf.tog ev 
rfj y.uraay.evfi (0-avftuCerui) rrjg APMAMA ^H^, y awifiuive 
y.aray.ofiiad^iivcu To AleiavdQov aiTifiu. Nam quod Sclifffcrus 
oplnatus ad Aclianum cst Var. Hist. L. XII. 04. currus eius fa- 
brum fuisse Hieronymum, id Athcnaeus nusquam dixit. Sequere- 
tur enim ct Timacum , cuius paullo ante meminit, auctorcm rogi 
fuisse, cuiDionysius inpositus conflugravit, quod tamen absurdura. 
Timaeus in eius dcscriptione egregius fuerat, tit in currus huius 
enarratione Hieronymus. Wess. 

Vof,. IL 16 



242 ANNOTATIONES 

278- 45. KaTeGyivutjd)] /ovaovp Gffvo/^Xarovl Defit, iin- 
<le hacc pendent , vocabulum, quod an (ji/tJtrooj' fuerit an alhul, 
noii linio. Rhodomannus in notar. Correct. (ftotToov sus^icatui 
est, praecuntc Acliano Var. Hist. lib. XII. cap. ult. ro tn' avxT^q 
(^arjuu/.iai>jg) y.attoy.^vaGt (ftotVQOV }.ityaXoir()e;i(og aoyvoo) kuI 
yovao) y.ai iAicfuvTi. Wkss. 

278. 47 .'E7iXi;()0)aiv uoo)fiuT(ov'] Scrihc inAr/j^ooav. IlHon; 

27 8. CO. ^E/jor TouyiX('/jf(ov nooTo/nac^ Vid. a<l L. II. 51. 
Erant inter ornamenta aulaeorum Persicprum et Medicorum fre- 
qucntcs tragelaphoruin et aliorum animalium monstrosae figurae. 
Aristoplianes Ran, v. 86S. ovdi T^aytXwfOvq , untQ ov , ^^,!vK 
zotai nuQantTUGfiaai zoTc I\hjdiy.oTg yQuffovaiv. ut mirum nort 
sit et regium hoc solium illis fuisse condecoratum. "NVess. ' 

278. 62. zli (hv xuTuy.ty.Qi^iuoTO OTt/ifial lu augmentis 
practeritorum pertrita haec variatio, S. Matthaeus Evang, c. Vil. 
25. Tii^i/ii'/J(OTo yuQ tn) niTouY-. losepli. Ant. L. XX. 3. 2. 
TidQanTO yuQ vn uvxov. et Belli lud. HL 7. 31. x«< dinXio nt- 
QiiioX(t) TiTti/ioro^ tum ibid. c. 10. 1. Praeterea L. IV. 11.4; 
Zi&v/Koro in\ Toig GvvunoGTuvrag. et post pauca tuvtu /liv — 
ntnQuy.TO. Heliodorus L. I. p. 41. y.a\ yuo nfffoniicro Trjv na- 
Qiitu: itcrum ihid. y.ui rb Ijli/if^ia xtxivi]To. Perro L. IV. p. 162. 
TiTUTO di b dQ(jjLwc. et p. 164. yul dedovXit)T0 r(o n6&(0. Etiam 
in compositis L. Vlll. p. 386. ?; noXig ly.rtzaQuy.To. quomodo L. 
X. p. 508. y.uX fdv — r,ytTo oi nQoortTuy.ro. Quae quidera ex 
illis abunde erunt: quis cnim finis foret, si omnia de hoc genere 
coacervare vellem? Conf. ad L. II. 8. et quae vir doctus MisceUan. 
Obscrv. VoL IV^ p. 289. in unum conduxit. Wess, ,,- 

278- 69. ^'E/oi> 'hori/.u y.iovby.Quvu] Conf. Vitruvium L. IIL 
2. cum Philandri dissertatione. Niy.ViV TQonuwqoQov Victoriam 
ciun tropaexj, quae u^ veterum nummis gemmisque baud rara, Sue- 
tonius vocat Galb, c. 10. Wess, 

278- 74. E/iov uQ/ia TOQtvrbv'^ Cumnn iornO elaboratum 
Interpres dedcrat, conmuni errore, quique facile aliud agentibu» 
subrepit, cum Lexica paene omnia huc ducant. At res prodigiosa 
est currus torno factus, et longe sunt diversa zoQiVHV et roQvtv- 
eiv. hoc TOKNAKE, iJlud CAELARE. V^idc, quae disputaverunt viri 
doctissimi Cl.Salmasius inSoIin. p.738.,et R, Bentleius inHoratii 
A. P. V. 441. Itaque currus eaelo elaboratus praestat. VVess. ; . , 

278. 78. UiQotuv 3Ii-Xo(f6Q(ov^ Diximus de iilis ad L. 
XV IL 59, VVess. ■; 

278, Sl.^E/orrag — '7j'(5oi'f] Indos, per quoa regebantur, 
elejihanti, apud Vegetium L. IIL 24. sive ot xvftiQViTivrtg ru. &r]- 
giu 7j Jo/, ut mox cap. 34. et L.XIX. 84. atque ia Maccab. Hist. 
L. L c. 6. 31. VVess. 

279. 98« Tu fiiv nXuyta etc. ] Interpres quarum modioHj 
niotusfortasse?cJiVs, quorum succedit mentio. Equidem quae Per-, 



IN )Ali. XV 111. CAP. 2G. -28. 213 

sicarum rotarum fucrit forma, non temerc dixcrlm, ncque adeo 
ousim ai /utv 7iAf;f.ivui substitucre, quod alioqui opportuiium foi-ct. 
Wess. 

279. 2. 2i/3)jri]v ndu^ y.aTi/ovaag'] Hanc scripturam om- 
ties membranae ratam habent: citat tamen Stephan, Thes. 'J'. Jll. 
p. 1147. aifjvvijv^ quod ct ego mallem; sic iterum L. XX. 33. 
x«t nuQa rirog T(7)V V7iua7iiaT<~)V uQnuaag atftvvrjv. Hesvchius, 
^i/ivvi], onXov doQUTi TiuQunlrjaiov. Glossae ^i/ivr)]^ venabu- 
lum, quod ut in JSiyvrijV mutarct lo. Vlitius ad Gratii Cvne<ret. 
V. 112., niliil necesse erat. Eaedem Zrjj^vvij , venaljulum ,\t Zi- 
(ivvi] ., venubulum : quorum prius ex prava pronuntiatione ori<r-i- 
nem accepit, sicuti et Hesjchii Zijfhjr)] (lege Z^jivv)]) oXoai\))]~ 
Qog ay.ovTig. Variatum enimfuit in prima vocis litera. Jntcrpretes 
Alexandrini Esai. cap, JI. 4. xui avyyoxpovai tug jtiu/aioug uv- 
Twv i?g uQOTQU yul Tug ZIBYNA^ uvxiZv efg dQtnuvu. i. e. 
Tertulliano vertentc princip. L. IV. adv. Marcion. concident tna- 
chaeras suas in aratra et sibysas, quod genus venabulorum 
esf, in falces. Quae doctissimi eius viri si Vlitius in numerato 
habuisset, non, puto, ursisset discrimen, quod inter aiyvr>jv et 
fJt(3vvrjV reperisse sibi visus est. Nam quae in prima, eadem in 
tertia litera scribendi discrepantia animadvertitur. 2iyvv)]v, aiyv- 
vov, aiyvfivov idem hastilis seu venabuli genus dixerunt. Conf. 
viros doctos ad PoIIuccm L. X. 144. Wess. 

279.13. XXtdcovug )udoy.oXX7jTovg] Ne muta. Thcodore- 
tus et Procopius ad 2. Samuel. I. 10. /Xtdiov y.oafwg iari /qv- 
Govg 1] roTg (^Qu/ioai neQiridtfuvog, ■/] roTg y.uQnoTg tiuv /etQior. 
Hesychius paria, insuper addens yul naQt roTg TQU/ijXoig. Cui hic 
locus adstipulatur. XXtiHtovig u/iirfi /3ou/i'oaiv sunt apud Athen, 
L. XIL p. 525. K. et in Siracide c. XXI, 21. atque Esai. cap. 3. 
20. Wess. 

279. 18. KuO- ug uel yevotro} Hoc fide membranarum re- 
cepi : currum spectat unice, qui Babylone per Syriam Damascenam, 
etsi quidam progressum inpedire conarentur, ab Arrhidaeo Aegv- 
ptum versus deductus est, Arrian. apud Phot. p. 220. Habct Ac- 
lian. etiam, quae huc pcrtinent, L. XII. 04. sed fabulam adspcr- 
gens de imagine Alexandri, quam vide. Wess, 

279. 32. Kureayavaaev ovv refierog ctc.] Locus ernt urhc 
media, regum scpulturae destinatus, quem JS^y/^a/ vocabant , d*? 
quo Casaubon. in Sueton. August. c. 18. Vide vero quam in om- 
nia alia abeat Pausan. L. I. 6. Dicit Macedonas Alexandri corpu.^ 
Aegas in Macedoniam deportare constituisse , Ptolemaeum , post- 
quam ab illis id inpetrasset, Memphim delatum ritu Macedonum 
contumulasse: inde vero labentibus annis Ptolemaei filiuai, Piii- 
ladelphum, Alexandriam asportasse. Quae unde acceperit, ignoro, 
Wess. 

279. 37. z//« 10 tjjg "ypv/Jjg ivy^uQtOTov'^ Opportune liis 

16* 



214 ^ ANNOTATIONES 

1ISU8 est doctissimus I. C. SchwarziusDissert. de SoloecismisDiscip. 
lesu Antiquat. p. G7., ut PauUinum ex Epist. ad Coloss. III. 15. x«» 
f7;^MOa7ror}'n'£CTi9^£ vertendumessedoceret, etbenejlci estote, Idem 
enim (f/l/t()(OQog y.ui iv/artiOToq ex Pollucis decreto L. V. 140. 
Imp. .Aui^ustus apud losephum , non neglcctus ab eodem Sclnvai-- 
zio, Ant. lud. L. XV^I. C. 2. tjieidrj To td^rog t<7)v 'lovdauov tv- 
yJiQK^TOV ivQtd )] — ■ — 7T()()g Tov dijfiov T(~)V '^Fa)fiai(j)V. Nollen» 
huc traiii yivaT/.a ev/(iQioTov ex Alexandrina Proverb. Salomon. 
c. XI. 10- versioiie: neque enim benefica sed venusta et gratiosa, 
]n nwn, describitur ; unde suspiceris, tvyaQirov olimfuisse, idque 
ob rarioreui usum mutatum. Invenies Appiani L. II. Bell. Civil. 
p. 371. Curionem tg rov drjf.iov ivyaQirioTarov ^ et Aeliani de 
Animal. L. I. 59. ovdsv tojv fAtXiTTOJV ivyuQiTcoreQOV. quae usum 
e«us vocis adfirmant. Wess. / 

280. 07. Kul ovvava'/y.a(rd-i)g fi(xy7]V avvurpai] Conf. Piut. 
Eumen. p. 585. F. et Arrianum apud Phot. p. 220. Wess. 

280. 89. Kul ftuhoTU jijv inTiiy.rjV etc. ] Factum prudens. 
Reliquas copias neque magnas neque firmashabebat Eumenes, quod 
inexercitatae et non muito ante erant contractae. Addidit aliud, 
non minus consultum. Inteliigebat, si copiae suae cognossent, ad- 
Tfersus [uos pergerent, non modo non ituras, sed simul cum nun- 
tio dilapsuras. Quare dissimulato Crateri, quem Macedones miri- 
fice aestimabant, adventu, deviis itineribus milites circumduxit, 
in quibus vera audire non possent, et prius in aciem eduxit prae- 
liumque conmisit, quam scirent, cum quibus arma conferrent, te- 
stibus Corn. Nep. Eumen. c. 3. et Plut. ibid. ac T. II. p. 506. D. 
Wess. 

281. 96. ^Eav xQari]O0)Ot ttjv fxaytjv'] Si r^ ^««/t; potius 
censueris, utere verbis similibus L. XIX. 43. Ego in vulgato ac- 
quiesco. Wess. 

281. 7. Tovg InniTg IXoftivojv etc.] Positum est loco SnXo- 
f-itvwv, ut alias solet. Infra L. XIX. 40. l4vTr/o>og /iiiv ovv rovg 
InniXg im ru y.tQura duXofiivog etc. Wess. 

281. 12. Kul ti)v nvy.vorrjTa t(vv uffinnivovrtov'] Videtur 
rectius irfinntvovriov. neque enim sui equites eum ignorabant, 
sed, qui citato cursu invadebant, hostes. De exitu, quem Craterus 
fecit, paullo diversa prodiderunt Corn. Nep. Eumen. c. 4« et Piut. 
Eumen. p. 587. A. Wess. 

281. 15. Kui r<T) nXrjd-ii — m^iyiOfiivwv] Unius literac 
transpositione frequens in his iibris vitium correxi. Vid. ad L. 
XIII. 51.XVL 80. Wess. 

281. 35. 'O fiiv Evfiivrjg tcpd-uae — ttjv lyvvv 7r«r«^«?] 
Hoc relinquendum duxi. Piut. Eum. p. 587. C. 6 fiiv Evfiivt^g 
tov NtonroXifiov nQOiS,uviarufiivov rrjv i/vvav vninoipiv.f airof 
etg OQdbv cfd-doag y.aruorrjvui. Wess. 

281. 41. '£v yovaoi ^t^i^xwg'] Vid. T. Hemsterhusium ad 



IN LIJB.XVIIL CAP. 29.-34. 245 

Luciani D, Deor. XXV. 1. et H. Vales. in Eusebii L. X. H. Ec- 
cles. p. 192. Wess. 

282. GO.'Oooi /^ovXovrai etc. ] Non oaoi Bed onot legen- 
dum suspicor. Stf.ph. 

282. 61. Kal dovTMV rag Sia rwv oQy.Mv niortic;'] Corn. 
Nepos Eumen. c. 4. Pedester exercitus, quod in en loca erat 
deductus^ tct invito Eumene elaii non posset., pacem ab eo pe- 
tiit. Quam quum inpetrassef, in fide non mansit, et se, simutac 
potuit, ad Antipatrum recepit. Quibus uon dissimilia Arrianus 
apud Photium p. 221. Wess. 

282. Q7. 'EnefjdXero ^iiv xoXuaai ri/v ud^eaiar] Legi etiam 
potest rijV ud-ttuv. Rhod. Nollem viro docto excidisset. Cui enini 
bono ea aniniadversio? Idd^eriiv rovg o^xovg xal r))v niariv sae- 
pePoljbius de spreta iurisiurandi religione, Lib. XI. 27. XV. 1., 
etad-eoiuv, cum de periidia sermo est L. II. 32. III. 78.; quae 
eius loca Suidas iwldS-tala exscripsit: tuniL.lII. 49. diu ro nXrj- 
d-og y.ul rrjv u9-aaiav rcov xaroiy.ovvrwv rovg ronovq /juq/juqcov. 
et cap. 70. t//V re r(7)v KeXriov u&ealav ovy. ef.if.ieveTv ev rf] ni~ 
arei. Polybium solens Noster acmulatur etiam in Excerpt. Vales. 
p. 338. XQtoi-ievoi 6i rj] avvr^O-ei roTg KQtjOtv u^eoia. et post 
pauca 01 rijg y.uru toi'^ ^irpviovg ud^eoiug firj fieruo/ovreg. Con- 
venit Hebraeorum WQ , ad quod Graece explicandum saepe adhi- 
bctur ab Aquila, docto interprete. Vid. Psalm. XXIV. 7. Daniel. 
LX. 24. Wess. 

282. 77. JJvd-ofievog ti)v xaru rbv Evfievt] viy.T^v'] Putes 
ngi de victoria, quam de Cratero et Neoptolemo retulit Eumenes. 
Sed res habet aliter. Nam eius partae nuntius tum demum venit, 
cum Perdiccas suorum manibus perierat, ipso teste Diodoro c. 37., 
nec Plutarcho Eunjen. p. 587. disscntiente. Ea proinde est, qua 
dicbus ante posteriorem hanc decem Neoptolemi conatus disiecerat. 
Paullo ante nQoijycv ent KiXty.iuv non muto, tametsi enl KiXiy.iug 
longe tritius sit. Codd. obstant. Wess. 

282. 84. Kui yuQ (fovty.bg rjv'] Imperiosum et atrox Per- 
diccae ingenium notarunt lustinus L. XIII. 8. et Arrianus in Bi- 
blioth. Phot. p. 22 1 . Wess. 

283. 4. ''O n()ooi]yoQevero Kufi^Xcov reTxog^ Saepe reT/og 
dc arce atque castello. Vid. ad L. XIII. 69. Statim rcctlus erit 
Tjyovfievcov fiev , monente in not. Auctario Rhodomanno. Wess. 

283. 9. Ovg dtevoeTro nifineiv roTg neQi rbv IlroXefK/.Tov^ 
Mallem conposito enijiifinetv locum dedisset, ut simili in re Hero- 
dianus L. III. 5. eninefinei ruTg noXeoiv ufuforiQuig ]MavQOV~ 
oiovg re axovriarug etc. W^ess. 

283. 21. Kui rug en('itX'<^eig eQQinrovv ] ^'EQQ7]rrov nonne- 
mo , cui etsi patrocinari videatur frequcns r(ov (/.viQQrjirov et 
(ive()oinTov confusio, non accedo. Vulgatum nihil habet, cur sper- 
ni debeat. Conf. loseph. in Belli Histor. L. III. 1. 9. Wesj*. 



24G ANNOTATIONES 

283. 45. ^irif.icQ£VGuvrcov roTg y.iviivT^oig] Sl praepositlo- 
nis absentia molesta sit, iiispice L. XII. Cl. Wess. 

283. 48. "^neruvrior] 'AnivavTi. Leid. Reg. 1, ut in Matth. 
Evang. XXI. 2. Wess. 

283. 49. Hqoq fj GVfi/^aivH G/JKeGOai] Adi L. l. 33.Wess. 

284. 59. ^Exde/Jiuvog n]v ctc.] Resarci exde/oiiivovg ri]V 
y.aracjOQav rov noruf.iov y.a\ xo.ranQuvvovrag. Rhod. Optime 
Rhodoniannus, cui viam monstrasse, nisi satis ea esset expedita, 
Castellionem diceres. Vertebatenim, elephantos ad sinistram collo- 
cavit, qui fluini?iis impetum e.vcij)ientes, fluctus mitigarent. Wess. 
Euudcm recte praeterire rov noruf.tov v. 58.minus etiani dubium est, 

284. 72. 'Eyy.e/coG/iiirriV daoQvya nuliv ey.cpQu/STjVui] 
Fossae id genus per Aegyptum, ut Nilotica aqua ex agricolaruni 
usu dispcnsaretur , plures erant. Erant et Chomata., sive aggeres 
fluvii aquam coercentes, et in aggeribus Diacopi, de quibus in 
leg. 10. D. de Extraordin. Criminib., et supr. L. l. 52. Recte vero 
Noster incrementi eius quod Perdiccae exercitui adeo inconmo- 
dum in fluvii traiectu accidit, originem et caussani aliunde deri-' 
vat. Wess. 

284. 89. IlQOGirci^ev efg rovniGO) nc/.Xiv uniivai] Parti- 
cula quaepiam videtur ante vel post nQooiru^ev omissa fuisse : aut 
paulo superius, secunda abliinc linea, ante vel post rcov ftiv. 
Nam etsi alii quoque loci similes , aut saltem propemodum similes, 
Tcperiuntur apud hunc scriptorem, huiusmodi omissionem tamen 
Tix eius idiomati adscribere ausim. Steph. Legeris xul rcov fiev 
Siulje[iriy.(ncov , ut vir doctus suspicatus est, pulcre decurret ora- 
tionis tenor. Id miror, nihil hic de strategemate addi, quo Per- 
diccam Ptolemaeus egregie circumscripsit apud Polyaen. L. IV. 
18. ct Frontinum L. IV. 7.20. cum nota Cl. Oudendorpii. Wess, 

284. 95. 01 nXeiGroi de nuQevi/i^ivreg etc.] Fluvii inpetu 
ahlatiy ut capitis principio, di tov eS.edi/ero rovg naQucfeQOfii- 
vovg. et Ij. XIV. 115. ol dj — ■ diu rijV GcpodQorijru rov Qevfia- 
TO? naQecfiQovro. Lucianus Ilermot. c. SQ- ori fie nuQucpeQOfte- 
vov vnc) i)^o)ieQov rivog /eificxQQOV yui rQu/iog — — uviGnuGag' 
quod viri docti , proscripto ro) neQicpeQOfievov , optimo iure prae- 
optaverunt. Scribendum itidem erat meliorum Codd. consensu in 
auctorc Epist. ad Hebr. c. XIII. 9. didct/uTg nor/.D.cMg y.ul '^ivuig 
fa) nuQo.ipiQeGde., i. e. ne palimini vos abripi, torrentis in mo- 
dum. (iuid enim tritius tali figura? Plutarchus T. II. p. 5.E. o ya 
firiv noXeiiog /eifiuQQOv d/y.ijv nuvru gvqcov y.ul navra nuQucpe- 
Qcov. Appian. Hannib. p. 549. oi de vno rnu noruftov nuQacfi- 
(jovrog — owre GrTjvai — ' ovre vtTv edvvavro. Wess. 

2S5. 1G.'0 rovg anuvrug'EKXr,vag y.uruno'kefiriGug]'Som\Q 
rectlus rovg unoGruvrag, Rhod. 'O rovg unoGruvrug — y.uruno- 
'/.efiiiGo.g.'] Citra dubium hoc auctor reliquerat. Vitioansam scriptii- 
rae pr;»el>uitconpendium, quod ct ex c).noGr(ivriov supra c.4. inBa- 



IN LIB. XVIH. CAP. 31. — 39. 217 

sil. edito feccrat unuyrfov. Confer liulu5 libri cap. 7. , ct iuvitis 
Codd. ita restitutum fuisse, non indignabere. Wi:s3. 

281. 21. JiuT^arpciav rov HtQdiy.y.ar'] Consentiurit Stra- 
^ bo L. XVII. p. 1144., Pausanias L. I. 0« cuin Kuhnii nota, et Ar- 
rian. apud Phot. p. 221. Nou item Corn. Nepos in Eumene c. 5., 
qui quidem, cum Perdiccam a Seleuco et Antigono interfectum 
fuisse adtirinat, difficulter tidem prudentioribus facict. Wess. 
' 285. 28. ^iu ri]V rov nXi]!)ovg evvo<av, tovtov fier ova 
etc. ] Edebatur diu rijv rov nXrj&ovg evvoiuv fiiuudfievog, tovtov 
et seqq. Quorum piatofnvog membranarum imperio proscripsi, 
quippc nuUi rei, hoc certe loco. Wess. 

285. 39. Eid^vg rjy.ov rivig unayytkXomgl Recte: duo 
enim dies abierant a nece Perdiccae, cum victoriae nuncius in Ae- 
gyptum perferretur, Plut. Eumen. p. 587. E. Wess. 

285. 47. Ka\ tmv ne^l uvto> enirpuvcov avdQiijv nevTr]~ 
xovra^ Eadem Arrian. in Photii Cod. XCII. p. 221. Facta autem 
ea condemnatio ab exercitu, quod is vetusto Macedonum more de 
capitalibus rebus inquirebat, ceu notum ex Curtio est L. VI. 8. 
25. Wess. 

286. 67. * AvrnrtQifsnuaut lSovX6f.ievot rov ^yivrtnarQov^ 
Legitimum est uvrineQtanaaui. Poljb. L. II. 24. log uv fftfiuXov- 
zeg eig ri)v r(~ir Bokov yjoQuv uvTtneQian(~)ai rovc, e:-e)i)]7^v9-(')vugy 
zttfacta itt Boiorum regionem e.vcursions , eos qui e.vieratit ad 
sua defendenda retrriherent. Plura ad L. XIV. 49. Statim Innetg 
de rerQuxoatovg legitimam esse , ostendunt sequentla. W ess. 

286.81. \4y.uQrureg <xXXorQi(og e/orreg 7[Q()g u4h(oXovg] Pcr- 
petuae inter vicinas has gentes eraiit inimicitiae, quarum insigne 
indicium exhibent Polybii fragnventa apud Suidam in ^Evavetv et 
^Enulyovvreg. Namquc ad Acarnanas illorumque in Aetolos expe- 
ditionem , etsi hac serius susceptam, ea pertinere Livius 1j. XX Vf . 
25. locuples testis cst. Wess. 

286. 86. MevMva rov OuQaultov^y Videtur is esse, de quo 
superius cap. 15. huius libri. Wess. 

286. 99. Elg TQinaQadeiaov rijg uvio ^.vQiug] Vocat ttjv 
avM ^vQtav quae ultra Orontem fluvium in Cilieiam vergit L. 
XIX. 93. et XX. 48. Quare iu TQtnuQ(j,deiaov haud male con-- 
gruit situs urbis Pdradisi non longe a Laodicea Scabiosa apud 
Ptolemaeum L. V. 15. p. 160., etPlintum L. V. 23. Wess. 

286. 3. 01 neQ) Tov IJvd^cova etc.] Non ille solum, ut vo- 
lult Interpres, sed et Arrhidaeus eius collega, indice Arriano apud 
Phot. p. 221., ubi de Eurj-^dice et mota a militibusin Antipatruni 
seditionc copiosius. Wess. 

287. 19. z/oQiy.TTjTOv'\ z/oQvy.T7]rov Reg. 1. ut apud Ly- 
cophrou. V. 933. Polybium, Appianum et alios. Wess, 

287. 20. Twv <)' uv(i) oarQuneKnv'] Benc sit amanuensi Reg. 
sec., qui vcram Diodoro scripturam reddidit. Arrianus dicto loco, 



248 ANNOTATIONES 

Twv (5f ANQ. aaT^aneKov^ ti]v /nh /iicarjv tcDv noTaf-iwv yrjv y.a\ 
Tijv 'AQ/jfpJTiv ^Afiffi/iid/(0 T(o Tov (jaaiXtcog udfXcpcZ iviif.it. 
Adde huius lil), caput septiiuum, umle similem maculam detersi- 
nius, Porro ^^^f^rjlTriv retinxi ex altero Regio, ^'AQfiriXa euiiu 
^AQfjrjlirug et 'AQpriliTiv formant, nunf^uam ^AQfiiltviv, Con- 
sentit Arrianus, iiti vides. Wesis, 

287. 22. ^AvTiyovoi 6i ti]v ^ovaiavrivl Corrige ocius'^»'- 
Tiyavii, Antigono, ut statim succedit, aliud muneris et amplius 
quidem iniunctum fuit. Iterum Arrianus, ^AvTiytni de tm tiqwtoj 
jLiiy inid^ifiitvM lli^dticy.a^ twv 6e aQyvQaanidtov 31ay.id('>vcov 
i]yovf.iiv(py Trjg ^ovaiavrig unc/.ai]gaQXiiv, Quae quidem hominem 
ita signantj, ut duhium noa relinquatur de correctionis ftde, Vid. 
modo iufra c. C2. Geminum mendum Freinshemiu^, cui neque 
lioc latuit, sustulit ex Curtii L, VIII. 14. 15. Wess, 

287, 38, Kal ylvy.iav l4vTiyov(p\ Supra cap, 3, IdvTiyovcp 
di IIufKpvXiav y.u\ ^YKIAN y.ai tt^v fny^xXriV y.aXovfitv7]v (Dqv 
yi(f.v, Optime ergo veteres schedae, praesertim cum adstipuletur 
Arrianus, et Phiioxeno Cilicia fuerit contributa, Simile peccatum 
corrupit De^ippi verba apud Phot, Cod, LXXXII. p, 200, AvTiyo^ 
vog di IJafiqvlcov y.ai KiXiy(OV fit'xQt 0Qvyiag. Atqui Cilices 
priorc; divisione, qua, de Dexippus, imperio Philotae eraut per- 
nussi, Sed scripserat y.al ylvy.icov ille. Wess, 

287- 39, KaQiav di Kaaa(},vdQ(p} Arrianus KuQiav di 
^Aaar^Qcp iviifu^ .Avi^ia SiKliiT(p idoi^r]. At iji priore divisione 
KuQ(ov KoiaauvdQog apud eundem est praefectus , in Dexippo ve- 
ro Photii p. 200. Kuqcvv di '"Aauv^Qog, Dubium itaque Cassan.. 
dcrne an Asander Cariae fuerit inpositus, Freinshemius ad Cur- 
tii L, X. 10. p, 81,5, in Cassandri partes transiit, Nostro huius 
Jibri can.3. et lustino L.XIU, 4, faventc; quaratamen, in Curtiano 
Indice sententiam repudiavit, Asandrum praeoptans, Et, me qui- 
dem urbitrQ^ prudenter, Num iu priore divisione, non diffitente 
lustiuQ, Cassander Antipatri liUus &tip(ttorihus regis satellitibus- 
(fue praefectus est, Qui potuit ergo eodem tempore Cariam admi-, 
nistrare? Hao vero secunda provinciarum descriptione a patre 
odiunctus est Antigono, ut Chiliarchi munus fungens c<msilia viri 
spQcularetur, Proinde Aa.dvciQ(p et hic et cap, 3, tum etiam iii Ar- 
riano, lustino, Orosio verius erit, Voxxo y:lvd.iav di KXiijcp red- 
didi, quod Lycia fuerit iuris Antigoni, Lydiaiuque praeter Arria- 
num CUto, adsignet ipsemet auctor L, XVI II. 52. Wess, . 

288, 70, ' Emii^ai nQodc)Tr]v yiviad-air] Puto ncm inoir^ae 
8cd innai Diodorum scripsisse, Steph. Non est necesse, ut mu- 
tetur. Verte, operani (ledity nt protlitor fievet^ et vide ipsum Ste- 
phan. Thes, T, UI, p. 434, Wess, 

288, 73, ^ Km§aliov hVAvTiyovog ^to.] Passet sine gravi 
iaetura participium istud in exsilium ahire, neo sede tamen, quam. 
meliores schedae tuentur, everto. Indicatur, Antigonum, inprcs- 



IN LIB. XVIU. CAP. 31). — 42. 249 

slone cum omni exercitu facta, loca ea occupasse. Simillimum est, 
si sola verba spectes, S. Marci Evang. XIV. 72- de Petro y.ul 
imlSuXujv tyMue, Sed sententia longe longeque distat, Vult enim 
Petrum delicto, quod admiserat, ad animum revocato, in Iletus 
fuisse solutum. Scio viros multo eruditissimos de iniecta in ca- 
put veste diligenter plura conmentari, quae vereor ut illi loco pul- 
cre conveniant, Vide hoc potius Imp, Antonini L, X. 30. tovtco 
yuQ im^uXcov, Tu/tiog imXi^arj Trjg ogyijg^ hoo ad animum si 
revocaveris-i cito irarmn oHivii^ceris. At ista huius non sunt loci, 
Wess. 

288. 81. Ku\ ToZ ^Ano7JMviSov^ic. not-^auvTog — (5"/a- 
GTuaiv'] Puto hominem designari a Plut, Eumen. p. 588. D., in 
praelii eiua descriptione diligentius versato. Wess, 

288. 87. Aiu de ti]v umoXetuv — ovx ud-vfiTJoui^ Exterito 
particulam negantem, vel scrihito ovx evd^Vfirjoui, Rhod, ^iu di 
Ttjv unaiXeiuv TT]g i^nooy.iv?]g udvf^iTjaui] Prius consultius est ob 
scriptorum Codd. adsensionem. Plutarchus nihil hac de re. Wess, 

288, 93. "0 nQoaVjyoQiviTo NdJQu] Phri/giae castellum di- 
citur a Nepote c, 5. Melius Plutarcho yMQtov Iv i.u&oq((o yivy.uo' 
viug y.u\ Kunnudoy.iag. Ibi enim Sargarausene, in qua Nora, pro- 
gressu teniporis Neorassus adpellata apud Strab, XIL p. 812. A, 
Wess. 

288, 6. JleQl f^azocr/ove'] Plutarchus equites quingentos et 
gravis -armaturae ducentos, e quibus aliqui concedente Eumene 
aliorsum abierint, annumerat: leve ergo id discrimen est. At au- 
ctor ipsemet hui)is lib. cap, 53, intra obsessam arcem quingentos 
duntaxat amicorum Eqmcnis fuisse ait, quae quldem faciunt, ne 
numeris istis strictissime inhacream. Wess, 

289, 22. BletXovcAg iJTei (piXuvd^Qioniag etc.'] Uberior in his 
exponendis Plutarchus est, quem vitae Eumen, p, 589« C. con- 
sule. Wess, 

289, 27. "£2Qf.i7]aev ^nl jovg mQWOf.ievovg'] Restitue ini- 
TtoQivofievovg. Rhod, 

289, 33, '^TeQiovvf.iog o Tug tHjv Siudo//ov iotoq. yeyQufpMg] 
De eodem Hieronymo Cardiano Eumenisque populari inferius cap. 50. 
et XIX, 44, Tuax neQi tmv Siudo/iov in not. ad L. I. 3. Scripsit 
et Tug Twv diud6/0)v nQu^eig Agatharchides Cuidius, de quo lo- 
sephus Antiq. lud. L. XII, 1. I. Wess. 

289. 34. OvTog de nolXuTg ctc.] Scribe uvTog. De Eumene 
enim sermo est, non de Hieronymo, cuius qbiter hic mentio in- 
seritur. Rhod. 

289, 38, Kevov e/ovTug to Tijg fiaaiXeiug nQoa/rjfial] Conf. 
III. Spanhem. ad luliani Caes.ir. in notar. Conprobation. p. 33. et ad 
Aristophan. Ran. v. 944. Solet auctor nQ6a/i]Liu ftuatXelug no- 
men dignitatemque rcgiam adpellare: nam in Excerpt, Vales. p. 
313. 'AvTioyog uvtjq iqdvrj nQuyfiuTiy.bg xal Tov HPO^XH- 



250 ANNOTATIONES 

MAT02 TTJg fiaaililag u^^iog' pro quo Polybius, qucm aemula- 
tus est, in Excerpt. p. 1446. 'u4vvioxog — tjv y.ul npuyrtxog xal 
Tov rTjg ^aoiXdug 0N0DJAT02 u^iog. Tum Excerpt. Ursin. 
XXII. p. 322. IlQovoiug dvu^iog rov rijg (juaiXtiuQ TTQoax^/na- 
Tog. Quo quidem usu Philippus, Alexandri pater, do/rjyog toi; 
7Tgoaxr]fiurog rrjg ohiug in Poljbii L. V. 10., ovoua xui nQo- 
OXrjfia rijg ^Enufiivwrdov orQurr^Yiug in Plut. Pelopid. p. 295.F., 
et ro nQoa/Tifia t?;^ ^Aftrptxrvoviug in eiusdem T; II. p. 794. B. 
£ quibus, cetera quac ad manum sunt omitto, liquido adparet, 
y.ivov TTJg ftuaiKciug nQoa/riua eos hahere, qui nomine tenus re- 
ges sunt, aliis imperii auctoritatc instructis. losephus Ant. lud. L. 
XIV. 12. 2. de Hjrcano, rcgc quidem ludaeorum, sed cuius 
maiestatem occupavcrant Phasaelus et Herodes, IIP02XFI3IA. 
f.iev ilvai Xiyovrtg rijg fiuaiXeiug^YQyuvov ^ rovrovg de rtjv nu- 
aav e^ovoiuv l/eiv. Recte crgo atque eleganter de eodem Arrhi* 
daeo et Antigono, quo de Diodorus, apud Plut. T. II. p. 791, 
*AXX^ fiev anuauv oXiyov deTv zarexri]ouro Tt]V ^ Aaiuv o de^ 
oJaneQ enl axrjvT]g doQVffoQt^fiu , xoHfov r^v ovofiu fiaoiXeiag^ xal 
TiQoaconov vno T(t)v dei y.Qarovvriov nuQoivovftevor. Wess. 

289. 51. TQetg doxidug ifOQrjOug^ Pro icoQ7]aag legatur 
afcoQi^oag \el fierecoQioag. Rhod. TQeig doxidag ufoyQrjOug] Se- 
quor Rhodomanni et sermonis iudicium. Vitium peperit deprava- 
tior pronuntiatio, quae et in Porphyrio L. IV. Abst. A. c. 8. de- 
derat ori ff^ve neQindroig rj hoQutg /Qcofievoi loco uJwQuig. Et 
iCOQovfiivoig ac ecoQeTro pro (xicoQovfievoig, f^coQeTro in losepho 
Ant. XVIII. 6. 5. cura nota Spanhemii. De re ipsa, etsi in pau- 
cis discrepantes, Corn. Nepos Eumen. c. 5. et Plut. ia eiusdem 
Vit. p. 590. A. videndi sunt. Wess. 

290. 62. Kui dtd rr]g ofioiag avftneQtcfOQug etc.] Dixi do 
Toce ad L. III. 63. Hic convivium comitate coniunctum exprimit, 
veluti in Excerpt. Vales. p.409. diairr] fiev yuQ e/QT]ro Xirf], Xov- 
TQMV di y.ul avfineQiq)OQug TQVcprjV e/ovor^g d.nei/ero. Polyb. L, 
V. 37. dXXu y.ui xurd rr]V eS,T]g avfineoKfOQuv eyeverd Tig uvToTg, 
oXoo/eQiig evvotu. Adde eiusdem libri c. 26. Wess. 

290. 75. .Auoftedovra fiev tov oarQunr^v eCojyQrjae'^ Ab- 
ductus est Laomedon in Aegyptum, unde brevi post elapsus ad 
Alcetam sese in Cariam contulit, referente Appiano Syr. p. 194. 
Syria tum omnis et Phoenice in ditionem Ptolemaei una cum lu- 
daeis, de quibus loseph. Ant. XII. 1. 1. et L. I. in Apion. c. 22., 
venit, deditque deinceps materiam bellis, quibus Lagidae et Se- 
leucidae invicem sesc attrivcrunt. Vide Polybium L. V. 67. et lo- 
8eph. Scaligerum ad Euseb. Chron. ann. mdcxcv. Wess. 

290. 82. lioivrov Tloniltov etc.] Annales Capitolini Tlo- 
TrXtX/ov edunt, ubi collega ipsi h^^xtwx uievxiog Tlunioiog. Prae- 
teriti autem sunt a Diodoro biennii praeccdentis consules iuxta at- 
quc Archontes. Quod non obscurc defectum in auctore insignem 



IN LIB. XVIII. CAP. 42 — 44. 251 

aliciil argult. Rhod. Consiilum nomina recte a viro doctisslmo io.» 
stunrari Livius testabitur 1j. IX. 7 . Deesse quoque bina consu- 
)uni paria et duos Atticae civitatis Archontes huic libro, res est 
cxploratissima ipsius Diodori testimonio, vii se annorum gestas 
res hoc libro fuisse conplexum notantis cap. 1. Id in ambiguo, deti- 
ciantne ante ApoUodorum, an post cius magistratum cap. 58. huius 
libri. Posterius in mcntem vcnit Palmcrio, ut ibi videbis, prius 
praeter Ilhodomannum hunc in modum adstruxit H. Dodwellus: 
Vel iiinc intelligimus, suprevium superioris libri Archontem (qui" 
cunque demum is fuerit) ad annum Ohjmp. cxv. 3. spectare^ 
pro mente Diodori, Et locum aden illum esse Archippi., ni desint 
in fine libri XVIII. duo Archontes' non autem illum^ quem 
fingit Meuraius., Olymp. cxv. \. praeeunte Rhodomanno. Nul- 
lum sane Archippo adiungit Diodorus Oli/nipionicen , aut nume» 
rnm Olympiadis, quod tamen illi sollemjie est in annis Olijmpia- 
dum primis. Nexum praeterea, pro tnente Diodori, docent ad~ 
iuncti Archippo et Demogeni Archontibus Romani Coss., qui S9 
invicem proxime excipiunt in Fastis Romanis. Similis est nexus 
Coss.,quos cum Archonte Apollodoro committit Diodorus. Proinda 
inagistratum tenuit ApoUodorus Olymp. cxv. 2. pro hypothesi" 
bus eiusdem Diodori. Tum demum desunt in Fastis Diodori duo 
consulum paria. Hoc enim spatium est inter (praeturam) Phit 
loclis et Apollodori. Hic itaque statuenda est Diodori lacuna, 
ut desint apud illum Archontes Olymp. cxv. 1 . et cxiv. 4. Et 
recte adeo Olymp. cxiv. 3. tenebit Archon Philocles pro hypo- 
thesibus Diodori. Sic ergo Archontes, si ad atinos Olympiaduni 
accommodentur, non incommode se, ut opinor^ habebunt, salte^n 
pro sententia Diodori. 

Olymp. Archontcs. Olymp. Archontes, 

cxiv. 3. Philocles. cxv. 2. ApoUodorua. 

cxiv. 4. cxv. 3. Archippus. 

cxv. 1. cxv. 4. Demogenes. 

Idem coUigimus e Dionysii Halicarnassei Dinarcho (p. 116.J 
Ibi hanc habemus Archontum seriem, Philocles, Archippus, Ne- 
aechmus, ApoUodorus, Archippus, Demogenes. Hinc apparet^ 
omissos in Diodoro Archontes iUis ipsis, quos diximus, locis in- 
serendos. Sic veris Ohjmpiadum annis assignabuntur res a Dio- 
doro sub his Archontibus narratae. Nec aliter constabit, quod 
ait Diodorus, decennio patriae praefuisse, ctim eiiceretur, De- 
metriujn Phalereujn. Fugajji Dejjietj-ii Phalerei Ohjmp. cxviit. 
naj-rat ipse Diodorus. Itaque necesse est^ ut Ohjjnp. cxv. 3. 
fuerit, ad minimum, quo ad urbejJi Atheniensem venerif, Detne- 
triut/ique Phalereujji praefecerit Cassander. lUius autem anni 
ArchojitejJi Ohjmp. cxvi. \. tjnbuunt Rhodojnannus et Meur- 
sius, quod facere tamen ne quidem potuit Diodorus. Hactenus 
illc ad Disscrt. V. dc Cyclis p. 805. Quac, ei Rhodomanni repre- 



252 - ANNOTATIONES 

hensionem excludas, probari possunt. Lacunae vero ubi sit dan- 
dus locus , nondum constitutum est. Non poterit quidem esse sub 
jinem supcrioris capitis: cohaerent artissime res Eumenis, neque 
nltra anni spatium prorogata obsidio fuit, quam Noris fortissime 
toleravit, ut ex Nepote inEumen. c. 5. et Nostro cap. 53. abunde 
liquet. Malim arbitrari ante cap. 39. plura deesse. Certe eodera 
anno omnia, quae sub Pbiloclis magistratu dicuntur administrata, 
gesta fuisse, nemo temere opinabitur. Deficiunt autem plurima, 
atque in primis res Siculae, quas hoc se libro diligenter tractasse 
profitetur Diodorus L. XIX. 3. Praeterea molitiones Antipatri in 
Eumenem, expeditioque Attali in Rhodios, aliaque, de quibus obi- 
ter Arrianus in Photii Biblioth. p.225. Dolenda proinde illa iactu- 
ra, cui opcm Codd., quos quidem noverim, praefracte negant. Wess. 

290. 93. Eig xrjv — KQrjT(ov nolir'^ Ptolemaeo L. V. 5. 
JKgrjTonoXii; in Palat. et Coislin. libris et versione Ulmensi ann, 
MCCCCLXXXVi. Vulgo KQr^anonoXtg. Cum Nostro facit Polybius, 
rt^v y.aXovf.iiVTiv KQr^Twv noXiv in Milyade locans L. V. 72. Wess. 

290. 1. ToTg ti]v uy.QcoQiiav 7iQoy.aTt'/^ov(n2 Aeque conmo- 
dum hic atqueopportunum nQoy.aTaXa(^ovai. Elige ergo. Nam alte- 
rutrum ex glossa in orationem inmigrasse, citra dubium est. Praelii 
huius memoriara servavit, in omnibus tamen minime Nostro con- 
sentaneus, Polyaen. L. IV. 6. 7. Wess. 

291. 25. Ka\T(Jov innt(i)v — •■ ntQtX£OfiiV(ov'\ Detersi macu- 
lam, qua particlpium hoc adspersum saepe est his in libris. Confer 
superius cap. 30. Wess. 

291. 34. Ku\ T(Tn' naiS^ov'] Liheros dedit Interpres, haud 
scio an prave. De liberis Alcetae altum certe quidem silentium est 
apud Polyaenum et in illis, quae statim consequuntur. Quid enim 
factum illis, cum pater interficeretur? Ego servitia mallem. Wess. 

291. 36« ^Ovofia TiQj.triaaov'] Una litera auctius esse iussi 
urbis nomen. Scio TtQf.iiaaov Dionysii Perieg. v. 859. Sed alte- 
rum scriptorum usu, numorum et lapidum auctoritate munitius 
videri , docebit Holstenii sollertia ad Stephani TtQ[.iiaa6g. Opor- 
tet autem cito ex ruinis resurrexerit Termessus, si Alexander eam 
everterit ex Strabbnis fide L. XIV. p. 982. C. Wess. 

292.48. Kut fitaTr^v oyvQoJv q^QovQicov^ Vide Strabonera 
L. XII. p. 855. A. Wess. 

292. 72. TlQoauy()[.itvov Tovqtx rrjg n6Xt(t)(;\ ^Erunt for- 
tasse , quibus nQoayayofttvo}' huic loco aptius videbitur. Milii alia 
mens. JlQoauytad-ui aliiciendi quadam potestate in Diodori hac 
Bibliotheca saepe recurrit. Wess. 

292.92. Tov fiiv noXtfiov untaxQt^iuvTo] Verum erit «7r«- 
TQiipuvTO , de quo ad L. XV^. 4. abunde. Reddanms id ipsum Po- 
Ijbio L. X. 13. 01 fiiv ovv tvdov ntQi/uQitg rjauv (o; unoTtTQtfi- 
fitvoi tov y.ivdvvov. Sic enim scripserat, non unoTtTQUfifitvoi. 



IN LIB. XVIIl. CAP. 44. —48. 253 

Idem L. Iir. 102. oinfog i^i xei/uuLo/uvog (iteve, zovg 7iXrj(riutov- 
tug anoTQi^()/urog. Wess. 

293. 2. .Jovxeg 6^ lavTovg etg XTjaTeiag etc^ Conf. not. in 
fi. V. 59. Deniosthen. pro Coron. p. 170. y.al edcoxu ff-iavTov 
i/(.iTv unXiog eig Tovg ne^teaTTjXOTag tTj noXei xivSvvovg. Polyb. 
III. 19. xai nuQuftohog dtdovg uvtov eig Torg xivdvvovg. Noster 
L. XVI. 5. fieTu de TuvTa ()or^ (uvtov elg ftiov elqrivixov. et L. 
XVII. 108. de Harpalo bovg ii* euvTov eig TQv(fi]v etc. Wess. 

293. 18. JJolvaneQ/ovTa'] JIoXvne\)XovTu BasiL Vat. V^ 
net. semper. Conf. Xylandr. in Plut. Pyrrh. p. 387. Wess, 

293. 25. ^ Eitnefnpav nQeoftevTijV nQog ldvTinuTQov'\ Le- 
gationem hanc suscipere recusaverat Phocion^ sic decursum est ad 
Deniaden, Plut. Phoc. p. 755. Wess. 

293. 34. J JuQuxuX(7)v Tov JleQdlxxav etc.'] Scripserat Per- 
diccae (7(oLeiv Tovg"ElXijvug dno aunQov xui naX(/.iov oTi'jf.iovog 
rjQTijfieyovg, ut Graecos servare ex putri et vetere filo penden-' 
tes vellet, contumeliose seni et aniicu Antipatro insuitans, teste 
Arriano apud Phot. p. 217., nec dissentiente Plut. in extrema vita 
Demosthenis; nam in Phocion. dicto loco literis ad Antigonum id 
perscriptum fuisse adrtrmat, secum ipse discordans. Wess. 

293. 41. JJuQtihoxe ToXg enl Tug TifiwQlug reTuyfievotg'^ 
-Imo vcro Cassandcr, si Flutarchus et Arrianus non fallunt. Quae 
tamen levis discordia. Caedes peracta est Antipatro . vivo et pro- 
bante. Wess. 

293. 45. *E(J/uT(ji)g rStj Siuxetfievog'] De Agathocle Eclog. 
XII. lib. XXI. p. 865. ftexu de tuvtu tuv ftuaiXta diuxe/fievov 
la/uv(i)g ijcSi] xuTtd-i]xev hu r^? nvQug ^O^vdefitg. Agatharchides 
de Rul)r. Mar. p. 11. tov de"H(f'UtaTov — — eig uiijfivov eve/d^T]-^ 
vai^ Stuxeifievov ea/jf.T(x)g. Nempe *o;;^aT« rofJT^jUWTM Hippocratea 
in Aphorismis vocabat tu fityiaTUy fieit' a ovx eoTiv aX).u^ Galeno 
intcrprete Conmcnt. p. 223. Hinc populari sermone ea/(iT(t)g diU' 
xeloO^ui et ea/ui(og e/etv fercbantur, qui morbi violentia in extre- 
mis erant. S. Marcus Evang. cap. V. 23. ot< to d-vyuTQiov fnov 
ia/('f.T(og e/ei' Diodorus Excerpt. Vales. p. 212. nv&ofievog tov 
(DeQexvdi]v — ev ^/]ho voaetv xai TeXtoig ea/(xT(og e'/eiv. Cultiores 
tamen hoc genus inprobant, quoniam i] tov ea/axiog /Qijatg em tov 
uxQov nuQu Totg UQ/aiotg evofitCeTO^ quae Phrynichi verba. Wess. 

293. 51. '/f de Tov /t).iuQ/ov TuS,tg xul nQoaay(oyii etc.] 
Arbitror xa) nooay^oyi] scriptum ab auctore fuisse, ut honoris gra- 
dum, quo Chiliarchus conspicuus ferat, indicaret. Plut. do Anim. 
Tranq. p. 466. C. dii), tuvtu JJPOAr^FA^ ev avXuTg dttoxovai^ 
propterea ut honorif/us itt principum aulis admoveantur, student. 
Confcr inferius cap. 62. Tu si aliud censeas, nQoaay(oyi,v accipe dc 
admissionis officio et vide Cl. Lamb. Bos Observ. Crit. c. 35. Erant 
Chiliarchi partes rug uyyeXtag etoxofiiCeiv rio ftaatXeT apud. Aelian. 
Var. Hist. L. 1.21., cumque adeo primum conveniebant, quibua 



254 ANNOTATIONES 

regc conpellato erat opns, Conon primum ex more Persarum ad 
Chiluirchani^ QUt hecvsdum grjdum liiPEUii tenehjt, Ti- 
thraasten accensit, inquit Corn. Nepos in Conon. c. 3. Puteg de 
eodem inunere Arrianum loqui in Phot. Biblioth. p. 216. Heodiy.-' 
y.av tVf yiliaQ/tTv /iliuQylag , r/g ijQ/iv '^J-LfatnTuov' ro di /^v 

jmjTPdnH TH^ oyik:2 bj:^iJel42. m sccus est. He- 

phaestio praefectus erat alae equitum, quos tralQovQ Macedones 
vocubant, quae dein praefectura Perdiccae fuit mandata, Nostro 
iadice huius lib. cap. 3. Wess. 

294. G6. HfQl Tr^g t(uv o7.cov ijyefioviag] Qui May.idovcov 
'fjyeuovtav substituerunt Critici, non videntur animadvertisse, Cas- 
sandri patrem fuisse {ni/LieXr^ri]V rdJv ^aat}.Hov , curamque inipe- 
rii universi administrassc; quam eandem cumCassander adfectarit, 
cur vulgatum mutaremus? We.ss. 

21M. 83. TijV ftaatliy.r^v l/ovaav 'TTQoaraaiav'} Interpres 
regia fungens administratione ; cui favere videtur Graecorum mos, 
tTTifitXftuv y.ui TTQooruaiuv iungentium. Philo lud. de Rer. Diw 
Hercd. p. 500. cov yecooyiu r}]v nQoaruaiav y.ai iTiiiitXetav i).a/e. 
Iterum de loseph. p. .50 1. E. y.ai rijg ^tyvTirov naoijg ri)v ini/ii- 
Xetuv xul nQOOTUOiav nuQelui.iftavev. Mitto cetera: delectatur 
enim Iioc genere scriptor is. Hoc ego tamen loco regiae dignitatis 
fipecieni et pompam, qua inter Macedones conspicua iterum foret 
Cleopatra, indicari puto. Namque regni regumque tutelam si in- 
tcn<iisset,Tfoi' jSaoiltcxiv Tr^oaraa/avpraestitisset, uticap. 23. huiua" 
lilsri. Opportune Poljbius de uxore Mandonii L. X. 18. y.a) yu.Q 
TjV 7] yvvi] nQeoftvreQu y.ui riru nQooruoiav d.£,icofiariy.i]v inupui- 
rovaa. Erat eiiim inulier magnonata et sj)eciem dignitatis cuius^ 
dam et inaiestatis prae se ferebat, bene Casaubonus. Tum Ex- 
Cerpt. Legat. p. 1093. Philippus avtjiuivtv eig aarv f.terii /.teyc).- 
7.rjg nQooraoiug, L e. magna cu?n po?npa. Vide ad L. XVIL 34f: 
AVess. 

294. 89. *IStonQuyeTv eni/^aXXofttvcov] Hoc legitimum. Sin- 
guli rebus suis provinciarum praefecti studebant, prolatandisque 
ditionis linibus. Supra c. 39. de Antigono, ontog f.u] dvvrjTui dtu~ 
Xa&eTv idionQaycov. Et cap. 42. ncxvrug (Macedonum duces) idto- 
nQuyeTv /jovXofitvovg. Wess. 

294. 98. rieQi^cAofievog deruTg eXniai T7]v rcov oXcov tjye- 
/iioviuv] Habet auctor L. XIX. 52. ntQieXcjifi^uve (Cassander) ruTg 
if.nioi rijv Blayedovcov fjuoiXeiav. Nihil tamen moveo. zfvvufitv 
7TeQi/i(j.XXiodui et uQ/ug neQi/jCAXXta&ui Isocrates, Plutarchus, at- 
que alii, illos cum dixerint , qui copiis imperioque erant instructi, 
tur ad haec adhaerescamus ? Succurrit ipse Diodor. L. XX. 4 I . 
ntQteficlXero (Ophellas) ruTg tXnioi /leiLovu dvvuoTeiuv. Plutar- 
chus Eumen. p. 590. C. uXXa rjj yvcu/iri rrjv oXijv ntQt^aXXo/it- 
rog 7]yt/j.Qviuv. Wess. 



IN Ll|}. XVIII. CAP. 49.-53. 255 

29<I. 0- 'EtotfKtc noi7]aucdvt — ' 7j^,Ttitfr'\ Ne fnolerituin sit 
7inii,aaat) ui , eccc ttl>i Hcrudianuiy Ij. I. 12. ijlniat nfJoau^uaDui 
%6v xt (^}ji.{ov y.ui xu qTQuzoTudov. Cuius gcncris nuiic plura non 
oddo. Factuni alias cst. Mox xul Tug tiXXug articulo addito 
Rhodomannus in not. Auctario corrigit. Wess. 

295. 26. /T()o^ iU T(7)v.iuvrov (fiXojv y.uQ-taxi/.vui'] Ex osu 
ct re amicorum suorura, ut in Lucianco nQoq t/itov 7.tyiig D. 
Deorum XX. passimt[ue apud alios. Vir doctissimus divcrsus abiit 
Wess. 

295. 31. 7ug —• noXtig cfQorQuTg nf^i7Mfi/j(jivitv] In liotJ 
ftcquiesco. /JiunuQuX^.ftji(j;.vii,v ^ (juod schedae vetcres porrigunt, 
duplicem scripturam, ut saepe, coniungit, quarum diuXufifjuviiv 
ffQOVQuTq i\ve (fv7^uy.uTg liis in libris multifariara iteratur, altera 
TtuQuXufi^dvitv vitiosa estatque ex xcf()/X6<///ja)'£<)'progenita.WESS, 

295. 40. '^valufjttjr] Corrigehat Rhodomannus y.aTuXu^ 
/Sw»', quod ad sententiam bene coiigruit. Forte tamen uno^MfJtov 
verius erit, quoniam auctor rorf ini Tijg //ooug u7iitXi]ftfitvovg hoa 
ab Arrhidaeo interceptos statim adpellat. Suidas ex losepho ()/fw- 
"^('■vTig anoXaftfJtxvovai rovg noXifitovg — xat nuvTug y.Tiivovau* 
Wess. 

296. 62. /itu to /iQQovi]aov avTijV elvut) Paria Stephanus 
in Kvtiy.og^ cui Straboncm non obmovisset L. Holstcnius , adfir- 
jnantem L. XII. p. 861. insulam esse, quae duobus pontibus con- 
tinenti adhaereat, si fata urbis recordatus esset, quacque a Criti- 
cis Apollonio Rhod. L 936. et Casaubono adscripta Straboni fue- 
runt. Quod vcro addit Geograpbus duplici portu propter eos pon- 
tes fuisse instructam, partemque urbis monti, c\i\^^Qy.T(ov oQog 
nomen erat, accubuisse, verissimum veterum testimoniis reperitur. 
Docent Critici iidem, portuum uni HuvdQfiov titulum fuisse, al- 
teri vero Arroi', ad Apollun. I. 954. et 987., praeterea montem 
a nutricibus lovis in ursas tig h.oy.Torg transforniatis esse dictum 
V. 937. Video equidem in scholiis istis '"Aq/.tov oQog, sed caussa 
adiuncta "^pxrwv desiderat, ipseque Poeta r. 1150. Unde mi- 
rum accidit ^'^^qxtcdv oQog in Strabonc damnari. Wess. 

296. 73. ' AniTQnp<tvro'\ 'AniTQtxlJUVTO LeiA. Reg. 1. Ttt' 
vidc ad L. XV. 4. adscripta. Wf.ss. 

296. 7S. *'ETv/i fitv iv KtlaivuTg StUTQi'i^(ov'] Quondani' 
Phrygiae caput urbs Celaenac, posita loco amoenissimo, nec longe 
a tinibus Lydiae, Cariae, Cappadociac, Pamphyliae. Vide Dionem 
Chrysost. 6r. XXXV. p. 432. etStrabon. L. XII. p. 866.B.Wess. 

296.89."Or£ (favtQi')g tariv c/./ToaraT^<TCO)']Librariidistracta 
vocc anooTUTrjg lov provulgarunt, quos sequi nihil necessc fuerit, 
cum unoaTUTiTv locupletc veterum patrocinio munitum sit. Wess. 

296. 6. ^Ey.fiaKiTv Tov Iv uvTf, caTQunr^v KkitTov^ Confer 
libri huius cap. 39. Wess. 



256 ANNOTATIONES 

297. 18. ngog Tug T(ov 'i^va)v fiiad-OffOQuc] Recfpi potest 
f.iio9'oq^OQiug ob Codd. plerorumque concordiam, Supra quideni Ij. 
XVII. 73. y.uma/_9-riOuv etg xug ru^Hg htl rutg avxuTg ftiG&o- 
woQuTg. At huius libri cap.50. Svvautv}]g Trig Idalug xooriynv ^ 
roTg gavoig Tug /iiiad-orfootug. Memini ctiam tliscrimen, quod in- 
ter utramque vocem Grammatici constituunt, nec puto tamen in 
Luciano de Merc. Cond. cap. 3. et 6« fUad-orfOQuv iure a doctissimo 
M. Solano mutari. Wess. : ; .-; i^. 

297. 21. MiTu de Tuvta avunoXtog-^i^aag, inf-netc.] Mal- 
lem avf,i7roXioQxtjawv iTcfjHf aut, nimium si id videatur, avuno- 
XtoQxvjOui sive ov/iinoXioQy.f]oaad-ui ^ ut quibusdam ia- scliedis; 
Duruni ccrte est vulgatum. Wess. 

297. 36. Kui uvTovg yMTu rrjv /.ia/7]V uvii).£] Vide supe- 
rius cap. 30. et seqq. Wess. 

297. 41. Kal ntQth](-f9-eig — dtnloTg Teixeaiv] Male mu- 
tant membranae veteres. Conf. cap. 41. Wess. 

297. 47. yta:j(hv diu T(ov oQ/.iov Tug nioTeig^ Multo ple- 
nius haec Piut. Eumen. p. 590. D., ipsam iurisiurandi formulam^ 
qua se Eumenes obligavit, adscribens. Mox ^<£T« deTivuyQovov 
post mtervallum sat longuyti vir doctus verterat, quod mutavi^ 
Constat ex Plutarcho, Antigonum statim a Visa iurisiurandi ea for- 
mulaartius iussisse Eumenem, qui sibi iam, Norisrelictis, consulue- 
rat, obsideri. Paullo tamen aliter Corn. Nepos inEum. c. 5. Wess» 

; 1. 297. 56. XcooigTiov — (f Ouov nevxu.y.ooUov'] Ad sexcentoSf 
TteQl eguy.ooiovg, unacumEunieneNorisinclusosfuisse dixitcap. 41. 
Porro equites prope mille ad Eumenem sese adiunxisse, postquam 
castello se expediverat, reperies apud Plut. dicto loco. Wess. 

298. 72. Tiov (.lev tfihov — e^eneuipev^ .Quid ad plenio- 
rem verborum structuram desideretur, in aperto est. Diogenes si- 
inili eilipsi L. iL 133. n).ei(0 owdyojv ovfjbnoGtu, ev oig y.al notVj- 
X(x>v y.ai (.iovoiy.(t)V. Alioqui insolitum non est, ut ey.ne'f.inaiv abso- 
lute ponatur. Supra L. XVII. 113. «V Te t(ov ''EXXtiVcov noXei(g< 
iS.enef.vxpa.v ^ xal 31uy.edoveg, miserunt et Graecoricm civitates 
legntos et Macedones. Probant et Latini id dicendi conpendiuni. 
Livius L. VIII. 25. Novi dein Coss. iussu populi quum misisse-nty 
gui indicerent Samnitibus bellum. Plura Gronov. ibid. cap. 22. 
Graevius in lustin. V. 3. Cortius ad Sallust. Catil. 32. Wess. 

298. 89. Kul (.teyaKovg neQtonuoi-iovg i'/,etv] Confer nofc. 
in L. XII. 38. et Raphelium ad S. Lucae Evang. cap. X. 32. ne- 
Qtonuaf.iov vocenx e Poljbio illustrantem. WESJ^y — ,. .,-. 

298. 1. .^iu To Tug fiev — • cfQovQtxTg (fiAuTTeod-ai] Si 
Pausaniae fides, Antipater Graeciae libertati, linito Lamiaco bello, 
non insidjabatur, sed Demades proditorumque alii auctores fuere 
eg T£ 'y4&/]vug xai noXecov tcov uXlcov Tug noXlag May.edovcov 
eroa/d-T^vat cpQovQcxg L. VII. 10. Atque hae sunt nuTQiy.ul illae 
Cassandri y^oi;()a/. Sed consule huius libri cap. 18. Wess. 



IN LIB. XVIH. CAP. .52. — 62. 257 

298. 17. Kai O-aoniTy 7ruf)axa7.i'(yavTfc] S.ispJcov c glossa 
cssc TcuQay.ttXtnuvifc, itlque sede siia cvertisse to ;r«^«;;£?>.f7rr«- 
fievoi. Congnuim certe ct 6pport;inum. Isocrates Evnii;. p. ,300. 
xul yuQ ey.HVOi TKf.na/.O.ivovrai Tvir dfintitwv^ ov toTc urroXe- 
Xiijii fitvoig etc. Saepe etiam Noster, cuius Lilt. XVIii. 29. vidc. 
■\Vess. 

299. 29. ^u4).e'^uv(iQov [.nTuD.uiavTog (-'^ avOQdmoiv] Dc 
Hcroibus ac divinac sortis, quo e gcncre Alcxandcr cniisclfiii:)-, 
hominibus, cum in tcrris essc desinunt, Iioc pacnc pcrpctiiuni. P;iu- 
sanias L. V. 19. XtytTut — uig /HQon' ajniWuyf^iivog T^drj th/.o 
a.vO<)(')no)v y.u) i]'ii(Ofitvog tivui nvroiy.og OtoTg- Isocratcs Archid. 
p. I IG.iTrta))) K('/.nT(')f) y.a) JToh-iitvy.)]^ tE. uvOQ(')non' ijif uvioO Vj- 
cav. Plura adscripta sunt L. 1. 20., «iuae iiispicc, AVi-.JsS. . 

299. 53. BTr^di 3Tt.yulonoliT(nv ror? fitTo, .TIoXvuiviTov 
ctc. ] Niliil mihi certi de his sese offert. Credo ex horuiu pfodi- 
tione natam urbis Mcgalopolis obsidlonem, quam, Alexandro in 
vltimo orientc, sivc i':;^) Tr^g uQy.TOV y.u) or/.ovfiivr^g., agentc, con- 
siliis Antipatri susceptam siguiiicat Aeschines iu Ctcsiph. p. /7. 
Wess. 

299. 54. 3T}]S^ ^ytfKfiaatTg] Videntur sedibus suis dctur- 
hati a Philippo, quod sacrum ApoIIini agrum ararent, et Aiiiplii- 
etjonibus. Inspicc Dcmosthen. Or. pro Coron. p. 1G5. et Acschi- 
nem p. 70. Wess. 

299. 55. ]]T)]iii TQiy.y.uiovg'] Ob quod dclictum Triccaci 
cxsiilaverint, non constat. Pharcailoniorum vicini, et montibiis 
nndique incincti crant. IlludStrabo L. IX. p. 609-, hoc docci: apud 
Galenum L. I. Antidot. p. 429. Antimachus, Aesculapii, qui Tric- 
cae colebatur, opem inplorans: 

'^lXiy/.oig 0? Trjviit fiixy.uQ Tt/.TfiVuo TlaiMVj 
JEiTS ae TQiy.y.aToi duTfiov i/ovai lixfoi, 

^li '^Fodog t 1] BovQivvu^. yu) u.y/iif.\r^ 'EnldavQog. 
Quo loco, quod obiter admonco, cgrcgic stabilitur fontis Burinac, 
quod in vetustioribus schedis inveiierunt scholiastae, nonien in 
Thcocriti Idyl. Vil. 6. Triccam , ut ad cam redcam, scrior actas 
Tricala vocavit, teste Eustathio Iliad. B. p. 330. Wes.s. 

Ibid. Mvidi OuQXudfoviovg] In Stcphano 0aQy.id('iv sivc 
potius 0aQy.i]d(ov , quam OaQy.udijvu Thcopompus, codem aucto- 
re, nuncupaverat. Straboni nunc quidem (i)uQvyiid(')v., propius ad 
vcrum Mss. 0oQy('/.d(oi>., optinie ad Stephanum notante lac. Gro- 
novio. Tradidcrant obscssi Pharcadonii civitatem suam Philippo, 
quam praesidiariis firmare cum vellet, mutata ilde, in eos irrue- 
runt maximo suo malo. Docet Polyaen. L. IV. 2. 18. fDuinnog 
inoliiiQy.ti (D^AKTJONA niiliv QtaouUviy.r,g. (l)AyiKIJO- 
JSIIOI nuQidioy.uv Tr,v ni)'Kiv. wg d^ tlar^l.Oov rn (Di)Jnntioi fii- 
oOoffiiooi etc. Sic edunt. Tu scribe OABKIUONA nij).iv (^Jta- 
Vo:.,' IL 1 7 



258 ANNOTATIONES 

Guhl(>.Q et 0APKHJ ONIOI. Fortasse ob eam perfidlam patriac 
urbis )H)ssessione deiecti sunt. Wess. 

:299. G3. ^QQamhv t^f '£2(iiom'ovg f/eivl De Oropo Atheni- 
ense« iiiter et Boeotos perpetuae intercesserant controversiae. V^id. 
Ij. XIV. 17. et XV. 76. Quas etsi discutere, urbe Oropiis relicta, 
reges Macedonuni sunt conati, tollere tauien non potuerunt. Adi 
Paus.iiuani l^. VII. 11. Wess. 

I/nd. JSa/iiov di didn^iiv *Ad-i]valoig , tneidt] y.vX OiXmnog 
etc.] Philippum Atheniensibus 8ami possessionem controversam 
non fecisse , testes filii sunt Uterae, insolentia plenae, apud Plut. 
Alex. p. ()8I. A. Rescindunt ergo reges, quac Pcrdiccas in Sa- 
niiorum conmodum nuper admodum constituerat huius lib. c. 18. 
Wkss. 

300. 82. Aiu rrjV riQog KuGaav^Qov t'xd-Quv\ Ab Antipa- 
tro dissenserat Olympias, eiusque odio in Epirum conccsserat, uti 
proditum fuit cap. 49. atque a Pausania L. I. 11. Patris vestigia 
cum Cassander premeret, utique et eius metu eadem in rcgione 
riobilissima femina morani perseverarc potuit. De Alexandri lilio, 
ex Roxane suscepto itidemque Alexandro dicto Freinshem. ad 
CurtiiL. X. 6. 2. et Bosius inNepot.Eum. cap. 6. agunt diligentcr. 
Wess. 

300. 4. Tavra — y.aTu rovrov rov iviavrov. *En uQyov- 
Tog etc.] I\Iaximus hiatus debet notari inter tviavrov et "En uq- 
/ovTog. Dtsunt enim duorum annorum gesta, ut patet ex Olym- 
piadum numero. Supra p. 622. (lib.XVil. 1 13.)numeravit Oljm- 
piadem centesimam decimam quartam, Agesia Archonte. Infra p. 
679. (lib. XIX. 17.) numcrat Olympiadem cxvi., Democlide Ar- 
chonte. Nullibi Olympiadem cxv. invenire est: nam fuit in hoc 
hiatu Neaechmus Archon et Apollodorus iterum Archon. Ansam 
errori praebuit nomen Apollodori Archontis repetitum, qui supi- 
num vel properantem exscriptorem fefellit. Nam cum Apollodorus 
fuerit Archon quarto anno Olympiadis cxiv^. rursus vel idem vel 
alius Apollodorus fuerit Archon biennio post, scilicet secundo an- 
no Oiympiadis cxv. Secundum hunc Apollodorum pro primo sum- 
psit, et a secundo scribere continuavit, cum deberet a primo con- 
tinuo lilo historiam exscribere. Desunt igitur ea quae gesta sunt 
Ntui/jiov ^' AQ/ovrog Olymp. cxv. et ^y^noXXodwQOV ^' AQ/nvrog 
rov dtvTiQov vel rb dtvTCQOv, anno secundo dictae Olympiadis 
cxv. Palm. Deesse huic libro plura, citra dubium est. At hiatus 
iste alibi conmodius invenitur. Vid. not. ad cap. 44. Wess. 

300. 7. KoivTov AiXiov] Cassiodorus ^-/wA/oi' , Livius Ai- 
fitliov edit. Rhod. Q. Auliiim meliores Livii Codd. adpellant L. 
IX. 15. Inspice Sigon. et Pighium ad ann, CDXXXiv. Wess. 

300. 15. Kul d^riGavQO(fv'kuy.ug.)()7icog uvT(7)etc.^VYdiec^vsint 
thesauris, qui Quindis iu Cilicia asservabantur, de quibus infra 
cap. 62. Wess. 



IN LIR. XVIII. CAP. 50. - CO. 259 

301. 2.5. K(u (Ivvufifvov (hoQd(orfaoOai rrjv tQT^^ituf.v etc.J 

In dubio suiu, hoccirtc rctineam, an lieg. j^r. sequar. Niliil qui- 

dem certe cst, cur eius scriptura damnetur, modo jug tT^q fiuai- 

Juy.r^g o\xtug unoarualuQ corum intelligas, qui spreta regia fami- 

lia sibi ipsi consulebant, principatum attectantes. Quae vero statim 

consequuntur i] tnuv^j/to&ui , bene dcticiunt in liasil. et Kei;,-. sec. 

Glossae enim debentur. Corn.Nep. Eumen. cap. G. yld hu7ic Oli/m- 

ptas, mater quae fuerat Alexajnlrt, fjuutn literas et nuntius mi- 

sisset in Asiam^ consullum, utrum repetitum MnrOedoniam vcni- 

ret — et eas res occuparet : huic ille primum suasit, ne se mo- 

veret, et exspectaret, quoad Alexandri fdius regnutn adipisce- 

retur. Wess. 

301.47. Tovg niQl IMivavdQov^ Verum id ducis csse no- 
men Plut. Eum. p. 588. E. ostendit. Wess. 

301. 51. 2'ovg f.i£T Ev/.iivovg nQoaciyovTug] Corrige noo(/,- 
yovTug. Rhod. 

301. 56. Kui TivTUfiog] Semper a Nostro et Plutarcbo ad 
ciim modum adpellatur. In Polyaeni Strat. L. IV. 8. 2. Ttvia- 
f.iuT7]g sive TevT(/fii]g, prave, ut arbitror. Wess. 

301. G2. 07 Ti^^QyvQuonideg — ofiouog unip^TijOurl In- 
epti fuerunt, qui o" rs yuQ scripserunt. Itaque schedarum imperio 
vocem eam extrivi. Wess. 

302. 74. T)iV In (lfi(p. T. ft. rrig Tv/jjg nuXiQQOiu.v] Poly- 
Lius pari elegantia r^)j' Ttjg Tv/Tig nulivQvfiiiV vocat L. X\^ 7., 
Nosterque t(7)V nQuyfKXToyv nuXiQQOiuv Excerpt. Valcs. p. 209- 
Solet enim rerum humanarum vicissitudo saepc reciprocantis ae- 
stum maris aequiparare. Wess. 

302. 78. 'i2antQ vno ^t(ov rivog oiay.iu^fttvag] Recte. Se- 
det ad universi orbis clavum summus rerum arbiter, dispensatque 
admirabili vicissitudine humanae vitae rationes. Cultissimc ex Pla- 
tonis et ludaeorum disciplina Philo lud. de Conf. Ling. p, 331. H. 
ovdi xoafiog unag u(ftT(i) yut uneXiv&tQtuKovaj] yivi^ntt xt- 
/Qijrui, dXX' fnt^i/jijyfv o xv(jiQvi]Tt-ig diog rojv oXtov, oixovo- 
(.iMv xui IlHjJA.A]OYXQN G(OTriQi(i)g ru ovfinuvTu. Et de 
Rer. Div. Hered. p^ 523. XlHJ AAIOYXET yuQ ro xoivuv toj" 
xoojiiov axu(fog, (h tu nuvru tfinXti, xai ro nTtjVov (i.QiKf. , rov 
GVfinuvra ovquvov , 7]vio/fT. Sumslt hinc colorem idem Pliilo, 
quando Macronem Caio dixisse Hngit, naQanffi(p9eig yoTv vno 
Tr/g (fvae(og eni nQVfivuv (/.v(oTaT(o xu) rovg OJAKA^ iy/tiQi- 
cd^eig, HHAAAIOYXET ro xoivov (/.vd^QOjniov oxuff og niortj- 
Qi'(jog Leg. adCai. p. 999.B. Habet hoc de genere haud pauca alia, 
quae, etsi elegantla mire se conmendent, non exscribo. A idc de 
Migr. Abrah. p. 389. C. tum de Praem. et Poen. p. 918. A^ 
Wess. 

302. 3. Ovx t(pt](Tf Xt]ip£aO-(u] Conscntit Plutarchus, quera 
ride in Eumenis vita p. 591. A. Wess. 

17 * 



260 ANKOTATIONES 

302. 12. ^AnKfu.iVixo Sa avrbv etc. ] Hoc praestat, non 
yuQi qnippe inconraodum huic loco. Sustuli quoque vocem ahxoiy 
quae seu(!;a occupaverat post GvveoyriOeiv, scriptis et orationis se- 
rie posiulantii/us. Wes.s. 

302. 20. ^EvtrfyiT)^'^ 'Evuoyojg Leid. frcqueiiti confusione 
etiatn in Novi Tcst. libris. Vid. S. Paulli Epist. ad Philem. v. (3- 
et ad jichr. IV'. 12. versionemque Vulgatam. WEfS. 

302. 23. 'HniUvciv a/ii rj^itcja nuvTu.g'] Nimis generaliter 
interpres expressit sacrificent, Auctor ipse explicat cap. seq. Int' 

&VOV t/. xifj(')Ti'ov yovaov zoj' Xc. \i[]av<i)Xov y.u.l t(~)V uDmv 

avoOwv Tu noKvi tfJoxuva. YeTtethus illi adolebant^ et vide not. 
in L. XiJ. 11. Wess. 

303. 30. KuTu.ay.evuad-i:!ari<; (.uyal^onQanovg (Txt/vtJ? etc. ] 
Mirarerspretamfdisse Basil. ty.dooHog scripturam, nisi contemptius 
eam a Stcphano et Rhodomanno iiahitam abunde liqueret. Ego su- 
am in sedem restitui frxvyjJ^? A'0cem : neque enim sine flagitio ab- 
esse hinc tabernaculum potcrat, in quo solium una cum diademate 
fuit coUocatum veteri more, de quo Casaubon. ad Suetonii Caesar. 
c. 7G. Conmentum Eumenis ita exponit Corn. Nepos Eum. c. 7. 
In principiis noniine Alexandri statuit tabernaculum, in eorjue 
seUam auream cumsceptro ac diademate iussit poni^ eoque omnes 
quotidie conve/iire , ut ibi de summis rebus consilia caperentur. 
Uberius Polyaenus L. IV. 8.2. y.ui avvefjovlevaav l/. zcov fjuaiXi- 
y.iov /QrjudT(')v 2IHINHN y.uxuay.ivuau.i /'j'uai).iy.i]v, y.ul ^qovov 
/Qvaovv (juatXiy.(ug y£y.o<>u9]/.itvov. inl 6e xovtqv /Qvaovv aTt- 
ffuvov y/ovTV, di(X())]fiu /juoihxov' y.cu naQu. xbv dQOVov onka, 
y.ul f.iHTov ayJjnxQov, y.ui nnb xov d-Qorov XQu.neX^uv /Qva7]V. ini 
de xu.vxri^; ea/UQidu y.ui ).i/ju.v(oxidu /Qvaijv. xui li/j-o.v(OTbv y.al 
d'VfiiauaTU evoudi] etc. Hasc enim satis adfirmant viri prudentis 
consiiium et vocem, quam rcvocavi , neque opus est aut Plut. 
Eum. p. 591. A. aut Nostrum L, XiX. 15. auxiiio ad hanc reiu 
arcessere. Wess. 

303. 58. ^E9-e).ovTl yuT/^vTfov^^ Non improlat auctor L. XVI. 
42 et L. XVIII. 53. e9-e).orxi. Nec minus tamen cultum, quod 
ex Reg. pr. produxi. Sophocles Aiac. v. 21. K(}.y(o ^d^elovxr/g 
X(Zd' i'neCvyi]v y.uy.(o. Adiunge Demosthen. pro Coron. p. 146. 
Tlsucydid. L. I. 60. Aristidem T. I. p. 337. etc. atque utere alte- 
rutro , ut lubet. Wess. 

303. 65. Eig Zecfvoiov xT/g Kiliy.iu.gl Utrum intclligatur 
Zephjrium ad Caljxadnum, an prope Anchialem, non decerno. De 
utroque Strabo L. XIV\ p. 986. C et p. 988. Mox y.ud^ ov — 
itu.vaTOV y.(f.xeyv(oau.v plenum est, sicuti etiam L. XIX. 51. Alio- 
qui praetermitti solet pracpositio. Conf. viri doctissimi animadver- 
siones in Aelian. Vol. 111 OI>serv. Miscellan. p. 211. Wess. 

303. 69. 'Enl Xi~)v ev Kviv()oig rfQovniov xexayi.ievovg] 1\i- 
hii hiuc demutandum. Scaolion est iudocti hominis, quod Rcg. ]. 



IN LIB. XVIIf. CAP. GO. -03. 20 1 

ostcntat. Variant tanien castelli nonicn, moilo KovYviia, nti IMiit. 
y,nm. p. 590. F. et infra L. XX. 109., modo Kvivda^ \\t cuni 
'Stralione L. XiV. 9S9. Noster liic et L.XIX. .'iO., scribeiites. Scil 
i(I leve. De sitii castelli maior discorilia. Suidas et !o. Maiala ex- 
4Temo Chronographiue L. X. urhcm Anazdrbum oliiu Kvhduv fu- 
isse, Abr. Ortelio non dissentiente, adiirmant. At StraSo vntn/.H- 
'Tai d^ Tu Kvirdu rrjg l4y/iu}.7jg l'oviiu, mnnifesto Quinda ah Ana- 
zarho longius dlsinngens: cui equiden) adsentiri maiim, cum !Sui- 
'dae ct IVIalalae dc Anazarbo narrationes iidem vix inveniant. Vale- 
sium vide ad Amm. Marcellin. L. XIV. 8. Wess, 

304. 77. ^vffrjQtGTet zrora Tf). ] Ultimum hoc muta in tkjV. 
Rhod. Ego vero veto. Quorsnm enim referetur, ita si mutabitur? 
Solent, fateor, hac dictione pleruinque aliter uti, atque l^vTiYOvog 

'(ivai]QtOTH ToTg neoi etc. scril)ere. Confer L. V. 9. Poljb. 11.41. 
Strabon. L. XIV. p. 993., Lucian. Necjomant. c. 4. Neque in- 
probare tamen vulgatum ausim. Rectius ex Basil.^ quae ad manua 
erat, revocasset 7i()ouy(tr}')]v , unice huic loco congruam vocem. 
Describitur ea dignatio honorisque gradas. Ita ?/ nuo' i4/.e'^uidnov 
nooayMyri honorem exprimit, ad quem Alexander provexerat Pcu- 
cestam L. XIX. 14. 40. Polybius L. VI. 0. TtD^QUftutvoi tv ruTg 
TMv nuvtQcov e^ovoiuig y.ul HPOAriiVAJ^. Et Excerpt. p. 
1437. oi'Tcov dtT(~)VnlttaT(ovtm(fuv(7ivtiiuTugT(x)V nurtooiv 
noouycoyug. Sic enim oportuit. Namque et ibi vitiosissintum na- 
Quycoyt^ig. losephus Antiq. L. XV. 1. 1. tv nPOAriiriil tov- 

'Tov^ tnottTxo., eos ad honores adniovehat. Et L. XVIII. 0- 1- 
JltQviy.r^g TT^g fii^TQog TifuofitDjg nu() (ivTT^g y.ul IirOArQr£}N 
ofcKoy.viug Tov viov, fjuae Berenicent matrevi in honore hahuerity 

filiumque dignitate au.verit. Quod postremum cur viri claristiimi 
Cocceius et Hudsonus in nQouyuyeTv converterint, reddideritque 
ipsi, quem vocant, contextui, coutra scriptos omnes libros doctis- 
simus Havercampus, exputare non possuni. Appianus Bel. Civil. L. 
III. p. 93^5. y.ul nto\ TT^g T(iJv (j(fayt(ov u.O-Qoug IIPOAr^irH.2 
intartlXev. Hactcnus de ea voce. Mox si y.uvcaxev(xad-ai ia scri- 

• ptis csset, non damnarem. Wess. 

304. 87. Kul ).(xX(ov, olg ))v etc.] Quae sunt inter "kuXdjv 

■ et S(jOQt(xg pjirenthcseos nota egcnt. Steph. 

304. 2. 'E/.tTvov fiiv yuQ ilg nXetov la/vauvTu'] Legehatur 
fityav ovTu eig nltTov ctc. quorum duo priora induxi, llhodo- 
manno et vetustis libris obsccutus. Critici enim scholio, quo se- 

-qucntia illustraverat, acccpta sunt referenda. Mox nuQtleTad-ui 
praestabit, indice H. Stephano, qui , Repono^ inquit, /"«^Mruj» 
nuoeltToiyui, ut p. 788- (Lib. XX. 107.) legitur uqjtXeTad-ui. 
Wess. 

304. 10. ^vV.uiiiTv Toj' Ev/.ttvj] ru/J(og y.ui (/.noy.veTvut'] 
Si dividentcm particulam rj exRcg. pr. interseras, sentcntia nasce- 
tur haud absurda, ut Eumenem conprehendant aut interficiant. 



2G2 ANNOTATIOxNES 

Fierl cjxiitlcni certc potest, ut Antigonus itl iniperaverit: neque ta- 
men adiirnio, Wkss. 

304. 22. Idvwyy.mov yuQ rjv avrovg i] — u7ioy.XiravTo:g\ 
Non plane reiiculum cst avroTg, neque invenustum , quod nune 
legitur, niodo ad sequentia referatur, Maneat ergo sua in sede, 
AVe«.s. 

305. 4.5. Nr/.dvo)Q o t/;V Mowv/iav xaTe/cov'] Suffectus 
erat a Cassandro, nondum vulgata patris morte , in Menylli lo- 
oum , tcste Plut. Phoc. p, 755. F. Munychia natura et operiljus 
erat munita, Piraeeumque paene incingebat apud Stralion. L, IX. 
p. 606.A. Qui quidem opportunissimus eius situs Macedones con- 
movit, ut eam praesidio occuparent. Ferunt Epimenidem, emun- 
ctae naris senem, oonsiderata loci eius natura^ dixisse iy.fpuyHV 
Ad^iivuiovg roTg uvtmv odovaiv, el 7i^oi']diiouv , ogu rijv noXiv 
uviutjfi To /joQiov^ suis Atlienienses dentibus locuni peresui-os, 
si praeviderent^ quantum is inconmodi urbi sit allaturus., hasque 
Maci-ilonum munitioncs tot seculis ante divino ingenio prospexisse 
Plut. Solon. p. 84. K. Diogen. Laert. L. I. 114. Recte ille, quam- 
quaiu de divinatione viri quod multi asseverant, nihil admodura 
cst. Egregius IVlunychiae situs haec Epimenidi verba expressit: 
animadvertehat hostes, quicumque tandem forent, Munychiam si 
insiderent, civitatem Atticam premere et conmeatu posse inter- 
cludere, locumque adeo urbi detrimento futurum ; quod et cum 
maxime suo malo experta fuit. Wess. 

305, 63, liaru, to iiiuyQUf.ii.ia etc.] Vide supra c. 56. de 
eo. Wess. 

305, 69, KaTe).ui3iT0 Tot rii/j] tov IJtiQaiuogl Culpa oc- 
cupati Piraeei in Phocionem collata est: qui cum a Dercyllo mo- 
neretur, Nicanorem insidiari Piraeeo, idemquepostularet, ut pro- 
videret, ne conmeatibus civitas privaretur, audiente populo, ne- 
gaverat esse perieulum , seque eius rei obsidem fore polUcitus erat 
apud Plut. Plioc. p, 756. D. et Corn. Nepot. cap, 2, De Pijaeei 
claustris lo, Meurs. Piraeci c, 3. agit, Wess. 

306. 74. (lio)y.i(ovu Tov fl)(oy.ov'\ Confcr Aelian. V. Histor. 
L. 11, 16, et L. XII. 43., ubi Phocum doidvy.oTtoi()v sive cochlea- 
ria fabricare solitum fuisse signilicat, dissentiente tamen Plut. Phoc. 
p. 743. C, Wess. 

306, 3. TcTn' yuQ — qiXcov Ttvtg vnriQ/ov Y.a\ ol etc.] Non 
placct vniiQ/ov., quod quidem si in exsilium iret, revocindum nun- 
quam censerem, Suspensa enim oratio ex vmivTr^aav bene proce- 
dit. Wess, 

306. 13, QuviQog ijv ubixiTv fii).Xoiv rovg ^Ad-tp'ulovg\ 
Consentit Plutarchus, quem in Phoo. vita p, 756- E. vide. Wess. 

306. 21. KarHfvyov nnog '^Af$«i'()(:»oi' etc, ] Rem diver- 
slore modo gestam describunt Plut, ibid. p. 757. A. et Corn. Ne- 
pos Phoc. cap, 3. Wess, 



IN LIB. XVm. CAT. G3. — 07. 203 

307. 39. Oilav&QMTiovQ yMi y.iya(ti(y^itvug l\hoy.iv dnn- 
xp/Vf^cl Pracstarc sic visum est. Spcm fecit leg.itis Polysi.crchuri 
«ristinae lil)ertatis ct Piracei rccii^ica.li. Plincion vero ab Agno- 
uidc accusatus, quod Piraccum Nicanori pnMlidissct , cx consihi 
sentcntia in custodiam coniectus Athcnas;-ue deductus est, ut ibi 
dc eo legibus iierct iudicium, Corn. Ncpos dicto loco. -Mox trfj^v- 
luy.7i deoulovQ si malucris, quod vinctus ct custodia sepfis a Cl.to 
Athenas, ut Plutarchus prodidit, " sit deportatus, non admodum 

yugnabo. Wess. . c » c ~ -, ' i * 

307. 52. "HQeuTO noiuad^ai xov vntQ tavxov loyov\ Ar- 
ticulum, quem ipsVmetauctor probaverat, cideni reddidi. Quam 
vero tumultuaric Athenienses Phocionis hoc iudicio sint defuncti 
et contra reipublicae suae morcm, locuplcs testis Plut. Phoc. p. 

757. est. Wess. , / i ,r , 

307. 67. Ti]v rov adi^iarog y.iv)]aiv — f myojv/ov J Motiun 
trepidabundum tueri fortasse Interpves poterit his lo. Chrysostomi 
T I p 442. A. Twv tv /-itao) mldyti aaXtvovnov ovx -ijrrov 
iaxiv tvaywviog, non jninus illis sollieilus est, qui viedio in mari 
iactantur. At Diodorus ivaym-iov vocare solct, quidquid acre, 
vehemens atque exercitationi aptum videtur. Ita tvayumov tvtQ- 
yeiav, ivayomov yv/ivaa/av, ivuyfoyiov au,fm suis locis dix.t. 
\ erte [totim vehetnentemcorporismotuin. \\ Ess. 

307 71. T(7,v t)' aXXcov r;a'.Uo^aO Nicoclem, Thud.ppuni, 
Hegemonem, Pvthoclcm, salutis ct libertatis patriae studiosissimos, 
innuebat, de quorum iniusta nece mut. Phoc. p. 758- We.ss. 

307. 78. "HyovTO xijv inl duvihio'^ Instauravi elegantissi- 
mam dictionem , optimo cuique probatam. Herodotus L. I. 109. 
wg ol nantdod,] to nuid/ov y.ty.oafuuuvov T/^v tni ^uvaxo,. lo- 
sephus Antiq. L. XV. 7. 4- BlaQmfifiV f^^^ oiv ovxcog r,ytxo xr^v 

inl d-(f.vdx(o etc. Wess. > 'n > ' 

308 84. Ilonovg r,ytv tig inlaxaaiv — y.ai ffoijov. (laxu- 
xov etc.] Erade punctum, quod est post (/o/i?ov et bi post aaxa- 
xov. Rhod. Nisi quid desit post xng xvyr^g ovarjg, quod paruiu 
abest, quin valde suspiccr, sequendus erit Rhodoma.inus 1 oterat 
nutem sine crimine abcsse diuv(,iug vocabulum, Basil. ^xdoaa ne- 
glcctum, ut in his Polybianis L. X. 37. t/g imaxuaiv y/«y£ tov 
n/mUov x6 ycrr6fuv(,v , l e. res ea Pfl^i^f"^"^^ ''f ''''!' fi 
Et dnavxav aiv imaxdati apudAppiau. L. IV.BclliCivil. p. 1002- 
Nec damno tamen. Wess. ^ ^ ^ , ^ 

308. 93. "En(,lriTia(f.v ara(foi navxtg tx x(ov tjjc; ^ltx. 
opwi'] l)e Phocioiic Dio Chrysostomus Or. LXXUI. p. 031. orx 
i^Ltatv aiu,ig (Athenicnsibus) dnoxrtTvai /(ovov , oJJ. o.^t 
,".oo.' t/ua(a' iv xfi 'Jxxiyfi, aU' vntQ ro.c oyo.,- .;.A« - '• 
Co.Iscntiunt Plutarchus et Ncpos extrema Phoc.on.s vira. (l.iac 
guidem proditovibus, cuiusmodi crimine Phocio.i ct am.ci conr.- 
deruut, Athenis pcrpctua crat poena. Vidc S. Petiti Con..ipnt. L. L. 



2G4 ANNOTATIONKS 

Attic. L. VIII. Tit. IV, p. C72. uuaeque ibi a lue aJscrinta le"-un-. 
tur. Wi:3.s. ^ "^ , 

308. 97. UaQ "Amyovov XajScov vavg {.laxQag etc.] Vide 
superiiis cap. 54. Wess. 

308. J9. 0'i hvyxavov ^iev Ta Kaoa. ffpovovvtfg] Fuissc 
\iuto iivy/avov-ya() roi Ta KaanurdQov (fQovovvrtg. Huc certe 
ducuiit schedao reteres, cjuarum diervy/avov nan probo. V/ess. 

308^^25. 'rovg di ^alaf^uviovg etc. avvtylHae'] Ex Plut. 
Phoc. {). 7 56. D. coiiaciiis, Salaniinios ante Cassandri in Atticam 
a Ivetituii!, Kicanori, cius amico, faclum vehementer voluisse. Mu- 
ta^o proitide animo ad Poiysperchontis partes sese adiunxcrant. 
Hebet (luae huc pcrtinere putes, Poljaen. L. iV. ] 1. 2., sed se- 
rius e;j cantigeriant. Wessj. 

^308. 32. TijV lniOi]ao[.ilvijv To'ignolioQy.ovai\l\\.^cii\i^e.x 
libri stji miirgini adsv-ripserat rs/j' eniyevi^oofievijv' quod cur vul- 
gato pnipponi dcbeat,' nondum perspi«io. Wess. 
' 309. i-1. T/]v l/. %7^g wi^xovotdag na^Q)]alav antlapjov'] 
Fiduciam iibertatemque, quae illis esse solet, qui suis leo-jbus 
utuntur. Tyyj' ^'j^ 'coTg xoivoig na()Q)jaiav parili modo' dixit L. ill. 
a3. W^Ess.^ , ,' ^ , -r^Siia-." 

309. 54. Evd-vg ovv^ Torg /cev etc.] Odg pev legc pro ro^vg 
fu'v. vel muta sequens or? dt in Tovg dt. Rhod. Non opus est. 
Infra cap. 72- y.kl rag fitv — wv dt. Et L. XIX. 64. y.u} rtov 
ulliov Tovg fitv ntOHv fia/ofitvovg , ovg di l^ojyQi^dTpai. Plura 
alias dedi. Mox nQog rag vni]otai'ag rolg i-Qyoig posuit loco nQog 
10 vnrjQtTtiv ToigtQyoig.1 substantivo casum sui verbi regente, ut 
saepe. Noster L. XVI. 21. aiu di rrjv tU„]d-iiav roig livCavTioig 
rQenofitvfoV quod est ini deTovg ^of^d-ovvrag etc. Wess. 

^ • ^309. 67. A'a/ Ti)v rov aiofiarog bQ^fii]v~\ Non coniigo i-Jyv- 
OQfii]v nec tamcn contemtui foret, si ti]v rov aoifiuTog Qomijv 
kgeretur. StatJm de^ iis.Iem beluis cap. 71. u/Q^arovg enoii^aa 
rug To;5 omfKuog Qiofw.g. et ol t)' eXtfpavreg rf] Qeofitj jiQoanU 
JiTovTtg ctc. Confer tanien Africanum Cestor. cap. 24. p. 298. 
Wess. 

oOd. 78. Kal rug arriQiyiug tfinQ-^aag] Basilcae vulgave- 
runt rag re Qi]nag, qua voce plerique Lexicographorum Graeci. 
serajcrsis copias locnplcturuiit. ^F/^nui, inquiunt, tigella, sudsim* 
ctwrMuiifultu,i-isijiie avcommod/tta, ut ^ublicae Caesavi: ad loci 
huais sententiam non raale ilii fjuidcm , qnamquam vox ipsa nihili 
est, in%n;i prorsus, quae post haec locum tueatur. PauUo meiius 
scripti i;i,ri, nec sine labe tamcn. Verum est, quod Ill.Scaliger orae 
Kui li:,i-i ailcvit, arr^oiyyug. Hesychius, :Sx,]Qtyyeg, eQeiafiura. 
Itii vcro xQc:M\t siwltcas sive coiumellas, quarum fultura muros 
turre.s',;uc, acti.s cuniculis, tantisper sustinebant, donec tigillis in- 
cen.sis jri ruinam praecipites abircnt. ^lrr^oiyfiaTu , eQeiafiara, 
HTvXniiw.ra et vnoaTvXiiifiaxi/, aiiis dicuntur. Folybius L. V. 4. 



IN LIB. XVI H. CAP. C8. — 72. 265: 

tftSa7i(ov 7TVO roTg iosh/^iaai, 6f.inv iiav ro ^teGrvXcofiti'ov y.ari- 
^u)^£ ttT/og. Et cap, 100. moenia vm')Ov'£,av xul disarvlioarivi 
T(ov de ir)eiafi('/.r(ov ov dvvafitr(ov vjiofftoaiv ro fjdoog etc. iSiif*; 
fodiendi modum declarat Apollodonis Poliorcet. p. 17. interquB 
alia ro rtTyog arvXtofiaaiv iQfidiad-co^ ait, TtvxvoTg fiuXXov y.a\ 
XtnroTg. Tuni y.al ovr(o y.uray.ulvnov r(ov vnoarvX(Oft(j.r(ov.) xa- 
TumaHrai okov ro rHyog etc. Adde Fl. Vegetium L. IV. 24J 
Wess, 

310. 6. zl(j.ftiSog ijyovfilvov etc. ] Notum est Damidls in 
Alcxandrum, ut deus haberetur, imperantem dictum, avy/joQov-^ 
f.itvl^Xi'.i(ji,vdQ(o^ iuv d^ilrj, x)-t6g x(iXtTo&ui^ exPlut. Apophthegm. 
liucon. p. 219. E., sed alius is ac domo Spartanus fiiit. Wess. 
.■ " /310. 12. QvQag yCiQ fityakug Jtkiiovug rXoig et seqq.] Non 
erit absurdum attentius consideranti Reg. pr. n/.tiaroig, nec tale 
tamcn, ut vulgatum scde cvertere possit. Statim haec tabulata 5"i;- 
^ag yuruy.tytvrQ(Ofitvag vocat, alii aavidag ytvrQ(orag., quod acu- 
tissimis clavis essent coniixa. Vid. Is. Casaubon. ad Aeneam p. 1 806-; 
ed. Gronov. ct lust. Lipsium Poliorcet. L. V. 3. Nonnunquam et 
tribuli spargebantur, ut ingruentium beluarum pedes et plantas 
transfoderent. TQtjioXoi /uXy.tvovrai aidtjQoi^ o^iTg., tdQuToi^ na- 
^tTg, 01 y.uTu rrjv noQtiuv twv d-r^Qi'(ov t(ov ntXui^ofitviov Qtnrovv- 
lui Africanus Cestor. cap. 24. p. 298. Wess. . i 

310. 34. T7)v 6iu r(ov qiX(ov iniarQO(fi]v inoiovvro'^ De 
verborum structura mitto dicere: frequens illa scriptori est nostro. 
Vid. adL. V. 8. Evenitelephantis, quod sparsisperopportunosaditus 
tribulis, cum irruunt, assolet. /jinkovv di ix rovrov nliovty.rrj" 
f.ia, rj yuQ (Aly/jaug (elephus) uvaiQtT rovg euvrov , naouftv&ov-' 
{.tevog uvlurov rijv dXyijd/jva^ ■)] "aruaOui fi^ dvvi^&elg Tiaaovdl 
Tiinreiy ibid. Africanus scribit. Wess. 

311. 49. nQoaXal'jtaOui de y.uWiQQK^uTov'] Confcr huius 
libri cap. 52. et Kiuv(7)v noktv ne muta, Tijana enim longios ab. 
Arrhidaei praefectura aberant, Cappadociae contributa. t'ms, quam 
Prusiadem deinde adpellarunt, Phrygiae, quae Arrhidaeo parebat, 
erat contermina. Vid. ad Hieroclis Synecdem. p. 692. Wkss. 

311. 60. ^Evixu KltTrog^ Meminit victoriae Poljacnus 
L. IV. 6. 8. Clitus autcm ea animi fuit insolentia, ut, paucis iu* 
imicorum navibus dcpressis, Neptunus dici ac tridentcm gestare 
sustinuerit, refercnte Plut. Or. II. de Fort. Alexand. p. 338. A. 
Neque enim alius is esse videtur, Wess, 

311. 63. 'Elurrovg Leid. Cett. iXurro). Vid. ad L. L 92: 
Wjess. 

311. 72. Tuvruig fiev /iiepll^ia^Cev e?g t^ ntouv] Hoc adsci- 
scere ex Rfg. pr, ct Leid. placuit, orationis serie postulante. Ccte- 
ra, quae ab iisdcni mutantur, librariorum inconsiderantiae deben- 
tur. In rei vero gestae ordiae nihil admodum disseutit Polyaenus 
ibid.. Wess. 



266 ANNUTATIO^ES 

311. 81. *Ev roaovTco Smvrr/ovog'] Hunc in modumL. IV. 
55. iv TooovTM de Tov f.iev 'lurrovu — do'§ui. Et L. XIV. 83. sae- 
peque alias. Quid subintelligatur , operose disquirere in re expe- 
dita supervacaneum erit. Mox ne^idv potius censui ol> twv vnuoni- 
crujv Tovg uXxifUOTUTOvg Polyaeni et sermonis indolem. Wess. 

311. 89. Kul Tug /Liti' ToTg if.t^6loig TvnrovTeg uvf^jQT^rrov] 
Quod felici coniectura adsecutus erat III. Scaliger, id auctoribus 
schedis correxi: namque nihili est A^ulgatum urePjQinTov, et ama~ 
nuensium lapsu, qui et ex uvuQQriTTovTMV L. XVII. 58. in Ileg. 1. 
progenuerat uvuQQinTovvrcov^ natum. Diodorus L. XIV. 72. ui d^ 
jiXiiooiv ef.ij3oXuTg uvu^qi]TT0VGui rag ovyyeyoi.i(ficofievug oavidug 
siniili in re. Wess. 

312. 8. KuTetXi]/ii/iievr^v uSiy.cog vnb IlTolii.iaiov^ Vide, 
quae scripta sunt huius libri cap. 43. Wess. 

312. 15. Kut y.uTu rrjv Bu(3v7.o)viuv imd-euevov etc."] 
Tataetsi non inconmodam dent sententiam , quae in Reg. pr. le- 
guntur, cur tamen vulgato praeferantur , caussa non est gravis. 
jPericuIum vero, in quod Eumenes circa Babylonium agrum soller- 
tia Seleuci incurrit, uberius, sed ad Tigrim amnem, describitur 
sequentis libri cap. 13. Wess. 

Jdid. ^elevy.ov^ ylevy.ov Vat. simile vitium apud Hesychium 
in jlenTuXeov. Confer Suidam Voc. "OoyeiJovug. Wess. 

312. 25. '^lnneig di yiXiovg )ialrQiu}iooiovg~\ lu dubio ani- 
inus est, hoccine mordicus retineat, an dissidentium Codd. sequa- 
tur auctoritatem. Tacent scriptorum alii, omniaque integra decer- 
nenti relinquunt. Wess. 

312. 41. 'i2? de uveS-ecoQrjd-rj ro ov/icfeQov] Sic L. XIL 
Ih. avud[ecoQovfievog de y.u) fter uyQi[jeiug 6c«rc/.^o/a»'o?. Et L. 11. 
5. S. Lucas de PauIIo A. A. XVII. 23. dieQy6f.ievog xal avud-eco- 
Qcxjv T« Oiftaaf.iuTu. pro quo Clemens Alexandrinus Stromat. I. p. 
372. y.ut lOTOOoJv ru oejSuofiuru., sed glossam pro vero amplexus. 
Hinc urad-eioQrjOig pro diligente rei consideratione apud Suidani, 
sive Diodorum potius, cuius verba, quod monere neglexi, Gram- 
maticus exscripsit e L. XIII. 35. Wess. 

313. 50. Idno rifii']oecov uxqi fnvwv (Tfxa] Vide superius cap. 
18. Antipater, cum post Lamiacum bellum Atticam rem publicam 
ordinaret, omnibus, quorum census drachmarum duo millia exce- 
deret, ad honores aditum patefecerat, aliis, qui infra eum censum 
erant, exclusis. Filius, quod multis ea res gravis esset, mutavit, 
illis etiam rei publicae administratione permissa, quorum bona X 
minas sive drachmas mille aequabant. Vid. CI. Bonamici Dissert. 
T. XI. Conment. Acad. Inscript. p. 256. Wess. 

313. 53. OvTog de nuQuXulicov ttjv en/fitXnuv etc.] Vide- 
tur Demetrius statim atque Athenis a Cassandro fuit inpositus, ci- 
vium censum egisse, quo liqueret quinam honoribus fungi pos- 
sent. Meminit eius Ctesicles apud Athen. L. VI. p. 272. C., ubi 



IN LIB. XVlll. CAP. 72. — 75. 2G7 

nunc pravc r>7 ^eyuTrj riQog TaTg fxaTov ^OXvftnuiSt pro Tjj ntV' 
Tiy.aidixuTi]. Scio virum magiiuni cxvi Olynipiadem maluisse. 
Sed rci series vix patitur, ut ultra finem Oiynip. cxv. recensus 
iste populi proferatur. Accessit ad renipublicam Atticain Demetrius 
anno tertio Olymp. cxv. Opus statim fuit tali censu, ut Cassandri 
constitutio valeret. Sed hoc leve est. Ab isto vero annoDemetrius 
per decennii spjitium Athenas Atticas suinma cura et prudentiaad- 
ministravit , magnaque in laude apud cives fuit-versatus, ut prac- 
ter Diodorum L. XX. 4G. testificatiir Diogenes Laert. L. V. 75. 
Videtur quidem Plut. Demetr. p. 893. C. Phalerei Demetrii poten- 
tiam annis XV. circumscrihere, qui a bello Lamiaco ct clade prope 
Crannonem dcnuxerint ad restitutam Atlicniensibas aDemetrioPo- 
liorcetc uvTovoi.iiav, Sed non sunt districte accipienda, quae ibi 
produntur. Toto eo spatio viguit Athenis paucorum dominatus, 
valuit etiam gratia et auctoritate Demetrius; verum ita, ut primo 
quinqucnnio eius potentiae collegas haheret Phocioncm pluresque 
alios. Quibus civium quodam furore sublatis, solus deinceps reipu- 
blicae curam in decem annos gcssit. Habet III, Scaliger ad Euscb. 
ann. Moccix. quae hinc in viam reduci poterunt. Wess. 

313. 57. ToTq ano Tijg viy.rig uy.^ooToXioig'] Rostris e.v vi- 
ctoria relatis Interpres, non satis ex vero. L^y.QoaToXia in summdi. 
navium prora erant, quibus titulus, sive index^ qui nomcn navis 
continehat, inscriptus erat. Supra rostra erat aroXoc, cuius suni- 
ma pars uy.QoaToliov. Vide CI. Salmasium in Solin. p. 403. et lo. 
Scheifer. de Milit, Nav. L, II. 6. p. 157. Id vero in more habe- 
bant, ut victis navibus tw ux^oaToXia detraherent, iisque suas in 
victoriae argumentum ornarent. Exempla, si A-elis,reperies L. XX. 
53. et cap. 88. Porro quae Nicanorls niortem spectant, et frau- 
dem, qua a Cassandro circuiuvcntus periit, ea copiosius descripsit 
Polyaen. L. IV, 11. 1, Wess, 

313. 6G. TTjg '^VTinuTQOV aviiijiia/Jug^ Legi debet tjJ? 
KuaadvdQOV , ut bene vidit Ilhodomannus. Nam Antipater intec 
vivos agere dudum desierat. Wess, 

313. 73. TtiV l^tftlov avTOv neQiYQarpo^iev] Sustuli labem, 
qua hoc verhum adspcrscrunt librarii sacpissime. Vid. not. ia L. 
L 41. p. 51. Wess, 



268 ANNOTATIONES 






,q.iA N..N..i.O. T.A TI O N E S ' /. 



"v^ , - I N 



LIBRUTVf UNDEVIGESIMUM. 



314. 6. ^OXv/iniaSog /iiiTa tov naidog y.d&oSogJ ^OXv/i- 
mudog yudoi)og Rcg. 1. Vide L. XIX. II. Wf.ss. 

314. 13. Kui IIoAtfiMi'} Sic quoque L. XIX. 14. ubi 
vide. We&s. 

314. '20. ^Ev IlaQUTuy.oigl Rectius ev IIuQuiTuy.otg aut 
JIuQuiTuy.uig. Vid. lib. seq. cap. 34. Wess. 

315. 42. TLul.lriVrig] Optime Leid. Sic Thraciae peninsulai 
in qua Cassandrea, dicebatur. Gonfer- L. XIX. 52. Wess. • » 

315. 75. ^TQUTiiyov xai Jfluy.edut/iovog] ^crihe lic ytuy.iS'. 
ob L. XIX. 70. Wess. ■ - 

315. 77. Kui eiQ^viy.cog «C/^ov] Omnia alia ibid. cap. 71. 
de Acrotato produntur. Oportuerat ergo TVQuvviy.idg , ut bene 
Rhodonuamus. Wess. 

. 315. 81. KoXXuTivo)v an6aTuaig~\ KuXXuvTiuvaJv. RhoDw 
Verum est /{"«XPiar/arcwj'. Vid. ibid. cap. 73. Wess. 

316. 13. ^Eti de KevTOQinivfov'} Hoc solum legitimum, do- 
•cnte Phil. Cluverio Sicil, Ant. L. II. Q. AVess. 

317. 13. Kui Tag eni^v/.iiug e/eiv UTeQ/iuTiaTovg] Oratio- 
nis series hoc verum praestat, non item Grammaticorum explica- 
tiones. Hesychium audi, ^^^TeQ/iiuTiGTog , uf^ej^uiog., aS-e/ieXiM'- 
Tog. ^ ATtQ/ioveg.) uqiotqi. Quae ipso sermonis usu, quin iugulen'- 
tur, nou dubium e.st ^cTihe^y^TeQ/ioveg, uoQiOTOt et bene qui- 
dem istud habcbit congruetque Scholiastae Enripidis Hecub. v. 
925. Prius expediri non potest, nisi quadam inprudentia pro 
uveQ/iuTioT(o posifcum agnoscas. Illi enim glossae adscriptae con- 
veniunt, ut uvcQ/iurtoTu y.ui uy.vfieQrrjTu nXoTu Philon. lud. de 
Insid. Potior. a Dcter. structis p. 181. D. et (xveQ/iuTiGTU y.ui 
aviSQVTU ij&ri eiusdem de Fortitud. p. 742. C. ostendunt. Suidam 
simili scholio deceptum in ordiuem coegit L. Kusfcerus. Wess. 

317. 15. Tov leyo/icvov — e^ooTouyio/wv^ Vid. L. XI. 
87. et Sebcrum ad PoUuc. L. VIII. 19. Wkss. 



£ > 



IN LIB. XIX. CAP. 1,2. 2S9 

317. 23. Eig de tvquvvovI In Diogen. Lacrtii L. I. 50. 
eig di f.LOvu.Q/r>v legitur, levi differentia, fiuamquam Nostri scxl^ 
ptura paullo signilicantior. Wess. , 

.317. 20. JMa^aaxa dt — tt6q] ti]V 2ii(i)Jav] Siciliam hac 
ex caussa «M//7ce/rt tyj-annorum vocrj Isidorus Origin. L. XIV. 6. 
Tulit enifn illa quondam insula fnultos et crudeles tyrannos^ quae 
Ciceronis verba L. V. Verr. c. 5G., nec temere ullus terrae tractus 
rcperitur, qui atrocissLniorum tjiannoruin numero Siciliam supe- 
ret. Wess. 

318. 00. "ZTrj/ civvu.yfrcai oxTuy.oafu f$;/xovr« f$] Haec vi-' 
tio csse foedata, Bongarsius pertendit ad lustini L. XXH. 5. 
Caussam id statuendi reperisse silji visus est iu scquenti aucioris 
L. XX. 2., ubi a Troia capta ad Agathoclis irt Africam expeditio- 
nem numerantur anni dccclxxxhi.; quam quidem expeditionem 
cum tjrannus ingressus sit anno dciuiiiationis AIi., legcndum csse 
i-niHy.oviati. Addit,tiisi superior nuinerus (libri videIicetXX.2.). 
emendandus videatur^ ut legamus tTiTaxoouov pro oxtuxooiojv. 
Et hoG verius. Male utrumque. In mendo sunt verba lib. seq. 
cap. 2. scriptumque ab auctorc fuit, sicuti, cum eo devenerimus, 
dicetur uberius, tqktI nlito) TCuv oy.Tay.oaicov i/jdoiiTjyovTa. Quod 
cum non animadverteretur, virum doctissimum in fraudem induit. 
Nam, quae hoc loco perscribuntur, ipsa labis suspicionc libera 
sunt. A Troia capta ad Heraclidarum in Peloponnesum redituni 
anni abierunt ixxx. Inde ad primam Olympiadem cccxxvill, ceu 
proditum a Diodoro est L. I. 5. Adde in cumulum solidas 01 jm- 
piades cxiv, praetereaque tres annos, et ratio constabit. Wess. 

318- 00. Muviov QovXjjiov} Reducito ex annalibus Capi- 
tolinis IMuQy.ov Woahov. Rhod. M. Fulvium collegam addidit 
L. riautio ex Cassiodoro in Fastis Cuspinianiis, apertissime Dio- 
dori scripturae favente, Sed aliter Cassiodori meliores libri. Ita- 
quc non repugno. Confer LiA^ium L. IX. 20. et Pighium ad ann. 
ccccxxxv. Wess. 

318. 72. Ev QiQ/:ioig TTjg 2iy.eliag2 Urhis originem vide 
L. Xlli. 79. Wess. 

318. 79. 'Kgtneae /Q^o/^iogl Frequens de oraculorum re- 
sponsis esse solet. Vid. not. in L. iV. 42- Lucianus Alexand. c. 
24. y.ul }'«() uv y.ul ovTog t^eneaev o XQrja/iog. Wess. 

319. 5. Ilev 7]g d' olv, edldaie Tov^Ayad-oy.Xtuetc.'] Pa- 
trcm Agathoclis, ipsumque t^^^rannum prima iuventute Hgulinam 
exercuisse, inter scriptores convenit Polybium L. XII. G. Plut. 
Apophiheg. p. 170. E., etde suiLaud. p. 544., lustin. L.XXII. |., 
Athen. L. XI. p. 400. A. atque alios. Dc aetate, quam agens Syra- 
cusas conmigravit una cum patre, nontroversa res. Noster septen- 
nem eo descendisse significat: at Polybius ferme xviu annos na- 
tum: quod vero est similius. Decessit Agathocles anno Olymp. 
cxxil. 4., aetatis LXXli., postquam anuos xxviii principatum ad- 



270 ANNOTATIONES 

niinlstrafjset, nti docetur L. XXII. Eclog. xii. Natus ergo est ctrca 
. inittum Olymp. CV. lam Timolcon sub principium Olymp. cx Si- 
culis Graccisque ad Syracusanae civitatis ius aditum dedit, quo 
tempore annis xviii pauilo maior erat Agathocles. Proinde inxat- 
rovc. (5' ovTog uvrov de aetate, qua a patre agnitus est, accipi 
dumtaxat debet. Wess. 

319. 7. 'Em T(Tj KQrj(.uao(f\ Plutarchus in Timol. (p. 248. D.) 
confirmat eam quae in textu est lectionem. Steph. KQiitiaGiTi'^ 
KQif^iTjaov notdfiov vocat Plutarchus, KQifitaoov rectius Lyco- 
j)hron V. 961. et eius coumentator Tzetzes, pluresque alii. Vid. 
Ph. Cluver. Sicil. Antiq. L. II. p. 267. et Holsten. ad Stepli. in 
KQiftiaa. Wess. 

319. 18. /lafiu.g yaQ rig rtTjv tvSoicov^ Meminit hominis 
lustinus L. XXII. 1., sed Damasconem ,, cuius uxorem adulterio 
cognitam post viri mortem in matrimonium receperit Agathocles, 
vocitans. Wf.ss. 

319. 26. ^Ev ruig iionXaaiaig (ptQtivl OoQtTv Reg. 1 . Mallem 
f^onXioiatg^ ut saepe ante, dedisset. Wess. 

320. 41. JltQl wv ru y.ura fitQog etc.'\ Rerum Sicularura 
libro superiore proximo ne minima quidem fit mentio. Ideo paren- 
thesis haec tota alicui removenda videatur. Atqui haec ipsa non 
minimam nobis suspicionem movet, vel antecessisse hunc librum 
alium, quo res Siculorum fuerit complexus; vel easdem commode 
alicubi fuisse intertextas, maxime cum bis exiguo intervallo ea- 
dcm uvaftvriaig repetatur. Et haec forte causa est, quod biennii 

~ etiam magistratus desiderantur. Rhod. Tractaverat res Sicuias 
superiore libro , et ea quidem parte , quam omnibus in libris de- 
fectam ostendimus L. XVIII. 44. Wess. 

320. 50. 01 fitv thqI ^cooioTQarov tSvvuoTivaav rrignuTQ^ 
Nihil refert ^iootqutov Icgas an ^cooioTQurov' hoc plenum , il- 
lud contractum est. Quid? Polyaenus ^cooiotqutov itidem adpel- 
lat, et qua via, expulso Agathocle^ domiuatum Syracusis occu- 
parit, docet L. V. 37. Wess. 

320. 58. Kal nuQu/joloig fy/jiQcov nQ(/.'§fGtv] Hoc melius. 
SupraL.XV. 3 1. xal nuQu[SoXoig nQ(j.'S,toi XQcofitvog. Et L. XX. 3. 
tntrtltouro nQu'§iv nuQufjoXcoruTip'. Wess. 

320. 67. Kfy.otv(jovi]y.6r(ov rT]g rojv tE.ay..'] Explevi oratio- 
nem, articulis destitutam, ut leniore tractu pergeret. Wess. 

320. 88. IIuQriyyfilf y.ul rotg auXniyxruTg] Locus, si quae 
necessitas urgeret, auXntaruTg esse posset, uti apud Lucjan. Ver. 
Hist. L. 1. 17. Sed ea quidem nulla est. Vide not. in L. III. 37. 
Wess. 

321. 95. Tov (A.tv tri Sicoy.itv untonjauv] Putarem rov 
ftiv tnidicjoxtiv fuisse olim, idque vulgato esse elegantius, nisi 
auctor hoc dicendi genus alias probarct. Vid. mox c.ip. 9. W^Ess. 



IN niB. XIX. CAP. 2. — 7. 271 

321. 4. 'Ay.inTQQiSov rov KoQivdiov'^ Fortassc in conti- 
nuis illis turbis cuni Syracusani cx metropoli sua , ut olim Timo- 
leontem , arcessiverant. Wess. 

321. IG. ^jivoSla Tov trtQov f.ifQovg ttv etc. ] Tov It/- 
Qov fitQovg reiectanca. Rhod. ^y^rodia ttjV oSoinoQiav inoirj^ 
oaro] Si legeris distracta voce cum Regio pr. uvw dia rov trtQov 
fitQovg ferri utcunquc roces istae possent. Sustuli tamen Codd. 
imperio. \4vodia yQi]oaGd-ai Phiioni dicuntur, qui per asperum 
ac difticile iter progrediuntur lib. de Tcmulent. p. 247. B. et L. 
I. A it. Mos. p. 628- Straboni dia oqojv^ y.v.i avoduov y.al y.vy.Xo- 
noQiiug L. XI. p. 795. C. et L. X\L p. 1127. A. Wess. 

321. 26. JlaQa/d-fig tig ro rijg ^/j/iirjTQog ttQov] Egregie 
liis usus est lo. Fr. Gronovius Obs. L. IV. 4. , ut in lustino L. 
XXII. 2. legi oportere teneret: Tu7n Hamilcari (Agathocles) ex- 
positis ignifms Cereris tactisque , in obsequia Poenorum iurat. 
Sic enim olim mos ferebat, ut in templis atquc ad aras y.ad^ Xtnotv 
iurarent. Vide virum doctissimum ad Appian. Hispan. p. 431. 
Wess. 

321. 36. JVftru Ttjv oXiyaQ/iav v(frjYrj/.itvov rrjg noXtiog'^ 
Lege y.aru. Nequc enim sexcenti isti , restituto populari imperio, 
Syracusis praeerant. Fuerant, cum paucorum dominatus valerct, 
praecipua potestate instructi, qua,. reipublicae mutata forma, ex- 
ciderant. Nihil clarius. AVe.ss. 

322. 47. 7 01? T£ ty. 3IoQyavrivr]g'\ Vid. L. XL 78. et 
XIV. 78. V^identur autem Morgantini tanto cupidiusad Agathoclem 
sese adiunxisse, quod eum sibi praetorem et ducem antea inpo- 
suerant ipsi apud lustin. L. XXII. 2. Mox doctissimus Interpres 
y.al Tov? avTO) nQOTiQov avfinoQtvO-tvrug nQog KuQ/rjdoviovg 
vertit, cum illis^ qui adversus Carthaginienses operam ei prius 
navaverant: haud scio an male. Ex lustino quidem certe constat, 
Agathoclem ad Carthaginienses, cum patria exsul aberat, sese ad- 
plicuisse. Wess. 

322. 62. Etg To TifioXtovriovl Nepos Cornel. Timol. cap. 
ult. Timoleonteum ^ et Plut. cxtrema vita Timol. Tii.io).tovTtiov 
vocant: cum Nostro facit Poljaenus, estque discrimen perleve et 
in veterum scriptis frequens. Sylburgium vide ad Pausan. L. II. 
p. 171. Wess. 

322. 63. Tovg ninlTItiaaQ/ov ya\ ^tylia etc. "] Inmanem 
lianc perfidiam et crudelitatem attigit etiam Polyaenus L. V. 3. 8., 
sed TiouQ/ov yu\ z/ioy.Xiu praecipuos ex illis sexcentis, et ve- 
rius, me iudice, adpellans. In reliquis non usque quaque consen- 
tit, ut nec lustinus L. XX. II. 2. Wess. 

322. 79. 01 fiiv yuQ /uQiioruroi tG)v noXtrMv'] Nam gra- 
tiosissimi civium Interpres. Tu vide not. in L. XI. 88. Wess. 

322. 99. Tag iSiag tvnoQiag inavoQd^dtaaod-ai] Inio ano- 
Qiag inuvoQdiooaaiiai. Steph. Adstipulor Stephano. Statim «t'_ 



272 ANNOTATIONES 

Xiiovg OvQag vocat, quae ipso aedium in vcstiI)ulo erant. Philo 
lu«l. Je Congrcs. Quaer.-Evuu. Causs. p. 425. wgthq yao ev [itv 
oiy.io.ig ylYylETOI TigoxeivTui y.XicjiadioT, Iv dt TioXeat xa nQoa-' 
GViiat di' u)V tlaio fjadiCeiv IvcnTiv. Harpocratiori. AvlHog, rj 
«710 TrjC oi^ov TfooWi] dvQa Tfjg oly.luQ. Ubi Valcsium vide, et ad 
Euseb. L. IV. Vit. Constant. c. 7. atque ad Evagrium H. Eccles, 
L. IV. 1. Wf.ss. 

323. 22. IlQog rovg ^ Ay.QuyuvTivovg'] Consule c. 70- in- 
ferius. Wess. 

323. 32. Ka\ avv)]Oi] xoTg ovyyQutftvai TQuyrodur.v^ z/ci- 
voTiuS^ciuv ., ut Suidas explicat, sive tragicani et cum imliguKtione 
coniunctam descriptionem. Vide Sevcrianum Or. vi. dc Mundi Creat. 
T. VI. p. 4i)9. B, operum lo. Clirjsostomi. \N'l3S. 

32.3. 39. ^Etiquttov y:a.d^ avTOvg^ Ultinias voces in Latinis 
neglexcrat Intcrpres. Solos seorsimque agentes cxprimunt, utalias 
dictum est. Conf. Cl. Lamb. Bos Animadv. c. 4. Wess. 

32-3- 45. AcivoxQUTip' /.liv uqrjy.e] FuitDinocrates exsulum 
deiride dux, multumque negotii tyranno faccssivit, quamquam et 
ipse praevaricator ac tyrannidis cupidus. Vide infra c. 1 04. et L. 
XX. 80. Ad eum referunt numum Syracusanum, zllilNO. in- 
scripttim, L. Begerus Thes. Brand, T. I. p. 298. ct Sig. Haver- 
campus in Parutae Num. p. 1050., coniectura nou admodum 
certa. Wess. 

323. 55. Tb fiev /lufivdiov eavxov TieQieanuae'] Non mul- 
tum dissimile Gelonis, sed viri melioris, institutum descripsit 
auctor L. XI. 2C. Wess. 

324. 70. OvTog f.iev e/etQ0T0v/]d-7i'] Ferri utcunque vulga- 
tum potcst: praeoptarem tamen , mei si res esset arbitrii, ovTtog 
fiev. VtEss. 

324. 75. Ti)v e/OQuv elg y.evov — evdely.vvad-ai'] Frustra 
iiulloque profectu. S. PauHus Epist. ad Philipp. II. IG. ovy. eig 
y.evov edQU[.iov., ovSe eig y.evbv e/.OTilaaa. HeliodorusL. X. p. 502. 
ra V cy.e).(7>v de a7iQuy.Ta ayaiQovTcov y.ul eig y.evbv ueQovonovr- 
Tcov. quod posterius luctatorum et pugilum cst, cum verl^erant 
ictibus auras, aut, ut Seneca loquitur Quaest. Nat. L. VII. 23., 
quum manus exercent et in ventum iactant brachia. Wess. 

321. 82. Kul TioXXovg fiev ev e Qy eT co v etc^ Firmat Pol y- 
hius, Agataoclem refcrens constabilita tjrannide tiuvtiov 7jiiieQ('i- 
TUTOV doy.tiv yeyovevui xal nQuoTUTov Excerpt. p. 1383. Wess. 
324. 87. AneQ eicoOuai noieiv a/edbv unavTeg ol TVQav- 
ro<] Bene Claudianus de iv. Cos. Honor. v. 290. 
— — — sors ista tyrannis 
Convenit: invideant claris ., fortesque trucidentf 
Muniti gladiis vivant ., septique venenis. 
Ancipites habeant arces. — 
Confer lo. Stobaeum Tit. XLVli. Wess. 



IN LIB. XIX. CA1\ 8. - 11. 273 

324. 9.5. '^F(OftaToi — dumAtnovv TiQog Su/nv/rug^ De 
Samnitici belli durationc non admodum discordat lavius L. Vlll. 
23. Ferri etiam 2u.vviro.g ex Rcg. sec. potcrat, quoniam plerum- 
que ita gentem adpellant «77 o Ttov ^u.vvuov Gracci, docente ad 
Strabon. L. V. p. 383. viro magno, nisi Eustath. in Dionjsii 
Pcrieges. v. 37.5. ^a/nvizag Diodorum praeferre monuisset, et hi 
id libri loquerentur. Wess. 

324. 2. Kul TiQOGay. Ku.vvGiovg'] Non moveor auctoritate 
earum schedarum, quae KurovGiorg praeoptant. Vuigatum tuen- 
tur Graecorum plerique et Latini. Vid. Ph. Cluver. Ital. Ant. L. 
IV, p. 1221. De re ipsa sic Livius L. IX. 20. et ex Apulia Tliea- 
nenses Canusinique ^ populationil>us fessi, obsidiljus L. Plautio 
consuli dafis, in deditioneviveneru7it. Tum post pauca: El duae 
Romae additae trilius , Ufentina ac Falerina. Unde apertum 
cuivis erit, iure rescriptam esse ttiV 'Qcftvjivav, quo modo et Si- 
gonius citat ad eum Livii locum, legitimamque esse Oulegivuv, 
ut ibidem Sigonius ex suo codice. Wess. 

324. 6. IlQog /niv BQiTviovg dit7^vGavTo] Vide obiter de 
€0 bello loquentem cap. 4. huius libri, et de Menedemo L. XXI. 
Eclog. IV. ubi Crotoniatarum tyrannum fuisse factum indicatur. 
Wess. 

325. 30. TlQOGla^of-iiVog Alay.iSrjV Tov^HneiQtoTriv] Pyrrhi 
regis patrem , quem ^-^/axov Dexippus et Syncellus perperam ad- 
pellant, apud Pausan, L. I, 1 1. p. 27. et lustin. L. XIV. 5. Wess. 

325. 33. ^Ev Evtotg Trjg ]\Iuy.e6'ovtag'] De mendo cogitare 
noli. Meminit urbis in Dasseratarum iiuibus positae Ptolcmaeus 
L. III. 13. p. 93. Wess. 

325. 50. TIuQavof.ti]GaGa rovg etc.] Malim eig roi'?. Steph. 

325. 54. '!E$ tTrj xul /ntjvag TtTTUQu.g~\ lustinus ibid. sex 
annis post Alexandrum potitum fuisse regno ait. Scptem vero illi 
contribuunt Porphyrius et Dexippus, inchoatum , ut solent, pro 
absoluto numerantes. Porro inpotentis vetulae post reditum ex ex- 
silio atrocem vindictam et nefariam in cognatos crudelitateiu non 
praeteriit Pausanias L. I. 25. et L. VIII. 7. Nimirum 

— — — Regnabit sanguine multo, 
Ad regnum quisqtiis venit ah exsilio, 
vere dixit incertus auctor apud Sucton. Tiber. c. .59. Wess. 

326. 65. Tov /tev uvdQU neQtiOTtiltv] Interprctis o^«<!?«- 
vit generalius est. Moritura regina moricntis niariti corpus coiipo- 
suit, vestibusque involvit, ut fato functos solent. losephus Antiq. 
L. XIX. 4. 1. y.ul yuQ tov vexQov ntQitnXt^e rov Taiov .> y.tu 
uvu&t/Litvog eni y.Xirrig y.ul IlEFI^TEIviA^ ex tojv erde/o/tt- 
V(ov etc. Auctor ipsc Exccrpt. Vales. p. 282. uvuXeS,ug di ka tov 
0(6/iuTog 60TU y.ui (f tlav8^Q('jn(og lIEPI^TEIylA^ untaTttXe. 
Hacc dc verbo. Fuit Eurjdice, primitus Adea dicta, magni animi 
femina, Philippi ncptis, filia Amyntae et Cynnes sive Cvnanes, 

V<»i.. H. 18 ' 



274 ANNOTATIONES 

armonim non Inperita, iiti docent Arrian. inPhotilBIbliotli. p.220. 
et Polyaen. L. Vill. 60. Confer doctissimos viros loach. Kuhnium 
et lac. Perizon. ad Aeliani Var. Histor. L. XIII. 36- Wess. 

326. 72. KaTtaroti^JS de tov 'loXXov raqov] Aiunt hoc <le- 
mum tcmpore quorandam imiicio fuisse cognitum, venenatam po- 
tiouem Alexandro praebuisse lollam, proptereafjue in mortui iuve- 
nis reliijiiias Oijiupiadem saeviisse: "xrw (Vf tiei (^a morte Alexaii- 
dri) (faah' f.itjvva£a)(; yivbfiivijg rijv 'OXvfiJiiuda noXXovg fiiv 
a,vfXtTi>, iy.Qiil>ui de ra Xenfjuvu xov 'loXa redvrjy.oroc-, cog rovrm) 
To (fUQftay.ov eyyeuvjog Plut. in extrema Aiexandri vita. Wess. 

326. 86. 'Ev ruTg ovofiaCofievuig Kc/.qcov y.cofiaig] Diceres 
propter Carrhas fuisse, mora Abrahami et Crassi clade nobilitatas, 
nisi illae L. XIX. 91. extra Babyloniam, uti erant, locarentur. 
Wess, 

326. 91. Kad^ ov y.uiQov ?; dtvrtQa etc.] Vide L. XVIIL 
39. Wess. 

326. 99. IlQogl4vriytvriv] Sic Basileae vulgarunt, et me- 
lius: namque eum ad moduni vocabulum id Diodorus terminare 
adsuevit; neque praeter morem ille, de quoDemetrius neQi^^EQfitjv. 
sect. CLXXVII. Wess. 

327. 15. "'Eti yuQ — ntQl yi]V 7^1] Repono neQirjv. Steph. 
Libens viro doctissimo subscribo. Alioqui ex schedis ijOav di ra 
oy.ucfri ruvru rcov nuQ l4Xe'§uvdQov rectius fuerit, Wess. 

327. 27. ' Exivdvvtvoev — to orQar/medov vnb rijg nXri-- 
jiU]g etc. ] Nihil hinc demuto. Quae Codd. aliqui ofFerunt, modo 
leviter adiuves, sententiam dant minime malam, nec meliorem 
tamen. Liquet auteiu Eumenem iusidiis his ad Tigrin flumen fuisse 
circumventum: proinde secum ipse dissentit auctor, propter Eu- 
phrateni eas instructas memorans superioris libri cap, 73. Wess. 

327. 50. ^iu Tfjv Tot; o/rov ondviv \ Id miror vehementen 
In Susiana frumenti uberrinuis erat proventus, sacpeque terra cen- 
tesimam fruaem, non nunquam et ducentesiiuam reddebat. JloXv- 
oiTog ()' o.yuv (Susiane) coore ty.urovrut,/orv di' ofiuXov xul y.Qi- 
■d-i]i' yui nvQov ey.TQtfftiv eari d' ort y.ul diaxooiovrdyovv Strabo 
ait L. XV. p. 1063. C. Wess. 

327. 65. Ftvti IIuQ&vuTog. 0? OiXcorav ^10."] Haec sunt 
morbosa valde, Python genere Macedo domoque Eordensis fuit^ 
a Parthoruni genere alienissimus. Testem huic rei fero Arrianum 
y4vu(i. L. VI. 28. Deinde Philotas cui regioni praefuerit, tacetur 
absurde; quam tamen Parthiam fuisse ex sequentibus conlicias. 
Atqui eam provinciam sorte obtinuerat Philippus, quod praeter 
Arrianum in Photii Biblioth. p, 223. indicavit Diodorus L. XVIII. 
39. Ecquid ergo dubii superesse potest, dedisse auctorem orQctri]- 
yog — ouTQanttcov anaocTjv ytvctfitvog , (liiXcnnov fitv rbv IluQ- 
^vaiug nQovnuQ/ovra OTQcjcri]ybv untxrtivt. Scripti certe libri ex 
inagn.a parte hoc verum praestant. Wess. 



iN LIB. XIX. CAi». 11. — 10. 275 

* 

328. 71. Ka} f.ieyaXuiQ eni/SrjXaTg 7nQifia7Aof.itrov'\ Si f,ie- 
yulov ruTg tni/^oliug cx Rcg. pr. malueris, niliil reltictahor. 
Vulgatuiu non placct. Quae vero consequuntur, proba sunt. Vide 
Aelian. Hist. Var. L. XIV. 48. Wess. 

328. 78. ^ivi]9-Qoiy.oTMV e?g ro o.vro ] Nc move. Interpre- 
tes Alexandrini Neheni. IV. 8. gvvi]/^9}]Ouv unuvTeg enl to uuto. 
S. Lucas A. A. II. 1. ijOuv unuvTeg ofiodvf.iudov eni to avio' 
ubi diiigentissimi Raphelii ex Poljbio notas inspice. Wess. 

328. 84. ^uTQuneiuv d^ ei/ev Iti] nXeiova Tijg IleQotSog'] 
Revocavi ex Basil. et scriptis veriorem scripturam. Peucestae enini 
non maior tantum Persidis pars , sed universa parebat, ut L. 
XV^III. 39. traditum fuit: cuius quidem praefecturam cum ab 
Alexandro acceperit apud Arrian. Exp. Alex. L. VI. 28., iustum 
utique est Iti] nXeiova. Wess. 

328. 95. IIo)Jfi(ov d^ 6 Muy.eScoi''] Imo vero TXi]n6Xefiog. 
Hoc nomine Carmaniae praefectum omnes describunt. Vid. L. 
XVIIL 39. et XIX. 28. Arrian. Exp. L. VL 27. etc. Wess. 

328. 97. Kul ^ifivQTiog] Optime scripti Codd. Vitium, 
quod praefecti huius nonien saepe foedavit, non fugit viros eru- 
ditos lan. Gebhardum ad Nepot. Eumen. c. 4 3. et N. Blancarduni 
in Arrian. L. VI. p. 429. Wess. 

328. 6. 'Ey.de Tr,g^Iviir/.T]g Ev5 ufiog ^tc.l EZSi]fiog^^\nns 
libri cap.44. et Arrian.L. VI. 27. Scd hoc leve. Constat ex eodeni 
Arriano Eudamum in Indis ab Alexandro fuisse relictum, et Poro 
tanquam custodem adpositum. Wess. 

328. 1 1. UeLoi fiev nleiovg t(ov fivQuov etreliq.] Haccbona 
sifuerint, error est in superioribus numeris. Sedc ad calculos, ct 
pcditum ampliorem numerum, equitum paullo minorem repcries. 
Equidem sinc membranarum suffragio nihil tentare sustineo. Vide 
tamen inferius cap. 27. W^ess. 

329. 30. "I0TU.T0 yuQ — ax7]vr]] Vide not. in L. XVIII. 61. 
Wess. 

329. 34. ^vvTiys y.ud-^ ijfieQuv ovveSQiov] Adscripscrat III. 
Scaliger libri sui orae ovvijyeTO aut oi>vTj/.l^e^ quorum altcru- 
trum et ego mallem, vulgato quippe praestantius. Non rocte euim 
dixeris Eumenem in singulos dies eum consessum cocgissc. Id 
praesidis erat, quam dignitatem praefcctorum ceteri homini meo 
negabant. Wess. 

329. 39. 01 ftuoileTg GvveTeTu/eiouv SiSovai^ In hoc ac- 
quiesco. 2vveOTi]Guv Reg. 1. glossa est, alibique locoruiu sedem 
occupare conniodiorem potest. Conf. And. Douuaeum Praelect. in 
Demosthen. Or. dc Pac. p. 14. Wess, 

329. 59. ^'ATTulog y.(x} Ilole/Kov etc.'] Horum cladem et 
captivitatem L. XVliI. 45. persecutus fuit. Wess. 

329. 65. ^Eneiodv Tivug t(ov ti]Q. avTovg Xvout^ Perpe- 
ram omittitur pronomeu in Reg. schedis: nequc enim absentiam 

18 * 



270 ANNOTATIONES 

eius ferre potcst verbum 7.v(yai , quo <le crudite Sam. Clarke ad 
Iliad. ./, '2i). Wkss, 

330. 93. ITodg rf)vl.-4vTiyo7'OV yvvuTxci ^ToaTovty.ijv'^ Mc- 
jninit feniiiiae iu Denietrii, cuius niater erat, vita p. 8Si). D. P!u- 
tarcluis. iMux yal divrtQog diu ruvTrjg ly.nr^dr/oui; cuni uno comite 
optiiiic iufccrprcs: sic enim moris est. Aescliines Or. ile Leg. Fals., 
p. 52. di'yuiog iH avrog TiQeGjjevoag^ leguLis cum novern socH.h 
pvofcclus. l\'raprog tif^ei <le Abrahamo cuui lilio et duubus ver- 
nis ad sacriiicii locum pergcute Philo lud. dc Abrah. p. 374. A.- 
yivn(f.y(iuU)u.v de rptcov uvrov uvt ly.eivov nkiapuvreq Plut. So- 
crat. Daeuiou. p. 570. A. \4)X oydoov N(~)c, diy.(/.ionvv)]Q y.riQvyu^ 
iqivXui^e i. e. Noam cutn septein aliis in altei-a S. Petri Epist. 
cap. il. 5. Neque enim audieudi illi sunt, (jui oydoov y.TJQVxu con- 
nectuut iuprudeater. We.ss. 

330. d. 'En uQ/orrog — ^rifioy.Xetdovl Non aliter Diony- 
sius in Dinarch. p. 110. At stadii victorem Eusebius Demosthe- 
nem Laconem non sine erroris suspicione vocat. De Coss. anni 
huius Liviiis. L. IX. 20. Wrss. 

330, 18. '£2Q/i(.ij(7uv eni tov TtyQiv Trora/.wv'] Verius multo 
legeretur rov TIuoiriyQiv. Neque dubito, quin auctor ita scripse- 
rit, stulti vero librarii primam vocabuli partem amputarint. Mox 
^ zTjg oQetvrjg egregie Basil. exdoaig. W^ess. 

330. 19. 'H rTjg oQeivTjg e/jrui^l Fortasse ^. Rhod. 

330. 24. 0eQ('ificVog — enl orudiorg enTt/.y.ooiovg] Non 
repeto , quae dc hoc loco alias disputata fuerunt. Vide ad L. XVII. 
67. W^ESs. 

331. 28. TovTov de rov noru/iiov TiQo/^alofievoil Absur- 
dum est 7LQoX(/fto[.ievoi veterum quorundam librorum. Auctor suum 
tuetur L. XVII. 18. nQoli(/.XX6fievot ro Qetl}Qov rov nQoeiQrjf.it^. 
vov noTUfiov. Tum huius lib. cap. 25. nQo(jefiXrjf.ievot yuQ ufKfo- 
TtQoi noruftov rivu. kY\V\ nQofD.rfiuri QtidQov, aut nQo^olutg 
noTuftojV /Qtofievoi simili in re. W^ESS. 

331. 36. "Enl rip fU] rtTev/Jvui t?"^' arQareiag'] Repone 
arQUTJjyiug., et post ovve/joQrjoev interpunge. Rhod. 

331. 47. Kul oy.onug e/ovorjg vyj)jXug'\ Etsi ay.onij et 
ay.ontu saepe in scriptis peruiisccantur, pari tamen paene sunt po- 
testate, neque opus est, ubi nuilus niembranarum dissensus, ut sibi 
concedant. Vide accuratissimum T. Hemsterhusium in Luciaiii D. 
Marin. I. 1. Ceterum mos ille, qua in speculis collocati clamorc al- 
teralteri, secundus tertio, atque ita xuru diudo/qv significabant, si 
quid accidisset, per erat in Perside antiquus. Xerxes enim Graecis 
bellum illaturus /c'^'fzra/ diuoTrjOUi uvd-Q(i')7iovg uno 2ovO(ov f.it/Qig 
yid)'jV(Iiv, cog dyvua&ai iha. (pcovr-g drjXovoda.i. ru yivofievu vn 
avrov ev Elli/.di rotg IJtQnuig.^ (hude/ofitvtov rtov dieoTO^Kov 
rug uuq' ulXijhov (fiov(j.g. Haec Cleomcdes Kvy.X. Oe(0Q. L. 11. 
p. 160.. insui)°r addcns, liiu dt'io viyO)]fiiQ(ov dno rT^g^^E/.Xddog 



IN Llli. X[X. CAi». 10.— 19. 277 

ttg lliQtyug claniorcm ciim , gcst:iriiia rcniiu iniliccm , pcrvciiisRp. 
Alitnii nunciantli luodiiin, ct accciiso nuidcm et sublato ignc, dc- 
scribit Diodorus lujius libri cap. ;)7. Wl'.st!. 

331. 01). JlooQ Tov Ko7inuTip' :iaT(tfio)} Non practcriit Iioc 
Susiancs flumen Strabo L. XV. p. MJOO., Iiaiul longo intcrvallo 
a Pasitigri provolvi sifj;nificans. Keiie sit ergo illisCodd. exscripto- 
ribiis, qui suum isti fluvio nomen hoc tandcm loco scrvariint. Liiii 
yiiod coiiso(juiti;r t7r;'<j/£ tTj; JiOQt/ug^ cur daniiictur, iiiiiil est. 
Indicat progredicndi inpctum aliiiuanti.spcr Antigonum stitissc, ut 
niox cap. 21. dioTifQ /i/iitQug rivag Intayt T/;g uoQtlag. et c. 20. 
rtjg f.iiv nootiug hitu/ov , rijv de OTQUTtuv ditvuaaor. AVk.s.s, 

331. 70. ^Jlnta/e Ttjg 7ioQei'ug yo.i'\ llacc glosscmatis spe- 
cicm habcnt, ideoque u nobis sunt praeterita. Rhod. 

331. 73. ^Tudun:c] 2^Tui)f.iovg Bas. lleg. 2. Ven. malc: 
nlinium enim cst intervallum. Wesh. 

332. 81. ziiucUxg ro ttvyiia tov TiyQii^og'] Praestat TTa- 
(TiTr/Qtdog. Illum intelligi res ipsa suadet; et Plutarchi lunneii. 
p. 591.t). locuples tcstimonium. Vidit id ipsum eruditissimus Cel- 
larius Geogr. Vet. L. III. 19. p. 791. Wess. 

332. 91. 'V'-7o Tor nXijO^ovg Twv ini/jdvrcov'] lustuiu hoc 
est. ^Jt7rij'jdTut, quos liinarionim socordia progenuit, ovdtv nQog 
rov ^iovvaov ., hoc quidcm ccrte loco. Wf.s.s. 

332. 2. 'Enl noltrog Jjaddy.tig] Nusqiiam lianc urbem re- 
perire memiiii, ncquc adco dcccrnere tutum est, utra verior sit 
scriptura. De Eiclaeo secus, quoil llunicii, urbem Susa atque ar- 
cem ^lluens , neque Straboni, Plinio, Arriano ac Ptolemaeo prae- 
teritum, Danielis vaticinia "'n]s< cap. Vlil. 2- vocitant. Sitne vero 
idem ac C/ioaspes Herodoti L. I. 188., doctorum virorum certa- 
men cst, de quo si quid explorati nossc velis, ad Salmasium ia 
Solin. p. 494. adirc consultum crit. AVk..ss. 

332. 12. 'H jitv yuQ iTii y.oXaJvog] Contralie in unam voceni 
inixoXiovog. Rhud. ''H. f.itv yuQ tniy.(')Xiovog~\ Erat, cum ^ fitv yuQ 
vno T()v Koocovov ab auctore venisse suspicarer, iterquc indicari, 
quod praeter radices Coroni montis, de quo Ptoleniaeus L. VI. 1. 
p. 170. et Ammianus L. XXIII. 0., in intimam Mediam pertine- 
bat: quam blandientem coniecturam nunc quidem tueri recuso. 
Aptum e.st, quod Rhodomannus, probante Rcg. pr. amplcxus est, 
eiusdemque commatis, cuius inty.Q/iiivog. Sit proinde inter singu- 
laria scriptoris Nostri. Wess. 

332. 14. Ti di (it(\ T(7)v J<.oaaai(OV id-vfov'] Rcddidi genti 
suiim nomen, scriptis addiccntibus. Vid. L. XVII. 111. Mox ov 
^ddiov — nuQt'/Aftiv aTQUToni()(o acquc opportunum forct. AN Kss. 

333. 37. \Entidi'i noO' iy/.ov int Tug ()va/(OQ/ug\ Noli dis- 
crcpantium Codd. auctoritatcm scqui. Quae cnim illi adstruunt, 
aliena sunt, atquc ex praece<lentibus temere repctita. Wess. 



278 ANNOTATIONES 

333. 52. Kai ToTg aV.oig y.ivdvvivaag] Ferri haec possunt. 
Neque altsonum tanien censenduni est y.al roTg oXoig y.tvdvvevoag 
ex vetustis niembranls. Quoil elegans est profecto, Antigonumque 
in periculum aaiittenilae summae rei venisse exprimit. Ita y.ivdv- 
rog et y.irdritveii' neol T(ov oXiov supra L. Xlll. 7. atque apud 
Applanum Mitliridat. p. 326-, tum nmviiv Totg oloig., acfuXXea&at 
ToTg oloig , rjTao&ui ToTg oloig , ovvTQif^eod-ai ToTg oXoig , ab 
optimo quoque usu frequenti teruntur. Wess. 

333. 60. TTjg dc- /(o^ag TavTTjg «£/ TeTganoScov yf/iovff?;?] 
Inter alias Mediae ubertates et conmoda Strabo et hanc ponit, 
quod solum eius equis alendis maxime fuerit habile, Inno/JoTog 
di^ toTi diariiQovTog L. XI. p. 796. C. Nimirnm ^>rrt^« illic erant 
virentiuy faelusijue equ(iru7u 7iobilium, de quibus Ammianus L. 
XX151.6 utmeritoM7;()/«i' TrjV evinnoTUT7]V vocayerit Max. Ty- 
rius Dissert. XXVII. p. 323. ed. Londin. Longe aliter cum Per- 
side olim conparatum erat, in qua /uXtnov 7jV Totcfiiv"nnov xai 
tnitevciv tv OQtivfi tij /j')Qa, xui id^Tv\'nnov nuvv onciviov, Xe- 
nophonte teste KvQonaid. L. I. p. 7. Mitto alia a diligentissimo 
B. Brissonio conducta de Pers. Regno L. IIL 29. Wess. 

333. 79. JiiOTi]Ouv nQog alUilovg} Sine gravi caussa 
hinc discedunt librorum aliqui. Superius cap. 16. tovtwv di nqog 
o.XXi'ilovg diiOTaiiiiVMV. Sacpeque alias. Wess. 

334. 92. "Ecog Tijg yalovf.iiV7]g y.Xi/iiuy.og xoiXt]'] Cli/na.v col- 
lis cuiusdam nomen fuisse videtur, quod difficilem et scalarum iti 
modum adscensum, y.Xi/LiuycorrjV nQ6o[:^UGiv ., praeberet. Talis in 
Ciliciae linibus Clima.v atque in Syria, alibique terrarum apud 
Straboncm et Ptolemaeum memoratur. Wess. 

331.98. Kul cfvoiig vddzioi'] lll.ScaUgeT ^Xvong vd(XTO)v 
ad libri sui oram malebat, Rhodomannus in notar. Correct. Qvong 
vduTiov. quod et ego praefero. Dixit QvOiig vduTCOV superioribus 
in libris semel iterumque Diodorus: confunduntur etiam Qvoiig et 
q^vatig a libr.iriorum natione, uti L. IV. 50. p. 300. lam nihil 
certius, Persidem plurium rivorum et fluminum lapsu rigari. Vid. 
Strabon. Li XV. p. 1060. Wess. 

334. 1. TIv di y.ul Xiiag jiuvTodunTJg nXijd-og] Pi-aedam 
multiplicem vertit Interpres, quem non sequor. Omne genus pe- 
cudes intelligc, quas Peucestes vi non abegit, sed ab indigenis 
sibi mitti postulavit. Hesjchius, ytiiT], i] Tcov d^QtfifidTcov (xyeXt}. 
Hesiodus Theogon. v. 444. 

'Eod-Xi) d^ iv oTud^fioToi ovv '^KQf.iJj Xi]id' ut§iiv, 

Bovy.o7.iag t' uytXug Ti — 
ubi scholia: ylrji^a St T7)v tcov TiTQanoScov xtTjOiv cpaai. X^jia 
yuQ T(A TiTQunodu 7JyovTui. Sed quid alios advoco? Diodorus de 
Nabataeis L. XIX. 97. uvTol dt dit7j')fitvoi ti)v 7.iiuv, u}.7^oi y.uT 
u7.Xovg TOTTOi'? un7]Xuvvov iig T])v iQri/.iov. Quo loco quid taadem 
liqo.idius? Dicit Nabataeos pecudes suas fuisse dispertitos, easqus 



IN LIB. XIX. CAP. lU.-lil 279 

in iUversa solitiuHnls loca, i.e in Demetru potestatcm veDlrent, 
abcc-issc. l)e pracda il)i niliil. Wk-ss. _,■,,-,,. , 

3;M. 8. 'Xic fVc' 710^' ^)<or ik neQGtnohv to fioAnUioi' } 
Confernot. in L/XVH. 72. Wkss. 

3.34 21. XaJ Tr5i' W(m»'0,>cf'V^?.f'5. ^ro«rit;m.rr£?J 
Drobum hoc et elegnns: contra ea vulgatum gencraUus^ ISofa est 
in Macedonum militia cohors eriuitr.m, qui cr<op. cx lu.u.in rc- 
ffis instituto dichantur. Eos, ut saepe aHi.i M m Ubr.s auctor 
innuit. Vide H. Vales. ad Pojyb. Excerpt. p. 30.^ cd. Cnm. 
Dc vitli ori^ine quid muUa? Nihil tritius confusione rj.v ,uui>o^u 
yal hUrov^n meml^nis. Inspicc sollcrtissimr lo M.Uu notas m 
i^l. lacobi Epist. c. IV. 12. et L. Kusteri a.l bmdam voc. Tovg 
iZuiQovg Tnuyu)d. Wkss, , . ^ , . 

331. 25. Tov d' inl numv llvrog SvoTv etc] Lcgebatur 
^rrog Ivzk dvoTv ar«^/W. Ego scriptis obsccutus una cnu Rho- 
domanno hrk. ^i^M^- supcriUmm et ex i.riorc natum vocabulo, 
induxi. Mox avlaiuig optimc Stci.hanus, add.eentibus Rcg. pr. 
Vfen.etVat. schedis. Adde Cosmam Indicoplcusten lopogra,.h. 
L.V. p. 197., qui de uvluiug voce non n.ale, et lcge ^^ ^^^J^' 
a^Vperidis verbis ^\aru7>vro, ut apud PoUucem.L..U . l^J. A\ ks,,. 
• - • 335. 31 . Kt>c,^^v^nin'ag uvlalutg ctcl Invcnio in scnpt.s 
-e^cmplaribus «^^/«^c-, itcm avy^aia.C in editione tvpograpl..ca 
supcrioris tcmporis ui/imla.g. Ego cx r.t^/r..«„"fcci ca Ar.'r./c,pHr^ a 
mutationc n.agnum (..i faUor) loco huic adiuuxc.ituni aftere.is. U 
•autcm hic .a..a/.. .r./rr.g uvlulu^g habcs , sic apud Plutarchm.. . 
Artoxerxc(p. 1026.«.) fxrUrt/zeV avlalu. Scdetcopn!ata«.A./.r«* 
•a^ ^^pmrpr-5/(«rr. rcperiuntur ct apud aUos scr.ptores: aut ccrte 
avXarcc /CG!t 7i6()r(Tr()r/>,t{«rc<. Stei'II. . , ^ ^- 

335. 35. Tir7ri'.a;;.n'i'« i-nv nuotvhyUm ai r(7>v aaruou^ 
rwv] Sic malui ex scriptis Codd. Con..iodius cnim., ^;^";""^;'"'^> 
sed obitcr, splendidi huius convivii Plut. Eumen. p. 5J1. et ro- 
"lyaenus Strateg. L'. IV. 8. 3. Wkss. t i n -^ 

335. 53. "^rrrr ry^' nQoauy(ovl^ Rectlus nQouycov. KHpD. 

335. 54. 'Hd' ',maroln:^vQloigyiyQui,i.ihnyQua}iarHV\ 
Polvaenns, quem haec Diodori acu.uhitu..» suspiccris, cade.u d.cto 
ioco ^«^,0.« r,orV^u«rr. non aUa fuissc vidcntur ac Hcrodoti L. IV. 

'87. 'AaavQiU, dc quibus supra ad L. IL 13. p. 127 >V ks.s. 

. 335. 67. IluQhyay.v tJg y.Qlaiv-^.,^vQriov]lu.tanT^^'. piae- 
fecti huius nomen, sacpc amanucnsium culpa pravum. \ i<l. supe- 
rius cap. Id. AVkss. c r v ^. 

336. 83. y/uHiov ctc ro^? nQortQOV inonrovg orrag et 
scqq.l Conment..m, cuius et Plut. Eum. p- 591. D. con.ucm.n.t, 
pr.'dc..s et usus u. rc miUtarl magai. Romanos v.dc q,.or„m 
miV.tcs donat.vi partem dimidia.u apud signa dci.o..c.,a..t, ut mi- 
nas dc desercudo cogitarcnt, sed fortlus dimicarc.it, et moic nu- 



280 ANNOTATIONE^ 

manl ingenii illoruin maxlniam ciiram ngetent, in quillii^ forhirtara 
suam verti norant, Vegetius dc Re Mil. L. II. 20. Wess. 

330. 95. lT(iog evvotav n^o£y.aXt'aaToJ Non dubluni est, 
quln hoc praestet. IIooy.)<.i]de)g e?g |tt6^Jjr, Ti^oxaXtrruod-ai f?j 
l'Xeov et 7rooy.}.i]9-i}g 7i()()g (Tv/.(fia/iav ^ quae suis locis recurrunt, 
7iQoyrxXovf.(erog elg <pt7uag Dion. Chrysost. Or. XXXI. p. 322. C, 
id iuhent. Wess. " 

33f). 6. 'EmjxoXovdei roTg ov()a.yov(Ttv] Vlcinia rocum 
QHPArCiY^IN et OYPArOY^IN hacc verha misere foeda- 
rerat. Eum^nes inter hsluas et earuni ductores, ut tumultu liber 
attenuatum vaietudine corpus reficeret, versari instituit? Nihil abr 
surdius. Qiiin ipse elephantorum barritus hominemenecasset. Mul-r 
to iustius est, quod amplcxus sum. Audi Plut. Eumen. p. .591. F. 
tTvy/aver o Evf.itrr]g ey. vooov Tivog eniarpaXovg ev rfoQeiLoy.of.^:- 
Kotierog e^ro tov aTQaTevixaTog ev i]av/i((. dta Tag ayQvnvlag^ 
Eumenes ex ancipiti morho extra aginen quiete in lectica oh 
vigiliuH ferebatur. Ecquid apertius? Wess. 

336. 26. Tovg de aTQaTeveado.i etc. diavef.ieiv'\ (^Vid^Q prjj^- 
cedunt, dtavef.ieiv sibi iungi postulant. , Wess. j .''.^..T 

336. 30. Kul^Xoyov emeTxov naoudedofiercov y.al na.X(/.io)v\ 
Laiido !nterprctis/V/(^M/«/«, quam saepe Xrjyog innuit, lo. Alb. Fa- 
bricio Bibl. Graec. L. II. 9. 6- docente. Vulgatum vero cur innp- 
vaverini , ut patefaciam, opus non est. Amplectentur ultro, qui- 
bus hae deliciae sapiunt. Ceterum vcterem hancfahellam descripsit 
Aphthonius Fab. 7., interque Aesopicas ex Palatino Codice p.26§. 
Is. Nic. Neyeletus, sed paullo diversam, puhlicavit. Wess. 

337. 48. IJaQi^yyetXe — ava^evyvveiv] Posses ex Reg. pr. 
dval^ev^eiv. Necnecesse tamen. In mandatiset minissaepe alterutn 
potius est. Callimachus H. in Dian. v. 251. 

— — uXanal^e'fiev i]nei'Xija£ 
AvySafiig vftQtorr^g' — — 
ubi Stephanus uXana'§efiev citra caussam. Vide quae statim se- 
quuntur. Wess. 

337. 50. AXi]3-cT)g vne/SaXs efg ttjv ra/3i]vr]v] ra/9ti]-' 

vi]V legendum. Ita enim Strabo nominat L. XVI. (p. 1080. B.) ubi 
Elymaeorum provinciam facit Gabianam. Pcrsiae igitur particula 
est. Pro int/iaXe legatur vneXafte. Rhod. AXi]9c7)g vntXaije — 
ilg TTjV Vu(iii]V)]r\ Adsentior viro doctissimo, atque utrumque mu- 
to. Prorsus enim ineptum hoc quidem loco vnefSuXe erat. rufjti]-' 
vi]V hanc provinciam et Polyaenus vocat Strateg. L. IV, 6. 13. 
"OXi]V Ti^v ru/ji]vc7)V Plut. Eum. p, 592. C. pro Fu/^tr^vrov. WEss. 

337. 65. Trig fiev noQeiag anea/eTo] Hoc equidem non 
damno : solet tamen auctor Trjg noQeiug eniaye magis adamare, 
veluti post pauca Ti]g fiev nooeiug ento/ov , Ti]V dt aTQUTiuv SU-* 
raoaor ctc. Wess. 

337. 82. ^'HXavvev uno QVTiJQog'] Dionysius Rora. Ant, L. 



IN LIB. XIX. CAP. 21. — 27. 281 

XL p.'Y20. OoiQyirtog di — 0.716 ^viTjQog iXuvvcoV rupiTtTior, 
ucpixviLTui. Sophocles Oed. Colon. v. 893. 
— — - 7iui'T^ ■ ara.yyMMci Xeuiv 
^lAvmnov .^ 171ti6ti]v t£ S-v^iutmv uno 
2iiivdciv UTiul QVTrjQog. — — 
Quod genus, equos effasis Ixabenis incitatos exprlmens, saepe fe^ 
fcUit intcrprctes, ut in Ohservat. libris ostendi. Wess. 
•'"•' '338. Q^.^^Or-/ Tuq tl.niSuq iv uvroig urtlyovoi TTJg viyrjg'] 
Sic libri omnes. Haud pauUo ea in dictione simplex est verburti 
'familiarius. Appian. L. IV. Belll Civil. p. 1057. xul iv f^drutg 
TuTg X^Qol T)]v ilriidu t/ovoi. tum ibid. p. 1060. ory. ir roi ^ia- 
yiodai Tug ilnidug l'xovoi. Quin ipse Diodorus L. XX. 7. iv 
f.i6vfi) Tw viy.uv t^^ovoi Tug iXyiidug Tyg.ocoTi]Qiug. Wes.s. 

338. 2. '^lTiTieig d* oy.Tuyia/iXlovg] MvQlovg y.ul TQiuyo- 
■ Giovg in aciei dcscriptione cap. 29. enumerat. Aut haec ergo boni 
-coloris non sunt, aut ibi numeros mcndae Riaculaverunt. Wess. 

338. 8. ^ExovTu To TicQi uvTov uyrjf.iu tiov iTintiov'] Inter- 
pres uyr,f.iu turmam ct agmen vcrtit. ]\Ialiem Livii etCurtii exem- 
plo Graccam vocem retin.uisset : nam Latina illa non satisfuciunt. 
Notat in Macedonum militia plerumtjue selectorum equitum alam, 
sed numcri non semper eiusdcm, ut hoc ex Diodori loco ct pluri- 
-busaliorum, ab Hugone de Equest. Milit. L. III. .5. et Freinshe- 
niio Curtiani Indicis voc. Agema ia unum conductis , liquct ab- 
-unde. AVess. 

338. 12. Trjg vntQO^QSiug] Scribe vncoQHug. Mox u)V ijyat 
mutilatum ex i^yeiTo. Rhod. 

338. 17. "E^^AQu/mTMV InntTg t'§ay.oo/ovg'] Nihil intercst 
hoc serves, an ^^^Qu/cooiag ex cap. 14. recipias. Id mirum Si- 
byrtio hic equites DC contribui , cum illic centum duntaxat et s^- 
decim adduxisse feratur. Similem aliorum in ducum equitibus dis- 
cordiam, si animum intendas, reperies : unde nou iniusta suspicio 
de numerorum notis, ut saepe , corruptis. Wess. 

338. 23. 'EXtffuvTug juiv iv iniy.u/unifit ] Tfx^ei videlicet, 
de qua L. XVII. 57. Scripsi paullo ante ex Reg. pr. TovToig Yooi^ 
■quoniam itaDiodorus adsuevit: caeter6qui insolitumnon esse pror- 
sus, ut patrio casui loog iungatur, nor.unt eruditi. Wess. 

338. 26. 'O/vQiooufievog to Xuiov y.tQug] Defcndi.nullo 
potest modo dtS.iov '/(inug.f quod editos omnes qccupavit. Versatur 
in sinistri cornu describenda acie, qua.brevi post absoluta oratio- 
nem ad dextrum tandem cornu convertit. Optime ergo to Xucoy 
Reg. fiec. Wess. 

I/nd. ^vv)]i(jev uvTfov] Lege uvTfZ, Rhod. 

339. 35. ^A(fi]yovfitvovTovTcov — 'ArTiytvovg y.ttl Tiv- 
riJ.fJ.ov] Detracta una litcra his pristina rediit sanitas. Supra c. 
24. nQoT]ye fieru rJJj dvvf/.,f.iecog , u(f.rjyovi.dvov Jltvy.ioTov xul 

-' ^AvTiyivovg. Wess. . .^.«jicii 



S82 ANNOTATIONES 

339. 39. T« rnvTMv 8w.ax*]naTa roTg ■xpiXiy.oiQ T^tjv ru^iv 
avenXrjQMOiv^ ^- 348. 29. nXij^MGag ru 6iuaTrjf.iura. roig ipi-' 
Xiy.oTg ruy/.iaaiv. 349. 86. t« diuoTrjftara voTg ipiXoTg ditXa(it 
Tuyi.iaai. Quod hic quoque prtiestabit. 

339. 46. To Evfitrovg uy}]f.ia, rovg 1'aovg etc."^ Totiileni 
-alae Eumenis , quam agema vocant , equites tribuit Plutarchus in 
eius vita p. 586. E. Wess. 

3.39. 56. ritQol fiev rQiOfivQioi ntvray,i<!yiXioi'] Nunquani 
tot pedites ex iUIs, quae supra prodidit, conficies. Equitum qur'- 
dem ratio constat, sed additae in sumaiam non sunt alae duae, ad 
quinquagenos profundae. Praeterea elephantos cxxv annumeravit. 
Scribendum ergo iXtcfuvTtg dt ty.uTov iiy.ooi y.ul nivn , modo 
superiora a niendis sint libera. Wess. 

339. Ql . '^ £li fiuXiara tAiaTtviv^^Eniartvov coTxi^itV^io- 
domannus, qui audiendus erit, nisi si adEumenem referatur. Wess. 
339. 68. KuV AQfiiviug «fjp/TrTroTO^oTa?] V'ideo,quidobmo- 
turi sint, qui i(pinnoro'§6rug probabunt. Sedhincnon discedo. Vid. 
not. inL.I. 8.p. 122. At unde i/. UuQovXiag ucfinnoro^oTui mem- 
branarum quarundam venisse putabimus.? Ecquae hoc nomine per 
vastum orientis tractum regio natiove?' Nulla, iiulla inqiiam, Sola 
amanuensium inconsiderantia vitiosum id propagavit. Scriptu^u 
erat EK JJAP&Y^^IA^., e quo ipsi, oblitcratis fortasse vetusta- 
te et situ duarum literarum transversis virgulis mirificum extu- 
derunt HAPOYyilA^ vocabuhim. Ego vero haud scio an rdotis- 
simum iy. JJuQ&vuiug sit? Kotissimi sunt Parthorum equites et 
sagittarii. Ovidius Trist. L, II. 225. 

Nunc petit Armenius pacem: nunc porrigit urcus 
Partltus egues. — — 
Clarius Appianns de Cassio L, IH. Belli Civ. p. 1001. xul uvt(o 
Tivtg y.al IIAPQYAWN inilOTO^O.TAl avvtfav/_ovv. Ite- 
rum p, 1003. y.al rovg nAPQYAUlN JIIIIOTO^OTA^ 
antnifint rifu]aag. Mitto addere Parthos sagittis atque arcu mul- 
to nobiliores esse Armeniis. Vidc tamen et Aelian, Tactic. cap. 45. 
■ Wess. 

339. 74. Tovgd* uno 0Qvyiag] \E/ofitvu SirovToiguno 0qv- 
yiag in marg. Steph. Ileg. 1. Lege i/ofiivovg Si rovrcov et bpnuni 
•erit. Wess. Qui nOn meminerat Polybii XIL 17. 7. ruiui rovg 
/madocfOQovg i/ofiivovg TOt^ro/g, nec Diodori IIL 24. aut Piatoiiis 
"GoTgia p. 494. eodem modo loquentium frustraque ex parte ab 
editoribus sollicitatorum. 

339. 76. "Enl n(}.ai di TOi'g ra uvd-innovg ovofiaLofiivovgl 
Nisi eri'o atque huius opinionis frustra sum, dederat auctor rovg 
rt AM0IIII1OY^ i) quod peccato, illius, dc quo proxime, non 
dissimili in ANQIIIJIOY^ boiii isti viri conmutavcrunt. Qiii 
enim quaeso uv&innoi', Equites contrarii, Interpres ait. Atqui 
omnes, qui hosti obiiciuntur, Cfjuites contrarii. ^'Afirpmnoi dcsul- 



IN LIB. XIX. CAP. 28. - 30. 283 

torcs siint, veteri mllltia nobilltati. Aelianiis Tactic. c. 37. xar- 
Ttxu.1 Si xoiovxov (T/ijfia /nultaxa nQog xovq TtfQi xov ^'Ioxqov 
fiaQ^uQovg, ovg y.ul ADfJJTIHIOY^ lleyov, aig Hd^ia^ilvovg 
f^iiTajjaiveiv ajio uDuov "inmov fig aXXovg. ubi plura Sixtiis Ar- 
cerius. Nescio autcm an mox deleri dcbeat copula. Ita quidcm 
certe iidem describerentur a Diodoro atque Aeliano Thraces , qui 
cap. 27. QQuxig ty. X(~)v urco y.axoiy.uov , i. e. in Istrum et Scy- 
thiam usque porrecti. WEys. 

S-IO. 90. IIuQu (Vf XMV (rvf.ifid/jov nevxay.oaioi] Interpres 
aliud agens, et a sociis missi totidem. Ego correxi culpam, a N. 
Blancardo ad Arrian, sui L. III. p. 183. levi brachio perstrictam. 
Wess. 

340. 98- ^vvaycovil^ofitvtov — TaQavxivcov ^xaxdv'] Me- 
minit eorundem paullo ante, estque Tarentinorum equitum non 
obscurum interauxilia nomen. Livius XXXV. 28. Dein Creteny 
ses au.viliai'es, et, quos Tai-entinns vocabant., equites.) binos se~ 
cum trahentes equos, ad prima signa misit. Ceterum paullo 
ante to xdy(.ia Se xovxo adfectum mihi videtur. Scripseris nQoxa- 
ffia (Tf xovvwv .) ante vero horu7u ordinern, sive /fioru7n ante- 
sigfiani etc. Ita plane cap. 27. nQoxuyfic/, de xovrcov iXug dvo '^v- 
OToqoQcov. tum c. 28. yui xovxcov nQoxay(.ta., xcov Evf.tevovg 
nuidcov ^lug dvo etc. Wess. 

310. C. To /iiev yuQ de^iov xeQag — nQoe^dXexo elc.] Ve- 
reor ut scriptoris rnentem assecutus sit Interpres. TlQofiulta&ut 
est obiicerey vnoaxeD.cf.od-ui suhducere. Statuit Antigonus dextro 
cornu, cui tidebat maxinie, hostem adgrcdi, sinistrum paullo lon- 
gius retrahere, ut hoc ccdendo dimicaret, illo hostempropiusurgeret. 
Wess. Verterat Rhodom. de.vtrum cornu in longum protenderat. 
340. 28. 'Ejuyaycbv enl y.eQug xi)v dAiyr^v xu^iv] Quae 
tandcm xu^ig oXiyrj ista? Expeditine equites.^ quos sinistro ex 
cornu arcessivit Eumenes? Atqui non eos tantum, sed suos omnes 
in hostem duxit, Fuit fortasse xi]v ciX?;»' x/^iv, qua in cornu ex- 
porrecta in hostilem acicm ingruere coepit. 'Eiccyeiv eni y.tQug et 
ayeiv enl y.eQcog in Graecorum acie id exprimunt. Aelian. Tact. c. 
29. oQd-ia 6e (^(fclXuy'0 oxav enl xeQug noQevexai , no).Xun).a- 
atov e/ovaa xo /j.dd-og xov firjxovg. Clarius paullo Max. Tyrius 
Diss, XII, p, 131, ed. Lond. vi]/ovtui enl fitag xeTuyiitvui (ccr- 
vae) d)JJ^Xuig enoftevai.) oJoneQ axQuxonedov ent y.e^Qcog [judil^ov. 
Sic enim optimc corrcxit lo. Davisius, scd cui latuisse videtur no- 
ta Arcerii in Acliani eum locum. Adde L. Kustcrum ad Suidae 
* Enty.uiQcog n(/.Qun)^eovxag. Wess. 

341. 38, Tcag fiev 7/Xty.iatg Ijdj] nQofte^iy/.etactv] Augmenti 
defectus morari ncmincm debet, Deesse saepe ostensum alias fuit. 
nQo(-^e[jry/.()xag X(/.7g i]).ty.iuig dixit et L. XII. I <S. XIIL 89, xovg 
nQoeXrp.vO-oxag /^c);/ xuig i])uy.i'aig Xenophon HeIIcn.L,VI.p.4.53. 
Aliter S, LucasEvang. cap. 1. 18. xal i] yvvi] fiov nQ0i3ejjry/vid Iv 



2§4: ANNOTATIONKS 

raJg rutnatg avTrjg. Quo<l Hcbraeoriim movem sonat clarissime. 
i)ixcris eorum sermone ca''^ n^a njp^ Ti^M, et verba con- 
,veaient optime. Wess. 

' • 341. 43. To, re cvwvvf.iov atQug — ni^ftvynrag] Nihil 
frequcntius hac esse enallage, saepe monitum est. S. LucasEvang. 
jc. XSX. 37. TjQ^avTO unav To nXJjd-og — xaiQOVTeg alvtiv toj' 
[S^cOV' Wems. 

341. G6. TltQ) Xv/ro)V u(pdg] Iterum cap. 43. y.uTuvTt]- 
cdvTMV de y,ai T(7iv negi, tov Evfitvi^ neQi Xv/v(ov ucfug. Suidas, 
Idffjug Xv/v(.i)V "HQodoTog 7Jyn' cuius iocum L. Kusterus indicavit. 
.Interpres bcne primae fdcis tempus erat. Censorinum au«li de 
Nat. Die cap. 23. Fost id sequitur tempus^ quod dicimus LU.m- 
^IBVS JCCENSis, antifjiui pmima FACE dicebant. Wess. 

341. 72. '^Qg uv TtTTUQ(^i nltdQoigl Fuisse videtur ff'c «>' 




-^elingius, quum abesset praepositio. Polybii I, 39. 12. nolhr/.ig 
S^ ev tTj 2AivovvTi(f. naQ«.TaxT(')i^iivot roTg 7[()).^f(ioig tr 't^ xul 
'TTirre UTudiotg repositum est pro iibrorum scriptura V^' xul ntvrt 
arudiovg. XIV. 8- 3. nQodtfitvog Tovg Inntug tv tnTu aTU()ioig 
TTuntvtl^aXXe. Hic quoque praepositio deest libris. Sed additae 
•plura ibi cxempla citavit Schweighaeuserus. 

341. 73. T(7jv inntO)v b (fQvuyfi()g] Putes Vttttw?' praesta- 
fe, ncc praestat tamen. Vid. L. XIX. 49. Wess; in Add. 

341. 8G. OvTt 7^0 ToTg aTQUTidiTaig dvvuTov rjv etc. ] 
• Namque illa phalanx Alexandri magni, quae Asi(t.m peragra- 

rdt^ deviceratque Persas, inveterata cum gloria tum etiam li~ 
centia, non parere se ducidus, sed imperare postuladat, sic elc- 
ganter de Macedonibus his Corn. Nepos Eumen. c. 8» Wess. 

3-41. 94. JlQOTifioTtQor tv T(ug fiu/aig tlvut to twv etcl] 

Si qui nnoTtotTr , a Diodoro saeplssime usurpatum, maluerint, ii- 

lis equidem non pugnabo. Fuisse vero certissimum reportatae vi- 

ctoriae inter Graecos argumcntum, ius et potestatem liabere in eo- 

rum corpora, quos acies confccerat, res est testata. Erat inipera- 

' iori aixij(y/g t(7)v vty.Qi7)v, u(7/)'jfi(ov y.ui ntQit/ovaa. r^xxrfi ofiolo- 

yriaiv , Noster propterea ait L. XVII. 68. De Archidamo lustinus 

* L. V^I. 6. qui cum caedi suos iam et victos videret, per prae- 

' ^tonem corpora interfectqrum ad sepulturam poscit. Hoc est 

enim signum apud Graecos victoriae traditae. Quorum quidem 

et Plut, in Nicia p. 527. A. vcrba antestatus etiam fuit lo. Kirch- 

nian. in Append. de Funer. c. 4. Wess. 

342. 8. 2C«t nuQay.uTua/dv rov — y.i'iQvy.a, etc,] Caussam 
habebat, ne hostes nossc, quot suorum superiore prociio cecide- 

^^:^rant, possent. Polyaenus Lib. IV. 6. 10. L-ivTiyovog nXtiovug ov- 



IN LfR. XIX. CAI>. 30.-34. 2R^ 

rag rovg otxeiov^ rfyQovg 7mO-£Ti' fjov7.6/i(froc:, in) Tonovrov k«- 
ttn/f rov y./jQvya (ab Eumene niissuni) tc^' ooov uvxiov nuvrtov. 
xa oioinna iy.avaev. Wess. 

3-i2. 17. ^Jnp-vae yuo "(og TauuQyun' rTjC Uf;/(5/«^] Infe- 
rius c. 37. *>' radafiu7.otg., sive Vadao7.oig^ variant enim libri, 
rTjC I\T)]diug. Idem Mediac tractus est, quidquid ad Polyaenuni 
L. IV. G. 1 1-, ubi er raduftaoToig rTjg DJijdicg., obloquatur Maas- 
vicus. Kegionis vcrum nonien nondum rcperi. VfESS. 

342. 33. ^OiTog dc- 7ru).aiov rotiov na.Qa roXg ^IvboTg^ 
Apud Catliaios supra L. XVII. 91. Coiisentit cgregie .Strabo L, 
XV. p. 1024. B. , sed paucis dcfungcns efc longe ab elcgantissima 
hac Diodori iy.^fQuau remotus, V^Es.s. 

313. 56. Kal rwv ul7.(av vo/ii\u(.ov eVQyfadai] Expllcat 
Plato L. IX. de LL. p. 871. nQ(~iror /itr riov lOfiifnov tiQy;-ad(.Oy 
firjTt Uq().^ fvIfTt uyoQuv., !-"i^^ 7.nitvag., fitjTt a7.Xov y.oirov it'/.- 
7<.oyov firi()tr(i fiiairior. Scd latius adhuc porrigitur, copiosissi- 
ine doccntc Des. Heraldo Aniaiadv. iii ius Att. et Rom. L. Vil. 
23. Wess. 

343. 62. l4X).u y.a\ nQog (/.7.7.rj7.ug afa7Xaad-ai\ Non prae- 
tcriit hanc in Indis feminarum, ut una cum maritis eonflagrarent, 
contentionem Plutarchus T. 11. p. 499. C. Veuuste Propertius L. 
IIL Elcg. XI. 15. 

Feli.v Eois le.v fimeris mia marilis, 

Quos Aiirora siiis ruhra colorat equis. 

Katnque uhi mortifero iarta est fa.v ultiina lecto^ 
UxoruiH positis stat pia turha comis: 

Et certamcn hahent leti., quae viua sequatur 
Coniugium , j)udor est, non licuisse mori. 

Gaudent victrices et flammae pectora pi-aehent., 
Inponuntque suis ora perusta viris. 
Sic hcne vulgatum Ardent victrices nuitavit H. Stephanus Sche- 
diasm. L. V. 10. probante lo. Broukliusio^ queiu, et Passcratii 
Conmentarium, vide. Wi.ss. 

343. 81. ''II St ini rfj viy.]] ntQixuQi]g um)ti ctc.] Valerius 
Maxim. L, II. 6. 14. ext. postquam de contcndcntibus Indorum 
uxoribus dixissct, opportunc, lirtrix^ addit, gaudio e.vsultans, 
d^idiictaque ti necessariis laetum praeferentihus vultum, coniu- 
gis se flammis superiacit, et cum eo tnnquam felicissima cre- 
jnatur: superatae cum tristitia et moerore in vita remanent. 
Sed hausit ille ex Ciceronis fontibus Tuscul. Disput. L, V.27., ubi 
Camerarius etDavisius plures excitaverunt. Idaddo, variis ad hanc 
diem Indiae in locis vetercm morem durare, bcatasque eas praedi- 
cari feminas atque in coelum ferri , quae in mariti rogum ustulan- 
dae insiliunt. Testes, qui rcm oculis usurparunt, plurimi sunt. 
Unum adi Ludov. Romanuni Navigat. L. VI. 9., culte funeraudi 
hunc ritum persequcutem. Wess. 



286 ANNOTATIONES 

344. 91. XQvaojv uaTeoKrjnojv — lldoig SutXrjtf('.voc\ 
Ordo verborum dieiXfjuiitvcov postulat. Addita cnim stcllulis illa 
lapilloruni lumin.1 erant, ut auro mutuum pracstarent leno^inium. 
Quiii equidem haud scio an «arfp/dzffjj/ scripserit auctor ? I-^OTf- 
Qiofiog certe et y.aTuartQioftog, quo titulo Eratosthenis insignis 
libellus est, aliud iudicat. Wkss. 

344. 1. Ti]v nvQar Tclg neQnp.&ev] SoIIcmnis tali ia de- 
cursione numerus ternarius. Homerus lliad. ^, 13. 

Ol dt TQig TieQi vexQov ivTQi/ug ■ijAuoav "yinovg 

^IvQofievoi. — 
Virgilius Aen. XL 188. 

Ter circum accensos cincti fulgentihiis ar^nis 

Decurrere rogos : ter moestum funeris ignem 

Lustruvere in equis. — 
Plura si cordi fuerint, Kirchmannum deFuner. L. Ilf. 3. et ijuos ad 
Statium advocavit Theb. VI. 214. Gasp. liarthius, consule. Wess. 

341. 7. ^ E/. T(~jv UuQuiTuy.fov elg Ti]v Fuijitivrjv] Cur Pu- 
/9n;jw;)' receperim, dictum superius fuit. De praelio in Paractacis 
Corn. Nepos Eum. c. 8. Hic in Paraetacis cum Antigono con" 
flixit., non acie i?istructa^ sed in itinere: eumque male acceptura 
in Mediam hiematum coegit redire. Sic enim optime viri doctis- 
simi Ob. Gifanius et D. Lamhinus pravuni Jiic in par aetatis con- 
stituerunt ex hoc Diodori Inco. Id vero parum congruet, quod de 
acie non instructa addit Nepos, si pressius urgeas. Instruxit enim 
eam Eumenes accuratissinie, sicuti cap.27. et28. liquido traduiit. 
Salva res erit, si Eumenem castris non factis et acie ante ca in 
campo, uhi conraodum erat, structa, sed in itinere conilixisse 
putes. Lamhinum vide de Paraetacis plura adspergentem. Wrss. 

344. 21. Tu ntQi TudiXrfov y.ui Tur^Ju).Xov Turfov et rcliq.] 
Ita lege , ut ct habet unus codex, non 'lo/J.ov Tudelqov ^ ex pa- 
gina C7G. (L. XIX, 11.) Steph. V^erha sunt, uveiXe fitv zov 
Nr/.uiOQu Tov udeXcpov tov KaaGixvdQov , y.uTtaTQexpe §e T()v 
'l6).'/.ov T(Ufov. Bonum ergo factum, quod ex optimae lidei mem- 
branis H. Stephanus admisit. Wess. 

344. 33. " Ay.ov(ov de — nQoay.ud-Jjad-ui T[oXvaneQyovTu\ 
]\Ialo nQoy.ud^riad-ui. Aliud nQoay.u&Jjadui, in ohsidionibus tri- 
tum, et cum priore permisceri a librariis solitum. Adi Sylburgiiim 
ad Pausan. L. IV. 21. Mox KcxXXav non sollicito, tametsi K('c).(/.v 
in Macedonibus multi probent. Auctor a more suo non deflectit. 
Wess. 

345. 42- AQiaTovovv fiev untdetSe aTQUT7iyov\ Domo Pel- 
laeus et Pisaei F. Aristonus erat, inter septem olim corporis Ale- 
xandri custodes , et propterea in summa dignatione et gratia , ut 
ab Arriano L. VI. 28. et infra cap. 50. indicatur. Wess. 

345. 46. llQog de Tovvoig /Jrii8aiieiuv Te ttjv yiiuy.id'or\ 
lustinus de Olyrapiade L. XIV. 6. Itaque audito Cassandri ad- 



IN LIB. XIX. CAP. 34. —37. 287 

ventu, ciim nuru Roxune et nepote IJercule iti Fyiham nrlem 
concedit. Froficiacerdi deidamia, Aeacidae regis filiaj et Thes- 
salonice privigna, et ipsa clara Fhilippi patris noinine , multae- 
que aliae principum matronae, speciosus tnagis quam utilis grexy 
comites fuere. Quae, si nej^ofetn Herculem excipias , eum enim 
Alcx.-uulrum adpellare debucrat, hinc sumta putes. De Deidamia 
Aeacidae bcne ad eum locum Bernecccrus. AVkss. 

345. ().5. TrjV fuv noliv niQic/^aQuy.MOtv'^ Vide not. in L. 
Xin. 49. Wess. 

345. 72. ^TQurriyov iStn£f.npiv\^TUQQiav'] Habet de Atar- 
rhia quaedam Freinshem. ad Curtii L. V. 2. 5., nec certae tamen 
fidei. V/ess. 

345. 88. "OniQ ovStnon yivtaS-ut Gvvt/ji]'\ Oblitus eorum 
vidctur, quae de Alceta, Aeaci<lae huius a%'o, prodidit L. XV^13. 
Ceterum Aeacidae calamitatem attingunt Flut. principio vitae Pjr- 
rhi et Pausan. L. I. 1 J . p. 27. Wess. 

34G. 94. ^Enif.tiXrjTi]v uf.ia y.ui aTQUTi]yov ytvy.iay.oi'^ Con- 
fcr liuius libri cap, 88-, et perspicics, Lyciscum Aeacidae in Epiro 
successorem Alcetam bello veliementi paene oppressisse. Wess. 

340. 7. ^Ev rudufiuXotg} Adi ad not. c. 32. huius libri. 
Wess. 

346. 10. ^Exvy/uvov — Ti]V Xi/fiaaiav — wat' iri'ovg ctc.l 
Nihil hinc demuto. Plut. Eum. p. 592. C. hiberna tanto spatio 
fuisse dissepta refert,^ut, qui in primis erant, mille ferme stadia 
a postremis abessent. Quac nulla aut levis est discrepantia. Wess. 

346. 23. IlaQaay.ivuauad^ut 8t/ i^atQun' unvQu atTia'^ 
Perperam in his membranae aliquid innovant. Polyaen. L. IV. 6. 
II. nQoatTul-e J;} Quipuadut fivQiovg uay.ovg.) y.ai nXTjOut tov~ 
Tovg vdarog^ y.ui atTia Hitya i]/iiiQ(~)v nif.iipavTag (imo ntipavTug 
cum Casaubono) t/itv. Latina Nepotis Eum. c. 8. ferme eadcm 
sunt: Ad ha?ic rem conficiendam itnperavit (Antigonus) quam 
plurimos utres atque etiain culleos conparari: post haec pabu- 
lum; praeterea cibaria cocta decem dierum. Uterque probe , in 
coctis tamcn cibariis., ut puto, discrepantes. Erat corum usus in 
expedito itinere, cum fcstinato opus erat, non infrequens. Nostcr 
L. XIX. 96. y.ul Tovzotg (.ttv nuQ^iyyiiXi iptQHv u.nvQu Gtrio!. 
nXiiovtov iifiiQfTjv. Plut. de Athen. Cllor. p. 349. A. oi f.itv gtqu- 
Ti]yoi noXXuy.ig nuQuyytiXuvTig unvQu atTia y.OfiiLttv. At eadcm 
fuisse ac cocta^ non dixerim, tametsi non sim ignarus dccreti, 
quod Ncpotis verbis adposuit lan. Gebliardus. Vocant Gracci too- 
(ftiV ('mvoov, quidquid, ut edatur, ignis opera non habet opus. 
Suidas in'j-^7ri;()« arr« hcnc .,^!AnvQog TQOtfi] , tj t)<' onwQug y.al 
Xu/uv(ov. Quo victu sese Sertorius oblcctabat, diuiTuv anvQov 
probans apud Plut. Sertor. p. 574. B., ct M, Cato, uQiario unvQ(o, 
eodem auctore, contcntus. <iuin ct Scipio excrcitus ad Numan- 
tiam corruptiorem disciplinara corrigens, militibus iniunxit uQi- 



288 ANNOTATIONES 

OTav oQdovg unvQov oif^ov , d^invovvrag 6i nQoaq.tQBGd^ai y.al 
icQtag (jnrov -i] eqdov in Polyaeni L. Vlll. 16. 2. Qui quidem 
\ictus ciini niliil praeferat insoliti , mira mihi scniper accidit M. 
Mciboniii contidentia, Dlogencm Laertium nullo iure soilicitantis. 
Scripsit iile Pythagoreos parabili cibo fuisse usos, anvQa nQoa- 
q^coofiirorg L. VIH. 13., et Zenonem t}.nvQ(o TQOffTj /ntouevov 
L. \ 11. 26. Hoino meus tQog /]v anvQov de cibariis non coctis nc- 
minem usurpasse ait: non eerte Hippocratem, nec queniqtiam artis 
Apollineae mystam: legendum esse oonQta priore loco ct postc- 
riore oanQuov TQOcfjj. Cogitasset producta cxempla, saltcm Sui- 
dam in consilium misisset, anvQov TQO(fi]v ex Diogene citantcm, 
et meritam temcritatis notam A^tasset. lam cum utivqu onmia fri~ 
gtda sint, et (ou: iy. nvQog anvQu ova non cocta apud Aretacuni 
Movb. Acut. L. I. 10., non iniuria conlicias unvQU oiTW. cibos 
cos indicare, quos citra ignis operam sumebarit. Mecum sentit H. 
Stcpliaiius ad Plut. Sertor. p. 574., qnem vide et CI. Salmasium 
ad Capitol. in Gordian. c. 21., nimium eo quidem loco^ ut alias 
dicetur. ^Vess. 

346. 36. ^'Ey.aov nvQ [.itd^ rjitoav re y.ul vvy.TO)Q\ Polyae- 
nus de ilsdem L. IV, 6. 11. dllyoi d^ uvtmv nayeTCodovg vvy.Tog 
ytvofiti'7jg nvQ dvtxuvGuv etc. Wess. 

346. 40. z/QOfiud(/.g yafi/jXovg' Siuretvei yap etc. ] Plut. 
Eum. p. 592. D. InnanTnu.i.g y.ufirjXovg vocat, de quarum iii 
cursu ccleritate supra auctor 1j. II. 54. et copiosissime S. Bochar- 
tus Hierozoic. P. i. llb. H. 4. Ego %'ero celare hic suspicionem noa 
possum , quae Basilii M. Homil. in Divit. legenti suborta fuit. 
Describit praesulum doctissimus luxum ct opcs ditiorum interque 
alia p. 53. Tom. If. uytlui., innuit, y.ufi^Xoyv .^ T(Jov fitv a/J)^0(f6~ 
Qtov y Tcov de vofi(/.do)v. Vuto faisae dQOfiudcov , quarum opportu- 
nior illic utique mentio erit. Wess. 

347. 49. Bltveiv ini rtov oQOiv^ Legebatur enl tcov dQcTiv, 
quod Rhodomannus corrigi iussit: qui si Basil. exdooiv inspexis- 
set, pro vero id potuisset putare. Wess. 

317. 61. Kui nQ()g ti]v anod-t(')Qr,aiv ncnvra/od-ev evcfvT]'] 
Solum hoc iustum et probum est. Quae aiidebantur, ex amanuen- 
sium progenita sunt nimia diligentia. Plut. Eum. p. 592. E, y.ul 
ronov e^ unonrov y.arucfuvT] ToTg odevovoiv ti]v e'Q7]ftov (Eume- 
nes) neQtfju)J.6ficVog, y.ui diufierQijfyug, ey.tleve nvQu noV.u 
xaieiv iv di(iaT?/fictatv , oianeQ ot orQu.Tonedevovreg. Adiunge 
etiam Kcpotcm Eum. c. 9. Wess. 

348. 99. .Aoy/ocfOQOvg fiev IMrjSovg] Male postremam vo- 
cem schedae quaedam omittant. Vid. supr. c. 29. et Plut. Eum. 
p. 594. D. Wess. 

348. 3. TcJov noXefiicov nuQtXeTa&ui] Sustuli hinc et, quor- 
sum oportcbat, amandavi praepositionem xaru, inportunam ad- 
modum ct nulli hic quidem rei. Ilectunj qiiuque est iraotltiaOcu^ 



IN Liii. XIX. CAP. 37. - 41. 280 

quo dc H. Stephanus ad L. XVI [f. 62, Utriustiuc opinionis aucto- 
rcs habeo membranas Keg, pr, Wess. 

348, 10. * Ev f.itaM i-ttv u7ietXt](povig ru axfvorfoQu'] Non 
erat profecto, ut de his quidquam mutaretur. Usitatissima rcs tali 
in agmine erat. Solo utar Polyaeno L. III. 10. 7. tra^f (Timo- 
theusj To ovQUTonedov eig iViQOf^iiyy.tg nXivdiov^ tu /.itv a/.ivo- 
(fopa xul xrjv 'Innov iig vo f.iiaov )M/iu)v. De nXtv&Lo Aelianus 
Tactic. cap. 41. Wess. 

348, 28, IJuQ o).i]v rrjV (fvvajitiv' rovg tT' tlicp.'] fluo 
oXt]v rrjv dvvaftiv (hic erado punctumj rovg iXirfuvvag n).Tjoi'i()ug 
pro nXriQroouvng. Rhod. Uuq oXi]V Tr^v dvvuutv vovg i/.ifj-. etc.] 
Nemo dubitare potest, quin ita scripserit, ut constituta a Ilhodo- 
manrio verba sunt, Diodorus. Cur ergo id recipere abnuerem? 
JIuQivu^e non mutari, etsi verius multo sit 7rQ0ivi('^i. Sic cap.28. 
7TU0U df rijv o/.Tjv rov y.iQuvog ru^^iv JIFOET^^EN' iXirf uvvug 
TioouQuy.ovva. Wess. 

348. 80. — i'i'7~v J' uvvoTg y.ui IMtd-Qiduvijg^ Consontit 
cgregie Polybilis, de huiils Mithridatis nepote L, V, 43. scribens, 
o ii BIidQtd^xvTjg iv/ivo fiiv un(')yovog tivut r(~jv tnvu TIin(7(~iv 
iv6g, tiZv tnuviXof-itviov r(V IMuyov. In Appiani Mitbridut. p. 
303. noster uv}]Q e.st rov (luGtlilov ytvovg TliQotxov , additur- 
que floruisse Antigoni familiaritate, venisse in manifestuiu vitaft 
discrimen ex quodam somnio , quod Antigonas per quietem vide- 
rat, id tamen fuga vitasse, atque in Pontum delatum sibi rcgnum 
ibidem firmasse. Ab istis Lucianus iMacrob, c. 13., ubi ex condito 
instauratovc eo regno 7v77— T/:/.2'adpeIlatur, nihil dissentit. Quac 
omnia vetcrum testimoniis satis cum sint munita, non debuerat doctis-' 
simus lac. Palmerius Exercit. p. 212, Mithridatem hunc Mithri-- 
dati. /acere filium, Ariobarzanisque nepotem, nedum Plut. Demet. 
p. 890. C. verba 3Z/5^o<c)«r/;g o ' .^qio/j(/.q{^uvov nuig mulare ac 
Bcribere 3ItOQid(i.V}]g o IMtSQtduvov rov 'AqioIjuqCuvov. Praefe- 
runt quidem specicm aliquam , quae de aetatc Mlthridatis Ariobar- 
2anis F. obmoventur. Pliitarchus aequalem pcrhibet Demctrio 
Antigoni, et vtuviGyov adolescentem. Atqui Mithrldates ArioI)ar- 
zanis, si considerentur, quae ad L. Xv'I. 90. adscripta suut, con- 
tendanturque cum L. XX. 112, hoc tempore sexageriario maior 
erat. Male proin vtuviGy.og. Qui quidem Plutarchi dissensus vir- 
gula dignus erat, in ceteris movcndum nihii, Quia vero Mithrida- 
tes hoc praelio cuni Eumene contra Antigonum stetit, fuga ca in 
Pontum, de qua Appianus, Plutarchus et Lucianus, hac pugnaprior 
censeri potest, Wess. 

349, 1, IlQooru^ug nXrioiov nuQuy. uvujjoi'^Gui'] Edebatpr 
ante nQ0GV(f.':;ug vi7iv ivuvvtcn' -tXijoiov. Ego vero binas voces, 
quae medium occuparant spatium, inprudenter ex superioribus 
rcpetitas, Codd, iussu exterminavi. W^ESS. 

Vo:.. n. 19 



290 ANNOTATIONES 

349. 4. *Enl Tovg naTtqag^ w xuy.ui y.erpuJ.ui'] Verbum 
imperativi luodi, quod cum irrl Tovg nuTtQag iungatur, aut libra- 
Tiorum incnria praetermisit, (credo) aut subauiliendum author re- 
liquit. Steph. Deent oQauivtTt, aut, modo rectum sit in Piutar- 
cho, ufiaoTui'tTt. Proclamasse enim Argyraspides ait in Eumen. 
p. 593. D. i/il Toi?? nuxtQug uf.iuQTuvtTt^ cb y.ay.al y.tfpuXui. 
Sed forsun verbum ipsi reticuerunt, ut solent irati aut metu deiecti. 
Notum est Pompeii, cum profligato exercitu ad castra eius occu-^ 
panda Caesariani pergerent, ovxovv xui ini Trjv nuQti.i(ioXi]v \ 
etiam iit caslra'? apud Plut. Pomp. p. 657. E. Certius est scribi 
post pauca oxlJtad-t oportere. Wfiss. 

349. 6. Ocg (.itT oXiyov oifJovTai} ^'Oiptad-e. Rhod. 

349. 12. Toauvrr] ntQc uvTovg Tjv tv/ciQia^ Posset blan- 
diri naQ' uvToTg^ nisi auctor vulgatum pro suo putasset. En tibi 
ex L. 11. 46. diu/it^orj/ntvtjg xutu nuauv Ttjv oiy.ov/.itvrjv Ttjg ntQi 
uvTug uofTrjg. Et infra c, 54. f.ityaX7] — ijuntiQiu ntQi TovTOvg 
iivai do/.ti. Mitto t})v ntQl t6 ui{.iu Qvaiv L. XIV. 115. aliaque 
plura. De Argyraspidum provecta aetate consentientem videbis 
Plut. Eum. p. 593. D. Wess. 

349. 20. //<' lov nuotaTTjaaTo etc. ] Exspectasses Si* ov. 
Vulgatum si dedit auctor, in animo eius avoarji.iu fuerunt. JlaQe- 
aTrjauTo invitis libris innovare nolo, nec satis tamen placet. Wess. 

349. 28. "£laTt /.ir^divu dvvuaS-ut avvoQuv] Cultius hoc vi- 
sum est. Polyaenus eadem in re L. IV. 6. 13. uiQtTui vtcpikwStjg 
y.ovig inioy.oTOvau y.ul (piXioig xul noXtf.iioig. ubi necesse non 
erat, ut cfOJovg ya\ noXtfuiovg corrigeretur. Poljbius L. IX. 31. 
o xuTu fiiv t6 nuQov 1'oi.og nQioToig iniaxoTi']Oti 3Iuy.td6ai. Ari- 
stides T. II. p. 218. y.ul o nuQo'^vafi6g intoy.ovrjat tT] nQ6g Tr]V 
noXiv dvofitrtiu. quod in ttjv — dvofitvtiuv doctissimus Sam. lebb 
citra caussam convertit. Sed ad rem. Pulverem, qui prospectum hoc 
praelio turbavit, Plut. Eum. p. 593. E. silentio non pressit. Wess. 

350. 32. ^'H).niL,t yuQ — IrjOtod^ai — d.y.oviTl y.QaTr]Oui'\ 
Si in membranis y.Qurr^otiv reperiretur, non foret pro reiiculo: 
nec tale tamen vulgatum, cui vis sit admovenda. Conf. L. XIV. 
14. et cap. 91. p. 712. Wess. 

350. 53. JJoXlol nuQ ufKfOTtQoyv VninTOV^i Longe verius 
est nuQ ufiffOTtQoig^ quod saepe in his libris amanuenses muta- 
tum iverunt. Wess. 

350. 77. ^u4'kXu xul t^v tuv noXcfiicov nQooX.] Adscripserat 
praestantissimus Rhodomannus t?)v tcov noXtfiiov pro noXtfiicov. 
Erat in Stephanica ty.dooti culpa exscribentium tcvv nnXtfiiov. Id 
correxit. Paullo po&t r]vuyxdod-r] tT§ui rei series postulabat. Sermo 
enim cst de Eumene. Mutavit auctor, ut ducem exercitusque raclio- 
rem partem tempori cessisse doceret. Ceterum. ad quinque hostium 
millia ab Eumenianis, quod proxime dixit Diodorus, fuisse caesa, 
agnoscunt lustinus L. XIV. 3r et Poljaenus L. IV. 6. 13. Wess. 



IN LIB. XIX, CAP. 41.-44. 291 

351. 89. Kut Tcuv neQi rov Iliv/.tarrjv x«r?;/d()ovv etc. ] 
Non iniuria quidein illi: pugnaverat eniiu Peucestes admodum 
segniter, sive, ut Piutarclius ait, navrdnuaiv ixXe^vfttvwg xat 
aytvvwg in Eura. p. 593. D. Wess. 

351- 14. Kurad^ef.tivog iig ohqov] Lege rroQov. Rhod, 
Haud absurda Rhodomanni coniectura est, illorum Codd. qui oio- 
Qov praeferunt, auctoritate paene munita. Habet et vulgata, quo 
se tueatur. 2iiQovg et atQovg vocant oQvyi-iura sive fossas, ser- 
vandis frugibus aptas. Scholiastes Demosthen. Orat. de Cherson. 
p. 60. ^iQog Xuxxog' TOt;? d-ijaavQovg xal ra oQvyi.iuru, Iv 
oTg xunrid^tvro rd antQ(.iara., ^IPOY^ exuXovv ol QQuxtg xal 
ol udiftvtg. Philo de Telor. Construct. p. 86- rdg de xQi^dg SaZ 
yul rovg nvQovg iug fitXriara xud-uouvrag , xui ^EIPOY^ log 
^ud-vrdrovg vnuid^Qiovg oQv't,uvrag etc. Mitto Varronem , Colu- 
jnellam, et ceteros, quos testimonium reddere iusserunt Raderus 
et Freinshem. ad Curtii L. VII. 4. 24. praetereaque H. Vales. in 
Harpocrat. p. 51. Transiit hinc vocabuli potestas ad alias spelun- 
cas, etiam eas, quibus rustici lupis atque id genus feris insidias 
moliebantur, uti apud Longum Pastor. L. I. p. 13. et p. 15. Finge 
iam Antigenem Antigoni imperio in fossam fuisse deiectum, \i- 
Tumque iniectis lignis ustulatum, ecquid insolitierit? Simile cxem- 
plum si tibi postules, inspice Acta Martyrum Sincer. p. 418. Th. 
Ruinarti. Quae quidem vulgato ut patrocinantur, cedam tamen 
libi membranae edixerint. AVess. 

351. 15. Evdrj/iiov di rov tS, %'Siov etc.] Semper alias Eu- 
Saf.iov adpellat. Vid. ad huius libri c. 14. Mox Kef:iuXov Icgiti- 
inum videtur. Macedones enim pro KiCfdXo) dicebant Kt/iaXovy 
soliti in B convertere, BiXtnnov xui BaXuxQov xul BfQOvixr,v 
y^iyovrigy quae Plutarchi verba Quaest. Graec. p. 292. D. VVess. 

351. 23. IltQl NtoQU rTJg 0Qvyiug'] De castelli situ confer 
L. XVIII. 41. Wess. 

351. 26. ^AvtT).i rov uvdQu] In egregil virl morte descri- 
benda diligentius et operosius versati sunt Plut. Eum. p. 594. et 
Corn. Nepos in eiusdem vita c. 12. Wess. 

351. 33. 'Ytt' ^Avriyovov trvy/avi cpiXavdQomtug] Fece- 
runt haec benevolentiae Antigoni in Hieronymum argumenta, ut 
eius in laudibus, alioqui aspere Alexandri successores trailucere 
solitus, plurimus esset. Docet Pausanias L. I. 9. p. 23- Wess. 

352. 39. Eig rtjv inuQ/Juv — ''Puyug , /; ruvrtjvetc.] Ea- 
dem Duris Samius in Strabon. L. I. p. 103. C. ziovQig cVs rdg 
PATAJA^ , rdg xurd Mi^diuv , wvoiLidad-ui qiiOiv vno ati- 
ty/ndjv PArEI2H2 r/jg ntQi rdg Kaoniug nvXag yr,g.,ioort dva- 
TQunrjVui noXtig av/vdg^ xul xojiiug , xui noruf-iovg notxiXug 
f.itrufJoXdg diS,uad^ui. ubi rdg PAFA^ mavelim. Sic enim ceteri 
vocitant. Audi eumdem Strabon. ex Posidonio L. XI. p. 783. B. 
rovvotia de raig. PAFAI^ uno rcov yevofiivojv aeiOfxiTjv ytvtad-ai 

19 * 



292 AXXOTATIONES 

qaa^t'^ i (fi cov ntAfig rt m/vui y.a) y.iTiuat iHa-/'''/.(ut^ ojg (f7]Cfi 
rL(uiit()(!jrt(ig^ uvtTiJU.Tninav. Atque liaec speciusc iili quidein : con- - 
venieLat opinioni soli eius ingeniuni et vocahulum P^4l\4^, quod 
suo c seinione repetebant. Ego vero vehementer fallor, aut regioni 
a vicina urle id cognominis venit. Rhaga Mediae op[)i<!um erat 
haud ignoliile, eo titulo iam ante Alexandri expeditiones ex Ar- 
riano i4vufj. L. III. 20. insigne , *Faya tv^? 71?//)/«? in Tojbiac; 
Histor. cap. I\ . I. Credemusne iMcdos Graecoruni adeo stndiosos- 
fuisse, ut eorum voce regionis suae urbem nuncuparc voiuerint?' 
Apage ineptias. Habent Asiae dialecti ]yi, VVi aliaque verba, 
unde si coniecturis iidendum esset, urbis eins cognonien extundi 
posset facillime. Sed nolo in re ambigua operam pcrdere. Wk8S. 
352. 58. 3iruuiui yuo iTnnrov} Opportunum hic cst S. 
loannis illud Apocalyps. c. XVI. 19- xul ///./.uLa }.ayu\7] ojg xa~ 
XuvTiuTu y.uiUjiaivH ly. rov ovquvov inl rovg urd^^onovg. Wess. 

352. CE QcuTooetdoZg d^ ovoi^g TT;g ^Fodov] Iterum de 
Rhodo L. XX. 84. ov<Ji]Q di: Tr^g nlu.aog OcUTQOiidovc. Eaudem 
theatri formam praeferebat urbs Hierosolymitana, losepho teste 
Antiq. L. X\ - ] 1- 5., quae tamen au ad elegantiam Rhodi proxi- 
me accesserit, merito dubites. Vide niihi Aristideiu in Rhodiaca 
p. 342. et Strabonem L. XIV^. p, 964- We.ss. 

352- 65. Tryj' J' tv ToTg zH/emv Oi']c'/u'Gy.o)v Gv/ii<fQ.] Sunfc 
hoc loco LX interprctis opiuione ofje/uayoi fistulae, tubi sive Jor- 
viae, sicuti Aquaeductujim scriptoribus nuncupari solent: q^uo qui- 
dem usu vocabulum id reperire nusquam memini, vereor etiamv^ 
ut quisquam alius. Quid ? nuHa nccessitas urgct, ut a constanti 
vocis signilicatione discedas, Fac in cloacarum exitu, ubi moenia 
permeiibant, destituta fuisse verua ((]jj-c/.toy.<jvc) brevi spatio, ut 
aqu:a-um colluvics effluere posset, disiuncta, et planus erit Dio- 
doii locus. Namquc in aquagiis et cloacis in hanc usque diem cum 
ideui observetur, oppurtunuiiique sit ad ih.sidias vitandas atque ho- 
ste;u adiiu intra urbem prohibendum, cur Rhodios rem utilem efc 
conuiodam adeo insuper habuisse censebinius? Sententia est, ve- 
ruum cratem in cloaci.s sub ip.sis nioenibus detixara , limo et quis- 
quiliis ita fuisse «bstructam, ut aquae transitum negaret. Wess. 

352. 67- Hu^g /^iev o nen\ to ^cTyi-ia. — ■ T(>Kog\ Athenis 
5eT'/}iu forum erat, quod inibi t« ^eiy^iuTu T(7jv 7tio'Aovfuev(ov iner-; 
catcres sibi ostendorent. Vid. Harpocrat. in /JeTy-f.tu et scholia iii 
Aristopli. Eq. v. 975. iMcminit praeter alios Aelian. Epist. 18. 
y.(u nef}tlj'/.enei to .JeTyftu y.aX noXvg eoxi., vi] /Jia, xoy.ovg enl 
xoy.oig loyitoLievog. ubi Interpres, ut solet, aberrat turpiter. 
Rhodi zleTyf.ia itidem forum rerum promercalium fuisse videtur, 
nuiltis ornatura statuis. '"Einrauv d.vdoi(ji.vTag ev xiTj T^dv^^Podicov 
^eiy/iaTt invenies in Polybii L. V. 88. Porro Bacchi templuin, 
quod eailem in urbe erat, memorant multi apud lo. MeursiumRhod. 



IN Lia XIX. CAl». 15.— 48. 293 

L. I. 11., qui quidem recte fccissct, si Aesculapii hoc fano sua 
.colloctanca ailauxissct. Wiass. 

3.>3. 2. "Ondjg — y.oivoXoyr.au.Lievog — Trw/jyfT/^ra/] Hcddo 
.auctori vctustis e memUrauis suaui scripturam. Quod edeliatur, 
consilium Antigoni prorsijs evertcbat. r.-ae se enim ferebat, Peu- 
.cestam in Persidc relictum iri^ scsc A-ero ad mare quam primum 
descensnruni. Confer Poljaen. L. 1\'. G- 1 <l. WESi». 

353. 8. JJuQ \4'/.i6,dydQ(i) nQouyfoyTiQ — TtmyoTa] Supra 
c. 15. diu TijV nuQ ^ u4).e^uvdQoy iiQouyur/riv y de eodem Peuce- 
sta, et de Aristonoo mox c. 51. ^iu ti]v nuo^ l4Xi'iuri)oi)v noou- 
ytoyriV. Quod et hic praestabilius. Habent, quae adlirmarc hoc 
possunt, viri doctissimi Solanus et Hemsteriiusius ad Luciani Halc. 
c. 2. Mox f?; mnoXtTtriiitvov, ut c. 48., non absurdum foret. Vide 
tamen L. XHI. 27- et c. 32. Wkss. 

353. 15. Kul iityuXug vnoyQarfO]'TMV eXnidug^l Adscripsit 
not. Correct. Rhodomannus, vnoyQurfovTcov suspeclum est pro 
vnadeiy.vvvTiov atit vno<j.uiv6vT(ov. Prudentius Is. Casauhonus in- 
stituit, usum verbi v noyQ ('(.(} eiv liocDiodori loco stabiliens in Stra- 
bon. L. 1. p.67. lilxcnvplis agemus, quae suspicionem oiuncm anio- 
lientur. Polybius L. V. 36. ^]vuyy.uCorTO nuvTug ty.y.uXiiv — xui 
Ttuoiv YIIO rF^-lOEIN tXnidug. et post pauca, vnoyQ(j.(f(t)v uv- 
1(7) (.tiyuXug iXnidug. Tum L. X. 32. yul nuai ToXg uvtov inyu.- 
Xug iig T() LitXXov tXnldug YIIOrFAI^^^^.. Accedat citatum u 
Suida tcstimonium. '^YnoyQcxrfirur diiy.vvTui. Olg naaiv ?/ cvy- 
y.Xr^Tog uyud-ug iXnidag vn(ryQ(/.qovaa ctv.., quae vide in Exccrpt. 
Ursini , quod L. Ivusterum fugit, cx Diodoro Eclog. 10. Dcuiqae 
lioc Gregorii Naidanzeni Or. III. p. 93. C gvt(.o y.().y.iiv(o tu ntv 
^ldti nuQrjVOiitTro, tu di YTIEFFAH>EiO Tuig iXniat, yul Tiug 
xui)^ iifKov unttXutg. (Juibus omnibus iu locis vnoyQUipnv iXviidug 
idcm est ac spem ostciilare. ,Wess. 

353. 23. ^ E/ovni ntCovg — ntvTuyoaiovg] Non spernerem 
xul InntTg navTuxoaiovg ex Kcg. 2~, si quid aliunde praesidii acce- 
deret. Statim uvaXuft(ov recipi potest , retiucri etiam vulgatum: 
quod enim illud iteretur, id quidem insolens rion e.st. Wes*!. 

354. 31. liul ^itTta^tiy.OTcg T^ig imftovXTig^ \^ro intfjoXr^g. 
Rhou. 

354. 48. YnQavuvvtg uvriQtdr,a(f'V~^ Nisi intelligas Trjv 
fnt(fOQuv T(~)V noXtni(ov vnoaT(/.vTig aut t(;i' y.ivdvvov vnoarur- 
Tfg, ut alibi loquitur, &cribcndum erit v.nooTuvTtg. Sed vidc c. 
18. p. 332. Wess. 

354. 55. KuQiiavluv HUGiv \'xitv T7.rin6Xtii(>v~\ Non ali- 
ter scripsit auctor. Conf. not. in c. 14. huius libri. Wes.s. 

354. 58. Kai noXXovg V/ovTug avvay(oriaT(\g'\ Hoc satis 
erut. Quae addebantur, schcdarum auctoritate librariis remisi. 
Wl:s.s. 

354. 66. Ku\ ^tftvQxiov^ Vid. L. XIX. 14. Wf.s.s. 



294 ANNOTATIONES 

354. 70. Tio {.uv Aoyo) TfQog Tug h tio 7ro?.f'aw /gitag'] 
Plut. extrenia Eumenis vita, Antigonus wg uoi^itg y.al d^rjQHodetg 
Tovg uQyvQaonidag TTUQtdcoy.av ^II^vqtuo {^^([SvqtUo) tw dioiy.ovv' 
Ti TTiV l4QU/oiot'av y nuvTu TQonov iy.TQtipui y.ui y.uTucf&iTQui X£- 
Xivoug. Quibus non dissinulia Polyaenus L. IV. 6. 15. Wess. 

354. 78. ToTg d^ vnuy.ovouoiv idtwTutgetc.'] Raro prodi- 
toribus scelera bene procedunt: contra iis etiam, quos anteponunt, 
invisi sunt, ut vere apud Tacitum Ann. I. 58. Segestes. Vide lan. 
Gebhardum in Nepotis Eumen, c, 13., qui hoc de genere plura. 
Wess. 

355. 97. Ttjv T£ /QVGTJv avuSevdQixda'} Saepe Persicis re- 
bus scriptores vetusti /Qvoug nXuTuvovg xal /QvorjV uf.ine\ov 
inserunt, doccnte Brissonio de Pers. Regn. L. I. 77. Mireris ergo 
ad haec lo. Chrjsostomi Hom. VII. in Epist. ad Coloss. p. 377. B. 
liyeTui Tig nuQ avToTg /iuoilevg tqoovtov ivvfJQioai tT] TQvcfj], 
ojOTe n/.uTuvov noiriout /Qvotjv y.ai ovquvov uviod-ev^ y.a) ovioi 
xu&ioui nuper adscripsisse virum doctissimum, quis sit ille rex 
qui sibi platanum fecit auream., ut suh umhra eius sederet^ ne- 
scio y nec uspia^n me legere memini. Adeo saepe infida memoria 
est, depositumque abnegat. Tu vide Herodotum L. VII. 27. Wess. 

355. 19. Xoiviy.ug nevTe Tov /^irjvog] Vix satis illi homini 
sano ad victum erant unam in hebdomadem, siquidem /ot'vi'§ t^f.ie" 
Qr/Oiog TQoqij , docente Diogene Laertio L. VIII. 18. cum nota 
Menagii. Wess. 

355. 22. Kai Tovg mmTg y.uTuy.oipui] Lege "7r;ror?. Rhod, 
Ku\ Totg^innovg y.uTuy.oipui\ Nihil certius Rhodomanni coniectu- 
ra, cui ego, etsi libri omnes vetuissent, locum dedissem. Equi~ 
tem pro equo posuisse Virgilium Georg. III. 1 16-, et ante eum En- 
nium notum ex A. Gellio est Noct. Attic. L. XVIII. 5., sed ^Tro- 
Cvyia y.ul inntTg y.uTuy.mput nQog diuTQocfrjv iumenta et equites 
ad victum concidere^ quis tandem'? Franci victricibus Hunga- 
Torum armis intra Pragae moenia conpulsi, rem istam magno suo 
malo cum maxime experiuntur. Wess. 

355. 24. ^'Etc nQoouvt/ovorjg iuTg T§cod-iv iXniOtv] Sibi 
servent, quod librarii heic intruserunt. In vulgato acquiescendum 
est. Polybius L. V. 72. ovToi f.iev evd-uQOOjg vntfiivov ttjv no- 
Xtooyiuvy nQQOuvi/ovTtg TuTg iXnioi Tr^g ^Qijd-etug. Et Excerpt. 
p. 1405. iTi (.iiuv ilnidu yuQudoy.ovvTeg — y.ul tuvt]] nQoouvi^ 
/ovTtg. losephus de Bello L. IV. 2. 1. yal TuTg uno tcov yuQncov 
ilniotv uti nQoouvi/ovTtg. Notat in bona spe esse, eaque niti. 
Mox VS,(o Tu^icog auctoris est,quiet Tovg i'E,(a Td'iicog cap. 22.atque 
alias dixit. Wess. 

355. 36. Kal ttjv Svoiaciiav uvvnoftcjvt^Tov] Postremam 
vocem auctor praefert. Vid. L. III. 29. et c. 34. W^ess. 

356. 58. 'Eni/iiQr^oe nevTrjQt] vuvv y.uTuonr'.v] Polyaenus 
7iiVTrjy.ovTi]Qri a Polysperchonte clam submissam Olympiadi, ut 



IxN LIB. XIX. CAP. 48. — 51. 295 

eam conscemleret, refertj sed rem a CasHaiidro fiiisse cognitam 
L. IV. 2. 3. We-ss. 

35C- 03. Oioiiivov 3i Shv xov KaaoavSQov ru xaty uvvtiV 
etc. ] Suspecta non fuisse, quae cdehantur, miror velienienter: 
consistere ccrte inviccm sibi pngnantia, non queunt. Si enim sc 
suaque omnia victori Oljmpias pcrmisit, non utique corporis sui 
snlutem pacta est: tanto minus, cum ipsa aliter, ut vulgata fere- 
Lant, ccnseret. Sequamur potius scriptos lihros et vertamus, 
cumque Cassander ar/ntrareiur^ defjere eam onuiia sua si'n per- 
mitiere, difficulier persuasit, ut etc. 'ETTiTQinttv ru 7[tgl uvTtov 
«ive T« y.uU' uvrov frequens scriptori nostro est, neque dissi- 
mile admodum Polybiano dovvui iniTQonrjv negl avTtov , de quo 
alias. Wess. 

356. 77. OvyovTU — t?g Btdvv diuaTQaToned. t^enoXinQ- 
X7]Ge'] Urbem Bedyn legere non memini. Badog — ntjlig est in 
Hesychio, s' d literarum series et Etj^mologus Btvdog.) quod Phry- 
giae oppidum, requirunt. Parum etiam placet diaaTQUTontdtvatfg 
sive diuntQiaTQUTontdevaag. Cui enim bono illa conpusitio? Ab 
.illis disseptam pracpositionem diu si praecedenti vocabulo, ut 
oportere arbitror, adstruxeris, nascetur Bedvvdiu.., prout Basil. 
voluit. At aeque id obscurum. Quis enim BE^YNzlJA sive BE- 
^YNATA., unde alterum id progigni potuit, memoravit? Erat 
cum de Hendidio, quo de Livius XXXVIII. 4L, cogitarem, quod 
etsi a Bisaltis longius fuerit disiunctnm, constat Thracibus, e quo 
genere et Bisaltae, Dianam Berdtv fuisse dictam, suaque sibi Ben- 
dida per vastum regionis eius tractum habuisse. Verum nihil de- 
cernere tutius est. Wkss. 

356. 80. Tov Evfievi] OTivTU rjyov/iavog'] Retineri hoc po- 
test. Dubites tamen haec glossa sit, an eorum librorum, in qui- 
bus Tov Evf.iirovg ^t''.vuTOv ov nvd-ofttvog sive uyvo(~)V, id nam- 
que Reg. sec, voluisse videtur. Verum res eodem redit. Wf.ss. 

357. 89. ^tfi T^jV nuQ" Idle^uvdoov nQaaywyi)v'} Vide not. 
incap. 35. huius libri. Wess. 

357. 1.3. OiToi f.iiv ovv naQfinntatjvTtg etc^ Libct adderc 
lustini verba L. XIV. 6., haec mire adlirmantia: sed Olympias uhi 
ohstinaios venire ad se armatos vidii^ vesfe regali^ diiahus an- 
cillis innixa uliro ohviam procedit. Qua visa, percussores aito- 
tiitifortuna maiesiaiis prioris, et toi in ea memoriae occurren- 
tihus regum suorum nominihtis, suhsiiterunt', donec a Cassandro 
viissi suni, qui eam confoderent ^ non refugieniem gladium nec 
vulnera^ aut muliehriter vociferaniem. Sic ille. Pausaniae L. 
IX. 7« dissensum viri docti dudum notarunt. Wess. 

357. 23. 'Athhti) del^^^f^uvdQOv rov aTQUTtvtjavTog etc.'] 
Si per membranas stetisset, servari potuerant exterminat.-ie voccs. 
Rcgnum enim Epiri a Philippo adiutus capessivit Epircnsis Alexan- 
der, sicuti scriptum est L. XVL 73. De expeditione cius in Ita- 



29G ANNOTATIONES 

liam et infelici eventu Livius L. VIIL 21. Porro nlHara y.a) ^f/- 
yiaxa iii AlexanJri magni gpstis rehus optimum fuisset, nisi aliud 
eaedeni schedae dedissent. Wess. 

357. 32. AXc'S,(''.}'dQov de aSi^jfyY o/f07rf'rp/oi'] lustinum, 
qui patrem Thessalonicae dedit Aridaeum L. XIV. 6. errare no- 
tissimum cst. Philippus consueverat cuin Nicesipoli Plicraea, e qua 
filiam tulit Thessalonicen. Vid. Athenaeum L. Xlil. p. 557. C. 
et Pausan. L. IX. 7. Wess. 

357. 34. 'Enl tTjQ niXXrjvrjg] Lege citra haesitationem JZ"«/.- 
Xi]VTjg. Haeo enim Thraciae urbs est, cum Pellene sit urbs Achaiae. 
Consule Stephamim. Rhod. 'Enl t^^ JJaXhpn^gl^ Non aliter scri- 
henduni hoc loco censuerunt viri clarissimi Is. Casaubonus in Strah, 
L. Vli. p. 510. ctDukerusadThucydid. L. IV. 120. Estqueres cer- 
tissima ex Strabonis loco, Pausan. L. V.23. etLivio L. XLIV. H. 
Adde Philnrgyrium in Virgilii Georg. L. iV. 391., ibique pro Co-, 
rone lege Toronen ob Apollodor. L. 11. 5. p. 113. et Stephan. ia 
ToQwrtj. Wess, 

358. 57. ^Eri de livwav — V&aApev iv AlyaTg'^ Ex Diyllo 
Atheniensi haec sumta videntur, qui apud Athenaeum L. IV. 14. 
p. 155. liaaaardnog ix BoaoTtag inaviMV xal d-dipug tov /?«- 
aiXttt y.a) ti]v (juaiXiaauv (Eurydicen et Philippum) Iv AlyaTg y.al 
fUT uvTOJv Ti]v Kvvvav T/)v EvQvdty.Tjg f.iriTtQa<f y.al ToTg u/.Xoig 
ri/.ir]aag oig nQoaijy.ti., y.aX (.lovoiiayiag dyMva l'd-7]ye. Periit Cyn.» 
xia, ingentis animi mulier, Philippi et Audatae Illyriae F. , mox 
a fratris Alexandri morte summo Alcetae scelere, ut praeter Dio- 
dorum testantur Polyaenus L. V^III, 00. et Arrianus in Biblioth. 
Photii p. 220. Plura, quae vitam cius illuminant, viri doctissimi 
ad Aelianum Var. Hist. L. XIII, 3G., non praeterito Interpretis, 
qui hic verterat Cinnam, quem Alcetas sustulerat, peccato. W^ess. 

358. 63. IToXtoQyoLftevog ev Na^to) TT]gIIeQQutj3iug\ Nul- 
lam cquidem Naxio, Perrhaebiae oppido , quod meminerim, alibi 
non lecto, controversiam movissem, nisi si Reg. 1. viam ad ve- 
rum monstrasset. Reiinge eius ev 'AS,i(x)Q(o in ev A'C,(x)Q(') ^ et urbeni 
habebis, quam Strabo A^(oqov TT]g TQinoliTtdog vocat L. VII. 
p. 504. Distinctius Livius L. XLII. 53. Deinde saltu angusto 
supeiuitis montibus — descendit ad (Tripoli?n vocantj axorum^ 
Pythium et Dolichen incolentes. Tum L. XLIV. 11, /« Perrhae- 
hiam inde ducit, et inter azorum et Dolichen stativa habuit. 
Atque hoc ego tantisper legitimum putabo, donec Naxio bonae 
fidei patronus aliunde suboriatur, Wess. 

359. 89. Tov eni /IcvxuXio)vog yarayXvaf.iov\ Praepositio- 
nem stigmate inussit Steph., hcc est in Reg. 2. Ven. Basil. Habet 
ipse Diodorus L. I. 10. Wess. 

359. 92. "Ov riveg /nev ^nuQTov nQoarjyoQtvaav ] Vide 
Schol. in Euripid. Phoeniss. v. 802. et Tzetzen ad Lycoph. v. 
1204. Wess. 



IN HB. XIX. CAP. 52. 53. 297 

359. 9G. ^Ey/fXeTg xuTuno/.{i.ii]oavTeg'] AbitDlodonis, ut 
pulcre anlniadvertit Is, Casaubonus ad L. I. p. 78. Strahonis, a 
ceteris scriptoribus, qui Cadmum cum Harnionia ad Enclieleas In 
llivrideni ultro abiisse , eorumfjue ducem ex oraculo constitutum 
produnt. Sic Apollodor. L. III. 5.4. etPausanias L. IX. 5. Wess. 

359. 4. Kaiy.aTurfQovrj(TarTogTO)i'7T()ay/iiuTMv] Haud scio, 
on nooGTu'^uvTcov ., ut Thebis imperantes Polydorus contemserit, 
olim fuerit. Id quidem certc constnt, etiam hic Diodoro cum cete- 
ris male convcnire. Ferunt illi Polydorum regnum reliquisse iilio 
Labdaco, hunc Laio, quem Zethus et Amphion cius possessfone 
deiecerint: Ampliione vero fatis fiincto, illud ipsum tandcm rccu- 
perasse Laium. Corifer Apollodorum et Pausaniam dictis locis, 
Scio, quae de Zetho et Amphione conmentatus sit Eustathius ih 
Homer. p. 933. et 1682. Sed neque ea congruunt. Wess. 

359. 8. ^ Ano BoKOTov rot MtXuvtnni-g etc.'] Vid. ad L. 
IV. G7.J ubi de Boeoti genere paullo alitcr. Wess. 

359, 12. Eig IrD.uly.oj-ieviuv y.ul to TihfcoaiovoQog'] Stra- 
bo L. IX. p. G34. B. loaie y.al Q/jIjuioi y.uTu tijV t(7)v 'Eniyorrov 
(jTQUTeiav eylinovTeg tijv noXiv , ey.eiae (Alalcoaieniam) leyovxat 
y.uTUffevyeiv , xul elg to vneQy.elfievov oQog eQv/nvdr to TiXrfoj- 
aior. Ceterum montem Tilrfioaoalov auctor vocat L. iV. p. 310'., 
ubi adscripta vide. Wess. 

359. 16. 01 y.uT(/.Xeirf&evTege'^bfieaov — vnb rielaay(uv\ 
Itcrum Strabo L. IX. p. 61 6. (og d^- avTojg vno QQuy.(~)v y.ul JfTe- 
Xuay(~)V ey.nea(')rTeg (Thebani) tr OeTTul.Uf. avveaT)\auvro T]]v (xq- 
pf?)r, (.leTuldQvuUov enl nolvr yo(')vov.. Tum p. 630. y.uTe).ul^ovTo 
d^ avTTiV (Coroneam) enuviovTeg ey. TT^g QerT(xXiy.7jg ^'AQvi^g ol 
lioKOTOt (.leTa Tu TQ(o'iy.u, Nostro probe conscntiens. Thucydides 
qui<Iem, quod Casaubonus monere haud neglexit, exsilii moram 
ciiilto breviorem illis tribuit, anno LX post Troiae uLroaiv Boeo- 
tos rediisse adlirmans L. I. 12. At Nostrum idem Strabo adiuvat, 
dum eos patrium in solum postliminio inmigrasse sub tempus co- 
loniae Aeolicae, ov eaTeXXov eig tijv " Aaiuv ol tov 'OoeaTov nai- 
deg ibid. p. 616. A., prodidit: namque Aeolica migratio centuni 
circiter et triginta annis, quod intervallum quatuor generationes 
aequare potest, bello Troiuno fuit posterior, Herodoto Vit. ilo- 
nieri cap. ult. teste. W^ESS. 

359. 19. Ku.Tu Tov yev. en\ tcov y.oQay.tov /p^"'."^''] ^^ 
corvis vide quae annotat Erasmus in proverbio Ad corvos. Rhod. 
Boeotis Arneu Thessalicam incolentibus oraculum cecinerat, ey.ne- 
aeiad^ai Xevy.(~)v y.OQ(f.y.cov rfuvevTcov , sive fore, ut conspectis cor- 
vis albis inde excldcrent. Id puerili quodam lusu factnm cum essct, 
rclicta Arne in Boeotiam vedicrunt. Sic Zenobius Cciit. lll. 87«, 
qucra Schol. Aristoph. Kub. v. 133. exscripsit, Zenodotum vocans. 
Adfert alia ideni Scholiastcs, quae vide et loco nuQU Toy Ilayani.- 



29S ANNOTATIONES 

jiy.?>v y.oXnov \ege t^v IIuyuaTjTtxbv , de quo Scylax et Geogra- 
phorum alii. We.ss. 

359. 28- Ely.oario J' tTH vaxiQov — uveaxrjai rtjv nohv] 
Ratio constat. Urbera , quara Alexander anno secundo Olyrap. cxi 
everterat, Cassander sub initium Olynip. cxvi instauravit. Recte 
ergo vir magnus Athenaeum notavit Animadvers. L. I. 16. Wess. 

359. 33. ^ Ad-r^vuioi [.itv yuQ xb noXv etc. uvtaxviauv'] 
Paiisaniam, e qiio haec lucem accipiunt, inspice L. IX. 7. Wess, 

3G0. 49. Kul xriV^^Epfiiovtdu — nuQllu(it~\ Urbem Argo- 
lidis credo vicinamque intelligit regionem, quam tj)v '^EQfitovida 
Thucydides L. II. 5G. et Pausan. L. II. 34. p. 192. adpellant. 
Alloqui urbs Hermione aut Hermion dici solet. Est in Orphei Ar- 
gonaut. v. \.\Z4.> xd-uf.iulrj re y.ui evjSoxo^ '^Eqi.iioviu , cui cuni 
Hfjrmione, quae de descensu ad inferos praedicantur, sunt con- 
munia, ea tamen aiia est. Interpres longe illic a vero aberravit. 
Wess. 

360. 51. ^Enl xbv^Iad-fibv rfQuviug'} Credo legendum fn) 
TJJg y.uxu xbv 'lo&fibv reQuvlug. NuUibi enim legitur Iad-f.ibg Fe- 
{luviug. Palm. Aut id iustum est, quod vir eruditissimus adden- 
(ium censuit, aut neQt FeQuviug. Vid. Pausan. L. I. 40- qui jTe- 
touviuv hunc montem itidem vocat. Porro //?} avyyuxaftuivo7'xog, 
vel avyy.uxafJarxog, quod Leid. in suo libro invenit, videtur prae- 
etare. lustior ccrte caussa erat eorum niilitum ad Isthnium relin- 
quendorum, quod Alexander sui copiam non faceret; qui si ad 
certamen descendisset, pares illi ob exiguum numerum haud fuis- 
sent. Wess, 

360. 56. Nuvxiog SnoQtogetc.] Nomina consulum sic in 
ordinem ex Fastis redige atque emenda, ^noQiog Nuvttog xat 
JVluQy.og Honihog. Et paiilio ante pro EeQaviug FeQuveiug , qui 
nions est inter Megara et Corinthum. RiiOD. ^nbQtog Nuvxtog 
y.ai BluQy.og HoniXAiog'} Instauravi Popillii nonien, saepe libra- 
riorum socordia defectum. Cetera scriptis debentur libris. Vid. Li- 
vium L. IX. 21. Porro y.axenxi]auv ex xaxearuO-t]auv natum vide- 
tur: ceteroqui vnaxovg ^noQiov Nuvxiov etc. verius foret. Wess. 

360. 6G. Tov ()' l-^rxiyovov Xoyovg unutxovvxog ctc. ] Se- 
leucus praefectum qiiendam, Antigono ignaro, mulctaverat. Haec 
irarum principia. '^YfjQiauvxog de xiva xu)v r^yefioMov xov ^eXev- 
y.ov , y.ut ov y.oirwaavxog l4vxiyovo) nuQovxt., /uXenjjvug b L4vxi- 
yovog jjxet Xoytafiovg xxrifiuxwv xe xul /Q7]fiuxcov Appianus Syr. 
p. 195. ait. Wess. 

360. 80. Evfteveg y.ui rftXavd^Qconovl Noli quidquam mu- 
tare. Conf. L. XVII. 103. et Suidam in z/i]fr?]TQiog. Wess. 

360. 86. IlQoaeXO 6vx(ov uvxio TO)v Xalbuiojv] De horuni 
disciplina diligentissime egit L. 11. 30. efcc. Wicss. 

361. 1. Joy.ovai di xaV.AXe'^uvdQ(o etc. J Nota res est ex 
L. XVIL 112. Wess. 



IN LIB. XIX. CAP. 54. — 57. 299 

361. 16. *yiQeT/ig vno/iia/iierTjy.t'yut nQoaTtjiiov] III. Scaliger 
libro suo alleverat a^evtjg O^uvutov vno/ite/ii. quo auctario haud 
scio an Diodorus se iactare possit. Wess. iii Add. 

361. 32. IiaraaTi]oag (TuTQuni]v Ilv^-cova] Pythoneirv 
Agenoris F. , cui Indiae loca, Paropamisadis contermina, fueran( 
contrihuta L. XVIII. 39. et infra c. 69. Wess. 

361. 35. 'I2g ()' efg IlIuXlov nuQeyeveTo'] Nemo dubitat, 
quin auctor ita scripserit. Vid. huius libri cap. 79* et not. in Hie- 
roclis Synecdem. p. 704. Wess. 

361. 37. HuQeXu^e <5f yui t« ev KvlvSoig /grj/taTu'] De 
castello hoc et vcriore eius scriptura ad L. XVIII. 62-^ Innult au- 
tem Strabo L. XIV\ p. 989. Eumencm inde gazam abstulisse, quod, 
si strictissime, et de universa quidem, accipiatur, vero parum 
conveniet. Mox ut avvayead^ai bene procedat, subintellige ex se- 
quentibus ovve(3utve. Wess. 

362. 46. ^H^iovv KunnuSoxiuv etc.] Non dissentit Appia- 
nus Syr. p. 195. y.ui o/iov nQeajjevouvTeg (Ptolemaeus, Lysima- 
chus, Cassander et Seleucus) tov * jivTiyovov rj^iovv trjv eniy.TT]" 
Tov uvTio yevo/tevi]v yr^v t£ y.ui yQi]/iuTu nQog Te acpug vei/iuo&ut 
xul nQog eTtQovg Bluy.edovug, o'i Tuiv auTQuneiiuv ey.nenT(I)y.eauv. 
Nedum lustinus L. XV. 1. Wess. 

362. 66. Tlvole/iuTov de iov adeXrpiSovv — uneaveilev'] 
Constitutus a patruo praefectus Hellesponti Ptolemaeus non multo 
post Dionysii, Heracleae Ponticae tyranni, filiam sibi matrimonio 
iunxit, Memnone in Photii Biblioth. p. 710. referentc. De Amiso, 
quam librarii '^/itvoov et 'yl/ttaaov saepe scribunt, Athenien-' 
sium colonia, eiusque fatis confcrendus praeter Strabon. XII. 
p. 823. Appianus est Mithrid. p. 380. Wess. 

362. 73. ' AQioTodri/iov tov MiXrjOtov etc.] Erat ex An- 
tigoni intimis Aristodemus, sed adulandi artibus infamis, Plut. 
Demet. p. 892. et p. 896. Wess. 

362. 77. AvTog — Tt]V ^ Jlatuv — Stt^.u^e nvQooTg] Per- 
sarum institutum erat, in spcculis tota Asia collocare, qui suhlatis 
in altum facibus alter alteri , secundus tertio atque ita xutu dta-^ 
do/t,v ostenderent, quid factum esset. Quem morem auctor de 
Mundo, neque enim Aristoteles est, cap. 5. p. 195. ed. Vulcan. ita 
describit: t)]v de av/inuauv uq/TjV Ttjg ^Aaiug — dieiXij([ia(tv — 
r//ieQodQ6/ioi T£ y.ui axono)^ xul uyye)aurf,6Qot , y.ut (pvXay.eg 
qQvy.TcoQtaiv Tf enonTr,Qeg. ToaovTog <)' ■^J' o y.oa/tog y.u) /laXt^ 
OTu TCi)V (fiQvy.TcoQtcov f y.uTU dtudo/ug nvQoevovoior uXXi]Xotg ey. 
TxeQclTcov Tijg uQ/li]g /te/Qi 2ovocov y.ut ^Ey.lSuTcavcov ., c'6oTe tov 
^uaiXea ytvciioy.eiv uv&r]/teQov nuvTU tu ev rr ^ Aaia y.uivovQyov- 
fievu. Clarius adhuc Aeschylus Agamem. v. 290. 

Oovy.Tog de ct qvxtov devd' an ayyuQov nvoog 
hne/tnev. — 
Reliqua non addo, quippe longiora. Vid« ibi Stanleium et ad Pers. 



300 ANNOTATIONES 

V. 247. ct praeter ceteros Balth. Stolbergium Disscrt. deAngariis. 
c. 3. Wess. 

362. 84. ^rQuroTibSevGag d^ iv Tvqo)^ Ad Tyrum Inter- 
pres. Sic Artemidorus Oneirocr. L. IV. 2G. de Aristandro, irv/iv 
iv TvQM re cov y.ul noXt/novfri TvQiovg toj ftuoilti ovrojv^ erat 
ad Tyrum ef regi Tyrios oppugnanti praesens. Forte hic Palae- 
tjrus intelligitur, de qua cap. scq. Wess. 

303. 91. nvQwv f.iev f^icdi/iviov /iivQiuda^etc.'^ Nolo hoc 
proscribere, neque tamen absurdum fudi/ivovg erit, quod Leid. 
Buis in schedis reperit, niodo per adpositionem quandam dictum 
censeatur. Lysias Or. XXXI, 7. toreiXe nevrr^y.orru fivQiddug 
(rrQuriuv. S. Auctor Ep. ad Hebr. c. Xil. 22. uXXu nQootXr^- 
Tivdan — - y.ul fivoiuoiv uyytkcov nuvTiyvQft. Optime enim ita con- 
nectuntur ista, ut eos ad myriadas angeloru/n conventum acces- 
sisse innuatur. Namque ex Origcne quod adfertur y.ui fivotudcov 
.dyye).(ov nuvriyvQH., id Spencero dcbetur. Manu exarati Codices 
a vuigata scriptura non abeunt. Vide ipsum Origen. L. VII. Cont. 
Celsum p. 714. et L. IV^. niQ\ ^ Aq/. p. 183. ed. Paris. Wess. 

363. 99. II)S]Qfg d^ iorl 'S,vX(ov ycdQivcorf yul nevy(ov etc.] 
Celeberrimus virtute et doctrina S. Bochartus citat legitque yal 
ntvy.lviov Phal. L. I. 4., quod incontextum, quem vocant, rece- 
pissem, si libri scripti fuissent auctores: ut enim plane Interpretis 
et Codd. quorundam exemplo praetereatur, caussa non erat. Liba- 
nus cedris, piceis cupressisque laetissime vestitus erat. Cyrillus 
Conment. in Esai. L. V^. Toni. iV. p. 848- oQog tort rTjg 0otvt- 
y.rig 6 yiiftavog., ytdQoig rt y.au y.vnaQioooig y.ui IlEYKHt y.u.ru- 
y.Ofiov. unde '^vXu y.tOQtva. y.ul ntv/.iva. Salomonis usui ex Libano 
caeduntur 1. Keg. V. 8. Addc H. Relandum, virum diligentissi- 
muni, sed Diodori oblitum, Palaestin. L. 1.48. Wess, 

363. 2. 'NavnriyHii^ Nuvnr^yiu. Reg. 1. Leid. ut apud Ari- 
stoph. in Avib. v. 1157. Wess. 

363. 22. 'Ori Nty.oxQt(or iiiv y.ui to)V «aXojv etc. ] Idem 
Kicocrcon est, atque is de cuius superbo et crudeli ingenio Dio- 
genes Laert. L. II. 129. et IX. 59. Wess. 

363. 24. Kut .AuniOiog tn di IVIuQtog y.u\ KtQvvirijg'] 
l,egendnm cst ylunrjdtog ^ a-b UThe yiunrjSto ., cui praeerat. ^d- 
TCTi&ov enim plerique omnes vocant, etiam Ptolemaeus L. V. 14.» 
modo sequamur schedas Coislinianas. Porro rectum est SlaQitvCy 
quod saepe in his Diodori libris amanuenses depravarunt. Cypri 
oppidum erat BldQtov , inde BIuQitvg apud Stephanum. Hanc 
utramque mendam Celeb. lac. Gronovius ad Peripl. Scjlacis p, 98. 
sustulit. Restat Jlfp7j'/r7/?, cuius urbem Diodorus modo KtQvvviuv., 
IDodo KtQ(>.viuv ., librariorum tainen pcccato, .'xlpcUat, Verum est 
KtQVvla sivc KtQvvtiu , ut apud Scylaccm. Scio virum magnum 
in Strabon. L.XIV. p. 1001. KtQCjviuv praeoptasse ex Ptolemaeo. 
Sed eius non toustat scriptura. Inveterelnterprete et Mss. Coislin. 



IN LID. XIX. CAP. 5«. 59. 301 

KeQavvla^ quod a KeQvvla distat pariim, neq;io multum deflcctlf, 
prout nostraactate nuncupari adsolet, Cerines, Confer not. inHie- 
roclis Synecdem, p. 707. WesS. 

303. 28. FJg r-l^v r 'Jonnyp' etc.] Eig redundare videfury 
scrlbit in not. Correct. doctissimus Rhodomannus, a quo dissentire, 
hoc quidcm loco n ..lo. Possct salvum tamen essc, mudo pronomeil 
ante uTCnd^ovoug coUocaretur. Wess. ."'"' 

363. 31. Eig tkiV riQog JTuXuitvqo) aTQuroTinUmv] Bel- 
lissimc mihi restitutus in integrum hic locus videtur. Castra An-» 
tigouus tv tJ^ 7V()((J fuerat mctatus, ut Tyrum, in iusula positam, 
oppugnaret, uti super. cap. vidimas. In continente contra eamTy- 
rum erat TluXutrvoog , sive nukuia TvQog^ sicuti L. XVH. 40. 
dicitur. Strabo L. XVI. p. 1099. //ffci bl ri]v Tvqov ?; lJuKui~ 
TVQog iv TQiu/.ovTU OTuih'oig. Cuvtius L. IV. 2. 4. Esse teniplum 
Herculis extra urlern (Tyrmn) in enm sedem, quam rAL.4ET\iiO^ 
ipsi vocant. lusta ergo /} nQog ILAudATrY L^Qi orQuroncSda. 
Ceterum de certaniine super Palaetyro vlrorum multp doctisnmo- 
rum lac. Perizonii Orig. Kahyl. c. 6.- et H. Relandi Palaest. L. III. 
p. 1070. aliud moncho nihil, nisi adeuudum Camp. esse Vitrin- 
gam ad Esai. c. XXlll. p. 66.1., eumque rem ita, me quidcm iu- 
dice, cxpedivisse, ut dubium super^sse nullum videatur. Wess. 

.36-1. 30. O niortvd-aig vn Evf.ievovg tcov oorcZv rcov Kqu-' 
Ti:QOv~\ Putes ad pleniorem A^erborum structuram r^v iniuilaiuv 
aut rurprjv tcuv dorcov requiri. Plerumque cnLm ita loqui adsue- 
verant. Supra L. XVII. 80. Parmcnion neniGriviiivog rovg ^U" 
ctltcog &7]ouvQovg. Et L. XX. 19. HroXtiiaiog 6 orQarijyog 
^.Avriyovov dvvcxfitig ntniorev/ittvog. S. Paullus Epist. ad Rom. 
cap. III. 2. ori eniortvi^r^ouv ra loyia rov deov. At secus rea 
habet lioc loco. Plenum erit o nionvOelg niQi rcnv ocrrwv, quam 
praepositionem modo addit, modo negligit Diodorus. Exemplo 
sint, ovrog dt niorev&tlg ntQi rcov oAcov L. XIV\ 12. Et ibid. 
c. 66. nuQu de roTg noXiruig niortv&tig unu^ orQurr^yiug. Tuni 
huius libri cap. 87. tnttdtj Tlro).tf.iuiov tcoQu — y.al rcov y.uru 
T7jv EXkuda nouyfioirojv niorevof.tevov anu.vrcov. Wess. 

364. 51. Kul ru nQuyiiura. Xufi/jcj.vovra etc. ] Praestan- 
tissimac feminac infelicem exitum , de quo Plut. Demetr. p. 911. 
B., innuerc vidctur. Mater fuit Antigoni Gonatae , ut ex eiusdem 
Plut. p. 906. E. constat. Male ergo nunc in Stephano OiXu^ tio- 
lig Dlay.tdoviug. y.riofia .Jt^ur^TQiov rov ^Avriyuvov nuidcig.^ rov 
rovaru y.a/.ovittvov^ o? ano fnjTQ<)g OiXag ini roi) IlriVtiov 
{y.rtot noXiv OiXuv, editur. Scripserat ipsc, debuerat ccrte, y.Ti- 
ofia IdvTiyovov rov ^rjfn^TQiov naidog. Atque hoc quidem diu 
cst, cum corrigcrcm: quia tamen id ipsum ad Plut. Demctrium p. 
7. ed. Londin. animadvertit doctissimus M. Solanus, eidem in 
solidura contribuo. AVess. 



302 ANNOTATIONES 

364. 65. Tod KaaouvSQov orpaT^yor] Fortasse /^cray- 
Sqov. Vide luox c, 62. Wess. 

364. 69. Kal Zi(3vT^v rov ^aai7Ja — x«T«X«/9riV] Hio 
BithjnJae rex seu dynasta Plutarcho in Quaestionihus Graecis (T. 
II. p. 302.) dicitur ZeinoiT7]C, Pausaniac ZvnoiTrjg in Eliacis (L. 
V. 12.) At Menmoni (cap.^l. p. 721. Biblioth.Photii) ZinoiTijg, 
cui magis credo: fuit enim Heracleota Bithjniae vicinus. Haeo 
duhia parit iotacismus inferioris Hellenismi. inde errorum amplis- 
sima messis. Palm. Kal Zi/3oh7]v etc. ] Hoc praetuli, quippe ve- 
rius. ZmoiTiov^ no7ug BtO-vviag., dno ZinoiTOv fiaailtwg^ Ste- 
phanus inquit, et Tzetzes Chil. III. 950. 

'O Tov ZeinoiTov fiiv viog ty.tivog Niy.o(.ti]S'rig 

'O y.Tiaag Niy.Ofdjdtiuv. — — 
Livlus habet Ziboetam., huius fortasse filium, L. XXXVIII. 16. 
cum Gronovii nota. FuitZiboetes Astacenis et Chalccdoniis, sicuti 
Plut. T. II. p. 402. clarissime docet, gravis adversarius. Astace- 
ni ab eiusdem lilio Nicomede videntur tandem oppressi, certe Asta» 
cus, condita prope eam Nicomedia, paullatini incolis vacuefacta 
cst. lam quod Tzetzes, et ante eum Memnon, Nicomediae condi- 
torem perhibent Nicomedem Ziboetae F. , ea in re consentientcni 
hon habent Stephanum, ({mNiy.ofiyjdtia^ noXig Bid^vviag Niy.Ofitj-' 
dovg Tov Ztjka nixidog^ si tamen ita scripserit. Alibi idem, toft 
xul ZrjtXa — noXtg KunnuSoy.iug., r^v tyTtotv o NtyofiijSovg viog 
ZifiXug. Et melius. NamZeilas, NicomedisF. , et in regno suc- 
Cessor est apud Memnon. c. 23. Unde priore loco rov ZrjiXa na- 
tQog praestaret utique. Verum illud nunc non agimus. Wess. 

364. 77. '12? Sl nod-^ — ^tltvyog tTv/t /ntv noXtoQxcov 
^liQtf&Qug] Mutavi distinctionem auctoritate Reg. primi Seleucus 
obsidebat Erythras, cuius urbis obsidionem, Ptolemaeo adveniente, 
solvit, aliorsum classe properans. Enjthrae \n lonia erant, loco 
aspero positae, Herodoto Vit. Homer. c. 18- indice. Oppidi inco- 
las 'EQvd^Qaiovg multi memorant, etiam Plutarchus Quaest. Graec. 
p. 29S. B., quos nollem a viro consultissimo Histor. Foed. Part. I. 
p. 139. loco motos. Wess. 

364. S^.^fTf dt wg 'OXvv9-iovg — y.uTumiatv t7g Trjv ofia.- 
vvf.iov tuvTO) etc. ] Cassandream Antigonus innuit, in quam prae- 
ter alios Oljnthii conmigrarunt, Confer huius libri cap. 52., etme 
nihil iniuria innovasse agnosces. Wess. 

365. 1. EXivd-tQovg.) ucf QovQiiTovg^ uvTOvofiovg etc. ] Li- 
d^ros, inmuneSf suis legibas esse Graecos^ ut Livius loquitur L. 
XXVIII. 32., sive uvTovofiovg y.ui uq oQoXoy}]Tovg .^ quomodo L. 
XVII. 24. Noster. Adi Ezech. Spanhemii Orb. Rom. Exercit. il. 
9. Wess. 

365. 32. Tov rijg KuQiag aaTQani]v KuoouvSqov] Scribe 
^'AouvSqov^ et mox iterum /3o)]9-i]Oovrug roig ntQi rov^^Aouv- 
Sqov. Asander enim Cariae fuit satrapes , uti ad Lib. XVIil. 39. 



IN LIB. XIX. CAP. GO. — C4. 303 

ericlmus. Quin equidcm hauJ scio nn et Inuus libri e. 57. etc.GO. 
tn rebus Aniisi, a Cassandro et Cassandri duce Asclepiodoro ob^: 
scssae, idem Asander intelligi debeat. Cassander quidem certe in 
Mucedonia rerum suarum satagebat, ncque in Cappadociam exerci- 
tumtraducere potcrat conmode, quodin facili erat Asandro, Cariae 
praefecto. Vitium, quo ducis nomen adspersum hic est, reeurret 
in sequentibus haud semcl. Wess. 

366. 40. Twv de ridyrcov OT^arrjyuv Mivt^MOv rbv «JfX- 
(yoy] Vide L. XX. 48. Wess. 

366. 53. KiQvvviuv fuv xal yiunidov i^^iTToXioQy.i^aav'] 
Diodorus KiQvviuv xul ytu.7ir^9-Qv dederat, et niox rov fiuai/.tc» 
^(ov MuQitwv. Respice not. in cap. 59. et c. 79. Wess. 

366. 61. Kal^^Podov] Expungendas lias esse voces in Ad-» 
dend. admonet Rhodomannus, cui refragari quidem nolim, quam- 
quam caussa, quae adiungitur, parum est praegnans. Seorsum ait 
de Rhodiis meraorari: quod verissinuim, sed de Hellesponto itidenv 
nicmoratur seorsum. In menibranis paullo plus praesidii. Tollc er- 
go^ si lubet. Porro Themisonis , Cj^priorum regis, cui Aristoteles 
rbv TiQOTQiTiTty.bv scripserit, meminitTeles in Stobaei Serm. XCIV* 
p. 516., quem eumdem esse, non temere dixero. Wess. 

366. 65. ^vv TuTg tv TvQ(p .y.aruXiicfd-iiauig] Nihilhocad 
rem. Lege y.uTuX7](f9^it'aatg^ et eas intellige, quas capta Tjro su- 
am in potestatem redegit. W^ess. 

366. 70. ^'AcpQunToi di TQtuy.ovra'} Interpres cxxx aper- 
tae^ quasi ey.uTOV y.ai TQtuy.ovTu scribendum censuisset: quo qui- 
dem modo proxime acceditur ad navium numerum, quem finivit 
antca Diodorus, fit tamen iusto is auctior. Ut fatear ingenue, de- 
siderari puto triremium numerum : nam nullas prorsus in tanta 
classe fuisse, cui tandem credibile fiet? Wess. 

367. 96. Ot'/ VTzay.ovovTivv ()* uvrtov^l Sequi debuerat 
01'/ vnuxovovrog d' uvrov. quod et necessarium erit, nisi Poly- 
sperchontem et eius filium Alexandrum anirao scribentis obversa- 
tos autumes. Wess. 

367. 10. 'yinavrag uviT^.ov nuQa tu y.oivu Tiov '^ EXXtjvrov 
vojiitjiiu] Vide L. XIII. 23. Humanissimus Graecorum mos erat 
et Deorum, ut ferebant, responsis constabilitus, siipplicibus par- 
cere. Dodonaeo lovi adscribitur in Pausan. L. VII. 25. 

Mrjd' ly.iTug udtxiTv. r/.trut d^ ItQol re y.ul uyvot. 
Quin u).tri]Qi'ovg et conscelcratos adpellabant rovg u/nuQTUvovrag 
iig TOt'C ly.trug in Schol. Aristophan. Equit. v. 443. Piura Sam. 
Petitus Leg. Attic. L. I. Tit. 1. p. 85. edit. Nov. et Stanleius in 
Aeschyli Eumen. v. 232. Wess. 

367. 16- 'EniftiX7jTi]v TTjg noXtwg uniXtniv'\ Cuius tan- 
dera? An Stymphalinrum , de quo paullo superius, oppidi? Fors 
est, ut noXtg regionem ipsam explicet, quod a sermonis usu non 
dissentire, ex Strabone L. VIII. p. 546. constat. Wess. 



304 ANKOTATIONES 

. 367. 17. Kal &£\g tuv rwv Nfiiicov uycova'] Illustrlssi- 
mus et nuncjuam sine laude memorandus losephus Scaliger in 
suis ad Eusebium notis p. 85. hoc loco Diodorum graviter repre- 
hendit ct hanc narrationem accusat falsi, eo quod Nemeus agoa 
trietericus erat, et numquam cadebat in secundum Olympiadis 
annum, sed semper tertium. At ignoscant mihi tanti viri ma- 
nes, si Diodorum hoc loco tueri contido : non est enim in culpa 
forte Diodorus. Fuerunt enim Nemea duplicia, aestiva scilicet et 
hiberna, ut ex Pausania liquet in Corinthiacis (cap. 15.) ubi sic 
ait de Argivis: y.ut-t)rj y.ul dQOf-iov n^OTii)-iaGiv uywvu^ uvd()doiv 
(x)n).ic\uivotg Ne/ntuov nuvT]yv()£i jojv /etfieQtvcov. Et in Eiiaco- 
rum il. (cap. 16.) post lacunam haec verba sequuntur : iy.Xftcfi^ivia 
ix Nefj.£icov %e y.ul 'Ioi)f.iicov uvtov /iuoiXevg IdiiQiuvog eg Ne- 
fieio)v uy(7)vu rcov /etfteQivcuv unidcoy.ev l^^Qycioig. Aestiva Nemea 
Miensis Pancmi die xii. celebrabantur, ut ait antiqua hypothesis 
Nemieorum Pindari. Panemus autem Attico Hecatombaeoni respou- 
debat, ut ipse Scaliger asserit in suis de meusibus laterculis, et 
crant illa cclebria Nemea trieterica et periodtca. Hiberna vcro fu- 
isse anuua iure putamus, sicut AtJienis Panuthenaica magna pente» 
terica erant, ct quinto quoque anuo celeJjrabantur : minora vero 
quotannis. Hoc igitur loco Diodori Cassander post aestatem et au- 
tumnum in sua expeditione consumptum , dum in Macedoniam atl 
hiberna exercitum suum reducebat, Nemeorum agona hibernuui 
curavit, non vero trietericum. Palini. Studium Diodori defendendi 
laudarepossum, iionitem defensionem. palsa resest, singulis annis 
Nemeos hibernos fuisse celebratos. Nemei enim ludi trieterici erant, 
Liaique qualibet Olympiade redibant. Id nos Critici veteres ad 
Pindarum doc,ent Argum. Nem. III. etV. praeterque ceteros omnes 
Imp. lulianus Ep. XXXV. p. 408. C. Jittu di eoTi , inquiens, 
NifteU nuQu TOig 'AQyeiotg.^ y.uOuneQ^Iadfita nuQu KoQtvO^ioig. 
Atldit his Iniperator, suo tempore duos alios ab Argivis ludos edi, 
UfGze eircu TioouQug ndvxug ivtuvToTg TiaouQOi, ut quatiior om- 
nino ludi annis quriternis sint. Quae quidem sola validissime iu- 
fringunt doctissimi Palmerii sententiam. liina quaternis annis si Nc- 
mea celebrabantur certamina, Nemea hibcrna non fuerunt annila. 
Aliam, quaDiodoro succurrerelur, viam niutiire Sam. Pctitus coepit 
Conment. L. L. Attic. Lib. I. Tit. I. p. 135. Pertendit Nemea auno 
quarto Olympiadis fuisse edita^ et quoniam tpvtio quoque anno ia- 
staurabantur, secundo eadem anno acta. Idcm in mcntem venerat 
Setho Calvisio, probante in Prolegoni. ud Pindari Nemeonic. Eras- 
Hio Schmidio. Atque hoc iirmari si posset, conaiodissimum foret. 
Annus enim est Olymp. cxvi. sccundus, quo Neijieum hunc ago- 
liem Cassander dedit. At obstant Nemeorum a viris illis doctissi- 
mis producta exempla, quae si cum cura cxilmineutur^ partim in 
Olympiadis annum primum, partim in eiusdem Olymp. tertium in- 
current. Ipso examine abstiueo, quod dillgentissime eo perfuncti 



IN LIB. XIX. CAP. C4. 65. 305 

surit D. Petavius ad luliani Epist. XXXV. p. 117. et H.Dodwellus 
Dissert. V^II. de Cyclis p. 300. Dices, si Nemei ludi pcrpetuo pri- 
mis ct tcrtiis Olyiupiadum annis respondeant, quid Diodoro liet? 
Paucis ut absolvam, illud ipsum, quod viri excellenti eruditione 
Scaliger, Petavius, Dodwellus de eo praedicaverunt. Retulit in 
annum secundum Oljmp. cxvi. partem rerum Cassandri, quae se- 
quente tertio erant administratae, quoniam pleraeque ante Arclion- 
tem Nicodorum evenerant: quodilli noa esse insolens^ alias osten>- 
dimus. Wess. 

307. 24. Jl^tneXlov] Pro JlQmilaov. Rhod, Vid. infra 
c. C8. Wess. 

368. 37. *yl(fQoSioiu.$a'\ ^AqQoSiaiav Leid. male. Vide 
Steplianum in^ ^(pQodLGiag. Wess.| • 

368. 42. !^/iiffOTiQovgy.aTeaTQaTriyriat\ Durum est J/xovcf, 
clelnde y.aTeoTQaTriyriae sine copula, ac videtur fuisse dicenduni 
t(fi(j..oTiQovg ovv y.aTeOTQaTrjyrjOe, vel ponenda aliqua alia particu- 
la ante u/iUfOTeQOvg. aut certe pro 9Jy.ovae deluisse praecedcre yal 
uy.ovoag. Nisi hunc locum sicut et alios huiusmodi Diodori idio- 
jnati adscribamus. Steph. 

368. 51. T(7)v uno Tov otoXov 7iaQa/joi]deiv ] Servari 
istud potest. Blanditur tamen vehementer Tijjr uno "^Fodov veOJv 
7iaQa[jorjdeiv ex scriptis membrariis. Ipse auctor id asserit, cum 
in praecedentibus naQanXet raig dno '^Fodov vavolv de eadera hac 
classe. Wess. 

368. 65. 'Eni rd y.alovfievov^'Ey.Q(rjytiiaJ Erat in Palaestl- 
nae Aegyptique finibus, Ptolemaeo L. IV. 5. ^'IiyQ7jyf.ia ^iqIjiovi^ 
dog 7.if.ivrig^ Plinio L. V. 13. emersus Sirio?iis lacus. Ostium, 
quo in marc lacus iste erumpebat, fuisse videtur olim, quod dein 
ingestae oppleverunt arenae. To d' ^.'Ey.Qi]yi.ia ovyxe/toaTai ait 
Strabo L. XVI. p. 1102., quem vide L, I. p. 114- cum nota Ca- 
sauboni. Wess. 

368- 69. Tm nQuxO-evra rcov ^ EXXijviov'] Mirum si nQa- 
ydivTa T(Zv '^EXX^vojv dixit, pro nQu/d-evTU vno Twr^jEXP.vy- 
vcjv. Steph. 

368. 76. /Jietpevoaro rovg niarexaavrag ruig enayyelJaig] 
Nisi nioTevoavTag ruT^ en(/.yyeXiuig artissimc iunxeris, praestabi- 
lius, cuitius certe, rrjg InayyeXtag erit, uti scriptis in Iil)ris , et 
Plut, in Demetrio p. 903. B. llabet dc Messeniorum obsidione, 
al» Agathocle suscepta, Poljaenus quaedam L. V. 15., nec huius 
tamen temporis. Wess. 

369. 90. lioXXoX avvSeSQUfj.i]XUOav] Sic schodae omncs, 
a quibus dissenticndi caussa non est. Indulgent in his sibi Gracci 
plurima. J£uQ(xy.eXMQ}']y.eioav L. XV. '62. nQofle/jfyy.eiouv L. XIX. 
30. yaTuPel-ji']xei mox cap. 69. u.vanen(')firf eoav Eclog. XXXII. 
p. 330. Ursini generis sunt eiusdcm. Porro praepositioncm ya- 
T«, quae antc ovdtv sedcm iuvaserat, Codd. iussu eliminavi. Wess. 

VoL. 11. 20 



306 ANNOTATIONES 

369. 99. Elg '^/Suxaivov] Hoc verissimum. Vid. ad-rL. 
XIV. 78. Wess. 

3G9. 3. (DiQiVTrjV noXiv rtjg ^ AnovyJag — dlov"] Oppor- 
tune Acro in Horat. L. III. Od. IV. 16. Ferentum oppidum est 
Apuliae, Venusinae civitati vicinuvi^ in valle situm. Cuius 
Grammatici verba insuper haud habuit de oppido disputans ad Li- 
■vii L. IX. 16. Car. Sigonius, quem de Nuceriu' Alfaterna ibid. 
«ap. 41.consule. Wess. -^ - 

369. 10. KoivTog JlonXiog ro devreQov'] Koivrog IIov(j-^ 
^klXiog TiTUQVOv. At Diodorus pro hoc nomine ubique scripsisse 
JloniXiog videtur. Rhod. Belle Rhodomannus. Fuit Publilius hoc 
anno quartum consul, uti Tabulae Capitolinae ostendunt. Vid. Pi- 
ghium ad ann. CDXXXViii. hos consules Livio L. IX. 22. redden'^ 
tem, ibidemque Sigonium, qui suo e Diodori libro IlonXiXiog, 
quod restitui, citat. Wess. * 

369. 17. KaTiXa^av — noXioQy.ovvTag r))v KvXXrjV^p'] 
Navale Eleorum erat, ab Elide stadiis cxx disiunctum. Pausan. 
L. VI. 26. p. 518. KvXXrjVi] Si aTuSlovg fiev eixooiv^HXtdog y.at 
fxarov uqtuTrjy.e — y.al oQf.iov nu()e/^oi.ievri vavolv eniTijdeiov^ 
iniveiov de ovoa ^HXeiMv. Wess. 

369. 24. Kal roTg Alyevoi — aTtoy.araorrioai] Mallem 
Aiyitvoi^ ut apud Pausan. L.VII. 24. ct Plut. Caton. Mai. p. 343. 
A. Huc quoque ducit Aiyiaicov^ quod mox e Mss. sequetur, voca- 
bulum cx Aiyiecov progenitum. Ausus sum id quidem refingere: 
nam Alyioaicav illud omnes ineptias superabat. Hoc non moveo, 
quod Achaeae AiyeTg et Polybius scribat L. II. 41.p. 179. Wess. 

370. 52. « de yvvrj KQar^joinoXig} Conmeminit ferainae, 
de clandestinis eius et Demetrii amoribus quaedam adspergens, 
Plut. in Demetr. p. 892. E. Vid. infra L. XX. 38. Wess. 

370. 56. Kai noXXovg rwv unoQcav vnoXa/ii/javovoa] Sic 
plane Excerpt. Peirescian. p. 360. y.ui rovg unoQovg rwv otqu- 
ricorcTjv vneXai.i(iavev, Nam civeXuf^i^avev, quod H. Valesius sub- 
stituit , cidem remittimus. Egregie Diotogenes ex Py thagorae se- 
ctatoribus apud lo. Stobaeum Tit. XLVI. p. 330. deT yug eg rov- 
ro nenuoSai rcx /Q^fj[.iura^ coore cfiXovg eveQyereiv, yal diofievcog 
YnOAAMBANEN , aal ey&QcJog de /neru diyag ufwvaodai, 
is divitiarum fructus esse debet, ut amicis bene faciamus ^ ^S^~ 
nos sublevemus , et inimicos iure ulciscamur. Quod verissime di- 
ctum neglectiorem verbi usum abunde illustrat. Wess. 

370. 73. TleQl rov xaXov/tievov KafinvXov noraf.ibv] Lc- 
gere alibi id flumen non memini. Nomen a flexuosissimis orbibus, 
quibus Maeandri in modum volvebatur, videtur inpetrasse. Kaf.i-' 
nvXa roS,a Homeri et xufinvXot odovreg Lycophronis huc ducunt^ 
Wess. 

370. 81. Eig ^rcdrov noXiv cvvcoxrioav] Ex hoc loco 
credo accepit Oi telius siiam Stratopolim^ quam posuit in suo Le- 



IN LIB. XIX. CAP. 65. ~ 70. 307 

xico. Sed legendum est ^TQarov TioXtv. nam ^TQurog urLs crat 
Acarnauiae caput ac veluti mctropolis, ex Thucydide, Xenophon- 
te, Polybio, Strahone, et aliis. Palm. Eadeni Palmerius Gracc. 
Veter. h. 111. 5., ct rectc, ut cx ^criptis Codd. adparet* Wess. 

370. 83. ^lAlloi avvTjXd^ov Inl ^avQiaVf zfcQiatg df etc,] 
Urhis Sauriae, quod quidem sciam, nusquam alia mentio est. 
Palmcrius Graec. Antiq. L. 111. 8. eamdem reperisse se negat, sic- 
ut et Deriejtses, quos tamen, si Qvqlhq reliuxeris, tuehitur Ste- 
phauus in QvQta^ uhi fart y.al ^Ay.u.QvavlaQ QvQiov diu %ov i. 
To i&vtxuv QvQiavg. Vide ihi lac. Gronbvium, cui egregium hoc 
conmentum dehetur. De Agrinio apud Polyh. L. V. 7. Wess. 

371. 91. Kal SiafJag rov "Ef^iQov Tioraftov] Foedum pro- 
fecto mendum : Hehrum Thraciae fluvium in lllyriam trausfert hic 
locus. Ita non scripserat proculduhio Diodorus. Lege confideuter 
^Qivov, qui necessario transvadandus erat Cassaudro, ut in regio- 
nes Glauciae suhiectas penetraret ex Apollouiatum regioue, uude 
proficiscebatur. Palm. Quaeramus amplius de isthoc lllyridis He- 
Lro: nisi quis Apsum haud procul Epidamno , quem tramlttere ex 
ApoUoniatum fiuihus profectus Cassander dehuit, esse putet. Dri- 
nus Palmcrii lougius ahest, nec spernendus tamen. Wkss. 

371. 25. Elg Kaiv'} Elg Ku> L. XllL 69. At vide not. lu 
L.XVII. 27. Wess. 

371. 28. KaoaavdQog Se'^ Xexi\xs^'Aaav6Qog oh L. XVUL 
39. et XIX. 62. Quem vero Prepelaiiin adpellat, is HQ^uiHog 
est huius lihri cap. 64. scribentium peccato , quo et IliQiXXog et 
JleoiXaog confundi solent. Wess. 

371. 34. JleQi KunQif.ia rijg KaQiug] Feliciores Caprtma 
"ista eruent: mihi iguota suut. '^YXuQifiu Cariae notiora sunt, nec 

eadem propterea. Vid. ad Hieroclis Synecdem. p. 688. Wess. 

372. 50. "EvedQtvtiv rovg 7itQ\ IlroXefiaiov] Tametsi prae- 
cesserit cap, 68. antoniXuv evedQevaui rolg noXetxioig , non se- 
quor libros , in quihus roXg inest. Vulgatum enim illi uihii cou- 
cedit. S. Lucas Evang. c. XI. 54. ivedQevovreg avxov. losephus 
de hello L. il. 21. 3. evebQevovreg IlroXefiaiov rov "AyQinna^ 
Appiauus Civil. Belli L. III. p. 881. y.ui rovg oXiyovg 6 JoXa(:ieX^ 
Xug evedoevoug. Haec sufficiunt: nam ut ex Diodoro, cui sacpe 
placet, loca stipem nccesse non est. Wess. 

372. 63. reyovcog evvj dvo nQog rotg eVxoatv'] Eadem Plut. 
Demet. p. 891. A. et Appian. Syriac, p. 196. Wess. 

372. 80. 2vay.evui^6fievov rug noXeig] Sic de codem Aga- 
thocle L. XIX. 102. diuvoovfievog y.ul ruvrrjV ri^v noXtv ava/.ev- 
(xCead-ui. Et iterum cap. 106. Adde Demosthenem Or. de Cher- 
sou. p. 54. et quae ihi Critici veteres. Wess. 

373. 98. WhTu rriv nQog 'AvrinuTQOV fio,/,i]v etc.] Vide 
L. XVII. 63. Videntur Spartani to?)? rqeauvrug , ita vocare so- 

20 * 



308 . ANNOTATIONES 

lebant omncs, qui ex praello rc niale gesta aiifiigerant , ignoml- 
aiae nota, quam leges irrogabant, liberasse, invito tamen Acro- 
tato. Prudentius simili in re versatus est Agesilaus^ referente eius 
in vita Plutarcho^ et maculae i<l genus describente p. 612. E. 
Wess. 

373. 2. TlXtjyug re eveifoQrjctav] Veneto Codici laus instau- 
rati debetur loci. Xiphilinus, ut alios mittam, in Nerone 'lovXiog 
ovv rig IMovvxavog — nQoointai re avzio xal nXr^yag noKXag 
ENEOOFH^EN. Wess. 

373. 15. Kal To t;~c or/.iag Gyjif-ia nQoatnea&ai etc.] MI- 
rum, ni initium ultimi verbi ansam librariis dederit omittendi rov 
npoatvoovv^ quod alii benc servarunt, in hoc vitiosi, quia nQoat- 
ntoSai neglexerunt. Scribc nQoatnea&ai nQoatvoovv , et hians 
oratio bene progredietur. WEfsS. 

373. 30. 'u4vi]Xo)ai] "Avalwai Leid. satis Attice. Vid. 
Thom. Rlagistrum in 'yivuXcoaa. Wess. 

Idid. Ta fitv noXiTtvo^ievog^ Interpres, (luasi y.ay.aig noXi- 
rev6/.U}'og esset, Latina adornavit. Ego vero longe praeferrem cx 
scripto Peiresciano noXvreXtv6[.ievog seu noXvxeXovfitvog , si de 
vocis usu res certa foret. Contra enim se ponerentur diuvoarpi^o-' 
fitvog et noXvreXov/iitvog elegantissime, et altero magnificus appa- 
ratus, altero peculatus , quo utroque reditus dilapidarit Acrota- 
tus, indicaretur. At verbum istud ostendi mihi cupio. Putes eru- 
ditissimum Valesium id ubi ubi reperisse : nam Excerpt. p. 124. 
T« fitv noXvriXev6fievog ^ non ut vulgo^ inquit, noXirtvofievog, 
egregia emendatio. Slmus itaque hoc Catone contenti. Wess. 
JloXvreXtouadui sic dixit Diogenes L. X. 11. p. 609. 

373-42. ^ifjQtvatg rijv yIuy.coviy.ijv] Reliqua viri fata ex- 
sequitur Pausanias L. III. 6. et VIIL 27. p. 656. Wess. 

374. 51. Ka&uneQ nQovnTjQ/ov^ Foedere, quod cum 
Timoleonte sociaverant, omnes Graeci nominis in Sicilia urbes 
Poeni liberas reliquerant. Vid. L. XVI. 83. Quare aut priora 
tempora respiciunt haec, aut urbes eas contra pacta suae iterum 
ditioni adiecerunt. Wess. 

374. 70. IIXtiariy.lv fxev (pQovQuv Vyovaav etc.] Ph. Clu- 
veVius Ital. Antiq. L. II. 15.p. 772- IlXeiartvrjV corrigebat ob 
Livium : sed nondum certo constat Plestinam IMarsorum et Plistiam 
Samnitium eandem fuisse: adde Plis t iarn inmanu exaratis Livii 
libris Plisiicam scribi^ quod non esse de nihilo pulcre monuit Ce- 
leb. lo. Fr. Gronov. ad L. IX. 21. Wess. IIXetOTivijV probarunt 
suo etiam adsensu Scaliger ct Is. Vossius. Idem inAdd. 

374. 74. '^Fcofiuiiov Sariy.oXuv noXtoQy.ovvnov] Interpres 
dum Sati'iculam oppugnant Romani: quod idem ille Cluverius 
Ital. Ant. L. IV. p, 1184. inprobat: Saticolam enim urbem istam 
cum Graecis tum Latinis dici ; quod veruni. Livium adi dicto lo- 
co et Stephanum Byzantinum voc ^ariy.oXa. Wess. 



IN LIB. XrX. CAP. 70. - 73. 309 

374. 90. Koivrov Aihov 7n7ian/ov} AvXiov pro Allinv 
scribendum Tabulae Capitolinae monent, tanietsi Aeiuiliiuu edti 
Livius. Rhod. Koivrov AvXiov^ Accedo Rhodomanno. ^'ClXinv, 
quod quihusdam in librls , Car. Sigonius probavit, dictum arbi- 
tratus, quomodo Claudium et Clodium, plausirum ac plostrum 
efferunt ad Livii L. IX. 22. At AvXov saepe Noster, nunfjuara 
JOilov aut^QXiov scribit. Wess, 

374. 92« Tlfol Tug y.aXovf.ihag udavaroXuql Llvius ita L. 
IX. 23. obviam itum hoHti^ atque ad lautulas ancipiti proelio 
dimicatum est. Tum, iuvenio apud quosdam,, adversam eam pu- 
gnam Romanis fuisse , atque in ea cecidisse Q. Auliuiu magi- 
strum equitum. Unde conficitur, quod et in mentem Ph. Cluve- 
rio venit It. Ant. L. III. p. 1012. ytavroXag melius esse. Certe 
Latinae originis si oppidi hoc vocabulum sit, quod mihi nondum 
liquet, Lautulae praestabunt. Vid, Cl. Arn. Drakenborchium ad 
Livii L. VII. 39. Mox vnlarrj tw nX/j&ei praeferrcm. Wes.«. 

374. 95. Blnvog vrctorr] ro) re nXr^d^ei} V'el roVc legendum, 
vel T(o. Nam verbum vntav}] etiam dativum regit. Rhod. 

375. 2. Anoixiav t^^tnt/Liipav ifg Aovxeoiuv noXtv] Mutuo 
sibi auxilio fuerunt schedae veteres : quod unis deerat, alterae ex- 
plevcrunt. Quin H. Stephanus in Codd. suorum aliquo id reperisse 
videtur: namque intcr operarum peccatum vulgatum refert. Sed 
Livium audi L. IX. 26. Eoqice ira processit y ut Romae quoquCj 
quutn de colonis mittendis Luceriam consuleretur senatus, vculli 
delendatn urhem censerent. — J icit tamen sententia ut mitle' 
rentur coloni. Sic ille, verum Coss. M. Poitelio et C. Sulpicio, 
eaque parte Nostro minime consentaneus. Aovy.eQiavDiodorored- 
did*erunt Is. Casaubonus in Strabon. L. VI. p. 435. et Ph. Cluve-v 
rius Ital. L. IV. p. 1215. et III. Scaliger ad libri sui oram. Wess. 

375. 7. AXXa y.ui rovg f.iira ruvra etc.] Claudicjibit ora- 
tio, nisi uXXu y.urv. rovg sive cum H. Stephano y.al y.aru rovg 
rcscripseris. Vitium ftequens et ex scribendi conpcndio natum. 
Vid. Coteler. Monum. T. il. p. 589. In Leontio Act. 4. de sectis 
p. 462. non multum dissimile rcperies: toj;? /onvovg yuQ iy.ei- 
rovg , ftuGiXcvg elg ijV ev^^Pfo/jri, y.al tig tv BvKavri'(o editur A'uI- 
go. Quanto melius in. scripto Vossiano: diJo yuQ tyivovro y.ur(\ 
Toyg /Qijvovg ixeivovg ftarjcXtTg, elg iv^^Fcoui] et rcliq. Sed sunt 
hoc de genere plura isto bonae frugis in libello, dc quibus alias. Wess. 

.375. 12. BIv-Q/.og IlonXcog] IIoiri]Xcng pro JZoTzXfo^. RHoq. 
Vid. Livium cum nota Sigonii, et Fastos Pighii ad ann. cDXXXix. 
Wess. 

375. 14. KuXXuvriavol yarocy.ovvrtg tv rnTg uQtareQnTg 
etc.] Non muto, quantumvis L. XIV. 37. de Salmydesso auctor, 
oirog d^ iarl /liv in uQtartQu tov llijvrov. Eodem euim redit 
et diserte Strabo L.XII. p. 810. A. y.uXeirat, de ru API^TEPA 
ToD IIcjviov Gna}ify.u. Ceterum KuXXuriuvoc sempcr appcllandi 



310 ANNOTATIONES 

erant urbis Callatidis sivc Callatiae incolae, ut dixi ad Anton. 
Itiner, p. 227. Confer. L. XX. 113. Wess. 

375. 4.3. ^AntaxaXY.iv — ln\ §oi]^hu.v roTg Ka7J.avTia' 
voTg\ Quod in pr. Reg. erat /^orjO^rjacov roTg KuXX,, conmodius for- 
tasse videbitur, nec est tamen. Sive enim untOTa7ixa roTg KuX- 
luTiuroTg, sen /^orjd-eiuv roTg Ku7.X. artisKime iunxeris, verbo- 
rum ordo nihil habebit insolens. Regunt saepenumero utroque in 
sermone verbi sui casum substantiva, estque geminum huic L.XVI. 
21. /£«« T(ov Gv/:i/.iu/(ov -^ inl Tt]V ftoriSeiuv ToTg BvtuvTioig 
TQenofuvwv, Alia si desideres, ecce tibi Dionjsium Ant. Rom. L. 
I. p. 8. yMi TToTiiTeiug f.ieTud6aei ToTg f.ieTU Toy yevvulov iv no- 
7iefup y.QUTi]3eT(Jt, Arrian, '^i'«/?, i^Af'^. L. I. c. 1 I. p. 25. /nrjviv 
JlQid[.iov nuQuiTovfievov t(o NeonToXe'/Liov yevei, Plautum Amphit, 

I. 1, 12- Opulento homini hoc servitus du?'a est. Et Mercat. 11. 

II. 37. Filius quam adve.vit matri ancillam suae. SallustiumCa- 
til. c. 32. Quod ?teque insidiae consuli procedebant. Haec suffi^ 
ciunt. Adde tamen Cel, lac, Perizon, ad Sanctii Minerv. L. IV. 4. 
11, Wess. 

370. 47. Tleol tq ya7,ov/tevov leQov y.rxTeaTQUTonlSevGev^ 
Fanum erat ad ipsum Ponti os in continente Asia, ab Europa sta- 
diis fermc Xll disiunctum. Docet praeter alios Poljbius L. IV. 39. 
et Noster L. XX. 112. Vide quae de eo copiose satis scripta nu- 
per suut ad S. Petiti Conment, L, L. Attic. L, V, Tit, 4. p. 503. 
Wess. 

376, 52. IIuQayiv6/.ievog Sa enl t?]v — vneQ^oXi]v~\ Saepe 
de itinere per ipsos montium vertices vneQfjoXug rov oQOvg Stra- 
to^ veluti L. IV, p, 313. B, oJore rag di avT(~)V vneQ/SoXug rov 
oQovg nQOTcQov ovoug 67.lyug — • vvvl no^XuyoQ-ev eivui y.al 
uo(fu7.eTg. Adde ibid. p, 315. B, et L, VIL p. 419- A. Wess. 

376- G5, ^K^ene/tips Te^isocp^Qov] Haud scio an idem sit 
Telespliorus, quem provinciarum olim praefectum Lysimachus, 
quod Arsinoen suam, crebrius vomentem, hoc ambigui soni Versu 

Kuy.(ov y.uTtxQ/eig ri]vde Blovauv elatxycov 
perstrinxerat acute , caveae inclusum circumferri excruciatumque 
intertici iussit, Athenaeo L, XIV, 1, p. 616. et Plutarcho de Ex- 
sil. p. 606. B, tcstibus. Nam quod Antigono cum maxime militat, 
id nihil ofticit, Deseruit eius dein partes, aliis sese adiuncturus 
infra cap. 87. Wess. 

376. 92. IIuXiv eneXd-(ov o 0iXinnog — ev olg r^v y.ul 
y4iuy.idrjC ] Cassandri frater Philippus erat, qui praelio ad Oenia- 
das cum Acacide congressus eundem superavit vulneratumquc in- 
terfecit. Operae erit Pausaniam audire , yevo/ievi]g di 0i7unnov 
re ciihX(fov KuoauvciQov y.ul uriia/.idov /iu/?]g nQog Olviudug, 
Ahiyi'di]v /lev rQiod^evra y.areXufh /.ler oi noXv rb XQecJov lib. I. 
11. p. 27. Wess. 



IN LIB. XIX. CAP. 73.-76. 311 

377. 2. KuaaavSQog o rijgl^oicxg y.vQuviov} Lege rT]g Ew 
Qiag^ ut supra p. 704. (cap. (j2.) rbv rijg KaQiag aarQdnrjv 
KaoaavdQov. Palm. 6en6 Palmerius. A.^iiit[i%%ct^' AoavdQog Ca- 
riae huic praefecto fuisse nomen, suus huic loco color redisset. 
Vid. not. in L. XVIH. 39. Wess. 

377. 10. Kai 2iXEVxov'] Non videtur de nihilo eorum Codd. 
scriptura, inquibus y.alKaoaavdQov. Fortasse iectum olim utrum- 
que fuit, nt amicitiam cum Ptolemaco, Seleuco et Cassandro, quam 
prius coluerat, missis iegatis instauraverit. Vid. libri huius cap. 
68. Wess. 

377. 22. mriv rTJg uxQug] Vide L. XX. 27. et Strabonem 
L. XIV. p. 963. Wess. 

377. 25. ^Enl rrjv^'laoov noliv iy.nef^Kpd^alg etc.] Pleri- 
que"/aaaoj', cuius cives in numis lACCEI^^ adpellant, nec 
tamen omnes, sicuti ad Hieroclis Synecdem. p. 689. ostensum 
fuit. At id leve. Quae sequuntur Tjvayy.aod-Tj nQOod^to&at roTg 
TiiQl ^Avriyovov^ Interpres ad Ptolemaeum retulit, tanquam is cum 
Antigono se coniungere sit coactus: qui quidem Antlgoni cum dux 
fuerit et fratris filius atque ab eodem ad lassum occupandam mis- 
Sus, in aperto utique est, id parum procedere. Lege rivdyy.aae 
ravrTjV nQoodtad-ai etc. urbem eam partibus Antigoni se ad- 
iungere coegit, et clara omnia erunt. Wess. 

377. 47. ^EninXevaav — y.aracpQovovat roTg no7.efitoig2 
Erunt fortasse, qui y.aracpQovovvreg rcov nolefiuov maluerint ex 
Reg. pr. ; ego aliud censeo, et a vulgato non deflecto, quippe gestae 
rei satis congruo. Wess. 

378. 57. ' yivrearQaroneSevaavro — neQi Kivvav noliv^^ 
Urbis Cin7iae nulla apud Livium inanni huius historia, nulla apud 
alios, quod rescire quitum est, mentio recurrit. Id Philippum Clu- 
verium inpulit, ut deLuceria cogitaret Ital. Antiq. L. IV. p. 1212., 
cui, nisi aliud Codd. scripti imperaA^erint, accedere non possum. 
Nam et nihil fere conmune habent KINNA et AOYKEPIA, et 
pracfert Itulicum quid Cinna , ex nobili Corneliorum familia haud 
ignotum. Livium quod attinet, eius disscnsus morari neminem de- 
het, in gcstis huius anni rebus diversos annales secuti. Ipsum adi 
L. IX. 24. et seqq. Fors ergo Cinna obscurum in Samnitium fini- 
.bus oppidum fuit. Wess. 

378. 68. rdiov Muviov'] ruiov Maiviov et Muqxov 
WooXiovmnuQXov. Rhod. Faiov Maiviov'] Ita scripsi ex Sigo- 
nii, Maiviov citantis ad Livii L. IX. 26., codice: cetera, etsi a 
Rhodomanno bene correcta sint, non audeo mutare. Liquet autem 
liinc etex Tabulis Capitolinis, Dictatorem C. Maenium rei inCam- 
panos gerendae, non quaestionis in eos exercendae caussa fuisse 
dictum. Livius alios secutus annales dissentit. Wess. 

378. 77. Avrovg dveT).ov] Itaque sive timo9'e eius, seu 



312 ANNOTATIONES 

conscientia ^ Calavios^ Ooium Noviumque , fea capita coniura- 
tionis fuerant) priusquam nominarentur iipud dictatore^n, mors 
haud duhie ab ipsis conscita iudicio subtraxit', Iiactenus Livius 

dictO loCO. We.SS. ■.: l!,..r{ 

378. 82. raiog^Iovviog'] Supple devTSQOv cx Livio (L. IX/ 
28.) Licet has vices rarissime aunotet Diodorus , . brevitati suae 
gratiiicans. Rhod. 

378. 85. JTap/,iei'uov MirvXijvaTogl ^usehio JIa(){.ieviSi]g. 
J^IcTvhjVuTog , quod eodcm redit. Wess. 

37 8. 80. ^TQaTfjyov JloXt/aovu] Quis fuit ille Polemo, de 
quo Diodorus solus meminit? NuUus profecto. Lege ex historia 
JlroXfiiuTov, ut infra hac eadem pagina et infra p. 742. (L. XX, 19.) 
Pal:m. NuUus dubito, quin vennn assecutus sit vir eruditissimus. 
Ptolemaei, ducis Antigoni et eiusdem ex fratre nati, in his rebus 
frequentissima recurrit mentio , Polemo?iis, nisi sicubi illum loci 
possessione everterit, ut hoc et scq. capite, uulla. Suprq. vide cap. 
57. Wess. 

379. 98. -iTvaf rug t^^QQsov vavg'] Legendum esse 'i2^£oi;, , 
(licet ^'£}qov non solum sit in excusis quibusdam codicibus , sed 
et in scriptis) ex initio huius paginae ac sequentis apparet. Steph. 

379. 99. Kul Tit/Jaag Tov ^ayovm] Tov ^aXyuvta', quae 
Steplianourbs cstBoeotiae. Rhod. In margine adscriptum cst ZcJw- 
f^ovta^ utrobique male. Lege ^uKyavta. Est enim o ^aXyavavg 
urbs Boeotiae , de qua Dicaearchus, Strabo, Livius, Stephanus et 
alii. Palm. Ka) rti/iaug rov ^alyuvtu] Instauravi urbis nomen,, 
coque iidentius, qiiod A^irorum doctorum coniecturac et discordes 
Codd. scripturae huc ducerent. In Ptolemaeo L. III. 15. neglecta 
una litera ^uyuvtvg, quod librariorum peccatum, sicuti et hoc 
ipsum corrigendum monuit Abr. Ortelius. Wess. 

379. 12. "HtT] ftaGiktia (jorjd-cov., vntQ T(ov olxtiwv etc.] 
Prima fronte videtur restitui posse hic locus addito duntaxat ver- 
bo coniunctivi modi ante vel post uycoviaaoi^ai. Sed erit Idvrlyo- 
vog nominativus participii ^oijd-ojv, quum potius debeat esse KuG- 
nuvdQog-, meoquidem iudicio: quare lectionem margini adscriptam 
huic praefero, orationem uvuy.oXovdov esse dicens, et quum prae- 
cessisset, 7; fitvovrog JiuaouvdQov ntQi rTjv Evftoiuv ^ sequi de- 
buisse ij tT] f^uai7.tia ftoTid-ovvTog. Sed in priore loco post /ntvov- 
rog KuaauvdQov subiungitur uvrog xutuXu/Ji], videlicet Idvri- 
yovog. at in posteriore, quum et participium et coniunctivus ad 
eandem personam ferantur, dicere non potuit ?j rfj ftuailiia fio-t]- 
&ovvTog UTiofjuh]. ideo dixit ?) tt/ [^aailtla f^ioi^&wv unofjuhi. 
Steph. Hic enormis uavvTa'S,ia est: cuischolion marginis quidem 
mederi, scd nimis violcnta castratione , conatur. Quid? s\ ftoi]~ 
Sovvra scribas, et post KuoaavdQov rcstituas dvayxuGi] ; Rhod. 
Recto quidem decurret tenor& Diodori oratio , si monitori Rhodo- 
manno suftVageris eiusque laudaveris mcdicinani: at ea violen- 



IN LIB. XIX. GAP. 77.-79. 313 

tlor est atque omni schedarura veterum patroclnio caret. Res*se- 
cius in H. Stepliani hahefr expositione, cui etCodil. auctoritas pon- 
dus addit, et Graccorum sacpe ex usu ordinem verborum varian- 
tium consuetudo. lilam ergo amplector, cetera lectori integra re- 
linquens. Wkss. 

'" 379. 15. IDitiGra-Qyov i-ilv anlXtni.v iTurrjq — (fQOVQag'^ 
Cassandri frater Plistarchus fuit, de quo Pausanias L. 1. 15. et 
Piut. Demetr. p. 903. plura. Wess. 

379. 31. ^itdcoy.i — naru nohv stg ri]v /et/iiuaiav'] Vid. 
ad L. XV. 38- Novl probelllust. Scaligeri decretum in Act. Liter. 
Schurzfleischii p. 27., quod sermonis usu non ftrmari animadverto. 
Ecce tibi Polybium Excerpt. p. 1421. Gvv di rovrotg y.al nlitovg 
irtQovg t§)]Qi&-/ni]rai KATA HOAJN dvo/.iuCcov. ubi xaru no- 
Tiiv, citra controversiam est ex singulis oppidis. Adde loseph. L. 
II. B. I. cap. 10. 3. nuvrcov yuQ rcov vnoreruyf.ihcov eS^vcov 
KATA UOAIN Gvyy.uS-tdQvy.orcov roTg ukXotg ^eoTg y.ul rug 
KaiaaQog eiy.ovug. Et Basilium M. de Spiritu Sancto c. 7. y.ard 
re ycoQuv y.ui KATA IIO.ATN ruurj] ytyQi]vrai rfj rpcavT]. Sed 
desino: quae alias conduxi, abunde sunt. Wess. 

379. 43. "EvTiy.aiQog yuQ t) noXtg earl etc.] Ad Graeciae 
principatum retinendum Chalcide nihil poterat esse opportunius. 
Philippus, Persei pater, propterea tam inter rug ntdug rT]g "^EXXcji.- 
6og sive Graecicie conpedes non inmerito numerabat apud Po- 
lyb. L. XVII. 11., Livium L. XXXII. 37. Plut. Flamiu. p.374. 
D. Mox IloXeficov rectius Ilrole/iuTog erit. Wess. 

380. 62. Kul rcov ^Onovvricov ru KugguvSqov (pQovovv- 
Twj'] In his nihil est quod offendat. Si qui tameu cum Reg. 1. 
sentire malint, fruantur arbitrio suo. Wess. 

380. 85. Ka\ rov r)]g KeQuviug dvvuGrr^v'] Margini adscri- 
ptam lectionem coraprobare videtur locus quidam p. 705., in quo 
nomen idem Icgitur, sed cum vv. Ibi autem cura KeQvvviu copu- 
latur non yluntd^iu sed jiuntd-og. Pro quo secundura Stephanum 
uiunrjd^og scribendura fuerit per ■}]. Nam illi uduni]dog urbs est 
Cjpri, yiuntd^i] Thessaliae. Apud Strabonem (L. XIV. p. 1001.) 
Bcriptum est .Aunudog. Steph. 

380. 86. Tov rov iU«X<e'w?] Si hoc non est parentis Sta- 
sloeci proprium , ut rov rcov MuQtecov, scilicet /^uotXeu, legam, 
certa ratione adducor. Est enim 3Ic/.Qtov (pro quo alibi MuQtog 
perperam in historia nostra legitur) url>s Cypri, cuius gentile I\Ia- 
Quvg , ut Stephanus docet. Ideo haud scio an non supra p. 705. 
A. legendum sit BIc.Qtecov pro IMcKvecov^ Mariensiuni non Ma- 
nensium: quorum idem Stasioecus rex ibi nominatur. Ruou. Non 
repeto, quae de Lapetho et Mario, Cypri oppidis, scripta superius 
sunt ad huius lib. c, 62. Wess. 

381. 93. nooi'()eiov y.ul noTa(.invg Kuqmv'] Non memini 



314 ANNOTATIONES 

JIorui.tov<; KaQuiv alibi legere. Flumen Syriae Ku^^u est in Ste»; 
phani lido^ui^ a quo id Mesopotamiae «•ppidum nomen indeptum 
fuisse ait. Sed id ab ora Syriae superioris maritima, de qua heic 
loci, aberat longius. Posideum non obscura Sjriae urbs erat pro- 
pe Orontis ostium ex Ptolemaeo L. V. 1 5. atque aliis. Ipse auctor 
eius conmeminit Excerpt. Peirescian, p. 378.) ubi prave nunc 
Tlioidior. Wess. ^ 

381. 12. ^Tud-uovg tlxoGi yMl TtoauQug] Quidam mansio-i, 
nes reddunt, de quibus lege Herodotum (L. V. 53.) ubi singulis 
CL stadia tribuit, quae quinque milliaria Teutonica, demto qua- 
drante cum duobus stadiis efficiunt. Stathmi igitur xxiv consti- 
tuiint cxil milliaria cum dimidio, si xxxii stadia pro uno milliari 
acceperis. Rhou. Herodotus non diclt oTV.d-f.iov aequare CL stadia, 
sed diurno itinere totidem stadia posse absolvi: nec longe tamen 
ab isto intervallo afuisse videtur. Graeci saepe itinera GTuit/iioTgy 
ut Latini casfris metiuntur. Noster quidem certe L. XIV. 29. 
azud-nov de diurno itinere accepit. Nam quod apud Xenophont. 
^u4vu[j. L. IV. p, 2G5. de Graecis evTev&ev iTzoQevd^TjOuv diu 
XuXvfjO)V ^TAQBIOY^ tnTu legitur , id ipse expressit dn]ld^ov 
tv riiitouig tnTu. Unde manifestum est, citatissinto itinere usum 
fuisse Antigomim, qui vi diebus OTuS-fiovg sive viansiones xxiv 
percucurrerit. Mallem autem in praecedentibus 'tS, rii.itQUig^ etsi nou 
nesciam , quid vulgato patrocinetur. Wkss. 

381. 28. ILtQl rrjv nuXuiuv Ful^uv rijg ^vQiug'] Mirum est 
Gazam hic semel iterumque nuXuiuv adpellari, et IluluiyuC,uv in 
Dexippi fragmento apud Sjncellum Chronograph. p. 2GG. Fuitne 
duplex oUm fiaxa^ uti Tyrus et Palaetijrus? Ita puto. Vide or- 
dinem rei gestae. Ptolemaeus castra metatur ad Palaegazam : ean- 
dem in urbem suas copias coegit Demetrius. Pugnatur. Victus abit 
Demetrius, retroceditque cum equitibus ordines servantibus Gazam 
usque : mox ubi sub solis occasum Gazam praeteriisset, equitum 
aliqui in urbem se , res suas ablaturi , recipiunt , et ab insequente 
Ptolemaeo una cum urbe capiuntur. Haec cap. 84. Quae quidem, 
nisi plane erro, ita conparata videntur, ut Palaegaza et Gaza 
diversae slnt censendae, nec longo tamen intervallo disseptae. 
Putares HuJMiyutuv eani esse, quam Alexandcr expugnatam ever- 
tit, quoniam de illa Strabo L, XVI. p. 1102. A. y.uTcGnuo/iiti'i] 
<5' vno 'AleSurdQov, xui jntvovou tQTjiiog, eversa ah Alexandro 
Gazuest, fnanetque deserta. Verum obstat situs, qui nobilissi- 
inae Gazae, quam Alexander occupavit, idem mansit: habent 
praeterea ultima Strabonis verba plurimum diflicultatis ; neque 
enim verum est, quod et viri docti dudum viderunt, Gazam post 
Alexandri tempora desertam durasse. Diodorum, quem illi ne- 
glcxerunt, advocabo. Ilcfert huius lii), cap. 59- Antigoinim lop- 
pen et Gazam., quod dicto audientes non erant, pugnando ce- 
pisse. tum eamdem Gazam a Ptolemaeo fuisse subactam cap. 84-^ 



IN LIB. XIX. CAP. 80. — 83. 315 

eiimdemque prlncipem loppen, Samariam et Gfiaam., adventantc 
liiaximis cun» copiis Antigono, dcstruxisse, infra c. 93. Haec, 
alia ut mittam, Stvabonis ista y.ul fitvovaa f'()?;,t<o? sollicitant ve- 
hementcr, paeneque efriciunt, ut cum Palmerio adscititia autumem, 
praescrtim quoniam Xylandcr vertendo eadem praeteriit. Utcun- 
que id ceciderit, persevcro ea in opinione, duplicem fuisse Ga- 
zam, proboquc illa Uieronymi de Loc. Sacr. vehementer, anfi^ 
quae civitatis (Gazae) locum vix fundamentorum j>raehere vesli- 
gia : hanc autem, quae nunc cernitur in alio loco , pro illa, 
quae corruit, aedificatam, Adi nunc ad S. Lucae A. A. cap. VIII. 
26., ubi de Gaza «?;r?; inrlv iQTifiog, et lianc Palaegazam , mis- 
sis eruditorum fluctuationibus omnibus, intellige. Habet de du- 
plici Gaza Palmerius etiam Exercit. p. 85. nonnulla, quae, ut 
alias fortasse ostendam, consistere non possunt. Vid. et not. ia 
Antonini Itiner. p. 151. Wess. 

381. 30. KalniQ viog aiv navTtXiog] Annis xxii non malor. 
Confcr supr. c. 69. Wess. 

382- 50. Toi> re narQog i]Sri yiyriQay.orog] Siiidam haec, 
et quae consequiintur, exscripsisse in ^Tj/ia^rQiog., L. Kustero nii- 
uime latuit. Wess. 

382. 53. ^Eri Si xey.oafi-rjfiivog onloig puaiXiy.oTg\ Mera 
TiaQudioQd-axTig est Rcg, 1. scriptura: vulgatam Suidas quoque 
tuctur. Erat Demetrius idta y.al y.aXXn nQoadmov &av/iiaordg yul 
TTiQirrogi omnemque fictorum et pictorum artem frustrabatur, Plut. 
Dcmet. p. 889. D. teste. Astris propterea et soli, astrorum pul-> 
cerrimo , conparatur in Ithyphallico carmine apud Athen. L. VI. 
1 5., siciiti probe monuit magnus Animadversor. Couf. infra L. 
XX. 93. Wess. 

382. 77. Ka) nlayioq^vXayag rug }'aug] Scio (pvXuy.ag et 
(fv7.ay.ovg veteres subinde probasse, decretumque Eustathii in Ho- 
luer. p. 1365. illa de re, nec hic tamen recipio. Superius cap. 28. 
nXayiag q.vXarrovoag i^co rov y.iQurog fXug nuncupavit. Wess. 

383. 10. ^'Era'S,av de Inl rov xtQurog rov rwv etc.] Scribe 
ln\ rov y.tQarog rovrov rcov tnn., ut post pauca nQotru^av zov 
y.tQarog rovrov y.ui ra \piXiy.u, Wess. 

383. 13. Kof.iiCovrug yuQuya aiai$i]Q(Ojiiivov'] SoIIemne 
ad beluarum equitumque inpressionem iiipediendam inventum erat 
y.uraaniiQai rQi(j6Xovg aidi]Qovg ij aavidag iufSdXXeiv y.ivrQ(orag, 
uti Plut. in Apophthegm. p. 200. B. loquitur. Relege quae dicta 
ad L. XVIII 71. fuerunt. AVess. 

383. .34. Kara dt rijv devrtQuv iniarQocfrjVl Nihil movcor 
illorum Codd. imperio, haec qui mutant. Tritum est in Graecoruiu 
niilitia eniorQocirjg vocabulum apud Aeiianum Tact. c. 31., di- 
cunturque iniarQ0(fi]V nouiad^ui^ qui in hostem iterum sese con- 
vertunt. Wess. 



316 ANNOTATIONES 

383. 51. Tiva f^dv avraiv ntQundqovxol De verboruiu 
structura dictum supra L. V. 8- fuit. Wess. 

384. GO. ^'yijiQuy.rov tnoiH rrjv ftiav avriov^ Si rj rov ya- 
Qay.oq nf^iic, praecederet, riiliil hic quidem salebrosi foret. Nunc 
verba consideranda, ac si dictum rox, JlroXe/nuiov — nQoeo)Qa- 
ulvov fuisset, quod praeter morem Diodoro atque aliis haud acci- 
dere, notum est. Vide hoc L. XIX. 96. r(x)V de neQi *^4&7]vaiov 
y.arrjyoQei , fpuo/.cov — vn uvrov etc. Wess. 

384. 88- z/ieX9-(.ov aradiovg e/3dof.u'iy.ovra y.al Siuxooiovgl 
Usus his est CeL H. Relandus Palaestin. L. II, 14. ut quantum Gaza 
ab urbe Azoto afuerit, demonstraret: non.male quidem ilie, quam- 
quam revera intervallum indicatur, quo Palaegaza et Azotus dis- 
geptae er.ant. Wess. 

384. 96. "Eneaov filv nXeiovg r(Zv nevruy.oauov^ Haec sana 
praestare nolo. Caesorum numerus pro cladis eius magnitudine et 
niultitudine captivorum minor est. Puto fuisse nXeiovg r(7)v nev 
ruy.iayiXicov^ quem numerum Plutarchus edit in Demet. p. 891. A. 
iaf^uX^i neQi nohv r/ii^av rjrrijde^g (Demetrius) oy.ray.iayiXicov 
uXovrcov y.ui nevruy.iayi7.uov unoO^avovr^ov. Ut ut erat, in tem- 
pore pugnatae huius pugnae egregie Diodoro convenit cum Castore 
Chronographo apud loseph. L. I. C. Apion. c. 22. p. 455. Wess. 

385. 7. li(u avvd^ti.ievog n('Ouv nQog uvrov~\ Ordo sermo- 
nis nQog avrovg expostulabat. At Diodorus ad unum transit Se- 
Icucum, quem Babyloniae possessione everterat contra datam iidem 
Antigonus. Ceterum lustinus Demetrio privatum omne instru- 
nientum ac familiam a Ptolemaeo fuisse redditam, adiecto hoc vcr- 
borum honore scribit. No7i se p7'()pte7- p7'aed(i)ii^ sed prople7- cll- 
gnttate7)i i/iisse hellu77i; i7idig?iatu77i quod A/itigonus devictis 
diversae factionis ducibus, solus coni7iu7iis victoriae p7'aemi(i 
corripuisset L. XV. 1. Wess. 

385. 11. IlQoaeru'S,ev enlrug vavuQyJug SieXeTv^ Non au- 
deo citra Codd. auctoritatera rug vuvuQyiug configcre : ingenue ta- 
xnen ut fatear, rug vof.LUQyiug scripsisse autor videtur. Omnis 
Acgyptus, uti notissimum, in Nomos sive vofiuQyiug erat de- 
ficripta: per quas praefecturas conmodius capti, ut custodirentur, 
distribui potuerunt, quam per navium, quod vulgata requirunt, 
praefecturas. Sed ea coniectura est. AVess. 

385. 14. ^Enrjei rcov y.uru Ooiriy.tjv noXecov etc.] Cultius 
bI autumaveris ex Reg. 1. enr^ei rijV y.uru 0oiviy.)]V , rcTjv noXecov 
et reliq., nie adstipuiatore uti potcris. Vulgatum tamen sedem tuori 
passus sum , quod et id patronos nancisci posset. Wess. 

385. 23. ^id(7)ru f.itv nQoai'iy(j.y'ero] Ineptus essem, de Si- 
done si conmentari instituerem: incidit tamen, quod u.nQoa§iovv- 
Gov non videbitur. Appellatur urls in losuae cap, XI. 8. ^Ti^^SS 
n3"i, 2id(hv 1] fieydX)]. qui titulus urbis amplitudinem et ce- 
lcbritatem describens interpretum quorundam animum advertit: 



IN LIB. XIX. CAP. 84.— 87. 317 

quaerunt nodof? , ubi nulli sunt. Audiamus Rabanum Maurum L. 
11. in los. p. 728. Tom. IX. Ampl. CoUect. ed. Martene, vocat 
uulem ■ — etiani eos, qui circa Sidonem mngnam sunt. Ego fjiii- 
dem cum in locis Sidonis aliquotiens demoratus sim, nunquam 
conperiy duas esse Sidonas, U7iam magnam., aliam parvam, 
quantum ad terrenum pertinet locum. Tum rem ut expediat, alle- 
goriis et mysticis disputationibus absurdissime abutitur, quas tan- 
gerc nolo. Vide vero quid Rabani ex verbis conficiat doctissimus 
libri editor ibid. p. 668- Inter alia praeclara^ inquit, quae plu- 
rima huic operi i^ispersit , disces (LectorJ commorutionem eius 
7ionnullam in Orientis partibus y cuius nec Jludol/us, nec Tri^- 
themius meminere. Sic enim habet in illa verba capitis XI. 8.5 
usque ad Sidonem magnam. Ego quidem cum in locis Sidonisctc. 
Atque haec llabani peregrinatio referenda videtur in iuveniles 
eius annos, cum nerdum esset Fuldae magister, fortasse nec 
monachus, nedum abbas Fulde?isis, aut archiepiscopus Mogun- 
iinus. Ecquando ergo, liceat mibi rogare? Operae utique pretium 
fuisset conmonstrarc, Ludovici Pii, Lotharii et Caroli Calvi aetate 
Syriam et Palaestinam Christianorum ex Europa peregrinationibus 
adeo fuisse frequentatas, ut Rabanus Sidone aliquoties conmorari 
sine inconmodo quiverit. Sed quid circuitione utor et virura 
doctum ad incitas urgeo? Nunquam de se -Rabamis , etsi suo in 
libro, professus est ea. Codicem enim ex sanctorum patrum di- 
ctis^ in historiam lesu Nave sensu allegorico prolatis ^ uti ipse 
ad Fridericum^ nostrae urbis olim praesulem, perscripsit, studiosc 
collegit, et ea quidem religione, ut una cum pulvisculo, quod dici 
solct, ex Origcnis in losuam Homiliis a Rulino Latina veste in- 
dutis, abraserit omnia. Contende utrumque opus, et nihil olim 
ex tripode verius pronuntiatum reperies. Quin ipsa illa, quae scri- 
Lcnti ansam praebuerunt, verba Homil. RufiniXIV. in los. p. 430. 
cd. Paris. leguntur omnia. Id vero Theologo latuisse et Benedicti- 
no e S. Mauri societate mirarer profecto, ni vastam considerarera 
inonunientorum , undique labore incredibili conductorum, molem, 
quae singulis attentiorem animi curam ncgavit. Redeo ad Diodo- 
rum. Wess. 

385. 29. 'EXoidoQT^ae qoQTrAug] Sententiam non male ex- 
pressit Interpres gravissimis conviciis incessit, .etsi odiosum quid- 
dam atque insolens designet vocabulum istud. Non me quidem fu- 
git M. Ant. Mureti inAristotel. Ethic. L. I. 5. asperior coutraLam- 
binum disputatio, at ridiculum et sordidum ut ubique tio cfOQTiy.ijj 
probissime congrueret, nunquam efficere potuit. Wess, 

386. 53^' Tag fiiv vavg — anHhoy.e] Non proscribo ane- 
dfoyf, nec caussam video, cur UTiidoTO aliarum schedarum damnari 
debcat. Potuit Telesphorus acccpto pretio naves hostibus vendere, 
potuit easdem Antigoni praefectisjreddere. Tacent monumenta^ 
arbitriumque cligenti relinquunt. Wess. 



318 -ANNOTATIONES 

386. 73. HaQiku^t rr^v KvXXrjvi^v^ Supra vide huius lib. 
c. 66. Wess. 

386. 78. '^Ynb *AQvpikov rov Trar^o?] Hunc alii scripto- 
rcs Aryhhan nuncupant. Magnus fuit avunculus Aiexandri Magni: 
Alcetas frater est Aeacidae. Vide R. Reineccium in Molossici 
regni descriptione. RiioD. Lege ^ Aqvn^iov ^ vel ^ A^Qvliov. nam 
utroque modo legitur apud auctores. Palm. Praestat ^ AQv{.i{-iov. 
Vide not. in L. XVL 72. Erat Alcetas ingenio truci et iracundo, 
fueratque propterea a patre regia domo expulsus. Pausaniae hoc 
debemus L. L 11. p. 27. ^H.niiQfxiTaL df 'AXxtrav ini ^aoiAeia 
"icaTedt^uvTO^ 'Aqv/.i/3ov f.tiv nuida yMi udeXffov Aiuy.idov nQea-- 
pvTeQov, ayQurT] de uXliog d^vj-iov-i y.al Sl uvto i'§eXuo&evTU 
vnb Tov naTQog. Wess. 

386. 84. UeQi Kuoowniuv noXiv'] Duplicem Cassiopen, 
glve Cassopen maritimam et mediterraneam Ptolemaeus habet 
L. IIL 14., quarum hanc huius esse loci I. Palmerius arbitratur 
Graec. Veter. L. 11. 4. ,p. 266., me non invito. Altera illa medi- 
terraneae videtur navale et portus fuisse. Reliquas Cassopiae urbes 
annumerat Demosthen. Or. de Halon. p. 52., neque multum refert 
KuGconiuv scribas an Kuootoniuv. Conf. Itiner. Anton. p. 521. 
Wess. 

386. 93- Kurecpvyev efg EvQv/iievug, noXiv^HneiQcoTiy.rjV^ 
Eurymenas Thessaliae urbem in Magnetum finibus Scylax Peripl. 
p. 60. Stephanus ex Hecataeo et Livius L. XXXIX. 25. memo- 
raverunt. Diodorus Epiroticam ait, quam rem admirationc dignam 
profitetur CI. lac. Gronovius ad Stephanum. Mihi eadem non vide- 
tur, additoque nokecog ^HneiQcoTLyJjg titulo a Thessalica clarissime 
^scerni. Wess. 

387. 13. "Otl Tyv (fQovQuv iy./3aX6vTeg'} Vid. huius libri 
b. 78. Wess. 

387. 28. AvTov re xuTeoqiu^uv y.ul Svo rcov vliov^ In 
regnum redux sibi subiectos furibunde adflixerat. Kal roxe ijycov 
(Alcetas) e^efxo.iveTO evBvg eg rovg ^HneiQcbxug' eg o vvy.rcoQ uv- 
Toi' Te y.ui rovg nuidug enuvuoTcxvreg ey.Teivav Pausanias inquit 
L. L 11. p. 27. Wess. 

387. 33. Ov nXeiovg rcJov o y.r ay.o o icov etc.'] Paullo aliter 
Appianus de Syr. Bell. p. 196. y.at neQovg eg tovto (ad Babylo- 
nem recuperandam , Ptolemaeus) edcoy.ev uvtcu ^iXiovg nul tqiu- 
y.ooiovg inneug. Wess. 

387. 57. ^Ev (.lev yuQ BQuy/iSutg uvtov /QijoTijQiato/nt^ 
rov^ Aliud responsum, Seleuco de futura felicitiite ab ApoUine 
Didjmeo redditum idem Appian. ibid. p. 198. servavit. Forte 
utrumque regem movit Seleucum, ut Milesiis eg BQay/idc/.g remit- 
teret Apollinis aheneam statuam, quam olim Xerxes Ecbatana de- 
portari iusserat, apud Pausan. L. I. 10. p- 39. Wess. 



IN LIB. XIX. CAP. 87. — 93. 319 



%S. 62. ^fioTtTtuvra yivfrat ra xctXa ~ — - Stu m^von'^ 
Dcmocriti sententia, suadentis rovg novovg diorxeiv., i^ir 



38; 

Eadem 

oiv T« /inyuXa y.al XafiriQu yivovTui roTg uvd-Qconoig in Plut. adr. 
Colot. p. 1126. A. et Xerxis, qui ad Artabanum f.ityuXa 7tQrjyf.iar 
ru fnyuloiai y.ivdvvoiai fdtKH yuTuiQeeod^at apud Herodot. L. 
VIL 50. et cuius .tandem nou, modo ne vecors fuerit? Pracclare 
Plulo lud. de Sacrif. Abel. et Cain. jp. 134. B. ^:Aq/j)v yuQ-, ii 
6(1 T u)vrjd-eg slTiaiv ^ ^uvTog uyud-ov xui uQtTijg nuoi]g o v^to? 
■uvtdei'^iv uv&QConoig novov, ov /MQ]g T(ov nuXotv nuQu rco ^Wy>- 
rot ytvH avviaTu.fiivov ovdiv ivQTJaeig. Wess. : 

388. 69. T(7)v iv KuQuig — IMuyidovoov'^ Geminatam malc- 
lem caninam literain. Carrhae enim intelliguntur , Crassi post 
•dcin clade nobilitatae, et superstitioso cultu sub Christianorum 
iraperio infames. Conf. not^ in Hierocl. Sjnecd. p. 714. Wess. 

388. 93. ^iXivyog — uviyri^auTo r>)v Bu/jvlcoviuv'] Haec 
sunt initia nobilissimae per Orientem aerae Seleucidarum, quam 
cum recepta Babylonia et anno primo Oljmp. cxvil. inclioandam 
esse, clarissimum in niodum patefecerunt viri eruditi. Praetecioe- 
teros inspice H. Norisii Epoch. Syromaced. Dissert. IL 1. p. 70. 

388-9. Kuruni(fQov7jy()Tiov y.aie^c/l Lego yuram^pQOV}]^ 
icoTiogf qua voce utitur alibi, ut sint copulata duo adverbia ya^ 
■rani(f QOV7]y.oTCog y.ul Q(f.d^vfnog. Steph. Si cuius animo allnbescat 
pro vuigato certare, fruatur arbitrio suo. Mihi H. Stephanus ver 
Tum assecutus vidctur. Mox c. 93. de Cille ipsemet Diodorus, 
UTQUTOTiideviiv yuTuni(fQovi]yoTCog, et de Athenaeimilitibus c. 95. 
y.ul QuO-vficog f^^oiTf? ru niQi rug cfvXuyug, tum interiectis pau» 
cis, rcTiv di niQi rov ^j4&rjVuTov GTQaronedtvauvTCov KAT.A" 
nE0FONHKOT£22. Wess. 

389. 18. Tu di nQoay.onrovTtg roTg — nQurrofitvoigl 
Hoc retinendum censeo, tametsi nQoaruTTOfiivoig non male con* 
venire liuic loco videatur. Infra simili in re L. XX. 4. oqmv ~ 
iSvo/eQuivovTag roTg nQurrofitvotg. Scripturae conpendium ut 
nQUTTiad-cu et nQoaTUTTio&ut ab amanuensibus confunderentur, 
ettecit. Vid. L. L 2. et IIL 53. etc. Wess. 

389. 20. ^'Ecfvyt fitru rcov (ftXcov diu rijg tQT^fiov] Eumdem 
taipen pugnando Seleucus occidit deinceps. Appian. Syr. p. 197. 
JSiydroQUi^ ita hominem adpeliat perpetuo, xTftVw^' uvTog tv tTj 
ficv/}],, Toj' vn yivTiyovov ]\h]diiug ouTQuntvtiv unoXtXiiflftivov» 
Coni. ibid. p. 200. Wess. 

389. 37. IliQl IMvovvTa] Syriac hanc urbem, neque enim 
loniae Myuntis ratio ulla esse potest, alibi reperire non uiemini* 
Plutarchus expeditioncm Cillae, et quomodo a Demetrio sit cir- 
cumventus, memorare non neglexit in Demetrio p. 891. C, sed 
nihil de Mjunte, in cuius scriptione cum schedae couspireut ve- 
teres, a suspicionibus abstineo. Wess. 



320 ANNOTATIONES 

389. 43. Tijv '^TTdv uvafxaxrjaaa&ai St6h'(fd-T]] Si poste- 
rlus displiceat verbum, quoniani de Demetrio sermo est, dieiXrjfpn 
adsumi potest. ^ Avafia/riGaad-at necessarium videbatur, de ([uo 
plura ad L. XVI. 19. Wess. . ,, > 

389. 50. ^Ev KtXaivaig tJJ? OqvyLag'] Saepe Antlgonus 
amoena ista in urbe, si otium esset, moxari solebat. Inspice Plut. 
Demet. p. 891. D. Wess. 

390. 68. ^Axriv fxiv t^? 0otvixi]g 2vQiag] Lege ,Ootvty.o~ 
cvgiag- Rhod. Non opus esse, ut in his quidquam mutetur, vide- 
Lis ex H. Relandi Palaest. L. I. 9. ylcen, quae Ptolemais deindfi 
fuit, supra L. XV. 41. illustravimus. W£SS. 

390. 71. "Oaa dvvardv ?;v ayetv xal cplQSiv] Vide C. Sigo- 
Hiuni Emendat. L. L 4. et I. Fr. Gronovium OLs. L. III. 22. Per- 
vulgatum est in.praeda, quae aut abigitur aut aufertur. Herodo» 
tus L. I. 88. alXu fptQovai re xal ayovoi t« aa. loseph. Ant. 
L. II. 10. 1. ef.i/juX6vTeg eig T}]v /ojQuv, Hfegov xal Tiyov ta rwv 
uilyvTCTUOV. Aliud longe indicat in his Pselli de Daemon. Oper* 
p. 21., cum de daemone, qui se incredibili iusolentia iactarit twv 
.iniyeuov unavTiov Si]fLiovQy6v' uyetv re •Aal (feQetv t.o eyxoafttov 
nuv, X. e. teri-estriuin omnium creatorem ^ quique res in mundo 
omnes regat atque administret. Quo ctiam modo Plut. T. II, 
p. 486. E. o udeX(fog uyet y.ul (peQei nuvTU, xul d^avftu^eTaf-y 
frater administrat et omnia curat, estque in admiratione. Inter- 
pres Pselli aliud sectatus est. Ceterum ayetv rj cpeQetv si conmo- 
dius autumaveris, succurret Plut. Demet. p. 891. F. ex de TJjg 
XioQug oaa cptqeiv ri uyeiv 7]dvvuT0 etc. Nec res tamen magni mo- 
menti. W^ess. 

390. 74. ^En\ Tr]v Xcoquv tujV — Nu/3uTaia)v] Imperlto 
amanuensi debetur voftudtov vocabulum. Vid. Plut. Demet. p. 8.91« 
E. in tempore susceptae huius expeditionis Nostro egregie con- 
sentaneum. Wess. ■ 

390.88- ]\l/]Te atTov aneiQstv, fi^Te (pvrevetv etc.] Recha* 
bitarum idem olim mos, idem institutum. Ipsimet protitentur apud 
leremiam vatem c. XXXV. 7. imperatum sibi a maioribus fuis- 
se, nS uin i33n nh rrisi nSw iy Ds^^jai cnn \'>i im:;n nh 
.DD"'»'» 'jD i^a^n DA^wn •'n ODb n^T' t<Si wtan nS didi "iV^m 
Vinum ne hibite in perpetuum., nec vos, nec liberi vestri: do- 
nium jie struite , frumentum ne serite, neque vitem plantate, ne- 
que.sit vobis illa, sed in tentoriis habitate semper. Qui quidem 
Rechabitae cum ex Kineis genus deducant, Kinei vero lethronis, 
soceri Mosis , eadem olim , quae Nabataei , loca incolentis , sint 
posteri, adparet ab antiqui.ssima aetate hanc vitae disciplinam in 
Arabia convaluisse, eamque a Rechabitarum maioribus iu terram 
Palaestinam fuisse inportatam. Mansit Saracenis, indidem ortis, 
eademque Arabiae loca incolentibus , in sera tenipora idem fermc 
vitae usus: nec eorum quisf/uamy verba Ammiani sunt e L. 



Ui HB, XiX, (;AI\ 93. y^A. 321 

XIV\.4., aliquando ativam apprehendif , vel arbbrem oolit, aut 
arvci subigendo quaeritat victuTH. tum post pauca, victus uni" 
versis caro ferina est, iactisqueafjundanscopia, qua sustentan- 
tur, et herbae muUiplices ~*.et plerosque nos vidimus Fnu.tlESTl 
uStum et visi penitus ignorantes. Cetera mitto, Ld qiiod dixi, con- 
probantia. Uherius enim rem tleclaravi. ObserK» L. ii. 2., ubi, si 
tanti putes, vide. AVess. jt » . 

390. 92. zfiuXufi^uvovTtg rovg ruvru y.TU)f.iivovq ctc.] 
Forte inter caussas instituti et ea fuit, quam Diodorus memorat, 
quamquam vitae genus, quod amplexi erant, et soli , in quo a<^e- 
Lant, ingenium, hos raores paene rcquirebat. irlaluCubant loca ovrs 
cTtov , uvTi 0/Voj', ut ipsi infra c. 97. aiunt, ferentia: praeterea 
pastores erant, incertis sedibus seniper vagi. Quare nec frugibus, 
neque vitium atque arborum culturae studere ex conmodo pote- 
r»nt. Wess. 

390. 2. /Jiude/ojLtevoi nuqu twv xofti^ovTcov etc.] Confer 
BUperius L. III. 42. Wess. 

391. 10. 'OQv^/fiUTU (.layuku noiovaivl^ Easdem cisternas 
attigit L. II. 48. Wess. 

391. 19. norii^ovai de •aoI ttjv Xeiuv'] His in notar. sua- 
tum. Correct. adscripserat Rhodomannus , pro Xeiuv posse etiam 
legi uyil.TjV .) sed eodem vocabulo tamen iteruai Diodorum uti, 
quod veruui est, et Xtiuv non esse mutandum clauiat. Vide ad 
liuius libri c. 21. Wess. 

. . 391. 23. To nineQi uno tojv divSQMV y.ui fiiXi noXv etc. ] 
Puto copulum sedem suam migrasse scriptumque olim fuisse ni- 
neQi y.ai unorwv dirdQCOv f.iiXi etc. Nam cui bono ni/ieoi uno 
Tiov divdQiov scriberetur?. n«que enim aliunde haberi posse, vete- 
res autumaverunt unquam. Ad mcllis eius ingeniuui iudicandum 
prorsus opportunum erat, uno T(~)V dii'dQ(ov coliigi. In Arabia 
euim vuriisque aliis Asiae locis mel quoddam in arborum folia de- 
pluit et concretum colligitur. Polyuenus vov fiiXi., Amyutas deQO^ 
fuXi^ quod in poculis dilutum bibatur, vocat, sicuti superius L. 
XVII. 75. declaravimus, Ad hoc Aelianus Hist. Anim. L. V. 42. 
fv l\Irj()iu dt unooTutctv riov divdQoiv uy.ovco fiiXi. Aristoteles 
Admirand. non longe a principio, (f.ua\ de y.ul ev ytvdi(i. uno tmv 
divdQdtv To fiiXi yiyveaOui noXv. Isidorus Origin, L. XX. 2. 
Siquidem huc usque in India et Arabia colligatuvi (uiel) reperi- 
tur, ramis inhaerens in similitudineni salis. Quae quidem omnia 
ad tirmandam coniecturam videntur abunde esse. lam cum lounnis 
Baptistae, in ludueac desertis, ipsaque adeo Nabataeac vicinia, 
agentis TQOCfTj fuerint (xy.Qideg y.ai fiill.i uyQiov , S. ■Matthaeo re- 
ferente Evang. c. III. 4., non absurda eorum suspicio est, qui 
hoc de melle cogitaverunt. • Vetus scriptor in ' A/.Qlg apud Suidam, 
rjad^ia de uy.Qidug o IlQodQOfiog y.ul fiiXi uyoiov, bneQ ., uno TOiV 
dii'()QU}v avvuyofievov , JMANNA ToXg noXXoig nQoauyoQeieTui. 
VoL. IL 21 



322 ANNOTATIONES 

Et elus sententiam qui amplexus cst, CI. Salmasius Dlssert. ex- 
t-rcma de Manna, tum H. Relandus, hoc ipso Diodori loco usus, 
Palaest. L. I. 57. Non me fugit, quid obmoveri possit, opposi- 
tumque illi sententiae sit a Cl. Aitmanno in Dissert, quae Tempe. 
Helvetica T. I. p. 61. cxornat. Sed revera mel istud magis con- 
monstrat tenuem S. loannis victum, quam mel, quod ab apibug, 
in arborum truncis et scopulorura rimis deponitur. Et quis illud 
avQiov esse dixit? Novi ex Plinii L. XL Hist. Nat. c. 16. genus 
meliis^ minime prolatum , siivestre, quod tamen aliud erat, con- 
vchi ppst primos autumni imbres, cum erice sola floret in siivis, 
ad alvearia solitum. Verum desino^ arbitriumque suum cuique re- 
linquo. Wess. 

391. 30. ^YTtoyv-iov J* avToTg ovtrT^g navT^yvQeiag] Ea esse 
videtur , de qua Diodorus L. lil. 43. Wess. 

391. 33. ^yfnoXmovTeg ini Tivog ntTQag} Ita si scripsityi 
delsius quoddam saxum agri Nabataei intellexit: ego vcro dubito. 
Erat ea in regione urbs Petra, totiusNabataeae metropolis, eNostri 
L. III. 42. et Strabonis L. XVI. p. 1112. nemini non cognita. 
In illam conduxisse videntur hona, quae moveri poterant, etiam 
senes, uxorcs, liberorumque capita, praesertim loco opportuno et 
scopulis incincto positam, tametsi, uti statim sequitur, muris non-' 
circunidatam. Omnia quidem certe, quae succedunt, urbeni po- 
stulant. Fors ergo (nt TVjg TliTQag fuit olim. Wess. 

392. 72. TaTg yuQ tvTV/Jaig luod-tv cog inlnav etc.] Non 
abludit Isidori Pelusiotae L. II. Ep. 296. ehod^aai yuQ uv&Qwnoi, 
oTg udoxriJog /.luXiaTU £vi]fieQiu fnininTH, dg vj3qiv xcoQeTv. 
Verumque adeo est et usu conprobatum, fortius saepe adversas 
res et prudcntius tolerari, quam secundas. z/oxeT de /iioi, w Kt>Q£, 
yuXincjoTtQov tlvai evQHV uvdQU Tuyu&a xuXcvg (ftQOVTU rj ra 
xuxci' Ttt fitv yc/.Q v/Sqiv ToTg noXXoTg, tu df ococpQOGvvrjv ToTg 
nuGiv ffinonT Gobryas elegantissiine inquit in Xenophontis Cyro- 
paed. L. Vlli. p. 17'). Wess. ^ 

392. 82. ^EniGToXr^v yQuxpuvTeg lEvQioig yQUf.if.iaGi'] Lite- 
ras Assyrias ^vQiu yQu/LtficxTU adpellare amat. Vid. L. II. 13. et 
XIX. 2.3. Hinc vero discimus, Nabataeos Arabes iisdem olim li- 
teris fuisse iisos, quibus Assyrii et Hebraei : neque diffiteri Ara- 
bes possunt, novitia sua esse elementa, ultro agiloscentes ipsi 
vetustiorum sua in gente olini usum fuisse, quae ex normae He- 
braicae progressu nri naDN Al/gud llevez fictis vocabulis adpelli- 
tabantur. Ordo, nomina, figurae ab Hebraeis non discrepabant. 
Conf. Ed. Pocockium Specim. Histor. Arab, p. 155. et praeter 
ceteros Alb. Schultens in elegantissima Dialect. Ciavi c. 2. p. 321. 
Wess. 

392. 89. BovXo/iiivng vnayaytod ai — eig Qud-v/iiav] Illu- 
stravit hoc genus And. Dounaeus ad Demosthen. Orat. de Pace 
p. 98. Wess. 



IN LIB. XIX. CAP. 05. - 99. S23 

30.3. 8. (Di-Qfiv anvQu oiTa'] Supra unvga ania. Scd eo- 
deni redit, Coiif. Suidam in ^'yint!Qa^ Eustathiuiii in IJomer. n. 
1704. quaeque adsciipta sunt huius libri c. 37. Wess. 

393. 19. Ov(7/]g ^iia.g uvuii. yaiQonntrjTov'^ Vide L. II. 48. 
yLdav Interpres i.Qpraeda iteruiu accipit. Tu pecudum greges in- 
tellige. Wess. 

393. 20. BaaiXev ^rijni^TQie'] Ant errant Nahataei, aut 
Demetrio blandiuntur; nondum enim regis titulo Antigonus De- 
nietriu^que insignes erant. Ceteruiu persimilis, quod conmodum 
huic loco adscripserat Camusatus, oratio Sandanis est ad Croesum 
regem apud Herodotum L. I. 71. Wess. 

.393. 33. Eig T?iv /.Qiiav] In Stephanica (xdoGti operarum 
errorc f/V r;}? ;^(j£/«v erat: quod vitium bene Rhodomannus cor- 
rexit. Wess. 

393. 45. *u4AX« — ^ov7^ovg T^eig a&v/novg'} Videri potest 
parum hic necessarium vocabulum dovXovg , neglectum quoque a 
Rcg. 2. etBasil., quibus tu si adstipuleris, feram equidem, nec pro- 
scribam tamcn. Constat eo praesente haud male sententia. Wess. 

393. 58. KaTH ^ita^v Ti]V ouTQuntiuv TTJg^Idovfiuiug] La- 
cum Asphaltiten L. II. 48- in Nabataeorum regione locat: undc 
non inmerito suspectae sunt, praetereunturque quibusdani in libris 
T7^g ^Tdov/iiaiug voces. Servandae si sint, dicendum erit, Idumaeac 
provinciam suo ambitu lacum istum fuisse conplexam : quam in 
rem opportuna erunt haec Hieronymi ex Comnient. in Obad. c. 1. 
Omnis australis regio Idumaeorum de Eleutheropoli usque Pe- 
tram et AiUan (liaec est enim possessio EsauJ i?i speculis ha- 
hitatiu7iculas hahet. Nam ab Eleutlieropoli Palaestinae ad-Petram 
Nabataeorum porrecta si fuit Iduiuaea, lacus utique y.uTU ntar^v 
TT^v ouTQuntluv TTJg ^ldovjnaiug fuit. Wess. 

394. 63. T(~)v xad-' vduTog tlcod-oTiov ^wwj'] Infinitlv^um 
deesse, qui cura ticodoTCov iungatur, perspicuum est: eum auteiu 
ex p. 92. (L. II. 48.) addere possumus, ubi eadem habentur, 
legiturque tlcod^oTcov Cciicov tivai. Stepii. 

394. 75. ^Oafirj nvtv/LiuTog f.io/9-7]Qov'] Dcfit L. II. 

48. /iio/9-r^Qov vocabulum, quam omittendi eius causam habuisse 
videntur librarii. Ego retineri posse [futo: addenda tamen praepo- 
sitio est, quam neglectam bene in Addcnd. advcrtit Rhodomaiinus, 
scribendumque fHTU nvtvf.iaTog^ ut L. II. 48. Cetera, quae iacum 
spectant, dicto loco illiistravimus. Wess. 

394. 90. ' Eniy.(x9^i]vTui ov nXtio) tqkov] FD.tlovg pro nXtlco. 
Tiam idet constructio et sensus exigit. Riion. Paene pracfero iniy.u- 
&?]VTai TQtTg ex Reg. 1. Solet tamen Diodorus illud nXtico noA'0 
quodam modo usurpare adverbii potestate instructum. Vid. ad L. 
1. 92. et XIII. 94. Wess. 

394. 5. Ov KUTadvtTui , — uVku imvrj/trui TOig etc. ] 
Vespasianus tyjltvat Tivag, vtTv ovy. intorafitvovg , dtd-tvrag 

2 \ * 



324 ANNOTATIONES 

iniaco rug /jTQug, ^Kfrivai yara rov ^vS-ov, y.ul ovvipri TiuvTag 
67iiv/';'iu(f9-ai iu loseph. L. IV. B. lud. c. 8. 4. Mitto Galenum 
aliosque plures, ab H. Relando Palaest. L. I. 38. diligenter in 
uuuiu conductos. Wess. 

395. 15. 3Trj fuyvviiuv7]g yuQ ravri^g zoTi; lomoTg uQMf.iu- 
Civ ctc. ] Confcr not. in L. I. 91. et quae lo. Nardius observavit 
de lutuminc, iii ventre cadaverum Aegyptiorum Florentiae anim- 
adverso, ad Lucretii L, VI. p. 637. Wess. 

395. 27. ^Emf.uXrjr}]v ira^ev^IeQwvv/iiovl "Son ^hQfjDvvfiov 
sed ^ ylvriyovov habet vulgata editio: pro quo '/fpwj^tytov ex no- 
stris exemplaribus recte repositum esse cum ex aliis tum ex Pau- 
sania (L. I. 9. p. 23.) constat. Steph. 

395. 32. Elg tS^uy.ia/iliovg eninXevaAvteg ot etc. ] Antc 
ini7i7.cVoavreg postdistinctionem pone nul, ct abiice ot subiunctum. 
Rhod, Eig t^uy.io/iXiovg entnlevauv ev ruTg — y.ul a/edov etc. J 
Ita locum, male antea decurrcntem, ex vetustis libris instauravi. 
llhodomanni proba fuisset medicina, si per schedas stetisset. Idem 
rir doctus paullo ante in Addend. Icgendum putavit ical ro relog 
tikt', quo sine iactura carebimus. Wess. 

395. 41. Kui r(7)v — evrv/}]fiurcov'] Ferri Jioc potest: nec 
pravum tamen, modo ad Nicanorem referatur, urv/i]fj.urcov^ Vide 
niodo libri huius c. 91. Wess. 

395, 57. Tovg /iciv avraJv ey.Xinovrag rov EvcfQuri]v'] Sa4 
lebrosa ea sunt. VLv fieri potest, ait Rhodomannus in not. Addend., 
ut Jiic locus non sit mendosus, Quid enim est e/.Xinovrug rov Ev- 
(pnurriV est? Melius conveniret (Siu[j(xvrctg. A quo non dissentio. 
Edixit Patrocles, ut qui militum Babylone erant, pars Euphratem 
transirent, seque in vicina Arabiae deserta reciperent, ceteri trans 
Tigrin in Susianen profecti saluti consulerent. ^Vess, 

395. 58. JJoog EurelT] y.nl ri]V eQvd-Quv S-uXurruv] Prio- 
ribus exterminatis Jlfoa/da &(i,)M.rruv scribatur. Quid enim mare 
rubrum cum Susiana propinquitatis habet? Nisi y.uru/Qi]aiv avv-' 
ey.do/iy.i]v esse iudices, de qua supra ctiam monui. Rhod. Neu- 
trum viri docti iustum est. Nusquam cgo quidem Eutelem istum 
reperirc memini, nec propterea tamen in exsilium ablegandus est: 
namque illum amanuenses ex sc tanquam araneos finxisse, quis 
crediderit? Alulto niinus du).c/.aau eQvd-QU in Jleooidu conver- 
tcnda est. Quid enim veterum in scriptis vulgatius eo Persici sinus 
titulo? Audi ipsum Diodorum huius iibri c. 17. de Pasitigridc 
fluvio, icul cpeQoixevog {.lev unb T/]g oQeivrjg — elg rtjV eQvd-Quv 
i^eQevyerui d^uKuaaav' nam Persicum ibi sinum indicari, quisque 
videt. Plura ad Rhodomannum in ordincm cogendum adposita sunt 
L. IL 11. Wess. 

390. 67. ^Q.v Tfiv ertQ(f.v iXwr] Operae erit pretinm Plut. 
Dcmet. p. 891. inspicere. Wess» 



IN HB. XIX. CAl». 99. — lOL. 325 

396. 73. *Ey lo — rijv l\poSo'v avrw Tionfaaod-ai'} P *ne- 
ferent urfodov fortasse aliqui , quilms adsentiri nihil est neces c. - 
Interpres scriptoris mentem belle expressit, expeditionem. Wess. 
f ' -^896. 83."J\aTeaTQa.T0Titd£vaav rdtg twv ''PioLiaUov naQifi' 
^olaTg'] Quam diversum hoc a noXc(i!iov\ ct quam ridiculum! 
Khod. Ph. Cluverius Ital. Antiq. L. IH. p. 1037. haec Diodori 
exscribcns Y.areaTQaroTitdivauv raTg TfT)^ noXffiicov nuQtftfloXaTg 
hahet, haud dubie ex Rhodon\anni coniectura, quam neque ego, 
nisl tu 2auviraiv malueris, inprobavero', modo nQog TuTg etc. 
legatur. Wess. 2afivtT(7jv in Add. proposuerat Rhodom. 

396. 88. Tt]v te Q)QerofiuA-aiv n67uv eIXt'\ Nulla hoc 
nomine gens ini Itulia. Quare in WQerOflarwv voce corrigenda 
operam non abutunturviri docti: e quibus quidem P. Fabcr Senie- 
Btrium L. II. 7. p. 76. rwv 2oQar(~)v Livio favente legit. Is enim 
L. IX. 24. Jum Sora , inquit, capta erat, —'et quns reliquos 
fti-rtuna -*- ftdetat^ in deditionem dccipiunt. Ex hi» ducentos 
viginti quinque rr- vinctos Jio?nafn dedticunt. — Omnes — vir- 
gis in foro caesi ac securi percussi., iunimo gaudio plehis. Ob- 
Btat tameh Fabro haud parum , quod Soranorum ca caedcs ante 
iios duos annos in Livii annalibus peracta sit, et magnuni 2ooa- 
^•wv iritcr et (t>QtT0iiuv(7tv vocabula discrimea intercedat. Aliud 
vide III. Scaligert ad libri sui marginem et Ph. Cluverii It. Antiq. L. 
IIL p. 1037., \(iS,cnti\im. (DQtyelXav(7tv. quod sese conniendat me- 
lIuS:- namque i^reg«//i"s hoc anno a Dietatore fuisse receptas ibid. 
Livius c. 28. tcstis est: discrcpantia praeterea exigua est inter 
'iDQtTOfiavwv sive Q)PETJil\1.4N ^N et (DPErEytAANi^N 
Toces. Ad hoc tjuo ex codice rrjV re 0QfyeXlavt7tv nohv citavit 
C. Sigonius in dief. Livii locum. Qu& iuinus tamen plana -emnia 
'%int, idem in caiiS^a LiviuS efet, Nihil de Fregellanis ille, Romam 
deductis et securi jpercussis. Hoc aniplius ad Fregellas a Dictatore 
C Poetelio rem"gestain refert, de Fabib tacens, sicuti et scriptores 
Capitolini. Ergone alios sCriptores hac in re duces habuit Diodo- 
iTis? Quod cum saepe aliaS fecerit, dictu non absurdum est. Wess. 
396. 92. ^P('iidiaag fni7.ty.riat] P. Fabcr et Lexica vulgata 
int\t/.tae ex hbc Diodori loco proferunt,- quo modo Excerpt. Va- 
lesii p. 409. y.oA Qaftdiaag tntlty.iae. tum Eclog. 1. Lib.XXXVL 
p,. 906- rovg fiiv antid-oii^a^ — Qa/rd^aag^ ineAty.ias. At cohtra 
Tscripti libri veniunt, quorunx auctoTita&-ex!gua erit, si valeat Eu- 
stathii decretum,' TTfAfxa) ntQi 'i~vXwv liytTai.^ ni\iy.iL,(o (ii ini 
'nQoliarwv y.al uvS^Qforrfov in Homer. p. 1531. Suidas non dissi- 
niilia prodit yoc. ni).ty.(7 ^ quibus adstipulart non vereor. We.ss. 
Formam fntliy.'f;aiv Cassio Dioni exemit Maitfs p. 535., atferens 
tum nt/.ty.tafiog Diodori Exc. Vatic. p. 95. tum intXiyiae hoc ipso 
ex loco, quasi omnibus libris coniirmatum sit. 

396.' 94. JieXlav xa\ tr]v N(oX(j.v(7iv uitQ/tnoXir t^tnoXtoQ- 
xijot] Urlis Cetiae, non longo intervallo Venusia disiunctae, me- 



326 ANNOi ATIONES 

minit Ptolemacus L. III. 1. p. 74., sed ea et a Nola multum abe- 
rat, et a Livio non memoratur, qui captae decus Nolae, scribcutc, 
ad Consulem trahunt^ adiiciunt Atinani et Calatiavi ab eoden\ 
captas, Haec moverunt Ph, Cluverium Ital. Aut. L. lil. p. 1037., 
ut KaAaziar praeoptaret. Ego dubito. Wess. 

396. 99. Elg Ti]v vJjaov T7jv JIovTiav xaXov/.uvrjv'] Con- 
cordat Livius L. IX. 28« Wess. 

396. 1. Tt]g_ ii^ri^rjg uQTi y£Yev7]f.itv7]g'\ Credo «^t« damna- 
tum ab anianuensibup esse, quod Athenis aliud notaret. Criticos 
audi ad Aristophan, Nub. v. 1148. diurptQU Tft uqt( t()v uqjUix^ 
■^u.Q IdrTiy.oTg. uqti (.itv y4Ji.Q , uvt\ tov vvv , uQTiwg ()f, tiqo dXi- 
yqy- Qaorum sententiae cumAtticae eloquentiae princeps non pa-? 
ruerit Demosthen. initio Orat. de Leg. F.ils., cur tandem in Dio- 
doro non feratur? De pace Agathoclem inter et Messenios coalita 
|upra c. 75. Wess. 

V,. 396. 12. 01 de Mefrarjvioi etc. ] Fortasse cvenit hac tem* 
pestate, quod de Messeniorum nobili cive Megacle a Polyaeno 
proditum est L. V. 15. PauIIo ante Rhodomsin, 7iQo,8ovXio9-at 
T,ij^jfi)Jav in not. Addend. corrigit, quem mininie sequqr. W ESS, 
-V -i'Sf97. 31. 3'IeTef.(ilovTo (.(ev enl Torc: nenQo.yi,(ivo(g'\ Alibi 
fi^Tef.(eXovTo TOig nenQuy/t(tvo(g. Sed praepQsitionem , ut iibitum 
esjt, addit et ncgligit. Conf. L. XV. 9. et huius lib. c. 75. We^s. 

397. 48. 'Eni TijV KtvTOQ(nn('vcov n6X(v] Rectius KivTO- 
Qinlvtov , etiam post pauca, fuerit, uti L. XIII, 83. et XIV. 78. 
Wess. 

/; -397. 61. TtjV f.iev e'^ l4d-r]V(Zv] Videtur deesse accusativn? 
gxii cum T)]v iungatur. Steph. Praecessit qo{)Ti]yoTg nXoioig, se- 
qui proin debuerat to f.(tv i'^ L4&}]vmv. At Diodori animo obversai- 
batur vox ruvai. Memini geminum huic locum in superioribus 
tractavisse. Wess. .^ .^ . , ,, ;.,. ;, 

398. 66. JltQi zrjv BQtTTiuv^j-Si TtBQl rr]v BQerrtar^f 
discordantes librarii dedissent, riihil, ut ex Polybio L. I. 56. no- 
tum, conmisissent absurdi: nunc eorum amplexi sunt sectam, qui^ 
l>us BQiTTiuv et BQcTTuviuv coufundere mos tnrpis fuit. Vide Is. 
CJti^aubon. in Atlien.L. VM 1. etinfraEclog. vui. Lib.XXVI. Wess, 
.rv 298. 87. Tov '"Ey.vofiov y.uXovfievov X6(fov} Cognomiuis 
caussam declarat cap. 107. huius libri. W^ESS. • ;r 
..i,;, ^99. 15. IlQ0(7tTu'^6 — T)]v [.(ev^^Piot.uvriV ctc. yaTa(>(fu- 
'^ffi]: l>on dlsscntit ijistinus L. XV\ 2. Si tamen Pausaniae credLs, 
Roxanen Aicpfaftdrumque eius filium CiissaniieT untxTeivev vno 
(fUQfwy.fov L. IX. 7.^ VVess. 

• 399. 30. ^Enl IIoXXIt^ov ., MuQQovy.ivcav ovaav noX^v"] 
Non rccordatus Itorum Diodori fuit diligentisslmus Cellarlus, cimi 
post Teate et ^/ernwvM, Marrucinorum descriptas urbes, suljdprci^? 
an plura oppida haluevint Marrucini^ nuUo inilicio vel a geo- 
.grfipJ^is vel historicis ^st proditu/a : nec mirutu silentium ilioitum. 



IN LIB. XIX. CAP. 101. - lOG. 327 

gutaj eodom Straione testante, hae gentes KO}jin]fi?>t' t(7i(riVy in 
vicis hahitahant inagia quam in oppidis Geogtaph. V"et. L. U. 9. 
p. 703. Nusquam etiam Pollitium a Ph. Cluverio in Marrucinis 
attingitur, alioqui accurutissimo Diodori exccrptore. Vicit u^ius- 
que diligentiam L. Caraarra de Tcato Antiq. L. I. 4. Wess. 

399. 32. Ka) xaTo')xi<yav xhv 7TQo<rvtyoQ. ' IvreQUf.ivav'] Et, 
Interamna et Casinum ut deducerentur eoloniae, Senatus consul- 
tum/actum est. Sed triumviroa creaVere ao misere colonorum 
^uatuor millia inse^uentes consules M. Vfderiu», P. Decius. Sic 
viri docti in Livio L. IX. 28. corrigant rectissime. Demiror ta- 
-men neminem stabiliendae coniecturae Dtodori haec, quibus ni- 
hil ad eam rcm opportunius , adrocasse. Wkss^- 

399. 39. TQiTiQitg /luv y.arr}QrvGuv'\ S«Iet plerumqne ca 
• In re xux-t^QriGotrv atictor usurpare : pat-uih tam«n refert. Polybius 

L. I. 29. y.at xug ui/uuXonovg vavg xura^xvOavxig. et Excerpt. 
"lieg. LXVII. ^. 1234> nul naQav%t%a xara^TvaavTeg TQi^Qetg 

etc. WeSs.-'-""-- ^if"'-' • '1 .'^I ■-■ •'» y^i^iUiii i;;i*' ---■i ^:, 

399. 45. Kat tivytnnag Siaxoaiovg'] HhedUrios Interpres, 
oLscltre. Eg6 dubito utri indicentur, desuliorie^ne, binos trahen- 
tes equos, u/ii(ptnnoi^ de quibus nos alias et Excerpta in Coislin. 
Biblioth. p. 508., an bigae, e quibus anttquisSimo tempore pugna- 
batur, sivc ^evyt] noXef.itor^Qia in Diodori L. I. 54. ' Poi^terius, 
tametsi Civy/nnag alibi legere non memini,' «imflius vcro videtur. 
Conf, L. V. 21. et 45. Mox BuXXiaQug , nisi oblitum eorum fu- 
isse Telis, quac coiimentatus est L. V. 17., reliquisse censcndug 
cst. Plures tamen scriptorum liquidam in hac voce non geminant, 
insulasque BuXiuQtdug, uti statim Diodorus, nuncupare adsolent. 

•Wfiss. 

399. 56. Ehod^uai'] Ehod-iauv Reg. 1. Leid. non male si 

"titvd^eiauv facias. Wess. Immo v. p. 412. 96. 

399. 58. IMtXuai Quyioig xuray.aXvTtreiv ra rei/ri'\ De ni- 
hilo non est Venct. et Basil. scriptura. Solebant Phoenices, quo- 
rum Poeni propago, in luctu et post gravia delicta aay.y.(oig sive 
ciliciis sese involvere. Menander in Porphyrii de A. A. lib. IV, 
15. de Syris: 

^ , ,, , — Eiru auy.y.iov VXa(jov^ e}g ^* v$ov 

hy.aaiouv uvroi ent xonQov. — 
Plut. de Superst. p. 168. D. eS.o) xaQ-rjrai auky.tov *3fWi', -?/ ntQti- 
C(A)af.ierog QAy.tat QvnuQotg. Cuius utrinsque verba non fugcrunt 
111. Hug. Grotium ad S. Matth. c. XI. 21. ludaeorum similcm lu- 
gendi ritura expHcantem. Addo ex losepho Ant. XIX. 8. 2. rj 
nXrjdvg de uvrixu — eni aaxxov xud-ea&eTaa: et de Bcllo lud. 
L. II. 12. 5. 01 uQ/ovreg — auxxovg ufine/()/ifvot xrxi rt(fQav 
TfTrv xerpuXwv xara/Jovreg. Atquc haec pro o(f.y.xlotg. Mos ipne 
in publico luctu singularis est, ct ab aliis, nislfallor, neglectus 



328 ANNOTATIONES- 

Non multum tjinjoiidis&wnile, certe eLusdem briginis, quod inffa 
L. XX. 9 proditur. Wess. k^vv > ■.^i..v. i:.^;\ 

400. 67. Jiai d6'^ag uya&og £iva€^'Wii. lustin. li^XII. 3- 
Wess. •■" ■ ■ •■'"•';• ' ■ ' ' • . ■■ ■ ■'■■ '■ ■ -• ■'■■ i- ■>■' 

400. 92. ^■Hxo.l vi)-/Jia'/^7]/iiai-Tft)vetC'.'] Nihil hinc demw- 
to: Taiior eit iVi' hi»-,-Di<><lori libris asseverandi formula r^ z//«j 
_quae fortc librarjis eain p.rorsu8 omittendi fuit occasio. Aiii cum 
servent, satis liuio. Joco opportunam, cur exterminabimus?- Statim 
xai Tug (k^nkiC^avTOjV .aj'0::a[Jiv brevius exiulit.loco a.vi.'K.a^iv iig 
.t/.rrov, uf >L..'XXvi4;,-^^^K^. . iJoobiii/ 

- ' 400. G^-^^^^t^^^E^vfffiov XHjrf-Qvl Meminerunt eiusdem Poly- ■ 
bius et IMutarchus^ 'docente Ph. ClHverio^iet castellum Daedalimk, 
quo de Antoni^ti;4tfn€5r., p. 94., <^b hoc Phajaridis npn distinguente, 
Jsicil. Antiq. IjiiIt.pKJ2i4*., Mihi posteriusl^^.incextissimum sei4- 
.per visum fui.t, tWivSS,*, r.v.x ^ft^Vi :j<jim j3A>Jii\m Vmj »'>•< -^?'^ -i -^i 
_ „ , 400» s9« .',T'UV <J<«^^f/5<?(^^/>'ov..-7r^o^ •cM"S-f T//<f&|f/a?J .El#- 
ganiter Silius Italicus L. XIV. 211. de Phalaridis taur©>. .' /jjj 
^^., ,^D.uci.Qr. .GMOsvhus .praty cuius ca^lam gerelat, r.MV 
_.,^.:.^ laurum ^firJif^^^^frvffetn, pojenae iriopuii^enta ^etusta^f^^^^^ 
p;i. //^e^ «it torrer^fit j^hiecl'H aorpora flavimiSy , 'tv^s w>l 

_. ,.Mut(ffi,at^ge^iiJt(a mugililfis: aciuque veras , jfi^;;» '•<« 

, ^" .Cr^deve erat- siabulis, ai-^ienta effundere voceSA. ^.j^ .,, 
Uaud ivipunj^ quidem: nam dirae ,cqnditor arii^ ; jgjamflJ 
//?s? SMO mpHens inmugit flebile tauro. 
.Adde, quae aj^scripta sunt L. Xlii. 90, Diof^p^ri. AVJESS., 

4.00.: h5<i^''Uv: TioTafiogyoV ufKforeQ^i etc.] Himera.csjt, 
«ti ex cap^ 109.»:,ptjL, XJii. 3« .yidebis. Wess. uul 

401. 45. "S2g iVt;/^] Confer L. IL 30. et not. in L, !;.,■§. 
•"VVess. !• ,■ ; . • r .■•-:• . r 

40 1 . 61. OUyf^Q. liif^Qeg ovTot /nvaaiovg Ud^ovg etc.] Lj\t^vis 
_de his prscripsit auctor -L. ¥.17. etl8. lunge illa etiam^ quae 
conduxit l:{a(L.;iunbU3Animady. L. I.,2.. 'Wess. Suidas in Blyuatorg 
jliaec habet: ol Tio.v, ^ulriaQidaiv v.rjowv OffivdurJjTai f.ivuaioug 
'Aidqvc t^aXoVi, qu^e.ex his et proxime praegressis a Grammatico 
fuisse conclnnata, manifesto liquet. Scribe tamen in eius excerpfo 
HuXiuQidwv^ ut Diodorus adsuevit. Idem in Add. 

401. 74. '^H f.ih fia/_ri ra/v na7uvTQ07iog iyivejo^ Habet 
dc hoc vocabulp Evistathius aliqua in Homer. p. 1047., sed 'longiijs 
arcessita. Tu, si videturj^ recurrere ad L. XVlI. 27, Wess. -', 

401. 86. Ku\ To?*^' alt^v.ov rov Qeiif.i-v.Tog pvrog] Hime- 
rae , in Libjcum. mare evQlventis , nquae salsae erant, Vitruvius 
L. VIll. 3. In Sicilia flumen est Himera , quod a fonte cum 
€8t progressum, dividiiur in duaspartes: quae pars profiuit 
conira Eiruriam^ quod per terrae dulceia succum percurrit, 
est infinita dulredine* altera par6, quae per terram ctfrrit. 



1 N L I B; X I X. C A'P. iXXi. - 1 1 0. '32& 

jinde saV foditiir ^ iahum hadet sftporein.' Sto lege ex scripto 
rranequerauo. Vcro quidcm parum congruit, Himeram fluvium, 
(jui in Tuscum mare pergit, et ciusdem nominis alium, in Lil)j- 
cum marc cgredientem, iino fontc scaturire, quod veterum sibi 
plcrique persuaserunt, doccntc Ph. Cluverio Sic. Antiq. L. l, 
p. 211., constat tamen lioc salsi saporis esse flumen, et ab indi- 
genis propterea Salsi hunc usque in diem nuncupari. Wess. 

402. 20.. '0 ()" !-/r«5-p;<P./;S', «7ro^/7ro}j; et^.J Pr.o uhuyaycov. 
RnoFi!'' 'd U' f^i^ydt^oATjg ^.nufayctA' ttjV et /eliq.j Optime vir 
doctus. Optassem equidem, ut hoc saltem in loco Stephanus, et, 
qui eius iy.doaei prcsse inhaesit^ Rhodomannus, aliquam Basil. 
editionis rationem hahuissent. Vitassent quidcm certe turpIssi-> 
mam maculaoiv ^^ i^^ec Diodofi id^uih^Vil» '^Mess. 



.8X:jyA .Ji^.V^X.tJ l « .hi7 .««oiil .«jmA^xivnVi i»7q J23 

[•mT>it>v'>»* «^^i Ht'\'jn\)X ■V ^^1 *i^V' .Oi- .101' 

o!i'>t8.'! ' ''•' ■ ■"■ ' .' •^ ' j\\'.t iiii;!.}i4p ilt^iT' ' '•\A «tcvM ,,'V 

.e.r.Ati .ilv» '■ •? x^imiifpiii 



.« 


-V x»ii(tii<ii(.' 


'! • 


VifiT .i^K^iVf .• • 


r - ;• :..■( 


I.i.rr;'. 

-)'■ 






•tr,)T '«(w -o 


■■W^TSi70(X 


-*iv'» ■; 


, r.i i i «M< 




lOT .W- 


' ■ ■ ■ 


^dV 


'.■ \T<w\rT>n>(> . 




.'T ^ax :^.--. 




-oiii^ .. 


.??T r r'tf> '>"i 




.Ti1'-.:n «o,- 




• '.■■r. ar:rt*»J 


r!r)if ,)iTHftM!0'lJMI! 


'jll f\* 


!fli 




. ' ^ o^*qioiiiT<[ X^ «•' " 


b^x 




, .... ;^. j» 
. i 1 .ooi- 



»')iot9fi>* aionsmcl')')}» .ifidiifp rfi .ctnaifiiJ. •.., -i.- ■> 

Ko^k '^ . fv.i w-JMTiiVtw ivr ^.'ujV .^/ufgnab , . 1 
-i', .',~X*«)nT\u'\ t/. : .*;;;.l;l .q .lOioiVA 

■ ■ hr, .»o-«\f 

- '. .. I. 

■ 1 ■. ■ _ ) 



330 ANNOTAT.IONES 



I I I "*!. 



■^.'V 



■f:ii'f 



, rurtses!; 



A N N Q T A T 10 N E S 



l ! ? ■'. f. , :. , « « l 



L I B R D ]yi V I G E S I M U M. 



403. 12. nxokifxaiog S^ Ni/.oy.Qlovta'^ Ntxoy.Xia natlvum 
cst pro Niy.oy.QtovTa. Rhod. Vid. ad L. XX. 21. Wess. 

403. 35. '^Qg KaQ/7]d6viqi JBo^t/Axav et seq. ] Bene Basil. 
Bomilcar enim est. Mox y.ariXevaav , lapidibus cooper-uerunty 
verius erit. Conf. L. XX. 45. Wess. 

404. 40. 'Ev rfj Tv^Qipna KanQtov e^tnoXioQxr^aav] 
KaiQiov habent scripti quidam codices dict. loc. , ubi de castelio 
inquirere consultum erit. Wess. 

404. 83. '^Pw/.iaioi ro /,dv l'9-vog rwv ^14<tx7i.(ov xarenoX,] 
Vitium habet haec scriptura, ab Interprete bene animadversum* 
Vide L. XX. 102. Wess. Vertit Rhodomannus v4ey?<orM»^. 

40G. 9. IlQog rtjv riov nQa^irov iniyvMaiv ] Aut aliquid 
post inr/rroaiv si\e ante t(~)V f/i/XoT//<w? desideratur, aut nobisreli- 
quit author repetenda uno tov y.oivov vcrba ilia, to avve/Jg dia- 
an(daiv. ut sit, uXXu y.u.) to ovve/Jg diuanwai t(ov (fiXoTi/.i(og 
l/(n'T(ov etc. Sed hoc posterius credere durum est. Steph. Rho- 
domannus ab H. Steph. iudicio nihil dissentit: et qui posset, cum 
res per se loquatur? Diodorus ipse quid reliquerit, non temere ad- 
firmavero ; neque male tamen defectum verbis ex principio L. XV. 
f.itaoXo.^ovai tt/v enid-v/iiuv expleveris. Wess. 

40G. 1 1. "iiT/ Si iyy.(i)f.ii(A xul ipoyovg xul ruXXu etc. ] His 
ct superioribus auctor argumenta, in quibus declamandis Rhetores 
studium ponebant, designat. TqIu t« avioTurio iidrj^ Scholiastes 
in Hermogenis Rhetor. p. 12. ait, ri]g Qi]T0Qiy.7Jg , av/t^ovXivri- 
yov , ^ixuviy.ov^ navi]yvQiy.ov. Ad prius pertinent Xo/o/ 7r()£0/?fi;- 
riyo), ad secundum dri[.iriyoQiui^ ultimum conplcctitur, sicuti idem 
docct, T« iyy.(o/ita xui rov ifjoyov. Haec caussa, cur in Aphthonii 
et Libanii Progymnasmatibus hoc genus declamationes non deside- 
rentur. Confer L. Cresollii Thcatr. Rhetor, L. III. 6. Wess. 

406. 26. To yaQ rijg laxoQiag yivog unXovv etc.j Pro- 



IN LIB. XX. CAl'. I.— 1. 331 

fceta hnec sunt ex PolyMl iinitatlonc. Vide librum etus I. 5.' 
ct; (|uae notavit Is. Casaubonus p. 108. ed. Gronov. Wess. 

407. 34. \Ex(:}aXloi.tii' iy. rrjg <arop/x?j? nQay^taviifjK;] 
Qiiofl Diodorus reliquerat, id veterum auxilio schedarum tand«in 
recepit. Ipsemet alibi hoc genus probavit et Dionysius T* 11, p» 
129. dfiWfQoi' ^QTi, inquiens, t^",? lOTOQixrig nQayfiariiag l'^yovi 
Liquct autcm clarissimum in modum , concionum in historin usum 
non districte auctorem damnasse , neqiie adqo recte reprchendi^ 
quasi in leges suas peccarit ipse, orationes historiae inserendo. Bo^ 
jjino eam criminationem tribuit G. lo. Vossius Art. Histor. c. 20., 
Nostrum 'egregic defendens, quamquara Bodinum Methodi Hist. 
c. 4. si inspexeris, inter crimina, quorum reus peragitur Diodorus, 
istud non reperies. Wess. 

407. 44. JJoXka avayxaiwg naQa7^eirp9-^(r£Tat} Omnino legen- 
dum est nupaXij^pd-riOeTai non naQaXeitfd ijafTai, et paulo post nou 
ilubitQ quiqx£X()«^</»'?;vhabueritipsum«rro/p«9io)'. Steph. IJoXXa 
drayxaUog naQaXrjq^^)'iaiTai] ConiecturamviridoctissimiBasil. fx- 
donig et schedaeReg. l..verissimam praestant. Redeatetgo suahi in 
sedem. KexQaftivriV citra Codd. auctoritatem refingere non iSusti- 
nui, tametsi unice probum, scriptorique piacens L. V. 69. WEiSs. 

407. 60. ^'Eti] Gi^vayeTai — rdov dxTaxoakov oydorjy.ovTa^ 
In mendo est vox ultima. Ab urbe Troia eiusque excidio abierunt 
fid annum Olymp. cxv. tertium lOCCCLXvi nnni. Sic auctor ipse L. 
XIX. ]. Adde in suramam annos vii. , quorum res gestas eb «« 
libro perscripturum professus est, habebis Oiymp. cxvii. annum 
aiterum, in quo cum maxime versatur, sive a capta Troia 
J3CCCLXX11I. Dederat proinde twv oy.TaxooioJV efidofxi]XOVTa. Ni- 
hil apertius. Wess. 

407. 68. rdiov^TovXiov] C. Tuntus erat, ut bene InteTpresr. 
Vld. Livium L. IX. 30. Vitium peperit librariorum socordia. Au- 
ctor cnim ipsemet suis utrumque nominibus in priore consulatu Fj^ 
^IX. 19. dcsignavit. Wess. 

407. 78. I\li]d\av iy/eiQ}]Geiv — avTiTaydrjvni'^ Ineptum 
Iioc quidem loco lyytiQiGiiv erat. Quod ex membranis revocavi 
ipso sermonis genio sese conmendat. Vide hoc saltem de Nino 
rege GTQu.Tiveiv en\ BaxTQiavovg eveyeiQT^Gev L. II. 5. et Alexan- 
dri monachi de Crucis Invent. ipso in principio , tovto to enlTd- 
lyfta — bet,dfiivog eyyeiQijGeiv edeiXluGa^ Sic enim scripsit, quod 
jUcetserum neglexisse miror. Wess. 

: . 408.87. BaQm'Ofxevovg ToTg nQOGTuyftaGiv'] Polybium de 
durissimo, quod Poeni in Afros inhibebant, imperio vide L. I. 72- 

WJE.S3. 

408. 88. To ()e fie'yiGTOv, diaQnuGnv etc.] Agathocles ora- 
tione ad expeditionis socios apud luKtinum L. XXII. 5. latius om- 
-nia haec exsequitur. Wess. 

408. 2. X(0Q}g t/;? navonXiag vn^rjQiGiov xu) yaXivov] Non 



333 ANNOTATIONES 

puto ftberrasse a Bcrlptoris. mente Interpretem [ qui rcrtit strngu-' 
lutn equestrfi.] Solet, fateor, vnviQtoiov nautarum esse et remigum. 
Sclioliastes .id Thucydid. L. II. 94. \nrjQtai6v tGXi to X(oag, (o 
imy.ad^rjVTu.i o\ tQtadovrtg., diu to linj avvTQtfisad-ui avTwv Tug 
Tivy^gt Uade suave istud Isocratis de Atheniensibus, ad remum 
^dmotis, ol fitv uq/h'v riov'' EDJjvcov u6,iovvTtg, YIIHPE2I0N 
^^/ovTtg ty.[juivOvaiv , Or. de Pac p. ^^S. At in equitihtis, cum 
pnrjQtaiov fraeno adiungitur, quid aliud erit, ac vestis, sessuro 
Bubsternenda? Porro onwg • — l'/iiv dictum videtur, ut onojg — 
yrcooSTfVui in Luciani Parasit. c. 32. et onojg — nQUTTttv iu 
periptoClaromont. sUpra L. XIV. 19. Wess. 

408. .30. /lity.tXtvtTO ovv oiuZiiv tavtovg f^HTu Toiv iSicov 
3CT7ja£a)V ctc.] Fraudem, qua civium copiGsiores circumveniit ty-i 
rannus, aliter paullo Polyaenus Strateg. L. V. III. S.^enarrat, 
jraetet.alia, y.al dtj f[QotyQ(/.xpiv ^ aiens, iniTQtniov ToTg /^ovXo-* 
J.UV01Q aioQtiif tuvTovg^ i^ttvui Torv veiov fitTU t(ov idiiov xttj- 
f.iuTO)v, Qmtequidem verba non niuJtum ab istis Diodori abludunt^ 
^ent.epitia plurimum;, etsi prave. Censebimiisne in navibus, qui-* 
l»us in,Africam tramissuruS erat Agathdclesy rof ydta y.TynuTu hai 
Lui^se jips bomines omnia? Fuerat .profecto conniodius et rei ge-i. 
^tj^e Qongruentius i^itvui Trjg n6Xeo)g% .Urbe enim Syracusana ut 
iina cum fncultatibus .&ese ditiores subducercnt, tyrannus animo 
pgitabat, quo eas universas possessoribus pessumdatis intervertere 
{tjos^et. At poiyaenus secutus aliud est. Wess. ' S 

i('7<> 40/8. .34;. .TovTovg ftiv — uvtiXt^ Mille etsexcentos: to6 
jgnim discessisse lustiaus L. XXII. 4- prodidit, qui mox de ser- 
vifii ad pilcum vocatis et militiac adscriptis, omnes inde servos^ 
militaris aetatis^ lideriate donatos.^ sacramento adegit^ eosque 
fit mmorem ■pHrtem ferme viililum navibus imponit. Quae Nostri 
yerbi.? cum optime respondeant , nihil utique erat, cur Scheflferus 
;iod)4m ibi in scirpp .quaereret. Wess. 

409. 40. EvTQtnTj^ Evnntn.i] Basil, frequenti confusIonCi 
J^id* T. llemsterhu^. ad Lucian. Dial. Mar. X. p. 316. Wess. 
;.,_.,^409. C8. TJtjXiy.uvTijv ('y.XenfJiv tjXwv avvtf^t] yevtad-ai\ 
PaSsus id deliquium sol fiiit Syracusis mensia Sextilis die XV. fe- 
j:ia VI. hora viii, ^ ut viri docti, Calvisius, Petavius atque alii 
jDsfe,enderunt. Docet insuper lustinus ibid. c. 6. - Agathoclem eius 
tgi caussam militibas^exposufsse, atque illis esse adversura , ad 
quos eatur, prodigium, studiose docuisse. lunge Frontinum Stra- 
jtbg. .L. 1. 12. 9,\ iftii,ed erifautem, quod lunae hanc deminationem 
futarit. Wess» :•<«",.!{ .<( ■.>]j'!i»i •■ . 

410- 98. JlQVfivav av(.'.y.Qovauf.itvoi^ Iiitcrpres [qui retro 
iuhibittt puppi] antiquum' ebtinet. Vid. adL. Xl. 1 8. Wkss. 
... . 410. 1. IlQog T«? .y.a7.6vfiivag uduTOf.itag'] Vicinae urbi 
lapicidinae nomen feceraut. Strabo L. XVII. p. I 191. A. post ur- 
bem Xwnetem descriptam icul "kuTOfiiai Tivtgy y.ai tn avTcov 



IN LIB. XX. CA1>; 4. — 8. 333 

TioA/? outovvfiog, ubi Diodori niinime oUitu8 esfc Is. Casaubonus. 
Wkjjs. 

410. 10. Tuig yMtixovoatg ^Si/.eXiav d-auTg ^rjf.a-jrqi xal 
K6(ii] etc.] Vi«l. L. V. 3. In Cereris et Proserpinae tutela Sici.» 
liam veteres deputabant, unde eanidem i/nv et y.aTt/tiv soliemni 
paene phrasi dicebantur, ut in Sophoclis Oed. Colon. v. 39. Eu- 
mcnides, al yaQ tficfoftoi Qtai o(p i/ovoi. et v. 54. Xojgog /.itv 
ti(jdg nag od^ Iot^ t/ei dt vtv ^tf^ivug Jlootidojv. Plura diiigen-» 
tissimus Ez. Spanhem. ad Callim. H. Fullad. v. 53. Wess. 

410. 13. yluitnadtvotiv anaoug tug rat'?] Cercs raptani 
filiam quaesitum itura, accensis ex Aetnae crateribus facibuSy 
Xafindoag iic. rcov xut .AiTvrjV x^uTrjQiov uvaipa/utvri^ dixit alibi 
Diodorus, varias orbis partes obcrrare coepit. In eius rei memo- 
riam ror fitvu rajv Xufinudu)v d()ofiov, uti Liban. T. 1. p. 353» 
B. loquitur, Deae isti celebrasse videntur. . Huc quidem certe ty- 
rannus respicit XaftnadtvoMV suam classem. uiafniudtvtod-ut 
cnim eorum erat, qui cum lampade discurrebant, eamque aliis per 
manus tradebant. Vetus scriptor apud Suidam, l^gioroyovog ovr^ 
\Jioivoov fivozr^g, yiAlMlIAJEYE^QAl fitXXwr. Sumsit 
hinc colorem Philo lud. de Div. Her. p. 48,6. D. cum mira suavi- 
tate de accendendo virtutis studio precatur, txiVv;? ovv yivoftui^ 
'ivu — uraffkty>]Tut o(OTi]oiov (ftyyog^ o ytAlMIIAAElOlME- 
NON inuXXrp.oig diudo/utg.^ io(')/Qovov ytvjjotrui xoofKo, Har- 
pocrationem vide in Aafinug. Wess. 

410. 27. T6 di oTQUTontdov invi^^uXut^t^l Quod in losuae 
libri c. VI. 20. Alexandrini interpretes dederanfe iiX^j.Xo.^t nug 
Xuog ufi! uXu7.ayfu7) fityuX(>) y.al io/vQ(7j^ verterant olim ante 
Hieronymum aliqui ululatu magno ulularunt , alii iuOilarunt tU" 
bilo magno. Neutrum probat Rulinus Homil. VIII. in eum losuae 
lib. p. 422. Et fjuamvis^ inquiens, iste sermo injyroprie trans- 
latus esse videatur : uXaXuyfiog enim in Graeco scriptum est^ 
quod neque iufjilum^ neque ululatum proprie significat; sed il- 
lam magis ostendit vocem., qua helli tempore exercitus clamorem 
consonum tollens, unanimiter sese cohortari ad praelium solet. 
Recte profeeto, neque ab hoc ioco aliene. Rabanus Maurus eadenl 
omnia habet suo in Conmentario p. 695. Tom. IX. collect. am- 
plissimae , iirmatque adeo opinionem , quam ad superiorem librutn 
prodcre memini. Wess. 

410. 40. 'Ytio ttJ? ^/« yot^niug y.ul uvoiag nuQuXoy.^ 
Post yoriTtiug aufer xui uvoiug, scioli alicuius infartum. Rhod. 
Malleni ct ego xal uvoiug librorum veterum auctoritate amotum. 
Sin tamen, leniore medicina reponendum xal unoroiag erit, uti a 
Celeb. T. Hemsterhusio ad Luciani lud. Vocal. c. 1. factum anim- 
adverto. Wess. 

411. 49. 'Enl rtjv 6vofxuL,ofitvriV ^ltyaXi^v noXtv"] Soli dc- 
betur Diodoro urbis huius accuratior notitia. Habet quidem lo. 



334 ANNOTATIONES 

Garnerlus In Diss. H. de Sjnodfs ob Pelagium vivo Augustino ce- 
lebratis post Mar. Mercatoris Oper. pagina 179., habet, inquam, 
Romanum Megalopolitanum in Procoiisulari Africae provincia 
Episcopuiii, adscribitque ignotum sibi esse, qua parte eius pro- 
Tinciae Megalopolis ista sedem habuerit. Didicisset hinc, modo 
Terba meminisset, oppidi situm: quamquamj ut sedulo agam , de 
Megalopolita?io illo Praesule res nondum est expedita. Adpellatur, 
qiiod H. Norisius et Th. Ruinartus ad Not. Afric. p. 1 12. ed. Ven. 
admonere haud praeterierunt, Hdelioribus in Codicibus Meglapoli- 
iatius, sive ple 6 is Meglapolita?iae , quemadmodum in Carthugin. 
Coilat. c. 133. p. 271., eique patronus accedit Coronius Megla- 
politanus, quem Notitia Eccles. Africae ex Proconsulari proAincia 
una cum aliis in exsilium missum fuisse refert Hunerici regis ius- 
gu. Neque id tamen scriptionis discrimen tanti videtur, ut alii eum 
«rbi inponendum arbitrer, Meglapolis dicendi conpendio ex Me- 
galopoli nasci facile potuit. Ad hoc eadem erat in provincia, in 
qua hacc Diodori ; quin, si Notitiae ordo iustus est, prope Clupe- 
«m, a qua citra omne dubium haec IMeyalrj noXig brevi spatio 
fuit dissepta. Wess. 

■ 411.61. ''Enl d-uxtQa Se (.itQrj ro neSlov evt^iovTO ^omv] Dis- 
cordia amanuensium ansam praebult, hoc ut eligerem, Si qui aliud 
maluerit, utatur suo iudicio. Ego vero hanc regionis Punicae 
amocnitatem, villas sumtuosissimis praetoriis distinctas , pascua 
armentis et pecudum gregibus laetissima, iucundamque istam ri- 
vorum a fontibus deductionem attentius considerans, imaginem, 
tenucm tamen, agri Batavici vidcre videor, et eius inprimis, quem 
nquis lcne sonantibus Vechta radit. Otferunt sese ultro plura alia 
nieditanti, quae missa faciam. Id maximopere velim, ut hi liber- 
fatis et honestioris mercaturae fructus sine labe possessoribus diu-^ 
tius perennent, quam Carthaginiensibus ! Wess, 

41 1. 78. Kui nQog rov yltv/.ov Tvvrjva] Hanc etiam ur- 
bem qui praeter Diodorum attigerit, recordor neminem. Non equi- 
dem ignoro Ab. Ortelii iudicium, AUmm hunc Tunetem et Tu7ie- 
tem pro eadem urbe putantis. At multa obstant. Oppidum Tunes 
Carthagine distabat spatio XV M. P., ut Livius L. XXX. 9. sive 
log ty.arov ttxofJi (rzadiovg^ sicuti Poljbius ait L. XIV. 10. Albus 
ab eadcm urbe Tunes longius aberat. Adde, hanc urbem ab Aga- 
thocle solo fuisse aequatam: Tunetem dcinceps illius in potesta- 
tem venisse et praesidium satis accepisse validum. Sic auctor ipse- 
luet c. 1 7. Errat ergo vir sollertissimus. Wess. 

412. 90. Idn avroJv] '¥71' avrwv Reg. 2. Vid. not. in L. 
IV. 46. Wess. 

412. 92. Elg ttjv yjoQuv nQoaayovaav^i TlQoayovaav. 
Rhod. Elg Ttjv XMQ. nQoayovoav\ Extrivi literam, quae loci sen- 
tentiam interturbabat. Factum etiam alias^ sed Codd. imperio. 
Vid. L. XVIH. 59. Wess. 



IN LIB. XX. CAP. 8. — 11. 335 

412. 95. ^io y.al ruTg nQotQuig <5V(3(Je/^ xa^enhnaav] Na- 
valibua in praeliis, iiut sicubi ad loca infesta classem adniovcbant, 
fieri id moris erat. Quare Metellus insulis Gyninesiis propius sc- 
se et naves adiuncturus, .^EFPEIJS tvfivtv vntQ t(ov xuruoTQto^ 
fiuTiov^ ay.tntjv nQog xui; aqtvdorug in Strabon. L. III. p. 256. 
Poenorum haec alia consuctudo. Segcstria ista, prorae oppansa, 
nigricantis fuisse coloris videntur, uti in luctu atque inferiis usus 
fcrebat. Hinc navis inferias Acbiili sohitura ix QtTTuXiug (.liXuva 
laTiu fiQi.iivrj tg TqoIuv tnXti apud Philostrat. Heroic. c. 19. p. 
741. Conf. not. in L. IV. 61. Wess. 

412. 15. JlQoxuTtntnrMy.tt ruig npvxuVgl Verius censeo 
nQoaxunntnTMXti ex Reg. 1. Praeterquara enim quod ignara rci 
bellicae multitudo erat, animo quoque conciderat. Qua in re xu- 
tuninrtiv et uvuninrtiv sedem quandam babent. Pausanias L. X. 
20. roTg di Yt'EXXi]ai xuTtntnTioxit (.itv Ig unuv ru ffQovr]/.iu- 
ta. Synesius L. 11. Provid. p. 117- B. ovtoi f.itv — rovg xutu- 
ntnTwxoTug ruTg yv(o/.taig etc. Polybius Excerpt. p. 1430. rjTrrj' 
divTtg dt xuTu t()v xirdvvov ovrtog uvintaov rmg xpv/uTg. Pliilo 
L> 1. vit. Mos. p. 630. E. ra re a(jOf.iuTu nuQtTvro , xui rug ijjv- 
y/ig uvuntnTCoxtauv. Alia tibi, si desideres, dabit vir doctus Mi- 
soellan. Observ. Vol. X. p. 206. Wess. 

412. 29. ^!Avv(ovu xal BoQfit^Xxuv] BofiiXxuv, ^expuncto p., 
nt etiam in sequentibus. Rhod. Kul Bofiilxuv'] Ex Basil. fx()o'- 
ati ducis nomen instauravi. Bomilnar dicltur lustino, ncque id 
nomen aliter in Livii libris scribitur, apud Appian. Pun. p. 22. 
BovfiiX/uQ. Ceterura dtu rrjV idiuv rovrotg untariuv ex more ve«- 
nit, quo nominibus saepe verbi sui, uti dictum supra fuit, casus 
adstruitur. Aliud spectavit Cl. lac. Gronovius ad Stephan. hyxant. 
in ^iAjSut.) quem vide. Wess. 

412. 36. \HnQog rug rtficoQiag nixQia roiv KuQ/rjSovitovl 
Certissima est Diodori animadversio. Excmpla atrocitatis istius 
quasi per saturam suppeditabunt Valcr. Maxim. L. II. 7. ext. 1 ., Po- 
lybius L. 1. 11. 24., Livius Epit. 50., lustinus XIX. 2. XXL 4. 
6., Polyaen. L. V. 11., Appian. Pun. p. 67. etc. Wess. 

413- 57. Eig rov itQov Xo/ov] Cartbaginiensium nobilissi- 
mi et ditissimi ad duo ferme millia et quingentos sacram eam co- 
hortem explebant. Vid. L. XVI. 80. Wess. 

413. 64. ^Ed(x)xfvyiQ/uyud-(or(ovh7>'] Archugathutn ple- 
rumque Diodorus et lustin. L. XXII. 5. vocitant. At Poljbio Ex- 
cerpti Leg. 1. p. 1087. lAyu&uQ/og est^ probante H. Valesio ad 
Nostri Excerpt. p. 257. Vid. infra c. 56. Wess. 

413. 75. T« rwv uanidtov tXvrQa Qu/Sdotg Siirftvf] Pari 
modo rovXvTQOV rov JoptxTO? Aristophanes Acharn. v. 1 1 19., qua 
de voce copiosius viri eruditissimi Is. Casaub. in Athen. 1. 7. etTh. 
Gatak. ad Antonini Imp. L. IX. 3. p. 266. Solebant milites contra 
imbres, pulverem,aliasque iniurias scutis tegumenta induere, ru oxv- 



330 ANiNOTATlONES 

riva Tcov onltov cxmaafiaTa in Plutarchi Lucull. p. 510. A. 
Quem quidem morem abunde cum declaraverit lust. Lipsius AnuaU 
Mil. Rom. L. III. 2., verbum non addam. Wess, 

413. 87. '^ExdoTcovoio^nl^ofitrcov , diu to doy.HV etc.] No- 
ctua praetcrvolans victoriae omen Graecis ad Salamina in Persas. 
pugnaturis fuerat. Hinc ykav^ tnruTO de felici rerum successu', 
elegans provcrbium. Hcsycliius, riav^ inxaho.nQo xviq f.iuy^'}]^' 
iv ^aXaf.uvt yXavy.a Cfaai dianTT]vai zrjv viy.rjV n()oai-jf.iah'ovouv/ 
quibusgeminaZenob. Cefit. II. 98- et Append. V^at. 1.48. indidcm 
noctuae volatus victoriae auspicium cen^ebatur, yXavxog nxrjOig . 
tlg vUiig avfiftolov iXoyiCaxo non Athcnis tantum, sed tota Graecia 
InSchpl. adEquit. Comici V. 1091. Quinipse poctaVesp.v. 1081. 

JTAay^ yuQ tjficov nQiv fic/./ea&ui xov axqaxQV dunxaio^ 
vulgi eam persuasionem respiciens. Wess. 

414. 93. naQaoTaxiyojiinov Tov y.ivSvvov vnifUivav affert. 
Siiidas v. nuQUjaxuxai. 

414. 11. l.4vtxQunrjoav TuTg ipv/utg] Sic L. XI. 31. uva-* 
tQUTiivxeg xuig 'ipv/uXg aiQog cfwyr^v CiiQfirjOuv. Wess. ... 

414. 23. _ ^ovg xoTg — aai]fio.v ty.y.lifia'] Putes Basil. vo-» : 
iuisse ty.Xtifiu., quod pravum. Id auctor vult, Eomilcarem sensim 
aciem hostiiem vitasse cessimque ivisse. Vocabulum ipsum Xexif-. 
cographorum copias augere potest. Wess. 

' 414. 43., Ov nXtiovg /ilicov^ Sed jiraelio conynisso , duo 
de Siculis^ tria 7nHlia de Poenis cum ipso duce cecidere, ita lu- ■ 
stiuus L. XXII. 6., haud parum cumDiodoro dissidens, lustinum 
exscripsit, sedmaleintellectum Orosius. Censuitbonus virt/wos tan- 
tum exAgatbocIis exercitu periisse; quod iste noluit, sed duo mil- 
lia de Siculis, tria dePoenis occubuisse. VideOros. L. IV. G. Wess. 

414.46. 'Ev uig txofiiCtxo (^tvy?] /HQonedcTrv^ Par olim in-. - 
SQlentia Spartanorum, qui ntdc/.g cptQOfitvoi tnl Ttyti]xug iaxQU' 
Tftiojro. Contigit iisdem quod Poenis: vicfi pedicas gcstare de- J 
huerunt ipsimet, quibus Tegeatas innectere, constituerant apudHe- •) 
rodotum L. I. 6G. Cuiusmodi iustae talionis exempla in mundo 
habeo plura, quae nunc praetcrmittentar. Wess. , ..\i 

414. bO. Eig avvtnyuaiuv ifijJuleTv'] Probe Interpres in 
er^astula Ecce iterum Diodorus Exccrpt. Peiresc. p. 369- y.ul 
Tovxcov TOi;c; fiiv niduig deofitvcov eig T()^ avvtQyuoiug irifju?.Xa. ^ 
VQcis, in copiosis Graeci sermonis Thesauris praeteritae, conpo- 
8itio rem eam belle. declarat. Wess. 

[ 414. 69. HQuyXia jbv nuQU roTg unoiyMig\ Auctoris 
a meute non aberravit Rhodomannus [qui vertit co/o«jae suae 
pa,tronum\ Id subvereor, ut recte expressa sint verba. Hcr- 
cule.s 71UQU ToTg (Inoiyoig is esse debet, qui apud maioris 
patriae colonos est. Atqui omnia, quae succcdunt, Herculem 
Tyriuin expostulant, quem Poeni ctiam missis pretiosissimis do- 
nariis inpcnse placare. connituntur. Ergoue nuou, ToTg .anoiy.i- 



IN LIB. XX. CAP. 11. - 11. 337 

(TTaTg fult olini? Non dico, ets!, modo libri id darcnt, pro malo 
haud [uitarcni. Hoc milii qiiidcm satis constat, Ilcrculctu zoj' 
7ra()a roTg u/toiy.oig coloniariim esse, qucm sihi infcstum Cartlia- 
giriicnses oh infrcjuentiorcm religionis cultum arbitrati, 1'jrum 
inittunt, qui placent et venerentur, quoniam indc ipsi, Gaditani, 
octeriquc coloiii domo profecti acccperant. Hercules censebaiur 
idcm , quaniquam praecipua rcli^ionis sedes Tjri ei-at. Quotannis 
autcm rug yiaroiovg UTraQ/ag selectissima navi, quam hoa"(i)"()v 
vocant (sraeci, Tvrum religiosissime mittebant. Vide Poljb. Exc. 
Leg. CXilL p. 1310. Wess. 

4 I 5. 79. 7'ot'g tx r(7)v Uq^Zv xQi'(yovg vuovg roTg acpidnl}- 
f^iaot'] lo. Dougtaeus Analect. Sacr. Pars. IL Gl. aurea cum si- 
mulacris (Jeluhra vertit, acdiculas esse portatiles, quae Deoruni 
simulacra siio ambitu conplectebantur, opinatus; quod quidcm at:- 
ctor si voluisset, vaovg uvroTg u(f:id()i\iiuai Scriptum fuissct. Vid. 
Davisiujii ad I\Iax. Tjrium Dissert. Vl[. p. 520. ed. noviss. Nani 
tit nunc vcrba babent, aediculae signis, quae Tjri erant, trnmissae 
fuerunt. Id bcnc, quod his Diodori usus sit vir doctus ad vuovg 
uf)yv(^)ovg ' y4()Tt'ftidog illustrandos , e quibus fabricandis vlctuni 
Demetrius Epbesi tolerabat in S. Lucae A. A. cap. X3X. 24. Fuc- 
runt cnim ciusdem haud dubie gencris. Hae parvae acdcs ad for- 
mam tcnipli Epliesii supcrstitiosis Dianae sacris parabantur, istae 
in dclubris olim Cartbagine dedicatae Tjrum amandabantur Her- 
culi consccrandae. Pertinet huc (iQyvQwv vuov eQymior6.rrjg Cra- 
tinus ex Artemidori Onirocrit. L. IV. 33. Wess. 

415. 82. 'JrIiri(~)VTO Si y.u\ rov Kqijvov etc.] Eusebius liacd 
exscripsit Praep. Evang. L. IV. IC. p. IGl. A. Saturnum Cartha- 
gine victimis humanis fuisse cultum, res est testatissima. Vid. L. 
Vivem ad Augustini L. Vl[. dc Civ. D. cap. 19. et H. Grotium in 
Deuteron. c. XVI IL 10. WesvS. 

415. 1)2. /Iiuy.ooiovg iitv r(xiv inKfaveoruTCOv nulStav ctc.] 
Pesccnnius Fes/us in libris historiarum per saturam refsrt^ 
Carthaginienses Saturno humanas hostias soliios im/tolare, ct 
quum victi esseiit ab Agathocle^ rege Siculorum, iratum sibi 
J)eum putavisse ; itatjue, iit diiigefttius piaculum solverenf, Dv- 
CENTOS nobiiiuin FlLios in/noiasse , haec adposite Lactantius In* 
stit. L. L21. Adiunge Eusebium Or. de Laud. Constant. c. 1.3. 
p. G4G. rp-di (Diodorus) t(7) Kq6v(i) (huxooiovg tcov iTiKfuviord- 
r(ov naid'(ov drjf.iooi((. dvoui xovg\Ai^vug' ovy. iXuTrovg Si- irci- 
dovrut Tfj i)voi('. TQtuy.ooiovg iXtQOvg. et eum a Diodori mcnte 
quadamtenus aberrasse pefspicicS. Noster rcc istos sese uUro ma- 
ctandos ohtulisse, Eusebius liberos totidem numero inmol.lndos 
dedisse illos trccentos srgnificat. Wess. 

41 G. 9G. \^rdQiug Kq(')VOv ya.X}(Ovg, iy.ritay.(og Tu.g yii- 
Qug^ Locus iiiustria ct ab corum ncminc, qui nefandum Molcchi 
enltuja cxposucrnnt, ncglcctus. (^uin et 8imuJ.7crum hinc cftinxe-» 
VoT.. 11. 22 



338 ANNOTATIONES 

nint, scd mirlficHm manihusque expansis et ita in suMime clntis, 
ut illis infantem inponcre nullus potuerit. Inspice Kircheri Oed. 
Aegvpt. Synt. IV. 15. p. 334. et, qui paullo melius expressit, lo. 
Braunii Scl. Sacr. L. IV. 8- p- 476. Fefellerunt multos vitriut 
statuae /frpf?, quae eorum saepe sunt, qui stipem rogant. Pau- 
peribus propterea 7/ iiti,ia dia nanr^g ij/^itQag YTiri^^ Ttiarai, 
nQny.ahn-fitrt] zuv iicocjovra in Libanil T. H. p. 940. B. Porrl- 
jrebat ergo Saturnus iste alieneus navas manus, sive, ut bene Isa- 
cidcs in lerem. c. VII. 32. deMolecho npcai rr^tii^a "i^^T^T, manus 
eitis porreclfie et sensim erant elevalae. lam quod idem sublungit 
ludaeus, locum propeHierosolyma Tophet a tympanorumpulsu csse 
adpellatum, quoniam oncisn \Z7\ bip DNn ycu;'» kSut n^STiD i^ir-p» 
sacerdofes tympana pidsabant^ ne ud pati-is aures eiulatus filii 
accideret, illl gcminum plane et germanumCarthagine ficbat. Te- 
stis Plutarchus de Superst. p. 171. C, cuius etsl pluscula tenipe- 
rare non possum quin adscribam: naQiiarrjy.it ()f 1] fif'jri](J any- 
y.Toc yMi aortvay.Tog. ii de (>rivaS,iicV 1] day.Qvontv^ tdti TTJg 
rifiTjg fTTi-Qtod-ai^ to dt naidtov ovdtv IjTtov ednTo. Kqotov di 
y.uTt7iiiinXaro naira nQo rov uyaXfiarog inuvXovvTO)v xai rvfi- 
nuriCovron' ^ tny.a rov fiij ytrtodai rijV (jor^civ ndv dQrjViov 
fiuy.m-frrov. Adstabat tnater sine fletu et gemitu: quem si ede~ 
ret aut fleret ., honore e.vcidebat, et in/'a?is tiihilo minus itimo- 
lafjutur. Strepitu vero ante simulacruvi opplehantur oinnia fistu- 
larum et tj/mj/anorum, ne exaudiri ctamor eiulatusque possent. 
lantnu) religio potuit suadere malorum, 
<iuae peperit saepe scelerosa atque inipia facta! 
Bene ex Lucrctiana acmuiatlone Lactantlus L. L 21. Institut. 
Wess. 

410. 1. ITuq' avrotg] Huq avrto. RiioD. 

41 G. 8. z//a TOi'rov rov vofit/iov rtri^QTififvog'] Sic melius: 
lcgis nulla mcntio praeccssit. Plato Minoe p. 31.5. B. Kuo/rjdo- 
rioi iit Vrovoir (bomines) log ooiov ov y.u) NODIJIMON uvroTg. 
Porro in Eurlpidis nltcro versu libri clus luinc quidem /uofiu T* 
iVQionov ntTQug praeferunt. Confer not. Brodaei et Barnes. ad 
Iphig. Tauric. v, 625. Wess. 

416. 25. Oi' n Qotorriy.ortg — ditTi-Qr^ouv^ Simile ferme 
id S. Lucae de IMarla , Christi matre, Evang. c. II. 51. xal 7j 
(itjTijQ uvrov ditri^Qti nv.vra ru Q)]fiaTu ruvra. Wess. 

416. 35. 01 fitv yu.Q ntQ) Tt)v TVQuvrida] Credo loci sen- 
tentiam cptline assccutum csse liliodomannum. 01 neQi T)]v tv- 
Qurvidu et o\ iditoTui contra se ponuntur, ut uQ/ovreg y.ui iSko- 
1(1.1 in Platon. Polit. p.259. Suntque adeo oi ntQ\ T)]v TVQUvrlSa 
tyrannidls studiosi ct patroni , sicuti ol ntQi rijV cfvoiv apud Arl- 
«totelem Hist. Anim. L. III. 3. p. 59. Pliysiologi, bene post Bu- 
da«um monente H. Stcphano Thes. T. III. p. 248., et «1 niQi 



IN LIB. XX. CAP. 14.-17. 339 

yt(f.y.i^aii.iovioi'Q TToAf/^, quacSpartanoruni partes aiuplccfuntur, su- 
perius L. XIII. 52. V^ i.ss. VertiiKIiudom, (jui tyrdnnidi farehant. 

417. 51. ^vv'c(i()i:V(TarT(ov tCov r^yinov(ov^ ol (.(uUotu etc.l 
Ita legendo coliaeret optinie oratio, Gvv7jdQtvaa.v tojv rjytfi(')V(/}v 
ol /lkaXkjtu (xh'(oji(u doy.ovvTigP/fiv. y.u) ()tjdtvT(ov 7io).k(jiJv X6~ 
y(uv, vel Qijd-iVT(ov de nolhov ldy(ov. Stkph. ^vvl,!SQivc)Uv t(ov 
iiyif.i. 01 (.KxXiaTU etc. ] Mihi persanatus ab H. Stepliano locus 
hic videtur. Itaque non sum veritus eius ex iudicio verba retin- 
gere; quam rem si qui tenierariam putaverint, revocent, uti lube- 
bit, veterem scripturam. Wess. 

417. 54. Ty^Q T(ldil(f(jv ToX/ir^g y.ui nQuii(oc ivuvTiuv l'/(ov 
diudi(uv] T6).iui]g ivuvTiuv Reg. 2. Ven. Basil. Cett. y.ui tiqu- 
'%i(og interponunt, quo carere possumus. Wess. Cui operae non 
obtcmperarunt. Et recte. II. 34. roA^/// Ti y.ui nQuin noXv dia~ 
(fiQovauv. Eodem niodo saepius loquifcur Poljbius. 

417. 69. Al di (fvluy.idtg rtdv JiuQ/rjdoriojv'] Vid. infra 
c. 94. Wess. 

417. 90. Tl y.uTu zb (jvvi]9-ig icfoS/a — yuTivotjffi] 
Mcra glossa est, quam Reg. 2. pracfert. ^E^odiu., Hesjchii verba 
sunt opportuna, t6 iniivui Tug (fvXuyug rov uq/ovtu. Saepe in- 
de i(fodiVGUi et i(fodtt'uv sive t(podluv de circitoribus, qui vi- 
gilias circumeunt, rei miiitaris scriptores Poljbius L. VI. 33., 
Polyacn. L. A'II. 14. usurpant. Cuius circuitionis niorem describit 
PJiilo de Tel. Construend. p. 93. iyy.oiriug re y.ui hfodiug nQoai]- 
xovaug nottjTtov ^ u'i /Qr^aovTut '£,r}.ivoig }.u[.tnTT]QOi^ '^ivu — ^tyy 
y.UT(A(faviTQ nottoai rovg ttfodtroviug etc. Wess. 

418. G. Uq^otjiV /iiiv iX(ov IStuv 7i())uv^ Interpres Novam 
urbem. Mallem jSedpolin retinuisset: nan>que ita GraecisLatinis- 
que dici adsolet oppidum hoc maritimuni. Vid, Itiner. Anton. p. 
493. et de Adruweto ibid. p. 52. Wess. 

418. 9. 'E).v/iuv di TTor ftuai)Mt. t(ov y/t/ivcov] Tametsi 
certum non habeam in tanta Codd. discordia istud reguli nomen, 
placuit tamen. Quin si Phoenicum ortus fuerit stirpe, liaud iniuria 
autumaveris, ab usu rerum et scientia ita dictum A'ideri, ut^EliJ- 
(.lug /luyoQ., o'vt(o yuQ /lidiQ/triVtvtTui to ovo/tu in S. Lucae 
Act. Ap. c. XIU. 6. 0"''7V sapietitem Arabum sernione et t6v tu 
7iiQi'iQyu diivov sive viagum indicat. Sed hoc verum praestare 
nolim. Wess. 

418. 20. Yno tTiQ T(7n' ,45QV/triTtr(7)V ctc.] Lectionem mar- 
ginis amplector, ut probatiorcm. RiuiD. Miiii quoque Codd. eoruiu 
Bcriptura scse probat, quam suam etiam iii sedem revocavi. Rho- 
domanni si procederet opinio, (xno tJ^c — /('oqu.q scribi satius 
fuerat. At ^ojj^^ac vocabuium tot schedae cum iugulent, articulum 
t;~^, tanquam nulli hic rei, aliorsum prortcisci iussi. Wess. 

418. 32. Q(a/'ov tiXi y.uTu y.Q('t.Tog\ Thapsus non longc 

Adrumeto aberat, oppidum niaritimum et Caesaris victoria nobile. 

oo * 



340 ANNOTATIONES 

Vide Strabom L. XVII. p. 119 1. cfe Hirfcium dc Dcl. Afr. o. 70. 

WF.SS. 

419. 57. Kai yuri 'JiAr/mr] Sic scrlpsl. Conf. c. 17. 
^Evty.rjiur ct dvHkov>, quod vctustla in lucmbranls, non laudo. 
Serics ipsa de Agathocle oninia haec dici , clarissinie mani- 
festat. Wf.ss. 

419. 03. Borjd-rjuug AvToXtovTi ru) riov Uaioviov ^aoi- 
J.ft] Tzctzcs Chil. VI. 472. ex Diodoro Ah^oXtovTa vocat, na-^ 
ctus librum, Reg. 2. similem. Vulgatam scripturam Arlston o Ai- 
ToXwvrog-) a Lysiniacho in Paeonura regnum, non sine fraude 
tamen, reductus, constabilit apud Polyaen. L. IV. 12. 3. Quae 
vero Tzctzes subiunglt de Xermodigesto , qui Autoleontls thesau- 
ros in fluvii Sargentli alved absconditos Lysimacho indlcarit, ca 
haud scio an deprouita magnam partem sint cx Decebali simiii 
instituto, dc quo Xip!)lllnus in Traiano. Quaeram alias dillgcntius. 
Wes.s. In numis -'4y^i2^iiOAr7'0,^ conspicitur, unde Avdo- 
XtovTi ex Tzctze ct Reg. 2., sive AvdioXtovTt^ verius arbltreris. 
Numos reguH , eiusdemque orlglncm et gestas res dlilgentissime 
expllcuit Nobilisslmus Blmardus ea Diatribe, quae Dissertatlonum 
Academ. Corton. Part. II. exornat p. ICO. etc. Idem in Addend. 
419. 65. Tovg de AvTUQiurug — y.uT^oy.ioe^l Tacet de ra- 
nis, quarum multitudine Autariatae divexati patrio solo excesse- 
rant. Vide not. in L. III. 30. et Athen. L. Vlll. p. 333. A.; nani 
operarum illic crvore Athen. p. 383. videbis. VVess. 

' 419. 07. UuQU To y.aXovfitvov 'OQ/jrjlov OQogl Longe ine- 
ptiss-mum ^OqjjItuov erat oQog , nusquam terrarum iectum ; quo 
magls miror in eo probando obdurare doctisslmos potulsse viros, 
H. Steph, et L. llhodomannum. (iuantomelius OPBHAON oQog, 
ex librarlorum quadam inconsiderantia in OPBHAON conver- 
sum? Magno is mons tractu intcr Mocsiam ct Maccdoniam porri- 
gebatur, docentibus Strabon. L Vli. p. 502. Antipatro in Kpi- 
gram. Antliol. L. VI. p. 509. et Ptolem. L. III. 9. Bcne ergo lu- 
stinus L. XV. 2. Cassander vetitus ne Macedoniam occv.parent 
(Autariatac) facta pactione in societalem eos recipit^ agros- 
que iis uUiinos Macedoniae adsignat, Vidlt hanc loci maculam ct 
dextre abluit Celeb. Barbeyraclus Hist. Pact. et Foeder. Part. I. p. 
254. Accipe aliud genus. DePhilippo Polyaen. h't^a).ev elg rijv 
AQfjrjXuov yjoQuv /y dt hiri (yaQuyytodr^g y.ul duotTu , Strateg. 
L. IV^. 2. 10. Quaerunt viri docti, qul tandcm Arielii illi? Nihil 
Casaubonus decernit, Maasviclus i^^jjvX/or-^ corrlglt. At /3dQfJu' 
Qoi post pauca illi ipsi dlcuntur; qui quidem titulus Arglliis non 
convenlt, Graecls et Andrlorum colonis. Tu mecum t/^v '0()/i?//- 
7J(ov /joQuv reiinge, ct diiricultas evanescet omnis. A monte ac- 
colae "OniS/^Xtoi et reglo 'OQj^h^Xiu,, quomodo Ptolemaeus L. ill, 
]3.p. 93., dicebantur. Barbari erant, qulppe Thracum originis^ 
silvasque et saitus incolebant. Wess. 



IN lAli. XX. CAl». 18. — 22. 311 

419. 73. 7''?;^ lip '^EXXr^GnorTcp aar^rf.Tniag etc, ] Huec 
crat Ptolemaci istlns pracfcctura, sicuti ex Memnotic in PJiotii 
liiljliotlj. p. 709. nlias ostemli. Wrss. 

419. 82. ifw* OTQarriyuy u4cMyiSriV^ Mcmiuit eius Suiilas 
iii ^iift/jTQiog IdvTiyovQv. Statim ^ie7i^/.CTmo db y.ut 7r.{j(jg ru.g 
vjio etc. citra dubiuni scripsit Diodorus, quod lluodomannum mi- 
nimc fugit. Wkss. 

420. 9G. Tov ly. EuQOivr^g^HQay.Xki'] Freiushemium ad L. 
X. 6. 11. Curtii consulc. Wess. 

420. 17» Niy.oxX^a rov fiaatlta ri»v Ilacfuov] Auctor In- 
dicis huius libri Nixoy.QcOvra vocavit, ncf|ue alius profccto est 
ac NiGocreo?t , quem Paphiorum rcgem Ptolemaeus Cypro ducem 
Kuperioris libri c. 89. inposuisse traditur. Sed is et Nicocles et 
Nicocreon vero noniino dicebatur. Istud hic itcratur 8acpius cst- 
tjue in Polyaenl L. VIIL 48- et Athen. L, VIII. 11. p. 352. hoc 
dabit idem Athcn. ibid. p. 349. F. Quin ^ ^Qior(^-'otiov Origcni 
est L. VII. C. Cels, p.. 733., sed forsan memoriac parum tidae 
pcccato. Vide magnum Animadvcrsorera ad Athen, L, Vill. 9. 
et, (juem is euo merito laudavit, P. Leopard, L. I. Emcnd., c, 
10. Wess. 

420. 22. ^OQMvng ad^qoovg yeyov6rag ^tc^ Tolerari haec 
possunt. Haud scio tamcn, an meltora sint habenda, quae Keg, 
pr. liberaliter offert: tatia certe, (j[uae ab inscito amanuensi noii 
cxspectes. Wess. 

420. 29. ''Uavrov dn^y.Tetviv'] Polyaenus dict. loo. lavrov 
uv£-4Qtfiaaev ■) genus mortis clarius cxponens. Addit de Axiolhea 
eiusquc ct cognatarum tragico exitu phira, quae ibi legi nialim. 
Id tamcn monere absurdum non fuerit, apud Athenacum L. VIIL 
p. 349. F. Nicocreontis uxorcm Bio9-^ag nomine insignem esse, 
idquc ab eruditrssimo P. Leopardo defcudi quodani Ovidiano iri 
Ibin vtrsu. Mihi alia mens, Ovidii is vers. 517. aliorsum spectat, 
IJrotcae<]ue exitum dcscribit, docenteSatragnio. Ni*ocreontis uxor 
tuunibiis a